Lögberg - 25.04.1895, Síða 3

LÖQBERG FIMMTlJ DAGINN 25. APRÍL 1895.
3
Frjettapistlar
Frá Arna Björnsson (fyrrum ping-
manni í NorÖur-Dakota) til
bróður hans, Mr. B. T.
Björnson, ráðsmanns
Lögbergs.
San Fkancisco, Cau, 25. febr. 1895
Kasri bróðir!
Jeg hef nú I fyrsta sinn, siðan
jeg lagði af stað, dálítinn tíma til að
skrifa þjer. Við höfum verið á
fleygiferð alltaf, og bíðum nú eptir
vagnlestinni, sem á að flytja okkur á-
fram til Suður-Californiu.
Jeg lagði af stað, eins og þú
vissir, pann 30. janúar frá Grand
Forks; fór fyrst til Bismarck, og beið
J>ar $ 3 dagaeptir samferðamanni mfn-
um, Mr. Jos. Garnett frá St.Thomas.
þar hitti jeg allmarga, sem jeg hafði
kynnst forðum, og var dvöl mín par
pví mjög skemmtileg. A pinginu
stóð svo, að pingm. voru að hlusta á
„Report of the Compilation Com-
mittee“, sem var stærri bók en Jóns-
postilla, og sýndist mjer pingmenn
vera preytulegir af að sitja undir
peim lestri. Ekkert annað var gert á
meðan jeg stóð þar við, sem í sögur
sje færandi. Eins og þú veist, hefur
pinghúsið verið fullgert sfðan jeg v.ar
par um árið, og ef fjehirzlan væri
ekki galtóm, pá væri það allánægju-
leg Bismarck fórum
við til Helena, Montana, og vorum
par einn dag um kyrrt. I>ingið stóð
par yfir líka, en ekkert merkilegt
málefni var á prjónunm þann dag.
Montanamenn eru ekki búnir að koma
upp pinghúsi (Capitol), heldur brúka
gamalt gestahús (Hotel) í bráðina.
Helena er fallegur bær, uppi í fjöll-
unum, með um 12,000 íbúa, stórar
byggingar (business blocks) og fjölda
af skrautlegum íbúðarhúsum, og er
talinn með auðugustu bæjum í norð-
vestur ríkjunum. I>ar eru bæði gull-
og silfurnámar í grendinni, og er ekki
ólíklegt, að ef silfur hefði ekki fallið
svo f verði, að hætt var að grafa eptir
pvf til muna, pá hcfði einhver verið
búinn að byggja par silfurhöll. Snjór
hafði fallið par hjer um bil eins mik-
ill og í Bismarck, en var að hverfa.
Yið fengum okkur hest og sleða og
keyrðum 4 mflur til Austur-Helena.
I>ar er stórir „Smelters” (málm-
bræðslur),.sem málmblandað grjót og
allskyns pessháttar rusl er brætt í,
og fæst úr pvf gull, silfur, tin og blý.
Næsta dag hjeldum við áfram
vestur yfir f jöllin, eptir að hafa bætt
við öðrum „járnhesti“, sem peir kalla
„hog engine“ (hjólin eru mikið minni
en á vanalegum engines, en tvær
purfa til að draga lestina upp fjöllin).
Jeg er vanur, pegar jeg ferðast, að
kaupa mjer blað til að lesa á vögnun-
um, og gerði pað lfka í petta skipti,
en jeg held jeg hafi aldrei lesið pað
allt f geg.i. I>að ber margt fyrir
augað á leiðinni yfir fjöllin, og injer
varð að horfa út um gluggann á vagn-
inum, í staðinu fyrir að horfa á blaðið.
Brautin liggur f ótal hlykkjum upp
gil, sem eru svo djúp, að maður sjer
naumast ofan f botn á peim, og svo
Iiggur hún hinn sprettinn f kring um
hæðir og hnjúka. Stundum var eins
og járnhestarnir okkar yrðu ópolin-
móðir og leiðir á pessum krókastig,
og skutust pá ýmist á brú yfir þessi
smlgil, eða peir ruddust beint f gegn
um næsta fjallið, og voru pau göng
stunduin allt að hálfri mílu á lengd.
Snjór var uppi á fjöllunum, en veðrið
var blítt og gott. Fjöllin eru öll
skógl vaxin par, og víða sjást merki
til mannabyggða. Við áðum í Spo-
kane, og vorum par einn dag. Bær-
inn er heldur fallegur, á stærð við
Winnipeg, og steudur við Spokane-
ána, sem er ekki ósvipuð Assineboine
ánni, nema hvað vatnið er hreint og
tært. Foss er par nokkuð stór f ánni,
og er vatnsfallið mikið, og mikils
virði fyrir bæinn. I>að er notað
til ýmsra parfa t. d. til að hreifa 3 all-
stórar hveititaylnur, rafmagns-,plants‘
og fleira.
t>að var hrjóstugt land að sjá
víða vestur frá Spokane, á milli kletta
og Cascade fjallanna: Víða sást
ekkert annað en „sage brush“ (lágir
viðarrunnar) og sandur, en þó var
okkur sagt, að pessi sandur iærií
raun og veru mest eldgosaaska og
mjög frjófsöm; að par sem hægt væri
að véita vatni á, ræktuðu menn mik-
ið af margskonar ávöxtum, sem spretta
par betur en vestur við ströndina, pví
par er ekki eins heitt á sumrin.
Seattle var næsti bærinn, sem við
komum í. t>ar vorum við einn dag, og
fórum á bát paðan til Tacoma. Báðir
pessir bæjir eru við Puget-sundið, og
eru viðlíka á stærð — hjer um bil
40,000 manns í hverjum. Á bak við
Seattle er Washington vatnið, og fór-
um við þangað. I>ar er lystigarður
og skemmtihús, og leikur fólk sjer
par á sumarkveldin. í garðinum voru
fáein hreindýr, og nokkuð fleira af
viltum dýrum. Fjórir stórir selir
voru kvíaðir af í vatninu, og tveir
Svanir voru á dálitlum polli 1 garð-
inum.
Auðsjeð var, að hjer var öðru-
vfsi vetrartíð en við höfum f N. D. og
Man., pvf grasblettirnir í kring um
húsinn voru algrænir. Skammt frá
Tacoma er Rainier fjallið, 14,500 ft. á
hæð. Fjall petta er útbrunnið eld-
fjall, og stendur eitt út af fyrir sig.
Snjór er á pví allt árið um kring, og
má pví geta nærri, að það muni vera f
meira lagi tilkomu mikið.
Niðurl. á 5. bls.
Avarp
TIL KVENNFJBI.AGS VflvUlt SAFXAÐAI!
AÐ Mountain, N. D.
Vjer undirskrifaðir finnum oss
bæði ljúft og skylt, ekki að eins i
nafni sjálfra vor og einstakra manna,
heldur I nafni allra meðlima Vfkur-
safnaðar, eldri sem yngri, er standa
utan við petta fjelag, að flytja yður,
gófugu fjelagskonur, verðskuldað al-
úðarfyllst pakklæti fyrir pað göfug-
lyndi, samfara rausn og höfðingsskap,
sem vjer allir, safnaðar bræður og
systur yðar, höfum orðið njótandi í
marg-ítrekaðri hjálp og gjöfum til
kirkju vorrar og safnaðar frá yðar
starfsömu og gjafmildu höndum. Oss
telst svo til, að meðtöldum þeim
1130.90, er þjer gáfuð söfnuðinum í
jólagjöf á næstl. ári, — þá munið
pjer nú vera búnar að gefa Víkur-
söfnuði og kirkju vorri hjer að Moun-
tain í allt upp á 1500 (flmm hundruð
dollara) virði, með pvípjer hafið gefið
allt, bæði fast og laust, sem nú er
innan veggja hússins sjálfs, og sem
allt er hið nauðsynlegasta og til þæg-
inda og pryðis fyrir söfnuð óg kirkju.
Og þegar vjer lítum nú til þess,
hvað tiltölulega fáar konur þjer eruð
í samanburði við kvennfjölda pessa
safnaðar, og hve margar af pessum
fáu eru sjálfar efnalitlar og skortir
mörg þægindi í sín eigin hús, þá get-
ur oss ekki dulist pað sannmæli, að
„siguræll cr góður vilji“. Og að
þessi yðar vilji sje sá góði vilji,sem er
byggður á kristilegri trú og kærleika
til guðs og manna.
Góðu konur! Vjer purfum ekki
að segja yður pað, pví pjer vitið það
sjálfar, að sönn kærleiksverk eru sjald-
an launuð af mönnum; en þjer vitið
llka og trúið pví, að sá erhefur heitið,
að launa svaladrykk, sem gefinn sje
af góðu hjarta, hann muni umbuna
ríkulega og á bezta tíma allt annað,
sem gert er í hans nafni og honum til
dýrðar. Þjer vitið og ennfremur,
hvert fjelags-skip yðar horfir, I hvaða
áttogað hvaða takmarki, og meðan
pað horfi svo, muni pað ætlð stefna I
rjetta átt og að rjettu marki, hvernig
svo sem staða yðar og lífskjör kunna
að breytast.
Hugprúðu konur! Niðurlag
pessa ávarps sje pá kveðja frá sjálf-
um oss og öllum, sem I því eru taldir,
og sú innileg ósk, að eins og fjelags
starfi yðar hefur, frá því hann hófst
og allt til þessa, unnið að góðu mál-
efni, svo mætti pað og verða á hinum
I hönd farandi tíma og allayðar daga.
Vjer óskum að fjelag yðar auðgist að
góðum fjelagskonum, og verði að þvi
ljósí sem upplýsi pennan söfnuð og
leggi slðan birtu sínayfir pá staði fje-
laga vorra og fjelagsskapar, sem vant-
ar ljós.
í aprílm. 1895
Fulltróar Víkur-safnaðar.
H. II. Reykjalín, skrifari.
3RISTOL’S
PILLS
Cure Biliousness, Sick Head-
ache, Dyspepsia, Sluggish Liver
and all Stomach Troublcs.
BRISTOL’S
PILLS
Are Purely Vegetable,
elegantly Sugar-Coated, and do
not gripe or sicken.
BRISTOL’S
PILLS
Act gently but promptly and
thoroughly. “The safest family
medicine.” All Druggists keep
BRISTOL'S
PILLS
Vegpjapappir ||
OG
|| Gluggalilæjur
Jeg gei selt yður billegri og betri veggja-
pappír enn nokkur annar í þessum bæ.
Mörg liuntlriid tcgundir úr ad
vclja.
Góður papplr að eins 5c. rúllan.
Jeg liefi miVið af gluggablæjum, tilbún-
um og ótilbúnum, sem jeg vil selja
fyrir innkaupsverð.
Þjer munið finna i>að út að |>jer fáið
hvergi ódýrai i og failegri veggjapappír
og gluggablæjur en hjá mjer.
Jeg liefi íslending I búðinni, Mr.
Árna Eggcrtsson, sem ætíð er reiðu-
búinn til að afgreiða yður.
ROBT. LECKIE,
425 IV(ain Street, - Winnipeg.
Tklei'iione 235.
VID
HJA OTTO
Dv‘rar vörui; eru nú ckki
lengur til ncma I Sögu lið-
inna tíma. Nú er mest hugs-
að um að hafa mjög góðar
vörur og selja pær með
mjög litlum ágóða. Mfnar
vörur eru nýrri og meiri en I
nokkurri annari búð í bæn-
um, og verða seldar ir.eð
mjög lágu verði. Iljer á
eptir or príslisti yfir nokkrar
vörutegundir, og er pað gott
sýnishorn af hvcrsu lágt jeg
sel allar mlnar vörur:
1 fata af bezta sýrópi.............$ 75
4yí pd. af bezta grænu kafö....... 1,00
30 „ „ „ Haframjeli............ 1,00
16 „ „ Molasykri................ 1,00
4 „ ., Lion, Arbuckle eða xxxx
kaffi.................... 1,00
'20 „ „ Raspaður sykur.......... 1,00
I gal. af ediki.................... 20
1. pd, Climax,Spearhead eða J. F.
Tóbak......................... 40
Kane), allspice, ginger, pipar og
sinnep, pundið á.............. 20
Góð Giugham 5 cent yardið og upp,
Gott ljerept á 5 cent yarðið og upp.
Álnavara hefur aldrei verið jafn ódýr
og nú —- og stráhattar. Þá getum við selt
fyrir 5 c og upp, og höfum mjög mikið til
að velja úr.
Skófatnaður vor er sá be/.ti og ódyr-
asti, sem hægt er að fá.
KOMIO OG SJÍlt),
A» SJÁ KK AI > TKt'A.
Við borgum hæðsta verð fyrir ull, egg
og aðrar afurðir búsins o. s. frv.
GEORCE H. OTTO
RYSTAL - - - - N. DAKOTA
Stondum enn Fremstip
með verzlan okkar. Við höfutr, meiri
og fullkomnara upplag af vörum, og
seljum pær með 25 prct. lægra verði
en nokkru sinni áður.
Góðir viðskiptavinir okkar geta
nú fengið álnavöru, skótau, fatnað o.
s. frv. upp á lán, og matvöru (groc-
eries) seinna.
Vií óskum að allir gamlir og
góðir viðskipta vinir okkar haldi áfram
að verzla við okkur, og að margir
nýjir bætist við, og I þeirri von höfum
við fengið Mr. Gísla Goodman frá
Mountain til pess að hjálpa Mr. II. S.
Hanson til þess að afgreiða ykkur
petta ár.
Við liöfum fengið mikið af fa.ll-
egum kvenn og barna höttum, sem
við seljum með mjög lágu verði.—•
Og við borgum pað hæðsta verð, sem
mögulegt er fyrir ull.
Heimsækið okkur
Jeg hef $10,000, sem jeg get lán-
að með mjög rýmilegum kjörum gegn
góðu fasteigna veði. Einnig hef jeg
ús og liæjarlóðir til sölu með góðum
kjörum.
II. Lin al.
366 Main Str.
HOUGH & CAMPBELL
Málafærslumenn o. s. frv.
Skrifstofur: Mclntyre Block MainSt.
Winnipeg, Man .
117
Bókin, séin lián koro með, var Buhvers „Paul Clif-
ford“, og jcg byrjaði á að lesa kapltulann sem lýsir
pví, pcgar söguhetjan fyrst hitti Lucy Brandon.
Sagan gagntók mig undarlega. I>að var hin fyrsta
skáldsaga, scm jeg hafði nokkurn tíma snert á. Mjer
fannst stundum að jeg finna óljósa llkingu I bókinni
af mínum eigin liugsunum og tilfinningum.
Og pannig leið kvöldið, ó, svo fljótt, þangað til
að pað var orðið svo skuggsýnt, að jeg sá ekki leng*
ur til að lesa, og þá settumst vil öll við gluggann.
Mrs. Wilson var að skrafa, en við Clara sátum þegj-
andi. Hún horfði út á götuna, og svipur hennar var
þannig, að hugur hennar virtist vera langt I burtu;
jeg vaktaði allar hreifingar I andliti hennar, sem’var
allt af að verða daufara og daufara I áfallandi myrkr-
inu.
Svo var kveikt, og svo borðuðum við kveldmat,
cn að pvl búnu var mál fyrir mig að fara.
„t>jer heimsækið mig aptur, eða er ekki svo?“
sagði hún um leið og hún rjetti mjer hönd sína til
að kveðja mig við garðshliðið.
Jeg ljet ekki segja mjer þetta tvisvar, heldur
sagðist koma aptur næsta mánudag. Svo bauð hún
mjer góða nótt, fór inn og lokaði hurðinni og dag-
urinn var á onda — pessi dagur, hvers sælufullu
endurminningar aldrei hverfa úr hjarta mlnu.
Aðrir dagar, sem fluttu mjer enn meiri sælu,
komu á optir pessum degi, en engir peirra hafa ept-
irskilið cins varanlcgar cnduruiinningar; pað var
124

XI1. KAPÍTULI.
Einn góðan veðurdag bauð Mr. Montgomery
mjer að fara með sjcr I Royal Corinthian leikhúsið.
i>að liafði verið sú tíð, að mjer hefði ekki þótt eins
vænt um noitt annað boð; en síðau hafði jcg lypt
mjer upp í aðra og æðri veröld en Ieikendanna.
Samt sem áður þáði jeg boðið, og fór pangað eitt
kveld tneð honum og Jósla. t>ar eð jcg hafði verið
að afskrifa „rullur“ fyrir leikhúsið, þá var litið á
mig cins og jeg stæði I sambandi við pað, svo jeg
fjekk að fara bak við tjöldin. Að sjá leiksviðið
svona vel, jók ekki hið skáldlega við pað.
Á mcðan jeg stóð á milli tjaldanna til hliðar og
var að horfa á leikinn, komu nokkrir ókunnugir
mcnn inn um heimulegar dyr, som láufaá stúkunum.
t>að voru „gentlemen“ I kveldsamkvæmis klæðum.
Jeg leit að eins snöggvast á þá, og fór svo aptur að
liorfa á lcikiuu. Allt I ciuu heyrði jeg rödd rjett á
113
dag!“ sagði Marta þegar jeg kom til morgunverðar.
„Og það sýnist lika liggja svo vel á yður!“
Áður en klukkan var tíu var jeg kominn nálægt
húsinu, sem liún var I. I>að var cnn of snemmt að
koma þangað, svo jeg staldraði við I nágrenninu um
stund. Hve ópægilegt var pað ekki, að jeg vissi
ekki livað liún hjet! Jcg hafði alveg gleymt að
spyrja liana að pví. Eptir pví sem nær dró pvl að
jeg ætti að hitta hana fór að koma á mig meiri tauga
óstyrkur. Kirkjuklukka ein sló ellefu rjett um
leið og jeg barði upp á dyrnar.
Til dyranna kom feitlagin, gömul kona, sem auð-
sjeð var á að hún var góðlynd.
„Ungfrú ein á heima hjcr hjá yður“, byrjaði jeg
með liikandi rödd.
„0, jeg býst við að pjer sjeuð imgi maðuriun,
sem Miss Clara á von á“, sagði hún og dró utn leið
gleraugu upp úr vasa slnum, mjög rólega, og sctti
pau á nef sitt með mestu nákvæuini og horfði svo á
mig. Hún virtist ánægð mcð útlit mitt, því húu
sagði við mig I vingjarnlcgri róm: „Gangið inn,
ungi maður; Miss Olara kemur strax“.
Hún vísaði mjer inn I nettalitla stofu. Á borð-
inu voru nokkur málverk, dregin með vatnslitum,
sum fullgerð en sum að eins hálf máluð. Ennfremur
var á borðinu heklingarband og ý.nislegt sem úr pvl
hafði verið heklað. Blóm voru lijer og hvar I stof-
unni, á borðinu ínnan um myndirnar og bandið, á
syllunui yfir aniinum, í tvcimur stórum jurtapoltuui