Lögberg - 04.11.1897, Blaðsíða 3

LÖGBERQ, FIMMTUDAGINN 4. NÓVEMBER 1897.
Klondykefcira-brjef.
Vjer prentum hjer fyrir neðaD
kafla úr tveimur brjefum frá Jóhanni
Jónssyni, hjeðan úr Winnipeg, sein
fór til Klondyke síðtstliðið vor
með p( in. bræðrum Armanni og Sveini
Bjarnasonum. Brjefin eru skrifuð til
móður hans, sem bfr hjer í bænum,og
liefur hún góðfúslega leyft oss að
birta pað af peim, er oss s/ndist, i
Lógbergi. Eins og síðara' brjefið ber
vott um, er pað skrifað Í4um dögum
eptir komu peiira fjelaga til Klon-
dyke, svo af pví verður ekki sjeð
hvernig peim hefur gengið, eða hvort
peir hafa n4ð í námalóðir. E>riðja
brjefið hefur Jóhann skrifað móður
sinni, dagsett pann 15. ágúst, en í pví
voru alls eDgar frjettir aðrar en pær
að pá var hann búinn að eignastuáma-
lóð, sem hann var pá nýlega byrjað-
ur að vinna á og segist gera sjer góða
von um að muni gefast vel, vegna
pess, að hún liggi í lækjarfarveg.
Ekki verður sjeð með vissu,hvort hann
á pesa lóð einn sjer, eða að hún er
saineiginleg eign peirrra fjelaga, ís-
lendinganna; en líklegast eiga peir
hana í fjelagi og ætla sjer að vinna
á henni í vetur, reynist hún nokkurs
virði. Brjefin hljóða sem fylgjir:
Juneau, 2. júnl 1897.
Elsku mamma!
Jeg skrifa pjer fáar línur, til pess
að láta ykkur vita hvernig mjer líður
á ferðinni. E>að sem af er hefur ferðin
gengið vel, enda er ekki nema pað
bezta búið, en við vonum að hún
gangi öll vel, pó hún auðvitað gangf
seinna hjer eptir.
Við komum til Victoriaá fimmtu-
dagskveldið (27. maí), en lögðum af
stað paðan næsta sunnudagsmorgun
og komum til Juneau í kveld. Við-
staðan í Victoria var mjög skemmti-
leg. Við gistum lijá konu E>orkels
og hittum par marga íslendinga, sem
buðu okkur heim til sín, og einu
peirra ók með okkur um allan bæinn
og skemmtigarðinn. E>að er einhver
inunur á honum og skemmtigörðunum
Winnipeg; mjer pótti hann falleg-
asti bletturinD,sem jeghef sjeð. Leið-
in yfir Klettafjöllin með Can. Pac.
járnbrautinni og pað, sem par ber
fyrir augun, er stórkostleg og áhrifa-
mikil sjón. Fjöllin eru nærri pví of
hrikaleg. E>au byrja skammt fyrir
vestan Calgary, og jeg byst við að
við fáum alltaf a9 sjá pau, vegna
pess að við siglum meðfram strönd
inni og sjáum ekkert aunað en há-
lendi, skógi vaxið neðan til og
pakið snjó að ofanverðu. Við fje-
lagar erum kátir og heilbrigðir enn.
pá. A skipinu voru 9 menn aðrir, sem
ætla til Klondyke, og svo er fjöldi
íólks á skipinu, sem ferðast með pví
sjer til skemmtunar. Ekki vitum við
enn pá hvort við kaupum vistaforða í
Jnneau. Ýmsar sögur ganga um
verð á vörum, og vitum við eun ekki
hvað sannast er;sumir segja að hveíti-
sekkur kosti $10 í Fort Cudahy, aðrir
segja að hann kosti par $25.00. Sje
hið fyrra satt, pá er betra að kaupa
par hveiti, en borga $3 OO^fyrir pað í
Juneau og 13 cents undir pundið
pissar 28 mflur yfir fjöllin. Jeg býst
samt við, að við flytjum með okkur
eins mikið og hægt verður að fá flutn-
ing á, pví pað er pó vissara. Ekki
veit jeg hvanær hægt verður að koma
brjefi til pín næst, en pað skal verða
notað fyrsta tækifærið til pess. Við
búumst við að verða 5 vikur á leiðinni
hjeðan til Dawson City.
Kona E>orkels hefur ekkert frjett
af honum 1 7 mánuði. Hún segir, að
fyrst hafi hann unnið við smíði,* en
svo hafi hann flutt sig á annan stað og
fengið sjer námulóð; siðan hefur hún
ekkert frjett af honum. Hún sendi
honum með okkur brjef og 2 vindla-
kassa, en ekki er að vita að fundum
okkar beri sainan............
Nú erum við búnir að kaupa allt,
sem við ætlum okkur, og mun pað
vera 4 til 5 mánaða vistaforði. E>að
kostar 15 cents undir hvert pund
að bera pað yfir fjallið, og altalað er að
nægar vistir fáist i Dawson City; ann
ars hefðum við keypt meira hjer,
Fólkið, sem hjeðan hefur farið í vor.
mátti bíða við vötnin pangað til fyrir
viku síðan, að ísinn leysti. E>að bjóst
við , að geta komið áfram ferðinni
á isum, en vatnselguriim var svo mik-
ill, að pað reyndist ómögulegt. Við
komum að vötnunuin, ef allt gengur
vel, & lientugasta tíma til pess að ná
í vatnavextina. Með kærri kveðju til
pabba, er jeg pinn elskandi sonur
JÓHANN JÓNSSON.
* *
*
Dawson City, 19. júlí 1897.
Elsku mamma!
.... Ferðin gekk ágætlega. Ekk-
ert slys, allir heilbrigðir og tíminn
styttri,"en við bjuggumst við. Eins
og jeg skrifaði pjer áður, keyptum
vi? 4 til 5 mánaða vistaforða í Juneau.
£>aðan fórum við með skipi til Dyea
að kveldi hins 3. júní og komum
pangað næsta dag. Frá Juneau til
Dyea eru llOmilur. E>ar máttum við
bíða í 2 daga, vegna pess að Indiánar
eru ófáanlegir til pess að vinna á
sunnudag. E>eir eru miklu siðavaud-
ari en Indíáarnir í kringum Winni
peg. Við fórum frá Dyea mánudag-
inn 7. júni, og vorutn í 2 sólarhringa
að komast yfir Chilicoot-skarðið með
3 l burðarmenn. E>að er býsna erfitt
að fara pá leið lausgangandi, hvað pá
*) Þorkell þessi var hjerí WinDÍpeg
fyrir nokkrum árum síðan, en Iflutti svo
vestur á Kyrrakafs-strönd. Hann fór frá
Victoria tií Yukon-landsins liðugu einu
ári áður en brjef hetta er skrifað,—Ritstj.
með bagga & bakinu. Við fjelagar
bárum ekki nema 40 pund hver okkar,
en Ind'ánarnir báru 100 pund hver og
sumir jafnvel 150 pund, og litlir Ind-
íána-strákar báru 60 pund. Fjallið er
um 3,600 fet yfir sjávarmál og stendur
hjer um bil miðja vega á pessum 28
milum;paðer pví líðandi halli upp
að pvi báðu megin. Efsta brekkan er
erfiðust, hjer um bil 1000 fet, og öll
pakin snjó. Upp pessa brekku ganga
menr hver á eptir öðrum eins og upp
stiga, og stígur hver í spor pess næsta
á undan. E>egar brekkunni er lokið,
fer strax að halla undan fæti, en færð.
in var vond, krapelgur upp á mjóa-
legg pangað til við vorum komnir 5
milur niður eptir, en úr pvi var veg-
urinn polanlegur; samt áttum við fullt
í fangi meðað fylgja Indíánum eptir,
pvi hver flýtir sjer, sem mest hann mft,
að komast heim aptur. Við borguðum
15 cents undir pundið í burðargjald,
og skömmu síðar steig pað upp i 17
cents, en pað er tilvinnar.di að borga
pað,ef maður getur, til pess að komast
hÍDgað sem fyrst. Við vorum 10
daga um kyrrt hjá Linderman vaininu
við bátsmíði. 3 menn komu par til
okkar og hjálpuðu okkur við bátinn
fyrir pað, að fá að vera með á honum.
Einn peirra var góður smiður frá
Victoría. Báturinn, sem við smiðuð-
um, var stór og sterkur,30fet á lengd,
5^ fet á breidd í botninn og bar 4
tons. Við skírðum hann „ vVinnipeg“.
Við byrjuðum vatnaleiðina 2l.júni,
og komum hingað 1. júli. A vötnun-
um sigldum við, en á ánum gátum við
pað ekki, vegna pess hvað krókóttar
pær eru, enda var pess ekki pörf, pvi
straumurinn bar okkur 5 til 10 milur
á klukkutímanum. Ferðin eptir vötn-
unum og ftnum var I hæsta máta
skemmtileg; ekkert að gera annað en
veita öllu eptirtekt, sem fyrir augun
bar. Sumstaðar er útsýnið ljómandi
fallegt, en sumstaðar er pað Ijótt,
skógivaxnar hæðir og fjöll.
Tíðin hefur verið hin ákjósanleg-
rsta, neina hvað purkarnir hafa verið
heldur miklir. Hjereru góðir„timar“,
$15.00 á dag við hvaða vinnu sem er,
og búist er við, að i ve>ur stigi kaup-
gjald upp í $2.00 um klukkutímann.
Jeg hef unnið 5 daga og fengið $75
fyrir pá vinnu. Ekki verður vinnan
ttöðug fyr en frost eru komin.
Við erum nú komnir 16 milur
upp eptir námunum, og höfum komið
okkur par upp dálitlum bjálka-kofa
til pess aðsofa í. Enga námulóð höf-
um við tekið; pær eru allar uppteknar
langt upp í land. Eini mögulegleik-
inn er að sitja um færi, ef einhver yfir-
gefur lóð sina eða uppfyllir ekki
skyldur sínar á henui, en slíkt er eng-
inn hægðarleikur. Við íslendingarn
ir erum 3 saman, en peir ensku sjer,
enda er pað bezt.
.... Dað er engin hætta á pví að
maður geti ekki haft hjer upp pen-
inga, ef heilsan bilar ekki. Jeg vildi
að Albert bróðir væri kominn, pvf
petta verður bezta árið hjer; að sumri
verður kaupgjald stigið niður vegna
f jöldans, sem hingað pyrpist, nema ef
nyjar námur finnast. Jeg skrifabráð-
Jega aptur, og læt Albert vita hvað
gerist.
.... Jeg vona, að við sjáumst að
sumri, ef guð lofar okkur að lifa.
E>inn elskandi sonur,
JÓHANN JÓNSSON.
Óttalegl ástand
Mann* ein* í Oananoque—Horaðist tir 214
pundum ofan í 143 pund—Lœknarnir
ydfu hann upp—Dr. Agnews Curefor
tlie Ileart frelsar llf hans.
Fyrir 4 árum síðan var Jakob Jewitta á
Hay Islaud—nálægt Gananoque — hjerum
bil kominn á grafarbakkan vegn hræði-
legrar lijartveiki. Öll meðöl reyndust
ónýt < g íæknarnir stóðu ráðalausir; hann
var álitinn dauðans matur. Hafði áður
verið manna hraustastur, en var núorðinn
móðlaus og sem bliknandi skar. Hann
náði þá í Dr. Agnews Cure for tlie Heart,
brúkaði það samvizkusamlega, og vegur
nú í dag 218 pund; og hann blessar minn-
ingu þess dags þegar honum var bent á
þetta makalausa læknislyf.
CHICA&O-BUDIN
í EDINBURG
Borgar hæsta markaðsverð fyrir
Eldivið, UIl, Sokka, Egg
og Smjer. Við höfum meiri
vörubirgðir nú en nokkru sinni
áður. Við erum búnir að kaupa
fleiri púsund djllars virði af álna-
vöru, svo sem Flannels, Ullar-
dúkum, Kjóladúkum o. s. frv.
Einnig ákaflega miklar birgðir af
vetrarvörum, svo sem Loðhúfura,
Loðkápum, Vetlingnm, Nærföt-
um og Vetrarskóm og Fötum og
fataefnum. Alfatnaði seljum við
með sjerstaklega lágu verði. Við
erum íslendingum mikið pakk-
látir fyrir umliðin viðskipti og
vonum að peir komi og sjái okk-
ur áður en peir kaupa annars
staðar.
Fie/c/ & Brandvo/d,
EDINBURG, N. DAK.
80 VEAR8*
EXPERIENOE.
’ATENTS
TRADE MARK8*
DE8ICNS,
COPYRICHT8 Ao.
Anyone sendlníf a sketch and deecrlptlon may
qulcklv ascertain, free, whether an inventlon is
probably patentable. CommunicationB strictly
confldential. Oldeet a^ency foraecuring patents
in Araerica. We have a Waahington offlce.
Patents taken tbrough Munn A Co. recelve
■peclal notice in the
SGIENTIFIG AMERICflN,
beautifullv lllustrated, larffest circulatlon of
anv scientiflo Journal, weekly, terms $3.00 ayear;
(l.ðOBlz mouths. ttpecimen copies and IlAND
Book on Patents Beut free. Address
MUNN & CO.,
301 Broadwari New York.
5
Gamalniemii og aðrir
ni98 pjást af gigt og taugaveiklan
ættu að fá sjer eitt af hinum ágætu
Db. Owkn’s Elkctktc hettum. E>hu
eru áreiðanlega fullkoranustu raf-
mrgnsbeltin, sem búin eru til. Þ»ð
er hægt að tempra krapt peirra, og
leiða rafurinagnsstraumiun t g«gnum
líkamaDn hvar sem er. Ma.-gir ís-
lendingar hafa reyut pau og heppnast
ágætlega.
Menn geta pvi sjálfir fengið að
vita hjá peim hvernig pau reynast.
E>eir, sem panta vilja belti eða
fá nánari upplysingar beltunum við
vikjandi, snúi sjer til
B. T. Bjöknson,
Box 368 Winnipeg, Alan
Dr. G, F. Bush, L..D.S.
TANNLÆKNIR.
Tennur fylltar og dregnar út áusárs-
auka.
Fyrir að draga út tönn 0,50.
Fyrir að fylla tönn $1,00.
527 Main St.
J. W. CARTMELL, M. D.
GLENBORO MAN.,
t>akkar íslendingum fyrrir undanfarin við
sklpti, og óskar að geta verið þeim til þjenustu
framvegis.
Iiann selur 1 lyfjabúð sinni allskona
„Patent*4 meðul og ýmsan annan varning, sem
venjulega er seldur á slíkum stöðum.
Islendrngur, Mr. Sölvi Anderson, vinnur
apóthekinu. Hann er bæði fús og vel fæða
úlka fyrtr yður allt sem þjer æskið.
TRJAVIDUR.
Trjáviður, Dyraumbúning, Hurðir,
Gluggaumbúning, Laths, Þakspón, Pappir
til húsabygginga, Ymislegt til að skreyta
með hús utan.
ELDIVIDUR G KOL.
Skrifstofa og vðrustaður, Maple street,
nálægt C. P. II vngnstöðvunum, Winnipeg
Trjáviður fluttur til hvaða staðar sem
er í bænum.
Verðlisti geflnn þeim sem um biðja.
BUJARDIR.
Einnig nokkrar bæ-jarlóðir og húsa-
eignir til sölu og í skipvum.
James M. Hall,
Telephone 6C5, P. O, Box 288.
PATENTS
IPROMPTLY SECUREDl
NO PATEMT NO PAY.
Book on Patents
Prizes on Patents
200 Inventions Wanted
Any one sending Sketeh and Descrlptlon mav
quickly aacertaln, frce. whether an invention ia
probably patentablc. ConimunicaUons sirictly
conndcntial. Fock moderate. 9
TEIFLB BCILDIXfl, 1S5 ST. JHES ST.( RSTTEEIL
clusively. Mention tfus Paper.

245
ofar en pjónanna, pó prinzinn sje svo góðut að gera
mig að vini sinum og að vinir hans sjeu svo góðir að
gera hið sama. Jeg kvarta ekki; pað er langt frá
pví. Jeg hef góð laun og jeg hef áhuga fyrir verki
tninu. Jeg er minn eigin herra að meira og minna
leyti. Mjer pykir mjög vænt um Paul. E>jer—eruð
góð og tilhliðrunarsöm. Jeg geri mitt ytrasta til—
vafalaust á minn klaufalega hátt—að fríja yður við
hina leiðinlegu umgengni við mig. En jeg leyfi
mjor auðvitað ekki að mynda mjer neina skoðun um
yðar—um yður“.
„En jeg vil. að pjer myndið yður skoðun“,sagði
hún önuglega.
„E>á vitið pjer, að jeg gæti að eins myndað
mjer skoðun sem yður geðjaðist að“, sagði hann.
„Jeg veít alls ekki neitt um pað“, svaraði Etta.
„Jeg veit að allt, sem pjer hafið sagt um stöðu og
vinnu, er helbert háð. Paulálitur, að pjer eigið eDg-
an jafnÍDgja i veröldinn“.
Steinmetz leit snögglega niður á hana. Hann
hafði aldrei tekið pað með í reikninginn, að hún
kynni að elska Paul. Var petta, pegar til kom, af-
brýðisemi? Hann hafði álitið, að pað væri hje-
gómadýrð.
„Og jeg efast ekki um, að hann hafi rjett fyrír
sjer“, bjelt hún áfram. Svo hló hún ofurlitið og
sagði:
Skiljið pjer ekki, að jeg vil að við sjeum vinir“.
Hún leit ekki á hann, en sat parna með keipa-
svip á andlitinu og rjetti konum höndina.
252
sjálfa sig til að viðhafa spaug, „hvað fyrir mann
getur komið á elliárunum. Jeg sá grátt hár í höfð-
inu á mjer í morgun. Jeg er nærri prjátiu og
priggja ára, eins og pjer vitið. E>egar dýrðin er af,
kemur tauga-óstyrkurinn“.
„Jæja, jeg býst við að svo sje—sjerílagi á Rúss-
landi, ef til vill“, sagði Magga. „E>að er dyrðarljómi
yfir Rússlandi, og jeg hef ásett mjer að temja mjer
hann fremur en tauga-óstyrkinn. Dað er dýrðarljómi
yfir öllum hlutum—hinurn breiðu atrætum, Neva-
iljótinu, snjónum, kuldanum; en sje ril&gi fólkinu.
E>að er ætíð sjerílagi /ólkið, eða er ekki svo?“
„E>að er fólkið, kæra unga fröken min, sem
vekur hjá manni áhuga fyrir veröldinni“, sagði
Steinmetz.
„Paul ók út með mig 1 sleða i morgun“, hjelt
Magga áfram I sama glaðlega tón, sem var laus við
alla hrekkvisi. „Mjer geðjaðist vel að öllu—lög-
reglupjónunum i litlu kössunum sinum, herforingj-
unum í loðkápunum sinum, ökumönnunum, öllum.
E>að er eitthvað svo leyndardómsfullt við J>á alla.
Maður getur hæglega búið til sögur um alla, sem
maður hittir í Pjetursborg. Manni veitir svo ljett
að ímyndu sjer, að peis sjeu allt annað en peir
sýnast. Paul, Etta, jafnvel pjer, herra Steinmetz,
eruð máske annað en pjer sýnist“.
„Já, pað er satt“, sagði Steinmetz og hló.
„E>jer eruð ef til vill Níhilisti“, hjelt Magga
áfram. „E>jcr hafið ef til vill sprengikúlur loyndari
241
„Kæri vinur minn—bezti vinut minn“, sagði
greifinn, „guð veri með yður ætið. Ef til rill eig-
um við eptir að hittast aptur—ef til vill ekki“.
Steinmetz gekk ofan Newski Prospect, á stjett-
inni vinstra megin—enginn gengur hinumegin—og
sleðinn hans kom á eptir honum. Haun gekk inn i
stórt,vel lýst veitingahús.og hneppti frá sjer kápunui.
„Gef mjer bjór“, sagði hann við pjóninn, „gef
mjer stóra kollu“.
E>jónninn brosti undirgefnislega ura leið og
hann setti fyrir hann freyðandi könnu.
„Er hinum hágöfuga herra kalt?“ spurði pjónn-
inn.
„Nei“, svaraði Steinmetz, „pvert á móti.“
Hann drakk bjórinn og rjetti svo hendina út f
skuggann, sem fjell af borðinu, og sá, að hún skalf
nú að eins litið eitt.
„E>etta er skárra“, taataði hann fyrir muuni sjer,
„en jeg verð að sitja hjer ofurlitla stund enn. Jeg
býst við að jeg hafi misst jafnvægið. Jeg hef aldrei
áður haft svona tilfinningu. Lamparnir í Prospect!
Drottin minn! hversu peir dönsuðu upp og niður
fyrir augum mjer!“
Hann prýsti hendinni upp að augunum, eins og
til að útiloka birtuna 1 stofunui—petta skerandi gBs-
ljós og endurskinið af hinu spegilfagra skrauti, sem
var í stofunni—hinar skfnandi flöskur og hin mörgu
borð, sem honum enn sýndust ekki vilja vera kyr.
„Hjerna“, sagði hann við pjóninn, „gef mjer
meixi bjór.“