Lögberg - 01.12.1894, Síða 1

I
Logberu cr getið út hvern mifvikudag
laugardag af
Thr LöGBERO PRINTING & PUBLISHING CO.
Skrifstota: Atgreiðsl astota: rrctttcmiðjs
148 Princess Str., Winnlpog Man.
Kostar $2,00 uin árið (á Íslandi 6 kr.
borgist fyrirfram.—Einstök númer 5 cent.
LöGberg is puhlished every Wednesday an J
Saturday by
ThE LoGBERG PRINTING & PUBLISHING CO
at 143 Prinoess Str., Winnipeg Man.
S ubscription price: $2,00 a year piyable
n a lv.i n'
Single copies ð c.
7. Ar. }
Grefnar
MYNDIR og* BÆKUR.
——
Ilver sem sendir
25 Royal Crown Soap Wrappers
til Royal Crown Soap Co., Winnipeg, Man..
getur valið úr löngum lista af ágretum bókum
eptir frsega höfundi:
The Modern Home Coo^ Book
eða
Ladies’ Fancy Work Book
eða valið úr sex*
Nyjum, fallegum myndum
Fyrir
100 ROYAL CROWN SOAP WRAPPERS
Ljómandi fallcgar Bækur í ljefeptsbandi.
V.ptir fræga höfundi.
Engum nema Royal Crovvn Soap wrapper*
▼erður veitt móttaka. Sendið eptir lista yfir
bækurnar.
The Royal SoapCo., Winnipeg.
FRJETTIR
CANADA.
Fyrir bæjarstjórninni í Toronto
liggur tillaga um að loka veitinga-
hítsum kl. 9 á hverju virku kveldi, að
undanteknum laugardagskveldum.
I>á er veitingahúsunum þar í borg
inni lokað J>egar kl. 7.
Yfirdómarinn í Torontohefur ný-
lega fellt merkilegan dómsúrskurð I
tvlkvænisroáli. Kvæntur Canada-
maður hafði farið suður til Bandaríkj-
anna og kvænzt |>ar af n\*ju. Svo
kom hann norður til Toronto og sett-
ist J>ar að. Mál var hófðað gegn hon-
um fyrir tvíkvæni, en dómarinn dæmdi
liann sv'knan, með J>ví að engin gild-
andi lög væru til I Canada gegn J>ví,
að kvæntur maður mætti fara til
Bandaríkjantia og kvænast par af
nýju. í tilefni af J>messu dómi var
annar tvíkvænismaður 1 Brockville,
sem alveg eins stóð á með, látinn laus
nú í vikunni iín dóms.
Sjera Hadon, kaj>ólskur prestur
nálægt Ottawa, virðist ekki slaka til
með tekjur sítiar. Fyrir nokkrum
dögum kom hann heini til eins safn-
aðarmanns síns, I.awlors að nafni, og
krafðist pess, að ltann borgaði eptir-
stöðvar af prestsgjöldum. Lawlor
J>ótti prestur fara hranalega að sjer og
neitaði. Prestur kvaðst J>á mundi
taka hftsbúnað ltans og selja, og fór
tafarlaust að bera ltann út úr húsiuu,
og nokkuð af honum sendi presturinn
jafnvel burt, áður en Lawlor reyndi
að verja eign slna með valdi. Ilann
befur nú liöfðað inál gcgn presti sln-
um, og heimtar $500 í skaðabætur.
BAMHRIKI.Y
ltæningjaskip fer um J>essar
mundir fram með suðurströnd Onta-
rio-vatnsins, og gera skipverjar par
mikinn óskunda. Skipið heitir ,Molly‘,
er siglingarskip ágætt, og er að sögn
okki notað til annars cn ránferða.
ItlOnd.
Hrjátln og sex menn hafa verið
teknir fastir I tilefni af ránum J>eim
og illverkum, sem framin voru fyrir
skömmu á eyjunui Sardiníu. Meðal
pessara manna, sam grunaðir eru, og
teknir hafa verið fastir, er einn fyrr-
verandi foringi í herliðinu, einn prest-
ur, einn dómari, tveir landeigendur
og nokkrir lögreglumenn.
Stjórn Japaus hefur r.eitað að
voita viðtöku pcim scudimönuum lvíu-
Winnipeg, Manitoba, lauganlaginn 1. desember 1894.
( Nr. 94.
verja, sem komið hafa til hennar með
tilmæli um friðarsatnning, og fundið
sjer pað til, að peir hafi ekki verið
sendir beint af stjórn Kína í Pekin.
Fyrir pað befur Japans stjórnin orðið
fyrir ailmiklum ámælum í Norðurálfu-
blöðunum.
Fund mikinn á að halda í Lund-
únum I pessum mánuði (desember) til
pess að mótmæla sem kröptuglegast
illverkum Tyrkja I Armeníu. Brezku
stjórninni er brugðið um pað, að hún
hafi hylmt yfir peim ódáðaverkum, og
fær hún ámæli mikið fyrir.
Sir Charles Dilke, hinn nafn-
kenndi brezki, radikali pingmaður,
sagði I ræðu nú í vikunni, að frjáls-
lyndi flokkurinn mundi ekki láta sjer
lynda hálfvelgju Roseberys lávarðs
um breytingar á valdi lávarð utof-
unnar, er.da bafi pað, sem fyrir hon-
um virðist vaka, engin önnur áhrif en
pau að styrkja Ihaldsfiokkinn.
Lögreglustjórnin í Lundúnum og
Liverpool er mjög hrædd um, að Fen-
íar muni fara að byrja á morðum sín-
um af nýju S báðum peim borgum.
Lögreglumenn veita stöðugt eptirför
peim Balfour, Morley og öðrum stjórr,-
málamönnum, sem mikinn pátt hafa
tekið i máluin írlands, til pess að
vernda J>á gegn lífshættu frá pessum
óaldarseggjum.
Nýlendustofuan Booths.
General Booth frá Lundúnaborg
á Englandi, stofnsetjari og aðalfor-
stöðumaður Sáluhjálparhersins, var
nýlega staddur í Chicago. Hann
hafði mjög mörgu að gegna par, pví
að mesti fjöldi ýmsra fjelaga vildi fá
pennan heimsfræga mann til að lialda
ræðu fyrir sig, og varð liann við til-
mælum allra, að svo miklu leyti, sem
timi leyfði.
í einni af ræðum slnum fór hann
nokkrum oiðum um, hvernig hann
færi að lypta föllnum og fráviltum
mönnum upp í mannlegt fjelag á ný,
eða upp til annars og betra lífs. Hann
sagði frá pví, pegar hann keypti 4000
ekrur af mýrlendi, sem talið var ó
brúkandi, rjett hjá Thamesánni á Eng-
landi, og brej’tti pví í mannabyggð
með jurtagörðum, ökrum og íveru-
húsum. Svo hjelt bann áfram á
pessa leið: „Jeg vissi af J>essu úr-
gaDgslandi parna rjett við ármynnið.
Enginn virtist vilja nýta pað. Svo
kom jeg upp í borgina, og par s4 jeg
urmul af úrgangs fólki, sem var vita
gagnslaust sjálfum sjer og öðrum.
Svo fór jeg að leita fyrir mjer og
faun pá fólk, sem átti allmikið af úr-
gangs-peningum, sem láu arðlausir,
og fólkið vildi gjarnan leggja í eitt-
hvað gott og gagnlegt. Jeg tók svo
pessa úrgangs-peninga og petta úr-
gangs-fólk og fór með pað út á petta
úrgangs-land. Jeg fór svo að láta
petta allt vinna hvað með öðru, cg á-
rangurinn varð sá, að landið, sem áð-
ur var nærri pví einskis virði, er nú
metið á $1000 ekran. Landið keypti
jeg fyrir $90,00 ekruna.
Mjer er sagt, að í Californíu
gefi ekra af landi af sjer 13-15 bushel.
Góð lönd á Englandi gefi af sjer 20-
26 af ekrunni. Á Skotlandi er pað
uin 50, en 4 landinu okkar parna, úr-
gangs-landinu, fást vanalega 56—60
bushel af ekrunni. Hveitiræktin er
að verða arðlítil af pvi að prísinn 4 pvi
hefur lækkað. Aðalvandræðin eru
að fá vinna handa pessu fólki, án
pess að gera með pví skaða öðrum
verkalýð. Eiaa ráðið er að íiýtja burt
úr pessutn borgum, setn pegar eru
orðnar allt of mannm.irgar, og setja
pað niður á landsbyggðinui.
llvað á að gera við sakamanninn,
pegar bonum er sleppt út úr fangels-
inu? Jeg leyfi mjer að spyrja yður
að pví. Pað setn fyrir ltonum liggur
er að svelta eða að fremja sjálfsinorð,
eða viana, ellegar að stela. Nú vill
hann ekki sveJt i, og mannfjelagið
vill ekki Lta hann drepa sjálfan sig.
En svo vill nnunfjel3gið ekki heldur
gefa sakamanni atvinnu, liversu ein-
lægan vilja sem hann kann að hafa til
pess að bjarga sjer á heiðarlegati hátt.
Enginn vill taka hann í sína pjóuustu
vegna hans fyrra lifnaðar, svo hið
eina úrræði, sem hann á eptir, er að
stela.
t>að fyrsta, sem við gerum við
slíkan mannræfil, pcgar hann er
kominn út á landið, er að láta hann
safna lioldum. Við gefum lionum
nóg að borða, svo lonum tínnist liann
vera orðiim að tnanui ajitur. Svo lát-
um við hanu verða. fyrir nýjutn siö-
ferðislegum áhrifuni, snúum lijaria
hans til guðs, svo að pangað kornist
nýr friður. Friður við guð, friður
við sjálfan hann og friður við náung-
ann. I>að er ekki til neins að segja
að allir menn sjeu jafnir, pví að peir
eru J>að ekki. Sumir eru veikir fyrir
og veikleiki leiðir pá til glæpa. Sum-
ir eru illa innrættir og peirra illa eðli
gerir pá veika fyrir.
Nú pegar oru 300 mcnn komnir
4 petta land, en rúm erparfyrir 1000,
par eru ræktaðar margar tegundir
ávaxta, og par eru nú um 100 kýr. Á-
vextina, mjólkina, smjörið og smíöis-
gripi iðnaðarmanna seljum við jafn-
Óðuro. og 34 af hundraði liafa nú ver-
ið borgaðir af peim peaingutn, sem i
petta voru lagðir. Búgarður pessi er
kallaður „EIevator“, af pvi hann hefur
orðið til pess að iypti upp möunum,
sem legið hafa niðri á botni í svivirð-
ingardjúpi Lundúnaborgar.
Viðvíkjandi nýlendu áformi sínu
anLarsstaðar en á Englandi, sagði
General Booth, að ásetningur sinn
væri, að ná haldi á stórum landflák-
um, og senda fólkið pangað við og
við. Hann sagðist ekki ætlast til að
peir sem á pessum jörðum byggju
eignuðust pær sjálfir, heldur skyldu
peir borga leigu af peim, og hana
eptir pví meiri, sem landið yrði meira
arðberandi. Enga bættu kvað hann
á pví, að pessir leiguliðar yrðu óá-
nægðir pó peir sjái nokkurn ágóða
renna tii hersins, pvf peir viti að hann
gengur til pess að hjálpa öðrum aum-
ingjum, sem eru í sömu sporutn, og
peir voru áður sjálfir, til J>ess að eign-
ast pægileg heimili, einkum par setn
peir fá nóg fyrir sig og fjölskyldur
sínar að leggja.
Stofuoíninn.
Eptir Jan Destrem.
Framh.
„En hugsiðyður J>ó vel um, lterra
r.auartin. Ef jeg á ekki að biðja
hennar dóttir yðar fyr en uppgötvan
min er búin að gera tnig vellauðugan,
verður dóttir yðar ef til vill öðrum
gefin, og hljótið pjer að sjá, hvilík
raun mjer mundi að pví“.
„t>jer eruð ekki mcð öllum
mjaila!,.. .Farið heim til yðar og
leggið kalda bakstra um höfuðið á
yður... .Guðs friði!“
Lamartin gleymdi skjótt J>essari
viðræðu. Hann hafði allt annað um
að hugsa og nógur ábyggjur við að
striða. Varsúein og eigi hvað minnst,
að stofuofninn t viðhafnaisalnum hans
rauk cins crg ciinreið og gcrði óvcr
andi par inni. Og pað einmitt nú.
pegar verst gengdi, i tniðjum desetn
bermánuði, í patm mund er hann liaft’ i
á'ormað að hafa tnikið og veglegt boð
inni í afmælistninuing dóttur sinnar.
er pá var nítján ára. Hattn sendi cpt-
ir húsasmíðameistaranum s’nunt. Sá
bjóst við, að eittlivað mikið stæði t 1.
Hann varð fár við, erhann hcyiði
að erindið var ekki tnoikilegra.
„Mj ;r finnst ofn, sc n rýkur, vera
sannarlega fullnóg ástæða'* 1 * * * S., anzað
Lamartin. Við erum allt af votevgf'
öll saman, jcg og k‘>na mín og bötn.
t>að haldt aliir, að við sjeum að syrgja
einhvern".
„Jeg verð að leyfa mjer að heta
á inóti pvl setn pjer segið. Ofninii
yðar er gerðttr eptir minni fyrirsögn.
og hann gotur ekki rokið".
„Má vel vera; en bann rykur i ú
samt“.
,,£>að er af pvf, að pjer kyndi?
kolum. Ef pjer leggtð í bann brenni,
hætlir hanu ó''ara að rjúka' .
„Jæja. Jeg skal reyna pað".
En ekki stoðaði pað hót. Oðara
en í pví var kvv.ikt, lagði kolsvartau
reykjarmökk fram úr ofnitium.
Lamartin ritaði núfrægasta húsa-
smíðafræðingnum í borginni og bað
liann að rannsaka petta vandatnál
Hann skoðaði ofninn vandlega í krók
og kring, og mælti:
„Hvaða porskálfur er pað, sem
smiðað hefur pennan ofn'-?
„Það befur búsagerðarmeistarinn
minn gert, liann Nandelet '.
„Sagði jeg ekki pað, að bann
væri porskáifur! l>jer J>urfið ekki
aunað en að lengja járnpípuna úr hon
um um hálfa aliu, til pess að auka
súginn; J>1 raun allt komast í bezta
lag“.
I>að vargert; en ofuinn rauk engu
minna eptir en áður.
I.amartin tók varla á heilutn sjer;
svo pungt lagðist pessi mæða á hann.
Hatin sengi nú eptir óbrotnum sótara,
ea mjög vel færum í sinni iðn. Ilann
tók allan ofninn ofan og setti geysi-
stóran gorm af járnblikki á pípuna.
Eu allt af rauk ofninn.
I>á kom annar hugvitsmaður iðn-
aðarstjettar og tók burtu allan um-
búnað sótarans, en setti I staðinn
nokkurs konar bjálm af járni með
fýsibelg.
En ofninn virtist ekki ltirða hót
hvorki um hjálminn nje fýsibelginn.
Hann rauk jafnt og áður, og pað svo
ákaft, að enginn hjelzt við inni. Lsm-
artin var hamslaus og óskaði öllum
n
smiðum og ofnum norður og n'ður.
n n
Þá kom dyravörðurinn að máli
við hann og liað hann að láta cigi hug-
fallast. Kvaðst hafa talað við mann,
sem herbergi hofði á leigu par i hús-
inu, um ofninn. „Það or ungur mað
ur“ mælti hann, „sem á heima uppi á
hæsta lopti. Hann segist skuli gera
ofninn hjá yður góðan á 5 mínútum".
„Kallið undir eins á hann og
segið bonurn að koma hingað niður
að vörmu spori. Annars tek jeg af
honum búsnæðið“.
Framh. á 4. bls.
Eyford, 24. nóv. 1894.
Ilr. ritstjóri L’jgbergs,
Jeg bið yður hjerraeð að gjöra
svo vel að prenta eptirfylgjandi nafna-
lista 1 blaði yðar. Það eru nöfn
peirra matina, er gefið hafa til Stein-
unnar Gísladóttur, ekkju Bjarna Júlí-
anusarsonar, og sem hafa borgað til
min. Peningarnir ltafa verið sendir
til ekkjunnar.
Sæmundur Björnsson 0.25, S. J.
S'ofúsjuu 100, fíiuar Dcuidjktssuf}
SALA
BARNAKAPUM.
JÞessa viku höfum við til s'9u 50
Barna Tweed Ulsters ogFurEdged
lin d Cloaks, bláar og rauðar á lit,
vel $4.50 til $9.00 virði.
ykkar íu*vai fyrir $3.
Dötnu Jakkar, TJlsters, Fur lined
Capes og Russian Circulais fyrir hálf-
virði.
Dömu Fur Edged Circulars að
eins $4.75 hver.
20 pakkar «f pjkku tvöföldu
Serge á 25c. yardið.
Kjólatau 11 yard á l reidd fyrir
hálfvirði, að eins 50c. yard.ð.
Fínt kjólatau fyrir hálfvirði, að
eins 35c. yardið.
Vörurnar eru allar mcrktar með
tölustöfum, og eitt verðlag að eins.
Carsley & Co.
Wholesale & Retail.
344 ... . fnaiq StrcBí.
Sutinan við l’ortage Ave.
O. 50, J. Lfndal 0.50, Ole Minis 0.75,
Gunnlaugur Jónsson 0.25, B. Dags-
son 0.50, J. Thorðarson 0.25, J. IL
Gislason 0.25, Jónas ílantiesson 0.25,
P. Illugason 0.25, Th. Sigfússou 0.25,
Jónas Brynjólfsson 0.50, B. Bjarua-
son 0.25, Tórður Magnússon 0.25,
Einar Sigurðsson 0.25, Kr. Jónsson
0.25, Sigríður Krisrjánsdóttir (>.25,
S. Hjaltalin 0.25, L. Guðmundsson
0.25, G. Guðmundsson 0.25, H. II.
Reykjalín 0.25, J. Th. Jónsson 0.25,
H. Thorlakson 0.25, S. Guðmundsson
0.25, S. Sigurðsson 0.50, Jóhann
Guðmundssoti 0.30, Svtinn Thorsteir.s
son 0.50, Jóhann G. Davíðsson 0.25,
M. J. Mínis 0.50, John Kolstað 0.25,
Oscuraos 0.25, II. Ásgrímsson 0.25,
Alleu H. Lang 0.25, M. Johnson 0.25,
John Waing 0.25, Magnús Jónsson
0.25, Job Siífurðsson 0.25, Jóhannes
Einarsson 0.25, Sv. Johnson 0.25,
S. Björnsson 0.25, J. V. Thorlaksson
I. 00, G. Thorðarson 0.50, Guðrún
Grímsdóttir 0.25, t>orl. Jónasson 0.25,
Snæhj. Hanson 1.00, Kr. Jónasson
0.25, Davið Jolinson 0.50, Kristjáti
Guðmundsson 0.25, Guðmundur Páls-
son 0.50, Thomas llalldórsson 0.50,
S. A. Sigfússon 0.25, Guðný Dagsson
0.25, Hólmfríður Ilanson 0.50, Jakob
Eyfjörd 0.50. Magnús Davíðsson 0.25.
Samtals $20.05
Virðingarfyllst
Guðmuadur Gfslasyi^