Heimskringla - 03.08.1938, Blaðsíða 2

2. SíÐA
HEIMSKRINGLA
WINNIPEG, 3. ÁGÚST 1938
ÍSLEN DINGADAGUR
1 WYNYARD
í þrítugasta sinn koma íslend-
ingar í Vatnabygðum saman til
að minnast ættlands síns og upp-
runa. Raunar má segja, að slíkt
sé gert óbeinlínis með hverri
samkomu, sem íslendingar
standa að, hvort sem það eru
fundir eða messur. Þátttaka1
almennings í öllu þessu árið um
kring er mjög misjöfn, og fer
það eftir ótal mörgu, svo sem
skaplyndi manna, áhugamálum,
efnahag, o. s. frv. En íslend-
ingadagurinn hefir sérstöðu, þá
þurfa menn ekki á neinu sér-
stöku tilefni að halda til að koma
saman öðru en meðvitundinni um
það, að aðrir verði þar líka. Eitt
af því blessunarríkasta við ís-
lendingadaginn er það, að þang-
að kemur í stórum hópum fólk^
sem annars sézt sjaldan við önn-
ur tækifæri en ef til vill jarðar-
farir og heiðurssamsæti. Þá rif j-
ast upp gömul vina- og kunn-
ingja-sambönd, allir eru eitt, án
tillits til alls þess, sem aðskilur
hina daga ársins, og fyrir þá sök
er íslendingadagurinn oft og tíð-
um hin gleðilegasta opinberun
þess, hvað íslenkt félagslíf getur
verið, þegar allir leggjast á eitt
um að leggja sinn skerf til þess
afdráttarlaust.
Þegar að því kom, að kveða á
um, hvort íslendingadagur
skyldi haldinn á þessu sumri,
voru allir hlutaðeigendur á einu
máli um það, að ekki mætti
leggja árar í bát. Menn eru að
vísu ekki enn búnir að bíta úr
nálinni með uppskerubrestinn í
fyrra, en nú er nýtt hveiti að
vaxa upp á ökrunum, sól og væta
hafa skifst á í hæfilegum hlut-
föllum, og komi ekkert sérstakt
fyrir eftir þetta, er útlitið gott.
Nýjar vonir eru að vakna í hug-
um fólksins, ný gleði og nýr
kjarkur. Þess er því að vænta,
að heldur verði léttara yfir
mönnum um íslendingadaginn er
var í fyrra. önnur ástæða til
þess að deildin ákvað að stofna
til íslendingadagsins var sú^ að
þetta Gr þrítugasti þjóðminning-
ardagur Vatnabygðanna. Mundi
mörgum finnast það dapurleg
tilhugsun að halda upp á þrítug-
asta afmæli dagsins með því að
gera æfi hans ekki lengri. —
Loks er þriðja ástæðan, sérstök
heimsókn manns, sem er einn af
mestu menningarfrömuðum
þjóðar vorrar, það sem af er
þessarar aldar, og þótt lengra
sé farið. Þjóðræknisfélagið hef-
ir boðið Jónasi Jónssyni vestur
um haf. Heppilegri maður gat
ekki orðið fyrir valinu. Hann er
hvorttveggja í senn, víðförull
heimsborgari og þjóðrækinn ís-
lendingur. Hann er vel mentað-
ur og hefir fjölhliða áhugamál.
Jónas Jónsson hefir ávalt haft
áhuga á málefnum Vestur-ís-
lendinga, og hann er manna lík-
legastur til að koma fram með
skynsamlegar hugmyndir þegar
heim kemur, viðvíkjandi sam-
bandi Austur-íslendinga við oss.
f persónulegri viðkynningu get-
ur varla alþýðlegri mann, svo
að mörgum vor á meðal mun
þykja mikið í það varið að hitta
hann að máli. Það mátti því
ekki sleppa því tækifæri, sem
hér gafst til þess að njóta þess-
arar merku heimsóknar á við
aðrar bygðir, né heldur láta hjá
líða að taka eins sómasamlega á
móti gestinum og oss er unt.
Skemtiskrá dagsins er auglýst
á öðrum stað í blaðinu, svo að
óþarfi er að fjölyrða um hana
hér. Aðalræðumaður verður
gesturinn heiman af fslandi. En
það er orðin venja hér hjá oss,
að einhver meðal hinnar yngri
kynslóðar heldur stutta ræðu á
ensku, og í þetta sinn talar ung-
ur maður, Gústaf Kristjánsson,
sem er kunnur að því að vera
gáfumaður mikill. Hann stundar
nú nám við háskólann (Univer-
sity) í Saskatoon. — Söngflokk-
ur íslenku kirkjunnar í Wynyard
annast sönginn undir stjórn Mrs.
Þorsteinsson. Hann þarf engra
meðmæla með^ og söngstjórinn
ekki heldur. — Organisti kirkj-
unnar er fjarverandi, en svo vel
ber í veiði, að hér dvelur í sum-
ar.ungur maður heiman af ís-
landi, Hjörtur Halldórsson. —
Hjörtur er ekki aðeins efnilegt
söguskáld, heldur hefir hann lagt
stund á fiðlu- og pianóleik. Hann
mun aðstoða söngflokkinn, og
auk þess leika einleik á píanó. —
Á eftir hinni reglulegu skemti-
skrá, meðan menn njóta kaffis-
ins og annara veitinga, mun
lúðraflokkurinn “Legion Band”
frá Wynyard skemta fólki með
hljóðfæraslætti. Er það all-stór
flokkur, skipaður bæði fslend-
ingum og annara þjóða mönn-
um, en stjórnandi er Mr. Ireson.
Ein er sú skemtun, sem aldrei
er sett á skemtiskrár, en það
Þér getið nú fengið . . .
Shea’s
Drewry’s
Kiewel’s
BJÓR
ÍSKALDAN
BEllNT frá Stjórnarvínsölu búðunum, BJÓRSÖLU-
STAÐNUM á mótum Stitt Street og Central Avenue, Win-
nipeg Beach, eða fengið birgðirnar sendar til sumarbú-
staðar yðar yfir sumarmánuðina við eftirgreindu verði:
2-tylfta kassi eða pakki af flöskubjór eða öli.$3.70
Fyrir tómar flöskur 40c netto.............. 3.30
1/8 kjaggi og slanga....................... 3.00
Fyrir tóman kjagga endurgreiddur .......... 1.00
1/4 kjaggi, töppunaráhald eða pumpa ....... 6.00
Fyrir tóman kjaggann við afhending ........ 2.00
ATHYGLI—Niðurborgun er fyrir endurskilun kjagga,
töppunaráhalda eða pumpu. Sé töppunaráhaldi ekki skil-
að, verður að greiða 15c fyrir það.
er sú ánægja, sem fólgin er í því
að góðir vinir og kunningjar
hittast og eru saman stund úr
degi. Er það von og ósk þeirra, í
sem standa að íslendingadegin-
um í Wynyard, að nann megi
verða tækifæri fyrir sem flesta
af íbúum Vatnabygða til að hitt-
ast og sjást. Allir munu eitt-
hvað þurfa fyrir slíku að hafa.
Austurbyggjar eiga lengri leið
að fara, og þurfa því að kosta
nokkru til ferðalaga? en vestur-
hlutinn hefir áhyggjur, erfiði
og kostnað af hverskyns undir-
búningi, en trú mín er sú, að
engan iðrist eftir þau skerf,
sem hann leggur fram til þess,
að dagurinn verði sannur ís-
lendingadagur, samboðinn Vatna
bygðinni.
Jakob Jónsson
SAMSÆTI í ÁRBORG
til að heiðra Mrs.
Sæunni Anderson
Fjölment samsæti var haldið í
Árborg, Man., þ. 22. júlí, til þess
að heiðra Mrs. Sæunni Ander-
son, höfðu ástvinir hennar og
mannfjöldi safnast saman úr bæ
og umhverfi. Mrs. Anderson
hefir átt heima í Árborg í 23 ár,
og ávalt haft greiðasölu á hendi
er hún hefir starfrækt með
rausn, stjórnsemi og höfðings-
skap. Hún er enn ern og þrótt-
mikil þótt fullra 74 ára sé að
aldri.
Samsætið hófst með því að
gestir sungu “Hvað er svo glatt”.
Ávarpaði svo sá er samsætinu
stýrði fólkið með nokkrum orð-
um og bauð alla velkomna til
þess að samfagna Mrs. Anderson
og ástvinum hennar. Ávarpaði
hann síðan Mrs. Anderson hlýj
um orðum fyrir hönd fólksins og
frá eigin brjósti, og var henni þá
afhent vinargjöf frá fólki um-
hverfisins, fögur brjóstnæla —
(brooch) ásamt viðeigandi festi.
Næst spiluðu þær systur Olive
og Agnes Oddleifsson samspil á
piano og urðu að endurtaka hlut-
verk sitt. Þá talaði Mr. H. D.
Gourd hlý og vinsamleg orð til
heiðursgestsins fyrir hönd konu
sinnar og sín. Mrs. Jóhanna
Thorvarðarson flutti því næst
hugljúfa ræðu til heiðursgests-
ins, mintist hún þess hve höfð-
inglunduð, trygg og hjálpsöm að
Mrs. Anderson hefði jafnan ver-
ið, hver sem í hlut átti, menn
eða málleysingjar. Mrs. Her
mann von Renesse mælti ljúf
ávarpsorð og vakti minningar
liðins tíma. Þeir Hermann og
Þór Fjeldsted sungu vel að
! vanda sínum. Mr. Hickling
j bankamaður í Árborg mintist
; Mrs. Anderson í einkar hlýrri
ræðu^ einnig Mr. Stanley Boyan-
oski kennari. Sungnir voru ís-
! lenkir og enskir 'þjóðíiöngvar
.meðal ræðanna; spilaði Mrs. S
' A. Sigurðsson á pianóið. Að
lokum mælti veizlustjóri þakk-
j lætisorð til viðstaddra vina fyrir
hönd Mrs. Anderson; og árnaði
þeim allra heilla fyrir hennar
hönd. — Mörg hlý orð féllu í
garð Mrs. Anderson á þessu móti
'og mjög að verðleikum, því hún
,á fáa sína líka að brjóstgæðum,
hjálpfýsi og höfðingsskap. Er
I það einlæg ósk og bæn allra vina
hennar að æfikvöldið mætti
1 verða fagurt og bjart, og að hún
mætti njóta sín vel eftir annir
æfidagsins.
í samsæti þessu var og lesið
langt og vinsamlegt bréf frá Mr.
Thor Lifmann sveitarstjóra, er
jvar fjarverandi vegna starfa
! sinna. í lok samsætisins var
! framreiddur “Buffet lunch”, af
konum þeim er að samsætinu
stóðu og var þar veitt mjög vel.
Naut svo fólk sín vel í samtali
við heiðursgestinn og ástvini
hennar, og fór svo heim, eftir
ljúfa samverustund.
Sigurður ólafsson
Thts advertisment U not tnserted by the Govemment Llquor Control CommUsion. The
Commission is not responsible for statements made as to quality of products advertised
Kaupið Heimskringlu
Lesið Heimskringlu
Borgið Heimskringlu
HAMINGJU ÓSKIR
Til íslenzka mannfélagsins
á þjóðminningardaginn
Manitoba Telephone
System
MARGARET DALMAN
TBÁCHER OF PtANO
SS4 BANNING ST.
Phone: 28 420
Á V A R P
Miss Salóme Halldórsson, M.L.A.
að Gimli, 1. ágúst
Fyrst og fremst vil eg þakka
herra forseta og nefndinni fyrir
að bjóða mér1 hingað í dag. Eg
þarf ekki að taka það fram að
mér þykir vænt um þann heiður
og að mér er mikil ánægja af því
að vera hér meðal svo margra
íslendinga úr öllum áttum.
Það er búið að bera hér fram
margt fallegt og fróðlegt í dag —
svo eg ætla aðeins að bera fram
eina ósk. Hún er sú að okkar
þjóðflokkur, nú og í framtíðinni,
eigi eftir að gera eins mikið til
umbóta þessa lands eins og for-
feður okkar gerðu þegar þeir
gerðust landnemar hér og sigr-
uðu alla þá erfiðleika sem voru
því samfara.
Nú eru erfiðleikarnir á alt
annan hátt. Við vitum öll að ef
ekki verður fundin ráðning á
ýmsum gátum á sviði stjórnmála
og hagfræði í þessu landi, og það
á stuttum tíma, þá er tvísýnt um
að friður geti haldist jafnvel í
landi því sem forfeður okkar
fórnuðu svo miklu til að byggja.
Munum að við tilheyrum þeim
þjóðflokki sem á elzta þing í
heimi, og sem hefir lengst haldið
við lýðstjórn af öllum löndum
heimsins. Það er því ekki að
furða að það sé eins og mér
finst, að okkar þjóðflokkur hafi
fult eins mikinn skilning á þeim
málum og nokkur annar þjóð-
flokkur sem vera vill.
Það er þá ósk mín, að sá fram-
þróunar andi sem knúði forfeður
okkar til að setja upp lýðstjórn
— og síðar, til að leggja út á haf
og byggja nýtt land — hafi ekki
slöknað, heldur sé enn til í niðj-
um þeirra. Og að hann knýji
þá nú áfram til að leggja fram
sinn skerf til úrlausnar á þeim
mörgu gátum á sviðum stjórn-
mála, sem nú krefjast ráðninga.
Með því getum við hjálpað til
þess að ’fórn forfeðra okkar
verði ekki til einskis, og að af-
komendur þeirra eigi eftir að
njóta þeirrar fórnar og ala hér
langan aldur í friði og farsæld.
Messur í Vatnabygðum
Séra K. K. ólafson flytur guðs-
þjónustur sem fylgir í Vatna-
bygðunum í Saskatchewan
sunnudaginn 7. ágúst:
Westside School kl 11 f. h. (fljóti
tími).
Bertdale School, kl. 2 e. h. (fljóti
tími).
Elfros, kl. 4 e. h.
Kandahar, kl. 7 e. h.
Allar messurnar á íslenzku,
nema í Bertdaie Scliool. Þar á
ensku.
H B C
This advertisement is not inserted by
Govemment Liquor Control Commlsslon.
The Commission ls not responslble for
statements made as to quality of pro- í
ducts advertlsed.
“ICELANDIC SETTLERS
IN CANADA”
er nafnið á ritgerð í mánaðar-
tímaritinu “The Canadian
Thinker”, júlí-ágúst hefti þessa
árs, gefið út í Winnipeg og til
sölu í öllum stærri bókabúðum í
borginni. Ritgerðin er eftir W.
Kristjánsson.
Það er vitanlega ekki ætlun
höfundarins að skrifa sögu ís-
lenzku landnemanna í Canada,
heldur aðeins drepið á landnám
þeirra, skilyrði, stríð, dugnað,
manndóm og menning. Þar er
margra getið, sem hafa getið sér
orðstír í canadisku þjóðlífi fram
á vora daga. Þó höfundinum sé
vitanlega takmarkað rúm, í
stuttri ritgerð, sem þó er sú
veigamesta í þessu hefti — að
gera grein fyrir svo umfangs-
miklu efni, sem þátttöku íslend-
inga í canadisku þjóðlífi frá
fyrstu tíð, þá telur hann samt
nægilega mörg dæmi, til að
sanna að álit Dufferins lávarðar
hefir ekki orðið honum til mann-
orðs missirs, þegar hann, 15.
sept. 1877, kveðst hafa sett heið-
ur sinn í veð fyrir drengskap og
manndóm íslenzku innflytjend-
anna, og sem nú 1937 er staðfest
af landstjóra Canada, Tweeds-
muir lávarði í þessum orðum:
“No European stock has provid-
ed more heroic pioneers. I hope
the Icelanders in Canada will
always cherish their racial tra-
ditions, for they are a priceless
contribution to Canadian cul-
ture.”
Mér finst ritgerðin þess virði,
að benda, sérstaklega hinum
yngri íslendingum á, að lesa
hana, ef hún gæti orðið þeim til
uppörfunar, að halda manndómi
íslenzka stofnsins uppi í framtíð-
inni.
Pétur Gautur
All-Canadian victory for pupils of
DOMINION BUSINESS
COLLEGE at Toronto Exhibition
Pupils of the DOMINION BUSINESS COLLEGE,
Winnipeg. were awarded FIRST PLACE in both
Novice and Open School Championship Divisions of
the Annual Typing Cómpetition.
Miss GWYNETH BELYEA won first place
and silver cup for highest speed in open
school championship with net speed of 92
words a minute..
Mr. GUSTAVE STOVE won first place and
silver cup for highest speed in Novice Sec-
tion of typing contest. His net speed was
76 words a minute.
Miss HELEN BRIX, another D. B. C. pupil,
won second place for accuracy in the novice
division!
Miss DOROTHY MAXWELL, a D. B. C.
student, came fourth in the open school
championship section!
Tþe Dominion sent four pupils to Toronto
and they won two firsts, a second and a
fourth place!
The contest officials announced at the Coliseum before an
audience of 9,000 people that the Dominion Business
College, Winnipeg, had the best showing of any com-
mercial school in the competition!
There were 107 contestants!
ENROL NOW
DOMINION
BUSINESSCOLLEGE
WINNIPEG
FOUR SCHOOLS: THE MALL—
ST. JAMES — ST. JOHN’S — ELMWOOD