Lögberg - 19.11.1890, Blaðsíða 7
LÖGBERG, MIÐVIKUDAGINN 19. NÓV. iS.,0.
1
(Framh. frá 2. bls.).
1864 náði hann undir sig Nerc
York Central brautinni og litlu
síðar Æ'ne-brautinni, og hafði [>að
kostað langa og liarða baráttu áður
milli hans á aðra hlið, en Drew,
Jay Gold og James Fisk á hina.
Stóð f>á svo um eina hríð i peim
fjárglæfrabardaga, að nærri lá að
Vanderbilt yrði undir og færi á
• höfuðið; f>að var Jregar James Fisk
hafði fyJit marlraðinn með fölsuðum
hlutabrjefum. En {rrautsegja og
hyggindi Vanderbilts sigruðu hjer
senr> optar; mótstöðumenn hans urðu
að gefast upp og alveg á lians
náöir, og Jjet hann pá fjelaga pá
borga sjer 9 miijóuir dollara í
,,kostnað og skaðaba tur“. — Innan
5 ára haíði lianH enn aukið 25
miljóuum dollara við pað sem liann
átti undir. Hann var pá áttræður
orðinn, og pótti furðulítil ellimörk
á lionum sjá. Svo frá’iært var minni
hans, að hann gat í huganum
áreynslulaust f) Igt öllmn sínum
margbreyttu fyrirta*kjum með árvekni
sinni og glöggsæi. í bækur sínar
á skrifstofunum leit liann örsjaldan,
en pvl optar aptur í litla slitna
vasabók. sem hann bar jafnan á
sjer; var hún útlcrotuð með skringi-
legum og ófimlegum rúnum, er
enginn gat ráðið nema liann, p\í
að hann var mjög illa skrifandi.
Rjettritun kunni liann lítið eða ekk-
ert í, og gat eliki skrifað sendi-
brjef án pess að gera af sjer ótal
rjettritunar-hneyksli í liverri Jínu:
hann liafði aldrei notið neinnar
menntunar. Alla tíð til dánardæg-
urs skrifaði hann t. d. boylar fyrir
boiler. Aptur á inóti lmgsaði og stílaði
hann merkilega ljóst ög gagnort,
er hann las öðrum fyrir. Iirjef lians
voru að pessu leyti sannar fyrirmyndir,
enda var fátt beinni vegur til að
reita liann til reiði, on að við hafa
óparfa mælgi í brjefum til hans.
__Hann skorti mentun, en eklci
náttúrugáfur.
„Það má segja allt, sem segja
parf í brjefi, á einni blaðslðu; peir
sem purfa tvær, eru lieimskingjar,
sem eyða tíma og pappír til einsk-
is,“ var hann vauur að segja.
Hann eyddi aldrei óparfa orð-
um sjálfur, livorki í brjefaskriptum
nje viðtali. Lífsliættir lians voru ó-
brotnir og einfaldir, og að spila
nokkra slagi af whist var eina
dægrastyttingin, sem liann hafði
nokkra ástríðu til.
Uin sjálfan sig talaði hann
sjaldan. Degar liann liafði 4 um
áttrætt, fór hann pó einu sinni, ef
til vill í fyrsta skipti • á æfinni, að
grobba dálítið.
„Síðan jeg fæddist,“ sagði liann
pá, „hef jeg að meðaltali grætt
eina millíón dollara á ári; en pað
sem gleður mig inest, er pað, að
jeg hef árlega með fyrirtækjum
mínum gefið löndum mínum og sam-
pegnum færi á að vinna sjer inn
prisvar sinnum eins mikið eins og
pað sem jeg lief grætt“.
Og liann liafði satt að mæla;
en pað var cliki allur sannleikurinn,
sern liann sagði. Um petta mund
var liann auðugasti maður í heim-
inöm, auðugri lieldur en peir Astor
og Stewart, sem önduðust skömnru
á undan honum. Ilann gaf ymsar
dánargjafir eptir sig látinn, og náinu
pær samtals 15 miljónum dollara;
en aulí peirra eptirijet liann elzta
syni sínum 4Villiam H. Vanderliilt
90 miljónir dollara.
Slíkur undra-auður er pung
byrði. William H. Vanderbilt fjekk
að sanna pað. í höll sinni við Fifth
Avenue var hann umkringdur frá-
bærasta lista-skrauti og öllunr peim
Jífspægindum, er fje getur veitt; en
sífelt saknaði liann par mitt í alls-
gnægtunr sínum peirra friðsælu
yndisstunda, sem lrann liafði liíað
meðan hann var bóndi á jörð sinni
á Staten lsland. Hann liafði erft af
föður sínum liagsynisaugað, vilja-
festuna og polið, en af móður sinni
göfuga og lireina lund. En honunr
var pað ekki gefið, eins og föður
hans hafði verið, að geta að kvöldi
dags tlöygt frá sjer öllunr starfs-
áJiyggjum og hvOt sig svo, að liann
gæti tokið ópreyttur aptur til staría
að morgni. Hann liafði ekki heldur
pá sterku heilsu, senr faðir hans hafði
haft, og hann gat ekki tekið sjer
störíin tins frámunalega ljett eins
og hann hafði gert. Honum var
erfiðara um að viuna og var sein-
virkari; en liann bætti pað upp
með óslítandi elju og iðjusemi. Hann
styrði svo vel sínum fyrirtækjunr,
að auður hans íór sívaxandi, en
heilsa hans og kraptar fóru sí-
pverr/mdi.
Dessi miljónaeigandi barnraði
sjer opt vfir pvl að eiga svona
margar miljónir. JÞessi auðugi pjóð-
veldis-pegn, sem varð auðugri en
nokkur af heimsins konungum, kikn-
aði í knjám undir pungabyrgði auð-
æfa sinna. Ynrsir hötuðu lrann,
margir öfunduðu liann; allir gerðu
ein’iverjar kröfur til hans; hótunar-
brjefum og hjálparbænum rigndi
sffellt yfir hann, og púsund snörur
voru jaftran fyrir Jiann lagðar á
ytnsa vegtt til að hafa eittlrvað upp
úr lionum. — í brjefi til eins vinar
síns kemst hann svo að orði: „200
miljóna dollara auður er of pung
byrði fyrir herðar r.okkurs eins
manns. Dað feikna-farg prístír
tnjer til jarðar og drepur mig.
Jeg vil ckki leggja slíka byrði á
lierðar neinunr af sonunr tnínunr.
Jeg hef ekkert gagn af að vera
svona ólióflega auðugur, pað veitir
nrjer ekltert yndi. Að liverju Jeyti
er jeg sælli en hann nágranni niitin,
sem á ekki nenra liálfa nriljón? Iiann
fær betur en jeg ttð bergja á lffs-
ins sönnu nautnum. Ileimili lians
er eins skrautlegt og pry’ðilegt í
alla staði eins og initt, og liann or
lieilsubetri og liíir sjálfsagt lengur.
Hantr getur að minnsta kosti reitt
sig á' vini sína. Það er pvi ásctnin-
gur minn, að pegar jeg fell frá, skuli
synir mínir skipta nreð sjer auðn-
um og álryggjununr“.
Ári síðar dó lrann. í erfðaskrá
sinni gaf liann samtals 100 miljónir
dollara til y'nisra góðra og nytsamra
fyrirtækja og stofnana. Synir lians
voru orðnir allrflíir menn sjálfir, áð-
ur en hann dó, enda Jjet liann pá
ekki fá nema sínar 50 miljónirnar
livorn. Þeir lijetu annar Cornelius,
en liinn William. Fráfall lians vakti
hina mestu atlrygli í New York,
og blaðið Sun sagð: meðal annars
um arfleiðsluskrá Jians:
„Aldrei liefitr nokkttr maður áð-
ur ritað nafn sitt undir sviplíkt skjal.
Menn hafa sjeð konunga láta eptir
sig ógrynni fjár; keisarar Jiafa farið
landflótta og flutt nreð sjer fullar
skrínur dfrusttt gersenra; fjárglæfra-
menn liafa loikið sjer að milljónum
eins og trúðleikarar; bankarar hafa
safnað of fjár; eti aldrei liefur í
heiminum fyrr sjozt inaður útJifta
pannig miljón á ntiljón ofan í góð-
um gangeyri. ímyndunaraflið stend-
ur prumulostið andspænis pessunr
gullstraumi, pessum ltundruðum tnill-
jóna — tölum, setn oss sundlar við
að heyra, en enginn eiginlega skil-
ur til fulls, af pví nr^ðurinn geíur
að eins gcrt sjer ónákvæma hug-
mynd um stærðina. Og pó er petta
enginn drauntur; eins manns vilji
liefur hjer stráð út milljónunr eins
örlátlega eins og J>að væru bara
epli“.
W. I I. lllkSlll
Skraddara verzlun
312 Main Street,
Andspænis N. P. R. Depot.
Fulikomnar birgðir af alls kon-
ar skozku tweed, worsteds, yfir
frakka-efnum o. s. frv., fyr-
ir vægt verð; vjor á-
byrgjumst að fötin
sje nreð nyjasta
cniði og fari
ágætlega. [27.ág. 3ir>
NÝ MEDTEKNAR STÓRAR BYRGÐIR AF
I I
■^reti»£i.3i’-',5ro3?'o.303LJ
--------S V O S E M-----
^ALKLÆDNADUR, CUXUR, YFIRFRAKKAR-^
---------ALLT NÝJASTA SNIÐ.-----
I.jómandi úrval AF TILBÚNUM FÖTT'M. - Skotsk, ensk og canadisk NÆRFÖT.
SKINNKÁPUii <k; SKINNHÚFUR.
C. A. Gareau,
Klædasali,
SkradÉPÍ.
Merkid er: GYLLTU SKÆRSN, 324 Main Str., Gagnvart N. P. Udtcliinu.
[l.Okt.ðm
M. BRYNJOLFSON.
n. j.laxd v
BRYNJOLFSON & LAXDAL
MÁLA FL U TNIN G S ME NN.
I>eir láta sjer sjerstaklega annt um innhciintu á gömlum og nýjum kaupskuklum verkamanna.
t>eir hafa ótaí^markaðar peningauj phæðir til að lána gegn fasteignnveðum.
14.oc.3m] C5aEa,-^7'£3L3LiL€>3L^s Pem'bin.a. Go., 35ÚT- X>.
eru að liætta verzlun
THEO. HABERNAL,
Lodsltiiuurrj. o(j Skraudari,
Breyting, viðgerð og hreinsun á skinnfötum, skinnum, karlmannafatnaði
o. s. frv., sjerstaklega annazt.
569 Main St. Winnipeg. [I áa 5n
Tannlæknir
525 Aðalstrætinu.
Gerir nllskonar taniilækuingitr fyrii
sanngjarna borgun, og svo vel
S tnjCum á r.ngð
TA KIÐ ÞIÐ YKKim TIL
OG HEIMSÆKIÐ
Og pið verðið steinliissa, hvað ódýrt
pið getið kejjit iiýjar vörur,
-----EINMÍTT NÚ.--------
NJiklar byrgðir af svörtum og mislit
um k j ó 1 a d ú k u m.
50 tegundir af allskonar skvrtuefni
hvert yard 10 c. og par yfrr.----
Fataefni úr alull, union- og b >m-
ullar-blandað, 20 c. og par yfir.—
Karlmanna, kvenna og barnaskór
----með allskonar verði.-----
Karlnranna alklæðnaður S5.00 o«r
par ýfir.----------
Ágættóbrennt kaffi 4 pd. fyrir $ 1.
—Allt ódýrara en nokkru sinni áður
W. K. E/^TOjN & Co.
SELKIRK, MAN.
EDINBURGH, 0 A K 0 T A.
Verzla með allan pann varning,
setrí vanalega er seldur í búðuin í
smábæjutium út um landið (yeneral
stores). Allar vörur af beziu teg-
undum. Kornið inn og spyrjið um
verð, áður en pjer kaupið anttars
taðar.
Manchester House.
Ef [>ið viljið fá fullt igildi
peninga ykkar, pá farið til
J. CORBETT & GO.
542 MAIN ST.
WINNIPLG.
FATAS9LUMENN.
Alfatnaður fyrir karlinentr og
drcngi.
Hattar, Húfur, o. s. frv.
Hvér setn parf að láta hvolfa úr
skegghnífum, skerpa sagir, gera
við regnhlífar eða pvilíkt, fær pað
við vægu verði 211 James Street.,
hjá Police Station. [lse.7tf
GRliAT
ORTPIER
R A I L W A Y.
Á hverjum morgni kl. 9.45 fara
The Great Northcrn Railway Trainin
frá C. P. R. járnbrautarstöðvunum
til Grafton, Grand Forks, F'argo,
Great Falls, Helena og Butte, par
sem nákvæmt samband er gjört til
allra staða á Ivyrrahafsströndimri.
Samband er líka gjört í St. Paul
og Minneapolis við allar lestir suð-
ur og austur. Alveg tafarlaust til
Detroit, Lcndon, St. Tonras, Toronto,
Niagara Falls, Montrcal, New York,
Boston, og allra staða i Canada og
Bandaríkjunum.
Lægsta vcrd. Fljót fercl.
Áreidanlcgt sainbaud.
Ljómandi dagverðar og svefn-
vagnar fylgja öllum lestunr. Fáið
yður fullkonrna ferða áætlun. Prís-
lista, og lista yfir ferðir gufuskip-
anna yfir hafið. Farbrjcf alla loið
til Liverpool, London, Glasgow og
til meginlands Norðurálfunnar selj
um við með allra lægsta verði og
með beztu Gufuskipa-línum.
Farbrjef gofin út til að flytjii
vini yðar út frá gatrria landinu fyr-
ir $32,00 og upp.
.1. F. Wiiitney H. G. McMickan,
G. P. og T. A. Aðal Agent,
St. Paul. 376 Maiu St.
Cor. Portage Ave.
Winnipcg.
A. B. CAIL,
býr til oy selur
kátsjúk-stimpla, merkiplötur, innsigli, ein
kennisskildi, farangursmerki, stálstimpln,
brennimerki o. s. frv.
I 410 Main Str. Winnipeg Man, [Okl. 3m
CIIINA IIALL
430 MAIN STR.
Œfinlega mikliu byrgðir af Leirtaui,
Postulínsvöru, Glnsvöru, Silfurvöru
s. frv. á reiðunr lröudum.
Prísar )>eir lægstu í bænunr.
Komið og fullvissið yður um þetta.
GOWAN KENT&CO
MUNROE &WEST
Málafœrdumenn o. s. frv.
Freeman Bi.ock
480 IV[ain Str., Winnipeg.
vel pekktir rneðal Islendinga, jafnan reiðu
búnir til aS taka aS sjer má! [eirra. gerai
áyirmningr o. i. v
SPYlt.TXÐ
EPTIlt VEIÍDI Á ALLSKONAR
og iiieitim.iöli
n. a. borninu á King St. og Market Square
Þiðfáið vmfiiið borgnð ef þið viljið.
GlSLI ÚLAFSSON.
PEMBINA, N. I)
Og « ;i allar einar birgtiir af al-
rnennum varnittgi, par eð peir ætla
að byrja
WHOLESALE-verzlun
I St. Paul.
JtDt btrímr aí» srljaM fyrir
1. jan. 1891 fyrir wliole-
sale-verð eða niinna.
Pembina, m. D.
t 31 des.]
LANDTOKU- LÖCIN.
Allar sectionir með jafnri tölu, nema S
og 26 getur liver familíu-fuðir, eða hver
sem kominn er yfir 18 ár tekið upp, sem
heimilisrjettarland og forkaupsrjettarlami.
INNRITUH.
Fyrir landinu mega menn skrifa sig á
þeirri landstofu er næst liggur lamiinu, setn
tekið er. Svo getur og sá, er nemu vill
laud , gefið öðrum umboð til |>ess að inn-
rita sig, en t,il i>ess verðnr hann fyrst nð fá
leyfi annaðtveggja innanríkisstjórans í Ott-
awa eða Domiuion Land-umboðsmannsins
í Winnipeg. $ 10 t>arf að borga fyrireign-
rrjett á landi, en sie jað tekið áður,
i>arf að borgt $ 10 meira.
SKYLDURjlAR.
Samkvæmt núgildandi heimilisrjettarlög-
um geta menn uppfyllt skyldurnar með
þvennu móti.
1. Með 3 ára ábúð og yrking b.ndsins;
má |á landnemi aldrei vera lengur frá
landinu, en 6 mántiði á ári.
2. Með |>ví að búa stöðugt í 2 árinnan
2 nrílna frá landinu er numiö var, og að
búið sje á lanidnu í sæmilegu húsi tim 3
mánuði stöðugt, eptir að 2 árin eru liðin
og áður en beðið er um eignarrjett. Svo
verður og landnemi að plægja: á fyrsta
ári 10 ekrur, á 2. 25og3. löekrur, enn-
fremttr að á 2 ári sje sáð í 10 ekrur og
á )>riðja ári í 25 ekrur.
3. Með því aíS búa hvar sem vill fyrstu
2 árin, en að plægja á landinu fvrstaárið
5 og amiað árið 10 ekrur og | á að sá í
| ær fyrstu 5 ekrurnar, ennfreimtr að bygg ja
|>á sa’inilegt íbúðiiiliús. Eptir að 2 ár eru
þanuig liðtn. verðtir landnemi að byrja
búskap á landinu ella fvrirgerir hnnn
rjetti sínum. Og lrá jeim tíma verður
hitnn að búa á landinu í |>að minnsta ö
mámiði á hverju ríri um iriggja ára tíina.
UWj EICN.4RERJEF
geta mena beðiö livern laiid-agent sem
er, og hvern þunn umboðsnmnn, semsend-
ur er til að skoða umbætur á Ueimilisrjett,
arlandi.
En sex mártuðum áður en lnr.dnemi biður
um eigwirrjett, rerður hann uð kunttgera
það IJominion Land-umboðsmanninum.
LEIDBEINi'NCA UfY|E0D
aru í Winnipeg, að Moosoaiin og Qu.’Ap
pelle vagnstöðvum. Á öllum l essum stöð-
um fá innflyt.jendur áreiðanlega leiðbein-
ing í hverju sem er og alla aðstoö og
hjálp ókcypis.
SEIflNI KESujiLISPjJETT
getur Uver sá fengið, er hefuvfcngið eign-
arrjett fyrir landi sína, eða skýrteini fr
umboðsmamrinum um að haun linfi átt að
fá \\nnn fi/rirjvrámántiðnr bvrjun 1H87.
Um upplýsingar áh æran li land stjóvn-
arinnar, liggjandi n iUi austur landamæra
Manitoba fylkis að austan og Klettafjalla
að vestan, skyldu menn snúa sj >r til
A. M. BURGESS,
7ág. tf.] D puty Minister of the Iuterior