Þjóðviljinn + Þjóðviljinn ungi - 19.07.1911, Blaðsíða 8

132
ÍPJÓBVIUIM*.
XXV., 32.-38.
Hansen&Co.
í Frederiksstad
í Noregi
hafa á boðstólurn beztu tegucdir oiíu-
fatnaðsr og vatnshetdra dúka (Presen-
ninger).
Vér Dotum einatt bezta efni, og hag-
felldustu gerð.
Biðjið því einattum olíufatn&ð Hanseil’s
frá Frederiksstad, því aðhann er beztur.
T O E
North Brítish Ropework C°y Ltd
Kirkcaldy
Contractors ío H, M. Goverment,
1)1151 til
rússneskar og italskar
íiskilinur og færi,
Manila, Coces og tjörukaðal,
alit úr bezta efDÍ, og sérlega vandað.
Biðjið þvi aetíð um 1-C.irkca.lcly
fiskilínur og færi hjá kaupmanni þeim,
sem þér verzlið við, því þá fáið þér það,
sem bezt
PP Auglysiiigum, seni birtast eiga
i „Þjóðv.“ má daglega skila á af-
greiðslu blaðsins i Vonarstræti nr. 12
Reykjavik.
danska smjörliiti ®r betf.
Biöjiö um tegundimor
JSóley* ^lnyólfur" «Hehla** •$« JmtQidf
Smjörlikið einungis fra t
Ofto Mön5ted 7r. .
Kaupmímnahöfn ogArdsum
i Danmönki^^
KONUNGL. HÍRÐ-VERKSMÍf)JA.
BræOumir Cloétta
mæla með sínum viðurkenndu Sjókólaðe-tegundum, sem eingöDgu eru
bunar til úr
fínasta Kakaó, Sykri og Yanille.
Enn fremur Kakaópúlveri af beztu tegund. Agætir vitnisburðir
frá efnafræðisrannsóknarstofum.
Prentsmiðia Þjóðvijlans.
199
„En ef eg skýt yður þá?“
„Sönn ánægja! svaraði Roachley.
Mallabar sneri aér nú að Eleanor.
„Opnaðu hurðina þarna. og gáðu að —!“
„Uann er í herberginu þarna!“ m»ltl Emily. „Jeg
aá hann gegn um glugganD!“
Hún hljóp nú aS hurðinni; en hún var tvílæst.
Roachley rak upp skellihlátur. „Þetta skal eg
muna Sanders! Það er hann, aem hefur tvílæst huið-
inni!“
„Hver er þessi Sanders?“
„Vinur minn!“ svaraði Roachley.
A sama augnabliki reið skot úr byssu að baki
þeim.
Það var Eales, sem komínn var, án þess þeir hefðu
veitt því eptirtekt.
HaDn bafði tína skammbysauna í hvorri hendinni.
Roachley notaði nú tækifærið, til þess að slíta sig
af þeim.
„Skjóttu maður! Skjóttu!* mselti hann. „Miðaðu
á faRturna!„
Eq Eales gat eigi komið því við, að hlýða ekipan-
inni, og var það Emily að þakka.
HÚd greip jurtapott, er í var „geranium“-blóm, og
sem stóð á borði þar skammt frá, og þeytti honum af
alefli í höfuðið á Edes, svo að hann féil við höggið.
Maliabar beindi skammhyssunni í sífoliu að Roach-
ley, og mælti nii við Erniiy:
„Bintu þrælmennið!“
Mallabar og Ralph tóku nú ekammbyssurnar af
Eales.
200
Emily gerði það, eem henni var sagt, og báru þeir
hann út eíðan út í skot.
En nú var galdurinD, að geta tekið upp tvílæstu
hurðinni.
Malabar læsti þó áður útidyra-hurðinni.
„Vera má, að einhverir séu eptir úti!“ mælti hann.
„Svo or óefað!“ mælti Emily.
En nú heyrðu þau, að kallað var gegn um skráar-
gatið:
„Jeg er vopnaður! Sé hurðinni hrandið upp, skýt
eg!“
Roachley fór aptur að hlsegja.
„Þessu átti eg von á!“ mælti hann.
„Það er að líkindum Sanders!" m»lti Mailabar.
„Gætið hins nú, meðan eg —“
Hann beygði sig nú, og gægðist inn um skráar-
gatið, en varð lítíl* vísari.
Err dú heyrðist hark úti, og kailaði Roachley þá:
„Gættu þín! Fjtndmenn hér inni! Farða hinu megin,
og skjóttu!*
Meira fókk hann eigi m»lt, því að Malab&r greip
þá íyrir kreiksr honum.
Sá, sem úti var, hafði þó auðsjáanleg* heyrt, hvað
Roachley sagði, og farið hinu megin.
„Mér dattur í hug —“ tók Mallabar til máls, en
þagnaði þó þegar, þvi að í sömu andránni heyrðiet skot.
Það marraði, og brakaöi í bitunum yfir höfðum
þeirra, og Ralph hrökk út að þilinu, og eást hann staada
þar, er púðurmökkurinn bvarf, og lagaði hlóðið út
munninum á honum niður & háls..