Heimskringla - 16.04.1941, Blaðsíða 2

2. SIÐA
HEIMSKRINGLA
WINNIPEG, 16. APRIL 1941
MYNDARFÓLK
II.
“Eyvindur hét hann og hann
grét þegar hann fæddist” .
svona byrjar norska skáldið
Björnstjerne Björnson söguna
sína “Kátur piltur”. . . Hún
Guðrún Drewsen er norsk, en
eg er viss um, að hún grét ekki
þegar hún fæddist. . . Eg get
auðvitað ekki fært neinar sönn-
ur á þessa staðhæfingu og þótt
hún Guðrún sjálf hafi ótrúlega
gott minni, þá man hún ekki
lengra aftur í tímann en til
tveggja ára aldurs, en þá seg-
ist hún hafa séð hvítann hest
á hlaðinu og pabba sinn á
hestinum . . . það er alveg ótrú-
legt, að hún geti munað þetta,
en hún Guðrún er líka ótrúleg
kona.
Það er eins og að setjast að
borði, sem hlaðið er margskon-
ar kræsingum, að skrifa um
hana Guðrúnu Drewsen . . .
maður veit ekki hvar á að
byrja.
Á þessu herrans ári 1941 er
hún Guðrún ekki lengur neitt
unglamb, en hún vinnur frá
morgni til kvölds og tíminn
hrekkur ekki til. . . það er alls-
konar félags- og góðgerðastarf-
semi í þarfir Norðmanna í
heimalandinu, sem hún starfar
að . . . og stjörnufræðisfyrir-
lestrarnir á háskólanum í
Kerkeley, sem hún sækir . . .
og svo er hún að “fríska upp”
frönskuna sína með frönsku-
tímum tvisvar í viku . . . að eg
nú ekki tali um barnabörnin og
barnabarnabarnið, sem hún
helst þarf að gera eitthvað fyr-
ir á hverjum degi . . . þegar
kunningjarnir í San Francisco
og umhverfinu hafa boð inni,
þá bjóða þeir altaf henni Guð-
rúnu fyrst, því komi hún, þá er
vissa fengin fyrir því, að boðið
verður skemtilegt. . . já, svo er
hún tilkomumikil, aðlaðandi og
KALT ELDjHUS
heitu veðri!
✓
1
Enga konu fýsir að standa við heita eldavél
eða vinna í plássi, sem ofhitað er. Þess þarf
heldur engin kona, ef hún hefir rafmagns-
eldavél. Nútíðar raf-eldavélar eru svo útbúnar,
að hitinn fer út, svo að húsið ofhitnar ekki við
matsuðuna á máltíðum. Ef þér óskið kalds
eldhúss á öllum tímum, þá sjáið um að elda-
vélin sem þér fáið næst sé
MOFFAT
RAFMAGNS ELDAVÉL
Hafið ávalt
þessu:
gætur á
Synchrochime
Control
Red-Spot
Elements
Improved Oven
Warming Ovens
Modern Styling
fyndin, að það gildi einu hvað
margar ungar og fallegar kon-
ur eru viðstaddar, allir karl-
mennirnir safnast utan um
hana Guðrúnu Drewsen . . .
þegar maður þekkir hana, skil-
ur maður það vel, að heims-
spekingurinn mikli, Georg
Brandes skrifaði framan við
bók, sem hann sendi henni einu
sinni, þegar hann kom heim
til Danmerkur úr Ameríkuför:
“Til Guðrúnar Drewsen, en vin-
átta hennar var það besta, sem
mér áskotnaðist í Ameríku”
. . . að stórskáldið Holger
Drachmann orti ljóð til hennar
og óteljandi önnur skáld og
listamenn dáðust að henni.
Moffat rafeldavélar eru fáanlegar með g f" HQ
auðveldum mánaðarlegum afborgunum
og niðurborgun er nemur aðeins
Þar er áhald fyrir hvert heimili.
CITY HYDRO
Portage at Edmonton
55 Princess Street
— Phone 848 131
— Phone 848 182
Guðrún var fædd á búgarði
foreldra Isinna í námunda við
Þrándheim. . . Faðir hennar,
Herman Löchen gósseigandi á
Sundnes, var mikilsmetinn
maður og ættin ein af merk-
ustu ættum Noregs. . . Við
vöggu hennar sátu völvur . . .
ein þeirra gaf henni fegurð . . .
önnur gaf henni miklar gáfur
. . . sú þriðja gaf henni sterka
lund . . . sú fjórða gaf henni
listgáfu . . . en sú fimta gaf
henni léttlyndið og leikandi
fyndnina . . . þegar Guðrún var
ung blómarós, lærði hún að
mála hjá fræga, norska málar-
anum Christian Krogh ... síðar
stundaði hún list sína í París
.. . Eg hefi séð mörg fögur mál
verk eftir hana, en síðustu árin
hefir hún lagt list sína á hill
una. . . Hún hefir gefið sig að
ýmsu um dagana. . . Hún hélt
ræður á götuhornunum í New
York og gekk í fylkingum
þeim árunum, þegar hún barð
ist fyrir kosningarétti kvenna
.. . Árið 1902 var hún meðlimur
á fyrsta alþjóðafundinum um
kosningarétt kvenna í Wash
ington, D. C. . . Hún hélt þar
ræður um réttindi norskra
kvenna, bæði fyrir nefndum
þingsins og á opinberum fundi
fyrir mörg hundruð manns.
Árið 1911, þegar kvenréttinda
konurnar héldu fyrstu fylk
ingagöngu sína í New York var
konum af öllum hérlendum
þjóðflokkum boðið að taka þátt
í göngunni, en auk amerísku
kvennanna voru það bara norsk
ar konur, sem buðu sig fram til
þátttöku — 16 í alt — og
broddi þeirra gekk Guðrún
Drewson. . . Hún starfaði ó
þreytandi árum saman fyrir
ameríska dýraverndunarfélag
ið. . . Hún hefir altaf skrifað
mikið í blöðin . .. og hún skrif-
Greiðið LIBERALA atkvæði
Það er borgurum þessa bæjar mikill hagur, að
hafa sem bezta fulltrúa á þingi Manitoba. Mr.
BARDAL, bæjarráðsmaður, hefir:
REYNSLU
ÞEKKINGU
HÆFILEIK
Hann segir “WINNIPEG FIRST”
Styðjið önnur liberal þingmannsefni í þeirri röð sem þér óskið.
SMITH — McDIARMID — DICK — REGNIER
Ald. PaulfBardal
er fæddur í Winnipeg af íslenzkum for-
eldrum, sem til bæjarins komu fyrir 60—
70 árumt
Hann hefir verið í 10 ár í bæjarráð-
inu, hin 10 erfiðustu ár í sögu bæjarins.
Var síendur-kosinn í annari deild,
með stöðugt vaxandi atkvæðafjölda.
Sem stendur er hann:
Aðstoðar borgarstjóri
Forseti heilbrigðisnefndar
Meðlimur fjármálanefndar
Forseti fjármálanefndar í Parks
Board
Meðlimur lögreglunefndar.
Fulltrúi bæjarins við þessar stofnanir:
Winnipeg General Hospital
Rural Rehabilitation Commission
Við atvinnuleysisráðið
Margaret Scott Mission
Family Bureau.
Fyrrum formaður:
Atvinnuleysisráðs
Spítala nefndar
Það sem bent er á hér að ofan sýnir
að Bardal er vel hæfur maður til þess
opinbera starfs er hann sækir nú um.
Hann lofar að gera það bezta, sem
honum er unt fyrir almenning.
L
Phone 28 595
BARDAL ELECTION COMMITTEE, 687 SARGENT AVE.
aði endurminningarnar sínar,
sem komu út á norsku fyrir
nokkrum árum síðan, ágæta og
skemtilega bók, eins og við
mátti búast. . .
Guðrún giftist ung. . . Maður
hennar var Dr. Viggo Drewsen,
afkomandi Drewsens þess, er
átti fyrstu pappírsverksmiðj-
una í Danmörku. . . Ætt sú er
mikilsmetin þar í landi. . . Afi
Dr. Drewsens var mikill vinur
Hans Christian Andersens og
æfintýraskáldið mikla hossaði
oft drengnum Viggo á hné sér
og um hann orti hann barna-
rímuna “Viggo litli”. . . Dr.
Drewsen var efnafræðingur og
mikilsmetinn maður í pappírs-
framleiðslu Bandaríkjanna
þau hjónin komu hingað til
lands árið 1894 og áttu lengst
af heima í New York eða um
hverfi þeirrar borgar. . . Dr.
Drewsen dó fyrir nokkrum ár-
um síðan, en þrjú börn þeirra
hjóna eru á lífi, 2 fríðar dætur
og einn sonur og eiga þau öll
heima hér i álfu.
Guðrún Drewsen var í tutt-
ugu ár í stjórn American
Scandinavian og vann fyrir það
félag með óþreytandi elju og
dugnaði . . . og mörg voru þau
samsætin, sem haldin voru
fyrir fræga Norðurlandamenn
í New York, þar sem hún sat
við hliðina á heiðursgestinum
og hélt aðalræðuna við borðið,
en eg þekki fáa, sem eru meiri
ræðuskörungar en hún. . . Þeg-
ar jkonungur Noregs sæmdi
Guðrúnu Drewsen stóru gull-
meðaliunni á árunum, þá
sæmdi hann að verðleikum
glæsilegustu norsku konuna
Bandarikjunum.
Skömmu eftir að Guðrúnu
hlotnaðist þessi heiður, fór hún
í heimsókn til Noregs . . . og
það er gaman að heyra hana
segja frá samtalinu, sem hún
hafði við Hákon konung, þegar
hún fékk áheyrn og þakkaði
fyrir orðuna... Um þær mundir
voru Norðmenn önnum kafnir
að breyta þeim borgarnöfnum
sínum, sem þeim fanst hafa
danskan keim... Kristianíu var
breytt í Oslo og Þrándheimur,
sem Guðrún Drewsen alla æfi
hafði þekt og elskað sem
“Throndhjem”, var nú kallaður
“Trondheim”. . . Konungi þótti
breytingin góð, en Guðrúnu
fanst lítið til um og var ekkert
smeik við að láta þá skoðun í
ljósi . . . þetta var þó næstum
því goðgá, því það kvað ekki
vera leyfilegt, að vera á öðru
máli en Hátignin. . . Því er nú
ver og miður, að við gátum
ekki verið viðstödd við það
tækifæri. . . Eg þori að veðja,
að það var skringilegt samtal
Að hún sat við sinn keip,
:>að veit eg, því sá konungur er
ekki í heiminn borinn, sem get-
ur fengið hana Guðrúnu Drew-
sen til þess að láta af því, sem
ienni ekki finst jákvæðisvert.
Stundum hefi eg óskað mér,
að eg hefði séð hana Guðrúnu
jegar hún var ung . . . það er
til málverk af henni, þar sem
hún lítur út eins og okkur
dreymir að sögukonan hafi litið
út. . . Sambland af Hallgerði og
Guðrúnu ósvífrsdóttur eitthvað
af henni Unni djúpauðgu, tölu-
vert af Gunnhildi konungamóð-
ir og ögn af henni Hrefnu. . .
Og enn er hún falleg, há og
tiguleg, augun tindrandi og
gáfuleg . . . hún ber sig eins og
drotning og þaðleynir sér ekki,
að þarna er mikilhæf kona. . .
Hér heyrir maður oft hinar og
jessar konur kallaðar “inter-
esting”, þar sem sú lýsing á
hvergi heima . . en hún Guð-
rún er í sannleika “interesting”
og altaf mun eg vera forsjón-
inni þakklát fyrir, að eg átti
því láni að fagna að kynnast
henni og eignast vináttu henn-
ar ... það er eins og hver stund
með henni sé orðin minnisstæð.
. . . Eg gleymi henni aldrei á
einu afmælinu hennar . . . þá
var hún umkringd af ættingj-
um og vinum og símskeytin
John S. Brooks Limited
DUNVILLE, Ontario, Canada
MANUFACTURERS OF GILL NETTING
Okkar net eru búin til úr beztu tegund af hör tvinna
og “Sea Island Cotton”
Þér megið treysta bœði vörugœðum og verði
Allar pantanir fljótt og ábyggilega afgreiddar.
Captain M. R. Janes, Leland Hotel, Winnipeg
Umboðsmaður fyrir Manitoba, Saskatchewan og Alberta
VOTE 1 for
WARRINER
Mark Your Ballot thus: Worthy to WIN
WARRINER, F. E.
1
streymdu inn úr öllum áttum
. . . frá merkum Norðmönnum
víðsvegar um heiminn og eins
frá ýmsum lítilmögnunum, sem
hún hafði gert gott, því hún er
framúrskarandi hjálpsöm og ör
á fé. . . Guðrún er vön aðdáun
frá barnæsku, en í þetta sinn
var dýrkunin svo mikil, að
henni fanst nóg um. . .
Guðrún Drewsen hefir nú
bækistöð sína í Oakland í Cali-
forníu. . . Bréfaskifti við hana
eru kostuleg. . . Stundum líða
tveir og jafnvel þrír mánuðir,
að maður fær ekki línu frá
henni . . . þá er hún ef til vill í
New York eða kanske í Kína.
. . . Svo kemur bréf, langt og
skemtilegt og daginn eftir kem-
ur annað bréf . . . og ef maður
ekki svarar um hæl, þá kemur
þriðja bréfið, loftleiðis: “hvað
hefir komið fyrir, hversvegna
svararðu ekki, ertu veik, ertu
reið”, o. s. frv. o. s. frv. Nei, ef
þú þekkir hana Guðrúnu Drew-
sen, þá hefirðu blátt áfram ekki
tíma til að láta þér leiðast. . .
Og ekki lái eg Norðmönnum,
að þeir eru hreyknir af henni
. eins mynduð þið vera, ef þið
þektuð hana. . . 1 hvert skifti
sem eg sé hana, miklast eg af
frændsemi okkar Islendinga
við Norðmennina!
Rannveig Schmidt
TIL KJóSENDA I ST.
GEORGE KJÖRDÆMI
Þar sem nú standa kosningar
fyrir dyrum hér í fylkinu, finst
mér viðeigandi að senda kjós
endum í St. George kjördæmi
stutt ávarp um leið og eg leita
stuðnings þeirra fyrir næsta
kjörtímabil.
Eg býð mig fram undir
merkjum Social Credit flokks-
ins eins og áður. Eg hefi nú í
fimm ár eytt bæði kröftum
mínum og efnum í það að reyna
að halda þeirri stefnu uppi, því
það er sannfæring mín að það
sé besta leiðin út úr þeim fjár
hags vandræðum sem landið er
nú komið í. Með þeim aðferð-
um sem Social Credit flokkur
inn heldur fram, væri fljótt
hægt að laga hagsmuni fylkis-
búa og bæta úr brýnustu þörf-
um.
Eins og kjósendum er kunn-
ugt, slógu þingflokkarnir sér
saman og mynduðu nýja stjórn
sem samanstendur af mönnum
úr öllum flokkum sem þá áttu
sæti á þingi. En ekki var sam-
þykkis kjósenda leitað við
þessa stjórnarmyndun eða
flokkasamsteypu. Eru þó slík
samtök sem þessi ein árás á
grundvallaratriði þingræðis, og
miða að því að útiloka rétt-
mæta gagnrýni á gerðum þings
og stjórnar. Eg var þeim ó-
samþykk, og skarst þá úr
flokki hinna kjörnu Social
Credit þingmanna, og eg leita
nú stuðnings kjósenda sem á-
kveðinn andstæðingur sam-
steypustjórnarinnar.
Samsteypumenn halda því
fram að þeir hafi slegið sér
saman til þess að koma á ein-
ingu um stríðsmálin. En um
það mál voru einmitt allir
flokkarnir samdóma frá upp-
hafi. Mér er það fullljóst að á
þessum tímum verða allir að
leggja sig fram af fremsta
megni til að hjálpa til að ráða
fram úr stríðsmálúnum, og þær
fórnir leggja allir fram með
glöðu geði. En varanleg ein-
ing og samvinna fást aðeins
með því að eitthvað sé gert til
að jafna og bæta lífskjör
manna.
Fjármálastefna hinna gömlu
flokka leiðir að mínu áliti til
enn meiri efnalegs ójafnaðar,
og þar af leiðandi til enn meira
sundurlyndis og innbyrðis ó-
friðar.
Þeir sem greiða atkvæði fyr-
ir samsteypu stjórnina greiða
atkvæði með framhaldandi ó-
jafnaði og sundurþykkju, en
þeir sem greiða Social Credit
flokknum atkvæði greiða at-
kvæði bæði fyrir jöfnuði og
friði. Og undir því merki bið
eg um stuðning kjósenda í St.
George kjördæmi.
Salóme Halldórson
TIL ÍSLENZKRA
KYENNA
Þar sem fylkiskosningar
standa nú fyrir dyrum, finst
mér viðeigandi að minna ís-
lenzkar konur á, að dugleg og
mentuð íslenzk kona, sem náin
kynni hefir að högum og þörf-
um alþýðu, býður sig fram til
þingmensku hér í borg. Leyfi
eg mér að skora á alla fslend-
inga og þá sérstaklega kon-
urnar, að greiða Mrs. Ástu Odd-
son atkvæði sitt, hún mun
verða ótrauð að vinna að
hverju því er miða má til þess
að bæta hag þeirra, og leysa
vandamál þau er nútíð og fram-
tíð eiga úr að ráða.
Mrs. Oddson er, sem kunnugt
er einbeitt og vel máli farin og
líkleg að halda sínu í hverri
snerru og við hvern sem hún
æ'tti að etja eins og hún á kyn
til.
Hafið Mrs. Oddson fyrsta á
kjörseðlinum hvar sem þið eig-
ið heima í borginni.
Halldóra Thorsteinson
Enda þótt götunöfn hafi ver-
ið notuð í yfir 2000 ár hafa þó
verið til borgir, sem ekki not-
uðu þau. Þannig var Konstan-
tinopel orðin 1600 ára gömul er
hún fyrir minna en 20 árum
tók upp nöfn og númur á hús-
um.
• • •
Um víða veröld getur að líta
fleiri og færri karlmenn, sem
ekki leggja mikið upp úr kven-
egum yndisþokka í návist
sinni. Þektasta dæmi þess eru
íbúarnir á Suður-Georgia, ey
einni í Suður-Atlantshafi. Þar
búa 6000 karlmenn og 1 kona.