Þjóðviljinn + Þjóðviljinn ungi - 11.02.1909, Qupperneq 4

20
Þjóðviljinn.
XXITI., B.—6.
„Fundurinn skorar á alþingi að ganga
ekki að uppkasti sambandslaganefnd-
arinnar, nema með gagngerðum breyt-
ingum, svo að ísland verði jafn rétt
hátt Danmörku14.
Auk þess var svo látandi viðauka-til-
laga frá Árna Árnasyni umboðsmanni í
Höfðahólum samþykkt með þorra at-
kvæða:
„Jafn framt krefst fundurinn þess,
að í væntanlegu sambandslagafrum-
varpi verði skýrt tekið fram: að Is-
land hafi ekki sameiginleg hermál
með Danmörku, og að bannað verði
að setja upp hervirki á íslandi, að
Danir skuldbindi sig til þess, að stuðla
að því sem auðið er, að Island verði
að alþjóðalögum lýst gersamlega hlut-
laust i öllum ófriði, sem koma kann
fyrir milli annara þjóða".
STJÓRNAESKEÁEBREYTIN9.
Svo hljóðandi tillaga samþykkt:
„Komi til umræðu og úrslita breyt-
ÍDg á stjórnarskránni, krefst fundur-
inn þess, að tekið verði upp í hana
afnám konungkjörinna þingmanna,
og jafn framt verði með lögum af-
numinn eptirlaunaróttur ráðherrans. j.
KOSNINGARÉTTUR OG
KJÖRGENGI. |
Þessar tillögur voru samþykktar:
1. „Fundurinn óskar að kosningarótt- !
ur sé veittur öllum körlum og kon- ]
um, sem eru með óflekkuðu mann-
orði og fullveðja, og að fellt verði burt
ákvæðið um útsvarsgreiðslu, sem skil-
yrði fyrir kosningarétti14.
2. „Fundurinn skorar á alþingi, að lækka
aldurstakmark til kosninga ofan í
21 ár“.
3. „Fundurinn óskar að alþingi færi
aldurstakmark fyrir kjörgengi til al-
þingis niður í 25 ár.“
4. „Fundurinn skorar á alþingi að lækka
aldurstakmark fyrir kjörgengi til
sýslunefnda og hreppsnefnda ofan í
21 ár“.
menntamAl.
Þessar tillögur voru samþykktur með
þorra atkvæða. Flutningsmaður Jón Jóns-
son í Stóradal:
1. Fundurinn skorar á alþingi, að hlut-
ast til um það, að sú breyting verði
gerð á reglugerð „Hins almenna
rr:enntaskóla“, að hámarksaldur pilta
þeirra, er setjast vilja í 1. bekk skól-
ans verði 18 ár í stað 15, í samræmi
við þetta verður hámark aldurs þeirra,
er ganga vilja inn ílærdómsdetldskól-
ans 21 ár í stað 18“.
2. Enn fremur skorar fundurinn á al-
þingi að gera þá breytingu á fyr-
nefndri reglugerð, að utanskólasvein-
um veitist heimild til að taka árs-
próf við greindan skóla“.
3. Fundurinn skorar á alþingi að breyta
fræðslulögunum svo, að menntun
kennara verði gerð að skilyrði fyrir
landssjóðsstyrk til barnafræðslu, en
ekki launaupphæð þeirra, að mÍDnsta
kosti rueðan ekki er nægur kostur
þeirra kennara, sem hafa sérstaka
kennaramenntun“.
KVENNRÉTTINDI.
Ungfrú Margrét Stefánsdóttir frá Flögu
lagði fram tillögu, er rúmlega hálft þriðja
hundrað konur höfðu undirskrifað. Til-
lagan, er var svo látandi, var samþykkt:
„Fundurinn óskar, að íslenzkar kon-
ur fái stjórnarfarsíeg og borgaraleg
réttindi á sama bátt og karlmenn“.
Auk þess voru rædd ýms mál er sér-
staklega vörðuðu sýsluna, og ályktanir
gerðar um þau, En hér er ekki rúm til
að geta þeirra nánar.
ri (Jcnsson
þingmaður Strandamanna hefir ferðast
um kjördæmi sitt, og haldið fundi með
kjósendum á ýmsum stöðum. Á fundum
þessum hafa verið samþykktar tillögur,
um að ganga ekki að frumvarpi milli-
landanefndarinDar, nema öll mál væru
uppsegjanleg. Á Hólmavík var tillaga
Ara samþykkt með 14 atk. gegn 8, en
um atkvæðatölurnar á hinum fundunum
hefir ekki frézt.
Strandasýslu unnu sjálfstæðismeDn við
kosDÍngarnar í haust með litlum atkvæða-
mun, og benda því fundarsamþykktir
þessar til, að flokkur þeirra hafi eflst þar
síðan, og mun svo víðar vera.
Þingimilatundi
hafa þeir haldið fyrir skömmu þing-
menn Gullbringu- og Kjósarsýslu all-víða
í kjördæminu, og hvervetna verið vel
tekið. 1 sambandsmálinu hafa alls stað-
ar verið samþykktar tiilögur, er kröfðust
þess, að Island yrði fullveðja ríki í kon-
ungssambandi við Danmörku. Ekki eitt
eÍEasta atkvæði hefir verið greitt á móti
tillögum þessum á fundunum.
Dr. Knud Berlin
heíir skrifað al)-ýtarlega grein i Ber-
ling 14. og 17. des. f. á., þar sem hann
reynir að hnekkja rökum þeim er Norð-
menn færðu í sumar að því í blöðum
sinum, að Island væri að lögum óháð
82
„Fjarri fer því!“ mælti Frank, og stakk bankaseðlinum
aptur á sig, eins og ekkert hefði ískorist. „Yður skjátlast,
mín vegna mátti gamla konan gjarna ímynda sór áfram
að eg væri sonur hennar. — Jeg tel það hvorki móðg-
andi fyrír mig, né litilsvirðandi. — Ömmu yðar gekk
ekkert íllt til.“
Að svo mæltu hvessti hann á hana grá augun, en
brosti þó jnfnframt, og roðnaði Maggy þá ósjálfrátt, og leit
til jarðar, hálf-vandræðalega.
„Nei, sko litla, laglega stúlkan mÍD!“ mælti Frank
«nn fromur. „Roðinn í kinnum yðar fer yður miklu bet-
ur, en svipurinn, sem á yður hefir verið. Jeg veit alls
ekki, Lvaða astæðu þér hafið til þess að skoða mig, sem
persónulegan fjandmanD yðar, en það get eg sagt yður,
að vopnið, sem þór hafið beitt gegn mér á ekki við, enda
er eina vopDÍð, sem falleg, UDg stúlka á að beita — og
1 þeirri röð viljið þér oefað teljast — gegn fjandmanni
aínum það, að sýDa betri hliðina á eér.“
Henni fannst mikið til um, <n graaiaiA þó, hve
hæðnisiega liann brosti. — Hún leit upp, og horfði reiði-
lega á lianD.
„Jeg er ekki í tölu þeirra kvenna, er öllum vilja
geðjast, og eru brosleitar framan í hvern mann“, mælti
hún. „Og að yður — að yður geðjast mér ekki!“
Hún fleipraði þessu fram úr sér, án þess hún vissi
af, og iðraði þess þegar, því að hún fanD, að hún sagði
«kki satt; henni var alls ekki ílla við hann, eins oghún reyndi
að ímj’nda sér.
Hoddí hafði litist all-vel á hann, er hún mætti hon-
um í íyrsta skipti i þorpinu, og því hafði henni gramist
er haDn gekk fram hjá henni, án þess að líta við henni.
91
„Ágætt“, mælti Frank. „Leggið hann þama, undir-
liðsforingi. En heyrið mór. Jeg er að hugsa um, að sofa
9tundarkorn, með því að jeg veit ekki, hvort eg fæ næði
til þesi í nótt. — En þegar bátarnir eru íarnir af stað
— eptir hér um bil tvær kl.9tundir — þá vekið mig.
Það er féförult í þorpinu að nóttu, og ætla eg því
að reyna, hvort mér tekst eigi, með tilstyrk myrkursina
og dularbúningsins, að komast eptir leyndarmálum þeirra
En fyrst verð eg að fara til gistihússins.
Það er ómögulegt! En roiðist mór ekki, Iiðsforingi“
raælti Myers, „þótt eg segi, að mér þykir ekki líklegt
að þér komist alla leið að húsi Jóns Raffles, án þess að
mæta einhverjum“.
Er ekki nema einn vegur til gistibússin8?“
„Að eins einn vegur!“
„Þá fer eg gegnum skóginn“.
„Það verður enn örðugra“.
„Hvers vegna?“ mælti Frank. „Gerið mig eigi reið-
an, út af þessuin sífelldu mótmælum yðar“.
„Fyrirgefið! En jeg taldi mér skylt, að benda yður
á, hve hættulegt þetta er!“
„Ágætt, góði vinur!“ mælti Frank í þýðlegri róm
„Hvað ætluðuð þér að segja?“
Binu megin við klettana eru mýrarfen“, mælti My-
•ers, „og lendið þér í þeim, ef þér farið nokkuð út fyrir
veginn, og skipast þá vel, ef þór komizt upp úr þeim
aptur!“
„Jog fer sern varlegast!“ svaraði Frank.
„Jeg vil þó minna yður á það, liðsforingi, að vesl-
ángs Butler var á slíku ferðalagi, er hann hvarf“.