Þjóðviljinn + Þjóðviljinn ungi - 07.12.1911, Blaðsíða 7

XXY, 54,-55.
Þjóbviljtnn.
219
Síra Ólalur Magnúsion í Arnarbselti nnelti ]
íyrir minni gullbrúdkaupsbjónannB, en Jdn odd- ;
viti Ögmundsson i Vorsab* afhenti þelm peningi- ;
gjöt nokkurra frá sveitungum þeirra. |
Sigríður heíur atls eignast tuttugu börn, tlu ;
með nú lifandi manBÍ siuum, og önnur tiu m«ð
jyrri manninum (Guðm. Gissurssyni silug*.)
Sild k Ejjaflrði.
Milli síld segir „Norði“ (13. bóv.), að farin s*
að aflast innst inni á Eyjafirði, — saltað þar
þegar úr frekleg sex hundruð tunnum.
Verðið 7 kr. tunnan.
ms ; .-------
Ný slátriinarlnís.
Slátrunarhús hsfur „Kaupfilag Eyfirðinga“
aý skoð látið reisa á Akureyri.
Tvö slátrunarhús eru og ný byggð á Sauðár-
krók, og er annað eign Popps verzlunar, en hitt
eign Kr. Gitlasonar kaupmanns.
Maður drukknar.
£>að slys varð á ísafirði, 28. bóv, aíðastl., að
einn hásetanBa á íslenzka, botnverpinginum „Jón
forseti11 drukknaði.
Maður þessi hét Hallddr Sigurðtion, og hafíi
fyr verið að Vífilsstöðum.
Um atvikin, að því er alya þetta snertir er
enn ófrétt.
Plægingarkennsla.
Að tiJatuðlan búnaðarfélags íalands, veitir br.
Allred bóndi Kristensen í Einarsnesi i Mýrasýalu
kennslu i plæingum mestk. vor.
Kennslan hefst um miðjan maí, og atendur,
yfir sex vikna tfma.
FiskimjlflsTei'ksiniðja.
Fiskimjölsverksmiðju kvað vera áformað, að
aetja á stofn að Sólbakka í Önundarfirði, og verð-
ur þá byrjað að reiaa húsin á öndverðu næsta
ári.
JÞað er þýzkKfálag, aem í fyrirtækið ræðst
og verður hr, Kr. Toxfaton umboðsmaður þeaa.
Landsbðkasafnið.
A ös toðarbókn viirðu r.
Dr. Guðm. Finnbogaton hefur verið akipaður
aðstoðarbókavörður við landsbókasafnið frá 1.
dec. þ. á.
Hér ræðir um sýslanina, er Jón sagnfr.
Jónsaon hafði áður á hendi.
Bændanámsskeið
á Tivanneyri.
Námsskeið fyrir bændur verður haldið við
bændaskólann á Hvannoyri frá 29. jan. til 3.
febrúar næstk.
Búnaðarfélag íslands, sem og fálsg íslenzkra
stúdenta, veita aðstoð sína.
Tveir menn drnkkna.
28. nóv. þ. á. fórst bátur á Viðeyjatsundi. —
Báturinn var á loiðinni írá Lauganesi út i Viðey.
Veður var all-bvasst á landsunnan (þ. e,
suðaustan), og sá atúlka í Viðey til bátsins. unz
hann var kominn móts við svo nefnt Skarfasker. —
Sá hún þá seglin hverfa, og gerði þá aðvart við
verzlun „milljona-féiagsins11 svo nefnda, og var þá
mannaður út bátur, og litlu siðar mótorbátur, —
en hvergi sást báturinn, er horfið hafði.
Mennirnir, sem á bátnum voru, hétu:
1. Hnlldór Guðbjarnason, ættaður ofan af Akra-
nesi, og
2. Santúel Simonarson, ókvæntur maður í Hvik
Mennirnir höfðu verið *ð flytja mjólk úr
Viðey, og voru á heimleið þangað, er þeir drukkB-
uðe.
GarðyrkjukeDiitlB.
Garðyrkjukennsla fer fram í Gróðrarstöðinni
í Reýkjavík mastk. vor.
Kennslan hefst með maí byrjun, og stendur
yíir sex vikna tfma.
ítalskur kensiíll.
Hr, Chr.Zímien er nýlega orðinn ítalskur
kOBBÚll-
„Lord Nelson“ (í*l. botnv.)
sokkintjr.
22. nóv. þ. á; rakst brezkt skip á ísl. botnverp-
inginn „Lord Neleon“, svo að stórt gat kom á
hann, og sökk hann nær þegar.
Þetta var i grnenc] við Skotland* strendur, og
var skipið á heimleið hingað fráHull, hafði selt
þar fiskfarm, fyrir 500 sterlings punda.
Skipshöfninni var bjargað, og kom hún til
Reykjavikur með botnverpinginum „Marz“ seint
i nóv.
Skipherra á Nelson var HjetlH Jónston.
Mælt er, að akipið bafi verið í sjóábyrgð fyrir
120 þús. krÓBa, en veiðarfæri á hinn bóginn
óvátryggð.
BEYKJAVÍK 7. des. 1»11.
Stormar og rigningar nú um máhaðarmótin, svo
að þegar leysti upp snjóinn, er fallin "ar hár
þá ný skeð; befur nú Bptur hlaðið niður snjó.
„Vesta“ kom frá útlöndum 27. f. m. (nóv). —
Meðal farþegja Voru Axel sýslumpður Tulinius
og frú Kristín Tunwald.
„Vesta“ fór héðan til ísafjarðar að kvöldi
80. f: m.
Erú Kristin Tunwald, sem getið er, að komið
hafi með „Vestu“, er dóttir Péturs heitins Pét-
urssonar, fyr bæjargjaldkera. — Hún giptist ný
skeð í Kaupmannahöfn þýzkum prófessor, er
Tunwald er nefndur.
Leikrit br. Jóhanns skálds Sigurjónssonar, er
„Fjalla-Eyvindur“ nefnist, verður sýnt á leik-
sviði hér í bænum ná um jólln.
Steinsteypuhús er nú verið að reisa hér í
bænum. sem ætlað er bruna-áhöldum bæjar-
arins.
Stud. jur. Andrés Björn*eon flutti 25. f. m.
(nóv.) fyrirlestur í „Iðnó“, og hljóðaði hann „um
rím i mæltu máli.“ Erindið var vel flutt, en
ekki svo vel sótt sem skyldi.
Fornleifafélagið hélt aðal-fund sinn í „Iðnó“
24. f. m. (nóv.)
f 21. f. m. (növ.) andaðist hér f bænum
Gisli kaupmaður Helgason (Hverfisgata nr. 33).
Hann var 45 ára að aldri, er hann andaðist,
og bafði lengi þjáðst af berkiaveiki.
Ekkja hans er Valgerður Freysteinsdóttir.
„Heimanmundurinn“ er nafn á sjónleik, sem
leikfélag Reykjavikur hefur sýnt á leiksviðinu
í nóv.
Leikritið er samið af frakkneskum höfundum,
— P. Dinaux og G. Lemoine.
Hefur hinn siðar nefndi Gustave Lemoine (f.
1802, en dáinn 1885) samið eigi all-fáa sjónleiki
o. fl.
„Mjölnir“, skip frá Tbore-félaginu, kom hingað
frá útlöndum 27. f. m. (nóv.)
Meðal farþegja, er fóru héðan til útlanda með
„Sterling11 21. f. m., voru: Ólafur ritstjóri Felix-
son, Herman Stoll, hljóðfæraleikarinn P. O. Bern-
burg, ungfrú Kristjana Jónsdóttir (frœðslumála-
7«
©igi «r greipmn clBuð»Di? En þér rerðið »ð hefja bón-
orð til hennar, og hélt eg ná reyndar eigi, að ti) vseri
svo heimakur maðvr, áatfanginn, að hanu fengi ekki
giakað á'avarið, aem bann ætti í vændum.
Og jeg laa það í eugunum á henni, í kinnum henn-
ar, og í roðaDum, aem laeati aig upp enntð.
Jeg þrýati henDÍ að brjóati már, og varir okkar
aem mattust, voru mælakari, en orðin.
Ná hvarf eg aldrei aptur til Euglanda, því að j#g,
#r ni egicmaðnr Clariaau, og aem aonur Don Juan'a.

73
Gramall maður, gráhærður, er tjáðiat vera vinur
Don Juan’s, föður hénnar, lét hana fá herbergið.
Þegar því var lokið, að koma tmgu stálkunni
þar aem haganlegaat fyrir, og læknar voru kemnir þar
að ráminu hennar, sagði garali maðurinn mér, hvernig
á atóð.
Ungs atálkan var einka-dóttir Don Juan‘s, sem var
meati jarðeignamaður í háraði, sem v&r laugt burtu.
Hán kafði heimsótt skyldmeDni sitt í borginni
Salica, #n sýkzt í veitiogahási þessu á heimleiðinni, og
dáið þá, að því er virtist.
Stálka, ■em með henni var, hafði þá flýtt aár heim-
leiðÍB, og f»rt föður hennar, Don Ju»d, þes«i sorgartlð-
ÍDdi.
En að því #r það snerti, að dauða henuar hafði
verið haldið leyndum, þá stóð evo á þvi, sem hér segir:
Þar sera hátiðahöldin fóru í könd, som fyr segir,
gat það spillt. fyrir veitingaháiinu, að dauða stálkunnar
hafði borið svo snögglega að, — mena gátu imyndað sér,
að sjákdómurinn, sera hán dó ár, hefði verið næmur.
Af þes«um ástæðum hafði dauða ungu atálkunnar
verið haldið leyndmm um hrið.
„En forsjóninni tekst »tundumu, mælti gamli mað-
urínn enn fremur, tð snáa illu til góðs og svo hefur
farið að þessu síbbí, því að hsfðuð þér eigi verið ginnt-
ur til þe9S, sð sofa í herbergi hjá líkinu, þá hefði unga
stálkan tð líkindum aldrei raknað við, eða hefði þá dáið
af hræðslu, eða kulda.“
„Það fór vel, ssm fór“, svaraði j#g.
„En ná ættuð þér að finna Don Ju*n“, mælti