Lögberg - 18.03.1897, Side 5

LÖGBERG.FIMMTUIWJINN 18. MARZ 1897
5
til mikillar pr/ði í krinirum skólana,
þá væri trjíiplöntunin mjöir lserdóms-
r!k fyrir börnin. Fyrir jwirðiuafar
skyldi planta trjen með 2 til 3 feta
wdlibili. Sje toppurinn skorinn af
binum ungu trjám með sigð, pá skjóti
þau út suff-öngum neðanjarðar, svo
að eptir 7 ár verði menn búnir að fá
jafnvaxna jrirðinjTu, frá 12 til 15 fet á
hæ\ Ef slik girðing væri í kringum
skó’ana, mundi bún varna snjó frá að
safnast í skólagarðana eða 1 kringum
skólahúsin. Grön (spruce), er fyrst
sje sáð til með fræi, æt.ti að planta
fri 7 til 10 fetum frá girðingunni að
innan, svo að nautgripir gætu ekki
nið til að jeta greinarnar. Ilin
eina hirðing, sem trje þessi þurfi,
sje, að illgresið sje upprætt i kringum
þau. lllgresið taki upp t sig svo
mikinn raka úr jörðunni og verði
því að upprætast, og þá muni nátt-
úran gera það sem á vantar. ef jarð-
vegurinn er losaður til og með þvt
Vakinn til starfsemi.
Mr. Bedford sagði, að ,Ash Leaf
Maple1 væri ágætt trje til að planta
ineðfram götum, og að Manitoba-
»Wbite Elm“ væri eitt hið fegursta
trje í heimi til peirra hluta. Hann
sagöi, að menn gætu fundið síðast-
nefnt trje niður við járnbrúna (hjá
Brandon). I>að sje ekki eins hætt
við að skorkvikindi skemmi þau
eir.s og önnur trje; þau vaxi
fljótt og sjeu mjög harðger. I>au
ffittu að plantast með 20 feta millibili
i^minnsta lagi, en ekki, eins og gert
sje bjer í Brandon, með 9 til 10 feta
millibili, þar eð ræturnar geti auð-
veldlega breitt sig út 25 til 30 fet
.Þegar búið sje að byggja girð-
ingar kringum skólana, planta trjá-
raðir innan við þær, og planta trje
meðfram stígunum að skólabúsunum,
þá geti menn farið að hugsa um
skrauttrje fram undan skólahúsunum.
Til þess -sje hvíta Manitoba-grönin
(Manitoba White Spruce) mjög vel
fallin, og miklu hentugri en norska
grönin. (Norway Spruce). Yel verði
að gæta að því, þegar trjen sjeu tek-
lQ upp, þar sem þau vaxa, til endur-
piöntunar, að taka næga mold með
rótunum. Ef moldin detti utan af
rótunum, verði trjeð ónýtt. Þegar
trje eru gróðursett, verði að grafa
þau dýpra niður en þau voru í upp-
hafi, og setja mold, sem var ofanjarð
ar, í botnin á holunni og kringum
rætur trjánna, og þjappa henni
fast saman, því ef vindurinn skekur
Jarðveginn frá rótunum, devji trjen.
Menn ættu að veija þau trje til plönt-
Qnar, sem standa einstök,en ekki trje,
sera standa í þjettum runnura. Af
100 grenitrjám, sem tekin hefðu verið
UPP °g plöntuð 1 skjóli við hólinn,
sem er á bújörðinni, sjeu 97 á góðum
framfaravegi. I feitum jarðvegi
sagði hann að gröniu fengi fegurri lit.
Hún sje fagurt skrauttrje og þroskist
fljótt. Það ætti ekki að skera raikið
af bol eða greinum trjáa, sem plöntuð
sjeu fram með stígum eða götum.
I>að megi alls ekki afkvista rússneska
ösp (Poplar). Af dökku öspinni sje
góð lykt eptir regn, en hún þurfi
mikla vætu, svo p>að verði að róta
jarðveginum í kringum trjen opt og
tíðum. „Lilac“-trje hafi verið flutt
hingað austan að, en þau blómgist
svo snemms, »ð vorfrosíið skemmi
þau. „Josepha“-trjeð sje betra trje
bjer af því, að það blómgist seinna.
Hið blómríka ,,locust“-trje hafi gult
baunrayndað blóm og vaxi í Siberiu.
Það sje gróðursett á þann hátt, að sá
fræi til þess, og hvort sem það sje
notað í skraut-lundi eða til að mynda
girðingar, f>á sje það ætið undurfag-
urt I blómskrúði sínu.
Útplöntun o'j rœktun.—Mr. Bed-
ford sagði enn fremur, að það mætti
planta hinar ýmsu trjátegundir út á
þann hátt, að skera 8 þumlunga
langa kvisti af trjánum, og stinga
þeim djúpt niður i jörðina, að neðstu
greinamótum, og svo yrði að útrýma
öllu illgresi í kring. Ef planta eigi
trje frá fræi, þá verði að halda ,maple‘-
fræi þurru allan veturinn, en það
verði að halda fræi hins rauða „haw“-
trjes röku alltaf, til þess að losa
hýðið af því. önnur aðferð, til að
planta út t. d. ösp, sje, að grafa kvist
af trjenu alveg niður í jörðina, og þá
vaxi rætur alstaðar út frá kvistamótun-
um á greininni. Stikkilberja (goose-
berry) og kúrennu-runnar sjeu plant-
aðir á þann hátt. Upp af einni plöntu,
sem þannig sje gróðursett, geli kom-
ið 150 frjóangar á næsta vori.
Hann sagði, að það mætti bæta
trjátegundir með ágræðslu (grafting)
þannig, að skera kvist af betri teg-
und, tálga enda hans fleygmyndaðan,
og setja hann síðan inn í hæfilega
skoru á grein á hinu lakara trje og
drepa síðan vaxi 1 kring svo þjett, að
lopt komist ekki að sárinu. Avöxt-
urinn af hinum ágrædda kvisti fái öll
einkenni ávaxtarins af trjenu, sem
kvisturinn sje af, en ekki trjesins, sem
greinin er á. Hann sagði, að það
dygði alveg eins vel, að græða frjó-
anga hvern á annan, sje það gert á
rjettum tíma.
Plómu-trje væri auðvelt að bæta
á þenna hátt. Villtu plómu trjen 1
Manitoba beri ávöxt fyr á sumri en
nokkur plómu-trje í heimi. Sand-
kirsiberjatrjeð (sand cherry) sje hið
eina af þeirri tegund, sem græða
megi á plómu-trje á þenna hátt.
Útbýting—Mr. Bedford sagði, að
stefnan í starfi fyrirmyndar búsins við-
víkjandi trjárækt væri, að koma upp
eins góðu fræi og hægt væri, sá því
síðan og útbýta plöntunjm, sem upp
af því yxu, meðal bænda til að gera
tilraunir með. Hann sagðist senda
böggla, er næmu einu pundi á þyngd,
af þessum plöntum hverjum, sem um
það biður, gefins, en afsniðnar grein-
ar eða kvistir væru seodir með „ex-
press“ og borgunar krafist við af-
hendingu. Hann hafi opt borgað út
$25 á dag fyiir frímerki á böggla,
sem sendir sje út gefins með pósti.
Jilómstur—Mr. Bedford sagði,
að blómsturplöntur entust ýinist að
eins eitt ár, eða þá í fleiri &r. I>a>r
blómplöntur, sem endast 1 fleiri ár,
hlómstri vanalega ekki fyr en á
öðru ári, og það sje auðvelt að græða
við þær. Pær tegundir, sem koma
síðla upp, sjeu gagnslausar. Ekkert
illgresi megi vera i jarðveginum þar
sem blómstur eru gróðursett, og hvað
djúpt skal setja niður verði að fara
eptir stærð fræsins. Sje það smátt,
skuli þjappa því niður í jörðina rjett
svo, að það hyljist, en sje stærð þess
á við baun, skuli grafa það niður einn
þumlung; til árlegra blóma megi sá
i vindla-kassa, með tveggja til þriggja
þumlunga millibili, svo skuli planta
þeim út í blómre.iti i görðunum, samt
ekki fyr en 24. maii Fimm eða sex
tegundum af blómstrum hafi verið út-
f'ýtt frá fyrirmyndar-búinu í ár. Til
blómstra, sern endist fleiri ár, skuli sá
í júlí og plant.a þeim svo út á næsta
vori, og þá muni þau blómstra í
nokkur ár. „Peony“ og „Sweet Will-
iain“ sjeu af þessurn tegundum.
„Sweet Wil!i»m“ eða , pansy“ ættj
að hylja á vetrum, ekki samt með
heyi eða áburði, heldur með trjálimi.
„Tu!ip‘-blómstrið sje dýrðlegt, og
spretti snemma, og má s& til þeSs á
haustin, „Larkspur“ vex á bújörð-
inni upp af smáu fræi, verður 5 fet á
hæð og er þakinn bláum blómum.
Til þess að hafa blóm á öðrum
en vanalegum ttma skal pressa biöðin,
er þau springa fyrst út, og mun það
tefja fyrir vextinum.
Skýrsla
um fðlkstal, eignir, sunnudagsskölahald o. fl. í söfnuðum kirkjufélags-
ins í miðjum Júní 1896.
4*.C0r'0H*OCO00^J05CH4-C0t0!—OCOCO^ia5;yT4*COíOH-
S sp W cp V td ^ Sd Sd Q <1 ffi sp <1 tf O <51-1 cp a
TTTTtT. Cfl » 3 3 X-X'V' X-X-r* c c < P3®, 3 Jt. oo x ífá. C xn a S-o* o 3 | 05 2.“ « 3 cn C.UQ V> 5Ö§ = 3 » CE.*< cu o.r* 2 3 m ??• —, 3 •§*§ «_( t* **• K §*. O) 7? tji 3 2l ~ 3 £3 rrS <t> tr Cu 3 7» 3 * » w* O* c Qk arshall-söfnudr ;. Páls-söfn incoln-söfn estrheims-söfn arðar-söfn ingvalla-söfn., N. D.... íkr-söfn.i] jalla-söfn. 2] allson-söfn.i] étrs-söfn ídalíns-söfn.i] rafton-söfn embina-söfn yrsti lút. söfn. í Wpeg3] ríkirkju-söfn.4] relsis-söfn.4] randon-söfn.c] ingvallanýlendu-söfn... dkirk-söfn iðines-söfn rnes-söfn rœðra-söfn ljótshlíðar-söfn.6] ikleyjar-söfn Alls £ G 0 3 sd O- W ze •8 > H O O H HH Q ií i—. HH
8 S 00 4- •vl tp^ootocöoto*oo5íoöt£!fe£acocoKiooH*2a5to£fc3 tMðHOiOTO'í-HOiðUOOiœCW«OCW*vlO>CC05000 Fermdir
m* ro íom >— tp to^^towon^œ^œcHaoQ^ccM-drowcðHto 0;0i«d0'C0''10'*dð'HCCDOWM050i«d-dl0œcíH Ófermdir
H— (MOHHtOHO' tý >-“ iö.Hhoo'OíHo^wcpoœcc^iwcoQcocp^ciooe^ •dO'OOCO'OHlOlOOWOiCDOO'OacO^OiO'tð'OO Samtali*
1 ♦w to 0 00 8 17 54 56 15 163 3T 117 40 33 60 120 18 65 200 | 80 54 10 11 5 60 5 Altatisg.
$1500 3100 300, 1000 3500 2600 2000 1000 200 1000 1000 1500 5000 3000 700 500, 500 28 1000 K.kjueign
1230I $350 80 150 ! 450 200 Skuld
co IOHH rfaHiþ. C lU H Qt H H- CC ÍO H* h- CJT 'J OUO W O W 00 to (X Ob Cr- -4 OiXWUtOOOD Sk.dagar SUNNUDAGSSKÓLINN.
H* to 4-tOtOCOO0O3 0 0 ^toco:^ h o co ^ U H Kennarar
H- h-s 8 H- to H— 05 to H -vj 0 4- COÓO U h 0 CO •— CO Ct 00 O CH 00 Innritadir
to 4- CO_ co IS_ -vl 00 ct H- tp H- to h- to to H— tO •403 4-0 0* O 0510 4— 05 tO •JOMOSOO Fermdir
ro 03 H 03 tO H GO h OJ H C >MO 4- CD 03 tO 05 4- H* COCOHWOCO 0 tO 05 -4 “4 4u *4 4-03 ÖO tO O O* 00 Ófermdir
H— tp lp 1(6 H 4. .C. to ^05 46.tO-A4-H- ÓDtOH H Miþ. OOMMIt** rtMOCOMQD Flestir
00 8 H— to H— O H* h— H— H— H— H— H- tOH- 00 >e. 05 cc 0» cooooccto oosœoooxoj Fcestir
S LC ^ ^ GwHtotÓH tocotcH^WM Ot-4G0h-O*4- 05 H1 4- tO 4- H- 05 CD ÖD Ol CJ* CJt tO Medaltal
A árinu hafa, innan kirkjufélagsins, verið skírð 282 börn, fermd 152
ungmenni, gefin saman 42 hjön og greftx-að 108 manns. í 8 söfnuðum
(Wpeg, St. Páls-s. og Þingvallas.) eru mynduð unglingafélög. Einn
söfn. af 24 sendir nú onga skýrslu, og er það framför frá því, sem átt hefir
sér stað áðr. í 2 söfn. (Fjalla og Mikleyjar-s.) er enn enginn vísir til
sunnud.sk. eftir skýrslunum. Skýrslan sýnir, að skuldlausar eignir safn-
aða kirkjufél. nema $28,098. í flestum söfn. hefir fölkstalan aukizt, en aftr
fækkað svo mikið í nokkrum, við það að stryka út nöfn safnaðarlima,
sem flutt hafa til byggðarlaga, þar sem enginn söfn. er, sem er vitanlega
ekki rétt, að fölkstala kirkjufél. er ekki eins há sem síðastl. ár.
JÖNAS A. SlGURDSSON.
iTheD.&L.
Emulsion
ls invaluable, if you are run ■
down, as it is a food as well as-
; a medicine.
The D. & L. Emulsion
- Will build you up if your general health is
> impaired.
! The D. & L. Emulslon
- Is the best and most palatable preparation of *
^ Cod Liver Oil, agreeing with the mostdeli- «
[ cate stomachs.
i The D. & L. Emulsion
j Isprescribed by the leading physicians of
- Canada.
í The D. & L. Emulsion
- Is a inarvcllous flesh producer and will give ■
[ yon an appetite. -
50c. & S1 per Bottlc
: Be sure you get I DAVIS & LAWRENCE C0., LTD. 1
: the geauine | montreal
JOSHUA GALLAWAY,
Iteal Eastate, Mining and Finaneial Agent
272 Fort Strket, Winnipeg.
Kemur peningum á vöxtufyrirmenn,meö
góðum kjörum. öllum fyrirspurnum
svarað fljótt. Bæjartóðum og bújörðum
í Manitoba. sjerstaklega gaumur geflnn.
Nopthern Pacific By.
TTJVLE! C^-TÖID.
Taking effect on Monday, Augnst 24, 1896.
Read Up* MAIN LINE. Read Down
North tíound. STATIONS. bouth tíound
3 S • Uh >• ® ó "S % 85 Q O O * 55 « & Q 3 © ►» a< fc 3 .J k M s Q Freíght No. 164 Dally.
8. iop 3.55p , , . Winnipeg.... l.OOa 0 45p
5-5oa i.2op 2.30P 9 o3p
3-3oa 12.20p ... Emerson ... 3.25 p 11 30p
2.4oa 12. lOp ....Pembina.. .. 3-4°P 11 45p
8 35p 8.453 . . Grand Forks. . 7.05P 7 3°P
1 l.4oa 5 oóa Winnipeg funct’n 10.46P 5 50p
7.30P .... Duluth .... 8.00 a
8-iOp .. Minneapolis... 6.40 a
8.0op .... St. Paul.... 7.l5a
JO 3op .... Chicago.... 9- 35pl
MORRIS-BRANDON BRANCH.
East Bound RTATIONS. West Bound
2 ® * (C 0 S* s i a -í I c í s*-S tt- é „X s«s £ E£ L. ' 1‘JS H
8 30p 2.55p ... Winnipeg . . l.OOa 6 4-5p
8,2op 12.55p 1.30p 8. ooa
5.23 p 11.59p .... Roland .... 2.29p 9.ðoa
3.58 p 11.20a .... Miami 3’OOP I0.52a
2.15p I0.40a .... Somerset... 3-52p 12.51 p
1-57|P 9.38 .... tíaldur .... 5.oip 3,22p
I.12 a 9.411 .... Belmont.... 5*22p 4.I5P
9.49 a 8.35a . .. Wawanesa... 5 °3P 6,02p
7.0o a 7-4Öa .... Brandon.... 8.2op 8.30p
PORTAGE LA PRAIRIE BRANCH.
West Bound. STATIONS. East Bound.
Mixed A’o 143, every day ex.Sundays Mixed No. 144, every day ex. Sundays.
6 45 p m 7.30 p m .. . Winnipeg. .. Portage la Prairie 12.35 a m 9.30 a m
Numbers 107 and 108 have through Pull
man Vestíbuled Drawing Room Sleeping Car
between Winnipeg and St. Paul and Minne-
apolis. Also Palace Dining Cars. Close con-
nection to the Pacitic coast
For rates and full intormation concerning
connections with other iines, etc., apply to any
gent of the company, or,
CHAS. S. FEE, H. SWINFORD,
G.P.&T. A.,St.Paul. Cen.Agenl, Winnipe
CITY OFFICE,
Main Street. Winnipeg
407
Granton ljet í ljósi viðvíkjandi Bostock. Ætti hún
að fala við Granton og segja hönum frá hinni alvar-
legu gmnseind sinni? Ó, nei, hún gat ekki gert
þann mann að trúnaðarmanni sínum, sem hafði
hrepið föður hennar. E>au höfðu samið frið sfn á
millum. Hún vissi nú vel að faðir hennar hafði
ekki verið myrtur; en milli dóttur föður hennar og
mannsins, sem hefði drepið föður hennar, þótt það
jafnvel hefði verið í bragðalausu einvígi, hlaut
mtfð að standa eins og málmveggur. Þegar Gerald
væri alveg batnað—þegar hann væri orðinn alveg
frískur—skyldi hún náttúrlega segja honum allt
8tman, og ef hann áliti ótta hennar hjegiljur einar,
jæja, þá yrði hún náttúrlega að skoða þær sem
fleimsku. En þangað til yrði hún að segja eins og
Uamlet; „Berst þú, hjarta mitt, því jeg má ekki
mæla“.
Hún varð fegin, þegan hún eitt sinn, síðari
liluta dags, sat hjá laíði Scardale, áður en skilminga-
æhngarnar hófust, er hún heyrði tilkynnt, að Raven
kapteinn væri kominn þangað að heimsækja þær.
l>ótt Fidelia elskaði lafði Scardale innilega, þá varð
kún nú fegin að geta koraist hjá að vera of mikið
ein með henni.
Raven kapteinn kom inn, búinn falleguin grá-
urn sumarklæðum, í hnepptum stígvjelum, og voru
^eKK'rnir grkir, en efst á þeim var borði úr spegii-
íbgru
kiðlingaskinni. Raven kapteinn var maður,
gcm virtist skapaður til að vera f góðum klæðumj
4Í(3
yðar sporum, þá hefði jeg haldið eins faát í hann 6|f
dauðinn héldur í deyjandi svertingja, eins og þeif
sögðu í Ameríku forðum daga.“
„Hann stakk mig í handlegginn, annars hefði
jeg reynt að hanga f honum“, sagði Bostocð. „Og
þar að auki var hann sterkari maður en jeg er.“
„Jæja, hann hafði líka góða fætur! En hvað
setn öllu líður, þá komst hann undan, svo það er
ekki til neins að tala meira um það“,
„En bann næst auðvitað“, sagði lafði Scardale
einbeittlega. „Lögregluliðið mun finna hanu“.
„Ó, lögregluliðiðh* sagði Raven með óútmálan-
legri fyrirlitningu. „Því nær það ekki Jack the
liippcr?*—því nær þaðaldrei uoinum glæpamanni?“
„Jeg Uet lögreglunni í tje alla þá hjálp, sem
jeg gat“, sagði Bostock.
„Það gerðuð þjer—og eigið heiður skilið fyrir
það í viðbót“, sagði Raven. „En, heyrið þjer, cr
það ekki skrítið, að þjer skylduð vera f nánd f hvort-
tveggju skiptin, þegar þessi rauðskeggjaði piltur var
á ferðinni? í þriðja skiptið munuð þjer ná henum;
sjáið til hvort það fer ekki svo. Lafði Scardale, jeg
þori að veðja hverju sem er, að vinur okkar Bostock
heldur þessum rauðskeggjaða pilti föstum í næsta
8Ínn, þegar bann reynir að myrða einhvern“.
„Hvaða næstu morð tilraun?“ sagði Fidelia,
liálf óttaslegin.
*) Ilinn alfæmdi morðvargur, sem myrti og skar sund-
ur margav konur í Whitechapel, í London, fyrir nokkrum
úrum.—Kitstj. Löeu,
403
titra af sársauka og móðgud. „Jeg öfunda yður
ekki af yðar grungjarna eðlisfari og því, hvað þjer
eruð fljótur á að skapa yður rangar hugmyndir.
Þjer ættuð að vera betri mannþekkjari en þetta.
Góða nótt.“
Bostock snerist á hæli og gekk hægt í burtu í
sömu áttina og hann hafði komið úr. Hiram stóð
stundarkorn og horfði á eptii honum, blístraði svo
lágt og sagði við sjálfan sig:
„Mjer þætti gaman að vita hvoit mjer skjátlast
stórkostlega í þessu. Mjer er næst skapi að bregða
mjer til Neapel og vita, hvort jeg get uppgötvað
nokkuð þar.“
Hiram fór burt frá London þetta saraa kveld,
eptir að hafa kvatt þær Lydiu og SúsCnnnu Borr-
inger. Þær voru svo vanar við, að hann kæmi og
færi snögglega, að þær undruðust þetta ekki hið
ininnsta. Þeim fannst þessi burtför hans alveg eðli-
leg, og óskuðu honum góðrar ferðar til Neapel með
eins mikilli rósemi og þótt hann hefði sagt þeim,
að hann ætlaði að fara með omnibus að eins til
Putney.
XXV. KAPÍTULI.
MUIRl SIvILMINGAR.
Það var álitið að Gerald Aspen myndi vcrða úr
allri hættu eptir fáa daga, og að hann myndi bráð*