Heimskringla - 15.02.1956, Qupperneq 4

4. SÍÐA
HEIM SKRINGLA
WINNIPEG, 15. FEB. 1956
Hdmakriitgía-
(Btofnuð lStt)
E«nu át á hverjum miÍTÍkudegl.
Slgendur: TÍIE VIKING PRESS LTD.
85S og 856 Sargent Avenue, Winnipeg, Man. — Talsimi 74-6251
•/eit) blaöslns er J3.00 árgangurinn, borgist íyrirfram.
Allíir borjranlr sendiet: THE VIKING PRESS LTD.
öll viðsldítabréf blaOinu aPlútandi sendist:
The Viking Press Limlted, 853 Sargent Ave., Winnipeg
Ritatjóri STEF/Mí EINARSSON
Utan Asitrlft til rítstjórans:
EDITCfí HEIMSKRINGLA, S53 Sargent Ave., Winnlpeg
“Helm^alagia" is published by THE VIKING PRESS LIMITED
and printed by VIKING PRINTERS
855-855 Sargent Avenue. Winnipeg, Man., Canada — Telephone 74-6251
Authorixed cta Second Claaa Mail—Post Office Dept.. Ottawq
WINNIPEG, 15. FEB. 1956
HEILL ÞJÓÐRÆKNIS-
ÞINGINU
Næstkomandi mánudag hefst
þjóðræknisþing [Vestur-íslend-
inga. Er það haldið í G. T. hús-
inu, eina íslenzka samkomuhús-
inu, utan kirknanna, sem íslend-
ingar eiga í Winnipeg. Það er
ekki ómögulegt, að það verði
síðasta þingið sem þar er haldið,
vegna þess að líða fer að því, að
SKULI JOHNSON
Manitoba, a post which he held
up to the time of his death in
May, 1955. All his old associates
can bear witness to his scholar-
ship, his teaching ability, and his
fine qualities of' character. A
spontaneous testimony meeting
vinnum að með viðhaldi íslenzku
hér og hvert þjóðarbrot landsins
gerir á sína vísu. Það er ekki
átt við, að halda þessu við með
því að einangra sig frá ibúum
landsins í heild sinni. Alls ekkí.
Þetta er menningar atriði, eins some twenty minutes duration
konar skóli, og án skóla má ekk- occurred in Section II of the
ert þjóðfélag vera. Og sízt þess-1 Roysl Society in June, 1955,
ara, sem starfræktir eru þjóðfé-L wken his recent death was an-
laginu að kostnaðarlausu, sem; nounccd and bellow after Fel-
sérnám og þekkingarauki við l°w rose to recaU the merits of
það sem fáanlegt er í þjóðskól-1 the vanished colleague.
unum, sem allir stunda nám sitt Skuli, Johnson was a typical
templarar leggi niðu starf sitt.
Drykkjuhrútunum, er að vísu j í og beina leiðina til sameigin Icelander in his intellectual en-
engin eftirsjá í því. En hitt erílegra þegnréttinda. thusiasms. That remarkable sub-
víst, að sögu samkomulífs V.-fs-' 5>ag er ekkj af þvi> ag fiestir arctic race, formed by mixing
lendinga og gleðistunda mun ~r —=*«
w
YFIR 790 ÚTIBÚ
The ROYAL BANK of CANADA er stærsti banki landsins og
starfrækir útibú næstum hvervetna. Hvert útibú er verndað með
eignum alls bankans, svo peningar yðar eru algerlega vísir. Þér
getið byrjað sparisjóð á “ROYAL” með einungis einum doliar.
VÉR FÖGNUM VIÐSKIFTUM YÐAR.
THE ROYAL BANK OF CANADA
Hvert einstakt útibú er verndað með samanlögðum eignum bankans er ncma að
upphæð: $2,800,000,000
Ad. No. 5351
með því lokið þar, og minning-
anna um það, verður framvegis
annars staðar að leita, kanske i
fullkomnari húsakynnum og með
meiri nútíðarbrag en þessi forna
skemma, sem íslendingum hér
nægði til fundarhálda, meðan
þeir voru fslendingar, og kærðu
sig minna um gautarpotts-íhrær
inguna en þeim nú gerir. Já, það
má nú orðið segja þar um farið
heilar fornu dygðir og templara-
húsið með. Það bar ávalt nokkuð
á því fyrrum að fslendingar litu
á þjóðræknisstarf sitt sem í ó-
samræmi við þjóðlíf þessa lands
og því mætti sér að bagalausu
burtu kasta. En þjóðræknisald-
an, sem þá bjó í brjóstum íslend
inga, reis svo hátt, að sú hugsun
flaut aldrei ofan á til lengdar að
minsta kosti. En hún hefir vissu
lega á síðustu 10 árum vaknað
að nýju.
Þjóðræknin á nú ekki orðið að
vera fólgin í öðru hjá afkomend
viti ekki þetta áður, að á það er three parts of Viking with one
minst, heldur vegna hins, að því of Irish, has had a great literary
er iðulega haldið fram, að þaði tradition coming down for more
sljófgi eða dragi úr þegnholl-' than a millennium since the is-
ustu, að vera minnugur á erfð ^ands first settlement in A.D.
og sögu þjóðbrotanna sem hér ^74. P°etry has been its major
búa. Slíkt er skriðdýrsháttur og preoccupation, although Ice-
er alt annað en merki þjóðholl- lands prose sagas have been
ustu og því síður ættrækni.
SKULI JOHNSON
1888—1955
characterized as Europe’s great
est literary achievement between
Vergil and Dante. Far more
than any othér Occidentai nation
the Icelanders have been fasci-
; nated by problems of poetic form
Skuli Johnson was born Sept- and have sought to eombine the
ember 6, 1888, the son of Svein alliteratlon °f their Scandinav-
and Kristin (Sigurdardóttir)j ian fotefathers with the asson-
Johnson, in a tiny coastal village ances and internal rhymes o£
in the north of Iceland in the Insh Prosody and the thymes.
district called Hunavatnssysla. rhythms- and stanza Patterns °f
The family migrated to Canada France> EnSland’ and Italy. In
when he was one year old and a mediaev3l phase of their poetry
homesteaded in Saskatchewan they also Pushed ana
near Churchbridge. When Skuli metaPhor hey°nd a» limifs of
was still a very small boy, his eomPrehension. The result has
farmer-father died, and no con-j been Poetic craftsmanship of in-
spicuous future could have been credible complexity and rigidity.
um íslendinga, en að fást við | predicted for the orphaned son Familiarity with the rules of the
enskt mál og menningu sem er of a recent immigant \ Prosodlc game is expected of
auðvitað sjálfsagt, en gleyma / even the humblest farmer and
öllu um ætt og uppruna sinn! A door of opportunity opened fisherman.
og íslenzkt mál og menningu1 when his aunt and uncle irl Win- Skuli Johnson was intimately
sem er lakara. Á meðal fslend- nipeg took him into their home acquainted with this tradition.
inga er hér sjaldan rætt um ís—. and sent him to the excellent| pje had visited Iceland during
lenzk mál orðið á annari tungu public schools in that city. Intel- his Oxford days and taught the
en ensku og mikið af því sem1 hgence and industry issued in Icelandic language at university
Vestur-íslendingar rita, er einn- j n°table achievement. At the Is-j ]evel, along with Latin and
ig á ensku. Þetta basl við að gera
okkur hér að góðum borgurum,
er að ríða íslenzku að fullu og
er alveg óiþarft og hefir ávalt
verið. Við erum ekkert lakari
borgarar fyrir það, þó við höld-
um við íslenzku máli og menn-
ingu. Það er jafnvel og eflaust
með réttu fullyrt að við séum
betri borgarar fyrir það, sem er
það sama. Vér höfum ekki séð
neina gera betri grein fyrir
þessu, en Guðmund heitinn
Finnbogason. Hann sagði að með
hverju nýju máli, sem menn
lærðu, eignuðust þeir nýja sál!
Og með málinu er kynning nýrr
ar menningar fengin, með öðrum
orðum: víðtækari menning.
Frá þessu sjónarmiði skoðað.
er það að minsta kosti alvarlegt,
að halda nokkru fram um það,
að kunnátta í erlendu máli standi
borgurum nokkurs lands fyrii
bister School, he won scholar-. Greek, during his years as a pro-
ship awards in Latin, English, fessor at Wesley College. Verse
Greek, and Mathematics. In translation from Icelandic into
first-year Arts at Wesley Col- English had an irresistible aí-
lege, University of Manitoba, he traction for him and for thirty
won university honours in these years he kept supplying his skil-
same four subjects and also in ful versions to Winnipeg’s two
French and in Roman History. Icelandic weeklies, Lögberg and
In his second university year, Heimskringla. He was a major
he won a combined scholarship contributor to lcelandic Lyrics,
for Latin, English, Greek Hist- edited by Richard Beck in 1930
ory, and Philosophy. In his third and published in Reykjavík in
year, he broke all precedents for connection with the thousandth
a Junior by being chosen as anniversary of Iceland’s parli-
Rhodes Scholar for Manitoba. ament. Still other items in prose
His Oxford college was Oriel. and verse were contributed to
Here he enrolled in “Literae Scandinavia, the Icelandic Can-
Humaniores” and again attained dian, and the American Scandi-
first-class honours. He was navian Review. He himself was
described by one of his pro- editor of Iceland’s Thousand
fessors as “a man of indomitable Years, a series of popular lec-
love of learning and industry in tures on the history and litera-
its pursuit.” , Ure of Iceland published by the
His subsequent years were Columbia Press in 1945. It is in
þrifum. Það eru menningarþrif, i wholly given over to teaching keeping with this achievement
sem við berjumst hér fyir, með and to scholarly writing. After that he was elected honorary
viðhaldi íslenzku- Það segir ekk-j two years (1913-15) as classical president of the Icelandic-Can-
ert um það, að við eigum ekki master at St. John’s Technical adian Society and was made a
að vera fleygir og færir í lands-lHigh School in Winnipeg, he Knight of the Royal Order of
málinu, hvert sem það er og jaxn | joined the staff of Wesley Col- the Falcon by the Government
vel þó tvö séu, eins og í Canada. lege, an affiliated institution of of Iceland.
lished by the University of Tor-
onto Press as Selected Odes oi
Horace; but those of us who had
heard the full repertory at ses-
sions of the University’s “Sat-
urday Club” in the 1930’s found
the little printed volume very
fragmentary indeed. Another
phase of his classical studies in-
volved tireless microscopic re-
search into the minutiae of Latin
and Greek texts. In a typical
paper of this sort, the erudite
footnotes might run to a hundred
or more and occupy severai
times as much space as the
article itself. Such were the
learned essays that he contribut-
ed to the Classical Journal, the
American Journal oí Philology,
and the Transactions of the
Royal Society of Canada. He
was elected a Fellow of Section
II in 1954. At the time of his
death he was also a member of
the Humanities Research Coun-
cil of Canada.
In keeping with Icelandic
tradition, Skuli Johnson was a
skilled athlete. As an under-
graduate he had taken part suc-
cessfully in every branch of
athletics. At Oxford, he wás
secretary of the Lacrosse Club
and played lacrosse for Oxford
agaipst Cambridge in 1911. In
golf, he often preferred to play
his eighteen holes with only a
mid-iron and a putter. avoiding
in his flawless progress down
the fairways the hooks and slices
perpetrated by those of us who
used a larger set of tools and
ended with a poorer score.
He was married in 1921 to Ev-
elyn Truesdale of Winnipeg;
and is survived by his wife and
two sons, Harold and Richard.
WATSON KIRKCONNELL
FANNKYNGI
Linnir skrugguskúronum
skelfur gluggi kalinn
alt af muggar úr ’onum
on i skuggadalinn.
Klæddur mjallahvítum hjúp
hvergi á hjalla bólar.
Vetur kallinn næðir núp
nýtur valla sólar.
Jón Jónatansson
Margrét J. Benediktson
Frh. frá 1. bls.
Canada, sem veitti konum kosn-
ingarrétt og kjörgengi. Þegar
Liberalflokkurinn komst til
valda í Manitoba var Thomas H.
Johnson einn aðalframsögumað-
ur kvenréttindamálsins í þing-
inu, og 10. janúar 1916 var frum-
varpið samþykt. — Því miður
gat Margrét ekki verið viðstödd
þann sögulega og fagnaðarríka
atburð. — Árið 1910 varð hún
að hætta útgáfu “Freyju” vegna
sjóndepru, og tveim árum siðar
fluttist hún vestur að hafi. —En
nafns hennar, þessarar merku
frumherjakonu, mun verða minst
með virðingu í sögu Canada, og
blaðið hennar er viðurkent að
vera fyrsta kvenréttindablaðið í
Canada.
Þegar Manitoba hafði veitt
konum kosningarrétt og kjör-
gengi sáu stjórnarvöld hinna
fylkjanna sér ekki annað fært
en gera slíkt hið sama. Og áriö
1917 samþykti Sambandsþing
Canada pólitísk réttindi kvenna.
Margrét var oft boðið að sækja
þing kvenréttindakvenna víðs-
vegar um álfuna, en hún hafð<
ekki efni á því og varð því að
sitja heima. En hún naut viró-
ingar og viðurkenningar frá
leiðogum kvenréttinda víða um
heim.
Þessi merka og áhrifamikla ís-
lenzk kona er enn á lífi, átti 90
ára afmæli s.l. vetur. Hún dvel-
ur hjá dóttur sinni vestur við
Kyrrahaf. —Hlín
FJÆR OG NÆR
MESSUR I WINNIPEG
Messað verður í Fyrstu Sam-
bandskirkjunni í Winnipeg n.k.
sunnudag, eins og vanalega, kl.
11. f.h. á ensku, og kl. 7 e.h. á
íslenzku. —Sækið messur Sam-
bandssafnað^r
★ ★ ★
Páll Guðmundsson frá Leslie,
Sask. kom til bæjarins fyrir viku
síðan til að vera við jarðarför
systur sinnar Mrs. Jónu Jör-
undsson.
★ ★ ★
FUNDUR
Fundur stjórnarnefndar Wes-
tern Canada Unitarian Confer-
ence verðu haldin í Fyrstu Sam-
bandskirkju í Winnipeg, sunnu-
daginn, 26. febrúar, kl. 3 e.h. í
stjónarnefndinni eru: K. O. Mac-
Kenzie; Rev. Charles W. Eddis,
frá Edmonton; Jón Ásgeirsson,
Mrs. Lillian Bjarnason, Hjálm-
ur Thorsteinson, Gimli; W.
Kristjánsson; Petur Thorstein-
son, Wynyard; Andrew Kapos,
Regina; og séra Philip M. Pét-
ursson.
Sameiginleg guðsþjónusta fer
fram í kirkjunni sunnudags-
morgunin á vanalegum tíma, og
messar þá Rev. Charles W. Edd-
is. Engin kvöldmessa verður
þann daginn. En fundur stjórn-
arnefndar Western Canada Uni-
taria Conference stendur yfir
frá kl. 3 og frameftir kvöldinu.
Menn eru beðnir að minnast
þess að sameiginleg guðsþjón-
NOW
Serving All
WINNIPEG
within the
City's Boundaries
En það er þetta sem hér virðist
svo oft vera ruglað með, að þekk-
ing á erlendu máli og menningu,
sé þegnskap landsins til tafar,
sem er með öllu vanhugsað.
the University of Manitoba, first This same passion for experi-
as a lecturer in Classics, and ments in poetic form led him to
then, in 1917, as Professor of turn the four books of Horace’s
Classics. In 1920 he became Dean Odes from Latin ínto a wide
of the Faculty of Arts. In Janu- range of English metres. In 1952,
Það er með öðrum orðum út- ary, 1927, he became Professor a few specimens from this com-
breiðsla þekkingar, sem við of Classics in the University of prehensive manuscript were pub-
hor information about electric service for home, office, store
and factory please contact CITY HYDRO’S Customer
Service Branch at 96-8231.
For the finest in electrical appliances visit our Showrooms
when in the city. There you can see the very latest in ranges,
refrigerators, automatic washers and dryers, water heaters,
vacuum cleaners, floor polishers or any of the other electrical
.appliances that give comfort and convenienc to the home.
Offices 55 PRINCESS ST. Showrooms: PORTAGE, east of Kennedy