Heimskringla - 13.02.1946, Blaðsíða 3

WINNIPEG, 13. FEBRÚAR 1946
HEIMSKRINGL A
3. SÍÐA
íinn eg huggun í, — í hrygðinni
minning sæta”. — Eg gst ekki
einu sinni séð að mærin hafi
framkvæmt að hætta að lifa,
jafnvel þó henni fyndist lífið sér
ólbaarilegt. Því síður get eg
fundið að hún hafi framið barns-
morð.
Nú langar mig til að vita á
hverju að höf. byggir sína stað-
hæfnigu. Hefir hann séð, annars
staðar en í þýðingu Jónasar,
skýringu er heimili staðhæfing-
ar hans, eða skil eg ekki kvæð-
ið?
í allri vinsemd, og trausti til
H. E. J. vil eg mælast til að hann
leiðrétti mig og fullnægi forvitni
minni í þessu efni.
Virðingarfylst,
S. B. Benedictsson
SVAR TIL PÁLS
BJARNASONAR
Eg myndi ekki eyða tíma í að
svara grein Páls Bjarnasonar
sem birtist í Hiemskringlu 16.
jan. s. 1. ef það væri ekki fyrir
þá ástæðu að hann skrifar víst
oft í blöðin og er sjálfsagt álitinn
mjög ritfær maður, og þar af
leiðandi eru líkindi til þess, að
margir af þeim Islendingum, sem
lesa Heimskringlu, og þá sér-
staklega þeir sem að sjálfsögðu
hafa löngun til þess að eg sé
“tekin til bæna”, myndu glæp-
ast á málsnild þessa manns og
myndu ímynda sér, að nú væri þó
almennilega búið að koma mér
og mínum athugasemdum fyrir
kattarnef.
En því fer nú fjarri að svo sé.
Satt að segja er eg Páli þessum
þakklát fyrir að rjúfa þannig,
þögnina sem sýndist hvíla yfir
ummælum mínum (sem birtust í
nóvember s. 1. haust), en ekki
sízt er eg honum þakklát fyrir
það, að með því að ráðast á at-
hugasiemdir mínar án þess þó að
gora tilraun til að hrekja eina
einustu fullyrðingu sem að eg
har fram, og án þess að skilja
grundvallar atriðin í Soc. Credit
kenninugnni, þá gefur maðurinn
svo beran höggstað á sjálfum
sér og sínum hleypidómum að
það sætir undrun næst að nokk-
ur maður með skarpa skynsemi,
oins og eg býst við að hann álíti
að hann hafi, skuli vera svona ó-
varkár. Vil >eg þá, til skýringar
þeim lesendum 'blaðsins sem haf a
ahuga fyrir mannfélagsmálum,
henda á allra stærstu misfellurn-
ar sem eiga sér stað í grein Páls,
en ekki hefi eg mikla von um að
geta raskað hans rótgrónu trú á
kommúnista stefnunni, því það
er enginn 'eins blindur og sá sem
vill ekki sjá.
í*að leynir sér ekki að Páll er
einn af þaim mönnum sem ó-
^nögulega geta þolað þá hugsun
að kvenmaður geti hugsað skipu-
ioga og rökfært mál sitt rétt
eins vel' og karlmaður, ef 'ekki
^tur. Hann segir að ”sökum
hrjóstvits og hendingar ratist
mér satt á munn”, en veit ekki
niaðurinn að það sem hann kall-!
ar “brjóstvit” (intuition) er æðra
en þekking og gæti aldrei gert
vart við sig í huga manneskjunn-
ar ef þekkingin hefði ekki gert
^ugann móttækilegan fyrir það?
Annað sem lýsir sér glögglega
1 §egnum orðmælgi þá sem hér
er Um að ræða er ótakmarkað
síálfsálit. Eg veit náttúrlega
ekki hvað djúpa virðingu lesend-
þessa blaðs bera fyrir rök-
^emdargáfum mannsins, en mér
hist að það vera að treysta um
á trúgirni fólks ef búist er við
það meðtaki, sem sannleika,
att sem Páll segir án þess þó
ann geri nokkra tilraun til að
styÖja það með rökum. Hann
^egir til dæmis að flestar mínar
^þyrðingar sléu “órökstuddur
°S áttlaus vaðall”. 1 minni grein
eru að minsta kosti tuttugu atriði
s°m eru þannig beint útsögð að
a* vasri auðvelt fyrir hvern
meðal ritfæran mann að svara
eim eða.að rífa þau niður ef að
■u vgeru, ekki sannlelkur,' en
M * •i.Áifr.TV .' ’ « T:.u w
Páll reynir það ekki, heldur
skautar hann hér og þar inn á
milli og veltur svo oft um hrygg,
því svellið sem hann hefir kosið
! til að sýna list sína á er mjög
hált.
Nú ætla eg að drepa á þau
anmerki sem mest eru áberandi
í þessari ritgerð. Þegar greinin
er lesin vandlega ^emur það
brátt í ljós að hún er full af and-
stæðum. Hann gerir til dæmis
ýmsar staðhæfingar en skilur svo
við þær í lausu lofti, og skýringin
sem fylgir og sem á að sanna
staðhæfinguna kemur ekki
málinu við. Þess konar ritháttur
er algerlega í beinni mótsögn
við lögmál hugsunarfræðinnar.
Þetta sýnist hann gera af ásettu
ráði og eingöngu til þess að villa
fólki sjónir á sannleikanum og er
það hættulegur ávani og lítt
sæmilegur fyrir mann sem stælir
sig talsmann sannleikans.
Hérna er eitt dæmi sem skýrir
hvað eg á við: Hann segir “að-
eins það er eftirsóknarvert sem
hagsmuni getur veitt og það geta
peningar ekki nema á þeim sé
almenn þurð”. Fyrri parturinn
af þessari fullyrðingu er sannur
í vissum skilningi, en hvernig
víkur því við, að kommúnisti
brýtur þannig boðorð sinnar
stefnu með því að gera svona
lagaða yfirlýsingu? Hvað pan-
| ingum viðvíkur er hann alveg
réttur þar, en þennan sannleika
hafa Social Credit fyrirliðar
| marg endurtekið. En hann held-
ur áfram, ‘Hagsmunurinn þarf
I nefnilega að vera mikill eins og
! orðið bendir til.” Svo sgeir hann
! “en þann mun tala S. C.-sinnar
j um að afmá — og það með psn-
j ingum. Hefir nokkurn tíma
heyrst önnur enis fásinna?” —
Sjáið þið til — með þessari
skýringu reynir hann að slá ryki
1 í augu fólks svo að það fái al-
gerlega falska hugmynd um til-
gang Social Credit stefnunnar,
fyrir nú utan það að það lítur
helst út fyrir að hann, kæri sig
ekkert um að þurðin á pening-
um sé þurkuð út.
í öðrum stað segir hann að eg
vilji ekki með neinu móti afnema
sér eignir og peninga. Eg sagði
ekkert um peninga í þeirri merk-
ingu, en allir sannir fylgjendur
Social Credit stefnunnar full-
yrða að peningar í sjálfu sér ættu
ekki að hafa neina þýðingu. Að-
eins þegar þeir eru miðaðir við
virði varanna, og þeirrar þjón-
ustu sem þeir eiga að borga fyrir,
fá þeir gildi sitt. Svo heldur P.
B. áfram, “og þar af leiðandi
fylgir hún eindregið hliðinni sem
hún ávítar svo harðlega.”
| Þarna víkur hann aftur út frá
sannleikanum. Hann skilur það
vel, og það vona eg að aðrir les-
endur mínir hafi gert, að eg fyr-
irlít þá löggjöf sem gefið hefir
sérstökum mönnum leyfi til þess
að féfletta náungann með okrun
á peningum, þess vegna fylgi eg
Social Credit stefnunni, hún
er sú eina pólitíska stefna
sem að vill brjóta niður þann á-
nauðar múrvegg sem stjórnmála-
menn okkar hafa leyft fjármála-
mönnunum að hlaða í kring um
þjóðirnar.
Til gamans og hugarléttis ætla'
eg nú að benda á ósamræmi
sumra athugasemdanna sem Páll
beinir beint til mín. Það þarf
að taka okkur Jón Jónsson “til
bæna”. Svo segir hann, “Hvað
sem 'eg segði af þunga um þann-
ig mál og manneskjur yrði að
sjálfsögðu ritbannað.” Nú, eitt-
hvað hefir slæðst inn í þessar
greinar okkar sem hefir raskað
ró mannsins, þó flest ummæli
mín væru “áttlaus vaðall”. —
Hann segist ekki hafa “ýkja
margt” við mig að tala en þar
sem “þessi áminsta grein er all-
mikil að vöxtunum og að mestu
ád'cila á C .C. F. stefnuna” þá
beinir hann meira en helmingn-
um af athugasemdum sínum til
mín, því þó hann “hafi sízt mikla
löngun til þess að bera blak af
C. C. F.-sinnum með sitt villándi
fálm, er eg sannfærður um að
flestir þeiira séu einlægir í trú
sinni,” en fólk eins og eg “trúa
enn h'ilzt á viðteknar missýning-
ar og kraftaverk.” Svo segir
hann að “augljós og einföld rök
og staðreyndir vekji víðast hvar
aðeins fyrirbænir og ótta.”
Þarna kemur hann með sann-
leika en sem er bein mótsetning
við það sem hann sagði áður.
Hann er ssm sé að tala um C. C.
F. flokkinn “með sitt villandi
fálm” en samt trúir hann því að
þeir séu einlægir. En þsssi stað-
hæfing hans um “augljós og ein-
föld rök” er algerlega í samræmi
við Cocial Credit stefnuna. —
Seinna segir hann að C. C. F.
“blygðist við að játast opinbcr-
lega til þess átrúnaðar (á arðrán)
þótt sagan og sjónarmiðið sanni
þann áburð hvenær sem á reyn-
ir.”
Sjáum til, rétt áður sagðist
hann vera sannfærður um að
flestir fyrirliðar C. C. F. #tefn-
unnar væru einlægir menn. —
Hann talar um “ísmeygilegar og
óskammfeilnar fortölur” — það
sannast á honum sannleikurinn
sem felst í orðunum að menn
dæma aðra 'eftir sínum eigin
hugsunum.
Og svo þegar hann er alveg
vonlaus með að geta hrakið sann-
leikann af hólmi grípur hann til
kaldhæðninnar og vefur hug-
mynda nekt sína í hinni bleiku
blæju hennar.
Nú verð eg að snúa mér að
landinu hans, helga. Mér fanst
það ganga nokkuð langt að bera
kommúnista stefnuna saman við
kenningar Krists, þar sem hans
boðskapur var útilokaður á Rúss-
landi, þó að sumir af núverandi
leiðtogum, þar, þykist ekki am-
ast við honum nú. Já, það var
hægt að æsa upp hinn óupplýsta
skríl (og enn er það mjög auð-
velt) en hefir nokkur manneskja
misskilið svo hörmulega Krists
eigin orð eða frásögnina um líf
hans, að þeir ímyndi sér að hann
hefði staðið auðmjúklega hjá, eða
jafnvel skipað fyrir um myrð-
ingu margra miljóna sálna, sem
aðeins höfðu unnið það að sök að
þora að mótmæla kröfum hinna
grimmu og djöfulóðu yfirboðara
þeirra? Eg þarf ekki a fara eftir
neinum “óslitnum áróðri” hvað
þessa staðhæingu snertir þar sem
eg kenni á meðal fólks sem flúði
frá Rússlandi eftir rauðu bylt-
inguna. Þetta fólk misti aleigu
sína og varð að sjá á bak ótal
ástvina, sem ^innaðhvort voru
deyddir þá þegar, 'ellegar sendir
til Síberíu. Þetta fólk sem æsk-
ir þess, aðeins, að því sé leyft að
rækja iðju sína og trúmál í friði,
voru sjónarvottar að “okrunar-
lægni” og hinni “mannúðlegu
stríðs aðferð” sem notuð var til
þess að “frelsa” almúgann á
Rússlandi.
Það er mér alveg ósklijanlegt
hvemig nokkur maður getur svo
dáleitt sína eigin sál að honum
finnist það sanngjarnt og gott
að nokkur stjórn hafi það ógnar
vald yfir fólkinu, að hún geti
brytjað niður, án dóms og laga,
hvern þann mann eða konu sem
dirfist að andmæla nokkru at-
hæfi hennar. Allir vita að kom-
múnista stjórnin í Moscow hefir
þetta vald og að hún hefir ekki
hikað við að nota það í fylsta
máta.
Mér finst að Pv B. ætti að vera
ánægður með þann áróður sem
Rússland hefir notið síðan það
var þvingað til að berjast okkar
megin í stríðinu. Skyldi það vera
mögulegt að hann viti ekki hvað-
an allur þessi áróður stemmir
frá? Hverjir eni það sem æsa
fyrirliða þjóðanna út í stríð, sem
leggja allar undirstöðurnar und-
ir þá hildarleiki? Sem stendur,
eru þeir að spila með rússnesku
yfirmennina, að æsa græðgi
þeirra. (Hún ætti nú að vera full
mett þar sem þeim hefir nú tek-
ist að tjóðra allar Mið-Evrópu
þjóði.rnar innan, sinna vébanda).
En svoleiðís^ dýr í mannsmynd
eru aldrei mettir að fullu, (Ó.
sussu já, við höfum þau einnig
okkar á meðal) og þess vegna eru
allar þessar bollaleggingar um
varanlegan firð til einskis. Það
eina sem heldur þessum hræfugl-
um, gullkaupmönnunum, við,
eru stríð, því með hverju stríði
tekst þeim að binda fjötrana sem
þeir hafa á fólkinu fastari tök-
um; og það er tilgangur þeirra
að spenna á okkur járngreipar
svo að við getum með engu móti
borið hönd fyrir höfuð okkar.
Aðeins hin svokölluðu lýðræðis-
lönd hafa þó nokkuð frelsi enn-
þá, en sósíalisma og kommún-
isma áróðurinn í þessum lönd-
um er sem sanddrif í augum
fólksins. Hvert sem það snýr þá
sér það trauðla til sólar.
Það eru fáein önnur atriði sem
eg verð að minnast á áður en eg
skil við Rússland.
Páll talar hæðnislega um alla
samkepni (nema þarna einu
sinni þegar “hugsunin slapp”)
eins og allri góðir kommúnistar
eiga að gera. Hvernig ætli að
hann útlisti þau sannindi að
meira að segja áður en stríðið
skall á væru Rússar búnir að
finna það út að ef fólkið hefði
enga hvöt til þess að keppast við
vinnuna þá rýrnaði framleiðsl-
an óðum svo að þeir máttu til að
nota aftur “driffjöður samkepn-
innar”; svo þarna sér maður að
hornsteinninn í sósíalista kenn-
ingunni er hrunin.
Og hafa ekki Rússar skrifað
undir Bretton Wood samning-
inn? Hvað meinar það annað en
að Rússland er líka undir
“verndar” væng hræfuglanna,
sem áður var á minst.
Áður en eg lýk máli mínu verð
eg að svara, lítillega, ummæl-
um Páls um Social Credit stefn-
una. Ef að hugmyndin væri nú
eins fáránleg eins og hann gefur
í skyn, hvers vegna er honum þá
svo ant um að almehningur fái
ranga hugmynd um hana? Eg
hygg að P. B. sé einn af þeim
mönnum sem skilja vel að eitt-
hvað mjög mergjað er í Social
Credit stefnunni, en sakir ein-
hvers einkennilegs þvergirðings-
skapar í eðli þsirra (íslendingar
eiga oft í svoleiðis erjum við
skapsmuni sína) þá geta þeir ekki
fengið sig til að kannast við það;
þess vegna kýs hann heldur' að
taka þá afstöðu að stefnan sé
mjög auðvirðileg, nei, hann fer
lengra — hann gerir sitt ítrasta
til þsss að hún sé litin í röngu
ljósi, en með því að gera það
skipar hann sér sæti á bekk með
hinum vanalegu pólitísku tæki-
færismönnum. Hér er eitt dæmi
þessu til skýringar: Hann segir,
“Eins og illgeðja aðall og hugsun-
arlausir bjálfar tala um ‘bróður-
lega’ samkepni, svo talar hún um
saklausa og notalega arðráns-
iðju, í allri alvöru að mér skilst”.
Þetta eru afar stirð orð og býst
eg við að mieð þeim hafi hann
ætlað að ofbjóða mínum skiln-
ingi með öllu, en eg stautaði mig
fram úr þeim. En svo, eins og
hinar staðhæfingar þessa manns,
er skýringin alveg út í hött. Að
eg sé með einokunni, af því að
eg trúi því að það sé hægt að
reka arðvænlega verzlun án
þess að ræna náungann því sem
að honum vera ber, er dálítið
einkennileg niðurstaða. En á-
stæðan fyrir því að rökfærsla
mannsins er á svo völtum fæti
er sú að hann getur ekki í allri
sanngirni borið sannleikann á
bak aftur í þessum tilfellum, en
hann heldur að með þrssum stór-
yrðum, blönduðum bærilega vel
af þeirri tegund kaldhæðninnar
geti hann komið fólki til að trúa
því að þessi kvenpersóna sem að
hann er að tala um sé ofur ein-
föld og þar af leiðandi fjarska
trúgjörn á “missýningar og
kraftaverk”. En ef hann virki-
lega tryði nú þ:ssu sjálfur myndi
hann þá ekki sýna mér þá prúð-
mensku að lofa mér að vera í
friði með mína heimskulegu en
þó “saklausu” loftkastala?
Aðeins eitt meira dæmi og þá
er eg nú að verða búin: Hanr.
segir, “Social Credit ráðgerir að
allar vörur og afurðir séu seldar
sem sannvirði”. (Þetta er satt).
En svo bætir hann við “og stjórn-
in leggi fram gróðafé til viðbæt-
, is”. Þetta er ósatt, og gerir þess
! vegna alt sem á eftir fylgir ó-
merkt.
Svona eru allar hans aðfinslur
um stefnuna, þær hafa engan
stólpa að styðja sig við vegna
þess, að Social Credit stefnan er
bygð á vísindalegum útreikn-
I ingi hvernig megi, sem bezt, nota
j afurðir jarðarinnar til blessunar
| fyrir mannkynið.
Grundvallar atriði stefnunnar
er bygt á því, að fyrst að menn-
! ing vorra tíma er nú komin á það
stig að hægt sé að framleiða nóg
fyrir alla, því skyldi þá ekki allir
j fá nóga fæðu, nóg föt og notalegt
skýli yfir höfuð sér? Social
Credit segir að það sé vegna þess
að peninga útbreiðslan sé aldrei
( nógu mikil til þess að allar vör-
ur og afurðir geti verið keyptar.
Liberal stjórnin, sem nú situr að
! völdum hér, hefir nú játað þessa
i fullyrðingu með því að gefa for-
eldrum meðgjöf með börnum
þeirra. Þarna fá foreldrarnir
peninga “fyrir ekki neitt”, en
þegar Aberhart stakk upp á því
! að gefa öllum auka fé svo að
vörurnar gengu út þá hélt fólk
upp höndum sínum af undrun og
| skelfingu. En sá var mismunun-
inn á uppástungu Aberharts og
núverandi stjórnar að hann sagði
að nýir peningar yrðu að vera
búnir til, án nokkrar okrunar,
en núverandi stjórn tekur þessa
peninga úr vösum þeirra sem
engin börn eiga. Þetta er ef til
' vill sanngjarnt en geta ekki allir
j heilvita menn skilið að þetta
1 eykur ekki um einn eyrir pen-
ingamagnið í landinu og þar af
leiðandi verða engar meiri vörur
keyptar, svo þetta framfaraspor
j fellur um sig sjálft. Og á þenn-
an hátt ætla Sósíalistar (og kom-
múnistar?) að bæta fyrirkomu-
lagið.
1 enda greinar sinnar vitnar
P. B. í hina gömhj kristni sem
hina einu úrlausn. Ef hann segir
þetta af sannfæringu þá er hann
ekki kommisti, inst inn á hjarta
sínu, og þá ætti hann að snúa sér
að Social Credit stefnunni, sem
er sú eina stefna vorra tíma, sem
byggir þrek sitt á Krists hug-
myndinni um rétt hvers einstakl-
ings að lifa eftir því bezta í sínu
eigin eðli.
Við þurfum ekki að fara lengra
en til náttúunnar til þess að
sannfærast um hvað einræðis-
stefnan er óguðleg; hversu lam-
andi hún er fyrir alla framför;
hvernig háfleygar hvatir og hug-
vit einstaklingsins eru niður
drepin, þar til alt fjör og öll lífs-
gleði eru horfin.
Tökum til dæmis sum tré, sem
vaxa innanum önnur tré hvernig
þeirra “innri hvöt” kennir þeim
Hhagborg
FUEL CO.
H
Dial 21 331 no'FU) 21 331
Ef þú ert illa haldinn af
GIGTAR
VERKJUM OG VESÖLD
Liðamót á
fingrum þar
________ sem gigtar
kvalir leggjast svo oft að
KLIPTU ÞETTA ÚR — 750 stokkur
ókeypis handa hverjum sem kvelst
1 Syracuse, New York, er fundið
og búið til meðal við gigtar verkjum
og vesöld. Þetta meðal er kallað
“Delano’s”. Þeir sem brúka það
segja, svo hundruðum skiftir að
meðalið dugi. Margir votta’ að
verkir og sárindi hverfi eftir fárra
daga brúkun og blessuð bót fáist
eftir að öll önnur ráð brugðust.
Mr. Delano ritar: “Til að hjálpa
þjáðum, sama hve kvalirnar hafa
haldist lengi, sama hve sárar þær
eru og torsóttar, þá skal eg fúslega,
ef þú hefir ekki reynt meðalið, senda
þér 750 böggul ókeypls, án nokk-
urra kvaða eða skuldbindinga. Það
kostar ekkert að reyna og raunin er
ólygnust. Ef þessi rauplausa raun
kemur þér að haldi, elns og svo
margir segja fyrir sig, þá máttu
sannarlega verða feginn. Ekki þarf
annað en klippa úr þessa tilkynn-
ing og senda ásamt nafni þínu og
áritun. Þú getur, ef þú vilt, lagt
innan í 100 í frímerkjum upp í
burðargjld, en þess er ekki krafist.
Skrifið F. H. Delano, Dept. 1802-V,
455 Craig St. W., Mohtreal, Que.
- irTnr„ln Delano's útmerkt við
OKEYPIS— Gigtar verkjum
og vesöld
Aths.: Þetta tilboð er ærlegt og
dullaust og ætti að ná til allra sem
þjást af gigtar verkjum og vesöld.
að teygja sig upp til sólar, ann-
ars myndi þeirra tegund deyja
út. Og aðrar jurtir hafa langar
rætur, og enn aðrar hafa þykka
húð til þess að vökvinn haldist
lengur í þeim. Eins er fyrir
mannlegum verum. Ef sálar-
þrek, tilfinningar og gáfur öðl-
ast ekki tækifæri til þess að
dafna og blómgast þá rnega
manneskjurnar eins vel deyja.
Þá verða engir eftir nema stiga-
mennirnir, og áhangendur
þeirra, sem þannig hafa krossfest
guðsandann í sálum meðbræðra
sinna. (Miss) Sella Johnson
Dominion Seed House
hefir nýlega gefið út afar
vandað og skrautlega verðskrá,
með myndum af jurtum. blóm-
um og ávöxtum, og vildum vér
draga athygli bænda og blóm-
ræktar-manna, að auglýsingum
þessa félags, sem eru nú að birt-
ast í Heimskringlu.
Félag þetta hefir aðal bæki-
stöð sína í Georgetown, Ont. —
Það er þess virði að hafa þessa
verðskrá handhæka.
VERZLUNARSKOLANAM
Aldrei hefir verið eins nauðsynlegt og ein-
mitt nú, að hafa verzlunarskóla mentun,
og það fólk sem hennar nýtur hefir venju-
lega forgangsrétt þegar um vel launaðar
stöður er að ræða.
Vér höfum nokkur námsskeið til sölu við
fuilkomnustu verzlunarskóla í Winnipeg.
Spyrjist fyrir á skrifstofn orri þessu
viðvíkjandi, það margi jrgar sig.
Th^ Viking Press Linjited
Banning og Sargent
WINNIPEG :: MANITOBA