Lögberg - 13.10.1898, Side 6

Lögberg - 13.10.1898, Side 6
6 LÖQBERG FIMMTUDAGINN 13. OKTOBEF 1898 Islands frjettir. Rvík 19. ágúst 1898. DalasVslu 11. ágúst. Tíðin er heldur góð op grasvöxtur í góðu lagi, svo heyskapurinn gergur vel til pessa. Rvík, 26 figúst 1898. Dkukknun. Af Eyrarbakka er Djóðólfi skrifað 19. f>. m: „Degar gufubfiturinn ,Reykjavík‘ kom hjer 1 u.orgun, fór afgreiðslumaður hans, Guðm. ísleifsson, út í hann á stóru skipi við 8. mann og dvaldist honum all-iergi; pegar hann svo aetlaði í lnd,\hi kon.ii n talsverður brimhroði, poka og hörku útfall; snori hann því frfi sundinu og Ifi fyrir utan pað fram yfir fjöruna; peir sem á landi voru lmgðu að hann þættist of liðfár og treystist pví ekki að leggja út á sund- ið og sendu pví út skip með 11 mönn- um fi, til að lána honum 2 af f>eim. Degar svo skipið, sem út var sent, var komið inn á sundið aptur (Einars- hafnarsund), reið undir pað allhá en f>unn kvika, svo að því hvolfdi, en komst aptur á rjettan kjöl f>ví nær samstundis; menn sem á landi voru og við vppskipun út við skip Lefolíis verzlunar, brugðu við hið brfiðasta, tæmdu eitt uppskipunarskipið, sem ferrnt var salti, og tókst með stöku snarræði að bjarga 7 mönnum: for- inanninum, Jóoi Sigurðssyni á Túni, Jóni PorsteÍDSsyni á Görðum, Jóni Gíslasyni í Eyvakoti, Asbirni As- bjamarsyni í Brennu, Dorsteini Dor- steinssyni í Björgvin, Gfsla Pálssyni á Grímsstöðum og Guðm. Jónssyni á llfieyrarvöllum, en 2 drukknuðu: Jón JÓDSson frá Litlu Háeyri (Jónssonar ,,sterka“) og Guðjón organisti Dor- steinsson frá Mörk. Jón sfil. dó fiá aldraðri móður sinni (Vilborgu Ingvarsdóttur) og ekkju föður síns (Guðrúnu Símonar- dóttur), er hann vann fyrir með mestu trú og dyggð; hann var,42 ára að aldri, stilltur maður og ráðvandur til orða og verka Guðjón sfil. dó frfi konu og 4 UDgum börnum, sem eptir lifa við mikla fátækt. Hann var 33 fira að aldri, stakur iðju- og reglu- maður og mjög vel lfitinn af f>eim, er 1ann pekktu“. Ofsaveður á noiðan var hjer næstl. þriðjudag (23. p. m.) eitthveit hið harðasta, sem hjer hefur komið um petta leyti árs. Urðu /msar skemmdir af f>ví, einkum á smábfitum, er rfiku í land hjeðan af höfninni, en J>ó minna en vænta mfitti. Ur nær- rveitum hefur frjetzt, að járnpök hafi íokið 8Í hlöðum sumstaðar, en f>ó eigi getið um stórar heyskemmdir. í pessu veðri fórust 2 menn af þilskipinu „Stóra Geir“, er var á sigl- ingu bjer 1 flóanum. Skoluðust f>eir útbyiðis af brotsjó miklum, er fjell yfir allt skipið, og fyllti káetuna. 3. maðurinn (matsveinninn) var einnig nærri farinn. Deir sem drukknuðu voru: Ólafur Guðmundsson, kvæntur tómthúsmaður hjer í bænum frá 4 börnum ungum og Adolf nokkur austan af Eyrarbakka. Rvík, 2. sept. 1898. Af Stokkskyiíi er pjóðólfi skrif- að 28. f. m. „Plássið hjer er í mikl- um uppgaDgi og mun pað draga frá Lefolii ekki svo lítið nú, hvað f>á síð- ar. Samlyndi og fjelagsskapur milli kaupmanna hjer er svo góður, að enda sumir eldri menn hefðu gott af, að taka sjer f>að til eptirbreytni. Einn af f>eim, sem liðu skipbrot á Eyrarbakka pegar „Reykjavíkin“ kom siðast, skildi við í gær af afleið ingunum af pví og eru f>að pá 3 alls, sem eru dánir. Mannalát. N/dfiin eru: Hann- es Þorláksson, er lengi bjó í Axlar- haga í Blönduhlíð, bróðir Guðmund- ar cand. mag. og Gísla hreppstj. á Frostastöðum „góður maður og vel látinn“ og Þórunn Jónsdóttir (Ólafs- sonar prests í Eyvindarhólum Páls- sonar) ekkja Sigurðar Eyjólfssonar, er lengi bjó í Múlakoti 1 Fljótshlíð, og áttu pau saman mörg börn, öll mannvæaleg. Hún var mjög heppin yfirsetukona og vel metin. Hinn 1. f. m. andaðist að Eyrar- Uppkoti í Kjós húsfrú Guðrún Korts- I dóttir (Kortssonar frá Flekkudal,! Dorvarðssonar) kona Jóns bónda . Guðmundssonar,67 ára að aldri (f. 20. j febr. 1831), giptist eptirlifandi rpanni j sfnum 1864 og átti með honum 3 ^ mannvænleg börn, sem öll lifa. Hún var góð kona, fríð s/num, trygglynd j og ljúflynd, og vildi hvervetna koma j fram til góðs. Var heimili hennar j orðlagt fyrir staka gestrisni og var j hún í f>ví, sem öðru, samhent manni j sínum. (X.) Hinn 9. f. m. andaðist að heimili sínu Búðum, í Fáskrúðsfirði, merkis- bóndinn Benedikt Björnsson. Faðir hans var Björn sál. Hallgrímsson á j Búðum, en faðir Björns sál. var Hall-, grímur bóndi á Búðum, sonur Hall- j gríms bónda á Stóra-Sandfelli í Skriðdal. Ólafur Thoelacius læknir og ungfrú Ragnhildur Eggerz halda brúðkaup sitt í Iðnaðarrnannahúsinu í dag.—Þjóðólfur. Canatliskt meðal, SEM tieeur orðið vIðfrægt um all- AN IIEIM. Allar pær lækningar, sem getið er um S blöðunum, eru rannsakaðar af áreiðanlegum blaðamönnum — Blaðið ,Advertiser‘ hefur rann- sakað eitt slíkt tilfelli eins og og skyrt er frá hjer a eptir. Eptir ,Advertiser‘, Hartland, N. B. Vjer höfum orðið varir við eitt til- felli enn, er ber ljósan vott um hinn mikla lækningakrapt er hið mikla canadiska meðal, Dr. Williams Pink Pills for Pale People, hefur. Mr. William Tedlie S Lower Brighton, efnaður timburmaður og bóndi, var næstum pvi orðinn að kriplingi af gigt, sem er svo mjög algeng S hjer- aðinu meðfram St. Johns-áDni. Mr. Tedlie er nú 65 ára gamall. Fyrir 5 áfum fann hann fyrst til veikinnar— sem orsakaðist af of miklu erfiði, úti- veru og vosbúð við skógarhöggið og við að koma trjánum niður eptir fin- um. Fyrstu -merki veikinnar voru stingir f gegnum hendnrnar, hand- leggina og fæt\irna. Honum smá- versnaði og batnaði með köflum. En á hverju ári var hann fleiri mánuði svo að hann gat naumast bjargað sjer. Kvölin var opt svo tnikil að bann gat ekkert sofið og honum var ómögutegt neitt að vinna. Dessi pjáði maður hafði svo opt lesið um menn sem hafðibatnað líkursjúkdóm- ur af Dr. Williams Pink Pills og af- rjeð hann pvS að reyna pær. Hann sagðist samt hafa verið mjög vantrú- aður á að pær gerðu sjer nokkurt gagn, par eð hann hefði reynt svo mötg önnur meðöl að árangurslausu. Hann fór pó að brúka pillurnar og pegar hann var búinn úr tveimur öskjum fann hann að pær voru að gera honum gott. Ilann hjelt pess- vegna áfram að brúka pillurnar, og fóru pá verkirnir smáminnkaodi; hann gat sofið betur og fjekk góða matar- lyst.—Rjettara sagt, að eptir að brúka pillurnar tæpa tvo mánuði sngðist Mr. Tedlie hafa verið orðinn vel frSskur. Hann er nú innilegur vinur þessa mikla meðals og eggjar alla, sem pjfist lSkt og hann, á að vera ekki að reyna nein önnur meðöl, heldur byrja tafar- laust á Dr. Williams Pink Pills. Allskonar gigt, hálfgerð visnnn, höfuðverkur, taugaveiklun og öll veikindi er stafa af óhreinu blóði, svo sem: kyrtlaveiki, laDgvarnndi heima- koma o. s. frv., hverfa ef Dr.Williams Pink Pills eru brúkaðar. Þær gefa fölum og veiklulegum kinnum aptur sinn heilbrigðisroða. Allstaðar seld- ar eða sendar með pósti fyrir 50 cts askjan, eða 6 öskjur á $2 50 ef skrifað er til Dr. Willams Medicine Co., Brockville, Ont. Látið ekki koma ykkur til að taka neina eptirstælingu. PATENTS IPRDMPTLY SECURED1 Write for our interesting books “ Invent- or’sHelp” and “How vou are swindlod.” Send us a rough skctcn or model of your : invention or improvement and we will tell i you fTce our opinion as to whother it is i probably patentable. We mako a specialty i of applications rejected in othcr hands. ( Highest references furnished. i MARION & MARION PATENT SOLICITORS & EXPEKTS Civil & Mechanical Enfrineers, Oraduates of the ' Polytechnic School of Engineering, Bachclors in i Applied Sciences, Laval UniverBity, Membcra < Patent Law Association, American Water Works < Association, New England Water Works Assoo. i P. Q. Surveyors Association, Assoc. Membcr Can. , Socíety of Civil Engineers. OrricKH* í Washington, D. C. urricES. ■( Montkeal, Can. RIETT EINS OG AD FINNA PENINGA ER AÐ VERZLA VIÐ LO |/ri | W MILTON, ■ l\. IVtLLT, N. DAK. Hann er að selja allar sínar miklu vörubirgðir með innkaupsverði, Þetta er bezta tækifærið, sem boðist hefur á lífstíð ykkar og pað býðst ef til vill aldrei aptur, sleppið pví ekki tækifærinu, heldur fylgi® straumnum af fólkinu sem kemur daglega í pessa miklu búð. Þessi stórkostlega sala stendur yfir að eins um 60 daga lengur. Hæðsta markaðsverð gefið fyrir ull gegn vörum með innkaupsverði. Hver hefur nokkurntíma heyrt þvílíkt áður? Komið með ullina og peningana ykkar. Það er ómögulegt annað en pið verðið ánægð bæði með vörur okkar og verðið. L. R KELLY,™kot«. Telegraf er eitt af helztu námsgreinum á St. I’aul ,Business‘-skólanum. Kennararnir, sem fyrir þeirri námsgrein standa, eru einhverjir þeir beztu í landinu, MAGUIRE BROS. 93 East Sixth Street, St. Paul, Minn Future comfort for present seemíng economy, but buy the sewíng machíne wíth an estab- líshed reputatíon, that guar- antees you long and satisfac- tory servíce. jí jí j» ITS PINCH TENSION TENSION INDICATOR, (devíces for regulatíng and showíngf the exact tension) are a few of the features that emphasize the hígh grade character of the White. Send for our elegant H.T. catalog. VViiite Sewing Maciiine Co., CIEVELAND, 0. MAIL CONTBACT. ÍNNSIGLUÐUM tilboðum, send til Post Master General verður veitt móttaka í Ottawa fram að miðjum degi á föstndaginn 28. október næstkom- andi, viðvíkjandi póstflutningi hennar hátignar drottningarinnar, samkvæmt fyrirhuguðum sa mnÍDgi, einusinni í hverri viku í fjögur ár milli Ohurch- bridcre og Sumner, frá 1. janúar næst- komandi. Prentaðar auglýsingar með ná- kvæmari upplýsingum viðvlkjandi hinum fyrirhuguðu samningum og eiðublöð fyrir tilboðin má fá á póst- húsunum í Churchbridge, Clumber, Kimbrae, Riversdale, Sumner og bjá undirskrifuðum. W. W. McLEOD, Boat Offlce Inapector. Post Offlce Inspectors Office, ) Winnipeg, 16. sept. 1898. j Globe Hotel, 146 Princkss St. Winnifbg Gistihús þetta er útbtíið með öllumnýjasta útbúnaði. Ágætt fæði, frí baðherbergi og vinföng og vindlar af beztu tegund. Lýs upp með gas ljósum og rafmagns-klukk ur í ölluin herbergjum. Ilerbergi og fæði $1,00 á dag. Einstaka máltíöir eöa harbergi yflr nóttina 25 ct T. DADE, Eigandi. Ricliards <fc Bradsliaw, Málafærslumcnn o. s. frv 367 MAIN STUEET. WINNIPEG, - - 1 maN Til sölu hjá W. Grundy & Co., Winnipeg, Man Mr. Thomas H. Johuson les lög hjá ofangreindu fjelagi og geta þessvegna ís* lendmgar, sem til þess vilja leita snúið sjer til hans munnlega eða brje’flega á þeirra eigin tungumáli. 262 hrokkin strútsfjöður í henni, fest með gullspennu. Hinum premur riddarasveinum, sem á eptir honum riðu, fannst að hann bera ekki einasta fjöður strúts- fuglsins, heldur einnig eggið, pví hinn sköllótti hnakki hans glansaði eins og fílabeins hnöttur. Hann bar engin vopn, að undanteknu hinu langa og punga sveiði, sem hangdi við söðulboga hans; en Terlake bar kylfu hans, Ford hið punga, askskepta spjót hans, sem klofínn fáni var festur við, og Alleyne binn skrautlega skjöld hans. Lafði Loring reið við vinstri hlið hans á reiðhesti sínum, pví hún ætlaði að fylgja lionum á veg, allt að röðirmi á skógnum, og sneri hún hinu hrukkótta andliti sínu við og við á- hyggjolfga að manni slnum og leit umhyggjusam- Jega yfir klæðnað hans og allan útbúnað. , Jcg vona, að ekkert liafi nú gleymst“, sagði lafði Loiing og benti Alleyce að koma og ríða við hlið sjer. . , Jeg fel yður hann, Alleyne Edricson. Sokkarnir hans, skyrturnar og nærklæðin eru í brúnu körfunDÍ vinstra megin á hvíta múlasnanum. Hann er vanur að drekka vínið sitt beitt, pegar kalt er á kveldin, hvort sem pað er JJalvois vin eða vernage, or pað er \ai.t að láta svo mikið af steyttum krydd- jurtum t pað, sem tollað getur á nöglinni á þumal- íiDgri rnan ns. Sjfiið i rr>, íð barn rfeipti ztrax um næiföt, ef honum er heitt þegar hann keraur úr burt- reiðuro. Það er gæsafeiti í ofurlitlum kasra f annari körfurmi, til að bera á örin á honum ef h.nn verkjar I pau við veðrabrigði. Sjáið um, að ullar-ábreiðurn- j.r bans sjtu vel purrar og—“ 267 að leita að tækifæri til að komast dálitið upp í heim- inum og ef til vill ávinna okkur nokkurn orðstír. I pessu skyni læt jeg ykkur vita, að það er ekki sið- ur minn að sleppa nokkru tækifæri, þegar nokl^ur von er til að ávinna sjer heiður. Jeg vona að þið hafið pað hugfast og gætið pess vandlega, að láta mig vita um alla samningaum fanga-vlxl, hólmgöngu- skoranir, rangindi, kúgun, skammastryk og ranglæti við meyjar. Ekkert pessháttar er of lítilfjörlegt til að veita því eptirtekt, pví jeg hef vitað aðra eins smámuni og það, að láta glófa sinn falla niður eða fleygja brauðskorpu (þegar pví er reglulega fram- leiða til göfugustu spjótslaga. En, Edrioson, er ekki riddari á hestbaki parna niður á veginum, við neðri kjarrviðar-runnann? Það er líklega bezt, að pjer berið honum kveðju mína. Og ef hann skyldi vera aðalborinn, pá vildi hann ef til vill reyria sig við mig.“ „En, herra minn“, sagði Ford, sem teygði sig í ístöðunum og hjelt hönd fyrir auga, „það er hann Hob gamli Daviðsson, feiti malarinn í Milton!“ »0, já, pað er öldungis rjett“, sagði Sir Nigel og gretti sig; „en rnaður ætti ekki að fyrirlfta smá- æfintýri, sem koma fyrir á leiðinni, því jeg hef aldrei sjeð fallegri spjótslög en pau, sem leitt liafa af að mætast af hendingu á förnum vegi, þegar riddara hefur langað til að vinna sjer til frægðar. Jeg man vel eptir, að jeg mætti einu sinni mjög vöskum og kurteisum fiönskum riddara sex mllur frá bænum 266 nefinu. Edricson og Terlake, sem riðu á eþtír hou* um, voru lítið betur farnir, en Ford, sem var kátur °g áhyggjulaus unglingur, glotti að punglyndi fje- laga sinna og otaði spjóti berra síns ýmist til hægri eða vinstri, eins og bann væri riddari sem væri að berjast við heilan hóp af fjandmörinum. En svo leit Sir Nigel um öxl sjer, og pá varð Ford á augabragði eins breifiDgarlaus eins og bann hefði verið stein- gjörfingur. Þeir fjórir voru ennpá einir sjer, pyi allt liðið var nokkuð á u.;dan peim og horfið fyrir bug á veginum, pótt Alleyne gæti enn heyrtdunurn- ar af hinu punga fótataki hermannanna og gæti stundum sjeð glampa á vopn peirra gegnum vef hinna lauflausugreina trjánna. „Ríðið við hlið mjer, vinir mínir“, sagði Sir Nigel og stöðvaði hest sinn, svo að peir gætu orðið samhliða. „Því fyrst ykkur hefur þóknast að fara í hernað með mjer er rjettast að pið fáið að vita, hvern- getið bezt pjónað mjer. Jeg efast ekki um að pjer sýnið pað, Terlake, aö þjer eruð verðugur sonur vasks föður; og þjer, Ford, s/nið vafalaust bið sama; og jeg vona einnig, að pjer minnist pess, Ed' ricson, að pjer oruð komnir af gamalli og góðri ætt, eins og allir viia. Og fyrst af öllu bið jeg ykkur að minnast pess œtlð, að þessi ferð okkar er alls ekki gerð 1 pví skyni að fá herfang eða herja lausnar* gjald út úr föngum okkar, pótt vel geti svo farið, að pessháttar berist okkur einnig 1 hendur. Við förurn til Frakklands, og einnig til Spánar vona jeg, til pe83

x

Lögberg

Direkte link

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Lögberg
https://timarit.is/publication/132

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.