Lögberg - 20.04.1899, Blaðsíða 6

0
LÖGBERG, FIMM.TUDAGINN 20. APRÍL 1899.
Jarðskjálflinn á Isl.
lívik, 1. m»iz ’í)9.
Landskj&lfti faDst bór aðfaranótt
roánudags 27. f. m., kl. 1—2, prj&r
hviður töluverðar og nokkur titringur
á milli. Og vart við lítiisháttar hrær-
ing öðru hverju síðan. Ekki getið
um neitt f>ess háttir austan yfir fja.ll.
Rvík, 4 marz ’99.
Landskjálftinn um daginn, að-
faranótt 27. f. mán., hefur orðið til
muna snarpari suður með sjó heldur
en hér, t. d. i Keflavík. Skrifað pað-
an, að l^ stuDd, kl. 1—2^ um nóttina,
hafi fundist 12 kippir, sumir peirra
jafnvel fult eins harðir og hinir hörð-
ustu 1896. Svo voru og allharðir
kippir daginn eftir, framan af degi.
Kippirnir virtust koma frá vestur-
útsuðri.
lívik, 8. mar/. '90.
Landskjálftanna um fyrri helgi
hefur orðið meira en litið vart á
líeykjanesskaga, sbr. fréttirnar úr
Keflavík í síðasta bl. Kotbær einn í
Höfnum, Magnúsar-bær i Kirkjuvogi,
hrundi gersamlegs; mun hafa verið
lélegur; fólk var flúið úr bænum áð-
ur, 3—4 hræður.
En mest hefur orðið af peim á
Rej’kjanesi, við vitann, sem sjá má
á eftirfarandi skýrslu frá vitaverð-
i íum:
„Að kvöldi hins 26. febrúar
(sunnud.), kl. 6.34, kom hér snarpur
landskjálftakippur, og annar kl. 8.30.
Síðan Léldu peir áfram alia nóttina,
með ekki meira en 30 mínútna milli-
bili, og stundum lengi, sem aldrei
varð alveg kyrt. Allir voru peir
stuttir, hér um bil 5 sekúndur. Klukk-
an 5 um morguninn kom hinn síðasti.
Alla nóttina var látið loga á vit-
anum.
Daginn eftir, hinn 27., voru kipp-
irnir strjálir og hægir til kl. 4.10; pá
urðu peir svo snaipir, að reykháfur-
inn (skorsteinninn) 1 íbúðarhúsi vita-
varðar hrundi niður stigann, ofninn
uppi á loftinu fór um koll, ofnarnir
niðri skektust og lauslegir hlutir
duttu niður, bókaskápur féll fram á
gólf, rokkur brotnaði og matvæli
skemdust. Austurveggurinn í grunn-
múrnum undir húsinu sprakk frá á
hornunum og grjótgarðar kringum
túnið hrundu. Fólkið porði ekki að
haldast við t húsinu um nóttina, með
pví að grjóthrun var nokkurt úr fell-
inu, sem bærinn stendur undir, og lá
pað í geymsluhúsi niðri við sjó.
Ekki var kveykt á vitanum um
nóttina eftir, pvl að alt af voru hrær-
ingar.
£>riðjudagsmorguninn, 28., er
komið var í vitann, s&st, að tröppurn-
ar við vitadymar höfðu sprungið frá,
lampinn, sem stóð I ijóskrónunni, til-
b úinn til kveykingar, hafði dottið á
ldiðina og djald komið á belginn, olt-
an runnið niður í vagninn (undir ljós-
hnettinum) og gangvélin, sem sn/r
vitaljósinu, og glasið í smámolum
niðri á gólfi. Einnig hafði geymslu-
hús vitans, sem hlaðið er úr hraun-
grjóti, sprungið til muna að veggj-
um til.
Sprunga hafði komið í jörðina
inn við Gunnuhver, sem er örskarot
frá vitavarðarhúsinu, á svo nefndum
Hveravöllum, 200 faðma löng, í stefnu
frá landnorðri til útsuðurs, og niikið
rauk úr, en hverinn gaus á að gizka
4 álnir, mjög óreglulega. Stðasti kipp-
ur kl. 10 að morgni 28. febrúar“.
Vitavörður, hr. Jón Guðlaugs-
son, var sjálfur hór á ferð nú um síð-
ustu helgi.
Hann hefur orðið fyrir allmiklum
skaða, í túngarðshruninu o. fl. Hann
hefur sjálfur ræktað túnblettinn pará
brunasandi að miklu leyti og hlaðið
garðinn umhverfis.
Fólkið úr húsinu hafðist við 2
50 YEARS’
EXPERIENCE
pATENTS
IRADE ----
Desiqns
V v v , • COPYRIGHTS &C.
Anyone sendlnf? a nketch and descrlption may
qulckly ascertaln our opinion free whether an
inventlon is probably patentable. Communlca-
tions strictly conflöentlal. Ilandbook on Patents
eent free. Oldest agency for securing patents.
Patents taken through Munn & Co. recelve
tpecial notice% without charge, in the
Scicntific flmcrican.
A handsomely illustrated weekly.
culation of any sclentiflc lournal
_ — 0014 É—
Largest cir-
jn ui nuj ouuntiuu iuuiuiu. Terms, $3 a
four months, fl. 8old byall newsdealers.
year; four months
MUNN&Co.
36IBroadway.
iT._cos w Uf Wnihlnutan. II. C.
New York
EIGID SJALFIR HUSIN YKKAR.
Vér getum hjálpað ykkur til þess.
Vér lánum p«n<nga mót lægstu rentu
sem kostur er á :
$7.15 um mánuðinn, borga í 00,00 pen
ingalán á 8 árum.
$6.13 um mánuðinn, borgar 500,00 pen-
ingalán á 10 árum.
$5.50 um mánuðinn, borg r $500.00 pen-
ingalán á 12 áru m.
Aðrar upphæðir tiltóiulegj með sömu
kjörum. Komið og fáið upplýsingar,
Canadian Mutual Loan &
Investment Co.
Room L, RVAN BLOCK.
A. G. Chasteney,
Gen. Agent.
sólarhringa niðri við sjó í geymsluhúsi
par. Meðal heimafólksins er móðir
vitavarðar, mjög hrum og karlæg, og
var örðugt að forða henni úr húsinu;
hún vildi helzt hvergi fara.
Kýrnar í fjósinu steingeltust af
hræðslu; voru áður í 7— 8 mörkum.
REGLUR VID LANDTÖKU.
Af öllum sectionum með jafnri tölu, sem tilheyrasambandsstjórn-
inni í Manitoba og Norðvesturlandinu, nema 8 og 26, geta f jölskyldu-
feður og karlmenn 18 ára gamlir eða eldri, tekið sjer 160 ekrur fyrir
heimilisrjettarland, pað er að segja, sje landið ekki áður tekið,eða sett
til síðu af stjórninni til viðartekju eða einhvers annars.
Af Mýrum (úr Álftaneshreppi) er
ísafold skrifað 2. p. mán.:
Hér varð vart við landskjálfta
sunnudaginn 26. f. m., kl. 12—1 síð-
degis, hægan kipp; en nóttina eftir
um kl. 2 komu 3 harðir kippir, svo að
fólk klæddi sig á sumum bæjum, og
smákippir voru alt af öðru hvoru um
nóttina og fram yfir miðjan dag á
mánudaginn.
Loks ritar fréttaritari ísafoldar í
Hrútafirði á pessa leið 28. f. m.:
„Sunnudag 26. p. m., kl. 1.25 síð-
degis, kom hér snöggur landskjálfta-
kippur. Ekki varð hristingurinn svo
mikill, að neitt félli niður eða skemd-
ir yrðu, en pó svo, að hurðir skröltu
til og frá, glös og leirílát, sem stóðu
í skáp, glömruðu saman, o.s.frv.
Kippirnir hafa haldist síðan með
litlu millibili, og haldast enn. t>ó eng-
inn jafnmikill hinum fyrsta.—Athug-
andi er, að klukka hér er sjálfsagt 1L
—2 stundum á undan réttri klukku.
—Jsafold.
Peniiigar til Ieigu
Land til sals...
Undirskrifaður útvegar peninga til
Jáns, gegn veði í fasteign, með betri
kjörum en vanalega. Hann hefur
einnig bújarðir til sölu víðsvegar um
íslendinga-nýlenduna.
S. GUDMUNDSSON,
Notary P*ut>lio
- Mountain, N D.
INNRITUN.
Menn meiga skrifa sig fyrir landinu á peirri landskrifstofu, sem
næst liggur landinu, sem tekið er. Með leyfi innanrtkis-ráðherrans,
eða innflutninga-umboðsmannsins í Winnipeg, geta menn gefið öðr-
um umboð til pess að skrifa sig fyrir landi. Innritunargjaldið er $10,
og hafi landið áður verið tekið parf að borga $5 eða $10 umfram fyrir
sjerstakan kostnað, sem pví er samfara.
HEIMILISRJETTARSKYLDUR.
•
Samkvæmt nú gildandi lögum verða menn að uppfylla heimilis-
rjettarskyldur sínar með 3 ára ábúð og yrking landsins, og má land-
neminn ekki vera lengur frá landinu en 6 mánuði á ári hverju, án sjer-
staks leyfis frá innanríkis-ráðherranum, ella fyrirgerir hann rjetti sín-
um til landsins.
BEIÐNI UM EIGNARBRJF
ætti að vera gerð strax eptir að 3 árin eru liðin, annaðhvort hjá næsta
umboðsmanni eða hjá peim sem sendur er til pess að skoða hvað unn-
ið hefur verið á landinu. Sex mánuðum áður verður maður pó að
hafa kunngert Dominion Lands umboðsmanninum í Ottawa pað, að
hann ætli sjer að biðja um eignarrjettinn. Biðji maður umboðsmann
pann, sem kemur til að skoða landið, um eignarrjett, til pess að taka
af sjer ómak, pá verður hann um leið að afhenda slíkum umboðam. $5.
LEIÐBEININGAR.
Nýkomnir innflytjendur fá, 4 innflytjenda skrifstofunni t Winni-
peg og á öllum Dominion Lands skrifstofum innan Mauitoba og Norð-
vesturlandsin, leiðbeiningar um pað hvar lönd eru ótekin, ogallir, sem
á pessum skrifstofum vinna, veita ínnflytjendum, kostnaðar laust, leið-
beiningar og bjálp til pess að ná í lönd sem peim eru geðfeld; enn
fremur allar upplýsingar viðvíkjandi timbur, kola og n&malögum. All-
ar slíkar reglugjörðir g'eta peir fengið par gefins, einnig geta menn
fengið reglugjörðina um stjórnarlönd innan járnbrautarbeltisins t
British Columbia, með pví að snúa sjer brjeflega til ritara innanrtkis-
deildarinnar I Ottawa, innflytjenda-umboðsmannsins í Winnipeg eða
til einhverra af Dominion Lands umboðsmönnum í Manitoba eða Norð-
vesturlandinu.
JAMES A. SMART,
Deputy Minister of the Interior.
N. B.—Auk lands pess, sem menn geta íengið gefins, og átt er við
I reglugjörðinni hjer að ofan, pá eru púsnndir ekra af bezta landi,sem
hægt er að fá til leigu eða kaups hjá járnbrautarfjelögum og ýmsum
öðrum fjelögum og einstaklingum.
Kaupíð, lesið, og eigið
„VALID!“
t>að er til sölu víðast hvar á meðal
Vestmanna. Iiver sem seodir nú 50c
fær söguna tafarlaust senda með pósti.
Kit. Ásgeir Benidiktson.
350 Spence St.
Dr. O. BJÖRNSON,
6 18 ELGIN AVE-, WINNIPEG.
ÆtíP heima kl. 1 til 2.30 e. m. o kl. 7
til 8.30 e. m.
c efón 1156.
Dr. T. H. Laugheed,
CUen'bovo, Mazi.
Hefur ætíð á reiðum höndum allskonar
meðöl, EINKALEYFIS-MEBÖL, 8KRIF-
FÆRI, SKOÚARÆKUR. SKRAUT-
MUNI, og VEGGJ APAPPIR, Verð
lágt
ISLENZKUR LÆKNIR
Dr. M. Halldorsson,
Stranahan & Hamre lyfjabútf,
Park Biver, —-------N. Dak.
Er a8 hitta á hverjum miSvikudegi í Grafton
N. D„frá kl. 6—6 e, m*
Phycisian & Surgeon.
UtskrifaSur frá Queens háskólanum t Kingston,
og Toronto háskólanum í Canada.
Skrifstofa I IIOTEL GILLESPIE,
CRYSTAL, N* I>.
Dr. G. F. BUSH, L. D.S.
TANNLÆKNIR.
Tennur fylltar og dregnar út &n sárs.
auka.
Fyrir að draga út tönn 0,50.
Fyrir að fylla tönn $1,00.
527 Main St.
TANNLÆKNIR,
M. C. CLARK,
Fluttn.x*
til
532 MAIN ST
Yfir Craigs-búðinni.
dk- Dalgleish,
TANNLŒKNIR
kunngerir hjer með, að hann hefur sett
niður verð á tilbúnum tónnum (set of
teeth), en þó með því skilyrði að borgað
sé út í hönd.
Hann er sá eini hér S hænum, sem dregur
út tennur kvalaiaust, fyllir tennur uppá
nýjasta og vandaðasta máta og ábyrgist
allt sitt verk.
416 f^ain St., - Mclntyre BiooK-
586
mennirnir pyrptust í kringum kastalaturninn og
báru saman ráð sín um, hvernig peir ættu að fara að
frelsa pá, sem uppi á honum voru.
„Ef við bara hefðum hjer reipi, pá er enn ekki
kviknað í einni hlið turnsins11, sagði Alleyne, „svo
við gætum rennt okkur niður eptir reipinu. En
hvernig á að koma reipi upp til okkar?-4
„t>að er nú gamalt bragð, sem við kunnum“,
8agði Aylward. „llolál Johnston, fleygðu reipi upp
hingað til mín, & sama hátt og pú gerðir hjá Mau-
pertius í síðasta ófriðnum.“
Hiun gráhærði bogamaður, sem Aylward talaði
pannig til, tók við nokkrum reipis-stúfum hjá fjelög-
um sínum, batt p& traustlega saman og teygði úr
öllu re'piou í langa skugganum, sem hin apprenn-
andi 8ÓI kastaði af kastalaturninum. Siðan setti
liann ý-viðar hoga sinn á endann á jörðina, og mældi
hinn ianga og mjóa, svarta akugga, sem hann kast-
aði á jörðina.
„Sex feta bogi kastar nú frá sjer tólf feta
hktigj/a“, tautaði hann við sjálfan sig. „Kastala-
turninn kastar frá sjer sextíu skrefa löDgum skugga.
Af pvi leiðir, að prjátíu skrefa langt reipi verður
meir en nógu langt til að ná upp á hann. Kondu
með einn leipis stúfinn enn, Watkin! Hana nú, tog-
k?u fast í endann til að vita, hvort hnútarnir renna
ikki. Jæja, J.að dugir og er til handa peim.“
„En hvernig eiga peir uppi á turnÍDum að ná í
pað?“ spurði ungur bogamaður, sem stóð við hliðina
4 Jobnstoo,
591
margir báru á hinum digru, veðurteknu hálsum—allt
petta ofantalda bar vott. um, hve vel peim hafði
vegnað sem óbáðri hersveit. Sjerhver peirra bar
boga úr ý-viði eða hesliviði 4 bakinu, og voru bogar
gömlu hermannanna útbrotalausir en gagnlegir að
sjá, par sem bogar hinna yngri voru málaðir með
skerandi litum og allir útskornir til endanna. Að
öðru leyti var búningur peirra pannig, að peir báru
stálhúfur á höfðunum, voru í hringabrynjum, í hvit-
um yfirhöfnum, sem sánkti Georgs ljónið var saumað
með rauðum íit, og ýmist sverð eða stríðsexi hangdi
á beltun peirra, en einstöku menn í fylkÍDgunni
höfðu samt að auk hættulegar, fimm feta langar
sleggjur eða kylfur, sem hangdu yfir um bogana og
voru festar I leðurreimarnar, er lágu yfir axlir peirra,
með krók, sem var á miðju skaptinu. Hjarta Sir
Nigel’s barðist af gleði, par scm hann horfði á hinn
frjálsmannlega limaburð og djarflega svip boga-
mannanna.
Hersveitin gekk i tvær stundir í gegnum skóga
og mýrlendi eptir vinstri bakka Aveyron-árinnar. Sir
Nigel reið 4 eptir fylkingunni, og reið Alleyne við
hægri hönd honum, en Johnston, gamli bogaskyttu-
meistarinn, gekk við vinstra ístað hans. Áður en peir
höfðu náð takmarki sínu, var Sir Nigel búinn að fá
uppl/singar um allt, sem hann kærði sig um, við-
víkjandi mönnum sínum, hvað peir hefðu aðhafst að
undanförnu og hver voru áform peirra. t>eir sáu á
einum stað á leiðinni ílokk af frönskum, ríðandi her-
590
ræningjar hafi lent par við ströadina svo rnann-
margir, að peir hafi getað sezt um kastalann. En
kallaðu hersveitina saman, Aylward, og l&tum okkur
halda af stað, pví pað yrði okkur til skammar ef við
kæmum ekki til Dax daginn sem hinum ýmsu her-
sveitum hafði verið mælt mót par“.
Bogamennirnir höfðu dreift sjer um allan kast-
alagarðinn og rústirnar, en pegar blásið var f lúður-
inn, komu peir allir til baka tafarlaust með pað her-
fang, sem peir höfðu fundið, cg höfðu peir ýmist
troðið pví í töskur sínar eða hengt pað yfir axlir sjer.
Þeir stigu pegjandi hver í sitt pláss í fylkingunni,
Sir Nigel leit rannsóknar-augum yfir pá, og ánægju"
bros Ijek um andlit hans. Bogamenn pessir voru
hávaxnir og vöðvamiklir, veðurteknir, fr&neygii1,
svipharðir, hreifingarnar voru ákveðnar og skjótar,
eins og vant er um vel æfða hermenn, og pað hefði f
sannleika verið vandfýsinn leiðtogi, sem hefði óskað
eptir æskilegra liði. Hjor og hvar voru gamlir her-
menn, sem verið höfðu f frönsku strfðunum, og voru
peir flestir gráhærðír og magrir, andlitin afar harð-
neskjuleg, húðin lá i fellingum, en augabrýrnar slúttu
niður og voru mjög loðnar. En meirihlutinn af fylk'
ingunni var samt ungir og skrautlegir bogamenu,
með rjóð og sælleg ensk andlit, skeggin vandleg8
groidd og hárið liðaðist niður undan hinuin aðskornu
st&Ihúfum peirra, en i eyrunum höfðu peirgullhring8,
er stundum voru settir gimsteinum. Gullsaumuðu
treyjurnar peirra, silkibeltin og gullkcðjurnar, seöi