Lögberg - 21.01.1897, Qupperneq 6

6
LOGBEKG FIMMTUDAGINN 21 JANÚAR 1897.
pór'Sur Folason.
(Eptir Ptr Sivlt.
A Stiklnstöðam varð st&lakrið,
—pví aldir siman par áttu strið:
X>að, sem átti’ að dafna, *
mót pví, er skyldi hniga;
f>að, sem átti’ að kafna,
mót pví, sem átti’ að stfga.
Bönir geiðum
brugðu sverðum,
hi’mir ’inn bjarti, og
hundurinn svaiti;
hervopn umdu,
hauður nana skjálfa,
randiv rumdu,
rauk úr hreinbjálfa.
En konungs merkið
hvar komið var,
pað vissi’ hann t>órður,
er Jjað fram bar.
Með þjóðum geymist
hans prek og dyggð,
og aidrei gJeymist,
meðan grund er byggð.
I>á bíjótur randa
fjekk banasár,
bann neitti hauda
fyr hnígi nár:
með hetju mundu
hann hóf upp stöng
og skaut f grundu
*vo skaptið söng.
Og Saga segir,
hann seig i bJóð
á Mistarteigi,
en—rnerkið stóð!
Og J>etta sama
»ital sjerhver gera,
ef merki frama
vill maður bera.
Og bili hendur,
.er bættur galli
<ef merkið stendur,
|>ó maðurinn falli.
I»'í Noregs merki,
Jjú muna átt,
^pótt falii’ hiun ster-ti
«kal standa hátt!
Matth. Joch.
—Autlrx.
J5r pví að íslendingar hjer vestra
hafa JgSrf á tveimur mánaðarritum um
trúmál—eins og reynslan s/nir að
peir bafa,—J>4 er ekki óliklegt að þeir
^eti lika melt eitt litið mánaðarrit
rveraldlegs efnis, er flytti peim ýmis-
legt til fróðleiks og ef til vill smá-
vegis til 8KEMmtunar um leið, eink-
urn ef pað gerði sjer far um að vanda
málið, svo að f>að verði með rjettu
nefnt islenzka.
Annars J>ykir óparfi að’ fara að
leiða rök að J>ví, að pörf sje á slíku
riti eða rúm fyrir pað; pví að til lítils
kæmi snjallar röksemda-færslur um
pað, ef reynslan viídi pá ekki á eptir
láta svo litið að staðfesta pær. Er pví
óbrotnast að láta hana skera úr pvi.
Ef nógu margir eru á pví máli,
að' petta sje tilraunar vert, pá gefst
peim nú kostur á að syna pað í verki,
pví að jeg ætla að byrja að gefa út
ÍSLENZKT MANAÐARRIT, 32
blaðsiður á mánuöi i ekki minna broti
en „Sameiningin11 og „Dagsbrún“ eru
I, og selja árganginn á 4>1,00. Menn
fengju með pví móti að minnsta kosti
helmingi meira af veraldarorðinu, en
peir nú fá af guðsorðinu, fyrir alveg
sama verð.
I>eir herrar JÓN Ólafsson og
Steingrímuf Stefánsson, bókvörzlu-
menti við Newberry-bóksafnið bjer í
bænum, ætla að hafa ritstjórnina á
hendi. Tilgangur ritsins á að vera,
að vfkka sjóndeildarhring lesendanna
og efla smekkvfsi peirra með pví að
flytja peim fróðleik í alpyðlega rituð-
utn greinum á breinu og auðskildu
máli og að öllu leyti f aðgengilegum
og boðlegum búningi. Verður pvf
efnið meðal annars Öæði frumsamdir
°g pyddir fræðipættir og ágripslegar
yfirlrtsgreinir, og verður íslenzkum
bókmenntum sjerstakur gaumur gef-
inn. Ritið verður að öllu leyti sniðið
sem tímarit almenns efnis og verður
að pvf leyti enginn keppinautur viku-
blaðanna nje kirkjulegu mánaðarrit
anna í Winnipeg. En pví vilja rit-
stjórarnir lofa, að reyna af megni að
veita lesendum sínum ekki lakara and-
virði að tiltölu fyrir dalinn, heldur en
íslenzk blöð og tímarit hjervestra nú
gera.
I>eir senri vilja styðja fyrirtækið
með pví að gerast áskrifendur, eru
beðnir að gera pað sem allra-fyrst
undirskrifuðum útgefanda Stefán;
Pjvturssyni til kynna og verða peir
að lofn pvf, «ð borga fyrsta árgang við
móttöku fyrsta mánaðarheptis. t>að
verður alls ekki byrjað á ritinu nema
pví að eins að útgefandi sjái sjer fært
að enda árgarginn, og leggur pvf
engínn neitt f sölurnar með áskript
sinni, ef ritið kerour ekki út.
Útgefandinn og ritstjórarnir mæJ-
ast til pess, að enginn skrifi sig fyrir
ritinu, sem álftur að hann geri peim
mein pægð en sjálfum sjer moð pvf.
Reynist pað ekki, að dl sjeu svo sem
250—300 íslendingar hjer vestra, sem
pykí svo mikils umvert að slíkt verði
út gefið, að peir vjlji kaupa pað og
borga, pá getum víð, sem höfum ætlað
að gera tilraunina, vel stillt okkur um
ið verja ómaki og fyrirhöfn til pess.
Dví að ómskið og fyrirböfnin er allt,
sem við eruoi til með að leggja í söl-
urnar, en ekki viljum við purfa að
borga út peninga par á ofan fyrir pá
ánægju að gefa fólki tímarit að lesa.
Að ending má pess geta, að
tfmaritið verður sett og prentað bjer í
Chicago og verður vandað að ytra frá-
gangi og pappfr góður.
Hver sem sjálfur vill kaupa rit
petta eða útveg pví áskrifendur, er
beðinn að senda áskrifendanöfnin til
útgefandans fyrir lok Febrúar næst-
komandi.
Hver sem safnar 5 áskrifendum
eða fleirum og sendir andvirðið til út-
gefanda innan mánaðar eptir móttöku
fyrsta heptis, fær fimmt.ung í sölu-
laun (p. e. sendir borgun að eins fyrir
fjóra fimmtu hluti).
Chicago, 111., 7. Jan. 1897.
STEPHAN PJETURSSON,
útgefandi.
Ritstjórar: 284 Grand ave.
Jón Ólafssod, ) Newberry
Steingr. Stefansson. j Library.
Sarsaparilla
and
^jacArd FILLS
The Greatest of all Liver,
Stoiriach and Blood Medicines.
A SPECIFIC FOÍ?
Rhcur.iatism, Gout and
C'.rronic Complaints.
They Cleanse and Purify the
Blood.
AH I)ru.igSsts aiift
Gpiieral Dealers.
0. Stephensen, M. D„
473 Pacific ave , (þrif'ja hús fyrir neAan Isabel
straiti). Hann er að finna heima kl 8—
f m. Kl. 2—4 e. m, og eptir kl. 7 á kvöldin.
FRANK SCHULTZ,
Financial and Real Estate Agent.
Gommissioner irj B. f|.
Gefur ut giptinga-leyfisbrjef.
Er innheimtumadnr fyrir
THE TRUST AND LOAM COMPANY
OF CANAD/\.
BHLDUR - - - - * Man.
JOSHUA CALLAWAY,
Rcal Enstate, Miiiiiig anil Finaucial Agent
272 Fort Street, Winntpeg.
Kemur peningum á vöxtu fyrir menn, með
góðum kjörum. öllum fyrirspurnum
svarað fljótt. Bæjarlóðum og bújorðum
Manitoba. sjerstaklega gaumur gefinn.
Askorun.
Hjer með skora jeg alvarlega á
alla mfna heiðruðu viðskiptavini, sem
skulda mjer fyrir „Dbr.“ upp að ný-
ári 1805, að borga nú tafarlaust skuld
sína annaðhvort beina leið til mín eði
pess útsölumanns, sem jeg bendi
hverjum til í reikningi sínum, og hafa
pví lokið fyrir næsta nyjár. Eptir
pann tíma verða allar pessar skuldir
fengnar í hendur innlendum skuld-
heimtumönnum til innköllunar.
Gimli, 1. des. 1896.
G. M. Thompson.
Northern
PACIFIC
RAILWAY
GETA SELT TICKET
TIL VESTURS
Til Kooteney plássins,Victoria,Van
couver, Seattle, Tacoma, Portland, og
samtengist trans-Pacific línum tií
Japan og Kfna, og strandferða og
skommtiskipum til Alaska. Einnig
fljótasta og beztaferð til San Francisco
og annara California staða. Pullman
ferða Tourist cars alla leið til San
Francisco. Fer frá St. Paul á hverj-
nm Miðvikudegi. t>eir sem fara frá
Manitoba ættu að leggja á stað sama
dag. Sjerstakur afsláttur (excursion
rates) á farseðlum allt árið um kring.
TILSUDURS
Hin ágæta braut til Minneapolis,
St. Paul, Chicago, St. Louis o. s. frv.
Eina brautin sem hefur borðstofu og
Pullman svefnvakna.
TIL AUSTURS
Lægsta fargjald til allra stað í aust-
ur Canada og Bandaríkjunum f gejrn-
um St. Paul og Chicago eða vataðleið
frá Duluth. Menn geta haldið stans-
laust áfram eða geta fengið að stanza
f stórbæjunum ef peir vilja.
TIL GAMLA LANDSINS
Farseðlar seldir með öllum gufu-
skipalínum, sem fara frá Montreal,
Boston, New Vork og Philadelphia
til Norðurálfunnar. Einnig til Suður
Ameníku og Australíu.
Skrifið eptir verði á farseðlum eöa
finnið
H, Swinford,
Geu. A>rent,
á horninu á Main og Waterstrætum
Mauitoba bótelinu, Winnipeg, Man.
V|er Brum
Na öunir
að fá hið bezta npplag af
Skrautmunum,
Clasvoru,
Leirtaui,
Brúðum og öðru barnagulli,
sem hægt er að finna vestan
Stórvatnanna. Og vjer ætl-
um að selja pað með svo lágu
verði að allir geti keypt.
Vjer höfum einnig fylt
búð vora með matvöru (groce-
ries) fyrir jólin. Og fatameg-
in í búðinni höfum vjer margt
fallegtfyrir ykkur til að gleðja
vini ykkar með.
óskandi ykkur gleðilegra jóla
og ánægjulegs nyárs, erum
vjer
Ykkar einlægir
SELKIRK
TRADINR COT.
Iruifluuir
Korskii Uilarkamliar
$1,00 parið, Seuuir kostnaðarlaust með
pósti til allra staðaa í Canada og Banda
ríkjunum.
Hcyiuauu, Itlock & Hoiups
alþekkta
ltanska lœkuiuga-salt
20. og 35c. pakkinn, seut fritt með pósti
til allra staða í Canada og Bandaríkjunum
Oskað eptir Agentum allstaðar á með-
al Jslendinga, Norskra og enskra.
ALFRED ANDERSON, Importer.
SlþO Wash. Av. S.. Minneapoiís, Minn.
T. Thonvaldson, Akra, N.D., er aðal-agent
fyrir pembina county. Skrifið honum.
----------> ■ -------r-v», ■ 1-
308
„Kemur hann ekki til?“ spurði Granton, með
ákefð.
„Jeg held, að hann komi til,“ sagði handlæknir-
inn; „en hana hefur fengið eitt eða tvö ill högg á
höfuðið. Detta er kynlegt málefni að öllu leyti.“
Dar var hjúkrunarkona, er hafði gætur á ves-
lings Gerald, par sem hann velti umbundna, blóð-
stokkua höfðinu sóttveikislega og önuglega frá einni
hlið tll annarar.
„Hann hefur dálftið óráð,“ sagði bandlæknirinn;
„pjer tuegið ekki reyna að tala við hann.“
„Jcg veit pað,“ svaraði Granton. „Jeg hef opt
verið f siíkum kringumstæðum sjálfur. „Jeg bjfst
við, að jeg geti ekki gert neitt honum til hjálpar?“
„Ó, uei, alls ekkert. Við skulum sjá um hann
eius vei og unnt er,“ sagði læknirinn.
Haodlækuirinn skildi rjett á eptir við Granton,
til pess að gegua öðrum skylduverkum. Grantou
og hjúkrunar konan—hæglát, kurteis, skynsöm kona,
sem hafði eitthvað pað við sig, að hún ávann sjer
traust og hluttekniogu Grantons—stóðu við rúmið.
Allt til pessa hafði Geralel legið pvf nær með-
vitundarlaus og alveg pegjandi. Allt í einu tók
hann viðbragð og reyndi að rísa upp. Hjúkrunar-
konan hjelt honum niðri með styrku, en pó mjög
mjúku, handtaki.
„Jeg parf að segja yður nokkuð,“ sagði Aspen
f svo eðlilegurn málróm, að Granton áleit eitt augna-
blik, *ð hann hefði pekkt sig. Eu svo kom að eins
liróp úr rúminu—hróp innifalið í einu orði.
• 3l8
andi á úrfesti sinni. Hann losaði einn peiira af fest-
inni. t>að var lítið gull-nisti og f pví var líking af
fjórblöðuðu smáragrasi, mynduð úr ofur-smáum
demöntum.
„Berið petta í úrfesti yðar, hjúkrunar-kona“
sagði hann. „Jeg fjekk pað i fjarlægu landi—gullið
er paðan,. demantarnir eru paðan,—og nistið var
smíðað par. Mjer rar gefið pað sem heilla gripur;
en pað hefur aldrei fært mjer neina hamingju fyr
en nú, einmitt augnablikið, sem jeg stóð hjer hjá
yður og heyrði veslings vin minn stynjaút vandræð-
um sínuui.
Hjúkrunar-konan hikaði við, og sagði:
„Var pað hamingja, herra minn?“
„Já, pað var svo, hjúkrunarkona, pví nú get jeg
bætt úr öllum vandræðunum—og jeg er hin eina
inannlega vera, sem getur ycrt pað,“ sagði Granton.
„Og nú afhendi jeg yður pá hamingju, er jeg fann
nú í fyrsta sinni. Djer megið taka við henni, eða er
ekki svo? Dað hryggir mig sárlega, ef pjer megið
pað ekki.“
„Þakka yður fyrir, herra minn“ sagði hjúkrun
arkonan. „Jeg skal segja forstöðu-konunni að pjer
hatið óskað, að jeg pægi petta, og húu mun leyfa
pað. Jeg skal ætíð bera pað á u jer og vera yður
pakklát fyrir gjöfiua. Þjer heitið Mr. liupert
Granton, eða er ekki svo?“
„Jú, hjúkrunarkona—jeg er mágur lafði Scar-
dale’s. Góða nótt. Jeg ætla að koma áptur að sjá
312
slík orð og hann talaði hjer áðan. Viljið pjer sjá
um, að lafði Scardale fái ekki að koma til lians—■
hvert sem Fidelía Locke er með henni eða ekki—
pegar órái er á honum?“
„Jeg skal sjá um pað,“ sagði hjúkrunarkonan
með hluttekning. „Jeg mundi hafa sjeð um pað,
pótt pjer ekki hefðuð nefnt pað á nafn. Að eins
hjúkrunarkonan, læknirinn og presturinn ættu að
heyra pað, sem hvort heldur karl eða kona talar í
óráði. Mjer fellur illa, herra minn, að pjer skylduð
heyra pað—pótt pjer sjálfsagt sjeuð vinur hans og
pjer takið yður pað ekki nærri.“
„M jer pykir mjög vænt um, að jeg heyrði pað,“
sagði Granton. „Því einmitt fyrir pað að jeg beyrði
pað, getut verið, að mjer takist að frelsa haun frá
miklum vaudræðum, og aðra líka. Góða nótt
hjúkrunarkona.“
Granton hikaði sig við en tók upp peningapung
sinn eins og hann væri í efa, leit á hjúkrunarkonuna
og sagði:
„Munduð pjer pykkjast við mig, ef jeg byði
yður nokkra peninga? Dað væri ekki gert f pvf
skyni að móðga. En yður er, ef til vill, ekki um,
að taka við peim.“
„Okkur er ekki leyft, að taka við peningum,“
svaraði hún stillilega.
„Jæja, en heyrið pjer“ sagði hann „jeg verð að
gefa yður eitthvað. Þiggið petta sem hamingju-
grip.“ Hann hafði nokkra skfnandi smábluti hang-