Þjóðviljinn + Þjóðviljinn ungi - 15.06.1907, Qupperneq 4

112
Þjóðviljinn.
XXI., 28.
MIKIÐ VEÐHLAUP
heyja fjölda mörg hjólreiða-félög, að því
er enertir varning þeirra, sem er af mis-
munandi gæðum. — Samkeppnin er mikil,
og menn eru opt blekktir, er þeir kaupa
ódýr reiðhjól, sem óþekkt eru, og kaup-
andanum er boðin miður áreiðanleg trygg-
ing fyrir. — Hver, sem kaupir reiðhjól,
ætti fyrst að biðja um verðskrá með mynd-
um, að því er dönsku Multiplex reið-
hjólin snertir, enda er tekin 5 ára ábyrgð,
á þeim, nema að eins eins árs ábyrgð, að
því er til hringjanna kernur, og er þeirri
ábyrgð samvizkusamlega fullnægt, svo að
hver einstakur kaupandi er ánægður. —
Mörg meðmæli hvaðanæva úr Danmörku.
— Lögreglumenn í Danmörku kaupa þessi
reiðhjól hjá okkur.
—— Verðsltrá sendist ókeypis og burð-
argjaldsírítt. ——
Útsölumenn teknir, hvar sem er, þar
sem vér höfum eigi útsölumenn áður.
Den norske FiskegarnsíaDrik
Ghristianla,
leiðir athygli manna að hinum nafnkunnu netum sínum, síldarnótum og hring-
nótum.
Umboðsmaður fyrir Island og Færeyjar:
Hr. Lauritz Jensen.
Enghaveplads Nr. 11.
Kjöbenhavn V.
Miutafeiagið De take íiii-& KoBSBryesFaMto.
|. Masmusen.
Kgl. Hof-Leverandör.
1 !
jlllutaf élag.
Gl. Kongevej 1. C. Kjöbenhavn. B.
J. D. Beauvais
SFö
Leverandör til Hs. Maj.
Kongen af Sverige.
Kaupmannahöín Faaborg
selur: Niður soðnar vörur. — Syltuð ber og ávexti. — Ávaxtavökva og Á-
vaxtaviu.
KONUNOL. HIRB-VERKSMIDJA.
Bræðurnir Gloetta
Iðgcrðirá úrum og klukkum
halda á fram á verkstæði Skúla sál.
Eirikssonar nndir forstöðu Skúla sonar
hans. Sömuleiðis fást keypt úr og klukk-
ur eins og að undaDfórnu. 011 vinna
sérlega^ljótt^og^vel^jMiendMe^st^^^
Prentsmiðja Þjóðviljans.
mæla með sinum viðurkenndu Siókólaðe—teg-vxnclu.m, sem eingöngu eru-
búnar til úr
fínasta Kakaó, Sykri og Vanille.
Ennfremur Kakaópúlver af beztu tegund. Ágætir vitnisburðir
frá efnafræðirrannsóknarstofum.
10
frúin þess jafnan, að einhver þeirra sæti bjá Susie, er set-
ið var að borðum.
Ungu mennirnir, sem boðnir voru að þessu sinni,
voru: Eriðrik Musgrave og Claugbton, kapteinn.
Hinn siðar nefndi var að vísu sonur all-efnaðs manns,
en horfði ekki í skildingÍDn, oe þar som hann átti syst-
kini, varð eigi sagt, að mikil eign væri i honurn.
Um hr. Musgrave var það á binn bóginn kunnugt,
að hann var einka-erfingi föðurbróður síns, sem orðiun var
gamall, og veiklulegur, og hafði frúin heyrt þess getið,
að það væri maður, or aldrei eyddi meira, en helmÍDgÍD-
um af tekjum sínum.
Það var þvi óhætt, að gefa honum undir fótinn,
enda var það sizt sparað.
Það hittist líka vel á, að Friðrik Musgrave, sem
hafði fasta stöðu við leikhúsið í Lundúnum, hafði verið
fenginn, til að kenna Susie, og var því alls eigi ósenni-
legt, að hjón yrðu úr þeim.
I heimboðinu, sem fyr er getið, lét Friðrik Musgrave
sér einkar annt um, að vera sem skemmtilegastur, og þar
sem honum var farið að lítast fremur vel á Susie, var
honum eigi mikið um það, að Claughton, kapteinD, væri
að tylla sér á tá fyrir henni.
Susie Moore gat að vísu eigi talizt frið, on lagleg
stúlka var hún, móeygð, og hárprúð, og látiaus í fram-
göngu.
Enda þótt Friðrik Moore væri orðinn tuttugu og
sjö ára að aldri, var hann þó ungur í anda, sem og i sjÓD,
og afar-trúaður á hið góða hjá mönnunum, enda naut liann
ástsælda allra, er hann þekktu.
I heimboðinu hjá Moore, hershöfðingja, lék Friðrik
11
Musgrave á als oddi, onda var þar sýnt dálítið leikrit, er
hann hafði samið, og lokíð á það miklu lofi.
Að vísu dró það nokkuð úr gleði hans, hve bros--
leitur Claugbton var framan í Susie. — I sjónleiknum
lék Claughton einnig elskhuga Susie; en það fórst honum
svo óhönduglega, að lítið orð var af gert.
En er sjónleiknum var lokið, var farið að dansa,
eins og venja var í heimboðum hjá hershöfðingjanum.
„Ágætismaður, ungi MusgraveF mælti gamall mað-
ur, er stóð hjá hershöfðingjafrúnni, og horfði brosandi á
fólkið, sem var að dansa. „Skaði, að hann skuli eigi hafa
valið sér betri lífsstöðu!-1
^Nú“, svaraði frú Moore. nHr. Musgrave er fær um
að taka að sér hvaða starf, sem hann vill. En sennilegt
er, að hann þurfi þess aldrei með, að vinna fyrir sér“.
Vinur frú Moore’s, sern var reyndur og roskinD,
brosti, all-efablandinn, og mælti: „Að því er mér er kunn—
ugt um, þá er hann að öllu leiti kominn upp á föður-
bróður sinn, og geri tiann strik í reikDÍnginn, og arfleiði
einhvern annan, livernig fer Jiá'?"
„Það er alveg óhugsandi14, svaraði hershöfðingja-
frúin, og var þó ekki rótt.
„Verið ekki að fullyrða þetta, frú mín góð“, rnæltó
maðurinn. „Gamalt fólk hefir opt ýmsar keojar. — Jeg
átti sjállur föðurbróður, sem kvæntist, er hann hafði sex
um sextugt, og varð þó þriggja barna faðir, og til þeirra
gengu rigur hans auðvitað, og hafði hann þó árum sam—
an verið heitnagangur hjá foreldrum. mínum. — Annars
minnir mig, að gamli Musgrave hafi einh.verntíma átt ó-
skilgetinn son, er hann rak að heimaan;. en siðan eru nin
mörg áru.