Heimskringla - 04.09.1940, Blaðsíða 5

WINNIPEG, 4. SEPT. 1940
HEIMSKRINGLA
5. SÍÐA
1. That a Young People’s
Conference be held at Hnausa,
in Manitoba on the Labor Day
week end in September, using
the facilities of the Federated
Church Fresh Air Camp with the
permission of the Committee in
charge, as last year, and that
delegates attending endeavor to
establish young people’s groups
in their respective districts, if
none now exist. This to be done
in conjunction with the commit-
tee elected at Hnausa last year,
consisting of: Helga Reykdal,
Winnipeg, Freeman Skaptason,
Winnipeg, Alfred McGowan,
Riverton, Kristín Benson, Gimli.
2. That a Young People’s re-
presentative be elected to the
Conference Board, as was done
last year, to supervise and direct
Young People’s activities in the
churches.
3. That a recommendation be
made to the church members and
others to do all in their power to
encourage the young people to
organize and carry on their work
—One way in which this can be
done being, to provide ways and
means of publishing a small
young people’s paper, covering
young peoples activities in all
districts, thus keeping alive the
interest and enthusiasm for the
work.
Respectfully submitted:
Signed:
Finnbogi Johnson
Sveinbjörn Stefan Björnsson
Helga Reykdal
Sveinn Thorvaldson lagði til
og E. J. Melan studdi, að nefnd-
arálitið væri tekið fyrir lið fyrir
lið. Samþykt.
Fyrsti liður samþyktur sam-
kvæmt tillögu frá S. Thorvalds-
syni og E. J. Melan.
Annar liður samþyktur sam-
kvæmt tillögu frá E. J. Melan
og Einar Benjamínssyni.
Þriðji liður. Sveinn Thorvalds-
son taldi sjálfsagt, að kirkjufé-
lagið styrkti fyrirtæki það, sem
minst væri á í þessum lið og
lagði til, að hann væri samþykt-
ur, var það stutt af E. Benja-
mínssyni og samþykt. Síðan var
nefndarálitið borið upp og sam-
þykt í heild sinni.
Þá gerði Árni Thórðarson til-
lögu um að fundi væri frestað
þar til að afloknum fyrirlestri
þeim, sem auglýstur hafði verið
kl. 8 að kvöldinu. Tillagan var
studd og samþykt.
Fundi slitið.
•
Messur
Kl. hálf tvö fóru fram guðs-
þjónustur í Wynyard og Leslie.
f Wynyard prédikaði séra Philip
M. Pétursson og séra Eyjólfur J.
Melan aðstoðaði, en í Leslie pré-
dikaði séra Guðm. Árnason og
séra Jakob Jónsson aðstoðaði. Að
guðsþjónustunum afstöðnum var
farin skemtiferð til heimilis Sig-
urðar Magnússonar í grend við
Kandahar. Var þar mikill mann-
fjöldi saman kominn og skemtu
menn sér við samræður og söng
og auk þess tóku nokkrir til
máls og héldu stuttar ræður.
Fyrirlestur.
Kl. 8 að kvöldinu flutti Berg-
thór E. Johnson fyrirlestur í
kirkju Quill Lake safnaðar. Tal-
aði hann einkum til eldra fólks-
ins. Var það ágætt og vel flutt
erindi, og voru honum greiddar
þakkir fyrir það af áheyrendum
með því að þeir risu úr sætum.
Aðsókn að fyrirlestrinum var
góð.
Fjórði þingfundur var settur
að afloknum fyrirlestrinum. —
Fundargerningur síðasta fundar
var lesinn og samþyktur.
Þá gaf séra P. M. Pétursson
munnlega skýrslu um fund, sem
yngra fólkið hafði haldið meðan
á útiskemtuninni stóð. Sagði
hann, að tveir fulltrúar hefðu þar
verið kosnir til að vinna í sam-
bandi við væntanlegan ung-
mennafélaga-fulltrúa í stjórnar-
nefnd kirkjufélagsins, og að þeir
væru Miss Evelyn Axdal og Mr.
Finnbogi Johnson.
Næst var lögð fram skýrsla
milliþinganefndarinnar frá síð-
asta þingi í lagabreytinga-mál-
inu, og er hún sem fylgir.
Milliþinganefndin, sem kosin
var til að athuga breytingar á
grundvallarlögum félagsins, leyf-
ir sér að gera eftirfarandi til-
lögur:
1. í tíundu grein laganna er
gert ráð fyrir sjö embættismönn-
um. Sú hefð hefir komist á, að
fleiri embættismenn hafa verið
kosnir á þingunum, sem sé,
skjalavörður og stundum út-
breiðslustjóri (Field Secretary)
og á síðasta þingi fulltrúi ung-
mennafélaga, sem á sæti í stjórn-
arnefndinni. Leggur nefndin
því til, að téðri grein verði breytt
svo að hún verði í samræmi við
venjuna, eð'a að öðrum kosti, að
embættismönnum verði fækkað í
samræmi við lagagreinina.
2. Nefndin leggur til, að orð-
in “í samræmi við fólksfjölda” í
15. greininni séu feld niður.
Dagsett þann 30. júní 1940.
Undirritað:
G. Árnason
P. M. Pétursson
Um nefndarálitið urðu allmikl-
ar umræður, bæði með og á móti.
Meðal þeirra, sem tóku til máls
voru: Ág. Eyjólfsson, J. O.
Björnsson, Sveinn Thorvaldsson,
séra E. J. Melan, séra P. M. Pét-
ursson, Einar Benjamínsson, séra
Jakob Jónsson og forsetinn.
B. E. Johnson gerði tillögu um,
að 10. greinin, sem fyrri liður
nefndarálitsins fjallar um, yrði
fylgt eins og hún stæði í grund-
vallarlögunum. Tillagan var
studd af Miss Elínu Hall.
Séra E. J. Melan gerði tillögu
um að grundvallarlögunum sé
breytt þannig, að fulltrúi ung-
mennafélaganna og forseti
kvennasambandsins getið verið í
stjórnarnefnd félagsins. Tillag-
an var studd af E. Benjamíns-
syni.
Séra Jakob Jónsson gerði til-
lögu um að þriggja manna nefnd
sé sett á þessu þingi til að íhuga
þetta mál betur og koma með álit
sitt á næsta þingfund. Sveinn
Thorvaldson studdi tillöguna og
var gengið til atkvæða um hana
og hún samþykt.
í nefndina voru kosnir: Sveinn
Thorvaldson, B. E. Johnson og
sára Jak. Jónsson.
Viðvíkjandi öðrum lið nefnd-
arálitsins áleit S. Thorvaldson,
að engin þörf væri á að fella þau
orð úr honum, sem tiltekin væru
í nefndarálitinu, sagði, að búið
væri að samþykkja tillögu, sem
væri í samræmi við þessa grein
grundvallarlaganna. Nokkrar um-
ræður urðu um þennan lið. Að
lokum bar B. E. Johnson fram
tillögu um, að honum væri einnig
vísað til þingnefndarinnar, og
var sú tillaga studd og samþykt.
Þá bar tillögunefndin fram til-
lögu þess efnis, að þingið þakki
Gunnari Erlendssyni fyrir hans
ágæta starf í þágu sönglistar-
innar innan kirkjunnar. Tillag-
an var studd af Valda Johnson
og samþykt.
Bergthór E. Johnson gerði til-
lögu um að fresta fundi til kl.
9 næsta morgun. Tillagan var
studd af Guðbj. Sigurðsson og
samþykt.
Fundi slitið.
Framh.
í samkvæmi einu, þar sem vel
var orðið glatt á hjalla, veðjuðu
menn um hver gæti sett á sig
heimskulegastan svip. Hver
skældi sig sem betur gat og
reyndi að líta einfeldnislega út.
“Ágætt, þér hafið unnið verð-
launin”, sagði ung stúlka við
mann sem sat úti í horni. “Eg”,
sagði mannauminginn, “eg hefi
alls ekki reynt að setja neinn
svip á mig.”
The Minins Town
(GOLDEN)
From the Icelandic of Stephan G. Stephansson
Our Zion was Golden .... when prospering most
It was named after Sodom of old.
And houses that vacant stood, row upon row,
Of its riotous wickedness told.
As crimes that were finished they troubled our minds,
All horrible, loathsome and dark,
With windows broken which at us did stare
Like eyes that are gougéd and stark.
In a dell by the river in the valley it stood
Where the waters through eons of time
Had scooped in the mountain a wooded ravine
Through the rocks and the primeval slime.
Around stood the hills, still higher the peaks,
And above the green forest the snow.
And the bareheaded crags were shorn by the winds
That about them forever did blow.
’Twas said that gold was there to be found,
And firmly ’twas held to be true
That the Nibelungs of rocks had scattered their hoards
In the gorge without leaving a clue.
And thither men hurried the treasure to find.
In a few weeks there sprang up the town.
They dug for the gold and hoped for the best
And their sorrows in pleasures drowned.
And the gods, as well, both ancient and young,
The fever of gold shared with man,
For Bacchus and Venus drew worshippers there,
A motley and wide-gathered clan,
And Jehova sent to that region of wealth
His Army of Salvation strong,
But Mammon had followers more than they all,
For to him did the crowd belong.
And time passed by, and it truly was said
That of morals they little knew.
But the Church and the State looked on askance,
Too busy with dogma and law.
And before they had time to take a step,
On a bleak and cold wintry day
Could Poverty grim, unaided, alone
Change all this without delay.
For the people, fooled, at last could see
That starvation waited them there,
That the riches were nothing but empty boast,
And the whole thing a fraud unfair.
It happened again .... every source of wealth
Which could be a help for the poor
Was a golden fetter on the feet of those
Who nothing had .... worse than before.
Away they fled as fast as they could
Their freedom eager to gain.
That’s why those ghastly houses stood there
With their broken window panes.
Though prices went tumbling, yet none could buy
.... An advantage the rich could see ....
Now twice in a week a train arrived
Where daily there had been three.
Some traders were left who with natives wild
' . And hunters bartered their junk,
And two hotels that were losing on meals
But doubled their money on drink.
Though such was the town, to us that night
’Twas a haven of freedom and rest,
And almost as fair as a parental hearth,
And its people the friendliest.
But longing for home made the days seem long
That compelled we were there to stay,
Till at last came the train which carried us all
To more populous regions away.
X.
DANARFREGN
Mrs. Kristín Soffía Jónsson,
andaðist að heimili Björns sonar
síns, norðanvert við Riverton,
Man., þann 23. ágúst eftir langa
vanheilsu. Hún var fædd 23.
sept. 1865, voru foreldrar hennar
Baldvin Guðmundsson og Elín
Gísladóttir, er bjuggu síðast á
Hringsstöðum í Hjaltastaðaþing-
há, Norður-Múlasýslu. Hún
fluttist til No. Dakota 1893,
tveim árum síðar giftist hún
Benidikt Jónssyni Benidiktsson-
ar, prófasts Vigfússonar á Hól-
um í Hjaltadal; þau bjuggu í No.
Dak, í Marshland, Man., og síð-
ast, um 26 ár, í ísafoldarbygð
sunnanverðri. Börn þeirra eru:
Benidikts, kv. önnu Hokanson,
bóndi við Howardville; Svafa,
gift J. G. Spring sama staðar;
Laufey, kona Jónasar Johnson,
Winnipeg, Man., og Björn, gift-
ur Enid Johnson, bónda á föður-
leyfð sinni. Hin látna var kona
gædd miklum starfskröftum og
óbilandi þreki, inti hún af hendi
helgar móðurskyldur með fá-
gætri festu og viljakrafti, undir
erfiðum kringumstæðum land-
nemakonunnar í þremur mis-
munandi bygðum, því þau hjónin
bjuggu fyrst í No. Dak., síðar í
grend við Gladstone, í Marsh-
land bygð í Manitoba og síðast
um 26 ár í ísafoldarbygð. Kristín
átti brennandi framsóknarlöngun
sér í sál, börnum sínum til handa,
og brást aldrei þrek til að stefna
að því að framtíð þeirra mætti
verða góð, og greiðfærari en
hennar eigin æfileið. Hvar sem
þau hjón bjuggu stóðu jafnan
opnar dyr gestrisni og góðvildar
gagnvart þeim er að garði komu.
Trygglyndi og vinfesta ein-
kendu hana. Að eðlilegleikum
var heimilið heimur hennar; er
hún með öllu ógleymanleg börn-
um og ástvinum og þeim sem til
hennar þektu. Mann sinn misti
hún árið 1937, úr því tók heilsu
hennar að hnigna, og kröftum að
f jara út. Naut hún stökustu ást-
úðar og umönnunar á heimili
Björns sonar síns og af hálfu
konu hans og Evu systur hennar
Umkringd af ástúð barna og ást-
vina var bjart og hlýtt umhverfis
hana, eftir stórt og frábærlega
vel af hendi leyst æfistarf. Kom
lausnin á hentugri tíð. Systur
hennar á lífi eru: Margrét, kona
Árna Vigfússonar, Árborg, og
Ingibjörg og Helga, giftar og
búandi í Norður-Múlasýslu á Is-
landi. Útförin fór fram þáffn 26.
ágúst frá landnámsheimili henn-
ar kirkju Bræðrasafnaðar í Riv-
erton. Kveðjumál flutti sóknar-
prestur.
“Móðurást, hve þinn auður,
er öllu fegri og betri.”
Sigurður Ólafsson
DÁNARFREGN
Ármann Jónasson, 79 ára að
aldri andaðist í Riverton, Man.,
þann 25. ágúst. Hann var þing-
eyingur að ætt, sonur Jónasar
Ólafssonar og Margrétar Magn-
úsdóttir. Hann giftist Ósk Guð-
mundsdóttir ættaðri úr Eyja-
firði, fluttu þau vestur um haf,
1893, voru búsett í Selkirk um
12 ár, en fluttu þá til ísafoldar-
bygðar í Nýja-fslandi, en síðar
til Winnipeg um hríð, en þá aft-
ur til ísafoldarbygðar, bjó hann
þar til ársins 1920. — Konu sína
misti hann árið 1917, frá sumum
börnum þeirra í bernsku, en
flestum á unglingsaldri. Voru
börnin alls 12 að tölu: 3 áóu í
sæku, en einn sonur, Sigurður
dó 21 árs. Börn hans á lífi eru:
Tómas, kvæntur Óru Magnús-
son, Víðir, Man.; Grámann, Riv-
erton, kv. Daisy Davidson; Aðal-
steinn Alexander, Mikley, kv.
Katrínu Undínu Doll; Jógrímur,
Keewatin, Ont., kv. Halldóru
Vigfússon; Ólafur, í Winnipeg,
ógiftur; Ármann, Mikley, kv.
Þér som notið—
TIMBUR
K.AUPIÐ AF
THE
Empire Sash & Door
CO., LTD.
tMr^au-: Heory Ave. Eaet
Sími 95 551—-96 562
BkrUstofa:
Henry og Argyle
VERÐ - GÆÐI « ÁNÆGJA
Lilju Grímólfsson; Lárus, kv.
Ástu Helgason; Rakel, Brandon,
gift Percy Galettly. Ármann
átti 3 systur á lífi, eru þær; Sig-
ríður, ekkja Árna Josephssonar,
Glenboro; Jónína, ekkja Indriða
Johnson, Edmonton og Þórhild-
ur, kona Jóns Gíslasonar, River-
ton. Hinn látni var fróður mað-
ur og um margt vel gefinn, létt-
ur í lund, þrátt fyrir þunga og
breytilega æfireynslu. Hann bar
þunga ellinnra og hrörnandi
heilsu með rósemi og karlmensku
og dó með bros á vörum. Útför
hans fór fram frá kirkju Bræðra-
safnaðar í Riverton þann 28. ág.
að all-mörgu fólki og fjölmenn-
um ástvinahópi hans viðstöddum.
Sigurður Ólafsson
Baldursbrá
Nú fást keyptir 3 árgangar af
barnablaðinu Baldursbrá fyrir
$1.00, sent póstfrítt. Það eru til
6 árgangar og eru 3 þeir fyrri
innheftir. Ætti fólk að nota
þetta tækifæri á meðan upplagið
endist. Pantanir sendist til:
B. E. Johnson,
1016 Dominion St., Winnipeg
LESIÐ HEIMSKRINGLU—
j bezta íslenzka fréttablaðið
Hvar eru verðbréf yðar geymd?
Þér þurfið öruggan stað til að geyma í
borgarabréf yðar, eignabréf, vátryggingar skír-
teini o. s. frv. Bréfahólf er sem yðar eigin
öryggisskápur—enginn getur opnað hann nema
þér sjálfur. Og það kostar minna en lc á dag.
Spyrjið næsta útibú vort um þetta.
THE ROYAL BANK
OF CANADA
Eignir yfir $950,000,000
Safeguard the Lives of Your
Family the TELEPHONE Way
WONLV"%
syTfífPmÍ
can medlcal ald be summoned
quickly when-sickness or acci-
dent strikes on the farm. Your
home telephone offers timely
and inexpensive assistancewhen
loved ones are in danger. Be
prepared for emergencies
^ —have your own home A
TELEPHONE ! Æ
mmiim immam