Lögberg - 20.01.1894, Side 1
Lögberg er gcfis út hvern miSvikudag og
laugardag af
THE LöGBERG PRINTING & PUBLISHING CO.
Skrifstofa: Afgreiðsl ustola: PrentsmiSja
143 Princess Str., Winnipeg Man.
Kostar $2,00 um áriS (á Islandi 6 kr.
borgist fyrirfram.—Einstök númer 5 cent.
Lögberg is puklished every Wednesday and
Saturday by
ThE LÖGBF.RG PRINTING & PUBLISHING CO
at 143 Princess Str., Winnipeg Man.
S ubscription prrce: $2,00 a year payabie
'n advance.
Single copies 6 c.
7. Ar. |
Winnipeg, Manitoba, laugardaginn 20. Janúar 1894.
{ ^p. <■
FRJETTIR
CANADA.
Kol eru nyfundin á lHndamærum
Canada op Bandaríkjanna núlæfrt
Lake of thc Woods, og fjelag hefur
myndazt til f>ess n?i vinna f>au. Kolin
eru sOgð ^Oð linkol.
Borin er til baka sagan um frað,
að fjelag sje að myndast í Vancouver
til f>ess að hjíilpa Hawaii drottning-
unni aptur til valda. Mótmælunum
fylgir sú staðhæfing, að Canadastjórn
mundi ekki leyfa vopnuðum mönnum
að fara frá Canada til Hawaii.
Svo mikil bröjrð eru að fram-
göngfu verksmiðjueigendanna við
stjórnina í Oitawa, að þingmenn, sem
ætla að ná tali af lienni til að bera
fram við hana mál kjósenda sinna,
kvarta undan f>vi, að f>eir geti ekki
fengið að tala við ráðherrana. Full-
trúar frá flestöllum verksmiðju-iðnað-
argreinum hafa nú heimtað af stjórn-
inni að balda tollinum á sínum iðnaði,
og allir segjast peir fara á höfuðið, ef
tollurinn sje snertur.
Sonur Mercier9 fyrrverandi
stjórnarformanns í Quebec og tveir
aðrir unglingar, sem fyrir nokkru
r'yndu að sprengja 1 lopt upp Nel-
sons minnisvarðann í Montreal og ollu
með pví mikiurn blaðauinræðum
fengu dóm sinn nú í vikunni og
sluppu með $25 sekt og málskostnað.
Mercier varði sjálfur son sinn, og
mýkti dómarann með pví að hæla
Nelson á hvert reipi.
Mr. Van Horne, forseti og fram-
kværadarstjóri Kyrrahafsbrautarfje-
lagsins canadiska, átti nu í vikunní
tal við blaðamann í Toronto um á-
standið hjer í Canada, og komst pó
að orði á pessa leið: „Petta land
stendur sig betur nú en nokkurt ann-
að land. Þrengingarnar, sein nú
ganga yfir allan heiminn, hafa ekki
kreppt að okkur neitt likt pví sem
pær hafa kreppt að öðrum pjóðfjelög-
um“. Hann var spurður, hvort hann
hjeldi, að siðar væri von á sömu bág-
indum hjer, og peirri spurning svar-
aði hann með pessura orðum: „Jeg
held ekki, að að eins liafi orðið frestur
á bölinu, að pvf er Canada snertir,
heldur að við höfum sloppið hjá pví,
en auðvitað hljótum við að verða varir
við pá örðugleika, sein allur lieimur-
inn á við að stríða. Aðalatriðið er
kornverðið. Jeg heId að fólkið út
um lieiminn neyðist til að kaupa okk-
ar korn áður en næsta uppskera fer
fram, og pessvegna hef jeg góðar
góðar vonir um aðalatriðið, og trúi
pví, að meiri hagsæld sje í væudum“.
Mr. Van Horne varsjerstaklega spurð-
ur um vesturhluta Canada, og sagði
hann, að fólkinu par liði miklu betur
en I tilsvarandi Jandshlutum sunnan
landamæranna, og að í hverju öðru
landi mundi fólki finnast pað tiltölu-
lega baða í lósum, ef pað stæði sig
eins vel eins og nienn standa sig í
noiðvesturhluta Canada.
Trúflokka-skólar.
Vjer fengum hjer um daginn
tækifæri til að sýna lesendum vorum
álit blaðsins Free Press hjer í bænum
— sem nú er vitanlega merkasta cana-
diska frjettablaðið vestan Superior-
vatns, síðan pað fjekk af nyju sæmi-
lega ritstjórn — á pyðingu útlendu
blaðanna hjer í landinu, og vjerbent-
um jafnframt á pað, hve skoðun blaðs-
ins á pvi atriði er ólík skoðunum ein-
stöku landa vorra, sem lengst pykjast
komnir inn í hjerlent pjóðlif.
í petta skipti dettur oss í liug að
benda lesendam vorura á aðra grein I
sama blaði, sem kom út í fyrradaj. .
t>ar er að ræða um hina æðri skóla,
sem stofnaðir hafa verið hjer í landii u
fyrir prívat framlög. Það virðistekki
úr vegi fyrirpá sem harðsnúnastir eru
gegn hinum fyrirhugaða íslenzka
skóla, að hugleiða pað sem merkustu
blöð landsius segja um samskom r
skólastofnanir annara manna. Blað ð
kemst meðal annars að orði á pessa
leið:
„t>að cr fátt um mil'íónaeigendur
í Canada. Menn, sem kallazt geta
auðugir eru ekki á hverju strái. En
san.t eru all margar stofnanir í Cana-
da, setn eiga að miklu leytl gagnsemd
sina að pakka örlaeti prívatmanna
Jafnvel i Manitoba og norðvesturland
inu, par sem óhætt er að fullyrða, a?
engin auðmanna-stjett sje til, liafi.
skyndilega risið upp stofnanir, seni
eiga tilverasina að pakka sjálfviljug-
um framkvæmdum einstakra manna.
og pær eru pví merkilegri, sem fram
lögin hafa að miklu leyti komið frá
mjög efnalitlum mönnum ....
,,t>að er að vlsu satt, að stofnanir
pær setn hjer er um að ræða heyra
nær pví allar einstökum trúa fiokk
um til og eiga tilveru sina að pakka
peim trúarflokkum, en hollu áhrifin
frá peim ná til allra fylkisbúa. Mani-
toba hefði pann dag í dag enga æðri
menntastofnun, ef skólar trúarflokk
anna hefðu ekki sameinað krapta sín»
til pess að mynda Mamtoba liáskól
ann, og, með mjög litlum styrk ai
fylkisins hálfu, tryggt honum virðu-
legt sæti meðal systur-stofnananna
hjer í landinu. Oss kann stundum að
langa eptir töfrakrapti Stanfords,
Cornells- eða Hopkins- millíónanna;
en samt sem áður er pað vafasamt,
pegar allt kemur til alls, hvort slikar
stórgjafir eru, hvað æskilegar sem pær
annars kunna að vera, merki
um jafn-mikla andlega heilbrigði,
eða hafa tiltölulega eins víðtæk
álirif til góðs í samanburði við
peningagildi peirra, eins og pær gjaf-
ir, sem sprottnar eru af alvarlegri við-
leitni,sem opt gengur nærri mönnum.1-
The Home Building and Savings Assoeiation
1 W Tvlpeg.
Forseti: M. Bull. Varaforseti P. C. McIntyee, M. P. P.
Stjórnemlurs
F. W. Drewry, Horace E. CKAwroRi), Ai ex. Bi.ack, R. J. Campbell, A. Frederickson,
J. Y. Gkiefin, James Stuart.
Vanalcgir lilutir.
I)eild A $1.20 á mánuði f 60 mánuði borgar fyrir einn hlut, $100.00,
Deild B $0.60 “ “ “ 90 “ “ “ “ “ $100.00.
Deild C $0.40“ “ “114 “ “ “ “ “ $100.00.
Skrifstofur ií liorninu rt I’riuccss og McDcrmott str.'ctum.
M. H. MILLER.
p6f>$HAf>VRr
41 Sous.*)
Frönsk saga.
*) Sou er fran-kur eirskildingur,
sem jafngildir hjer um bil 5 aurum.
Einar3’> minútur hafði verið beð-
ið með ágæta súpu, og hún hafði ver-
i ^ að smá-versna, en pað tók pó út
yfir. að hr. Chap >utot var á náluin um,
hvið kynni að hafa lient dóttur hans
C larlottu, sem limnim pótti mjög
vænt um. Hann leið sárustu hræðslu-
kvalir, og svo blandaðist hungrið inn
í pær, og hann hafði aldrei verið eins
nærri pvf að skilja, hvernig á pvf
s æði, »ð meun fremdu sjálfsmorð.
Á pessu augnabliki kom Geir-
p úður, gainla barnastúlkan, elda
b iska i, pjóuustustúlka ungfrúarinn-
ar, kvennmað irinn, sem í einu orði
var allt í öliu par í húsinu, nöldrandi
inn í borðstofuna og sá að feðginin
voru'ekki lil að fara að borða. Hr.
Ch&uoúlot var alveg búinn að missa
m'ittinn og polinmæðina, og ljet á
sami augnabliki blaðið, sem hann
ha'ði verið að lesa, detta út úr hönd-
un un á sjer, og pað syndist helzt svo
se n hondurnar ætluðu líka að leka
niður af handleggjunum.
„Nú-nú, hr. Cbapoulot?“ segir
Geirprúður önuglega.
„Nú-nú, Geirprúður“, segir vesal-
ing3 maðurinn.
„Á jeg að fara liurt með súpuna?“
„Haldið pjer, að pað sjc ómaks
i ts vert, Geirprúður? Charlotta kem
ur víst á næsta augnabliki. Jeg er
alvecr hissa á, að hún skuli ekki vera
komin. Hve nær fór hún og hvert
fór hún?-‘
„Frökenin fór, eins og hún er
vön í söngkennsluna kl. 4. Keunslan
■iten bir yfir einn klukkutfma. Setj-
im svo, að hún purfí hálfa stund til
að komast hvora leið, pá ætti hún að
vera komin hingað kl. 6, enda er hún
ævinnlega komin um pað leyti“.
,.Og nú er hún orðin 35 mínútur
eptir 6“.
,.En strætisvagninn eropt fullur“.
„Og fari strætisvagnarnir grenj-
andi!“
„Það getur verið, af pvf að veðr-
ið er svo gott, að frökenin hafi gengið
á sig krók, og komi aðra leið lieim, og
svo eru margar hattabúðir og gull
skartsbúðir og margt fallegt á leið-
inni, sem dregur að sjer athygli
ungra kvenna“.
„Fjandinn hafi móðinn, og gull-
skartið og stelpuna sjálfa. ef hún læt-
ur mig bíða svona! Mjer pætti s. am-
an að vita, hvað fólk vill sjá eptir að
tniðdagsmatartími er komiun. Þá
ætt i mcnn hvork’ að hafa augu nje
eyru fyrir neinu öðru en matnum“.
„Að jeo nú ekki rnii nist á elsk-
hugana, spjátrungana, s* m elta lag-
legar stúlkur, til pess að livítla að
peim------•*
„Ó, einmitt pað, elskliugana, pað
er svo! Þjer e aá hlæja að m|er,
Geirprúður. Það er svo guði fyrir
pakkandi, að Chailo ta veit, hvernig
uún á að fara að pví að losna við pá
porpa'-a. Mjer pykir vænt um að
geta sagt, að Charlotta hefur verið al-
in upp eins og ameríkanskar stúlkur.“
„Það getur verið, að pað sjeekk
ert að pví, og pað sje ekki annað en
aulaskapur úr mjer, en hvernig nokk-
ur faðir getur látið dóttur sína hlaupa
svona eina út um hvippinn og hvapp-
inn á strætunum, pað er mjer —“
„Hlaupa! HJaupa! hvers vegna f
ósköpunum segið pjer petta? Þjer
vitið, að pað er alveg pvert á móti,
Geirprúður,— Cbarlotta sem flytir sjer
aldrei nokkurn tfma“.
„Það er gott, pjer skulið geta
AYER’S
S a r s a p a p i 11 a
tekur ölhim öörum blóöhreinsamii mer'ti'-
um fram. Fyrst vegDa Jiess >iö hún er bú-
in til mestmegnis úr Honduras sarsapi-
rilla rótinni, þeini ága-tu meðala nt
Lfpknar kvpf Ein,1,K ve£mi i,e8a
LUjRíidl t\VBI gu'a rotin er yrkt beinl n
is fyrir fjelaiiið og er þvfaltjend fersk ogal
beztu tegtind. Með jafn mikilli aðgætni
og varúð eru hin önnur efni í þetta ágæti
meðal valin. Það er
BESTA fVIEDALID
vegnfl a?i bragö J>ass oet verkun er nl
tjend baö sama, og vegna Jiess að það ei
svo ste»*i<t að inntökiirnar mega vera svo
lltlar. t>að er r>ví sá bíllegasti blóðhreins
ari sem til er. G *rir það að verkum að
Lœknar kirtlaveiKi Ifvtrðurs^ml."^
leg, svefninn endurmrrir og liíið verð. i
ániegiusamt. Það eins og leytar eptir ölln
óhreinu í líkamaliyggiuguniú og rekur þa?
kvabilaust og á nö|i|eLran hátt, á tióita.
AYEK’S Sarsnparilla geftn kröftugt 1'óta
tak og göniliiin og veikluðum eudurnýj
aða heilsu og styrkleika.
AYER’S
Sarsaparilla
Búin til af Dr. J. C. Aver & Co., Loweli,
Mass. Seld i öllum lyfjabúðum. Kostar
$l.oo flaskatl, sex fyrir $5,oo.
LÆKXAlt AÐRA, MUN LÆKNA ÞIQ.
hont gam in að pvi. En takið pjer
eptir pví setn jeg segi, petta
fer allt illa, og pað verður yður að
kenna, j’ður að kenna, fyrir pað að
ala hana upp eins og amerí —“
Hr. Chaponlot vildi ekki hlusta á
petta lengur. Hann hafði allt í einu
ráðið af hvað hann skylai gera.
„Geirprúður, Geirprúður, farið
pjer burt með súpuna og haldið pjer
henni lieitri, og komið pjer með stíg
vjelin mín. Jeg ætla að fara út á
móti henni ".
Geirpiúður tautaði enn eitthvað,
fór samt út með súpuskilina <g kom
aptnr með stígvjelin. í sama bili var
dyrabjöllunni hringt rösklega.
„Það er Charlotta, loksins!“ sagði
faðir liennar, sem var að fara úr morg-
unskónum.
„Það er frökenin“, sagði Geir-
prúðu". og hún flytti sjer svo mikið
nð Ijúka upp dyrunum, að hún fleygði
stígvjelunum á disk hr. Chapoulots.
Charlotta kemur inn eins og of-
irlítill hvirfilbylur. Ilún er lítil vexti
>g býður af sjer góðan pokka, með
hlæjandi augu og mjúkthár, sem fell-
ur í lokka — er 18 ára gömul, hefur
iitla fætur og hvelfdar ristar, fallegar
hendur með fyrirtaks hönzkum, auk
óieljandi annara smáatriða — spje*
koppareru íkinnunum og hakan er
falleg í laginu og vöxturinn mjúkleg-
nr oít priflegur. í stuttu máli, liún
e- ljómandi falleg Parisar ungírú, dá-
litið fiðrildi, öll pakin borðum og
kögri, bló'num og leggingum, mið
a ’ar vörurjír búð föður síns utan á
sí iii m snotra líkama, en alls ekkert
biðarstúl uleg sj.ílf.
.,Loksins ertu kominn,“ segir fað-
i- henimr kaldhæðnislega, og sezt um
1 ið við boiðið og tekur pentudúkinn
ú brotunuin.
,.Ó. pabbi, jeg ætlaði ein.nitt að
f a að seg ja pjer ----“
„Seztu niður, sez u niður fvrst;
p'i getnr sagt injer pa’' meðan við
erum að l>orða, og pá skil jeg pað
1 ka betur. .íeif er, svei mjer, búinn
a'' biða nógu lengi. Geirprúður,
kimið pjer með súpuna.“
„En. pabt>i, pú gitur ekki hugs-
að pjer pað; jeg hef komizt í reglu-
ligt ævintýri.“
„Ævintýri!“ hrópar hr. Cliapou-
I >t, og br< kkur saraan. Jafnframt
1 tur Geirprúður til hans yfir súpu-
skálina, og pað er bæði ávltun og
sigur S augi aráðinu, eins og hún
segði: „petta sagði jeg yður.“
„Já, pabbi, ævintýri, í sporvagn-
inum, með ungum karlmanni.“
„í sporvagninum, með ungum
kirlmanni? Guð almáttugur hjálpi
o'<kur!“
„Ameríkanska uppcldið,11 nöldr-
ar Geirprúður, en fer um leið út, pví
að nún fær allskýra bendingu um pað
frá húsbónda sinum.
„Ó. pabbi, petta var allra-lagleg-
asti maður, sem var í pessu ævintýri
með mjer, pað segi jeg pjer satt“.
„Jeg ætlast til að pú vitir pað
góða mín, að ungur og laglegur
maður á ald'ei að komast í ævintýri
ineð ungum stúlkum — allra sízt f
sporvagni. Segðu mjer greinilegar
frá pessu“.
Meira.
Miinpoe, West & Malher
Málafœrslumenn o. s. frv.
Harris Block
IH WJarket Str. East, Winnipeg.
vel þekktir meöal íslendir.ga, iafnan reiðu
búnir til aS taka aS sjer mál þeirra, gera
yrir l>á iinninga o. s. frv.
% T O M 13 O L A ^
OG
SKEM MTISAM KOMA.
verður haldin í liúsi Unitara, horniuu á McWilliam og Nena Streets.
ÞRIÐJUDAGSKVELD, 22. JAN. 1894,
Tombólan byrjar kl. hálf-átta e. m.
Á eptir Toinbóiunni skemmta pessir:
Mr. B. L. Baldwinson:
Dr. Ó. Stepheusen:
Mrss. Scott & Boyce:
Mr. H. G. Oddsou:
Mr. J. Ólafsson:
Mr. Boyce:
Mr. H. S. Helgason:
Mr. J. Ólafssou:
Mr. Bo} ce:
Ræða.
Solo (með orgel spili).
Shakespearian Dialonge (páttur úr leikriti)
Solo (og Guitarspii).
Upplestur.
Comio Recitation.
Solo.
Ræða.
Coniic Song.
Þeir sem hafa sótt samkoraur vorar undanfarandi ár, muna víst eptir pví
að peir hafa ætið t.oið pað.oi ánægðir, og i petta sinn vonum vjer til að geta
gert eins vel við fólkið ef ekki betur. Hlutiruir á Toinbólunni eru flest’j
nýir, og mjög margir meira virði enn pað seni pað kostar að sækja samkom-
una. Skemmtanirnar verða í bezta lagi eptir pvl sem menn hafa áít að venj*
ast á íslenzkum samkomum.
Adsrangrux* 2öc. (f drdttuj fr.j.