Lögberg - 19.11.1890, Síða 2

Lögberg - 19.11.1890, Síða 2
2 I.ÖGIlERG, MIDVIKUDAGINN 19. NÓV. 1800. Verzi.un með STtíI.KUR. Ny- loga stóð kona ein fyrir dómstól- unum í París ákærð fyrir að hafa tiolt unga enska stúlku til Parísar í Jjví skyni að nota hana J).ir til Ólifuaðar. í niáPsókniuni sauuaðist að reululejr verzlun á sjer stað milli Lundftna og höfuðborírarma á meginlandi, einKum Parísar og Brys- sel, með ungrar stfilkur. Púsundir af stúlkum af heiðvirðum ættum hafa genjrið í gildruna, og onga rjetting fqngið mála sinna. Fyrirhugaður fiskiveiðasamn- Ingur. Þess hefur áður vérið getið hjer í blaðinu, að franskur J>ing- maður einn hali komið frain með tillögu viðvíkjandi samningi milli Breta og Frakka út af iiskiveiðum við Nyfundnaland. Svo er að sjá, sem sú tiliaga hafi verið tekin til greina. Eptir pví sein I.undúnablað eitt segir frá, eru brezka og franska stjórnin komin í samninga viðvíkj- andi pessu máli, sem virðast fara í líka átt eins og tiilaga pingmanns- ins. Ejitir p'í gem helzt er um tilað, afsala Frakkar sjer öllu til- kalli til svokölluðu „frönsku strand- arinnar“ á Nýfundnalandi, en aptur á móti fá Bretar Frökkum í hend- ur einhverja af nylendum sínum í Vestur Afríku, að líkindum lielzt. Gambíu, Nyfundnalandsmenn eiga og að slaka eitthvað til með ákvæði sín viðvíkjavdi beitutöku. Pannsókn á kraptaverki. Páf- inn hefur verið beðinn að láta rann- saka kraptaverk, sem á að bera við lijá bæ einum í Austurríki; par er sein sje sagt, að María mey birtist dáiítilli stúlku tvisvar á dag undir t-je einu. Sem stendur er haldinn lögregluvörður við trjeð par sem •María á að hafa birzt. Eptir að petta er sett, kemur sú frjett, að eitt helzta íhaldsblað- ið í London, The Standard, full- vrði, að sagan v.m samninga pessa sjc á cngum rökum byggð. Spáxar-stjórn kvað vera að róvna að komast að samningum við Bandaríkin uin viðskiptasamband, einknm með tilliti tii vcstindisku evjanna, sem lúta undir Spán. Óvn.n GF.GX Bketum syfnist allt af vera >tð færast 1 vöxt á Nyfundna- l,i' di. Á kosningafundi í St. Johns sagði pingniannsefni nylega, að marga undanfarna mánuði hefði gremjan gegn Bretum allt af verið að festa d/pri og d/pri rætur í hugum Nyfundnalandsmanna vegna Jtess, hve stórkostlega Euglendingar hefðu vanrækt hin Jvyðingarmestu nauðsyn’amál cyjarinnar, og að mjög mikill fjöldi Nyfundnalandsmanna sæi ekkert annað ráð til að bæta úr raunum sínum en að ganga Bandaríkjunum á liönd. Aheyrend- urnir fögnuðu J>eim orðum ping- mannscfnisins, er að ]>ví _efni lutu, uioð svo langvinnum hávaða, að ræðumaður varð að setjast niður og bíða pangað til fagnaðarlætin rjen- uðu. Tvö HUXDRUÐ GYÐIXGARj sem reknir liöfðu verið burt úr Búss- lundi, komu til Berlínar í síðustu viku; peir voru á leiðinni til Banda- ríkjanna. Þeir töldu sig sæla að vera koinnir burt úr pví landi par sem öðrum eins ofsóknum væri við |>á beitt eius og á Bússlandi. Mörg- um Gvðiugum, sem reynt höfðu að flvtja úr landi, liafði verið bannað J>að, ejitir J>ví sem pessir menn segjn. Aðferð lögreglustjórnarinnar virð'.st hafa verið allsendis óafsak- anleg .0g ekki byggð á noinu neina dutlnnguin. Þannig var peirri og peirri Gyðinga-fjölskvldunni skipað að liafa sig á burt úr landinu. En Jieífar svo skyldmenni og vinir, sem ekki liafa verið gerðir land- rækir, vilja fylgja útlögunum, pá cru peir neyddir til að sitja lieima og geta með engu móti fongið vegabrjef. Vanderbiltarnir. Þegar Vanderbilt missti yngsta son sinn, ]>ann er hann unni mest allra sinna barna, íór hann að leggja ineiri rækt við elzta son sinn William. William hafði yrkt og ræklað pennan litla jarðarskika, sem faðir hans hafði gefið. hon- utn; var liann búmaður góður, og græddist honum heldur fje. Faðir hans hjálpaði lionum aldrei neitt, og Ijet sem hann vissi ekki af lionum; en í kyrpey g ,f hann ræki- lega gaum að vegnun hans og framkvæmdum, og var mjög for- vitinn að sjá, hvort hann mundi til lengdar geta komizt af sjálf- bjarga. Óvænt atvik vakti af hend- ing athygli lians á kaupmannshygni Williams, og dróg pað til nánari v ðskipta peirra feðga. Bústaðir peirra lágu sinn hvorum megin við vík, pví að Vanderbilt gamli haíði líka heirnili utan bæjar. Einn góð- an veðurdag kemur Williain uldrei pessu vant til föður síns, og spyr hann hvort liann vilji selja sjer mykjuhauginn stóra fyrir utan hest- húsið og fjósið; liann purfti áburð- ar og pað lá svo nentuglega fyrir hann að flytja hauginn á pilskútu sinni yíir víkina. „Hvað viltu gefa mjer fyrir hann?“ „Fjóra dollara fyrir load-ið“. „Því boði geng jeg að“, svar- aði gamli maðurinn, og liafði al- drei verið sannfærðari en nú um ]>að, að ekki hcfði William grijis- vit á kaupum og sölum, pvi að pað sem Williani liafði boðið hon- um var rjettnm helraingi hærra, en hanu haíði ætlað sjer að selja hanginn; hann hafði verið vanur að fá 2 dollara fyrir vagnhlassið. Daginn ejitir varð Vanderbilt gengið niður á bryggjutia sína og hittir J>ar William son sinn; er pá skúta lians fullhlaðin og segibúin. „Hvað mörg load (lód) eru í skútunni hjá Jijer, Viiii?“ spurði karl. „Hvað mör<r? auðvitað eKki nema eitt“. „Eitt load\ Ertu frá vitinu, drengur? Það eru að minnsta kosti 30 load i hcnni“. „Það var skrítið. Jeg hef al- drei heyrt getið um nema eitt load í einu í nokkru skipi. Eitt load er allt pað sem skip getur borið“. Þeir sem cnskn skilja, vita, að orðið lo( d pj*ðir byrði, lileðsla. Ef svo steudur á, getur ]>að p/tt mannsbyrði; sje um hestflutning að ræða, J>/ðir pað hestburð; sje uin akstur að ræða, pyðir pað vngn- hlass eða sleðalilass, og sje um skijisflntning að ræða, pyðir pað farm. Gamli Vanderbilt hafði auð- vitað liaft vagnlilnss í huganum. „Gerðu svo vel, fauir minn!“ sagði William, stakk 4 dollurum í lófa karls og stje á skip sitt, og lagði frá bryggjunni í sömu svipan. — Gamli maðuri'in stóð agndofa eptir; og sjómaður sem var par nær staddur og liafði heyrt,' livað J>cirra feðga fór á inilli, sagði, að karlinn hefði staðið J>arna grafkyr í sömu sporunum og horft pegjandi og hreyfingarlaus á eptir skútunni pangað til hún livarf synum. En upj> frá J>essum degi liafði hann allt annað álit en áður á verzlunarhjgginduin Williams sonar síns. Skömmu eptir petta ljet liann William flytja til sín til New York, gerði liann að sameiganda sínutn að öllum sínum eignum og ljetti smátt og smátt af sjer ineiru og meiru af hinni ]>ungu stjórnar og forsjár byrði sinna feiknalegu eigna og fvrirtækja yfir á lierðar Williams. En sjáifur liaíði hann pó J>au ráð, er liann vildi. Þegar hann var rjett sjötugur scldi hann allt í einu allan sinn mikla skijiastól og hætti alveg við alla skijia-útgerð; en í pess stað snjeri hann sjer að járnbrautafyrir- tækjum. Ailir urðu hissa, og viiJr hans hugsuðu, að nú gengi gamli Vanderbilt í barndóin <>g gerðist nú elliær. Sjiáðu pví allir, að á J>ess- urn nyju fyrirtækjum, sem haun væri með öllu óvanur og ókunnur, mundi liann tajia öllum auði sfnum. Það fór pó á aðra leið. Þvert á móti öllum spádómum ljetu gamla manninum svo vel pessi nyju fyrirtæki, að hann tvöfaldaði eigu sína á sköinmuin tíma, Árið 1862 kaujiir liann Harlem-brautina; árið ej>tir Hudson-brautina. Keppi- nautar lians æíla að steypa honum, og koma svo ár fyrir borð, að hhitabrj*»f í pessum tveim brautum hríðfalla í verði; ætluðu að skelka Vanderbilt, svo hann seldi með stórtjóni sinn hlut; en hvað gerir liann? Lofar hlutabrjefunum að falia, en kaujiir uj>p pau lilutabrjef, er hann gat fengið, meðan J>au stóðu sem lægst. Þeir dembdu enn meiru á markaðinn, er peir sáu petta, og hugðust nú skyldu sprengja hann; en hann kaupir scm áður, og lield- ur áfram par til fleiri voru ekki föl á markaðinum. En pess verða menn að gæta, að spekúlantar í hluta- brjefum selja hlutabrjef, sem peir eiga ekki til, en eiga að afnenda pau innan ákveðins tíma. Þá er um að gera fyrir pann, sem selt hefur, að brjefin falli eptir að hann seldi pau, svo að hann geti keypt pau aptur ódyrra fyrir afhendingar- dag. Geti hann ekki aíhent J>au, verður hann að borga mismuninn í verðinu. Þegar Vanderbilt var bú- inn að kauj>a uj>p allt, sem liann gat í náð, Ijet liann engin hluta- brjef íöl ajitur, og er að skiladegi kmn, J>á náði liann sjer niðri; pá hjelt hann brjcfunum hátt í verð', og liinir urðu að leysa sig af hólmi, og var sagt að liann syndi J>á litla vægð af sjer peim er ætlað liöfðu honum að steyjia, svo að J>eir fjellu sjálfir í gildru sína. (Framh. á 7. bls.) <£& C5-0. ---LJÓSM YNDA RA R.------ Mc Wiliiam St. West, Winnipeg, Man. Eini ljósmyndastaður í bænum, sem íslendingur vinnur á. H!MILISRJETTAR- iftanitoba&fjcríibcstut- b r ;t u t i n. Landdeild fjelagsins lánar frá 200 tii 500 dollai'a ineð 8 prCt. leigu,' gegn veði í heiinilisrjettar- löndum fram ineð brautinni. Lán- ið afborgist á 15 árurn. Snúið yður persónulega eða brjef- letra a cnsku eða íslenzku til A* 3? * Ede xi Land-commissioners M. & N.- West brautarinnar. 396 Main Str. Winnipeg. F1 u 11 u r! W. H. SMITH Sppbobchalíiari, birísingitm.tíiitr, filGtCÍQltilSillÍ, er fluttur til 55! MA!N STREET. Vistráðastofa Northern Pacilic & 3Iani- toba flutt á snma stað. Jeg reyni að loysa samvizkusanilega afhendi öll störf, sem mjer er trúað fyrir. Jeg geri all.i ánægða; borga hverj- 11 m sitt í tíma. Ilúsbúnaði allskonar hef jeg jafnan nægtir af. Nógar vörur. Happakaup handa öllum. Goflnvart Nýja Hóteliim, 288 MAIN STREET. Ilúsið tæmist nú í baust af öllu Dry Goods, Karlnianna fatnatíi G"! Skinnavoru Með pvi að vjer vcrðum að flytja snctr.nia í vor til að ryma fyrir uyrri hvggingu, pá seljum vjer allar vörubirgðir vor r fyrir lægáa verð sem, unnt er "WM. BELL Se.24.,3m) (verzl. sfofnuð 1879). NÚ EB VEBIÐ AÐ SELJA HVERT TANGUR OG TETUR AF VÖBUM ÞBOTABÚSINS ALEXANDER&CO. STAPLE 06 FANCY HRY GOODS.. LrOlfteppi, V axdukar, Kápur, Kápuefni, Skinnkápur, Ullardúkar, Abrciður Flöjelsdúkar, Plushdúkar og Karlmanna-föt. Vörubirgðirnar hafa kostað $25,000, en eru keyjitar fvrir 60^ prCt. ásamt 2.) kössum af nyjum haustvörum, sem ojmast eiga ejitir fáa dpga, cerir samtals $35,000 af hinum ágætustu vörum, sem nokkurn tínia hafa verið lioðn- ar fólkinu í pessa fylki, fyrir miklu minna verð on ]>ær fást hjá mönn- um, sem búa J>ær til. Þetta er sjaldgæft tækifæri fyrir greiðasöluhús og faniiMufeður til pess að laga til hjá sjer. Búðarhaídarar út um land og umferðarsalar ættu ekki að slejijia af pessu tækifæri til pess nð fýlia vörubirgðir sínar. Allar J>essar vörur verða að seljast fyrir 1 desember. Farið tafarlaust að skoða HINABf LJÓMANDI VÖRIJBIBGÐIR Alexander k Co., 344 Main Street, Kjóiasaums-deildin verður framvegis undir forstijðu Miss Bew, sem döm- ur Winnipegbæjar pekkjá svo vél, Enginn tekur henni fram í að sníða og sauma kjóla. Vjer ábyrgjumst afbragös frágang. Miss Stevenson er í ’búðinni, og tekur ávallt móti löndum sín- um með ánægju ' [SO.ág.ly. 200,000,000 ekra aí hveiti- og beitilnndi í Mnnitoba og Vestur-Territóríunum 5 Canada ókeypis fyrir landuema. Djúpur og frábæriega frjóvsamur jarðvegur, nægð af vatui og skógi og meginlihitiun nálægt járnbruut. Afrakstur hveitis af af ekrunni 30 búah., ef vel sr um búið. IIIINi; FRJÓVSAMA I! G L T I, i TJauðár-dalnuin, Saskatchewan-dalnum, Peaee River-dalnum, og umhverfisliggj- andi sljettlendi, eru feikna iniklir fláksir af ágætasta akurlendi, engi og beitilaudi — liinn víðáttumest.i fláki í heimi af lítt byggöu laudi. $3 «i 1 m -n á 111 ;i 1 a n d. Guil, silfur, járn, kopnr, snlt, steinolín, o. s. frv. Ómældir flákar af kolanáma- landi; eldiviður Jví tryggður um allan aldur. JÁRNBRAIJT F R i III F I T I I. II A F S. Canada Kyrrahafs-járnbrautin í sambandi við Grand Trunk og Inter Colonial-braut- irnar mynda óslitna járnbraut frá öiluin hnfnstöðum við Atlanzhaf í Canndn til Ivyrrahafs. Sú hrnut liggur um miðlíiut frjóvttiurtn hfíltittinx eptir )>ví endilöngu og uui liina hrikalegu, tignarlegu fjallaklasa, nortur og vestur af Superior-vatni og uin liin nafnfrægu KleÚnfjóU Vesturheims. II c i 1 n æ in t 1 <> i> t s 1 a <r. I.optsliigið í Manitoba og Norðvesturlandinu er viðurkennt liið heilnæm sla Ameríku. Hreinviðri og þurrviðri vetur og sumar; veturinn kaidur, en bjar og staðviðrasamur. Aldrei |>oka og súld, og aldrei fellibyljir eins og sunnarilandi S A VI K A NHSS T J Ó R N I N í C A N A 1» A gefur hverjum karlmanni yflr 1S áru gömlum og iiverjuin kvennmnnni, sem hefur fyrir familíu að sjá 16 0 e k r u r a f 1 a n <1 i alveg ókeypis. Hinir einu skilmálar eru, að landnemi búi á iandinu og yrki |>að. Á Jann hátt gefst hverjum nianni kostur á að verða eiguudi siunar áuylisjarðar og sjálfstæður í efnalegu tilliti. ÍSLENZKAR NÝLENDTR Manitoba og canadiska Norðvesturlandinu eru nú l>egar stofnaðar á 6 stnðnm Þeirra stærst er NYJA ISJAND liggjandi 45—80 iufinr norður frá Winniix 'peg, a vestnj'-strömi Winnipeg-vatns. Vest.ir frá Nýja íslandi, í 80—3.5 mílna fjaVlæ'.Vð er ALPTA VAI'NS-NÝLENDaN. í báðum |>essum nýlendum er mikið af ó- numdu landi, og báðar þessur nýlendur liggja nær höfuðstað fylkisins en liinna. AAlGI LE-NYíjfoNDAN er 110 niílur suðvestur frá Wiunipeur, nokkur VALLA-NÝLENDAN 2H0 mílur í nor<Svestnr frá ’w'p.í., QU'APpId.LE-NÝ um það: Thoias Bennett, ÐOM. GOVT. IMMIGRATION AGENT, 33. Ii. Kaldvilison, (islenzkum ttmboffsmanni) DOJl. GOV'T IMMIGRATION 0FFICE8% WINNIPEG. - - - - CANADA.

x

Lögberg

Beinleiðis leinki

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Lögberg
https://timarit.is/publication/132

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.