Heimskringla - 27.12.1939, Page 3

WINNIPEG, 27. DES. 1939
HEIMSKRINGLA
3. SÍÐA
í*eir geta þá skolfið, og- skamm-
ast sín
sem skjálfa vilja. Þeim er það
gott.”
Ekki vil eg vera svo ósánn-
Sjarn að halda því fram, að
?remja þín geti ekki haft við
rök að styðjast í einstaka atrið-
eins til dæmis því er þú
‘rifjar” upp um hátígahaldið
frá “liðhum árum”, því sjálfsagt
€r fleirum en þér í fersku minni
^in sorglegu endalok “fslend-
ingadagsins” hér í Winnipeg.
Eins og til dæmis árið 1930, þeg-
ar halli varð af hátíðahaldinu,
nam fjórum dölum og fjöru-
tiu og fimm centum. Það var að
vísu ekki mikið, en nægilegt til
Þess, að þegar átti að fara að
^aka samskot fyrir þessari upp-
^æð á ársfundi næst á eftir,
^omu inn aðeins liðlega tveir
ualir. Þannig stóðu Winnipeg-
búar á bak við nefndina þegar á
reyndi. Og minna getur valdið
é-gleði “EG”—manns en það, að
^ugsa til þess að eftir rúm f jöru-
jáu ár, skuli “íslendingadagur-
lnu” ekki hafa borið sig betur
eu það, að hann gat ekki mætt
^jogra dala reksturs halla.
Eg veit þér gremst líka rétti-
|ega að ekki skyldu sækja hátíð-
lna nema þrjú hundruð manns,
síðasta árið, sem “íslendinga-
úagurinn” var í Winnipeg, þó
var hann haldinn í River Park,
J’eim stað, sem er svo dásam-
|e&Ur í augum þínum að þú æsk-
lr þess enn, — móti almennings
yilja, — að “íslendingadagur-
lnn” sé haldinn þar innan um
kappreiðar og kaplatað. Já,
Vlst er það von þér sárni!!!
Vel get eg skilið það, að finna
^Uegi nokkra menn og konur,
fem heldur vildu hafa “íslend-
lngadaginn” í Winnipeg, jafnvel
bó þeir geti ekki gert sér heil-
ó^igða grein fyrir hvers vegna,
eftir öll þau ár sem hann hefir
Verið hér og mislukkast, og
^Undi ef til vill ekki sækja há-
tíöina þó hún væri í Winnipeg,
Jafnvel þó hún væri haldin í
^iver Park!! En svo yrði það
aðeins lítill hluti af öllum þeim
fjólda sem er því fylgjandi að
uátíðin sé haldin á Gimli, þrátt
fyfir þó alt sé þar ekki enn í
^aginn búið eins og það ætti að
vera.
Ef þörf krefur, Gunnlaugur
^inn, get eg fært ótal rök með
Vaxandi vinsældum “fslendinga-
eagsins” að Gimli og betri fjár-
úagslegri afkomu en nokkurn-
^Uia hefir áður þekst í sögu
aans.
Svo að síðustu vil eg vara þig
Vl.ð því Gunnlaugur minn, og
Þlna fylgjendur að vera ekki um
eigingjarn og þröngsýnn í
Þessu máli, því það mátt þú
reiða þig á, að fari einhverntíma
?v° ógiftusamlega að “fslend-
lngadagurinn” verði færður aft-
Þy til Winnipeg sökum þröng-
Svni og vanrækslu fólks með að
j^kja ársfundina, þá verður “fs-
endingadagurinn” okkar úr sög-
^ni eftir eitt eða tvö ár. Að
vi má einnig færa góð rök.
„ Svo, ef þú vilt nú vel gera
«Öi”. þá ættir þú að leggja
^ður þetta nöldur þitt og taka
nendi hvers manns, sem var í
efndinni þegar “hátíðin var
^fð til Gimli og þakka þeim
Vrir hyggindi þeirra og það, að
. a^a verið lífverðir “fslend-
^gadagsins.”
Davíð Björnsson
BRÉF FRÁ CHICAGO
! Samsæti var haldið 8. des. s. 1.
j í tilefni þess að þrír íslendingar
I hér í Chicago hlutu þann heiður
að vera sæmdir heiðursmerki ís-
lenku Fálkaorðunnar. Þeir eru,
eins og áður hefir verið minst á í
fréttum héðan, Dr. Sveinbjöm
Johnson, prófessor við Illinois
háskólann; C. H. Thordarson, |
raffræðingur og Árni Helgason, i
verksmiðjustjóri. C. H. Thor-,
darson var ekki viðstaddur.
Samsætið var haldið í svensku i
' matsöluhúsi nálægt miðstöð Chi- j
i sem vilja eignast póst-
af landnema lendingunni
, Gimli 1875, geta pantað þau
Ja Davíð Bjömsson, 853 Sai*-
^eht Ave., (Heimskringla) og
hvort sem þeir vilja heldur
llherki eða peninga. Hvert
stkort kostar 10c og er tekið
So líl^verki eftir Friðrik Sveins-
. n iistmálara, en hann var einn
n. e<?sum hóp, sem lenti við
Jmli 21. október 1875.
cago borgar sem er nefnt Kungs-
holm. 66 manna var þar sam-
ankomið.
Samkoman fór ágætlega vel
fram, ræður voru haldnar og
®öngvar sungnir, samkomustjóri
var J. S. Bjömsson fyrverandi
forseti Vísis, og stjórnaði hann
með sinni vanalegu lipurð. —
Prógrammið var eins og hér
fylgir: Piano solo, Miss Irene
Albrecht, þar næst “America”
sungið af öllum; þá Minni
Bandaríkjanna, R. S. Gíslason;
næst “Ó, guð vors lands” sungið
af öllum; Minni íslands, S. Áma-
son (á íslenzku). Þar , næst
Minni skandinava þjóðanna J. S.
Storm; Vocal solo, Guðmundur
Guðlaugsson, íslenzkir söngvar.
Þar næst talaði S. B. Sigurðsson
fyrir minni Dr. Sveinbjörns
Johnsonar og Paul Björnsson
fyrir minni Mr. Áraa Helgason-
ar. Þar næst talaði konsúll
Dana og fslendingar sem þar var
viðstaddur. Söng þá Guðmund-
ur Guðlaugsson nokkra söngva.
Þar á eftir töluðu heiðursgest-
irnir. Var svo að endingu sung-
ið af öllum “The Star Spangled
Banner”. Allir sem eg hefi tal-
að við luku lofsorði á samsætið
og sögðust hafa skemt sér hið
bezta. Það var haldið undir um-
sjón Vísis, íslendingafélagsins
í Chicago.
Nú er í óða önn verið að búa
sig undir jólasamkomuna sem
| haldast á 26. des., er hún haldin
j undir umsjón “T and T” félags-
ins, er það málfundafélag sem
hér hefir starfsrækt verið af
nokkrum mönnum um æði mörg
ár. Jólatré verður þar og gjÖf
frá “Santa” fyrir hvert barn.
Hér hafa tvö dauðsföll skeð á
meðal íslendinga nýlega. Frans
Thomas, sem fjöldi af Winnipeg
fslendingum mun kannast við
frá fyrri tíð, hann dó úr lungna-
bóligu. Hitt daupðsfailið var
Mrs. C. Thorláksson, var hún
systir Skafta Guðmundssonar í
Waukegan og J. C. Guðmunds-
sonar í Chicago. Banamein
hennar var innvortis meinsemd.
Heyrt hefi eg að hún hafi verið
kennari í Winnipeg í fleiri ár
áður en hún giftist.
Mr. E. Thorláksson er að stúd-
era hér við Northwestern Uni-
versity í “Dramatic Art” fyrir
doktors gráðu.
Á síðasta fundi Vísis sagði
forsetinn frá því að skáldið G.
J. Guttormsson hefði góðfúslega
lofast til að vera hér með okkur
á miðsvetrarsamkomu okkar
sem við köllum Goðablót og
haldin er fyrsta föstudag í febr.
Hlökkum við komu hans hingað.
Sumir þekkja hann persónulega
frá fyrri árum, aðrir af skáld-
skap hans og orðspori.
Fleira man eg ekki að sinni,
nema veðrið er dásamlegt. Elztu
menn muna ekki betra fram að
jólum, margir unglingar óska
snjó næstu daga. Liggur í eðli
mannflokka norðurhvels jarðar
að hafa hvít jól.
S. Árnason
ö°Rgið HEIMSKRINGLU—
^ví gleymd er goldin skuld
Ung stúlka: Mér hefir verið
sagt að þér yrkið kvæði, herra
læknir. En hvað það hlýtur að
vera gaman.
Læknirinn: Þetta er mesta ó-
vera. Eg er að þessu til að drepa
tímann.
Stúlkan: Jæja, fáið þér enga
sjúklinga?
LESIÐ HEIMSKRINGLU—
bezta íslenzka fréttablaðið
NO DECISION
By Gordon Paulson
Uomposed especially for the
Variety Program put on by the
Icelandic Male Voice Choir of
Winnipeg, in the I. 0. G. T. Hall
in Winnipeg on the 12th day of
December 1939.
A
They ordered me in pointed
terms
To say, and use no quips or puns,
Who better sang, our local boys,
Or North Dakota’s stalwart sons
And worst of all, my thoughts
sublime
Must be expressed in flowing
rhyme.
Now, we. know Ragnar and his
ways,
And how the mark he makes us
toe '
And how he coaxes, rants and
raves
And still we sing just so and so,
According to his standard high,
We barely manage to get by.
And then he goes across the line
To Mountain and to Gardar town
And out of seeming air he picks
A lot of boys who win renown
At celebration of the state
And strange to say, I can relate
Just why these boys came over
here,
To sing, where we had sung for
years
And fondly thought we did it
well.
They came to prove that feeding
steers
And growing wheat and barley
tall,
Or living in a hamlet small
Is just as good a way to live
And makes as good and clever
boys,
As living in a city large,
Where all you hear is raucous
noise,
Instead of birds and humming
bees
And wind-made music in the
trees.
So Ragnar brought this tyro
crew,
That he had hoisted on to fame,
With scarce a year of practice
hard,
To prove that his is not the
blame,
That we are such a crummy lot
And seldom sing the way we
ought. f
And did those boys keep on their
toes
And sing as ne’er they sang
before!
Einar Benediktsson
75 ára
“Veit duftsins son nokkra dýrlegri sýn”
en dulheimalöndin í töfrabjarma,
er ljóðdísin fyllir sinn bikar á barma
og býður oss þyrstum hið perlandi vín?
í seiðbjörtum Ijóma hver skynjun skín,
er skáldhjartað snertir og hörpuna bærir,
en náttúran býr sig í brúðarlín.
Það blikar hver litur sem gimsteinar skærir.
í hömrum og grund og í hólum og lund
eru heiðsalir bjartir og tærir.
Það stirnir á hvelfing í hamranna sal
og hásætissúlur úr jaspis og gulli,
en glómjöður blandast að Bragafulli,
er bjargvættir signa við hástúðlað tal.
Við töfraglóð langelda skáldinu skal
skipað á bekk undir glitofnum tjöldum,
en langspjót og brandar með blárendan fal
blika við stoðir með gljásteindum skjöldum.
Við hið heilaga bál gjalla Hávamál
og hollráð frá liðnum öldum.
Við hlíðar og sund er hin grQandi grund
sem góðheimur dulinna sköpunarafla,
því árin, sem hlaðast í aldanna skafla,
ávaxta dauðans og lífsins pund.
Hvert vindhrakið laufblað á liðinni stund,
er lémagna hneig fyrir dauðans mætti,
var endurfætt vakið af vetrar blund.
Öll visnun var upphaf að nýjum þætti.
Hið fjörvana hold varð að frjófgandi mold,
er framtíðar gróðurinn bætti.
f álfanna hól á sér öndvegisstól
sá andi, sem skygnist um sálnanna jarðir,
sem erft^hefir mannvitsins megingjarðir
og megnar að sjá það, sem dagstritið fól.
Dökkálfar reika um bygðir og ból
og búast til hildar við ljósálfa skara,
Svo mótast hver dagur, sem æfi vor ól,
við átök og forlög, sem verjast svara.
Hin mótsettu öfl þau tefla sín töfl
með tilbrigði skiftandi kjara.
Og hátíðisstund er í heilögum lund
með hlynin sem greinar mót sólunni teigir.
Hið ljóssækna eðli þar leiðina eygir,
sem liggur til flugs yfir hnattanna sund.
Þá hverfur hinn afgirti staður og stund,
Stefnuljós eilífðar blika yfir hafið,
og skáldið, sem leitar á Ijósgjafans fund,
við lindir síns anda fær beðið og tafið.
Þar fæðist þess óður. Hið fegursta ljóð
það finnur á hjarta sitt grafið.
Þú áttir þitt ríki í álfunum þeim
og enginn fékk sett þér nein landamerki,
þú skáldjöfur samtíðar, stóri og sterki,
sem stiklaðir hnattanna og aldanna geim.
Gullnámur fanst þú með glitrandi seim
og góðmálmi dreifðir með örlátum höndum,
er auðinn þú fluttir til gettjarðar heim
með arnsúg, er dundi frá blikvængjum þöndum.
Með undrandi hug var horft á þitt flug
hátt yfir dölum og ströndum.
Úr-vogum þú lagðir í víkingaferð
með væringjum andans, er sól skein á fannir.
í lyftingu söngst þú um hafblik og hrannir
og hvamma með týsfjólu og sóleyja mergð.
— Aldrei var fyr yfir útsæinn gerð
aflaferð betri frá vog eða skaga.
Aldamót hófust, er anda þíns sverð
óðalið vígði í þjóðlöndum Braga.
Meitlað er nafn þitt í sögunnar safn,
sígilt um komandi daga.
P. V. G. Kolka
—Vísir, 29. okt.
Öllum Vorum Islenzku Vinum sendum Vér Hug-
heilar óskir um Gleðilegar Hátíðir
Yðar næstu gripakvíar eru hliðið að sérhverjum
markaði.
Dag út og dag inn mætast þeir sem kaupa og selja á
Canada’s Public Markets til þess að komast að verð-
lagi á búpeningi.
• Löggilt og veðtrygð umboðsfélög.
• Gripakaupmenn og þeir sem kaupa eftir pöntunum.
• Stjórnar yfirskoðun.
• Nýtísku áhöld til móttöku á sláturgripum.
Canadian Livestock Sales Agencies
ST. BONIFACE - - MANITOBA
ROY McPHAIL, framkvæmdarstjóri
Þessir Public Markets í Canada eru í
Vancouver, Calgary, Edmonton, Moose Jaw, Saskatoon
Regina, Prince Albert, Toronto, St. Boniface, Montreal.
They wanted much to help him
out,
To prove his point and then some
more,
They needed no one’s help that
night,
To prove that maybe he was
right,
And maybe not. T’is hard to say,
And risky too. Those boys are
big
And strong and hard. I should
not like
That any one should have to dig
My teeth from out my throat, or
graph
For me a marble epitaph.
And Ragnar too, with knowing
smile,
Will give you silence deep and
wide.
He knows the local boys quite
well,
They also have their share of
pride,
And if he takes from them the
crown,
They’ll shed tear, and mow
him down.
Now when the lads had done
their chore
Of singing in the church, we
gave
Them all and also all their girls
A taste of life within a cave,
And showed them how their for-
bears broke
Their bread and bones in damp
and smoke.
But here again we were sur-
prised
To find that all those girls and
boys
They knew about this cave-man
stuff
And did not lack in grace and
poise.
Their forbears fierce who lived
of old
Were not more ardent, spry or
bold.
Now let me say in sober mood,
T’was not the practice hard and
long,
That made them sing with fer-
vid soul;
They had each one a share of
song,
Purveyed from Iceland’s storied
urn,
That made their hearts and
spirits burn.
And so they sang for us to hear
The murmur of the wavelets
small,
That gently ripple on the shore
And streams that do in torrents
fall
In grandeur, from the heights
above,
In that dear land that we all love.
From Gardar, Mountain came
these boys
To us in friendship truly bound,
A.nd thrilled our souls with
wondrous song.
In all the world could not be
found
Full two-score men from thorp
and farm,
So rich in talent, grace and
charm.
And well we liked to welcome
them,
For in their homes across the
line
We’ve found a hospitality
So genuine, warm and tmly fine,
That nothing we can do or say
Could ever such a boon repay.
I dare not say we sing as well,
Or that their songs are flawless
pearls,
But this I’ll boldly say, that
when
It comes to bringing many girls,
Who win all hearts with wit and
smiles,
They’ve got us beat eleven miles.
You see I have a fearsome task,
To say which one the better
sings.
My life is forfeit either way,
Decision but disaster brings.
My name is mud whiche’er I do
And so, I leave it all to you.
Jóns Sigurðssonar félagið I.O.
O.E., hefir beðið “Heimskr.” að
minna fólk á, sem ekki hefir enn
eignast bókina “Minningarrit
íslenzkra hermanna”, sem félag-
ið gaf út fyrir mörgum árum
síðan, að enn gefist því kostur á
að eignast bókina, því fáein ein-
tök eru enn eftir óseld hjá for-
seta félagsins, Mrs. J. B. Skapta-
son, 378 Maryland St., Winni-
peg. Bókin kostaði upphaflega
$10.00 í góðu bandi, en er nú
færð niður í þriðjung þesa
verðs, auk burðargjalds. Pant-
anir ætti að gera sem fyrst, því
ólíklega endist upplagið lengi úr
þessu.
RMHERST
40 oz.
(^lbbeTcetoOÍ^
<u.40 - 8”-^-
SK . 25 OZ. $2.40
40 oz.
" M I
This advertisement is not published or displayed by the Liquor
Control Board or by the Government of Manitoba.