Lögberg - 13.06.1895, Page 5

LÖGBERG FIMMTlJ DAGINN 13. JÚNÍ 1895
5
5

Á ekki hið saraa sjer stað í sögunni?
Kemur ekki mest af hinu góða til vor
sem afieiðing af mótlæti? Stjörn-
urnar í sögunni hafa ekki komið upp
í hádegisbirtu meðlætisins, heldur í
nótt mótlætinganna.
Eins og hinn dýrðlegi stjörnu-
himinu á næturpoli synir oss ljósast
djfrð skaparans, eins skína stjörnur
sögunnar glaðast í gegnum dimmu
mótlætinga þjóðauna, og sjfna hvað í
þeim er, Hvernig hafðu Grikkir
gotað unnið sjer ódauðlegt nafn á
Maraþon-vellinum, ef hinir voldugu
Persar hefðu ekki komið eins og
dimm nótt og ætlað að eyðileggja
frelsi peirra og menntun. Hvað ann-
að en yfirvofandi hætta var pað, sem
biýndi vopn Frakka og t>jóðverja
við Chalons? Bardsginn við Tours
var afleiðing af samskonar kringum-
stæðum. Múhamedstrúar-mönnum
hafði nærri heppnast að leggja alla
Evrópu undir sína kæfandi stjórn, en
bardaginn við Tours frelsaði heiminn
frá pví óláni. t>essir bardagar eru
merkjasteinar í sögu framfaranna,
frelsisins og menntunarinnar. Pegar
Tjer athugum hinar miklu prengingar,
sem leiddu til pessara bardaga, pá
sjáum vjer að að nóttin gerir stjörn-
urnar sýnilegar.
Saga! seg pú mjer hverjir eru
þínir göfugustu synir? Tíminn berg-
málar svarið: £>eir sem mestan sigur
unnu á hættunnar tfð. Lítið á De-
mopenes, Lúther, Milton og Lincoln,
í voru eigin landi. t>að kom enginn
Demosþenes upp í Apenuborg á
meðan engin hætta vofði yfir frelsi
borgarbúa. £>að var ekki fyrr en
skyið, sem hafði upptök sín í Mace-
doníu, hafði hulið sólina, að stjarna
mælskumannanna kom upp, til pess
að skína í gegnum allar aldir með
birtu, sem að eins fyrsta flokks stjörn-
ur hafa. Löng var nótt miðaldanna,
en loksins kom dögunin og í byrjun
hennar morgunstjarna vors tímabils,
guðsmaðurinn Marteinn Lúther. t>að
var sannarlega nóttin, sero gerði
stjörnu enskra bókmennta sýnilega—
Paradísarmissirinn.' Á meðan lukku-
sól hins ódauðlega skálds skein hlý
og björt, heyrðust engin Paradísar-
ljóð. Pað var eptir að dimmu blind-
unnar dróg fyrir sjón hans, að hann
hóf upp rödd sína. Sjáum vjer nokk-
urn Abraham Lincoln á meðan sól
meðlætisins skein á land vort? Nei,
slfkir menn eru að eins sjáanlegir
á þrenginganna tímum. Að eins
þegar frelsið er I hættu, sjáum vjer
aðra eins menn og Washington. Lin-
colnar koma ekki upp fyrr en borgar-
stríð ber að höndum og milljónir
manna hrópa um frelsun frá svívirði-
legri ánauð.
Ef í lífi einstaklingsins er sorg,
myrkur, nótt, pá biðjum guð að him-
ininn sje ekki stjörnulaus. £>ví hversu
dimm, huggunarlaus og voðaleg er
ekki stjörnulaus nótt fyrir pá sál, sem
enga stjörnu sjer skína á hiuini sínum.
E n pað eru skýin, som skyggja á. Ef
höudin, sem pau skapaði, að eins vill
draga pau til hliðar, þá mun jafnvel
sálin, sem ráfar í myrkrinu skilja, að
nóttin gerir stjörnurnar sýnilegar.
Undrasaga frá Carleton Co.
Kemst til iieilsu eptir jiargra
ÁIÍA ÞJÁNINGAR.
Ljet að ósk vina sinna og fjekk fyrir
pað heilsuna, sem prfr læknar
ekki gátu gefið honum.
Tekið eptir The Ottawa Journal.
Mr. George Argue er einn af
hinutn alkunnustu bændum í ná-
grenninu við North Gower. Hann
hefur liðið sárar prautir og eptirtekta-
verðar, og sagan um pað, sem sögð
var fregnrita ofanritaðs blaðs nýlega,
er þess verð að hún sje opinberuð.
„Jeg er fæddur í Carleton Co., sagði
Mr. Argue, „og hef búið alla æfi inn-
an 20 mífna frá Ottawa. Af þeim
hafa 10 ár verið sjúkdóms og pján-
inga ár, svo að lífið hefur verið mjer
pung byrði. Fyrir 11 árum fjekk
jeg kvef, sem snerist upp f lungna-
himnubólgu og lungnabólgu. t>essi
veiki olli svo ýmsum öðrum kvillum
og lá jeg upp úr pvf rúmfastur í 5 ár.
Læknirinn sem stundaði mig sagði,
að ástæðan fyrir pví, að jeg gæti ekki
hreyft mig væri samdráttur vöðvanna
í handleggjum og fótum, sem orsak-
ast hefði af langri legu.
J( g gat dálítið rölt við hækjur,
en að öðruleyti var jeg ósjálfbjarga.
Um petta leyti varannar læknir feng-
inn í viðbót, og sagði hanu að sjúk-
dómurinn væri í mænunni. I>rátt
fyrir alla aðhjúkrun og meðul, fór
mjer allt af versnandi og flestir álitu
mig ólæknandi. Jeg var nú pannig
ástígs, að jeg gat með engu móti
farið á fætur. Jeg hafði samt fast-
sett mjer að reyna allt sem hægt væri
áður en geíist væri upp, svo jeg sendi
eptir einum hinum bezta lækni, sem
til var f Ottawa, og stundaði haan
mik í prjú ár. Hann brendi mig á
bakinu aðrahverja viku og reyndi allt
sem honum kom til hugar, en það
varð árangurslaust. Mjer hríðversn-
aði og jeg var sjálfur kominn á pá
skoðun, að allt hlyti bráðum að taka
enda. Um petta leyti lagði einn af
kunningjum mínum fast að mjer að
reyna Dr. Williams Pink Pills, og ljet
jeg loks undan, og þegar jeg hafði
brúkað upp úr sex öskjum fann jeg á
mjer mikinn bata inun. Jeg brúkaði
alls þrjátíu öskjur og hafa þær kotrið
meiru til leiðar en tíu ára tilraunir
iæknanna. Jeg er nú fær um að sinua
öllurn verkum og er eins hraustur eUs
og \ analega gerist. Jeg brúka enn
Dr. Williams Pink Pills, pær eru
meðal sem mjer líkar og eins lengi og
jeg lifi brúka jeg ekki annað ineðal.
Ef jeg hefði byrjað á pessum pillum
fyrir tíu árum, pá hefði jeg ekki liðið
pær prautir sem jeg hef liðið, pað er
jeg viss um, og þar að auki hefði jeg
sparað injer að borga læknum nokkur
huudruð dollara. Áð eins þeir, sem
hafa reynt pað sem jeg hef reynt,
hafa fulla hugmynd um ágæti Dr.
Williams Pink Pills.“
Dað sem Mr. Argue hefur reynt,
ætti að sannfæra jafnvel pá, sem eru
vanntrúaðir á að Dr. Williams Pink
Pills sjeu öðrum meðölum fram-
ar, og sje hin merkasta uppfund-
ing þessara tfma. Enginn af peim
sjúkdómum, sem orsakast af slæmu
blóði eða veikluðu taugakerfi er svo
áfjáður, að hann láti ekki undan Dc.
Williams Pink Pills, og í mjög tnörg-
tilfellum hefur sjúklingum batnað af
peim eptir að læknar voru alveg orðn-
ir vonlausir um pá og höfðu gefið sinn
síðasta úrskurð: „óiæknandi“. Pill-
urnar eru seldar af öllum lyfsölum og
sendar með pósti fyrir 50 cts askjan,
eða sex öskjur fyrir $2,50, frá Dr.
Williams Medicine Co., Brockville,
Ont., eða Schenectady, N. Y. Takið
ekki eptirstælingar og látið ekki telja
ykkur til að taka bvað sem er.
AYER’S HAIRVIGOR
Gefur hárinu sinn eðlilega lit. og varnar
þVí losi. Mrs. II. W. Fenwick í Digby, N.
8. segir:
„Fyrir ögn meira en 2 árum siðan fjekk
jeg liárlos niikið og jeg var að verða grá-
luerð. Þegar jeg var biíin að brúka eina
flösku af Ayer’s Ilair Vigor, var hárið búið
að ná sinum eðlilega lit og hætt að detta
af mjer, Og með því að bera einstöku
sinnum í liárið, hefur það haldist í góðu
iagi, — Mrs. II. W. Fenwick, Digby, N. 8.
HAR-VOXTUR
„Jeg lá í bóluveiki fvrir áttaárum síðan,
og missti þá hárið, sem áður var töluvert
mikið. Jeg reyndi marga áburði, sem
virtust ekki gera neitt gagn, og var jeg
orðin hrædd um að jeg yrði sköllótt alla
mína æfi. En fyrir sex máuuðum keypti
maðurinn minn flösku af Ayer’s Hair
Vigor, og fór jeg straks að brúka hann.
Eptir lítinn tíma fór að spretta nýtfhár, og
hað eru nú beztu horfur á því að jeg fái
jafnþykkt hár og jeg hafði áðnr en jeg
lagðist.“— Mrs, A. Wbhek, Polymnia St.,
New Orleans, La.
AYER'S HAIRVIGOR
BUID TIL AF
Dr. J. C. AYER & CO., Lowell, Mass.,
Ayer''s pillur lœkna höfuðverk.
Arinbjorn S. Bardal
Selur líkkistur og annast um út-
farir. Allur útbúnaður sá bezti.
Opið dag og nótt.
629 El(]in /\ve.
Islendiiigar í Selkirk-
kjördæmi
Greiðið atkvæði með
Jðilii 1
Þ TNGMA NNSEFXr FRJÁ L S-
L YXD l FL OKKSINS,
við nœstu Dominion kosningar.
MANITOBA.
fjekk Fyrstu Verðlaun (gullmeda-
líu) fyrir hveiti á malarasýningunni,
sem haldin var 1 Lundúnaborg 1892
og var hveiti úr öllum heiminum sýnt
par. En Manitoba er ekki að eins
hið bezta hveitiland í hJmi, heldur er
par einnig pað bezta kvikfjáriæktar-
land, sem auðið er að fá.
Manitoha er hið hentugasta
svæði fyrir útflytjendur að setjast að
í, pví bæði er par enn mikið af ótekn
um löndum, sem fást gefins, og upp-
vaxandi blómlegir bæir, par sem gott
fyrir karla og konur að fá atvinnu.
í Manitoha eru hin miklu og
fiskisælu veiðivötu, sem aldrei bregð-
ast.
í anitoba eru járnbrautir mikl-
ar og markaðir góðir.
1 anitoba eru ágætir frískólar
hvervetna fyrir æskulýðinn.
í bæjunum Wiunipeg, Brandon
og Selkirk og fleiri bæjum munu
vera samtals um 4000 íslendingar.
— í nýlendunum: Argyle, Pipestone,
Nýja íslandi, Álptavatns, Shoal Lake,
Narrows og vesturströnd Manitoba
vatns, munu vera samtals um 4000
rslendingar. í öðrum stöðum I fylk-
inu er ætlað að sjeu 600 íslendingar.
í Manitoba eiga pvi heima um 8600
íslendingar, sem eigi munu iðrast
pess að vera pangað komnir. í Maní-
toba er rúm fyrir mörgum sinnum
annað eins. Auk pess eru í Norð-
vestur Tetritoriunuin og British Co-
lumbia að minnsta kosti um 1400 Is-
lendingar.
íslenzkur umboðsm. ætíð reiðu-
búinn að leiðbeina ísl. innflytjendum.
Skrifið eptir nýjustu upplýsing-
um, bókum, kortum, (allt ókeypis) til
Hon. TIIOS. GREENWAY.
Minister *f Agriculture & Immigration
WlNNIPEG, MaNITOBA.
CAIV I OBTAIN A PATENT t Por m
prompt answer and an honest opinion, write to
Bl U N N & CO., who have had nearly flfty years*
experience in the patent business. Communica-
tions strictly confldential. A Ilnndbook of In-
formation concerninj? Pntents and how to ob-
tain them sent. free. Also a catalogue of mechan-
lcal and scientiflc books sent free.
Patents taken throngh Munn & Co. receivo
special noticeinthe Scientiflc Americnn, and
thus are brought widely before the public with-
out cost to the inventor. This splendid paper,
issued weekly, elepantly illnstrated, has by far the
largest circulation of any scientiflc work in the
world. $3 a year. Samplc copies sent free.
Building Edition.monthly, $2.50 a year. Single
copies, ‘25 cents. Every number contalns beau-
tiful plates, in colors, and photographs of new
houses. with plans, enabling builders to sbow tbe
latest designs and secure contracts. Address
MUNN & CO„ New Yokk, 301 Broadwat.

1 OVIDJAFNAN-
#||E
4H«
LEGT
TÆKIFÆRI,
*
— Til þess að fá —
GQTT BLAÐ OG GÓÐAR
SÖGUBÆKUR FVRIR
LÍTIÐ VERÐ,
*
Nýir kaupendur að
8. ÁRGANGI
LOGBER&S
frá 1. Apríl (eða frá byrjun
sögunnar ,,í leiðslu" ef þeir
vilja) fá í kaupbæti sögurnar
„í ÖRVÆNTING",
252 bls„ 25c. virði.
„QUARITCII OFURSTI,
562 bls., 50c. virði
„þOKULÝÐURINN“,
(þegar hún verður full-
prentuð) um 700 bls,,
að minnsta kosti 65c.
virði —
ALLT pETTA fyrir
$1.50
ef borgunin fylgir pönt ninni.
*
Til dæmis um að sögurnar eru
eigi metnar of hátt, skal
geta þess, að „pokulýður-
inn“ hefur nýlega veriðgef-
inn út á ensku.og er almennt
seldur á $1.2ð.Og þegar þess
er gætt, hversu mikið það
kostar að þýða aðra eins
bók — 700 bls. — vonum
vjer að menn átti sig á því,
hversu mikið það er, sem
vjer bjóðum hjer fyrir $i .50
LðKberK Pr. A Publ. fo.
203
veg búin að ná tnjer aptur, og jeg skal nú ekki kom-
ast í neina geðsliræringu pað sem eptir er“.
Mrs. Wilson hafði sökkt sjer nærri eins mikið
niður í leikinn og Glara, og varð pví strax á sama
máli. Hvað mig snerti, þá hafði pað, að sjá Mr.
Kodwell apfcur, kælt alla löngun mína til að horfa á
leikinn, og jeg var allt af fullur af ótta og áhyggju
á meðan jeg var í leikhúsinu. Við fórum ekki inn
í sæti okkar aptur, heldur settumst aptar í leikhús-
inu, par sem svalara var og vorum par pað sem eptir
var af leiknum.
£>egar við höfðum setið parna litla stund, kom
maður og settist rjett á bak við okkur. Jeg pótcist
þekkja að það var einn af þeim, sem vanur var að
liagræða tjöldunum á leiksviðinu, og sneri því bak-
inu allt af að honum, svo að hann ekki þekkti mig.
Rjett undir leikslokin fann jeg að einhver snerti við
öxl minni, og þegar jeg leit við sá jeg að maðurinn
var staðinn upp og var að gefa mjer bendingu.
Clara og Mrs. Wilson horfðu með svo miklu atliygli
á seinustu viðburði leiksins, að þær tóku ekki eptir
neinu öðru. Jeg leit á þær sem snöggvast, stóð svo
skyndilega á fætur og fjarlægðist þær, án pess að
þær tækju eptir pvl.
„£>eir vilja finna yður parna á bak við tjöldin“,
hvíslaði maðurinn að mjer. „Mr. Montgomery vill
fá að tala við yður strax. Ef konurnar saknar yðar,
þá skal jeg sjá nm þær þangað til þjer komið aptur“.
206
sem lýsingín átti við, hefði gengið framhjá með
manni einifm; annar sagði að stúlka, sem lýsingin
átti við, hefði farið inn í vagn, og fram eptir peim
götunum. Loksins sagði einhver, að lögreglupjónn-
inn, sem verið hefði við dyrnar rjett áður en fólkið
kom út úr leikhúsinu, væri líklegastur manna til
pess að geta gefið upplýsingar um þetta mál.
t>egar hann var spurður um petta, pá sagði
liann að hann hefði sjeð unga stúlku, sem lýsingin
ætti við, koma út úr leikhúsinu með peim fyrstu, og
pað hefði litið út fyrir, að hún hefði orðið viðskila
við einhvern. t>egar hún hefði komið út á strætið,
hefði uugur rnaður snert við handlegg hennar og
sagt eitthvað við hana, sem hann (lögreglupjónninn)
hefði ekki heyrt; en hvað sem pað nú var, hefði hún
gengið burt með honum, og svo hefði hann misst
sjónar á peime.
£>essi saga lögregluþjónsins jók ótta okkar mik-
ið. Við ímynduðum okkur að pað hefði ef til vill
verið Clara. En pegar við spurðum lögreglupjón-
inn betur úr spjörunum, pá sagði hann:
„Jeg gat ekki annað en tekið eptir lienni, pví
mjer sýndist bún vera einhver fallegasta stúlkan,
secr. jeg bef nokkurntíma sjeð, en verið óhrædd; hún
hefur bara gengið sjer ofurlítinn spöl með einhverj-
um ungum manni.“
En þegar Mrs. Wilson og jeg höfðum á móti
pví, að petta gæti átt sjer stað, pá sagði lögreglu-
þjónuinn: >,Jæja, ef þiö haldið að heuiii haíi verið
190
xvnr. KAPÍrutj.
Nú ætla jeg að halda áfram með söguna af sjálf-
um mjer.
Lesarinn man vonandi eptir því, að við Clara
og Mrs. Wilson höfðum komið okkur saman um, að
fara á leikhúsið á mánudagskveldið. Við urðum að
bíða svo lengi eptir að gamla frúin lyki við að klæða
sig, að við kómum ekki í Drury Lane leikhúsið fyrr
en klukkan var orðin liálf átta. Um þessar mundir
var verið að leika ijómandi skrautlega sýningu I
Drury Lane, og stóð almennings hylli hennar í mest-
um blóma einmitt þessa dagana. Af þessu leiddi,
að þegar við ætluðum að kaupa okkur sæti & gólfinu
í þeim hluta leikliússins sem nefnist „pit“, þá var
okkur sagt að hvert einasta sæti væri orðið fullt þar.
£>egar við reyndum að fá sæti í klefunum uppi (boxes)
fengum við sama svar. Clara vildi að við reyndum
fyrir okkur í öllum' pörtum leikhússins, alla leið upp
»ð basuuum (sUlis), eu Mrs Wilsou vildí ekki Luyra