Þjóðviljinn + Þjóðviljinn ungi


Þjóðviljinn + Þjóðviljinn ungi - 25.02.1898, Blaðsíða 1

Þjóðviljinn + Þjóðviljinn ungi - 25.02.1898, Blaðsíða 1
Verð árgangsins (minnst 4S arlca) 3 kr.; erlendis 4 kr., og í Ameríku doll.: 1,20. Borgistfyrirjúní- mánaðarlok. M 22. ÞJOÐVILJINN UNGrl. --r=|— Sjöundi ároanuur. =|-— --—f—®S£XSÍ|=§ RITSTJÓRI: SKÚLI THORODDSEN. ==|E**g-!- ísAFIRÐI, 25. FEBR. Uppsögn skrifleg, ó- gild nema kotnin sé til útgefarula fyrir 30. dng júnímánaðar. 1 8 9 8. Botnvörpu-ófögnuðurinn. í dönskum blöðum er þess getið, að í Kaupmannahöfn haíi 11. jan. síðastl. verið stofnað hlutafélag, er nefnist: „Fram“, og ætlar að reka botnvörpuveið- ar hér við land í stórum stýl. — Fram- kvæmdarstjóri félags þessa heitir Herr- mann, en í stjórn félagsins eru: Lervhe barón, Juhansen, stóreignamaður, og For- um, bankastjóri í Esbjærg á Jótlandi. — Höfuðstóll félagsins á að vera 1 milj. króna, en aukast drjúgum, er fram líða stundir. — Hlutaféð var þegar um miðj- an jan. síðastl. orðið um 200 þús. króna, og með þvi skjddi byrjað, og gerð út í ár 3 botnvörpuveiðagufuskip, og 12 „kútterar“, sem eiga að íiska með lóðum. — Ráðgert var, að félagið fengi fiski- menn frá Færeyjum og Islandi, og talið, að þurfa myndi í ár 150—160 manns, en allt að 2000, er félagið væri komið á laggirnar, og hefði komið sér upp stórum botnvörpuflota. Mælt er og, að Englendingar muni drjúgum auka botnvörpuflota sinn hér við land i ár; og enn er talað um holl- enzkt botnvörpuveiðafélag, er sé í fæð- ingu, o. fl. Það er því ekki annað sýnna, en að hingað muni safnast mesti urmull af alls konar aðskotadýrum, til þess að urga upp sjóinn við strendur landsins, svo að landsins eigin börnum verði lítið eptir skilið. ■---oooggc-Oo-- Yerzlunarfróttir. Verð á ísl. vöru er enn mjög lágt i útlöndum, og segja bréf, dags. í K.höfn um miðj- au f. m., verðið þetta: Hvít ull norð- lenzk 60—62 a., sunnlenzk og vestfirzk 54 a., saltfiskur stór um 40 kr., smáfisk- ur 30 32 kr., isa 25—27 kr., saltkjöt 33 kr. tunnan, æðardúnn 9—10 kr. eptir gæðum, gærur 3 kr. 50 a. (2 st). — Matvara öll í háu verði: Rugur 5 kr. 50 a. 100 pd., bankabygg 7 kr. 50 a., baunir 7 kr. 50 a., og hrísgrjón svipað. — Kaffi lækkað í verði, en munntóbak allt hækkað um 5—6 aura pd. — Aðrar vörur í svipuðu verði, eins og áður, varla hærri. Horiistrðndum 6. febr. ’98: „Það er of sjaldan, að vér Hornstrendingar senduin „Þjóðv. unga“ fréttapistla, og myndi j>ó mörgumþykja fróðlegt að fá fregnir af þessuin nyrzta útkjálka landsins, sem heita má, að útlægur sé frá hin- um menntaða heimi, bæði vegna óblíðu náttúr- úrunnar, og þó öllu heldur af samgönguleysinu, því að lítt höfunf-vér af póstforðunum að segja enn sem komið er. Lítið er hér talað um politisk málefni, en þó hallast menn fremur að frv. dr. Valtýs, en að berja allt af ofan i sama farið, sem nú or búið að berja ofan í nær 60 ár, og ekkert veru- legt áunnizt. Furðar marga, hvað sum Reykja- vikurhlöðin eru tanrislæm, að vera að japla sama bitann, sem japlað hefir verið á tugi ára, og má vera, að sumum valdi elli, en surnurn æska, svo að eigi sé vel sprottið á tönnunum, og er þá eigi von, að öðru visi sé. Heilsufar er liér gott, — Síðastl. sumar var hér votviðrasamt, svo að heyfengur vavð almennt lítill hér um Hornstrandir, og það af heyi, sem fékkst, orðið mjög hrakið, svo að varla er hægt að fóðra á því skepnur. — Veturinn má heita vægur, sem af er, svo að þær fáu skepnur, sem settar voru á, hafa lítið komið á gjöf fram til nýárs. — Tíðarfar hefir þó verið mjög vinda- samt. — Fiskafli varð fremur lítill næstl. haust, og stafaði það mest af gæftaleysi, þvi að a!lt fram að aðventu var fremur gott um fisk, þá sjaldan gaf“. ---------- Finnbogi Gunnarsson. -->*—- - Eins og getið var um áður í blaði þessu, andaðist Finnbogi Gunnarsson í Skálavík 16. april f. á., að lioirnili sínu, eptir langvinnan sjúkleik. Finnbogi heitinn var fæddur i Skála- vík árið 1863. Hann ólst þar upp hjá foreldrum sínum, merkishjónunum Gunn- ari Halldórssyni og Guðrúnu Gísladóttur. Frá barnæsku þótti hann hvers manns hugljúfi á heimilinu, og unnu heimilis- rnenn þeirra lijóna liinum unga manni liugástum. Þegar hann hafði þroska til, gjörðist hann formaður á útveg föður sins, og reyndist brátt ötull og heppinn formaður, onda kom hann mjög vel að i sér hásetum. Árið 1890 tók hann fótar- mein inikið, og varð skjótt ófær til allrar vinnu; kom faðir hans honum þá til Scherbecks landlæknis, og var hann undir læknisumsjá hans á annað ár. Á þessum tíma fekk hann að vísu nokkurn bata, en gat þó ekki gengið til neinna verka, fyr en litið eitt vorið 1896. Þegar faðir hans andaðist, sumarið 1894, tók hann við húsforráðum, ásamt móður sinni, og halði þau á hendi, meðan hann lifði; þóttu þau fara honum ágætlega úr hendi, enda blómgaðist Skálavikurbú vist stórum þann tíma, er hann veitti þvi forstöðu, og var þó af góðum búhöld við að taka, þar sem faðir hans var. Það, sem alla- jafna einkenndi líf Finnboga heitins, var stök ljúfmennska, fjör og glaðværð, svo að öllum var ljúft að vera með honum. Þessum kostum hans var það víst mikið að þakka, að hann hélt að mestu öllum hinum sömu vinnuhjúum, og verið liöfðu hjá foreldrum lians, þótt það megi auð- vitað ekki siður þakka inóður hans, sem er góðfræg kona. Finnbogi heitinn var all-vel greindur maður, og útsjónarsamur til allra verka, hann hafði og menntazt töluvert í föður- garði. Hin síðustu ár æfi sinnar var hann fnlltrúi sveitunga sinna í kaup- fólagi Isfirðinga, og fórst honum það, sem annað, vel ixr liendi. Yfirleitt má segja, að sveitarfólag lians liafi, þar sem hann var, misst efnilegan mann, og ágætt bónda- efni, er telja mátti vist, að yrði stoð og sómi sveitar sinnar. Haustið 1896 tók Finnbogi heitinn mein þtið, ákafa lungnatæring, er eink- um mun hafa leitt hann til bana. — S. ----soc^ooo------ lleiðiirsiíjör. Lærisveinar stýrimannaskél- ans í Reylcjavík færðu Markúsi F. Bjarnasyni skólastjóra fagurt, siltúrhúið ilrykkjarhorn að nýársgjöf nú uni áramótin, og' þykir það eigi ómaklegt, slíka elju sem hann hefir sýnt sjó- mannaskólanum og sjómannafræðinni, frá fyrstu. ________ Knudtzons verzlun í Hafnarfirði er nýskeð seld Fr. Fischer kaupmanni, sem verzlun rekur í Reykjavik og víðar við Fasaflóa. Barnahlað nýtt er frú Bríet Bjarnhéðinsdútt- ir, útgefandi „Kvennahlaðsins11, nýlega farin að gefa út í Reykjavík. — Kemur hlað það út 12 sinnum á ári, og kostar 75 aura árgangur, nema 50 aura fyrir þá. er jafnframt kaupa „Kvennahlaðið". . ----------------— -----------

x

Þjóðviljinn + Þjóðviljinn ungi

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Þjóðviljinn + Þjóðviljinn ungi
https://timarit.is/publication/131

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.