Lögberg - 22.03.1900, Blaðsíða 3

LÖGBERÖ, FIMMTUDAGLNN :'l ^MARZ 1900.
n
Frá Isleudingnm vestau
lials.
(Kafli 6r bréfi fríl WinDÍpf>fr,dag-
settu 5. nóv. 1899).
....„Hér 1 Winnip'íg pekki ég
bezttil landa og pegar ég tek undan
•i eöa 4 menn, m& segja að menn eigi
að eins r.6g til naesta m&ls; p. e. peg-
ar vinnan (sem er yfirleitt miklu
verri en við höfuin hugroynd um
heima) prýtur, hef éí/ ekki betur vit
en fjöldi peirra íilerdingra, sem
L'úa 1 biBouai eða bæjum, liijóti að
fara ft vonarvöl.
Ég veit pað vel, að bændur, sem
iJ8Ía klufið p«ð, lifa miklu betra og
sjklfstæðara liti; eu til pes-a parf
ineira fé, en öreigarnir b.eiman að
geta fengið liönd yfir. Auk pess er
stöðugt verra og veria að fá góð iönd
f góðum sveitum.
Hvað peningrairi'di snertir, mi ó-
hætt segja, að 1 dtllar »é ekki meira
virði on 2 krónur heima, ég tala um
til nauðsynja. Látinn fyrir munað,
er hann engu betri en 1 króna, að
undanteknu k#ffi, par er dollarinn 4
króna virði. Tali ég svo um, hve
lergi er verið að sfla dollarsins hér,
Þ& má ieikna út: ErtíðismaDnalaun
eru hér $1.75-$2 0», p. e. kr. 3 50—
4.00 & dag, -jg sjfoist í fljótu bragði
^litlegt, ef ekkert er keypt annað en
lifsnauðsynjar t. d. matur og klæðn
aður.— En komi skúr úr lofti, pá eru
sllir verklausir, pví vinnunni er pann-
]g varið, að ómögulegt er að vinna
sð henni nema í purru. Dæmi: Ég
^ann tvo mftnuði úti ft landi (WÍDni-
pegosis) fyrir 30 dollara og öllu fríu,
sem svo er kallað (enda hafði ég hærra
k»up en 30—40 aðrir, sem unnu við
stma starf), og pó pað fé ekki hfttt,—
rúmur dollar ft dag,— p& baffi ég pó
betra en verkamenn bér, sem unnu
- •
D'rir 2 dollurum á dag, og borguðu
f»ði og húsr æði rneð 12 dollurum ft
mftnuði, og var pó tíðin venju fremur
góð. tJm ftelsi íslendinga vil ég
ekki tala. Nóg ssgt; par sem frelsi
er til, verður pað fyrst að ófrelsi fyrir
þi, sem annaðbvort geta ekki eða fft
ekki notið pess. Hugsunarhftttur og
húarlíf íslendinga (yfirleitt) er hér ft
svo Iftgu stigi, að ekki er vert um pað
að tals, prátt fyrir hetj na séra Jóo
Éjarnason. Pað er nóg komið af
þessu; pó má bæta pví við, að menta-
Éf hér (sem ég hef kynst) — er — ég
8egi ekki á lægra stigi — en á alt
öðru stigi, en heima, svo að sá sem
hefur feDgið nasasjón af pvf heima á
Éióni sættir sig illa við pað, sem hér
er. — Ég hef fleiri dæmi en frá sjálf-
um mér, — og ég hef reynt pað, al-
þyðumentun í bóklegri pekkingu er.
rniDni,— en alls ekki rneiri,—en beima.
Éf pú kemur hingað, kæri vinur,
m^ttu búast við að fara gersamlega á
m's alls pess, sem veitti pér ánægju-
stundir heima, og pví betur er pér
faiið, pvf fyr sem pú getur gleymt
öllu íslenzku.—t>etta er skrambi hait,
en satt er pað.
Annars er pnð filit mitt, að s' o
lergi sem pú getur hxft vísa dag-
launavinnu heima, með pví kaupi,
sem par er goldið, pá vinnur pú sáia-
lítið við að gerast púlsklár undir
cansdiskum vinnumeistaia við svo
vonda vinnu, að slík p kkist ekki
heima. Svo er einn anDmarkinn, að
par sem fitæklingurinn er kominn
I ér, p r verður hanu að sitja. ' Ferða-
!ög eru afardýr: 3—4 cent fyrir míl-
una með jérnbrsutinni, pað er sama
sem 8 dollarar oo allt að 20 dollurum
fyrir eina dagleið.
Mér hafa ekki brugðist neinar
vonir bé*, pvf ég gerði mér pær ekki
háar heitna, en hugmyndir mfnar hafa
verið furðu lóttar'1'...............
*
. *
Bréf pað, sem kafli pessi er tek
ÍDn úr, er ritað af skynsömum og dá-
vel men uðum alpýðumanni,sem flutt-
ist vestur næstl. vor, en bréfið er rit-
að frænda hans bér í Reykjavlk, og
var auðvitað ekki ætlað til birtingar f
blöðum, en viðtakandi hefur góðfús
lega leyft oss að birta pennan kafla.
Nú m& Einar vesturfarapostuli fara
að stíga í poDtuna i „ísafold", penja
sig á getgátum um höfund bréfs
pessa og skamma hann fyrir pessa
goðgft, að rftða ekki vinum sínum og
frændum bér að flýja petta volaða
l«nd, og komast sem fyrst f sæluna
vestnnkafti. t> ið er ftvalt eins og
tftuprjónum sé stungið f óæðri enda
postnlans, hvenær sem bann tér ekki
birtast f i>löðunum hér eintóma lof-
dýrð um Cnniidtt og alt vestur
heimskt.—Ritstj.
—Þjóðólfur, 12. jin. 1900.
Ohib.rfld,' Toledo-bœ, > sg
ÍAicns County. $
Frank J. Chenny sta^hwflr meá eicíi, ad hann sé
eUlrí eigHndmn ad &erzlnninni, pem |*ekt er med
nafninu F. J Cheneyfc Co*. sem rekid hefur verzlun í
borpinni Toledo i lidarnef'MÍu coun’y og rfki, cpad
béasi verzlun borci EITT HUVDHAl) DOLLaUA
fyiir.hvert lilfelli af kvefveiki f»em ekki læknist med
því ad brúka Halls Caiairh Cure.
Frank J. Chec**y.
Stadfest med eidi frammi fyrir mér og undirskrifud
þanu 16. des 1896*
A. W. Glenson.
(L.S.'i Not Pulilic.
HalisCatarrh Cure er innt’'kumedal og hefur verk-
andi éhrifá blódid o? Rlimhúdir líkamáns. Skrifid
eftir vitnlsburdum, sem fást frítt.
F J Cheney & Co, Toledo, O.
Selt í lyfjabúdnm fyrir 7í?c
Halls Family Pills eru þær beztu.
SETMODR HOHSE
Mari^et Square, Winnipeg.
Eitt af beztu veitingahúsuln bæjarins
Mftltiðir seidar á 25 cents hver. $1.00 á
dag fyrir fæði og gott herbergi. Billiard-
stofa og sérlega vönduð vínföug og vindl-
ar. Ókeypis keyrsla að ogfrá járnbrauta-
stöðvunum.
JOHN BAIRD, Eigandi.
IMM.W SCPPLIES.
LoKUÐUM TILBODUM, seiidum
t undirskrifaðs og merktum „Tend-
ers for Indian Supplies" verður veitt
irióttaka ft skrifstofu pesssri til klukk-
»n 12 ft bftdegi, 2. spiil 1900. um
flutning á lndifinavörum y.fir fjfti hags-
ftrið sern endar 30 júní 1901, ft ým«a
-taði í Manitoba og Norðvisturí >nd
inu.
Ti boðs eyðoblöð, sem innibalda
-llar upplýsingar, er hægt að fft með
pvf að snúa fér til undirskrifaðs eða
til Icdian Commissioner í Winnípeg.
Lægsta eða neinu tilb..ði verður ekki
nauðsynlrga tekið.
Anglýsing pessi á ekki að birt-
ast í neinu blaði, sem ekki hefur heim
ild til pess að birta hana frft Queen’s
Printer, og engin krafa frá neinu
blaði, sem ekki befur slfka beimild,
verður tekin til greina.
.1. D. McLEAN,
Secretrry.
Department of Indian Affairs,
Ottawa, 1. maiz 1900.
Til Nyja-Islands.
Eins og að undanförnu læt ég
lokaða sleða ganga milli Selkirk og
Nýja. íslands í hverri viku f vetur, og
leggja peir af stað frá Selkirk á
hverjum mánudagsmorgni og koma
til Gimli kl. 6 samdægurs. Frá Gimli
fer sleðinn næstá morgun kl. 8 f.
h. og kemur til íslecdingafijóts
kl. 6 e. b. I>ar veiður bann einn dag
um kyrt, en leggur svo aftur af stað
til baka á sunnudagsmorgna og fimtu-
digvmorgna kl. 8 f. h. og kemur tii
Gimli kl. 6 samdægurs. Fer svo frá
Gimli næsttt morgun kl. 8 f. b. og
kemur til Selkirk kl. 6 sama dag.
Mr. Helgi Sturlaugsson og Mr.
Kristjfin Sigvaldason duglegir, gætn-
ir, og vanir keyrslumenn keyra
mfna sleða eins og að undanfömu o
munu peir lftta sér sérlega ant um
alia pá sem með peim ferðast, éjfa
og peir geta borið um sem ferðast
bafa með peim áður. Takið jður
far með peim pegar pér purfið að
feiðast milli pessara staða.—Járn
brautsrlestin fer frá Winnipeg til
Selkirk á miðvikudagskveldum, seœ
só á hentugasta tíma fyrir pá sem
vildu taka sér far með mínum sleða,
er leggur af stað 6 fimtudagsmorgna
eins og áður er sagt.
GEORGE S. DICKENSON.
OLE SIMONSON,
mælirmeð sínu nýja
Scandinavian Hotel
718 Main Strext.
Fæði $1.00 & dag.
EDDY’S
II118-, HROSSA-, GOLF- OG ^STO-
BUSTA
9
Þeir endast LETUR en nokkrir aðrir, sem boðnir eru, og eru viöurkeiulii af
Öllum, sem brúka pá, vera öllum öðrum^betri.
REGLUR VID LANDTÖKU.
Af öllum sectionum með jafnri tölu, sem tilheyrasamb>ind8»t.iörn-
inni í Manitoba og Norðvesturlandinu, nema 8 og 20, geta fjölskyldu-
feður og karlmenn 18 ára gamlir eða eldri, tekið sjer 160 ekrur tynr
heimilÍ8rjettarland, pað er að segja, sje landið ekki áður tekið,eða seti
til sfðu af stjórninni til viðartekju eða einhvers annars.
ÍNNRITUN.
Menn meiga skrifa sig fyrir landinu á peirri landskrifstofu. sem
næst l'ggur landinu, sem tekið er. Með leyfi innanrfkis-ráðberrans,
eða innflutninga-umboðsmannsins í Winnipeg, geta menn gefið öðt
um umboð til pess að skrifa sig fyrir laodi. Innritunargjaldið er $1C,
og bafi landið áður verið tekið parf að borga $5 eða $10 uinfrarn fyrir t
sjorstakan kostnað, scm pvf er samfara.
HEIMILISRJETTARSKYLDUR.
Samkvæmt nú gildandi lögum verða menn að uppfylla beimilis
rjettarskyldur sfnar með 3 ára ábúð og yrking landsins, og mft land
neminn ekki vera lengur frft landinu en 8 mánuði ft ftri hverju, án sj«r-
staks leyfis frá innanrfkis-r&ðherranuin, ella fyrirgerir hanu rjetti sln-
um til landsins.
BEIÐNI UM EIGNARBR.IF
ætti að Vera gerð strax eptir að 3 ftrin eru liðin, annaðhvort hjft næeia
umboðsmanni eða hjft peirn sem sendur er til pens að skoða hvað unn
ið hefur verið ft landinu. Sex mftnuðum ftður verður roaður pó að
hafa kunngert Dominion Lands umboðsmanninum í Ottawa p»ð,
hann ætli sjer að biðja um eignarrjettinn. Biðji maður umtmðsrninn
pann, sem kemur til að skoða landið, um eignarrjett, til pess að taka.
af sjer ómak, pft verður bann um leið afi afhenda slíkum umboðam. $5.
LEIÐBEININGAR.
Nýkomnir innflytjendur f&, ft innflytjenda skrifBtofunni I Winni-
peg v ft öllum Dominion Lands skrifstofum innan Mauitoba og Nörð-
vestui R‘>dsin, leiðbeiningar um pað hvar lönd eru ótekin, ogallir, sera
á pessum skrifstofum vinna, veitainnflytjendum, kostnaðar laust, leið-
beiningar og bjálp til pess að ná f lönd sem peim eru geðfeld; enn j
fremur allar upplýsingar viðvíkjandi timbur, kola ognámalögum. All-
ar slfkar reglugjörðir gota pcir fengið par gefins, einnig geta meno
fengið reglugjörðina um stjórnarlönd innan járnbrautarbeltisiis f
Britisb Columbia, með pví að snúa sjer brjeflega til ritara innanríkis-
deildarinnar f Ottawa, icnflytjenda-umboðsmannsins í Winnipeg eða
til einhverra af Dominion Lands umboðsmönnum í Msnitoba eða Norð-
vesturlandinu.
JAMES A. SMART,
« Deputy Minister of the Intenoi.
N. B.—Auk lands pess, sem menn geta íengið gefins, og átt er við
reglugjörðinni hjer að ofan, pá eru púsnndir ekra af bezta landi,sem
hægt <*r að^fátil leigu eða kaups hjá járnbrautarfjelögum og ýrnsum
öðrum félögum og einstaklingum.
413
XX. KAPÍTULI.
OPTNBERT LOFORÐ.
Að kvöldi næsta dags eftir dauða Mouraki’s var ég
hjá hinum trúföstu vinum mínum á litlu gufujaktinni
tninni. t>eir voru svo fjúkandi reiðir yfir pvf hvern-
'g Mouraki hafði leikið á pá, að peir fögnuðu upp-
h&tt yfir falli hans og blönduðu saman við heillaóskir
Mnar mér til handa hjaitsnlegum áfellisdómi ntn hinn
dauða mann. I>egar A alt er litið, pft höfðum við
mjóg mikla ftstæðu til að gleðjast. Hinn nýi herra
J^far eynni var maður af alt öðru tagi en Mouraki;
hann var göfugt, fálfttt og vandað prúðmenni, sem
h»fði ekkert persónulegt augnamið til að hafa fthrif •
ú hann; hann hafði l&tið mig vita, að ég yrði að vera
kjr ft eynni pangað til hann fengi skipanir frá tyrk-
Desku stjórninni mér viðvikjandi, en hann vakti pft
Von f brjósti mfnu, ®ð vandræði mín væru nú loksins
ú enda; satt að segja dró ég p& filyktun af bending-
Um, sem hann gaf mér, að afdrif Mouraki’s mundu
ckki orsaka mikla sorg hjft hæst standandi mönnum
^ Tyrklandi. Satt að segja hef ég aldrei vitað að
fla'uði nokkurs manns hafi orsakað jafn almenna &-
D®í?jUi Hermennirnir voru mjög ftnægðir við mig
étaf pein, pætti, sem ég hafði fttt f afdrifura land-
Ptjórans; ég varð regluleg hetja f augum Neopalia-
4í0
hann Var auðsj&anlega mjög ánægður við sjftlfan sig
fyrir pað. En áður en hann gat hafa lokið við jafn
skrúðmikla setriingu, var ég kominn út ft piljur. Ég
heyrði að Denný hratt stól sfnum til inni í k&etunni;
en bvort pað var bara af updrun yfir breytni minni,
eða hann ætlaði að elta mig, vissi ég ekki. Ég
stökk af jaktinni upp & bryggjuna, og hljóp svo af
stað upp sirætið, nærri eins hratt og ég hafði hlaupið
niður eftir pvf daginn sem Mouraki hafði verið svo
greiðvikinn, að koma vinum mfnum til að fara út ft
j&ktinni að fiska sér til skemtunar. Hvað sem pað
kostaði, pft varð ég að hindra gleðilæti pau við hús-
ið, sem eyjarbúar voru I aðsígi með að hafa par f
hinni ópægilegu einfeldni sinni.
Æ, strætið var algerloga tómt af fólki! Kap-
teinninn fðr sér hægt að öllu, og hafði pví ekki fiýtt
sér út ft jaktina; en hinir ákaflyndu Neopalia-búar
höfðu ekki slórt eitt augn&blik; peir urðu pví á und-
an mér, og pað var ekkert spaug að hlaupa upp hæð-
ina & eftir peim. Ég neyddist loks til að hætta að
hlaupa og varð að gauga fót fyrir fót; ég héltj>annig
ftfram pr&l&tlega og hugsaði um pað örvæntingar-
fullur, hvernig allir hlutir virtust gera samsæri gegn
mér og brinda mér út ft pann veg sem sæmd mfn og
heit fyrirbauð mér að gaDga. Hafði nokkurs manns
verið freistað eins og mín var freistað? Höfðu
kringumstæðurnar nokkurn tfma tekið pannig hönd-
um saman við óskir manns sjftlfs, eða örlögin Ifttið
nokkrum manni sýnast jafn erfitt að uppfj’lla skyldu
slna?
409
Mouraki stó á land í eynni; kapteinninn hnfði áðnr
fengið upplýsingur um atburðina, sem orðið höfðu
fram að peim tfma. Hann blustaði á s'ijru miua, ftu
pess að andlit hans sýndi hina minstu geðshræringu.
Loks kom ég að tilraun minni að sleppa burt m«ð
Phroso _ftir leynigöngunum og árás Constautine’s á
miK-
„I>es8Í ConHtantine var reglulegur fantui", sagði
kapteinninn.
„J&“, sagði ég. „Lesið pessar úrklippur". Svo
fekk ég honum úrklippurnar úr grfska fréctablaðinu
og sagði: „Ég býst við, að hann hafi sent pe«sar
fróttir með fiskibátum héðtn til Rhidss, í fy.-str !agi
til að undirbúa hugi manna, og sfðan til að gera
grein fyrir burtför minni úr veröldinui".
„Ég samgleðstyður, að pór voruð svo lftosamur,
að sleppa úr klónutn á Constantine, lávarður miun“,
sagði kapteinninn.
,,E>ér getið samglaðst mér fyrir fleira en pað,
kapteinn“, sagði ég. „Gufusnekkja yðar virðist
reiðubúin að leggja af st&ð I ferð".
„Já, en ég hef afturkallað skipanina um ferð
hennar", sagði kapteinninn.
„Hverjar voru skipanirnai-?'1 spurði ég.
„Ég bið forlftts, lftvarður minu, en hv&ð gerir
pað til?“ sagði kapteinninn.
„Snekkjan fttti máski aðfara til Rh drs?“ sagði
éfL .
„Ég skal ekki neita pví, ef pér g;zkið ft pað"
s&gði hanu. 1