Þjóðviljinn + Þjóðviljinn ungi


Þjóðviljinn + Þjóðviljinn ungi - 15.05.1909, Blaðsíða 3

Þjóðviljinn + Þjóðviljinn ungi - 15.05.1909, Blaðsíða 3
ÞjCBVir.JINN 87 XXIII., 22-23. Kosningarréttur kvenna og Yinnuhjúa. ('Ági'ip úr þingrœðu Sk Th.) —o— . . „Síðasta alþingi veitti konum i Reykja- vík, og í Hafnarfirði, kosningarrétt, og kjörgengi í bæjarmálum, og þvi virðist það ekki hvað sízt óeðlilegt, að konur annars staðar á landinu njóta ekki sama réttar. En auk þessa Jer þetta frumvarp fram á að vinnuhjúum, jafnt til sveita, sem kaupstaða, sé veittur sami réttur, og fer því að þessu leyti lengra en ofan getin lög, enda alveg ástœðulaust, að gera þeim lœgra undir höfði en óðrum. Að vísu má kannske segja, að þar sem kosn- ingarrétttur og kjörgengi í sveita- og bæja- málum sé bundinn við gjald til sveitar, þá komi þessi réttindi þeim eigi að notum, þar sem þau gjaldi óvíða til sveitar. En til þess er því að svara, að heimilt er að lögum, að leggja útsvar á vinnuhjú, ogsú mun tízkan i stöku sveitum að einhverju leyti, enda tel eg víst, að mörg vinnuhjú vilji vinna það til að gjalda eitthvað til sveitar, t. d. 50 aura til krónu, eða ögn meira, gegn því að fá þessi sjálf- sögðu réttindi11. iregnir frá alþingi. --000- XIII. Alþingi slitið. Alþingi lauk störfuni sínum 8. maí, og eagði ráðherra því þá, í nafni kcnungs, slitið. Þingmenn hrópuðu nífalt húrra fyrir konungi, svo sem venjan er við slík tækifæri. Ýmsar þingfróttir á „Þjóðv.u enn ófluttar lesendum sín- i um, og verða þær tíndar til í þessu nr. blaðsins; og ef til vill eitthvað í næsta nr. þess. En lög þau er alþingi samþykkti, og enn er flestra ógetið, veiða birt smám saman, eða helzta efnis þeirra getið, ept- ir því sem rúm blaðsins og önnur at- vik leyfa. Forsetakosning í sameinuðu þingi. Með því að nýi ráðherrann taldi sig, stöðu sinnar vegna, eigi geta sinnt forseta- störfum i sameinuðu þingi, beiddist hann lausnar, og veitti þingið honum lausnina i einu hljóði, taldi sem hann, forseta- og ráðherrastöðuna eigi geta samrýmzt, enda hafði vara-forseti gengt forsetastörfum á þeim eina fundi, er haldinn hafði verið síðan ráðherra kom úr utanförinni. Ný forsetakosning fór því fram í sam- einuðu þingi 6. mai, og var kosinn Skúli Ihoroddsen með 24. atkv., en vara-forseti, í hans stað, var kosinn Sigurður próf. Ounnarsson. Forseti þakkaði kosninguna, svo sem venjan býður. Gœzlustjóri Landsbankans. Efri deild endurkaus háyfirdómara Kr. Jonsson í einu hljóði, sem gæzlustjóra landsbankans. Um eiðtökur. Neðri deild samþykkti, eptir tillögu dr. Jbns Þorlcelssonar og Ben. Sveinssonar þingsályktun þess efnis, að skora á stjórn- I ina að leggja fyrir n»sta þing frumvarp til laga um eiðtökur, er fari í svipaða stefnu og frumvarp, er neðri deild hafði samþykkt, en fellt var í efri deild, og hefir þess frumvarps áður verið getið i blaði voru. „Gjafasjóður Jóns Sigurðssonaru, Úr nefndum sjóði höfðu engin verð- laun verið greidd, síðan skýrsla um sjóð- inn var birt á alþingi 1907, verðlauna- nefndinni (B. M. Olsen, Birni Jónssyni og Eir. Briem) engin ritgjörð borizt um sögu ísland, eða stjórnháttu, né heldur fundið ástæðu, til að veita verðlaun fyr- ir neitt slikt rit. í verðlaunanefnd voru á fundi sam- einaðs alþingis kosnir: Hannes Þorsteinsson, ritstjóri, dr. Jón Þorkelsson, skjalavörður og Björn M. Ólsen, prófessor. Eign sjóðsins var við lok ársins 1908 orðin alls 16,496 kr. 60 a. Endurskoðari landsbankareikninga var á fundi sameinaðs alþingis 6. maí kosinn Ben. Sveinsson ritstjóri. Ráðherra kýs hinn endurskoðunar- manninn. Nauðsynlegt væri, að gera þá breytingu, þótt eigi kæmizt hún á á ný afstöðnu al- þingi, að endurskoðunarmennirnir væru þrir, kosnir af alþingi með hlutfallskosn- ingu, svo að bæði meiri og minni bluti á þingi vissi sem gleggst, hvað bankan- um líður. 176 an eigi, hvað þeim leið, unz hann sá þeim skjóta upp apt- ur milli klettanna. Frank beindi kíkinum á þá. -- Þeir voru sex að tölu, og gengu þeir til sjávar, fyrir sunnan Kitty-Hawk- klettinn, og er Frank varð litið niður fyrir klettinn, sá hann bátinn, sem þar var lentur. Það var ekki róðrarbátur, heldur auðsjáanlega bátur frá einhverju kaupfari. Menn settu bátinn fram gegnum brimgarðinn, og •einn þeirra var þegar kominn lít í hann, og seztur við stýrið. — Og þegar báturinn var kominn á flot, stukku þrír menn upp í hann, og settust að árum. Báturinn stefndi siðan til hafs, en mennirnir, sem eptir urðu í landi, horfðu um hríð á eptir honum, og gengu síðan heim til þorpsins. „Hvað ætli þetta eigi að þýða?“ hugsaði Frank, og varð all-forviða. Hann beindi nú kíkinum á bátinn, og sá hann þá, að nokkrar mílur undan landi lá skip við atkeri. — Það gat eigi verið annað skip en „Maurinn“, skip tollsvik- aranna. Honum varð nú allt ljóst. — Það hafði verið að á- stæðulausu, er hann bjóst við áhlaupi á stöðvarhúsið. — Það var koma „Maursins", er valdið hafði mannaferðinni í þorpinu. Sennilegt var, að ráðagerðin hefði tekið eins langan •tíma, eins og raun hafði á orðið, með því að eigi var auð- ið, að sfferma „Maurinn1*, vegna brimsins, enda stóðu •róðrarbátar sjómanna allir á landi. Meðan Frank var að kikja á bátinn, og baupfarið, 165 — Var faðir hennar farin út? Hafði hann farið með út- drátt úr bréfinu? Og hvað varð um sjálft bréfið, sem var til Frauk’s, og áríðandi, að því er hún fékk ráðið i. Ef Twysten léti hann eigi fá það, eða þá eigi, fyr en seint og síðar meir, er það var orðið honum gagns- laust, hvernig fór þá? Og hvaða leyndarmál var í bréfinuu. Einhver óskiljanleg hræðsla greip Maggy, og fór hún nú til ömmu sinnar, og laut ofan að henni. Glarala konan hreifði sig eigi, þrátt fyrir það sem gakk á i veðrinu, en virtist vera í fasta svefni. Maggy sá, að amma hennar þarfnaðist engrar að- stoðar hennar í svipinn, og gekk því inn í gestaherbergið. Faðir hennar var farinn, og þar var enginn nema Bob, sem sat við borðið, mjög glaðlegur á svipinn, og var að bæta í glasið sitt. „Hvað er, sem fyrir augum ber? Friða Maggy?tt mælti Bob, er leit upp frá glasinu. „Mér er það ósegjan- l*g Énægja að sjá yður! Það er einmitt. gaman að sjá það, sem fagurt er og yndislegtF Að svo mæltu fór Bob að hræra með teskeiðinni í glasi sínu, og sá Maggy, að hann var orðinn talsvert hreifur, og rauður í andliti. Enda þótt Maggy myndi glöggt, hvernig skildi með þeim siðast, er Bob ætlaði að ræna hana kossi með valdi neyddi hún sig þó til þess, að vera vingjarnleg við hann. Henai var áriðandi, að ná í bréfið, hvað sem tautaði. „Jeg heyrði, að faðir minn gekk útu, mælti hún, hálf-hikandi, „og þvi var erindi mitt, að spyrja, hvort yður vantaði ekkert. Bob leit upp forviða, brosti, og strauk höndinni ura hárið.

x

Þjóðviljinn + Þjóðviljinn ungi

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Þjóðviljinn + Þjóðviljinn ungi
https://timarit.is/publication/131

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.