Heimskringla - 11.12.1929, Blaðsíða 5

Heimskringla - 11.12.1929, Blaðsíða 5
WINNIPEG, 11. DES., 1929 HEIMSKRINGLA 5. BLAÐSÍÐA Ölafur Jónsson (Síðast að Paswcgan, Sask.) -Æfiminning- Hann fæddist að Sauöagerði viö Reykjavik, Islandi, 11. nóvember, 1877. Foreldrar hans voru Jón Öl- afur Ölafsson, frá Háko'i, Álftanesi, °S Sigriður Ingihjörg Benediktsdótt- 'r frá Hallanda við Eyjafjörð. Hún dó er hann var á 5. ári, mislingasum- arið 1882. Faðir hans drukknaði er hann var 9 ára. Eina systur átti hann hér vestra, Guðrúnu að nafni. Kont hún vestur um haf fvrir nál. 13 árunt síðan, og kallaði stg þá Hlson; giftist siðar í N. Dakota, ts- lendingi, og fluttu þau suður til Salt Lake Citv, Utah. Eigi veit sá er þetta skrifar hvert nafn manns henn- ar var, en hann mun vera dáinn. — Til Vesturheims flutti Ölafur sem ftilltíða maðttr, fyrir nálega 30 árurn •'úðan. Árið Í903 nam hann land í Poam Lake-byggð og settist þar að. Skömmu síðar kvæntist hann Svöfu, dóttur Jónasar Samsonar, og Katrín- ar fyrri konu hans, að Kristnes, Sask. Hafði Svafa verið alin upp af föð- lir sínum og síðari konu hans Sig- nði. Eftir eins árs sambúð missti Ölafur Svöfu konu sína og harmaði hana mjög. r>au eignuðust einn s°n, Sigurjón Svafar að nafni, og hefir fyrnefnd Sigriður Samson, stjúpmóðir Svöfu, alið drenginn upp. Eftir lát konu sinnar hélt Ólafur suð- ur til N. Dakota. Kynntist hann þar síðari konu sinni, sem varð, Krist- björgu ,Samson, dóttur Friðbjarnar Samsonar og konu hans Jarðþrúðar , Gísladóttur. Stóóð brúðkaup þeirra í Winnipeg, 1. ágúst l9l0, og bjuggu þau þar unz 19. janúar 1916, að Ólafur gekk í 108. herdeildina. Um haustið sigldi hann til Englands. Veiktist hann þar og lá sjúkur fram í jarfúarmánuð næsta ár, og hvarf þá til baka. (Sjá hermannabókina). Má heita að hann hafi aldrei tekið á heil- um sér siðan, þótt þungbærast hafi heilsuleysið verið 2 sl. ár. Eftir heimkomu hans bjuggu þau hjón eitt ár í Winnipeg og tvö ár við Foam Lake. Eftir það fluttu þau norð- ur til Paswegan, Sask., og hafa búið þar síðan. Þau eignuðust þrjú börn, sem öll eru á lífi og heita: Sigurður Friðjón, 18 ára; Lincoln, 16 ára; Margrét Evelyn 15 ára. Eftir lang- varandi og þjáningarmikla vanheilsu lét Ólafur tilleiðast að ganga undir uppskurð í Saskatoon, aðallega við magasári og gallsteinum. Heilsað- ist honum mjög vel fyrst eftir upp- skurðinn, en hnignaði aftur, og and- aðist hann 9 dögum síðar, miðviku- dagskvekl, 31. júlí, nær 52 ára að aldri. Utfararathöfnin fór fram sunnudaginn 4. ágúst, fyrst í Wadena (Hermannafélagið) og síðdegis að heimili Mr. og Mrs. J. Janusson, Foarn Lake. Hafði hinn látni óskað þess að verða jarðsettur í Foam Lake, enda alltaf unnað þeirri byggð og jafn an átt þar margt vina; ber þó ef til vill sérstaklega að nefna Janusson- heimilið í því sambandi. Uudirrit- aður jarðsöng. Ólafur heitinn var, að sögn kunn- ugra, vænn niaður og um marga hluti vel gefinn; sérlega sjálfstæður í hugs unarhætti; umhyggjusamur um heim- ili sitt; höfðinglyndur við gest og granna. Með frábæru viljaþreki bar hann daglega þann sigur af þjáningum sínum, ár eftir ár, að hon- um tókst að annast bú sitt; er honum það stórsæmd, að hann skilur ást- vinunum eftir góð efni. Hann hafði og mikið vald yfir börnurn sínum til góðs. Þau eru, að sögn, heimilis- rækin og reglusöm. Þannig getur o>- I ^n-^^mommmoAmmo-mmo'^^m-O'mm-o-mmommmo-^^m-o-mmo-^mo-i Manufacturers of the famous “FIVE ROSES FLOUR” GUAPANTEED HE PURE PRODUCT Oí WESTERN S 5 > «SStSÍo Mb BDSfsl J PLO UR ----- ■ Lake of the Woods Milling Co. ----Limited------- fjölskyldan horft fram á veginn í von og trausti, þótt ástkæri og virti heim- ilisfaðirinn sé kvaddur brott. Hann hafði lengi átt þess von, að þau yrðu án sín að vera, og hafði á allan hátt drengilega undirbúið samvistaslitin. Fr. A. Friðriksson. Frá Islandi Reykjavík 16. nóv. Ólafur Róscnkranz fimlcikari Hann lézt hér í bænum í gær, 77 ára að aldri. Hafði verið veikur undanfarnar vikur. Ölafur var alinn upp hjá Jóni rit- stjóra Guðmundssyni. Lauk stúd- entsprófi 1874. Varð fimleikakenn- ari við Lærða skólann 1877 og hé!t því starfi hálfan fjórða tug ára. Með kennslunni stundaði hann ýms önnur störf. Var bæjarfógetaskrif- ari, verzlunarmaður og biskupsskrif- ari. Ólafur var mjög vinsæll meðal nemenda menntaskólans. Var hann ágætur kennari, kappsamur og rögg- samur og léttvígur sem ungmenni fram á elliár. Seinustu árin var Ól- afur ritari Háskólans og færðu kenn- arar Háskólans honum gullúr á sjöt- ugsafmælinu í viðurkenning'arskyni fyrir vel unnið starf. Oiafur var kvæntur Hólmfríði Björnsdóttur prests í Holti, Þorvalds- sonar. Eignuðust þau þrjú börn og eru tvö þeirra á lífi: Björn kaupmað- ur og Hólmfríður forstöðukona á Uppsölum, en eitt-dáið: Jón læknir. —Vörður. K'-^^o-^m-o-t^momamo-mmo-^mmo-mmommmo-^^omamo-^^o-i I i ►<o Gefðu honum nytsamar gjafir t Gefðu honum eitthvað sem hann getur klæðst Ef þú velur úr vorum úrvals fatnaði, ertu viss um að gjöfin er með fögnuði þegin. Látið ekki bregðast að skoða birgðir vorar. Fjárskaði 40 ar og 16 lömb flœðir FB í nóv. Fjárskaði varð á Snorrastöðum í Kolbeinsstaðarhreppi þ. 21. f. m., fór- ust þaðan’í sjóinn af næsta skeri við Kaldárós 41 ær og 16 lömb, tvær fundust fastar í skerinu en hinar rak á land i einum bunka. Eitt lamh- anna var frá Yztu-Görðum, hinar kindurnar allar frá Snorrastöðum. Voru þær næstum þvL allar ætlaðar til ásetnings. Tólf kindum tókst að standa á skerinu og hefir það verið hörð barátta, því skerið fór i kaf. — Veður var gott um kveldið, logn og bjart af tunglsljósi, en nálægt fjöru gerði kolsvart myrkur og foráttuveður af landssuðri, óeðlilega fljótt aðfall og mikinn áhlaðanda og varð mikið flóð. Var þess vegna engin leið fyrir manninn, sem gætti kindanna, að komast fram i skerið. — Fyrir 30 árum fórust 40 ær i sjóinn frá Snorra stöðum á þessu sama skeri og var )að á útmánuðum.—Mbl. Stiles & Humphries Winnipeg’s Sniart Men’s Wear Shop 261 Portage Avenue — Next to Dingwall’s I'Jr Húnaþingi FB i nóv. Vcrzlunin Fjártaka mikil í kaupstöðum sýsl- unnar, einkanlega hjá kaupfélögunum. Þar mest af keti fryst. Höepferncrsvcrzlunin seld I sumar sem leið seldi Höepfner húseignir sinar i Blönduósi og nokkru» siðar útistandandi skuldir. Húseignir munu hafa verið seldar sem næst fyrir þriðja af brunatrygðuverði og úti- standandi skuldir sem næst þriðja af nafnverði. Kaupandi að skuldunum er talinn að vera fyrverandi verzlun- arstjóri Höepfner á Blönduósi í fél- agi við sýslumann Húnavatnssýslu. Steinstcypubyggingar a Lækjamóti, Sveinsstöðum og Björn- ólfsstöðum eru nú vel á veg komnar og hafa bændur, að sögn, byggt fyrir lán úr landnámssjóði. Hrossasalan Kaupfélag Húnvetninga á Blöndu- ósi lét í sumar kaupa hesta til út- flutnings. Verð fyrir 4—8 vetra var kr. 120—160 og fyrir 3 vetra 90 —110 kr. Ennfremur hefir verið selt allmikið af hrossum til, afsláttar jafnvel alla leið suður í Grindavik. Rafvcitur Stefán Runófsson — bróðir Bjarna á Hólmi — kom hingað i ágústmán- uði. Ferðaðist hann viða um og at- hugaði skilyrði til vatnsvirkjunar. Leizt honum víða vel á staðhætti. Óráðið enn um framkvæmdir. I Miðfirði komust upp í sumar raf- stöðvar á tveiinur bæjum, Aðalbóli og Brúarfelli. Vcrkafólksckla meiri en áður. Margt manna hefir sótt í sjóplássin yfir sumarið, enn- LANGSPILIÐ Eftir Einar Bcncdiktsson I algeymi veit ég eitt auðnanna veldi, sem á minnar sálar trega og fagnað; það signist af fjarlægra sólna eldi, þá syngja englar, en lífið er þagnað. Svo vitt nær það riki sem örvar míns anda, frá árloga norðurs til myrkvaðra sanda. Hann nain af sér sjálfum og laut sínum lögum, í ljóðheimi mínum þar var hann sjóli. Hann knúði sinn streng undir sterkum brögum, stórskorna fjallauðnin, hún var hans skóli; hans villirödd brautst til valda í hæðum, en vék sér hjá söngvanna sköruðu glæðum. Þar tindra mín ljós, þar dvín tímanna þoka, við tvísöngva brimniðs, og glitrandi strautna; þar man ég tvö hjörtu. Þau lifðu til loka, á leiksviði minna björtustu draurna. Þar fyrst man ég yndi af stefjum og stökum. Ó, stjörnutöfrar á skammdegisvökum. Eg á‘thagann sá eftir áratugi, á ungu sumri og bláheiðum degi, þá voru hreiðranna feður á flugi, og fyrstu skárarnir slegnir á teigi. Min æska var liðin. Eg einn dvaldi í leyni. Hér unni ég hverri þúfu og steini. I borg þeirra minninga er hrunið hreysi, þar hugir og þel yfir æfitryggð bjóu; hvað hirði ég þó veröldin hofgarða reisi, ef hógværð brjóstsins og göfgi dóu. Þar fannst ekki metnaður, menntun né seimur, en musteri lífstrúar þó handa tveimur. Kotið var lagt fyrir löngu í eyði, og langspilið glatað í öreigaskrani f Nú sýndist mér túnbalinn litli sem leiði þar lygndu auguni gleymska og vani. F.itt mansöngsblað fann ég með máðum stöfum. Guðs máttur kveður þau hjörtu af gröfum. Eitt haustkveld ég man, er farandi flokkar, fylltu minn heim með söngvum og kvaki. I torfkofa smáum við túnfótinn okkar, skein týra ein. Þar var dátt undir þaki. Karl hafði dvalið í kaupstað þann daginn; þá kvað hann æ fyrst og svo hóf hann slaginn. Hans dauði kom hratt eins og hrykki strengur. Hún fylgdi <ið viku með krosslagðar mundir. Tvíradda harpan hljómar ei lengur, en hafgnýr við lífsóðinn tekur undir. Þar byggist upp list vorar bögu og slaga; að brúa djúp er vort líf og vor saga. Hann tók mig á kné, hann var kendur og blíður, kóngur í hásæti ánægju og friðar, hans sjónarhringur var himinviður, þó húmaði jörð, leið hans sól ei til viðar. Og nú skyldi ljóma um litla gluggann og langflæma burtu næturskuggann. Sá andi skal lifa um eilífa daga, þar innstir vér sitjum hjá guðanna brunni; ein veig, einn dropi af bikari Braga, má brimsjói reisa af hjartnanna grunni, Arnan og signing þeim ógrynnissjóðum, sem tsland skal vaxta í framtímans ljóðum. Eg skildi hans draumlíf sent grætir og göfgar þar gleymskunnar’ djúp verður hafsjór af minni, þar heilsast og kynna sig itrustu öfgar, sá ölvaði vex, en jörð verður minni. Eins syrtir um daga þótt sjónhæðir skini; syndarans himinn er skálin af víni. Hljómrika ljóðstafi aldirnar æfa, í uppheima lærgmáli standa þeir skráðir, svo frumsagði skáldið foldar og sæva, er flutti hann boðskap um orðsins dáðir. I orku vors niáls er eilífð vors frama; hjá alvaldi er hjarta og muni hið sama. Hann kvað. Okkar ljóð voru ljós gegn um myrkur. þau lifðu þó greppar hyrfu i vali, eins og i skógunum streymir styrkur, um stofna þótt blöðin og greinarnar tali. Það orð sem var borið. með háttsins hlekki, það hefir æ líf því það gleymist ekki. Af hástökkum andans vex íslenzka listin, 'þar ódýr kend verður hjáróma og þagnar, þann hróður á þjóð vor, heiðin ag kristin, í hending og orðskvið, i flutning sagnar, Og stuðlarnir falla og fimmtin hljómar, A Fróni varðveitast heilagir dómar. En strengir tveir kveða, á langaleiki liðandi timinn með óbreyttum rómi, og mannsandans lifandi ljóð á reiki, sem leitar að eilífð í stundlegum hljórni. I öðrutn býr lífið, sem gang sinn gengur, hinn grætur og hlær, það er sálnanna strengur. Sem knör taki land, á tveim brestandi bárum, er bragdjarfa vígslan ósamra hljóma; það snart mína sál á æskunnar árum, í útræna himinsins veldi og ljóma. Þar bý ég í heimi, sem tíminn ei týnir, enn titra hans strengir, enn leiftra hans sýnir. Handan það var þá við hólmans strendur, sem hjáleiguskáldið mitt lífið dreymdi, um fágaðan óð og æfðar hendur, sem okraða landið vort þegjandi geymdi. Heima ég ólst, fjarri heimsins snilli; höfin og aldirnar skildu á milli. Og framtið á Islands fornhelga gigja, sem fjarskyldu ómanna djúp skal tengja. Vor list hún skal máttkast. Oss kennist að knýja, þá kemur öld, hinna tveggja strengja, Með nýsköpun eilífri í norrænu máli, neistarnir kvikna, sem verða að báli. freniur hafa hinar miklu framfarir | á vega,- brúa- og símamálum leitt það , af sér að bændum veitist enn örðugra 1 að fá nægan vinnukraft.—Mbl. rOðOSCOOOSOCOSOCCOOGOSCOSOO'^OOOQCOeOSOOOOSOOOGOOðeOOO Dómur fallinn um söngvana viS hátíSarljóðin “Morgunblaðið,” sem hingað barst fyrradag, flytur grein frá dómnefnd þeirri, er dæma skyldi um hátíðarljóð- söngvana, og skýrir nefndin frá því, að hún hafi metið Páli Isólfssyni orgelmeistara fyrstu verðlaun (2,500 krónur) ; þó með þeim skilyrðum að hann vilji gera breytingar á tilteknum minni háttar atriðum, sem honuni verði bent á; en Emil Thoroddsen önnur verðlaun, þótt ekki sé tónsmíð hans fullger. Sjö menn höfðu samið lög við hátíSarljóðin. NEALS STORES “WHERE ECONOMY RULES” BLUE RIBBON TE, 1 pd. pakki .. POTATOES, Early Ohio or Green Mountain variety, Fancy Quality, 6 lbs.... Rödd að heiman SPAGHETTI, Heinz cooked in Tomato sauce with cheese. Med. size tin, 2 tins..... BUTTER, Fancy Quality 1-lb. ciarton ..................... íslenzk sést og ilmuð flestum *kostum, systra mest við Sónar lá, “Saga” Vesturheimi frá. « , “Saga” ræðir sögur, kvæði, fræði. Af sér fæðir andans líf, auðgar bæði hal og víf. “Saga” fræðir, sannleiksblæði grætur, sára græðir sálarund sinni gæða læknismund. “Saga” skrifar, sorann yfir hafin. Hagls við drif og heljar stál hennar lifir vita bál. Jóh. Örn Jónsson. PEACHES, Argo Brand, California Sliced, or Halves. No. 2 size tin ............ BLUE RIBBON BAKING POWDER 1 pd. baukur ........*......... CORN FLAKES, Quaker Brand, 3 pkgs. RAISINS, Choice Thompson Seedless, 3 Ibs................ EGGS, B. C. Fresh Pullet Extras, Dozen ............. 56c 20c 25c 40c 18c 20c 20c 29c 53c CORN OR PEAS, Glenrose Brand, No. 2 size tin, 2 tins ... 23c Additional Extraordinary Specials for SATURDAY ONLY 733 Wellington (við Beverley) 717 Sargent Ave. 759 Notre Dame Ave. 666 Sargent (horni Agnes St.)

x

Heimskringla

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Heimskringla
https://timarit.is/publication/129

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.