Lögberg - 17.09.1896, Blaðsíða 6

6
LÖGBERG, FIMM.TUDAGINN 17 SEPTEMBER 1896.
Yinislegt.
Merkileg viðgerð á iiælbeini.
Handlæknir einn í London, Water
honse að nafni, hefur eptir pví sem
blsðið Moclern Medicine fyrir júní
mánuð segir, gefið pví skyrslu um
tilfelli, par sem allt hælbeinið á manni
einum var tekið burt vepna pess, að
pað var sykt af tæringu (berkla syki
C'f' ekkert skilið eptir nema punnt
skurm af pjettum vef. Kytt hælbein
vnf búið til úr herðabeini af lambi,
sem haft hafði verið í miðdagsmatinn
á spítalanum. Beinið var bleytt upp
í kaibrtlsyru, pvegið upp f „ether“ og
hindrað að allar bakteriur kæmust að
pvf með karbólsyru-blöndu. Beinið
var tálgað niður í örpunna spæni og
siðan búið til deig úr peim með pvf,
að blanda saman við pá „iodoform“.
Síðan var holan á hælnum v-andlega
fyllt með deigi pessu, skinnið saumað
eaman utan um pað og bundið utan
um með umbúðum, er vörnuðu allri
rotnun. Sárið var aiveg gróið eptir
liálfan mánuð, og sjúklingurinn búinn
að f& nýjan, gagnlegan hæl á fótinn.
Kvennprestar. Samkvæmt ár
bók Congregationalista fyrir yfir-
standandi ár, starfa nú 42 konur reglu-
lega sem prestar á meðal safnaða
poirra; 31 af peim hafa verið vígðar
til prestlegs embættis, en 11 hafa
fengið bráðabyrgða-leyfi til að gera
prestverk.
Gyðingar f Jerósalem. Eptir
pví sem kona ein, sem dvalið hefur f
Jerúsalem um 40 ár, segir í brjefi til
The Christian Advocate, pá er tala
Gyðinga mjög að aukast í Jerúsalem.
Kona pessi segir: „Fyrir 22 árum
sfðan voru að eins á milli 15 og 20
púsund Gyðingar í Jerúsalem; pá voru
engin hús utan hinna miklu múr-
veR£Ja borgarinnar, hverra hliðum er
læst á hverju kveldi. Síðan hafa
miklar breytingar átt sjer stað, og
tala Gyðinga er nú á milli 60 og 70
púsundir, sem mest stafar af flutningi
peirra frá Rússlandi.
Páeinn ávítaðue. Á fundi, er
meðlimir hinna ymsu kirkjudeilda,
sem nefnd eru hjer fyrir neðan, hjeldu
nylega 1 Vínarborg, var eptirfylgjandi
uppástunga sampykkt f einu hljóöi:
,,Meðlimir prótestantisku kirknanna,
grfsk-kapólsku kirkjunnar, ensku
(anglican) kirkjunnar og hinna gömlu
kapólsku kirkna, mótmæla hjer, á
fundi í dag, hroka páfans, sem befur
reynt f hinum sfðasta umburðar-pistli
sfnum, Satis cögnitum, að leiða
mönnum sjálfan sig fyrir sjónir sem
aðal uppsprettu frelsis kirkjunnar og
hinnar rómversk-kapólsku trúar, hinn-
ar einu trúar, senr menn geti orðið
Sáluhólpnir f, og láta (meðlimir ofan-
nefndra kirkna) í Ijósi pað álit sitt,
að pað sje ekki hin prælslega hlyðni,
sem Rómaborg heimtar undir óskeik-
ulleik og vald páfans, heldur samein-
ing í frelsisanda náðarboðskapsins og
bróðurlegum kærleika, sem leiði til
satneiningar allra hinnakristnu kirkna,
sem allar göfugar sálir prá svo mjög“.
Vill drepa sjíjklinga. Prestur-
inn dr. Wendte f Oakland, California,
einn af nafnkunnustu Únítara prestun-
um á Kyrrahafsströndinni, hefur vakið
allmikla undrun með pví að mæla
með, að lífið sje tekið af ólæknandi
sjúklingum á einhvern kvalalausan
hátt. Hartn endurtekur petta álit sitt
í ræðu, sem prentuð var i blaðinu
San Francisco Call. Hann segi
meðal annars i ræðu pessari: „En
pað parf að stíga spori framar en að
koma upp spftölum, og pað er spor
sem hinn menntaði heimur er reiðubú
inn til að stfga. Jeg á við að aflífa
pá á einhvern mannúðlegan hátt, sem
líða ónauðsynlegar og grimmar kvalir
og sem hljóta að deyja. Hvers vegna
ættu menn eins og nú á sjer stað að
reyna að lengja kvalir peirra? Hvers
vegna ættu menn að tæma forðabúr
læknis-víiindanna til að viðhalda
oymd peirra? Væri pað ekki kristi-
legra verk að losa p& á hægau (pægi-
legan) hátt við kvalirnar? Vjer end-
um meðaumkunarsamlega líf hesta
og hunda, sem ómögulegt er að lækna.
Ættum vjer ekki að veraeinsmeð-
aumkunarsamir við meðbræður vora
eins og við ntállausar skepnur?1
[Hverjum mundi maunfjelagið vilja
trúa fyrir að dæma nm, hvenær sjúkl-
ingar eru ólækuaudi? Ilcfur ekki
margur rnaður komist á fætur aptur,
sem læknar hafa álitið ólæknandi og
gefið upp“? Er ekki hægt að lina
kvalir sjúklinga án pess að drepa
(rnyrða) pá? Er ekki mannslffið æðra
og dyrmætara en hesta, hunda eða
annara mállausra skepna? Hinn
menntaði heimur er alls ekki reiðu-
búinn að stíga annað eins spor og
Unítara-presturinn talar um, sem bet-
ur fer, enda er pað eitthvert hið á-
byrgðarmesta og hættulegasta spor,
sem fjelag siðaðra manna gæti stfgið,
að myrða sjúklinga, og vonandi að
önnur eins „mannúðar og kærleiks“-
villukenning fái ekki mikinn byr nú,
framar en að undanförnu.-Rsr. Lögb].
Áhrif Röntgen eða X-geislans,
Telegraf skeyti frá Berlin dags. 23.
júlí, til blaðsins New York Journal,
segir: »Dr. Markuse, sem fótograf-
eraður hefur verið að ,innan‘ (innyfli
hans) með Röntgen-aðferðinni 30
sinnum á síðastliðnum 20 dögum,
hefur misst allt hárið sem afleiðing af
>ví og andlit hans er orðið hálf brúnt
að lit. Skinnið hefur flagnað af
brjósti hans par sem Hittorf-verk-
færið nærri snart pað, og sár, sem
fyrst kom & bakið, er orðið að blæð-
andi und, en skinnið í kring viröist
vera brunnið. Maðurinn er búinn að
tapa öllum kröptum“. [£>essi dular-
fulli geisli virðist hafa sömu áhrif á
pá, seni hann er látinn skína á eða í
gegnum, eins og eldurinn í hellirnum
í Afríku, sem H. Rider Haggart lætur
hina fögru, sí-ungu „She“ (hún) baða
sig í, f skáldsögu sinni „She ‘. Eptir
að hún hafði baðað sig einu sinni í
hinum dularfulla eldi, sem kom út úr
klettunum, eltist hún ekki—lifði í
margar aldir—, en pegar hún baðaði
sig í honum í anuað sinn, datt hárið
af henni og hún skorpnaði upp og dó.
£>að er hvorutveggja, að pað er sagt
að skáldin sjeu spámenn pjóðanna,
enda hefur pað opt rætzt að meira og
minnna leyti, sem pau hefur dreymt
um eða ímyndunarafl peirra skapað
sjer, eins og t. d. sumt af pví sem
Jules Verne hefur látið ske í skáld
sögum sínum.—Ritstj. Lögb ].
unum. Jeg reyndi flest meðul, en
komu pau að litlu liði. Að lokum
var mjer komið til að reyna South
American Nervine. Af fyrstu flösk-
unni fjekk jeg linun og fimm flögkur
læknuðu ir.ig. Það er merkilegt inoð-
al og jeg á pví líf mitt að pakka'.

Break Up a Goitj in Time
BY USINQ
Bjargadi lífi mínu.
Það er ekkert pvaður, heldur sannur
vitnisburður um South Am-
erican meðöl.
UNDRAVERT VOTTORÐ.
GIGT. Hið merka meðal South
American Rheumatic Cure er óhult
og verkarfl*ótt. Linar brautirnar und-
ireins og læknar á einum til premur
dögum. Eyðir gigt og taugagigt
frábærlega fljótt. -Jeg var svo slæm
ur að jeg varð að brúka staf til að
komast um húsið, segir James A.
Anderson frá Calgary, N. W. T
,Stundum pjáðist jeg óbærilega. Jeg
reyndi öll meðöl sem jeg pekkti og
eyddi sex vikum í lækninga tilraunir
á sjúkrahúsi, án pess mjer batnaði
nokkuð. Loks fór jeg að reyna South
American Rheumatic Cure, og pegar
jeg var búinn að brúka upp úr tveim-
ur flöskum fleygði jeg frá mjer stafn-
um og fór að vinna eins og áður.
Jeg hef unnið stanzlaust síðan og er
pað um hálf priðja ár.
NÝRUN. ,.Ieg held að pað hafi
bjargað lffi mínu‘, er vitnisburður Mr.
pames Mc.Brine frá Jamestown, Hur-
on Co., Ont. Þegar hann minntist á
)að hvernig hann hafði læknað sína
slæmu nyrna veiki með Seuth Ameri-
can Kidcey Cure. JÞessi maður var
orðinn svo slæmur að læknarnir uiðu
að 'koma til hans daglega til að losa
hann við pvagið. Fyrsta inntakan
linaði prautirnar og hálf flaska lækn-
aði hann alveg og uppleysti styflurnar
som orsökuðu sykina og græddi hin
sketnmdu líffæri. South American
Kidney Cure læknar nyrnaveiki að
eins og gerir ætfð pað sem ætlast er
til að psð geri.
MAGINN OG TAUGARNAR.
1 veir priðju hlutar allra langvarandi
sjúkdóma koma af skemmdu tauga-
kerfi. Læknaðu taugarnar og pá fer
sykin að vorða viðráðanleg? South
Ámerican Nervine hefur sannað petta
mörgurn sinnum. Það er afbragðs
meðal við taugaveiklun og við slæmu
meltingarleysi hefur pað reynzt fram-
úrskarandi. Geo. Webster frá Forest
segir: ,í mörg ár pjáðist jeg mjög
af taugaveiklun og sárindum í vöðv-
Tlie Qr.ícU Corc for COUGIIS,
COLDS, Cr.OUJ*, T5FON-
CHITIS, nOAKSKNKSS, etc.
I. írs. JosErH Norwicr,
of óJ Scrau. en Avc., TL.ru:.to, writea:
“rynv-!*cctoral h»f* nevor f.’llcil to cure
rny ijiildn n of cr,,up nC'T a fuw doses. lt
mred inyc.df of a long-stflr.dlEg cough aftor
y vi-nl o*her rem,‘iifes hnd f"Jl,,d. It h.-is
Hs > ji-ovod an ex« « llont coupli « ure f- r n«y
fetui v. I jir«*f«»r it t-o anv oihcr UieJi«.*:i#
loi' cóuglui, ciuup or lioaniouc^.'
II. O. r>Avnouii,
cf Little Kocher, N.B., write*?:
“ As a cure for c-'nphs Pyr**-rc« toral Is
tho l»i'8t Ecllint: mcdirino I hi.vt;; my cuj-
tomciii wlll havo no other.’’
Large Botlle, 25 Cts.
DAVIS Si LAWKENCE CO., Ltd.
Proprietors, Montreal

J
Jajid
Tannlæknar.
Tennur fylltar og dregnar út án sárS
auka.
Fyrir að draga út tönn 0,50.
Fyrir að fylla tönn $1,00.
OLAEKE BUSH
627 Main St.
ÝkTENts
Wk CAVtAI ð, I mt MARKs^
^ COPYRIGHTS.^
CAN I ORTAIN A PATKNTf For ■
ui lu«5 pmeui, DuainesB. tommunica*
tlons strictly conadentlal. A Handbook of In-
formatíon concerninc Patent. and how to ob-
lam them sent free. Álso a catalogue ot mechan*
lcal and scientiflc hooks sent free.
* atents taken through Munn & Co. receivfl
noticeinthe Hclentiflc Amerirnn. ond
thu8 are brouRht widely beforethe publlcwith-
put cont to the inventor. Thls splendid paper,
issued weekly, eleRantly illustrated, has by tkr the
!*Jgeat £|IaCU,atíon of aD? ecientiflc work in tbe
W(ií, PamP!e copies eent free.
Bulldinff Edition, monthly, *2.50 a year. Bingie
copies, íía cents. Every number contains beau-
tiAUi plates, in colors, and photographs of new
houses, w th plane. enabling hullders to show tho
,atv? teDd«Becuí? contracta. Address
MUNN & CO„ Nkw YORK, 3«1 BfiOADWAY*
N
PRENTA
FYRIR YKKUR. Vjer
erum nybúnir að fá mikið
af NÝJUM LETURTEG-
UNDUM, og getum pví
betur en áður prentað hvað
helzt sem fyrir kemur, svo
vel fari.
Vjer óskutn eptir, að
íslendingar sneiði ekki hjá
oss pegar peir purfa að fá
eitthvað prentað. Vjer
gerum allt fyrir eins lágt
verð og aðrir, og sumtfyrir
lægra verð.
Lögbcrg Priut. & Publ. Co.
SLranahan & Hamre,
PARK RIVER, - N. DAK.
SELJA ALLSKONAR MEDÖL, BŒKUR
SKRIFFÆRI, SKRA.UTMUNI, o. s. frv.
Mr. Lárur Árnason vinnur i búíinni, og er
því hægt aö skrifa honum eða eigenaunum á ísl.
þegar menn vilja fá meir af einhverju rneSali, sem
þeir hafa áður fengið. En œtfð skal muna eptir að
senda númerið, sem er á miðanum á meðala-
glösunnum eða pökkum.
BORGAR SIC BEZT
að kaupa skó, sem eru að öllu leyt
vandaðir, og sem fara vel á fæti
Látið mig búa til handa yður Jskó
sem endast í fleirí ár. Allar aðgéið-
ir á skótaui með mjög vægu verðí.
StefAn Stefánsson,
625 Main Steeet. Winnipeg
ORTHERN
PACIFIC
RAILWAY
GETA SELT TIOKET
TIL VESTURS
Til Kooteney plássins,Yictoria,Van-
couver, Seattle, Tacoma, Portland, og
samtengist trans-Pacific brautinni og
strandferða og skemmtiskipum tíi
Alaska. Einnig fljótasta og bezta ferð
til San Francisco og annara California
staða. Sjerstakur afsláttur (excursion
rates) á farseðlum allt árið um kring.
TILSUDURS
Hin ágæta braut til Minneapolis,
St. Paul, Chicago, St. Louis o. s. frv.
Eina brautin sem hefur borðstofu og
Pullman svefnvakna.
TIL AUSTURS
Lægsta fargjald til allra stað I aust-
ur Canada og Bandartkjunum f gegn-
um St. Paul og Chicago eða vataðleið
frá Duluth. Menn geta haldið stanS-
laust áfram eða geta fengið að stanza
I stórpæjunum ef peir vilja. Brautin
hefur samband í Duluth við gufuskip
N.W.T. fjelagsins, Anchor línunnar
og N.S.S. fjelagsins.
TIL GAMLAL ANDSINS
Farseðlar seldir með öllutn gufu-
skipalínum, sem fara frá Montreal,
Boston, New York og Philadelphi*
til Norðurálfunnar. Einnig til Suður
Ameníku og Australíu.
Skrifið ejitir verði á farseðlum eð*
finnið
H. Swinlord,
Gen.Agent,
á horninu á Main og Water strætum, í
Manitoba hótelinu, Winnipeg, Man.
92
„Áuðvitað mættuð pjer reiða yður á loforð mitt,
efjeghefði gefið yður nolkurt loforð“, sagði Mr.
Gundy. „Við svíkjuin ekki loforð okkar í peim
plássum, par sem jeg hef hafst við um nokkurn und-
anfarinn tima. Fjelagsskapurinn par gæti alls ekki
staðist, ef við gerðum pað. En eins og pjer vitið,
pá hef jeg engu lofað yður, herra umsjónarmaður11.
„Dað er satt, en jeg veit að pjer ætlið að gera
pað“, sagði umsjónarmaðurinn með brosi á vörun-
um.sem lysti einlægni og transti, en með vantrausti
1 buganum.
„Þjer hafið rjett að mæla“, sagði Mr. Gundy.
„Jeg lofayður að mæta á morgun á hvaða stund og
stað, sem pjer tiltakið, og pjer skuluð ekki komast f
nein vandræði út af pvf, að jeg komi ekki I leitirnar,
ttieð pví skilyrði samt, að enginn af pessum æfðu og
slyngu launmorðingjum hjer í London skeri mfir
ekki á h&Is í millitíðÍDni. Og svo byð jeg yður
góða nótt, herra um3jónarmaður“. 8 J
Umleið og Mr. Gundy sagði petta brosti hann
Vingjarnlega, lypti hattinum ögn upp, rjotti vindil-
inn milh taunauna og labbaði burt f hægðum sínum.
VII. KAPÍTULI.
Fideeia Locke.
Þegáf Vágnlnn, sem lafði Scardale og Miss
Locke voru í, ók burt frá ferðaman»a-klúbbnum og
97
trje petta frá einhverri óprifalegu bakgötunni, sem
er eins laus við allt skáldlegt samband eins og eitt-
hvert uppfægða strætið f Pimlico, og pó rnaður að
eins sjái hinn efsta topp pess yfir hversdagslegu
pökin og reykháfana í kringum pað, pá lyptir pessi
sjón manni strax upp f ríki fegurðarinnar, fmyndun-
araflsins og endurminninganna, og hugsanir manns
lciðast burl til Austurlanda og heiðríks himins, til
hinna arabisku æfmtyra, sein „Þúsund og ein nótt“
skýrir frá, og hinna helgu vatna. Þetta trje hafði
opt slfk áhrif á Fideliu Locke. Hún ieit aldrei svo
á hina breiðu krónu trjesins, par sem hún lypti sjer
upp í fjarlægð, að bugur hennar Jyptist ekki upp
yfir hinar hversdagslegu kringumstæður og bærist
yfir halið til landanna í áttinni par sein sólin sezt í
allri sinni d/rð, og pá var lún ætíð glöð. Samt
hefði hún ekki purft að leita eptir n/rri ánægju eða
nautn, pvf eptir pvf sem almennt viðgengst, lifði
hún ánægjulegu og gagnsömu lífi, sem átti alger-
lega við smekk henuar, og hún átti mjög örlátan vin
°g verndara—verndara, sem aldrei notaði sjor stöðu
sfna sem verndari, hvorki gagnvart Fideliu nje öðr-
um og cnn setn koniið var hafði hún ekki haft neinar
sorgir út af ástum. Auðvitað höfðu /msir karlmenn
pótzt elska hana, en hjarta hennar var eDn ósnortið
af ást. Lífið blasti enn bjart við henni, og skugga
bar enn ekki á framtíð hennar.
Ekki all-langt frá hinum nafntogaða Physic-
garði, inn af honum, var annar garður með háum
96
á Buckingham Palace-veginn og á leiðinní tíl Chelse»<
Báðar höfðu hugann á sorglegum endurminninguIn•
sem pessar stuttu samræður höfðu vakið hjá peim-
Þær töluðu ekkert saman fyr en vagninn var komin11
framhjá Sir Hans Sloane’s Physic-garðiuum og
stansaði fyrir framan dyrnar & húsi lafði Scardale’s.
Physic-garðurinn í Chelsea er undarlegur blett-
ur, gainaldags í útliti og mikið af gömlum endur-
minningum er bundið við hann, pó hann sje par118,
umkringdur af nyjum húsum, úr rauðum múrsteiufi
með máluðum glugga-umgjörðum. Cbelsea befur
algerlega skipt um ham og er nú búin að fá á s'É>
pað snið sem kennt er við Önnu drottnÍDgu, eU
sniðið hefur orðið svo yfirdrifið, að pað er ineirl
Önnu drottningar-svipur & öllum hlutum en nokkurn-
tfina var á dðgum önnu drottningar sjálfrar. Með'
fram hiuum upphlaðna bakka (Thames Embankment)
og meðfram götunum, sem liggja út frá honum, erU
hvervetna hús úr rauðum múrsteini, sem auglý9*
sjálf sig som gamaldags hús mcð svo mikilli ósvífnfi
að maður tekur enn meira eptir pví hvað pau efU
alveg spány. Physic-garðurinn er parna eins °?>
einskonar alvarleg og hátíðleg mótmæli gegn a^rl
pessari nýbreytni. Trjen og runnarnir og grs8*^
hefur allt gamaldags útlit og ber með sjer skrau*
legan hrörnunar-svip. Þar er eitt trje—sedrus-trj0
frá Lebanon—sem sjest allstaðar frá f pessum lduta
bæjarins, eins og nafntogaða trjeð, sem allir sjá “
Pincian hæðinni í Rómaborg. Ef rnaður horfir