Þjóðviljinn + Þjóðviljinn ungi - 06.07.1911, Qupperneq 7

XXV., 30.-31.
Þjoðviijin.n
123
Forskriv selv Deres Klædevarer
direkte fra Fabrik. Stor Besparelse. Enhver kan faa tilsendt nnrtofrit mod Eíterkrav
4 Mtr. 130 Ctm. sort, blaa, brun, gron og graa ægtefarvet íin-
ulds Klæde til en elegant, solid Kjole eller Spadserdragt for litin ÍO JXi*.
(2,50 pr. Meter). Eller 31/, Mtr, 1355 Ctm. l)reclt sort, morkeblaa og
graanistret moderne Stof til en solid og smuk Herreklædning íor lmn
14 Kr. 550 0n>. Store svære uldno Sove- og Rejsetæpper 5 Kr. Store svære
uldne Hestedækkener 4 Kr. 50 0re. Er Varerne ikke efter 0nske tagés de tilbsgo
Aarhus Klœdevœveri, Áarlius, DanmarK.
Eskifjarðar-lækHÍsliériið.
Cand. med. & chir. Pétur Thoroddsen hefir
verið settur, til að gegna ofan greindu læknis-
héraði um hríð, í fjarvoru héraðslæknisins - þar,
hr. Friðjóns Jenssonar.
fíýir pðstafgreiðsluinenn.
I ‘CHsa póstafgreiðsluinenu hefir stjórnarráðið
nýlega skipað:
A Fáskrúðsfirði: Gísla Högnason.
- Siglufirði: . . Jósep Blöndal.
Xögfræðispróf.
Embættispróf í lögfræð' ieystu þessir íslend-
ingar ný skeð af hendi í Kaupmannahöfn:
1. Oddur Hermannsson,
2. Síg. Lýðsson og
3. Guðm. Ólafsson.
Fengu tveir hinir fyr nefndu fyrstu oiukunn,
en hinn síðast nefndi aðra einkunn.
Gagnfræðaskolinn
á Akureyri.
Burtfararprófi luku þar alls 30 inimsmeim
í vor.
Mannalát.
—o—
1 þ. m. (júni) andaðist í ísafjarðarkaupstað
húsfreyjan Inqóljma BenediMsdóttir. — Hún var
á bezta aldri, innan þrítugs, og iifir hana maður
hennar, Jónas Sveinsson að nufni, sjómaður og
húseigandi í Isafjarðarkaupstað.
Látin er nýskeð á ísafirði húsfreyjan Ingi-
björg Pálsdóttir, 65 ára að aldri. — Maður henn-
ar, sem lifir hana, er Ólafur Ólafsson á ísafirði,
og dvöldu þau hjónin áður í Reykjavík.
28. apríl þ. á. andaðist að Gardar í Vestur-
heimi Grímur Þóröarson, er fæddur var að Bjarna-
stöðum í Hvitársíðu 16. júní 1856, en fluttisi
til Vesturhoims árið 1873, ásamt foreldrum sínum.
Árið 1879 settist hann að í Norður-Dacota,
•g bjó þar jafnan síðan.
Hann lætur eptir sig ekkju, Ingibjörgu Snæ-
björnsdóttur að nafni, og mörg hörn.
26. april þ. á. andaðist og við Islendingatijót
í Nýja íslandi konan Jónína Gyriður Jóhannes-
dóttir, fædd að Setbergi í Norður-Múlasýslu 27.
fehrúar 1876. — Ásamt foreldrum sínum fluttist
hún rúmlega ársgömul til Vesturheims; en for-
eldrar hennar hétu: Jóhannes Jónsson og Guð-
rún Helgadóttir.
14. júlí 1902 giptist hún Jóhannesi Holgasyni
ættuðum Ar Mýrasýslu, og lifir hann hans, sem
og fimm börn þeivra hjóna, og er það sárt er
mæður andast svo ungar frá hörnum sínum.
17. maí þ. á. andaðist að Munkaþverá í Eyja-
firði ekkjan Þórey Guðlaugsddttir, okkja Jóns
heitins Jónssonar, er lengi hjó að Munkaþverá.
Dvaldi hún þar og að manni sínum látnuni,
hjá Stefáni, syni sínum, og konu hans, £>óru
Vilhjálmsdóttur, Bjarnarsonar á Rauðará við
Reykjavík.
REYKJAVÍK 5. júli 1911.
Tíðin mjög iudæl undanfarna daga, — nema
rigning og kalsi síðustu ilagana. —
21. f. m. (júni) var gullbrúðkaupsdagur hjón-
anna Jóns Magnússonar frá Bráðræði og Höllu
Árnadóttur, og minntust þau hans í hóp ýmsra
| kunningja sinna.
Um „upprisutrúoa i bibliuuni" flutti síra
Haraldur Níelsson fyrirlestur i dómkirkjunni
Liór í hænum kh 9 að kvöldi 24. f. m. (júni).
Þýzkt hersk'p, Zieten að nafni kom hingað
að morgni 30. f. m.
Á skipi þessu voru ýms þýzk sjóliðsforingja-
efni við nám.
Síra Hálfdán Guðjónsson, alþm. Húnvetn-
inga, or nýloga kominn hingað að norðan,
ásamt frú sinni, til að Ieita henni lækninga.
Svissneskur maður, Hermann Stoli að nafni,
kom hiugað með „Ceres“.
Hann ætlar að hregða sér upp á Vatnajökul,
kanna Dyngjufjöl), Eldgjá, Eldey o. fl.
Hr. Stoll var hér og á ferðinni siðastl.
tumai', og fór þá talsvert um óbyggðir.
Síra Ólafur fríkirkjuprestur Ólafsson verður
fjarverandi hér úr hænum um viku tíma, og
gegnir síra Bjarni Jónsson fyrir hann auka-
verkum i fjarveru hans, ef fyrir kunna að koma.
Fjöldi þilskipa hefur verið hér á höfninni
undanfavna daga, — komu inn í vorvertíðarlok-
in, sem oru á jónsmessu (24. júní).
189
„Þá þegi eg einatt!11
„Þá sbýri eg epinberiega frá öllu!“ œæltí Hallur.
„En þú kynnir að neita?1*
„Siálfsagt., værirðu eigi kvongaður Eleanor!M mælti
baroDstrúin. „Jeg hefi útvegað þér yndislega, unga stúlku,
sem er rík! Og jeg þekki, hvað er, að vera fátækur!
Auk þess ertu og bundinn henni drengskaparorði, og
gætirðu séð fiam i tímanD, myndirði eigi hugsa þig um
eitt augnablik, bvora þú settir lieldur að velja, Eleanor
eða haDa! Það sem þú eit, áttu mér að þakka; — en
þú ert karlmaður og jeg get ekki noytt þig! En væastu
þess aldrei, að eg bjálpi þér til hins!
„Hún or óréttlátlega ákærð!11
„Ekki get eg gert að því! — ekki ákærði eg hana
—; hún gaf sjálf átyllu til þess, og það á hún skilið,
þar sem hún yfirgaf manninn sinn, og tiu sinnum meira,
þar sem hún fleygði sér í faðminn á þér!
Nú var þögn Dokkur augnablik, og mælti hvorugt
orð frá munni, udz Hallur gekk í þungu skapi, og ógc-
andi, út úr stofunni.
„Hann er likur föður sínum!M mælti Iiúd. „Þðgar
hann er reiðastur, þá er hann stilltastur! Hefði jeg ver-
ið karlmaður, hefði hann barið mig! En jeg verð að
finna frú Raycouit, og tala við hana! Ef til vill get eg
keypt bana því verðr, að útvega henni ffelsi1*.
XXXIV.
Æflsaga.
„Jeg fmynda mér!11 sagði Riachley, og hélt ni?ri í
186
stúlkuna, sem hann unni, líða, enda þótt nokkur orð af
hennar vörum hefðn getað frelsað hana.
Hann varð lémagna af reiði, en svo fóru að vakna
hjá honum ýmis konar hugsanir, - vafiDn og angistin.
Heilan klnkkutimá gekk 'hann fram og aptur í skrif-
stofu sinni, eyrðariauo, og mj’rkur í tkapi.
En allt í einu var, sem hefði liann hugsað ráð sitt.
Hann eettist niður, skrifaði bréf, læsti síðan öllum
skrpum og skúflfum, og gekk heimleiðis.
Litlu síður gekk hann inn til móður sinnar er sat
við sauma í herbergi sínu.
Hann var dimmur yfirlits. og hélt á bréfi Con-
stöncn.
Frú Gregory sá þegar, að eitthvað var að, en lét
sér þó lítfc bregða, því þetta .var eigi í fyrsta skipti, er
hún sá mann vera reiðan.
„Jeg er hérna með bréf!“ tók HaHur til mál“.
„Jeg 8é það! Frá hverjum er það?“
Frú Gregory hélt áfram að sauma, og reddin var
ástúðleg, eins og ekkert hefði í skorizt.
„Brét, sem bæði hefur gert mig hissa, og bakað
mér sirsauka!14
„Og nú ætlarðu að láta syndir bréfritarans bitna á
mér!u
„Sökin er eigi hjá þeim, er bréfið hefur ritað!u
„Nú! Er sökin þá m'n? Frá hverjum er bréfið?-4
„Frá frú Raycourt, mamma!“
Það sást eigi á svip frú Gregory, að henni brigði,
heldur lék ofur lítið háðslegt bros um varir henni.
„Mamrna, þvi gerðirfu þetta?u mælti Hallur, all-
rámur. „Hvernig geztu fengii það af j ér?u