Lögberg - 19.04.1900, Blaðsíða 5

Lögberg - 19.04.1900, Blaðsíða 5
LtfttBERG, FIMTUDAGINN 19 APRÍ1900. fyi tok Carmrliau Dai- ry Supply Co. aðsér De Laval Skilvindu-solena ■ < ■> »"»»> i Manitol a ojt N. W. T. 1 <Sit ruikiUi mótspyuiu nm tli. os hlyti að keppa við vélar, sem boðnar voru fyrir hvað Sem fékst, ]>á eru yfirburðir “Alpha Baby” Skilvindunnar vidurkendir og Kannndlr mvd vollwrdnm ijöidom, irm brtikar linna. Fair Homk Far.w, Axwki.l,M AN.,10. nðv. 1899. The Canadian Dairy Supply Co.. Winnipep;, Man. Hf.rrar mínir —Með því eg þarfnaðist rjömaskilviudu síðastl. vor þá fékk éjc mór fyrst ;,M.ikadoí‘-skilvindu trá Manitoba Produce-félag- inu oir.reyndist hún vel í fáeina daga, svo kom eitthvert ólag á liana og afréð eg þá að reyna .,Melotte ’-skil vinduna, en hún reyudist lítið hetur og reyndi ég þá eina af j ðar skilvindum, sem hefur reynzr. ágæt lega vel. Hún næröllum rjómanum, er mjög léttog þægilegra að halda henni lireinni heldur en uokkrum hinna. Eg vil ráða fólki til þess að taka De-Lava-skilvindurnar langt fram yfir allar aðrar; sem ég hef reynt. Yðar einlægur. AVM, DARWOOD Mr. Árni Eggertsson er aðal-umboðsmaður Canadian Dairy Suri’KY-félags- ins á meðal ísleudinga og ferðast um allar íslenzku nýlendurnar í vetur og vor. Christian Johnson á Baldur er umboðsmaður vor í Argyle-bygð. T® CANABIAN BAIRY SDPPLY C0„ 236 KING ST., WINNIPEG. Alexanda . Rjoma-Skilvindan Verð 50.1X). og þar yíir. Hagnaðurinn af <i kúm sé Rjóma.-kilvinda brúk - uð jafnast á við hasrnaðinn af 8 kúm án henn. án þess að meta neitt hægðarauka og tímasparna -. Biðjið nm verðskrá á isbmzku og vottovða afskif tir er sýna hAað mikið hetri okkar skilvindu r eru en nokkrar aðrar á markaðnum. R. A. Lister & Co.f Ltd. 232 King Str., Winnipeg. »5 falsa tölurnar í hinum opinberu skýrslum, en þeir tóku það ráð, að segja, að hin mikla velgengni, hin sfðustu ár, væri engan veginn að þakka Laurier-stjórninni. þeir virð- ast hafa verið búnir að gleyma því, að þeir þökkuðu sér það ætíð ef baerilega gekk á meðan þeir sátu að völdum. Blööin á Bretlandi líta nú samt öðruvfsi á þetta mál. Hin merkustu þeirra þakka binni vitur- legu stefnu Laurier-stjórnarinnar liina undraverðu velgengni Canada hiu síðustu ár. Vér fyrir vort leyti tökum meira mark á livað merkustu blöð Breta segja, en það sem leigutól — lygatól — afturhalds-flokksins, „Hkr.“, þvaðrar. Afreksverkiii. Manitoba-þinginu var frestað siðastl. föstudag (13. þ. m.) þar til 7. mái, og var ástæðan, er gefin var fyrir frestaninni, sú, að gefa þeim þingmönnum sem eru bændur tæki- færi til að vera heima á rneðan sán- ing stendur yfir ; en hin sanna á- stæða mun hafa verið, að fylkis- stjórnin var ckki til með þau mál, cr hún neyðist til að leggja fyrir þingiö samkvæmt loforði sínu í há- sætis-ræðunni. þessi þingscta stóð þannig yfir 16 daga, en ekkert af hinum þýðingarmiklu málum, sem stjórnin þóttist ætla að koma með, hefur enn vcrið lagt fyrir þingið, svo almenningur hefur þann dag i dag jafn-litla hugmynd um hvernig frumv'örpin um þessi mál veröa á litinn, eins og hann hafði áður en þingið kom saman. þessi dráttur er mjög ósanngjarn, því hann hamlar því að almenningur hafi góðan tíma til að hugsa um og ræða frumvörp- in, áður en þau verða að lögum, sem hefði þó verið mjög nauðsynlegt þar sem um jafn-þýðingarmikil mál er að ræða eins og t. d. vínsölu- hannsmálið og umsteypingu kosn- ingalaganna. Stjórnin lagði held- ur ekki fram skýrslu nefndar þeirrar, er henni þótti við eiga að setja til að rannsaka fjárhags-ástand fylkisins, þótt það upplýstist í þing- inu, að nefndin hefði aflokið starfi sínu fyrir nokkru síðan. Vér birtum í blaði voru, er kom út 5. þ. m., ágrip af hásætis-ræöunni. þótt fylkisstjórinn flyfcji ræðuna og tali ( sinu nafni, þá semur ráðaneyt- ið hana og ber ábyrgð af henni. það er þvi r&ðaueytið, sem talar fyr- if munn fylkisstjórans, en ekki hann sj&lfur. Eins og lesendur vorir sjá af ^Kripinu af h&sætis-ræðunni, þ& lof- 'M' Macdonald-stjórnin að leggja fyr- ir þingið frumvarp til að koma á jafnvægi & fjflrbng fylkisins. þetta frumvarp hefur enn þá ekki fæðst, fremur en hin önnur þýðingarmiklu frumvörp. En eftir því sem r&ða má af orðunum rétt & eftir í ræð- unni, þá ætlar stjórnin að koma jafnvæginu & með því, að hafa ckki nema 3 launaða ráðgjafa í staðinn fyrir 5, sem voru í Greenway- rflðaneytinu. Greenway-stjórnin var nú búin að færa laun r,»ðgjafanna úr $3,000 um árið niður í $2,700, svo með þessu móti sparast einungis $5,400 fi firi. Ef.þcssi upphæð kem- ur jafnvægi á f jftrhag fylkisins, þá hefur hallinn ekki verið eins hræði- legur eins og afturhalds-mfilgögnin, „stór og sraft", hafa verið að ropa með—en auðvitað ekki svo mikið sem leitast við að sanna, hvað þá sannað. ’ En svo sparar stjórnin ekki þessa $5,400, því fyrst og fremst eru tveir ráðgjafar að auk í stjórninni, sem, þó þeir séu kallaðir launalausir, eiga að f& alláu kostnað sinn borgaðan. þessi kostnaður getur orðið svo mikill, að allmikið af sparnaðinum fari í þann. Enn- fremur neyddist stjórnin til að j&ta fyrir þinginu, að rannsóknarnefndin (sem var að vinna vcrk rfiðgjafanna) eigi að f& borgun fyrir starfa fsinn, svo afgangurinn af sparnaðinum fer að líkindum I það. þetta er því í rauninni einungis missýninga sparn- aður, en þessi klunnalegi trúðleikur nær tilgangi sínum of kjósendurnir eru nógu sljóskygnir til að láta blekkjast af honum.—Mr. Macdon- ald lýsti yfir því fyrir meira en ári síðan, að ef flokkur hans kæmist til valda, þá mundi hann fækka þing- mönnutn um helming og færa þókn unina til þeirra, sem eftir yrðu, nið- ur í $400 á ári. Sfðan hefur ekkert sóst eða heyrst livorki um að fækka tölu þingmanna né lækka þóknun- ina til þeirra. Úr þessu verða að líkindum eintóm svik. Hvað snertir þá stefnu Mac- donalds-stjórnarinnar að svíkja lof- orð fyrirrennara sinna um styrk til lagninga vissra járnbrautagreina, undir því yfirskyni að það hafi verið leynisamningar sem kjósendur hafi ekki vitaö um, þá hrakti Mr. Green- way þessar lognu kærur afturbalds- manua svo algerlega í þinginu, að stjórnin er komin I vondan bobba útafþvímáli. það er nokkuð ann- að aö gjamma um þessi mál í leigu- tó>s-málgögnum flokksins, en að mæta Mr. Greenway í opnu þingi með kærurnar. Mr. Macdonald hef- ur þar að auki játað, að stefna Greenway-stjórnarinnar, að styrkja nefndar járnbrauta-groinar, hafi verið rétt. það verður fróðlegt að sjs, hvernig Maedonalds stj rnin kemst fr& að afnema alla vínsölu í fylkinu. Afturhalds-flokkurinn lpfaði vín- bannsvinum lyrir kosningar að gera að vilja þeirra, en svo lofaði hann vínsöluniönnum í laumi að hann skyldi ekki meiða þfi, onda fylgdu vínsölumenn afturhalds-flokknum þvínær eindregið við kosningarnar í síðastl. desember. það er alkunugt, að afturhaldsmenn hafa að undan- förnu yfir liöfuð verið & móti vín- sölubanni, bæði innan þings og utan, enda gægðist það frain fi þeim stutta tíma, sem þingið sat, að andinn er hinn saini í þeim. Bæði sá þing- maður sem bar frarn uppfistunguna um svarið upp & hfisætisræðuna (Mr. Steele) og si sem studdi uppfistung- una t^Mr. Baldwinson) tóku það fram í ræðum sínum, að þeir væru persónulega & inóti afnfimi vínsölu, svo þeir hljóta að greiða atkvæði annaðhvort & móti stjórninni í þessu mfili, þegar hún leggur frumvarp um afnfim vfnsölu fyrir þingið, eða á móti sannfæringu sinni. það var annars bæði hlægilegur og sorgleg- ur skrípsleikur, þegar suin af þing- manna-efnum afturhalds-flokksins voru meir en hálfdrukkin að mæla með og lofa afnfimi allrar vínsölu á ræðupöllunum fyrir kosningarnar. það var nærri því einS hlægilegt eins og þegar ritstj. „Hkr.“ var fyrir nokkru að gefa I skyn f hlaði sínu, að vín hefði ekki verið notað til að útvega honum kosningu í Gimli- kjördæmi. það fór þó ekki fram hjfi sumum öðrum blaðamönnum, t. d. ritstj. blaðsins „Free Press“, hér í bænum, sem nýlega sagði ótvlræð- lega, að whiskey-flaska og fimm doll- ara seðill hefði verið skilið eftir í hverju húsi í vissum parti af kjör- dæminu, þar sem Baldwinson fékk flestöll atkvæðin. Afreksverk Macdonalds stjórn- arinnar í þfi liðuga þrjfi mfinuði, sem hún hefur setið við völdin, hafa verið i því innifalin, að reka frjfils- lynda menn úr embættum og skipa aftur í þau fylgifiska sfna, menn, sem hjfilpuðu flokknum við kosn- ingamar. „Verður er verkamaður- inn launanna". En vér förum ekki lengra út í það m&l í þetta sinn. W. J. BAWLF, SBLUR Æskir eftir við- skiftum yðar. Exchange Building, 158 Princess Str Telefón 1811, BXa.ll Ooutpaot. T OKUÐUM TILBOÐUM, stiluðum til Postmaster General, verður veitt móttaka t Ottawa til bádegis fi föstudaginn, 25. mal næstkomandi, um aft flytja póstflutning Hennar Hfi- tignar upp á fjögra fira samning, frfi bréfa kössunnrn með'rnm göt'im Win- nipeg-bæjar til pósthússina, frfi 1. júlí næstkomandi. Prentsðar skýringar um alt fyrir- irkomulag þessa fyiirhugafta sa nn iiifc'S er hægt aft skofta og tilbofts- eyftublöft bæKt aft ffi ft pósthúsinu I Winnipeg og skrifstofu pi-ssari. W. W. MoLEOD, Post Ollica Inspector. Post Oflice lnepector’s Oflice, • Winuipeg, 13. apr. 1900. OJÆ SIMOXSON, msslirmeft stnu nýja Scandinavian Hotel 718 Main Stbsrt. Faafti Sl.00 á dag. Northp**n Psoific 8y. TTME CABD. MAIN LINE. Morris. Fn erson, St. Paul, t'.'oicago, Toronto, Montreal . . s Spokane, Tacoma, Victoria, San Fraoriscc, Fer daglega I 4f e. m. Kevnur daglega i.o? e. rtt. PORTAGB LA PRAIRIE BUANCH Portage la Prairie og stadir Viér a milli: Fer daglega nema á snnnitd, 4.20 e.m. Kemur:—manud, míSvd, fcst: 1 1O e m; þriðjud, fimtud, laugard: lo 25 f m I.AKE BRaNCII—Fer fra P la P: manud og. Foatud 8 40J kem sama dag 10 20 Kem til Oakland s d 9 2o; íer s d 9 MORRIS BRANDON BRANCh’ Morris, Roland, Miami, Baldur, Belmont, Wawanesa, Brandon.^ ■ einnig Souris River brautic í/i Belmont til Elgin; Fer hvern Mfinudao, Midvito 1. og Föstud'vj) 10.40 i. m. ACen\\w hveJ*a fMridjud. Og jUupardaq 4.4«>e. m. Isenxkur i'irsiuiður. Þóröur Jónsson, úrsrrið’-.f, s«t,,r alls Konar gnllstáss, smífA/ 2irinu . gerir við úr og klukk’u 41 s.írv. Verk vandaö og vei;® snuugjr. r.i:., W.'ifcv— WlNNIFRG. Andspiealr Manitohs. éítkF.-rústunnm. 1 ’ , , , ('y.oC'.ym--------------------------- 483 sóknar peirrar, sem gerft verður. Eu kvíftift engu. íig efast alla ekki um, aö hún vorftur ýknuft af öllum áaökunum, eða aft hún sleppur að minata kosti meft ofanlgjöf efta m&lamynda-hegningu. Biftin er í raun og veru hift eina gremjulaga I pessu máli. Gremju- leg fyrir yftur, meina cg, Wheatley lávarður“. „Biftin?“ aagfti ög. „Er llklegt aft hún verfti löng?“ >,Nú, j»ja“, sagfti kapteinninn hreinskilnislega, „vift & Tyrklandi erum ekki hraftfara í pessh&ttar m&lum; m&larekstur okkar er ekki skjótur. Samt sem áftur imynda ég mér aft eitt &r, eöa, jæja, átj&n m&nuftir, ætti að uægja til aft útkljft petta mftlefni“. „Átj&n mánuftir?-‘ hrópafti ég forviöa. „En hún verftur orftin konan mín löngu áftur en sá tlmi er úti; aft átj&n dögum liðnum, vona ég“. „Ó, nei, nei, kæri l&varður minn“, sagði kap- teinninn og hristi höfuftift sefandi. „Henni verður ▼issulega ekki leyft að giftast yður, fyr en mál henn- lt 4tklj&8. En l&tið yftur ekki pykja þetta.. I>ér ernð ungur. I>ér getið pesa vegna vel beftið. Hvaft ®r annars eitt &r eða átj&n m&nuftir & yðar aldri?“ „Biftin er miklu verri einmitt nú, en & nokkrura öftnim tlma æfinnar“, sagöi ég. En kapteinninn hló einungis pýftloga og saup paft, sem eftir var I kaffi- Yjollanum. Aö þvl búnu hélt hann &fram, & sinn ró- lega h&tt, og sagfti: „t>ess vegna er ég hræddur um, að ég geti ekki íarið mcft yftur I pessa litlu ekomtiför. Ég vprft að 4r»f» um hvaft ég skyldi gera; eu ásetningur minu var full- þroskaður áftur en kapteinninn haffti þegiö boft mitt. Fullvissan um, aft fyrir mér lagi, að verða svo fjarska- lega lengi skilinn fr& Phroso og að mögulegt væri að hún yröí fyrir ómildri meftferft, var meira en ég gat afborift aft hugsa til. Ég varð aö taka til minna eig- in r&ða. Eyjau mtn ætlaði að verfta sj&lfri sér llk til enda; burtför mín fr& henni varð að vera flótti, en ekki sæmileg burtför. Ég var nærri því glaftur yfir því; en ég vonafti samt, aft ég kæmi ekki vini mlnum, kapteininum, í mikin vanda. Jæja, þaft var betra aft kapteinninn lenti í vandræöum en Phroso, hvaft sem þaft gilti; og ég hló með sj&lfum mér þegar ég hugs- afti um þsft, hvernig ég ætlafti aft fara aft þvl aft upp- fylla loforö mitt, aft l&ta hann hafa nægan tíma til aft tala viö Phroso. Ég flýtti mér alt hvaft ég gat upp & þiljur; Denny og Hogvardt voru þar. „Hvaö fljótt getið þift haft næghega gufu til aft leggja 6 staö?“ spurfti ég í b&lfum hljóft. m, en meft &kefð. „Aö tlu mínútum liftnum“, svaraöi Hogvardt, sem strax tók eftir &kafanum I mér. „Hvaft er nú & fe ðum, maftur?“ spuifti Denny. „í>eir ætla sér aft senda Phroso til Constantin- opel, til þess aft halda þar próf yfir henni“, svarafti ég; „hvaft sem öftru liftur, þ& eru þeir vissir að liafa hana þar i haldi I heilt ár efta meira. Ég ætla mér ekki sft þola það“. 459 )G, já> g£ það“, sagði ég. „Ég 'é líke, a’i ö er verift ^ þVo fallbjssub&tino, Watk ns-1. „Daft vai orgjn fun á því“, sagM Watkius, ,g lief aldrei ggg óhreinni skips þiljur“. Dað var 8uö8j4&niega Verift aft ræsta skipiö fyrir ,-öru; sjómeilnjrQjr yoru h&lfnaktir vift aft þvo oi- gja þiljuro»T> og sumir af hermönnunum voru aJ Upa til vlB Srkie letilega. ;,h orÍDgjarujr kafa farift 1 land, til aft sjfi sig ii"i jynni, l&Y*r®fls. minn“, sagfti Watkins. „Á meft tn iuraki v&F $ líftt Var beim alls ekki leyft að kotna 1 „Daufti Moúrakj-a hefur breytt mörgi’n hlutum, efta er ekki svo, Watwins?“ sagfti ég. „Dað er hverju crfti sannara, l&t ar5ur oiinn'', sagfti Watkins og hrosti hæversklega. Ég yfirgaf Watkins og fór I land; slftan gek « UPP a® húsinu. Jaktin átti aft hafa uóga gufu tii aft leggja & stað þegar ég kæmi aftur. Ég gekk t hægftum rainura upp strætift, og þeir af eyjarbúu .1, sem ég mætti, heilsuðu mér mjög vingjarnlega. D A var enginn vafi &, að tímarnir voru orðnir breytt;r fyrir mig f Neopalia, og ég ftsakaöi sjfilfan niig fy ,r vanþakklætift, sem lýsti sér I andvarpi intmi. Neop- alis, og ég fisak&fti sj&lfan mig fyrir vanþakklæli ^ sem lýsti sér í aiulvarpi mínu. Neopalia var mjö r [>ægiieg i’ú, þegar alt var orftift svo friftsaml. Phroso var einnig mjög þægileg, þar sem hú.r k un út úr húsinu til aO mæta mér, skínandi fög’«v

x

Lögberg

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Lögberg
https://timarit.is/publication/132

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.