Heimskringla - 18.03.1931, Blaðsíða 7

WINNIPEG 18. MARS 1931
HEIMSKRINGLA
7 BLAÐSIÐA
I
Erum vér kristnir?
Herra ritstjóri!
Eg þakka þér fyrir tilraun þina
að leiðrétta það ranga, á hvaða sviði
sem er, og velja og rita svo sjón-
deildarhringur okkar lesenda verði
viðari eftir en áður. En oft finst
naér það ekki metið sem skyldi.
Hér eru nokkrar hugleiðingar mín-
ar, ef þér þykja þær, eða eitthvað
af þeim, þess verðar að prenta 1 blað-
inu. Þó það sé ekkert nýtt, þá finst
mér, að fleiri en gera það, ættu að
láta skoðanir sínar i ljós um þau efni,
sem reynslu hafa fengið, og góðan
vilja til að breyta eftir þvi, sem við
köllum “sannleikur og réttlæti”. Mér
hefir fundist það jafnvel ómögulegt
fyrir einstaklinginn. Og ætla eg að
segja litillega mína reynslu með
það, og hver mér hefir fundist vera
orsökin. Og þykir mér nú sárt að
hafa ekki hæfileika eða æfingu til
að skrifa, og verð eg að biðja lesend-
ur að taka viljann fyrir verkið, þvi
að eg hefi aldrei lært réttritun i ís-
lenzku og litið í ensku. Einnig að
lesa þessar línur til enda, þó það
geti ekki i fyrstu samlagast skoðun-
um yðar, og með eins góðan vilja
til bótar, eins og það er skrifað, og
líka, ef eg fer með rangt, að leiðrétta
það með sem heztum rökum, og er
*
þá tilgangi minum að miklu náð; það
eykur von mina um batnandi sam-
komulag í mannfélaginu.
Þú talar um, ritstjóri góður, að
það taki meira en mannlegar taugar,
það þurfi kaðla til þess að hlusta á
miður vel farið með sönglistina. En
eg segi fyrir mig, að það tekur kað-
altaugar í sterkara lagi, að hlusta á
og vita til, hvað fólk er yfirleitt
þröngsýnt, og það fólk, sem maður
veit að er gott og hefir góða greind
til að bera og vel mentað að mörgu
leyti. Og sérstaklega finnur maður
«1 þess í kringum sig, og sér að það
er að hafa áhrif á framtíð barria og
unglinga í óæskilega átt.
Mér var kent að segja satt og gera
rétt, þegar eg var ungur; og eg sá
og heyrði að fullorðna fólkið gat ekki
breytt eftir þessu nærri því altaf.
Hætti mér þá stundum við að tapa
eða veikjast í trú og trausti á sann-
leik og réttlæti. Líka hefi eg komist
í þá afstöðu að verða útundan fyrir
mig og mína með því að segja satt.
• • •
Er það rétt eftir nútíðar framför-
um, að fólk lifi við skort, hvað þá
örbirgð? Eg svara því hiklaust neit-
andi . Og mín skoðun er, að orsökin
sé rangt mannfélags fyrirkomulag.
Og á þvi berum vér fullorðnir meiri
og minni ábyrgð. Og jafnvel finst,
eftir því sem vér erum betur af efna-
lega, ábyrgðin meiri. Því i flestum
eða öllum tilfellum getur sá ríkari
beitt sér meir fyrir hverju sem er.
Eg komst að þeirri niðurstöðu
fyrir að minsta kosti 9 árum, að
það fyrirkomulag, sem við lifum eft-
ir, væri i ósamræmi við kenningar
Jesú Krists, og við vitum að sé rétt-
ast. Og eg held þvi fram, þar til
%
mér verður sýnt fram á það gagn-
stæða.
Frá þvi að eg var hugsunarlítill
drengur, hefir mig langað að geta
eitthvað gert til þess að bæta úr
þvi raunalega fyrirkomulagi, sem
við lifum eftir í samfélagi hverjir
við aðra. Mér finst það væri réttara
að kalla það “samkeppni” hverjir
við aðra.
Ein ástæðan fyrir því, að eg reyni
að skrifa um þetta, er sú, að mér
finst að fólk yfirleitt þurfi að íhuga
betur hvers vegna við, sem höfum
unnið frá því við vorum börn og
vinnum enn, eftir þvi sem við höf-
um fengið vit og orku frá náttúr-
unnar hendi, og eftir ástæðum, skul
um ekki geta lifað sæmilegra lífi.
Sérstaklega er við vinnum að þvi
að framleiða ýmislegt af þvi, sem
fólk þarfnast mest.
Hvers vegna getum við ekki veitt
bömum okkar sæmilegt fæði, klæði
og húsnæði, hvað þá að mentast, .þó
hæfileikar séu til þess? Hvers vegna
megum við ekki hafa hæfilegan tíma
til hvíldar? Og ef vér tökum tíma
til að hvíla okkur og lesa, förum við
að sjá hversu strit okkar er mis-
brúkað í heiminum, og sjáum að
við framleiðum nóg til þess, sem
við mundum kalla, að lifa í alls-
nægtum. Og sjá að það er saman-
tvinnað auðvald hér og í Bandaríkj-
unum og jafnvel víðar, sem við er-
um þrælar fyrir, og jafnvel að gera
börnin okkar að þrælum þess líka.
Og sjá og vita að það er ennþá
verra víða annarsstaðar i heimin-
verandi fyrirkomulagi; en rpikið
mætti laga, finst mér, ef við leituð-
umst við hver og einn að hafa fé-
lagsskap, sem allir gætu verið í og
rætt vandamál sín. Og mikið finst
mér lífið yrði kærleiksríkara, ef
vér gerðum oss betri grein fyrir því
að vér höfum siðferðislega öll jafn-
an rétt í lífinu, ef vér vinnum að
þvi eftir viti og orku, og ætti að
vera Iagalega.
Hugsum okkur, hvað mikil van-
ræksla það er á réttlætinu, að vér
gerum ekki hver og einn það sem
við getum, til þess að gera fyrir-
komulagið eins rétt og vér vitum
bezt.
Og sjaldan finn eg meir til þess
en um jólin, að viti Jesús Kristur,
hvað misjöfn eru kjör mannanna,
hve hryggur hann hljóti að vera; og
er það ein ástæðan fyrir því, að
eg hefi ekki enn getað verið glað-
ur um jólin, eða að jafnaði; og sér-
staklega er mér finst svo lítill á-
hugi á að laga það hjá fólki yfir-
leitt.
Það kann að þykja svartsýni af
mér, slíkur hugsunarháttur eða skrif,
en vart finst mér það meiri svart-
sýni en að hugsa að fólk geti aldrei
búið við jöfn kjör, að svo miklu leyti
sem fólk getur að gert, eða að
minsta kosti jafnari mikið en nú
er. Og ósamboðið hverri manneskju
er vill kallast kristin. Líka finst
mér það væri affarasælla fyrir mann
félagið í heild sinni. Og illa skil eg
kenningar Jesú Krists, ef hann ætl-
ast ekki til þess af okkur, og meira
en tími kominn til þess eftir nærri
tvö þúsund ár. Og þeir sem ætlast
til að breytt sé eftir kenningum1
hans, ættu ekki að .^vera á móti því
að koma samræmi á fyrirkomulagið,
og mér finst óverulegt, ósamboðið
kenningum hans; of lítið traust á
sjálfum sér og öðrum; og eg vona
að eg þurfi ekki að hafa svo lítið
Veróníka.
Talbot varð nauðugur, viljugur
að fara niður þrepin og kalla á
Ralph. Hann vonaði, að Ralph myndi
ekki heyra til sin, en hann hafði
góða heyrn. Hann leit upp og kom
til þeirra. Veroníka, sem stóð i
steinhliðinu í hvarfi frá mönnunum,
sá að hann var rólegur og alvarleg-
ur. Ralph kom upp þrepin og stað-
nwmdigt fyrir framan jarlinn. Hann
leit í augu jarlsins, sem voru hvöss
og reiðiþrungin.
Þægileg leið
til Islands
Takið yður far heim með eimslílp-
um Canadian Pacific félágsins.
þá verðið þér samferða mörg-
um Islendingum. Þér mun-
uð njóta ánægjulegrar
ferðar, góðrar þjónust.
Agætra máltiða, og
allra þæginda er hið
volduga flutninga
félag hefir til
að bjóða.
Skrifið eftir upplýsingum um far-
bréfaverð til Evrópu er Innifelur
allan kostnað.
Gerið fyrirspurnir til umboðs-
nianna á staðnum eða til W. C.
CASEY, Gen. Pass. Agent, C.P.R.
Kldg., Winnipeg, Phones 25 815,
25 816.
CANADIAN PACIFIC
STEAMSHIPS
um.
Það er raunalegt og vægast sagt
ókristilegt. Og þvi hvíldin stundum
verri en engin, og ekki furða þó
maður eldist og verði gráhærður fyr-
ir tímann.
Og mikið verð eg hryggur í huga
fyrir lengri tíma, er eg minnist á
það við vini mína að þetta þurfi ekki
að vera svona, ef bara fólk taki sig
fram um að vilja laga það, að minsta
kosti reyna að lesa og fræðast um
það frá fleirum en sínu eigin sjón-
armiði; go svarið verður eitthvað á
þessa leið: Ertu ennþá að hugsa um
þetta? Þetta verður svona að vera.
Það verður aldrei hægt að gera við
því, að sumir verði ekki fátækir
o. s. frv.
Eg hýst varla við því, undir nú-
“Nú, herra minn”, sagði jarlinn
alvarlegur og hvellróma, “það lítur
út fyrir, að yður hafi þóknast að
vera ósvífinn!”
Ralph leit ekki undan og virti
Talbot ekki viðlits. Hann ^tóð
fyrir aftan stól jarlsins og horfði
á Ralph með drembilegum reiðisvip.
sem lýsti hatri.
"Hver segir það, lávarður minn?”
spurði Ralph. “Talbot” gvaraði jarl-
inn.
“Mér þykir það leiðinlegt, lávarð-
ur minn,” sagði Ralph og var róleg-
ur. “Eg er hræddur um, að Talbot
hafi skjátlast. Eg hefi bara einu
sinni verið ósvífinn. Það var þegar
eg var drengur. Eg held, að það hafi
verið barsmíðin, sem eg fékk þá,
sem kom mér til að hætta þvi. Eg
giska á, að Talbot hafi álitið mig
vera veiðiþjóf, og það er auðvitað
nóg til þess, að gera hverjum sem
vera skal gramt í geði.”
“Ha, Talbot? Hveð segir þú?”
spurði jarlinn. Talbot reyndi að
brosa. “Ef til vill gefur það næga
skýringu. Að minsta kosti tek eg
afsökun mannsins gilda, Sir.”
Þegar Talbot nefndi afsökun, leit
Ralph upp og í augu hans. Hann
brosti og leit svo aftur til jarlsins.
“Er það svo að skilja, að eg eigi
fara?” spurði hann.
Jarlinn hikaði eitt augnablik.
"Ha? Það veit hamingjan, að þér
ættuð að fara yðar veg. En — þér
megið vera. Notið þér tímann til
þess, að temja yður kurteigi i fram-
göngu. Hvað eruð þér með í körf-
unni?”
“Silung, lávarður minn,” svaraði
Ralph. Hann gekk með körfuna að
stólnum, opnaði hana og sýndi jarl-
DUSTLESS
COAL and COKE
CHEMICALLY TREATED IN OUR OWN YARD
Phone 87308
D. D. WOOD & SONS
LIMITED.
WARMING WINNIPEG HOMES
SINCE “82”
THREE
LINES
að
Nafnspj öld

traust til mannfélagsins, að það
mundi ekki reyna meira en það hef-
ir gert til að laga það, ef það leit-
ar sér meiri og skýrari upplýsinga
í þá átt.
Svo eru margir, sem hafa sýnt
fram á það með góðum rökum, sem
við getum fengið áreiðanlegar sögur
og rit eftir, svo sem H. G. Wells,
Henry George, Upton Sinclair, og
margir fleiri.
Mig hefir tekið það sárt síðan ár-
ið 1919, að eg fékk að, vita, að um
það leyti hefði fimti hver partur af
öllu, sem við bændur framleiðum i
Vestur-Canada, færi í vasa auðfélag-
anna.
Mér finst þó nágranni minn væri
afkastaminni en eg, vildi eg 'heldur
jafna við hann; já, þó hann væri
latari.
Að minsta kosti mundum við flest
vilja heldur, að það gengi til þeirra
er yrðu fyrir óhöppum, uppskeru-
bresti eða skemdum o. s. frv.
• • •
«
Hvérsu oft sér maður ekki og
heyrir, 'að persónulegt gildi manns-
ins er metið eftir buddu eða fjár-
hagslegum efnum eða kringumstæð-
um. Hvað segir Kristur um það?
Hver hugsandi maður eða kona
er svo blind, að sjá ekki að eins
gróði er annars tap. Til dæmis er
það hagur fyrir bændur í Manitoba,
að bændur í Saskatchewan fái litla
uppskeru. Jafnvel er það hagur fyrir
mig að nágranni minn fái litla upp-
skeru; eg gæti betur ráðið við hann
í efnalegri kepni, og jafnvel andleg-
um efnum. Hvað haldið þið að
Kristur mundi segja um það? “Leit-
ið, þá munuð þér finna”. Lesið
"Smiður er eg nefndur” (They Call
Me Carpenter), “War on Poverty”,
“Crime of Poverty”, "Paul’s School
of Statemanship”, “Histojy of Cana-
dian Wealth” og margt fleira.
Palli frá Kirkjubæ.
inum. Hans hágöfgi laut áfram og
leit fyrst ofan í körfuna, ■ en svo
á hið laglega, veðurbitna andlit
Ralphs.
“Þetta er fallegur fiskur. En eg
hefi veitt fallegri —” Hann and-
varpaði, og augun, sem hvíldu 4
andliti Ralphs, urðu döpur. Það
var depurð ellinnar, sem minnist
liðinna æskudaga.
“Þeir væru fallegri, ef stíflugarðin-
um væri haldið betur við,” sagði
Ralph blátt áfram.
“Ha, hvað? Hvað er að stífl-
garðinum?” gpurði jarlinn.
“Hann er gamall og hér um bil
gagnlaus í svona veðri. Það þarf
að hlaða hann upp að nýju,” svar-
aði Ralph.
Jarlinn virtist hlusta eftir mál-
rómnum. “Hlaða hann upp! Segið
Burchett, að hann eigi að láta gera
það. Ætlið þér að koma með fleiri
I
uppástungur?” sagði hann. Rödd-
in var fremur þurleg, en lýsti þó
hvorki biturð né fyrirlitningu.
“Viðvíkjandi veiðinni, lávarður
minn? Já, já, illgresið ætti að
hreinsa burt ur litlu tjörninni. Eins
er með skóginn. Það væri gott að
fella trén á milli skógarins okkar
og Saintbury’s-skógarins. Fuglarnir
yrðu þá okkar megin.”
Hann talaði með viðeigandi virð-
ingu, en mjög djarfmannlega, og með
þerri rósemi, sem vakið hafði
undrun Veroníku og espað sj.olt
hennar. Jarlinn glápti á hann, og
hló svo lítið eitt. Það veit heilög
hamingjan, að þessi náungi hefir á
réttu að standa. Farið nú inn i
I
húsið og spyrjið um Veroníku —”
“Leyfið mér að fara,” tautaði
Talbot, en jarlinn gaf því engan
gaum.
“Og segið henni að skrifa um-
boðsmanninum mínum bréf /með
yður. Þér getið farið með það og
gefið honum gkýringar.”
"En Burchett — hann er ráðs-
maðurinn, lávarður minn,” sajgði
Ralph. Svipur jarlsins varð ein-
kennilegur.
“Kurteisi yðar, maður minn, þarfn-
ast viðgerðar, ekki síður en veiði-
garðurinn minn. Farið og gerið
eins og yður er sagt. Farið inn
þarna!” *
Ralph tók ofan og skundaði inn
í forsalinn. tburðurinn og skraut-
ið greip alla eftirtekt hans fangna,
Dr. M. B. Halldorson
, 401 Boyd Bldg:-
ðkrlfstofuaiml: 23674
Stundar sérstaklcgra lungnasjúk-
dóma.
Hr aT5 flnna á skrifstofu kl 10—12
f. h. og 2—6 e. h.
Helmlli: 46 Alloway Ave.
Talsfml i 33158
DR A. BLONDAL
601 Meðical Arts Bld*.
Talsími: 22 2*6
Stundar sérstaklega kvensjúkdðma
og barnasjúkdóma. — Atl hitta:
kl. 10—12 ■« h. og S—5 e. h
Heimlll: »06 Victor St. Simi 28 130
DR B. H. OLSON
210-220 Medlcal Arfa Uhlsr.
Cor. Oraham and Kennedy 8t.
Phone; 21 834
VitJtaletími: 11—12 og 1_6.30
Heimili: 921 Sherburn St.
WINNIPEG, MAN.
Dr. J. Stefansson
21« MRDICAL ARTS BLDG.
Horni Kennedy og Graham
Stnndar flnirftunu autfnn- eyma
nef- og kverka-njdkdAma
Er a« hltta frá kl. 11—12 f. h
02 kl. 3—6 e h
Talalmi: 21834
Heimili: 688 McMillan Ave. 42691
Talnfmi t 28 889
DR. J. G. SNIDAL
TANNLÆKNIR
«14 Someraet Rloek
Portagre Avenue WINRIIPEG
DR. K. J. AUSTMANN
Wynyard —:— Sask.
HEALTH RESTORED
Lækningar án lyfja
DR. 8. O. SIMPSON, N.D., D.O., D.O.
Chronic Diseasea
Phone: 87 208
Suite 642-44 Somerset Blk.
WINNIPEG —MAN.
MOORE’S TAXI LTD.
Cor. Donald and Graham.
r.O Centa Taxl
Frá einum staí til annars hvar
sem er í bænum; 6 manns fyrir
sama og einn. Allir farþegar á-
byrgstir, allir hílar hitabir.
Simi 23 896 (8 llnnr)
Kistur, töskur o ghúsBagna-
flutningur.
Brynjólfur
. Þorláksson
Sími: 86 762 670 Victor St.
Stillir PIANOS og ORGEL
svo að hann tók ekki þegar í stað
eftir Veroniku, sem horfði á hann
í djúpri undrun. Hún hafði ekki
beðið eftir því, að heyra niðurlag
samtalsing. Ralph brá litið eitt.
Hann tók ofan húfuna og gekk ti!
Veroníku með skilaboð jarlsins.
Veroníka brá litum. Hún settist
við skrifborð, skrifaði bréfið og rétti
honum það þegjandi. Hann hafði
horft á hana á meðan með jafn-
mikilli athygli og forsalinn fyrst.
Þegar hann tók við bréfinu, virtist
hann vera dálítið utan við sig og
leit kringum sig.
“Get eg komist þessa leið út í
eldhúsið?” gpurði hann.
Hún benti honum á dyr elnar, en
tafði hann þó með masinu, þvi hún
sagði ekki eitt einasta orð. Hann
þakkaði henni leiðbeiningna og var
kominn á fremsta hlunn að fara,
þegar hún benti honum að vera
kyrrum.
“Hvers vegna ætlið þér þangað?”
spurði hún.
“Eg ætla með þessa silunga,”’
Framhald á 8. síffu
G. S. THORVALDSON
B.A., L.L.B.
LögfrctSingur
702 Confederation Life Bldg
Talsími 24 587
WALTER J. LINDAL
BJÖRN STEFÁNSSON
Islenxkir lögfrttOingar
709 MINING EXCHANGB Bldg
Simi: 24 963 356 Main St.
Hafa einnig skrifstofur ati Lund&r,
Piney, Gimli, og Riverton, M&n.
Telephone: 21613
J. Christopherson,
Islenskur LögfrceSingur
845 SOMERSET BLK.
Winnipeg, :: Manitoba
A. S. BARDAL
selur likkistur og ann&st um útf&r-
ir. Allur útbúnaöur sá bextl
Knnfremur eelur hann allskonar
minnisvarCa og legstelna.
843 SHERBROOKE ST.
Phone: 86 607 WINNIPKG
Björevin Guðmundson
A. r. c. M.
Teacber of Musíc, Compositkm,
Theory, Counterpoint, Orchet
tration, Piano, etc.
555 Arlington 8L
SIMI 71621
MARGARET DALMAN
TKACHRR OF PIANO
8M BANNING ST.
PHONE: 26 420
100 herbergl meí e&a án baSa
SEYMOUR HOTEL
vertJ sanngjarnt
Sfml 28 411
C. G. HUTCHISON, eltfandl
Market and King 8t.,
Winnlpec —:— Man.
MESSUR OG FUNDIR
f kirkju Sambandssafnafor
Messur : — á hvtrjum tunnudegt
kl. 7. *.h.
Sofnaðarnefndin: Fundir 2. og 4.
fimtudagskveld i hverjuM
mánuBi.
Hj&lparnefndin: Fundir fyrsta
mánudagskveld i hverjunt
mánuBi.
KvenjílagiO: Fundir annan þriBju
dag hvers mánaBar, kl. 8 aB
kveldinu.
Söngflokkuri**: Æfing&r á hterju
fimtudagskveldi.
Sunnudagaskólinn:— A hverjum
sunnudegl, kl. 11 f. h.