Þjóðviljinn + Þjóðviljinn ungi - 18.04.1891, Qupperneq 5

Nr. 23—24
93
vér liorft glaðir og áhyggjulitlir frara á ó-
koinna timann.
Yér ætlura, að J>ingvallafundur sé buzti j
og beinasti vegurinn, til að saineina lands-
menii. og sætta eða dæina á milli hinna
andstæðu flokka i þinginu.
Gjört í febr. 1891.
Margir kjósendur í Múlasýslum.
Sigtaðu luitt!
bend álin að bijóstvirkjura fjanda
er bleikir í þyrpinguni standa;
sigtaðu liátt.
Sigtaðu rétt!
aldrei er of spenntur boginn,
ef örin er réttstefnis flogiu;
sigtaðu rétt.
Sigtaðu vel!
fiýtirinn feilar happi;
forsjálni þarf með kappi;
sigtaðu vel!
Sarason Eyjólfsson.
PRENTFÉLAG ÍSFIRÐINGA.
—o—
“þjóðviljinn“ getur eigi leitt hjá sér, að
minnast agnar-ögn á þann mikla og merki-
lega atburð, sera tíðræddast hefir verið um
í höfuðborg Yesturlandsins pessa dagana,
— svo tiðrætt, að önnur vunaleg uratals-
efni bæjarbúa, svo sem um bresti og kosti
náungans, liafa algjörlega orðið að sitja á
hakanura.
Og pessi áhrifamikli atburður er, — svo
að vér eigi æsum lengur forviíni lesandanna
.— enginn annar en sá, að reitur hins svo
nefnda “prentfélags ísfirðiuga“ hafa verið
teknar til opinberrar skiptaineðferðar.
.Ta, margur, sein sett hefir saman með
meiri efnura en prentfélag þetta, hefir vit-
anlega farið á höluðið fyr og síðar, og
ísafjarðarkaupstaður eigi þar fyrir ætlað
af göfluni að ganga, raunu raenn segja.
Satt er pað að vísu, en sarat ber jafn-
ast nokkuð til sögu hverrar, og skulum vér
skýra frá því stuttlega, livað komið gat
Jsafjarðarbúura út úr stellingunum í þetta
skipti.
Eins og skýrt var frá í .IV. árg.
“ j jóðviljans“ rar félag þetta sfofnað fyrir
5 árura síðan með rúmura 1600 kr. sam-
þJOÐVILJINN.
skotafé, og fvrir þá upphæð útveguð prent-
áliöld m. m., er fyrirtækinu þurfti til fram-
kværadar.
Vitanlega var fé þetta allsendis ónógt,
til þess að ná því raarki, er félagið haf'ði
sett sér, að hafa hér prentsmiðju og halda
úti blaði, og þetta þarfa fyrirtæki hefði
þvi aldrei út yfir fyrsta aldursárið komizt,
ef eigi hefðu nokkurir einstakir raenn, er J
unna stefnu blaðs þessa, hlaupið undir ,
bagga og lánað félaginu áþekka upphæð ,
og stofntéð nam.
En fyrirtækinu til allrar ógæfu höfðu
nokkrir labbakútar laumast inn í félagið,
er af óvvld við stefnu blaðsins, eður illuin
liuga til aðalstyrktarmanna þess, aldrei
liafa setið sig úr færi raeð að hnekkja
þessu fyrirtæki sem mest mætti verða.
Haustið 1889 gekk stjórn félagsins yfir
í hendur mótstöðuraanna blaðsins, og hið
eiiia blað Vestfirðinga hefði þá sarastundis
verið liðið undir lok, ef snarræði liinnar
fráfaiandi stjórnar hefði eigi áður bundið
prentsmiðjuna ura tvö ár með þvi að leigja
hana Jakobi Rósinkarssyni oddvita í Ogri.
Styrktarmenn blaðsins, er í þess skyni
höfðu lánað prentfélaginu ofannefnda upp-
hæð, meðan það var að koraast á laggirn-
ar, höfðu aldrei ætlað sér að fara freklega
í kröfur, eður enda að heimta sína peninga,
ef allt hefði farið með felldu.
En þegar svo var komið, að stjórn fé-
lagsins var korain í hendur þeirra manna,
er um ekkert hugsa meir en að eyðileggja
blað vort, þá þarf engan að furða, þó að
styrktarinönnuin blaðsins eigi þætti ástæða
til að eiga lengi fé sitt í höndum slikra
manna, lveldur létu hart mæta hörðu og
gengju að eigum prentfélagsins, eptir að
þeir höfðu áður krafið skuldanna, án þess
að þeir væru einu sinni virtir svars eður
viðtals.
Svo varð þá prentfélagið fallít.
Og þá var það, að höfuðverkurinn greip
ýmsa ba'jarbúa, þvi að þeir rnunu hafa
haldið, að þetta atvik gæti koraið raein-
lega við þá ætlun þeirra, að stöðva útgiifu
blaðsins við endaðan leigutíraa Jakobs i
Ogri 16. sept. þ. á.
Héraðslæknir f>. Jónsson, sem í prentfé-
lagsstjórnina hafði koraizt liaustið 1889
(sbr. IV. árg. “|>jóðviljans“), og sera
flestir inunu liafa ætlað úr stjórninni. þar
sera hann, þvert á raóti lögura félagsins,
hafði forsóraað að boða félagsfnnd síðast
iiðið ár, og ekki sinnt áskorun lduthafa
ura fundarboðun, hélt leynilegan fund í
barnaskólahúsinu hér í kaupstaðnum 31-
f. m. — ekki, eins og þar stendur, raeð
sjö önduin sér verri — heldur með heið-
arlegura prófasti f>orv. Jónssyni og einui
upprennandi stjörnu, Arna Sveiiissyni
kaupinanni, er sera raeðstjói nenduV réðust
til lierfarar með honum; en 4—5 adjú-
tantar inættu á fundinura.
A skiptafumli, er skðtið var á 3. þ. ra..
til þess að skuldheimtumönnum, er kunn-
ugt var um, gæfist kostur á að láta í ljósi
skoðanir sinar um nauðsynlega bráðabirgða-
ráðstöfun á búinu, raætti síðan hin sjálf-
kjörna prentfélagsstjórn, og kfafðist þess
principaliter, fyrir raunn læknisins, að búið
væri selt sér í hendur, en til vara, að
sýslumaður og ba'jarfógeti Skúli Thorodd,-
sen eigi raeðhöndlaði bii þetta; en ekki
rökstuddi hún kröfur þessar raeð einu né
neinu. enda mótmæltuaðal-skuldhoimtumenn
félagsins alþingisjnennirnir Sig. Stefánsson
í Vigur og G. Halldórsson í Skálavik.
Jakob oddviti i Ogri og Jón bóudi Ein-
arsson á Garðstöðura hvorutveggja kröfun-
ura, er skiptarétturinn siðan úrskurðaði,
að eigi væru til greina takandi.
þ>etta var þá fyrsti þáttur þessa máls,
er almenningur k Isafirði nran hafa sett í
samband við spurninguna uin frarahald eða
ekki-frarahald politisks blaðs á Isafirði raeð
“j>jóðvilja“ stefnu.
En það getuin vér fullvissað lesendur
vora um, að livað sem verður ura prent-
sraiðju “prentfélags Isfirðinga“, munu
styrktarmenn og talsmenn þeirrar pólitisku
stefnu, er “J>jóðviljinn“ hefir framfylgt,
einráðnir í að halda áfi'ara útgáfu pólitisks
blaðs á Isafirði fyrst un sinn.
f>INGM.(LAFUNDUR ÍSFIRÐINGA.
S.imkværat fundarboði þingmanna ísfirð-
inga var pólitiskur fundur haldinn á ísa-
firði 2. april. Fundurinn var eigi fjölsótt-
ur og fremur fjörlitill. enda liöfðu sura að-
alþingmálin verið rædd svo ýtarlega í fjrra
að éþarft virtist, að fjölyrða ura þau að
þessu sinni.
Til fundarstjóra var kjörinu sýsiumaður
Skúli Thoroddseu,
Til uinr.æðu koinu eptirfylgiandi roálefni
I. E p t i r 1 a u n e m b æ 11 i s m a n n a.
Kr. b >ndi þorláksson á Mula vakti raáls
á þvi, að nauðsyn bæri tii> að næsta al-
þingi tieki til alvarlcgi’ar íhugunnr. hvort
eigi ínætti spara Inudssjóðnuin uiikið af