Lögberg - 04.11.1897, Blaðsíða 6

6
LÖGBERG, FIMMTUDAGINN 4. NÓVEMBER 1897
Ymislegt.
VANHIRÐING Á BÓNDABÆJUM.
Búskapurinn borgar sig ekki
fyr en allt pað, sem skemmist og
verður ónytt, er n&kæmlega tekið til
greina og dregið frá eignunum. í
vesturrlkjum Bandaríkjanna fer vatn-
ið til spillis við vatnsveitingarnar. í
A isturríkjunum verða akrarnir ónýtir
vegna pess, að vatnið er ekki ræst
fram. Jarðvegurinn gefur einatt enga
uppskeru af pví, að hann er ekki rjetti-
lega yrktur. Kornmaturinn og
s'cepuufóður fer niður og slæðist 1
heimflutningi og pegar gefið er.
Hvar sem vart verður við pað, inni
eða úti við, að eitthvað hefur farið
niður, skemmst eða ÓD/zt, pá parf
að sjá um, að pað komi ekki fyrir
aptur, Hinar stórkostlegustu skemmd-
ir, vegna hirðuleysis, sem jeg hef
veitt eptirtekt, eru skemmdir & jarð-
yrkjúverkfærum. Jeg feiðaðist einu
sinni 20 mllur meðfram Ukrum í Utab,
og á pvi svæði taldi jeg 13 kornskurð-
arvjelar, sem höfðu verið skildar eptir
par sem pær voru síðast brúkaðar,
og látnar standa par allan veturinn.
Hið sama viðgengst víða í Austur-
ríkjunum, par sem jeg hef ferðast.
Hvert einasta jarðyrkjuverkfæri jafn-
gildir vissri peningaupphæð, sem ann-
aðhvort hefur verið borguð fyrir pað,
eða er óborguð. Hvaða álit mundi
bankastjórinn hafa á peim bónda,
sem feDgi peningalán thjá honum og
ljeti pá svo bggja úti á akri allan
veturinn, annaðhvort niðri í skurði eða
upp á trjástofni ? Þetta er einmitt
pað sem margir af bændum vorum
gera sig seka i á öllum tímum ársins
—skilja peninga sfna eptir hjer og
þar úti á bersvæði og láta vetrarfrost-
in og sumarregnin eyðileggja pá.
Annað, sem jeg hef veitt eptirtekt,
er, hvað mikið verður eptir og fer nið-
ur af korni í preskÍDgunni. Jeg hef
opt tekið eptir pvf, að fuglar safnast
saman par sem preskt hefur verið og
halda par til svo mánuðum skiptir.
Það m& vel vera, að bóndinn hafi
fengið beztu vjelina, sem kostur var
&, til pess að preskja hjá sjer, en pað
sannar allt annað en góða preskingu,
að sjá fjölda af hænsnum lifa á pvf f
marga mánuði, sem niður hefur farið.
Það er skrítin búnaðar-aðferð, eptir að
bóndinn hefur fengið góða uppsheru
og hveitið hefur verið slegið á rjett-
um tíma, að fleygja frá sjer miklu af
ágóðanum með illri preskingu. Opt
slæðist hey óparflega mikið hjá skepn-
um, sem gefið er inni. Orsökin til
pess er ekki sú, að skepnunum sje
of mikið gefið, heldur hitt, að peim er
gefið misjafnlega mikið og á óreglu-
bundnum tfmum. Það & að gefa öll-
um skepnum nóg að jeta og gera pað
á reglubundnum tfmum. Eitt „ton“
af heyi endist lengr með jafnri og
reglulegri gjöf, en tvö „tons“ af jafn-
góðu heyi, sje • gefið misjafnt og &
óreglulegum tímum. t>að er yfirsjón
að halda í við skepnurnar, sjerstak-
lega á vetrum. Ef pað borgar sig að
eiga ekepnur, pá borgar pað sig lfka
að gera vel við pær. t>að er betra
að eyða fóðrinu ofan í skepnurnar og
hafa pær f góðu standi, en að eyða
holdunum af peim með pví að láta
pær svelta. — Farm <fc Fireside, eptir
Joel Shoemaker.
*
LAUN KUKTEISINNAB.
í sögubókum er opt sagt frá pvf,
að lftill drengur einn hafi borið körfu
fyrir blinda konu; svo deyr konan, og
arfleiðir drenginn að auð fjár. Aptur
er sagt frá öðrum dreng, sem gaf fá-
tæklega manninum bitaaf brauðsneið
sinni; fátæklegi maðuriun, sem reynd-
ar var nirfill en ekki fátæklingur,
deyr, og finnst eptir hann, meðal ann-
ars, erfðaskrá, par sem hann ánafnar
drengnum stórfje. En svona viðburð-
ir eru sjaldgjæfir, nema í sögubókum,
og mun pvf frásaga pessi vekja eptir-
tekt og hafa f au áhrif á litlu drengina
sem lesa hana, að peir syni ókunnug-
um mönnum kurteisi næstu dagana á
eptir. Söguhetjan f pessari frásögu
beitir Jimmy Breman. Hann er hjer
um bil 10 ára gamall, og er sonur
Bremans lögreglupjóns. í gærmorg-
un lagði Jimmy af stað á sunnudags-
skólann. Hann slóst í för með nokkr-
um kunningjum sfnum, og pegarpeir
voru komnir á Yesler-stræti, hittu
peir ókunnugan mann, sem kom gang-
andi eptir strætinu. Hann var ekki
messuklæddur; en bann leit út fyrir
að vera heiðarlegur maður,pó að fötin,
sem hann var klæddur f, væri óvönd-
uð. Hann leit út Ifkastmönnum sem
eru n/komnit úr skógarvinnu.
„Drengir“, sagði hann, og vjek
sjer að Jimmy Breman og fjelögum
hans, „hvar er Butler-gistihúsið?“
„Jeg skal segja yður pað fyrir 25cts“,
sagði einn af fjelögum Jimmy’s. „Jeg
skal sýna yður hvar pað er fyrir 10c.“
greip annar fram f. „Heyrið pjer,
jeg skal gera pað fyrir 5 cents“, sagði
hinn priðji.
„Herra minn“, sagði Jimmy,
„jeg skal vísa yður á Butler-gistihúsið
fyrir ekkert“.
„Jeg geng að pví boði“, svaraði
náunginn í ljótu fötunum. Jimmy
og ólcunnugi maðurinn lögðu svo af
stað niður eptir Yesler stræti, en fje-
lsgar hans voru eptir og sögðu, að
hann væri heimskingi. Jimmy fylgdi
munninum til Butler-gistihússins.
„Kondu inn bjerna“, sagði ó-
kunuugi maðurinn við Jimmy, og
gekk á undan honum inn í fatabúð.
„Látið pjer drenginn pann arna fá
bezta alfatnaðinn,sem til er í búðinni“,
sagði ókunnugi maðurinn. Jimmy
kom engu orði upp, og að vörmu spori
var búið að færa hann í fallegan al-
fatnað. „Látið pjer hann nú fá yfir-
frakka“, sagði ókunnugi maðurinn,
og pað vrr eins og augun ætluðu að
springa út úr höfðinu á Jimmy. Yerzl-
unarpjónninh færði Jimmy í yfir-
frakka. „Og svo hatt“, sagði ókunn-
ugi maðurinn. Jimmy gat naumast
stillt sig um að gráta. Honum fannst
jólin vera komin, og hann sitja við
eldinn og vera að lesa f æfintyrunum
eptir Anderson. Þarna var hann kom-
inn með n/jan hatt, nýjan alfatnað og
yfirfrakka, og ókunnugi maðurinn
borgaði fyrir pað allt saman. Jimmy
fór að hafa sig til vegs. Hann var
orðinn svo ruglaður, að ef hópur af
álfum hefði komið,pá mundi hann hafa
fylgst með peim og tekið pátt í jóla-
gleði peirra.
„Bíddu allra snöggvast“, sagði
ókunnugi maðurinn. Jimmy stanz-
aði. Ef ókunnugi maðurinn hefði
sagt honum að fara út á strætið og
velta sjer í moldinn, pá mundi hann
óðara hafa gert pað. Ókunnugi mað-
urinn fór með hendina niður f vasa
sinn,og endaði viðskipti sín við Jimmy
með pví að gefa honum $5.00 gull-
pening og gullmola, sem var $5.00
virði.
Jimmy pakkaði fyrir sig, og fór
svo sfrta leið til fjelaga sinna, til pess
að segja peim frá manninum, sem
hann s/ndi Butler-gistihúsið „fyrir
ekkert“. Ókunni maðurinn var ný-
kominn frá Klondyke, Ifklega verið
Patrick Galvin, sem kom með skipinu
„Rosalie“ á laugardaginn, er sagt
var að hefði komið með um $20,000.
£> að borgar sig að vera kurteis. Ef
pú efast um pað, pá spyr pú Jimmy
Breman.—Seattle Post-Intelligencer.
Nafnkenndur Bandaríija-lœknir hrósar Dr.
Agnews Ointment.
I>r. M. Barkman, Binghampton, N. Y.,
skrifar; „Sendið mjer 12 tylftir í viðbót
af Dr. Agnews Ointment, Jeg gef mjög
mikið af því. Það er ágætis meðal við
,,tetter“, „salt rheum“, „eczema“ og öilum
öðrum skin nkviilum og „piles.“ 35 cts.
Til Sölu f Kildonan:—10 ekr
ur af landi (rjett fyrir norðan Winni-
peg) með góðura kjörum; enn fremur
8 k/r m jólkandi og nokkur geldneyti,
3 hestar, 2 vaguar, 2 sleðar, sláttuvjel,
rakstrarvjel, plógur, herfi, „cultiva-
ter“ o. s. frv.—Landið er allt piægt
°g umgirt. — á ;landinu
eru: fveruhús, 18 gripa fjós, hesthús,
mjólkurhús, fuglahús og brunnhús
yfir góðum brunni. — Listhafendur
snúi sjer til undirskrifaðs, munnlega
eða skriflega,
SlGUEÐAK GuÐMUNDSSON,
Kildonan.
Utanáskrift til mín er: Box 585,
Winnipeg, Man.
„Nýja Öldin“,
Ritstjóri J6n Ólafsson.
Blað með pessu nafni byrjar að
koma út í Reykjavfk 2. október
(næstk.) og kemur út 72 sinnum á ári,
par á með hvern laugardag, Blaðið
kostar frítt 3ent til Ameríku $1.25
árgangurinn. Verður að eins sent
gegn fyrirfram borgun. Bóksalarnir
vestra taka væntanlega við áskriptum.
Einnig má panta blaðið hjá bóksala
Sigf. Eymundssyni í Reykjavflc eða
hjá aðal-umboðsmanni og afgreiðslu-
manni pess, Sigurði bóksala Kristjáns-
syni samastaðar.
0. Stephensen, M. D„
526 Ross ave., Hann er aö finna heima kl.
8—10 f. m. Kl. i2—2 e. m. og eptir kl. 7 á
völdin.
1. Chicago-för mín, M. J.
2. Helgi Magri, M. J.
3. Hamlet (Shakespear) M. J.
4. Othello (Shakespear) M. J.
5. Romeo og Juliet (Shakesp.) M. J.
6. Eðlislýsing jarðariunar (b)
7. Eðlisfræði (b)
S. Efnafræði (b)
9. Qönguhrójfsrímur, B. Gr.
10. íslenzkir textar (kvæði eptir ýmsa
höfunda).
11. Úrvalsljóð J. Hallgrlmss.
12. Ljóðm. Gr. Thomsens, eldri útg.
13. Ritreglur V. Ásmundssonar
14. Brúðkaupslagið, skáldsaga eptir
Björnstjerne Björnson, B. J.
15. Blómsturvallasaga
16. Höfrungshlaup, J. Verne
17. Högni og Ingibjörg
Auglýsing.
Mrs. Björg J. Walter, nr. 218 Notre
Dame str. W., hjer í bænum, útvegar
íslenzkum stúlkum vistir, atvinnu o.
s. frv. Hana er að hitta frá kl. 9 til
6 hvern virkan dag að númeri pv' í
Kastner Block, herbergi nr. 1), sem
nefnt er að ofan.
Hún hefur nú á boðstólum á-
gæt pláss fyrir ráðskonur og nógar
vistir hjá ágætum enskum fjölskyld-
um hjer f bænum; ennfremur vistir á
góðum hótelum í sm&bæjum út um
landið.
ÍSLENZKUR LÆKNIR
Dr. M. Halldorsson,
Stranahan & Hamre lyfjabúö,
Park lliver, — — — N. Dah.
Er að hitta á hverjum miðvikudegi i Grafton
N. D., frá kl. 5—6 e. m.
18. Sagan af Andra jarli
19. Björn og Guðrún, B. J.
20. Kóngurinn í gullá
21. Kári Kárason
22. Nal og Damajanti (forn-Indv. sagi
23. Smásöeur handa börnum, Th. H,
24. Villifer frækni
25. Vonir, E. H.
26. Utanför, Kr. J.
27. Útsýn I., þýðingar í bnudnu og
óbundnu máli
28. í örvænting
29. Quaritch ofursti
30. Þokulýðurinn
81. t Leiðslu
32. Æflntýri kapt. líorns
33. Rauðir demantar
34. Barnalærdómsbók H. H. (b)
35. Lýsing íslands
Munið eptir, að hver sá sem borgar einn árgang af Lögbergi fyrirfram
vanalegu verði ($2) fær eilia af ofannefndum bókum í kaup'
bætir.—Sá sem sendir fyrirfratn borgun fyrir 2 eintök, fær tVíBr
af bókunum o. s. frv.
NYIR KAUPENDUR
sem senda oss $2.00, sem fyrirfram borgun fyrir næsta árgang
Lögbergs, fá eilia af ofangreindum bókum goflllS. Enn-
fremur fá peir pað sem eptir er af pessum árgangi (í 3 mánuði)
alveg frítt. Vinsamlegast,
Logberg Prtg & Publ. Co.
P. O. Box 585, Winnipeg, Man ——.
kaupendum sinum, sem borga fyrirfram,
eina goda bok i kaupbœtir.
E>eim kaupeudura Lögbergs, sem góðfúslega vilja taka upp
pá reglu að borga blaðið fyrirfram, gefum vjer eiua af
eptirfylgjandi bókum alveg frítt, sem póknun. Pessar
bækur eru allar eigulegar og eptir góða höfunda, og kosta
að jafnaði ekki minra 25 cents.
Þegar menn senda b-uguufna or bezt að tilgreina ntímerið
& bók peirri, sem óskað er eptir. Baekurnar eru pessar:
244
„E>ó pað sje af yfirlögðu r&ði gert augljóst, til
að sk/la pví sem kann að vera á bakvið,“ sagði
holdugi maðurinn.
Etta pagði í nokkur augnablik og hugsaði um
pessi orð hans. Ætlaði Steinmetz að fara að tala
ástamál við hana? Hún var ekki reynzlulaus uDg-
lingsstúlka, og vissi pví að petta var alls ekki
ómögulegt, og jafnvel ekkert ólíklegt. Hún fór að
hugsa sjer, hvernig Karl Steinmetz hefði verið I sjón
að sjá á meðan hann var ungur maður. Hann hafði
sierlegt lag á að koma sjer Í mjúkinn, pegar hann
vildi pað viðhafa. Hvernig gat hún vitað, að lát-
bragð hans var æfinlega pægilegast—framkoma hans
æt!ð kurteisust gagnvart konunni, sem hann fyrir-
leit? Maður pessi var heimspekingur & sinn h&tt.
Hann hafði pá skoðun, að yfirdrifin kurteisi væri
móðgandi fyrir vitsmuni kvennmannsins.
„t>jer álítið, að mjer sje sama“, sagði prinzessa
Howard- Alexis.
„Djer álltið, að jeg dáist ekki að yður“, sagði
Steinmetz óbifanlega.
Hún leit á hann, rykkti höfðinu ögn til og sagði:
„Þjer gefið fulla ðstæðu til pess I öllu“.
Ilún var ein af pessum konum—og pær eru
ekki svo fáar—sem var til með að fara I illt við pá
menn, sem ekki dáðust að henni.
„Ekki yiljandi, prinzessa'’, sagði Steinmetz.
„Jeg er þjóðverji, eins og þjer vitið, og ekki skarp-
pr að skilja. Mjer virðist staða mín I húsi yðar lltið
249
að leita sjer að embætti, ekki um oflátung, sem væri
að reyna að ná hylli kvenna, ekki um öreiga, sem
hægt er að kaupa fyrir peninga. Hún átti engin
meðöl til að komast að, hvað mikið hann grunaði.
Hún átti hjer við mann, sem hafði beztu spilin á
hendi, en vildi ekki spila þeim út. Hún gat ekki
vonast eptir að fá nokkurn tíma að vita, hvort hann
var eini maðurinn, sem vissi eða grunaði um leyndar-
mál hennar, eða hvort öðrum hafði verið opinberað
það. Hún hafði um dagana komist I lcast við ýmsa
misindismenn, en misindismenn eru ekki mjög
hættulegir fjandmenn, því orustuvöllur þeirra er
sleipur og þeim þvl hætt við falli. Þangað til hún
kynntist Paul Alexis, hafði hún aldrei áttt saman að
sælda við neinn mann sem var algerlega ráðvandur,
hreinn og beinn og óttalaus; og hún rataði í pá al-
gengu villu, að álíta, að slíkir menn hljóti að vera
einfaldir, grunlausir og nokkuð heimskir.
Hún átti erfitt með að draga andann, og lifði á
pessura fáu augnablikum gegnum mörg ár af áhyggj-
um; og hún gat ekki annað en sjeð, að hún var
varnarlaus, bundin á höndum og fótura, á valdi
pessa manns.
Steinmetz braut fyrst pögnina. Á hinum minni
reynzlustundum lífsins er pað vanalega konan, sem
tekur sjor þann forgangsrjett að brjóta þögnipa; en
á hinum ^ alvarlegustu reynzlustundum útheimtist
hin veigameiri handleiðsla karlmannsins.
„Kæra frú mín“, sagði hann, „ef þjer eruð
248
„Eru það taugarnar—eða er það Pjetursborg?
spurði hún snögglega. „Jeg held pað sje PjeturS
borg. Jeg hata Pjetursborg“.
„Hversvegna Pjetursborg fremur en Mosco'V
eða Nijni eða—Tver?“ sagði hann.
Hún dró audan seint og þungt,og horfði á han'1 * 3 * * * *
frá hvirfli til ilja útundan sjer.
„Jeg veit ekki“, sagði hún stillilega. »Je^
held pað orsakist af raka. Húsin hjer eru bygf?®
landi sem purkað hefur verið upp, heyri jeg 88fU
Allt petta svæði var einu sinni flói, eða er ekki svo
Hann svaraði ekki þessari spurningu hennar, og
hún virtist einhvern veginn alls ekki eiga von
svari upp á hana. Hann hjelt áfram að horfa niður
eldinn og depla augunum, en hún horfði á hann ht
undan sjer og I laumi, og voru varir hennar purr»r
og opnar og andlitið náfölt.
Fáum augnablikum áður hafði hún látið í lj^9^
að hún óskaði eptir vináttu hans. Hún vissi nú, 8
r • • • • Oít
hún gat ekki boðið honum byrgin sem óvinn n
hið eina orð, „Tver“, hafði komið pessu öllu til l0*
ar! t>að einuDgis, að nefnt hafði verið nafn
kunnugs, ópriflegs porps við efri hluta Volga
ins inn I miðju Rússlandi! . u
Á pessurn fáu augnablikum stóð hún allt í c^]f
augliti til auglitU við hinar eiginlegu kringuinstse
Blnar. Hvað gat hún boðið pessum manni?
athugaði hann enn einu sinni frá toppi til ^
holdugan, rólegan og óútreiknanlegan. IIjer
ekki að ræða um almennan lukkuriddara, sem '