Lögberg - 19.04.1900, Blaðsíða 5

LtfttBERG, FIMTUDAGINN 19 APRÍ1900.
fyi
tok Carmrliau Dai-
ry Supply Co. aðsér
De Laval Skilvindu-solena ■ < ■> »"»»>
i Manitol a ojt N.
W. T. 1 <Sit ruikiUi
mótspyuiu nm tli.
os hlyti að keppa við vélar, sem boðnar voru fyrir hvað Sem fékst,
]>á eru yfirburðir
“Alpha Baby” Skilvindunnar
vidurkendir og Kannndlr mvd vollwrdnm ijöidom,
irm brtikar linna.
Fair Homk Far.w, Axwki.l,M AN.,10. nðv. 1899.
The Canadian Dairy Supply Co.. Winnipep;, Man.
Hf.rrar mínir —Með því eg þarfnaðist rjömaskilviudu síðastl. vor
þá fékk éjc mór fyrst ;,M.ikadoí‘-skilvindu trá Manitoba Produce-félag-
inu oir.reyndist hún vel í fáeina daga, svo kom eitthvert ólag á liana
og afréð eg þá að reyna .,Melotte ’-skil vinduna, en hún reyudist lítið
hetur og reyndi ég þá eina af j ðar skilvindum, sem hefur reynzr. ágæt
lega vel. Hún næröllum rjómanum, er mjög léttog þægilegra að halda
henni lireinni heldur en uokkrum hinna. Eg vil ráða fólki til þess að
taka De-Lava-skilvindurnar langt fram yfir allar aðrar; sem ég hef
reynt. Yðar einlægur.
AVM, DARWOOD
Mr. Árni Eggertsson er aðal-umboðsmaður Canadian Dairy Suri’KY-félags-
ins á meðal ísleudinga og ferðast um allar íslenzku nýlendurnar í vetur og vor.
Christian Johnson á Baldur er umboðsmaður vor í Argyle-bygð.
T® CANABIAN BAIRY SDPPLY C0„
236 KING ST., WINNIPEG.
Alexanda .
Rjoma-Skilvindan
Verð 50.1X). og þar yíir.
Hagnaðurinn af <i kúm sé Rjóma.-kilvinda brúk -
uð jafnast á við hasrnaðinn af 8 kúm án henn. án
þess að meta neitt hægðarauka og tímasparna -.
Biðjið nm verðskrá á isbmzku og vottovða afskif
tir er sýna hAað mikið hetri okkar skilvindu r
eru en nokkrar aðrar á markaðnum.
R. A. Lister & Co.f Ltd.
232 King Str., Winnipeg.
»5 falsa tölurnar í hinum opinberu
skýrslum, en þeir tóku það ráð, að
segja, að hin mikla velgengni, hin
sfðustu ár, væri engan veginn að
þakka Laurier-stjórninni. þeir virð-
ast hafa verið búnir að gleyma því,
að þeir þökkuðu sér það ætíð ef
baerilega gekk á meðan þeir sátu að
völdum. Blööin á Bretlandi líta nú
samt öðruvfsi á þetta mál. Hin
merkustu þeirra þakka binni vitur-
legu stefnu Laurier-stjórnarinnar
liina undraverðu velgengni Canada
hiu síðustu ár. Vér fyrir vort leyti
tökum meira mark á livað merkustu
blöð Breta segja, en það sem leigutól
— lygatól — afturhalds-flokksins,
„Hkr.“, þvaðrar.
Afreksverkiii.
Manitoba-þinginu var frestað
siðastl. föstudag (13. þ. m.) þar til 7.
mái, og var ástæðan, er gefin var
fyrir frestaninni, sú, að gefa þeim
þingmönnum sem eru bændur tæki-
færi til að vera heima á rneðan sán-
ing stendur yfir ; en hin sanna á-
stæða mun hafa verið, að fylkis-
stjórnin var ckki til með þau mál,
cr hún neyðist til að leggja fyrir
þingiö samkvæmt loforði sínu í há-
sætis-ræðunni. þessi þingscta stóð
þannig yfir 16 daga, en ekkert af
hinum þýðingarmiklu málum, sem
stjórnin þóttist ætla að koma með,
hefur enn vcrið lagt fyrir þingið,
svo almenningur hefur þann dag i
dag jafn-litla hugmynd um hvernig
frumv'örpin um þessi mál veröa á
litinn, eins og hann hafði áður en
þingið kom saman. þessi dráttur er
mjög ósanngjarn, því hann hamlar
því að almenningur hafi góðan tíma
til að hugsa um og ræða frumvörp-
in, áður en þau verða að lögum, sem
hefði þó verið mjög nauðsynlegt
þar sem um jafn-þýðingarmikil mál
er að ræða eins og t. d. vínsölu-
hannsmálið og umsteypingu kosn-
ingalaganna. Stjórnin lagði held-
ur ekki fram skýrslu nefndar
þeirrar, er henni þótti við eiga að
setja til að rannsaka fjárhags-ástand
fylkisins, þótt það upplýstist í þing-
inu, að nefndin hefði aflokið starfi
sínu fyrir nokkru síðan.
Vér birtum í blaði voru, er kom
út 5. þ. m., ágrip af hásætis-ræöunni.
þótt fylkisstjórinn flyfcji ræðuna og
tali ( sinu nafni, þá semur ráðaneyt-
ið hana og ber ábyrgð af henni.
það er þvi r&ðaueytið, sem talar fyr-
if munn fylkisstjórans, en ekki
hann sj&lfur.
Eins og lesendur vorir sjá af
^Kripinu af h&sætis-ræðunni, þ& lof-
'M' Macdonald-stjórnin að leggja fyr-
ir þingið frumvarp til að koma á
jafnvægi & fjflrbng fylkisins. þetta
frumvarp hefur enn þá ekki fæðst,
fremur en hin önnur þýðingarmiklu
frumvörp. En eftir því sem r&ða
má af orðunum rétt & eftir í ræð-
unni, þá ætlar stjórnin að koma
jafnvæginu & með því, að hafa ckki
nema 3 launaða ráðgjafa í staðinn
fyrir 5, sem voru í Greenway-
rflðaneytinu. Greenway-stjórnin var
nú búin að færa laun r,»ðgjafanna
úr $3,000 um árið niður í $2,700,
svo með þessu móti sparast einungis
$5,400 fi firi. Ef.þcssi upphæð kem-
ur jafnvægi á f jftrhag fylkisins, þá
hefur hallinn ekki verið eins hræði-
legur eins og afturhalds-mfilgögnin,
„stór og sraft", hafa verið að ropa
með—en auðvitað ekki svo mikið
sem leitast við að sanna, hvað þá
sannað. ’ En svo sparar stjórnin
ekki þessa $5,400, því fyrst og
fremst eru tveir ráðgjafar að auk í
stjórninni, sem, þó þeir séu kallaðir
launalausir, eiga að f& alláu kostnað
sinn borgaðan. þessi kostnaður
getur orðið svo mikill, að allmikið
af sparnaðinum fari í þann. Enn-
fremur neyddist stjórnin til að j&ta
fyrir þinginu, að rannsóknarnefndin
(sem var að vinna vcrk rfiðgjafanna)
eigi að f& borgun fyrir starfa fsinn,
svo afgangurinn af sparnaðinum fer
að líkindum I það. þetta er því í
rauninni einungis missýninga sparn-
aður, en þessi klunnalegi trúðleikur
nær tilgangi sínum of kjósendurnir
eru nógu sljóskygnir til að láta
blekkjast af honum.—Mr. Macdon-
ald lýsti yfir því fyrir meira en ári
síðan, að ef flokkur hans kæmist til
valda, þá mundi hann fækka þing-
mönnutn um helming og færa þókn
unina til þeirra, sem eftir yrðu, nið-
ur í $400 á ári. Sfðan hefur ekkert
sóst eða heyrst livorki um að fækka
tölu þingmanna né lækka þóknun-
ina til þeirra. Úr þessu verða að
líkindum eintóm svik.
Hvað snertir þá stefnu Mac-
donalds-stjórnarinnar að svíkja lof-
orð fyrirrennara sinna um styrk til
lagninga vissra járnbrautagreina,
undir því yfirskyni að það hafi verið
leynisamningar sem kjósendur hafi
ekki vitaö um, þá hrakti Mr. Green-
way þessar lognu kærur afturbalds-
manua svo algerlega í þinginu, að
stjórnin er komin I vondan bobba
útafþvímáli. það er nokkuð ann-
að aö gjamma um þessi mál í leigu-
tó>s-málgögnum flokksins, en að
mæta Mr. Greenway í opnu þingi
með kærurnar. Mr. Macdonald hef-
ur þar að auki játað, að stefna
Greenway-stjórnarinnar, að styrkja
nefndar járnbrauta-groinar, hafi
verið rétt.
það verður fróðlegt að sjs,
hvernig Maedonalds stj rnin kemst
fr& að afnema alla vínsölu í fylkinu.
Afturhalds-flokkurinn lpfaði vín-
bannsvinum lyrir kosningar að gera
að vilja þeirra, en svo lofaði hann
vínsöluniönnum í laumi að hann
skyldi ekki meiða þfi, onda fylgdu
vínsölumenn afturhalds-flokknum
þvínær eindregið við kosningarnar í
síðastl. desember. það er alkunugt,
að afturhaldsmenn hafa að undan-
förnu yfir liöfuð verið & móti vín-
sölubanni, bæði innan þings og utan,
enda gægðist það frain fi þeim stutta
tíma, sem þingið sat, að andinn er
hinn saini í þeim. Bæði sá þing-
maður sem bar frarn uppfistunguna
um svarið upp & hfisætisræðuna (Mr.
Steele) og si sem studdi uppfistung-
una t^Mr. Baldwinson) tóku það
fram í ræðum sínum, að þeir væru
persónulega & inóti afnfimi vínsölu,
svo þeir hljóta að greiða atkvæði
annaðhvort & móti stjórninni í þessu
mfili, þegar hún leggur frumvarp
um afnfim vfnsölu fyrir þingið, eða
á móti sannfæringu sinni. það var
annars bæði hlægilegur og sorgleg-
ur skrípsleikur, þegar suin af þing-
manna-efnum afturhalds-flokksins
voru meir en hálfdrukkin að mæla
með og lofa afnfimi allrar vínsölu á
ræðupöllunum fyrir kosningarnar.
það var nærri því einS hlægilegt
eins og þegar ritstj. „Hkr.“ var fyrir
nokkru að gefa I skyn f hlaði sínu,
að vín hefði ekki verið notað til að
útvega honum kosningu í Gimli-
kjördæmi. það fór þó ekki fram
hjfi sumum öðrum blaðamönnum, t.
d. ritstj. blaðsins „Free Press“, hér í
bænum, sem nýlega sagði ótvlræð-
lega, að whiskey-flaska og fimm doll-
ara seðill hefði verið skilið eftir í
hverju húsi í vissum parti af kjör-
dæminu, þar sem Baldwinson fékk
flestöll atkvæðin.
Afreksverk Macdonalds stjórn-
arinnar í þfi liðuga þrjfi mfinuði, sem
hún hefur setið við völdin, hafa
verið i því innifalin, að reka frjfils-
lynda menn úr embættum og skipa
aftur í þau fylgifiska sfna, menn,
sem hjfilpuðu flokknum við kosn-
ingamar. „Verður er verkamaður-
inn launanna". En vér förum ekki
lengra út í það m&l í þetta sinn.
W. J. BAWLF,
SBLUR
Æskir eftir við-
skiftum yðar.
Exchange Building, 158 Princess Str
Telefón 1811,
BXa.ll Ooutpaot.
T OKUÐUM TILBOÐUM, stiluðum
til Postmaster General, verður
veitt móttaka t Ottawa til bádegis fi
föstudaginn, 25. mal næstkomandi,
um aft flytja póstflutning Hennar Hfi-
tignar upp á fjögra fira samning, frfi
bréfa kössunnrn með'rnm göt'im Win-
nipeg-bæjar til pósthússina, frfi 1. júlí
næstkomandi.
Prentsðar skýringar um alt fyrir-
irkomulag þessa fyiirhugafta sa nn
iiifc'S er hægt aft skofta og tilbofts-
eyftublöft bæKt aft ffi ft pósthúsinu I
Winnipeg og skrifstofu pi-ssari.
W. W. MoLEOD,
Post Ollica Inspector.
Post Oflice lnepector’s Oflice, •
Winuipeg, 13. apr. 1900.
OJÆ SIMOXSON,
msslirmeft stnu nýja
Scandinavian Hotel
718 Main Stbsrt.
Faafti Sl.00 á dag.
Northp**n Psoific 8y.
TTME CABD.
MAIN LINE.
Morris. Fn erson, St. Paul, t'.'oicago,
Toronto, Montreal . . s
Spokane, Tacoma,
Victoria, San Fraoriscc,
Fer daglega I 4f e. m.
Kevnur daglega i.o? e. rtt.
PORTAGB LA PRAIRIE BUANCH
Portage la Prairie og stadir Viér a milli:
Fer daglega nema á snnnitd, 4.20 e.m.
Kemur:—manud, míSvd, fcst: 1 1O e m;
þriðjud, fimtud, laugard: lo 25 f m
I.AKE BRaNCII—Fer fra P la P: manud og.
Foatud 8 40J kem sama dag 10 20
Kem til Oakland s d 9 2o; íer s d 9
MORRIS BRANDON BRANCh’
Morris, Roland, Miami, Baldur,
Belmont, Wawanesa, Brandon.^
■ einnig Souris River brautic í/i
Belmont til Elgin;
Fer hvern Mfinudao, Midvito 1.
og Föstud'vj) 10.40 i. m.
ACen\\w hveJ*a fMridjud.
Og jUupardaq 4.4«>e. m.
Isenxkur i'irsiuiður.
Þóröur Jónsson, úrsrrið’-.f, s«t,,r
alls Konar gnllstáss, smífA/ 2irinu .
gerir við úr og klukk’u 41 s.írv.
Verk vandaö og vei;® snuugjr. r.i:.,
W.'ifcv— WlNNIFRG.
Andspiealr Manitohs. éítkF.-rústunnm.
1 ’ , , ,
('y.oC'.ym---------------------------
483
sóknar peirrar, sem gerft verður. Eu kvíftift engu.
íig efast alla ekki um, aö hún vorftur ýknuft af öllum
áaökunum, eða aft hún sleppur að minata kosti meft
ofanlgjöf efta m&lamynda-hegningu. Biftin er í raun
og veru hift eina gremjulaga I pessu máli. Gremju-
leg fyrir yftur, meina cg, Wheatley lávarður“.
„Biftin?“ aagfti ög. „Er llklegt aft hún verfti
löng?“
>,Nú, j»ja“, sagfti kapteinninn hreinskilnislega,
„vift & Tyrklandi erum ekki hraftfara í pessh&ttar
m&lum; m&larekstur okkar er ekki skjótur. Samt
sem áftur imynda ég mér aft eitt &r, eöa, jæja, átj&n
m&nuftir, ætti að uægja til aft útkljft petta mftlefni“.
„Átj&n mánuftir?-‘ hrópafti ég forviöa. „En hún
verftur orftin konan mín löngu áftur en sá tlmi er úti;
aft átj&n dögum liðnum, vona ég“.
„Ó, nei, nei, kæri l&varður minn“, sagði kap-
teinninn og hristi höfuftift sefandi. „Henni verður
▼issulega ekki leyft að giftast yður, fyr en mál henn-
lt 4tklj&8. En l&tið yftur ekki pykja þetta.. I>ér
ernð ungur. I>ér getið pesa vegna vel beftið. Hvaft
®r annars eitt &r eða átj&n m&nuftir & yðar aldri?“
„Biftin er miklu verri einmitt nú, en & nokkrura
öftnim tlma æfinnar“, sagöi ég. En kapteinninn hló
einungis pýftloga og saup paft, sem eftir var I kaffi-
Yjollanum. Aö þvl búnu hélt hann &fram, & sinn ró-
lega h&tt, og sagfti:
„t>ess vegna er ég hræddur um, að ég geti ekki
íarið mcft yftur I pessa litlu ekomtiför. Ég vprft að
4r»f»
um hvaft ég skyldi gera; eu ásetningur minu var full-
þroskaður áftur en kapteinninn haffti þegiö boft mitt.
Fullvissan um, aft fyrir mér lagi, að verða svo fjarska-
lega lengi skilinn fr& Phroso og að mögulegt væri að
hún yröí fyrir ómildri meftferft, var meira en ég gat
afborift aft hugsa til. Ég varð aö taka til minna eig-
in r&ða. Eyjau mtn ætlaði að verfta sj&lfri sér llk til
enda; burtför mín fr& henni varð að vera flótti, en
ekki sæmileg burtför. Ég var nærri því glaftur yfir
því; en ég vonafti samt, aft ég kæmi ekki vini mlnum,
kapteininum, í mikin vanda. Jæja, þaft var betra aft
kapteinninn lenti í vandræöum en Phroso, hvaft sem
þaft gilti; og ég hló með sj&lfum mér þegar ég hugs-
afti um þsft, hvernig ég ætlafti aft fara aft þvl aft upp-
fylla loforö mitt, aft l&ta hann hafa nægan tíma til aft
tala viö Phroso.
Ég flýtti mér alt hvaft ég gat upp & þiljur;
Denny og Hogvardt voru þar.
„Hvaö fljótt getið þift haft næghega gufu til aft
leggja 6 staö?“ spurfti ég í b&lfum hljóft. m, en meft
&kefð.
„Aö tlu mínútum liftnum“, svaraöi Hogvardt,
sem strax tók eftir &kafanum I mér.
„Hvaft er nú & fe ðum, maftur?“ spuifti Denny.
„í>eir ætla sér aft senda Phroso til Constantin-
opel, til þess aft halda þar próf yfir henni“, svarafti
ég; „hvaft sem öftru liftur, þ& eru þeir vissir að liafa
hana þar i haldi I heilt ár efta meira. Ég ætla mér
ekki sft þola það“.
459
)G, já> g£ það“, sagði ég. „Ég 'é líke, a’i
ö er verift ^ þVo fallbjssub&tino, Watk ns-1.
„Daft vai orgjn fun á því“, sagM Watkius,
,g lief aldrei ggg óhreinni skips þiljur“.
Dað var 8uö8j4&niega Verift aft ræsta skipiö fyrir
,-öru; sjómeilnjrQjr yoru h&lfnaktir vift aft þvo oi-
gja þiljuro»T>
og sumir af hermönnunum voru aJ
Upa til vlB Srkie letilega.
;,h orÍDgjarujr kafa farift 1 land, til aft sjfi sig ii"i
jynni, l&Y*r®fls. minn“, sagfti Watkins. „Á meft tn
iuraki v&F $ líftt Var beim alls ekki leyft að kotna 1
„Daufti Moúrakj-a hefur breytt mörgi’n hlutum,
efta er ekki svo, Watwins?“ sagfti ég.
„Dað er hverju crfti sannara, l&t ar5ur oiinn'',
sagfti Watkins og hrosti hæversklega.
Ég yfirgaf Watkins og fór I land; slftan gek «
UPP a® húsinu. Jaktin átti aft hafa uóga gufu tii
aft leggja & stað þegar ég kæmi aftur. Ég gekk t
hægftum rainura upp strætift, og þeir af eyjarbúu .1,
sem ég mætti, heilsuðu mér mjög vingjarnlega. D A
var enginn vafi &, að tímarnir voru orðnir breytt;r
fyrir mig f Neopalia, og ég ftsakaöi sjfilfan niig fy ,r
vanþakklætift, sem lýsti sér I andvarpi intmi. Neop-
alis, og ég fisak&fti sj&lfan mig fyrir vanþakklæli ^
sem lýsti sér í aiulvarpi mínu. Neopalia var mjö r
[>ægiieg i’ú, þegar alt var orftift svo friftsaml.
Phroso var einnig mjög þægileg, þar sem hú.r
k un út úr húsinu til aO mæta mér, skínandi fög’«v