Heimskringla - 28.10.1931, Blaðsíða 7

'WINNIPEG 28. OKTÓBER 1931
HEIMSKRINGLA
VERONÍKA.
(Frh. frá 6. bla.)
hikandi málróm, þeim málróm
er fylti hann unaði og gleði.
“Ef eg má til, Ralph. Eg
var að hugsa um, að ef til vilL,
er alt kæmi til alls hefði mér
þótt ánægjulegra. Ó, nei, eg
ætla ekki að segja það. l>að
myndi virðast vanþakklæti —
harnalegt’’.
“Talaðu, eg skipa þér!” mælti
hann lágt með stældum hátíð-
leik.
“Eg var að hugsa um, hvernig
— það myndi hafa verið — ef
hú — þú munt hlæja að mér,
Ralph! Þú gerir það ætíð, eins
og þú veist, er eg ætla að fara
að verða alvarleg”.
Hann hristi höfuðið og hló —
hló hlýlega. En hláturinn kom
henni aftur á rekspöl.
“Ef þú hefðir haldið áfram að
vera einmitt “Ralph Farring-
ton’’, ef þú hefðir íarið til Ást-
raiíu og eg hefði fylgt þér eftir
— eg skyldi hafa komið á eftir
þér, Ralph. Ekkert, alls ekk-
ert skyldi hafa hindrað það. í»ú
veist það!"
Hann kinkaði kolli. “Eg get
vel trúað því, það hefir aldrei
verið jafn einráð manneskja og
ungfrú Veroníka Denby er hún
hafði ákveðið sig’’.
“Ekki ætíð, Ralph. Þú gleym
ir. Eg lét einu sinni undan.
Eg lét þig fara, manstu —
kvöldið í laufskálanum?’’
“Ein undantekning er sannar
regluna”, mælti hann. “Þig iðr-
aði þess bráðlega, vina mín”.
“Já’’, mælti hún og varp önd-
inni. “Mig iðraði þess brátt.
Eg kom á eftir þér, Ralph. En
setjum svo —’ hún reis á fæt-
ur, gekk til hans og hallaði
höfðinu upp að brjósti honum
— “setjum svo, að við hefðum
gifst — við skyldum hafa gifst,
Ralph’’.
“Vafalaust, býst eg við”,
mælti hann brosandi. “Þú ert
ein af þeim, er vill hafa sitt
fram”.
“Og við hefðum orðið mjög
fátæk og hefðum orðið að vinna
baki brotnu, eg og þú “Mr. og
Mrs. Farrington”. Heldur þú
að þér hefði þá þótt vænna um
mig?”
“Bíddu! Stundum finst mér,
að drottinn hafi verið mér of
góður, gert lífssilyrði mín of
hagkvæm. Eg lagði ekkert í
sölurnar fyrir þig. Eg er komin
hingað aftur’’ — hún horfði f
kringum sig. “Eg á að drotna
hér, þar sem eg einu sinni var
þræll. Eg hefi fengið alt við
það, að öðlast ást þína. Og
stundum, til dæmis núna f
kvöld, er allir voru famir, fanst
mér að eg heldur hefði viljað
— að það hefði verið ánægju-
legra að hafa fórnað einhverju
þín vegna, að hafa unnið með
þér fyrir okkar daglega brauði,
að hafa orðið að hungra þín
vegna. Ó, Ralph, það myndi
mér hafa þótt unaðslegt! —
En örlagadísin gerði gabb að
öllum mínum draumum um fórn
ir og sjálfsafneitun. Þú hefir
gefið mér svo mikið — alt! —
og, Ralph, eg hefi eftir alt sam-
an ekki gefið þér neitt’’.
Hann lagði höfuðið á barninu
mjúklega niður á bjarnarfeldinn
stóð á fætur, tók í hönd Ver-
oníku og leiddi hana upp að
gömlum og fagurgljáandi spegli
í einu horninu.
“Sjáðu, elskan mín”, hvíslaði
hann og lét hana horfa á hið
fagra, fagurrjóða andlit í spegl-
inum. “Þetta er það, sem þú
hefir gefið mér. Metur þú það
einskis? Mér eru það hin dýr-
mætustu laun, hinn ómetan-
legasti dýrgripur —’’
Það heyrðist fótatak að baki
þeim. Jarlinn kom þá í hægð-
tim sínum og studdi sig við staf-
inn sinn.
“Eru þeir allir farnir? Ralph!
Veroníka! hvar eruð þið?”
Hún snéri sér frá Ralph, lagði
handleggina um hálsinn á
gamla manninum og kysti hann.
Hann leit á hana blíðlega og
hrifinn. Svo mælti hann í mál-
róm, er var orðinn svo þýður
og blíður:
“Ertu þreytt? Hvað — hvers
vegna — þú ert grátandi.
Ralph! Af hverju ertu að gráta,
Veroníka?’’
Hún reyndi að brosa og
horfði fagurbláu augunum á
þá til skiftis.
“Af eintómri hamingju",
hvíslaði hún.
—ENDIR—
GRÆNLANDSDEILAN
og dómstóllin í Haag.
Alþjóðadómstóllinn, sem á að
ræða um Grænlandsmálið, er
stofnaður samkv. 14. grein þjóð
bandalagslaganna og tók til
starfa 1920. í honum eru 15
dómarar og 4 varadómarar. Eru
þeir valdir til 9 ára í senn og
má endurkjósa þá. Dómstóllinn
er friðhelgur. Hann hefir bæki
stöð sína í friðarhöllinni í
Haag og kemur reglulega sam-
an 15. júní ár hvert. í hon-
um eru nú þessir dómendur:
M. Adatschi, japanskur, dóms
forseti, I. G. Guerero frá San-
Salvador, taraforseti, R. Alta-
mira, spánskur, D. Anzidotti,
ítalskur, A. S. de Bustamente,
kúbanskur, Jonkheer W. J. M.
van Eisinga, hollenskur, H.
Formageot, franskur, Sir C. J.
B. Hurst, brestkur, F. B. Kell-
ogg, amerískur, D. Negulescu,
rúmenskur, barón Rolin-Jacqu-
emyns, belgiskur, U. Rostnor-
owski greifi, pólskur, prófessor
Walter Schuking, þýskur, F. J.
Urrutia, kolombiskur, Wang-
Chung-Hui, kínverskur. Vara-
menn eru: Prófessor R. W.
Erich, finskur, prófessor J. Cas
iro de Matta, portúgalskur, pró-
fessor N. Novakovitsch, jugo-
slaviskur, prófessor J. Radlich,
austurrískur. Skrifari dómsins
er Ake Hammarskjöld, sænskur,
og varaskrifari L. J. Jorstad,
norskur.
Danir hafa nú stefnt Norð-
mönnum fyrir dómstól þennan
og kæra út af þvi að þeir hafi
rofið samninginn frá 1924. Á
dómstóllinn að skera úr því,
hvort landnám Norðmanna í
Grænlandi hafi verið löglegt.
Málareksturinn er þannig, að
fyrst leggja málstaðir fram skrif
lega máisútlistun, en síðan er
sókn og vörn munnleg, og fara
fram annað hvort á frönsku
eða ensku, líklega heldur á
frönsku. Hinn munnlegi mála
flutningur er opinber, nema
dómstóllinn ákveði annar.
Fastar reglur eru settar um
það hvernig máisaðiljar skuli
bera fram mál sín og hvaða
fresti þeir geta fengið.
Atkvæðagreiðsla dómenda er
leynileg og afl meirihluta ræð-
ur úrslitum. Ef atkvæði eru
jöfn, sker úr atkvæði dómsfor-
seta. Dóminum verður ekki
áfrýjað.
Það er ekki gott að segja
hvenær Grænlandsmálið kem-
ur fyrir dómstólinn, en líklega
verður það ekki fyr en að vori.
En það geta liðið 2—3 ár þang
að til dómur fellur og margt
getur breyttst á þeim tíma.
—Mbl.
þessar tíðu ferðir konunnar út
í kirkjugarðinn og komst að
því hvert erindi hennar var.
Afréð hann að færa sér þetta
í nyt, og á einhverju kvöldi
faldi Tiann sig í tré, sem var
skamt frá leiðinu. Konan kom
þangað, eftir vanda, kraup við
leiðið, og bað mann sinn hátt
fyrirgefningar. Heyrði hún þá
alt í einu draugalega nödd, sem
henni virtist koma ofan úr
skýjunum. Skipaði röddin
henni að leggja 300 mörk á
leiðið, þ\i að hlnn framliðni
maður hennar væri í nauðum
staddur, og kæmist ekki til
himnaríkis, nema hann fengi
þetta fé.
Konan varð ákaflega hrædd,
en flýtti sér heim og sótti
peningana og lagði þá á leið-
ið. En þótt hún væri skelk-
uð, varð forvitnin óttanum yfir-
sterkari. Hana langaði til þess
að sjá þann, sem sendur væri
að handan til þess að sækja
peningana. Hún faldi sig því
á bak við legstein skamt það-
an.
Rétt á eftir heyrði hún fóta-
tak og sá hvar maður kom.
Hafði hann grímu fyrir and-
liti og var alls ekki neitt svip-
aður anda, eins og hún hafði
hugsað sér þá. Hann gekk að
gröfinni, þreif fjársjóðinn og
hljóp síðan burt eins og fætur
toguðu.
Konuna grunaði að hér
myndi vera einhver brögð í
tafli, og skÝrði fógetanum frá
öllum málavöxtum. Var nú
hafin leit að þjófnum, með lög-
regluhundum, en hún varð á-
rangurslaus. Hann hefir ekki
fundist.
—Lesb. Mbl.
SALTFISKIMARKAÐURINN
A SPANI
úR MÝRDAL.
HJATRÚ.
í Brandenburg í Þýskalandi
hefir sveitarfólk enn þann sið,
að leggja pening í lófa fram-
liðinna, áður en þeir eru jarð-
aðir, svo að þeir þurfi ekki að
byrja sitt nýja líf með tvær
hendur tómar.
En bóndakona nokkur í þorp-
inu Wiesenburg, sem er skamt
frá Belzig, gleymdi þessu þegar
maður hennar lést, og mundi
ekki eftir því fyr en hann var
grafinn. Greip hana þá ógur-
legt samviskubit, og á hverju
kvöldi fór hún út í kirkjugarð-
inn, kraup á kné við gröf manns
síns og bað hann grátandi fyr
irgefningar á gleymsku sinni.
Maður nokkur varð var við
13. sept
15. júlí. Tíð hefir mátt heita
þurrviðrasöm um langt skeið,
en mjög köld, og hafi komið
úrkoma hefir það verið kalsa-
hret alt fram að þessu. Ekki
alls fyrir löngu gránaði til
heiða og var svo vont veður,
að nokkuð tjón hiaust af á
fénaði, sem var nýrúinn.
Vanhöld hafa verið nokkur í
fénaði yfirleitt og telja gamlir
menn lifrarbólgu eiga drjúgan
þátt í þeim.
Grasvöxtur hefir verið með
minna móti. Tún víðast illa
sprottin og harðlendi, en mýr-
ar munu víðast í meðallagi.
Byrjuðu margir slátt á mýrar-
engjum, vegna þess hve tún
voru snögg.
Nokkuð hefir verið unnið að
jarðrækt á vorinu og hefir drátt
arvélin sléttað og búið til rækt-
unar um 4 hektara.
Heilsufar manna gott.
15. ágúst. Tíð góð, hlýindi
og góðviðri, sæmilegir þurkar,
svo hey hafa mjög lítið hrakist.
Grasvöxtur var orðinn dágóður
um miðbik ágúst víðast. Voru
þá allmargir að ljúka við túnin
og nokkrir búnir að heyja tölu-
vert á útengjum.
5. sept. Heyskapartíð svo góð,
að elstu menn muna vart slíka
á þessum tíma. Stöðugur þurk-
ur næstliðna viku.
Rafstöðvum Ijölgar hér smátt
og smátt. Er ein nýkomin á
Eystri Sólheimum. Sá Bjarni
Runólfsson rafvirki frá Hólmi
um uppsetning hennar og mun
eiga að byggja aðra stöð til
hér í sveitinni í haust.
—Vísir.
. Torpedopóstur.
Þýskur verkfræðingur, Richard
Pfantz að nafni, hefir fundið
upp á því að senda póst með
torpedo, sem rennur eftir vír
og stjórnar sér sjálfur. Er
hann svo fljótur í ferðum, að
bréfin komast nærri því ein
fljótt leiðar sinnar og símskeyti
Hefir þýska póststjómin mikla
trú á framtíð þessarar uppgötv
unar.
—Lesb. Mbl.
Norska blaðið “Aftenposten"
hefir nýlega birt samtal, sem
blaðið átti við norska konsúlinn
í Sevilla. Auðvitað barst talið
að saltfiskimarkaðurinn, og
sumt af því, sem konsúllinn segi^
þar um, gæti verið oss íslend-
ingum til leiðbeiningar.
Blaðið spyr hvort nokkur von
sé til þess að Norðmenn geti
aukið saltfisksölu sína á Spáni
á næstu árum.
-— Já, ef vér viljum, svaraði
konsúllinn. Vér verðum bara
að skilja viðskiftamennina,
minnast þess, að Spánverjar eru
eins og Arabar í því, að þeir
vilja fá að sjá þá menn, sem
þeir versla við. — Norsku papp-
írsverksmiðjurnar hafa t. d.
fengið ágætan markað fyrir
blaðapappír á Spáni, vegna þess,
Hroar Olsen, forstjóri Norsk
Avospapir Kompani, ferðast iðu
lega til Spánar og nær í ný
sambönd í hÝerri ferð.
Og svo verðum vér að minn-
ast þess, að framleiða vöruna
eins og Spánverjar vilja hafa
hana. Það er enginn efi á því,
að Spánverjum þykir vor fisk-
ur betri en sá íslenski. Inn-
flytjendur í Sevilla borða sjálf-
ir norska fiskinn, en selja þann
íslenska, sem er útgengilegri
vegna þess, hvað hann er drif-
hvítur. Það gerði ekki svo
mikið til um litinn á fisknum,
meðan hann var seldur í skran
búðum, en nú er fiskurinn hafð-
ur til sýnis á marmaraplötum,
í búðargluggum, og það er ekki
svo undarlegt, að kaupendur
velji þann fisk, sem er falleg-
astur á að sjá.
Innflutningurinn til Sevilla er
um 9000 smálestir á ári, eða
tæpur fimti hluti af öllum salt-
fiskinnflutningnum, en þar af
hefir verið tiltölulega lítið af
norskum fiski. Nú er þetta að
lagast. Nýlega kom sýnishoma-
sending af sérverkuðum fiski
frá Noregi, og féll hann Spán-
verjum ágætlega í geð. Er í
ráði að önnur stærri sending
komi bráðlega, og er vonandi
að það stuðli til þess að vér
náum þeim markaði, sem vér
höfðum fyrir 30 áruni. Norsk
yfirvöld hafa hjálpað hér mik-
ið til, bæði með því að sjá um
sendingar á þessum reynslufiski
og láta menn fyigja honum til
Spánar. Innflytjendur hafa
sagt við mig, að þeir væri fúsir
til að kaupa heila skipsfarma.
ef fiskurinn væri jafngóður og
sýnishornin, og verðið ekki
hærra en almenningur gæti
borgað.
Það verður líka að auglýsa
vöruna vel — senda Spánverj-
um prentaða bæklinga um fisk-
inn, ekki á ensku, heldur á
spánsku. Þið ættuð að sjá hvað
Svíar gera til þess að ná mark-
aði á Spáni fyrir sínar vörur.
Þeir hafa öll spjót úti, og þeir
ná sambandi við Spánverjann.
Það sést best á því, að fjöldi
spánskra kaupsýslumanna fer
á hverju ári í sumarleyfi sínu
til Svíþjóðar, og þar heimsækja
þeir viðskiftavini sína, sem þeir
eru málkunnugir. En til Nor-
egs koma þeir ekki.
Hann gat • þess, að á næsta
ári stæði þó til, að gerður væri
út leiðangur spánskra blaða-
manna til Noregs með skipinu
Stella Polaris.
— Eg vil líka ráða norskum
ferðamönnum að fara til Spán-
ar. Þar er ódýrt að lifa og land
ið er guðdómlegt.
—-Mbl.
NafnsDÍöld ^ 1

Dr. M. B. Halldorson 461 1«t4 Ulirn 6krlf.tofu.lmi: 28674 ■tun4&r .4r.tnkl.cn luncna.Jók- 44mn. ■r n« flnnn & akrlf.tofu kl 10—12 f. k. oc 2—C «. h. B.lmlll: 46 Allownjr Avo. T.i.ia.ii inm G. S. THORVALDSON B.A., L.L.B. LögfrteSingur 702 Confederation Life Bld*. Talsimi 24 587

DR A. BLONDAL 601 M.dlcnl Art. Bldc Tnl.tmt: 22 2«6 ■ tnadnr .4r.tnkl.ca kvon.Júkdómo oc hornasjdkdóma. — Atl blttn: kl. 10—1» • h. oc 8—6 o. h. H.lmllt: 808 Vlctor St. Slml 18180 W. J. LINDAL BJÖRN STEFANSSON fSLENZKIB LÖQFRÆDINOAI & oðru gróifi 325 Main Street TaJs. 24 963 Hafa einnig skrifstofur a0 Lnudar og Gimli og eru þnr að hitta, fyrsta miðvikudaj I hverjum mánufll.

Dr. J. Stefansson 11C MKDICAL ARTS BLDO. Roral Konnody oc Qraham Stnadar elaKCufrm auKun- eyrna nof- og kvrrka-.JUkdóma Br aC hltta fr4 kl. 11—12 f. h. oc kl. 8—6 e b. Tal.lomt i 81834 H.lmlll: 688 McMlllan Av« 42691 Telephone: 21 613 J. Christopherson, tslenskur Lögfrœðingur 845 SOMERSET BLK. Winnipeg, :: Manitob*.

MOORE’S TAXI LTD. Cor. Donald and Graham. 50 Centa Tazl Frá elnum atatJ til annars hvar sem er í bænum; 5 manns fyrlr sama og einn. Állir farþegar á- byr*stir, allir bílar hitaT5ir. Sfnt 23 S06 (8T llnur) Klstur, töskur o BhúsgraBna- flutninjur. A. S. BARDAL 1 gelur llkklstur og &nn&st um útfnr ir. Allur útbún&óur sá b.atl. Ennfremur selur h&nn all.konnr mlnnisv&rt$& og legst.lna. 843 SMBRBROOKE 8T. Phonei 86 607 WI.NNIPB6
ÍSLENSKA KRÓNAN
Deginum í gær 30. sept. lauk
þannig, að engin breyting varð
á því ástandi, sem hér skapað-
ist í banka- og peningamálum
við fall sterlingspundsins. Bank-
ajnir skráðu ekkert gengi og
heildsöluverslanir voru lokað-
ar.
Eftir síðustu erlendu fregn-
um að dæma, virðist svo sem
meiri kyrð sé að komast á aft-
ur í peningamálunum. Hinar
stóru gengissveiflur eru að
hverfa, og jafnvægi smámsam-
an að skapast.
Norðurlönd virtust í fyrstu
ætla sér, að halda gjaldeyri sín-
um í gullverði hverju sem taut-
aði. En sá góði ásetningur
þeirra stóð ekki lengi, því nú
hafa öll Norðurlönd horfið frá
gullinnlausn seðlanna, og gjald
eyrir þeirra er fallinn með sterl-
ingspundinu. Danska og norska
krónan fylgja svo að segja al
veg sterlingspundinu, en
sænska krónan er ofurlftið
hærri ennþá.
Þessir atburðir tala all skýru
máli um forlög íslensku krón-
unnar, þótt ekki hafi enn ver-
ið ákveðið gengi hennar opin-
berlega.
—Mbl.
HEALTH RESTORED
Lækningar án lyfja
DH. 8. O. SIMPSON, N.D.. D.O., D.O.
Chronic Diseases
Phone: 87 208
Suite 642-44 Somerset Blk.
WINNIPEG —MAN.
MARGARET DALMAN
TBACHBR OF PIANO
BANMING ST.
PHONE: 26 420
Dr. A. V. Johnson
íslenzkur Tannlæknir.
212 Curry Bldg., Wlnnipeg
Gegat pósthúsinu.
Simi: 23 742 HelmiUs: 33 S2S
Jacob F. Bjarnason
—TRANSFER—
■>n*C* f.rmh.r. M.rlmi
762 VICTOR ST.
SIMI 24.566
Aanaat allskonar flutninga fmm
og aftur um belnn.
Helen Keller í Evrópu.
Helen Keller, rithöfundinum
blinda og mállausa, var boðið
að ferðast um Evrópu, og var
það félag í Jugoslavíu, sem
bauð henni það. Helen flutti
fyrirlestra víðs vegar og þar
á meðal í ýmsum borgum Jugo
slavíu. —Alþbl.
ENSKUR LEIKARI
misþyrmir austurrískum greifa
Fyrir skömmu sat enski kvik
myndaleikarinn Charles Lincoln
ásamt kærustu sinni, hinni
fögru Hilde Zimmermann, sem
er þýsk, í einhverju skrautleg-
asta veitingahúsinu í Karlsbad.
Skamt frá þeim sat Czrenin
greifi, sonur fyrverandi utanrík-
isráðherra Austurríkis. Czernin
sendi ungfrú Zimmermann kort,
með einum þjónanna og bað
hana að hitta sig á ákveðnum
tíma og stað. Ungfrúin þekti
greifann ekki neitt, og fékk
kærasta sínum kortið?
Daginn eftir fór Lincoln heim
til greifans og lumbraði duglega
á honum. Segir hann svo sjálf-
ur frá, að hann hafi tvívegis
barið greifann um koll.
Héldu nú allir að þar með
væri þessu máli lokið. En 1.
september kemur Czrenin greifi
fljúgandi til Lundúna, til þess
að skora Lincoln á hólm, ann-
að hvort í hnefaleik í Englandi,
eða með vopnum í einhverju því
landi, þar sem einvígi eru leyfð.
Kvaðst hann ekki vilja liggja
undir þ>eirri lýgi, að Lincoln
hafði tvívegis barið sig niður.
—Mbl.
J. T. THORSON, K. C.
Mcmikir llffrnklmgar
Skrifstofa: 411 PARIS BLDG
Siml: 24 471
DR EL J. AUSTMANN
Wynyard —:— Sask.
T.lilnl i assss
DR. J. G. SNIDAL
TAIVNLÆKNIR
•14 Soaernct Block
Portago Atm«« WINNIPBG
BRYNJ THORLAKSSON
Söngstjóri
Stilllr Pianos og Orgel
Simi 38 345. 594 Alveratone St.