Þjóðviljinn + Þjóðviljinn ungi - 12.08.1907, Side 6

146
Þjóðviljinn.
XXI., 36—37.
Otto Monsted*
danska smjörlíki
er bezt.
opnum bátum. — Stilltur maður, og greindur vel.
Banamein hans var berklaveiki.
13. júli þ. á. andaðist enn íremur í Arnardal i
Skutilsfirði Sœmundur formaður Katarínusson 34
ára að aldri, fæddur 13. maí 1878. — Foreldrar
hans voru: Katarínus Sœmundsson, bóndn Árna-
sonar í Fremri-Arnardal, og kona hans Ásta
Kristjáns/lót.tir, og eru þau bjón enn bæði á lífi
húsbjón í Arnardal, en bjuggu lengi á nokkrum
hluta þoirrar jarðar. — Af 12 börnum þessara
öldruðu bjóna eru nú að eins tvö á lffi: Guð-
mundur Sigurgeir, bóndi í Fremri-Arnardal, og
Kridjann Jóhanna, ógipt í foreldrarhúsum.
Sæmundur heitinn Katarínusson vandist
snemma á sjómennsku, og var mörg ár formað-
ur, og fórst vel úr hendi, enda var hann laginn
til allra algengra verka, mjög lagtækur við smíð-
ar, og að mörgu vel gefinn. — Föður sínum, og
móður, reyndist hann góður sonur í elli þeirra,
og er þeim því að vonum mikil eptirsjá að hon-
um, sem og öðrum, er hann þekktu. — Hann
andaðist úr langvarandi brjóstveiki.
Be8sastaðir 12. ágúst 1907.
Sólskin og þurrviðri, hér syðra í þ. m., nema
rigningarsuddi þjóðhátiðardaginn 2. þ. m.
„La Cour“, skip frá sameinaða gufuskipafélag-
ina, koin til Reykjavíkur 29. þ. m., og með því
um 60 útlendir ferðamenn.
„Laura“ kom úr hringferð kringum landið
til Reykjavíkur aðfaranóttina 30. f. m. — Meðal
farþegja var héraðslæknir Þórður Pálsson, sem
var að flytja sig til læknishéraðs síns í Mýra-
sýslu.
„Sterling“ kom frá útlöndum, norðan og vest.
an um land, 29. f. m. — Meðal farþegja voru:
Thor E. Tulinius, frú hans, og 2 börn þeirra
bjóna,ungfrúUnnur Thoroddsen, cand. jur.aSveinn
Björnsson, og unnusta hans, ungfrú Hansen, frú
Agnes Kjödt frá Kaupmannahöfn o. fl. — Enn
fremur frá Akureyri konur Guðm. læknis Hannes-
sonar, síra Geirs Sæmundssonar og Stefáns kenn-
ara Stefánssonar.
„Birma“ konungsskipið, lagði af stað frá
Reykjavík til ísafjarðar aðfaranóttina 10 þ. m.
Með konungsskipinu fóru og herskipin: „Geys-
ir“, „Hekla“ og „Islands Falk“. —
— Kvöldið áður hafði konungur ríkisþingsmenn,
alþingismenn, konur þeirra og dætur, og ýmsa
neldri menn úr Reykjavik í boði sínu.
„Atlanta11, skipið, sem flutti dönsku ríkis-
þingsmennina, lagði af stað frá Reykjavík til
ísafjarðar aðfaranóttina 10. þ. m.
„La Cour“, ferðamannaskipið, lagði einnig
af stað frá Reykjavík aðfaranóttina 10. þ. m. —
Með skipi þessu tók sér far til útlanda: Próf-
essor Þorv. Thoroddsen, og frú hans.
f Aðfaranóttina 7. þ. m. andaðist á Landa-
kotsspítalanum etatsráð Köhler, byggingameist-
ari i Kaupmannahöfn. — Hann hafði komið
skemmtiferð hingað til landsins, en sýktist á
Þingvöllum af lungnabólgu. — Lik hans hefir
verið sent til Kaupmannahafnar.
Danska lltipiex reiöhiólifl
er fegursta, og sterkasta reiðhjólið, og
rennur fljótast. — Það er skrautlegt, og
einkar endingargott. — Bjöllu-stöðvarnar
tvöfaldar, og úr haldbezta efni. — Nikkel-
húðin beztu tegundar. — Hringirnir frá
Schjörming og Arve, eða ósviknir, ensk-
ir Dunlop hringir, — Mörg meðmæli.
-*» árn sk rifleg ábyrgð, að
því er reiðhjólið snertir,
nema eins árs ábyrgð á
hringjunum.
Gætið þess vel, að blanda ekki danska
Multiplex reiðhjóliuu saman við þýzka
reiðhjólið, sem saujnenft, er.
Ef óskað er, sendum vér lýsingu,
með myndum, ókeypis, og burðargjalds-
fritt.
Útsölumanna er óskað, í hvaða stöðu
sem þeir eru.
lultiplGx fmpori iompagní,
Jlutafélag.
GI.Kongevejl.C. Kjöbenhavn, B,
48
gamla daga og söng hún lagið þá aptur á þann hátt,
sem honum var hugþekkara.
_Já, nú kannast jeg betur við það“, mælti hann.
„En hvað þetta minnir mig á gamla daga! Jeg gæti i-
myndað mér, að jeg væri orðin tólf árum yngri, og að
þér væruð orðin, eins og þér voruð þáu.
Að svo mæltu fann dr. Drysdale ástæðu t.il þess, að
halda dálítinn, hjartnæman ræðustúf, um hverfulleik alls
hins jarðneska, og komu þá tárin fram í augun á frú
Fenton.
„Æ, gæti eg að eins verið nógu góð!“ mælti hiin.
„En það er nú hægra sagt, en gjört, þótt ásetninginn
hafi eg til þp88u.
Þegar frú Fenton kvaddi dr. Drysdale var hún enn
með tárin í augunum, og mæltist hann þá til þess, að
hún heimsækti sig bráðlega aptur.
Á heimleiðinni var frú Fenton fremur hnuggin; en
er hii.fi kom til járnbrautarstöðvanna í Lundúnum, hrissti
hún sig alla. „Burt með þessa tilfinningasemiu, mælti
hún. „Peningarnir eru mínir, enda sannast, að þeir eru
rótin til alls ílls, að því er til karlmannanna kemur“.
Sjöu.ni(li Isapituli.
Hr. Breffit hafði sent Musgrave bréfspjald, til þess
að láta hann vita um komu frænku hans, og fór síðan á
fund hans.
„Frænka yðar er allra yndislegasta stúlkau, mælti
hann við Friðrik. flÞér fáið nú brátt sjálfnr að sjá hana,
og getið þá dæmt um þettau.
Friðrik fór að flissa. „Hvað ímyndið þér yður hr.
53
orðin, og virtist alls ekki gera sér neitt far um, að leyna
tilfinningum sínum.
Að því er gestina í veiÞ’ngahúsinu snerti, vildi
hún vita, hvað manna hver þeirra var, og furðaði sig á
þvi, að Friðrik skyldi eigi þekkja þá alla, þar sem hann
ætti heima i Lundúnum.
„Þegar jeg hefi verið einn mánuð í Lundúnum“,
mælti hún, skal jeg þekkja hér hvern mann, og vita
glögg deili á hverjum þeirra“.
„Sjáið þér gamla, gráhærða manninn, sem situr þarna
hjá digru konunni?u mælti hún enn fremur. Ef við vær-
um í Australíu, myndi jeg álíta, að þetta væri landstjórinn,
en hvað manna hann er í Englandi, veit eg ekki. — Ef
til vill er hann þingmaður. — Hann er í íllu skapi, og
kann því ef til vill miður að snæða á gistihúsi —Skyldi
konan hans hafa neytt hann til þess? Hún hefir ef til
vill öll ráðin. — Hana langar til að vita. hvort við er-
um hjón. Hún er að gá að því, hvort jeg sé með trúlof-
unarhring, en sýnist þér líklega vera svo kurteis við roig,
að ólíklegt sé, að þér séuð eiginmaður minn. — En á jeg
nú að gera henni grikk?u
Að svo mæltu starði frú Fenton svo lengi á kjól kon-
unnar, og í augnaráði hennar lýstu sér svo mikil undrun
og meðaumkvun, að konan fór loks að ókyrrast á stóln-
um og fór að reyna að líta yfir öxl sér.
„Eruð þér að dáleiða veslings konuna?“ spurði Friðrik.
„Fjarri fer því“, svaraði Laura, „en hún heldur, að
kjóllinn sé í einhverju ólagi að aptan, og nú er hún að
inna manninn sinn eptir því! _Rugl!“ segir hann, „það
er ekkert athugavert við kjólinn þinnu;enhún biður hann
þá, að gá betur að“.