Alþýðublaðið - 10.03.1921, Blaðsíða 3

ALÞYfiUBLAÐÍÐ
3
6nmmisílar 09 hslar
in í fætur annari frá Revai og
Helsingfors urn uppreistjr í Fetro
grad, Moskva og Ktew. Uppreist
armenn hefðu tekið Kretnl, og þar
fram eítir götunum. Þetta var alt
uppspuni; gert í þeim tilgangi
einum að láta bera sem minst á
sigrum bolsivika á Wrangel, enda
tókst það.
Það er þvf alls eigi ósennilegt,
að uppreistarfréttir þessar séu
samskonar og þær í nóveniber —
komið af stað tii þess að breiða
yfir nýjan framgang bolsivíka.J
Khöfn, 8. marz.
Frá Helsingfors er sfmað, að
skotið sé á Petrograd frá Kron-
stadt Sovjetstjórnin hefir boðist
tii að veita uppreisnarmönnunum
einhverjar ívilnanir. Trotskij fer
sjálfur með stjórn hersins gegn
uppreisnarmönnunum.
Söngskemtun
Benedikts Árnasonar.
Oít hefir það verið sagt, og
sjálfsagt satt sagt, að það væru
ekki allir okkar söngmenn, sem
fyítu út í salinn í Nýja Bió. En
hvort fanst fólkinu rödd Benedikts
Árnasonar að eagu vetða í saln-
um i fyrrakvöldf Líkiega kvarta
menn ekki undan því í þetta sinn,
að salurinn hafi ekki verið söngv-
arms meðfæri.
Það eru nú tvö ár liðin síðan
Benedikt söng hér sfðast, veturian
1919, og var það rétt áður en
hann fór í utanför síaa. Síðan
hefir hann verið við söngnám f
Höfn. Ailmikiii munur er á rödd-
inni nú og seinast, er hann lét
hér til sín heyra, Styrkurinn, þrótt
urinn var fyrir, en fegurðin í rödd-
inni er meiri nú. Það, sem áður
vakti mesta eftirtekt á Benedikt
sem söngmanni, var þessi óvenju-
legi, næstum því „iuiponerandi"
kraftur í röddinni. Kraíturinn er
sá satni enn; það munu flestir hafa
fundið í fyrrakvöld I þessari stór-
kostiegu „Serenade" úr Bajadser
eftir Leoncavaiio, svo og f „Heim.
ir'* eftir Kaldalóns. En aú er það
beztir 09 iiýrastir hji ^vannbergsbraeBrsm.
fleira í röddinni, sem hrífur áheyr
endurna. Eða hvað var það, sem
kom þeim til þess að klappa söng
manninn fram með „Mondnacht"
eftir Schumannf Þeir voru vissu-
lega ekki fair, sem létu hrffast af
meðferð haas á því gulifallega
lagi. — Yfirleitt má víst fullyrða,
að fólkið hafi verið hið ánægðasta
yfir söngskemtuninni. Söngskráin
var mjög fjölbreytt. En nokkur
munur var á þvf, hvernig lögin
lágu fyrir söngmanninn. Rödd hans
nýtur sía yfirleitt betur á hærri
tónum e* iægri, og er tæpast
hægt að segja, að honum hafi
tekist jafn vel við þrjú fyrstu lög-
in, sem öli voru eftir Schubert,
eins og mörg hinna seinni. —
Það hefir verið sagt, og það ekki
að ástæðuiausu, að Benedikt tak-
ist upp f meðferð sinni á ítölsk-
um óperulögum. Af þeirn hafði
hann í gærkvöidi aðeins tvö, áð-
urnefnda „Serenade* úr Bajadser
eftir Leoscavaiio, og „Ballata" úr
Rigoletto eftir Verdi, og voru
bæði prýðisvel sungin. En hversu
vel sem honum lætur að fást við
slík lög, þá er þó ef tii vill „Heim-
ir“ það iagið sem hann hefir gert
mest úr, Og það vill svo ein-
kennilega tii, að þetta lag hefir
einmitt jafnhliða Benedikt og með
honum unnið sér hylli áheyrend-
anna.
Söngskemtunin var vel sótt og
fóru allir heim ánægðir. Fjögur
lög varð söngmaðurinn að endur-
taka fyrir fóikið og hefði orðið
að endurtaka það fimta, ef tfm-
inn, sem hann hafði ráð á húsinu,
hefði ekki verið svo takmarkaður.
Ákeyrandi.
Um ðaglnn 09 veginn.
Verkamannatél. jFramsóbn*
heldur fund f kvöld á vanalegum
stað og tfma.
Áhættan. Ekki ósjaldan heyr-
ist um það rætt, hvað útgerðar-
menn leggi mikið í hættu. Þeir
leggja aldrei annað f hættu en
fjármuai, sem verkalýðurinu hefir
unnið þeim inn, eða lánsfé, og
fara þvf i mesta iagi á hausinn,
og byrja þá á einhverju öðru sera
þeir geta grætt fé á. Sjaldan er
getið um áhættu sjómanna og
leggja þeir þó Iffið í sölurnar oft
á tiðum, og kemur ekki annað
fyrir en smánarbætur. Farist skip-
ið, fær útgerðarmaðurina það að
íuliu endurgoldið. — Þessi mikli
munur er á áhættu sjómanna og
útgerðarmanna. Ö.
í stjórn alþýðubókasaínshiH,
sem á að koma upp hér, kaus
bæjarstjórn i haust bæjarfuiitrú-
ana Iagu Lárusdóttur, Guðm. Ás-
björnsson og ölaf Friðriksson.
Hafa þessir þrír bæjarfuiltrúar,
svo sem tilskilið var, kosið tvo
tnenn utan bæjarstjórnar tii við-
bótar í stjórnina, þá Eggert P,
Briern skrifara og Ol&f Lárusson
prófessor. Hina sfðarnefndi er for-
tnaður nefndarinnar.
Hjólhestar
gljábrendir og nikkel-
húðarir í
Fálkanum.
Versiun
B. Jónssonar & G. Guðjónss.
Grettisg. 28. — Simi 1007.
Sauðatólg i,8o pr. V* kg.
Kæfa, 1. fl, 1,70 „ „ —
ísl. smjör og sauðakjöt.
Exportkaffi • 1,10 pr. V* kg.
Sagógrjón stór og smá 0,70 „ —
Kartöflumjöl 0,70 „ —
Háifbaunir o,6o „ —
Hveiti 0.75 „ —
Heil hrísgrjón o 50 „ —
Haframjöi mjög gott o,S5 - —
Hænsnabygg o 45 „ —-
Vanille suðusúkkuiaði 4,50 „ —
Steinolían Sóladjós 0,72 pr. iíter.
K aupið
Alþýðubl aðið!