Lögberg - 07.02.1901, Blaðsíða 5

LOGBKRG. FTMTUDAGmjf 7. FEBlRUAR. lðOl.
a$ s 'gja lesendum sfnum nafn
uiannsins, svo a?S þeir fai tœkifæri
til a?S dæma sjúlfir um hæfileikn
bréfrit irans, en þutfi ekki a?
láta sér einmjngu nægja sögusögn
„Bjarka“ um jtaö atriöi. Vér vitun
aö lesendum Lögbergs hér vestan
hafs þykir giman aö sj i hvaö þessi
mer/ci 07 vel greindi maöur se<;ir
svo vér birtum greinina úr ..Bjarka
i heilu llki hér fyrirneí'an. „Bjarki'
er sem sé ekki mikiS lesinn hét
vestra, svo allur fjöldi manna færi é
mis viö fröMeik þessa nýja Sdlom
—bréfs höfundarins—ef vér birtum
hann ekki í Lögbergi. Greínin
hlj 5öar setn fylgir:
..VESTURHETMSnttÉF
Gamall Seyðflröinsrur, merkur maður
o<? vel greindur, skritar ltingad frá
Winnipeg í haust:
.....É* veit ekki hvort ísland á nú
á tima nokkurt meira meinvætti i eigu
sinni en þetta voðaskrímsli sem V o n-
leysi nefnist. Það virðist vera orðið
bvo ríkt í hug margra, að landið eigi
engrar viðreisnar von, þau einu úrræði
og þær einu framtíðarhorfur fiTrir lands-
menn séu að komast til Ameríku, upp
A sína peninga eða annara; þar skín
.vonarstjarnan, þar er segullinn sem
allar þeirra hug<anir snúast um. Það
lítur svo út, eins og agentar, ferðamenn,
blöð Og bréf hér að vestan, sé búið svo
að forgylia Ameríku að íslendingar
geti ekki séð þai heima fyrir annað en
hörmungardauða og helmvrkur, enda er
ekki til sparað, að gera það sem hægt ei
til að fá menn hingað vestur; eg er svo
reiður yflr því öllu saman, að eg hefði
mótmælt því hefði eg ekki verið frið-
semdarmaður, sem ekki vil stmda í rit-
deilum, því ef einhverjum verður á að
segja satt um ástandið hér, þá rísa þeii
hér upp fslenjsku ritstjórarnir á aftur-
löppunum . úfnir og umsnúnir hnakka
og hæls á milli. — Eg vil að þeir komi
hingað vestur, sem vilja koma, en hit'
álft eg helber rangindi. að verja þúsund
nra úollara árlega af almennings fé til
að launa þessum agentum, som oftast
eru einhverjir stjórnarsleikjur er hún
gæðir með þessu; svo eru send út rit um
Canada, sem er útbýtt gefins, og svo is-
lénzku blöðin hér, Lögberg og Heims-
kringla, en alt stefnir að hinu sama, að
sýna Islendingum björtu hliðina af lifinu
hér, og það svo óendanlega langt fram
yfir það virkilegn; ókostanna er aldrei
getið, og þá má ekki nefna, það varðar
við, eg veit ekki hvað. Eg gæti skrifað
"w þetta heila bók, en eg ætla að eins
að taka til spánýtt dæmi til að sýna hve
jraruu iicruæ
viokvœmir ritgljór_____ií.
efni — X vor og sumar voru þeii
féu hitar og þurkar í Ameríku i
alt sk ælnaði upp og horfði til st
ræða, hér í Winnipeg t d. harðv<
vant var á þeim tíma, júni og
*'**«*. ein,
ein. ogr hlað* áKísUndi.8P QHpi
að að sumir hór f bænum gáfu
inni, því þær l.öfðu ekkert að
nema að kveljast f liita. 0f! þor
júlí fórn að koma góðar skúrii-ufl
aði jörðin ótiúlega fijótt þvi gra,
hér undra öráð þegar vel lætu
sagðf ,Kringla‘ um þær mut
grasspretta hér f góðrf grasveðrátt væri
úmur þumlungur á dag að jafnaðartali,
:n það er eins og fieira í þá átt m a r g-
f Öl d 1 ýg i....“
Lnsendnr vorir geta nú sjálfir
læmt um, hva’í „merkur og vrel
rreindur“ bréfs höfundurinn er, að
svo miklu leyti sem þessir hæfileik-
ar mannsins koma f ljös í oFan-
prentuðu ritverki hans. Auðvita'i
er ekki við að búast, að allir komist
að sömu niðurstiöu um þetta atriði,
hvf mælikvarði raanna er mjög mis-
'uunandi. Tiltinningar manna, en
hvorki d íragreind eða sannorirni,
eru oft mælikvaröinn, sera laiður
er á monn o * raílefni, o? osi gfrunar
að ritstjóri „Bjarka“ hafi notað til-
finninsfa-mælikvarðann þegar hann j
var að scraja vottorð sitt. Ritstj
ækkir manninn að líkindura per-
tönulega og er hlýtt til hans, og
svo er það kunnugra en frá þurfi að
segja, að ritstjúranum er illa við
vesturflutninga. það er því ekki ;
furða þött ritstj. gefi bréfs-höfund- !
inum góðan vitnisburð, einkum af
bví hann er að hnjóða í Ameríku og
Vestur-íslendino-a. En vér og aðr-
ir, sem ekki þekkjum bréfs-höf.,
verðum að dæma um hann af bréf-
kafia hans. Og vor dómur er sé, að
bréfs-höf. komi ekki fram sem
„merkur og vel greindur" maður.
Kann hefur auðsj íanlega látið for-
dfima sína og tilfinniugar hlaupa
með sig í gönur, en það er ekki rétt
að telja þá mérka menn, sem.það
gera. Brét's höf. játar sjálfur, að
tilfinningar hans „spili rullu" í mal-
inu, sem hann er að skrifa um, því
hann segist vera reiffar. Ekki ber
það vott um neina sérlega greind, að
vera koma með staðhæfingar um, að
fsl. blöðin hér séu að sýna mönnura
eingöngu björtu hliðina á lifinn, en
koma ekki með eitt einasta dærni
sem sannar þá staðhæfingu. Og þá er
það hvorki greindarlegt né sann-
gjarnt, að ætla að sanna hvernig
báðir ritstjórar fsl. blaðanna hér,
L igbergs og „Hkr.“, séu með því,
hvað annað þeirra segir eða lætur
ósagt. það eru einungis heimskir
eða illgjarnir inenn, sem þannig tala
eða rita. En þvf miður eru til þó
nokkrir menn sem eru svo ranw-
O
snúnir, að ef t. d. eitt bkð segir ó-
satt og annað mótmælir þvf, þá
segja þeir; „Jæja, þau ijúga bæði“.
þetta er gott dæmi urn hutjsuhar-
h tt sumra manna, og þessi bréfs-
höf. virðist tilheyra þeim flokki
„merkra og vel greindra'1 nmnna.
Ef bréfs-höf. hefði látið svo lítið að
lesa Lögberg vandlega, þí hefði
hann sóð, að f hverri viku er skýrt
satt og rétt frá veðráttu, uppskeru-
horfum o. s. frv. Ef þessi náungi
k.
I
| Rat Portago Lumber Co., Limited, g
Gladstone &. Higgin Str., WINNIPLG. ^
3
1 BORDVIDUR.
Mestu bi
'W'hite Pi
wood. 8 trifið eftir veröi.
Uttiuáskrlft: Dhawer 1330, WINKIPEG.
irgðir í bæn'im og fvlkinu af
iue, Fir, Cedar Eik og Ba“»- rj
Jno. M. Chisholm,
(fjrrv. Maanger lyrir Dlck, Bannlng & Co.)
JitUUMlUliUUhUUUilUlUtUUlUUUlhUuWUUIUUUmUUlK
K 7i
MELOTl
HAND CREAM
SEPARATORS.
NÝJA “A” STÆRÐIN gefur
20*/e meira smjör, sem botgar
fyrstu afborgun á fám mánuðum.
“Melotte” vélin þolir brúkun. Þaö tekur þriðjungi minna afl að enúa
henni en nokkrum öðrum. Hvað þýðir það? Það þýðir, að núningur er
minni og slit, þvi minna, minni áburður, minni vinna, minni óánægja, meira
verk, meiri ending. Sé ervitt að snúa vindunni, þá verður ekki hraðinn nóg-
ur 02 svo verður eftir rjómi. Reynið “Melotte”. Skrifið eftir ókeypis verð-
lista til
The Melotte Creani Separator Co„ Limited.
243 King St , WINNIPEG.
t&________________________________________ 3!
(bréfs-böf.) getur fundið orðum. sín-
um stað, þá ætti hann að gefa sig í
ljós og sýna með rökum að svo er,
sem hann segir, viðvíkjandi þeim
málum, sem hann er að farast utn.
Að koma fratn eius og hann gerir,
er vottur um vesalmensku og greind-
arkysi, en ekki sönnun fyrir því aö
hann sé „merkur og vei greindur"
maður.
Vér getum ekki stilt oss um að
láta í ljósi að vérundrumst yfir því,
hvets vegna aðrir eins menn og
þessi bréfs-höf. eru að koma hingað
vestur. þeiin væri langbezt að sitja
kyrrir á ísiandi, þótt þeir auðvitað
mundu ekki gera föðurlandinu neitt
gagn fremur en hinu nýja fóstur-
landi sfnu, sem þair af veikum
kiöftum eru að leitast við að níða.
l/nnnnrn van1»r við Hóls-skóla
Kennara frft i ,prll nmstk
j Vorður að hafa „Secind Ciass Certi
j fio*te“. U'neækiendur snúi tét til
1 J. Andebson, Tantallan P.O.,Assa.
„EIMREIDIN",
fjölbreyttasta og skemtilegasts
tímaritið á islenzku. Ritgjörðir, mynd-
ir, sögur, kvæði. VTerð 40 cts. hvert
heíti. Fæst hjá H. S. Bardal, S.
Bergmann, o. fl.
TRJÁ VID AR- VERZLUN
á GIMLI.
t>ar eð margir hér f grend hafa
mælst til þess \ ið mig, að eg hefði
trjivið til sölu, þá hef eg nú afrftðið,
að hafa hér ft G mli & næsta vori og
ftfram naegar birgðir af allskonar við,
hefluðum og óhefluðum, er eg mun
selja við svo vægu verði.sem hægt er
eftir kringumstæðum. Æskilegt væri
að þeir, sem við þyrftu mjög snemma
vorsins, létu mig sem fyrst vita,
hvaða „80rtir“ þeir eÍDkum þyrftu.
Gimli, 26. jan. 1901.
S. G. THORARENSEN.
Þessir rokkar eru
ápa< ega smiðaðir.
Ilverjnm r o k k
‘ylpje 3 snai’dur.
jóliðertö Xuid]-
i g«r i l'Vern él.
..nð fyiispurn
til | e rra : ein eelja
lé,eða skrifið oss.
Isleuzkir llukkar.
Þér |>ekkið kambana
eru mjdkir og aægilegir
og léttir,ir. 21! > ~U,
>g 80. Sendir með
pósti fyrir $1.00.
Mustad's
Ullarkambar.
5 hjörtu, nors kt
lag, baka vel og Jarnt,
VÖflnr eru h >llar.
Oil önnur köku-
mót. sem auglýst hafa
verið hér i blsðinu,
einnig til sölu.
Vöílujáu.
Svensk sagarblöð.
Úr hinu nafnfrsega skegghuífastáli. 3
lengdir, ðll 2 þuml. á breidd, mjðg þunu í
hakkann, dr stiltu og klðkku stáli, brotna
ekki, ábyrgst að vera hvorki of hórð né
of deig.
Bandarlkja lengd 2% fet. verð 50c
Norsk „ 814 „ „ 75c
Svensk „ 4 „ „ 1.00
send.ogborga ð undir )>au, til |>ess »em |ér
verzlið við.
BANDARÍKIA PANTANIR afgreiddai
í gegnum umboðsmenn vora eða beint
frft Minneapolís.
CANADA PANTANIR afgreiddar frá
Winnipeg eða í gegnnm canadíska
verzlunarmenn.
Skriflð til Mimieapolis hannig:
Alfreii Andresen «& Co.,
The tVeitern Importers.
1302 Washington Ave. S.t Minneapolls, Mlnn.
Umboðsmaðnr vorí Canada:
J. H. Aslidown,
WITOT.F.SALE & HETAIL BABDWARE,
WINNIPEO, - - - MAN
Odyr Eídividur.
hAMRAC.............$4 OO
JACK PINE.......... 3 75
Sparið yður peninga og kaupið eldi-
við yðar aö
A. W. Roimer,
Talefón 1069, 826 Elgia Av«
81
Bvar Mr. Mitobels gerði Mr. Bftrnea
viöa. M'fohel s&gði sem sé:
mjðg for-
„áL! Jé, eg hef miktnn fthU£ra fyrir að rannsaka
leyndardómsfull mftl; einkum þe{?ar maður verður að
brúka vitsmuni—sórflagi þar 8em vit8munir mœta
vitsmunum—f rannsókniani. Eo að rannsaka morð-
mftl f þvl einn augnamiði að hengja morðingjann,
hefur ekkert aðdráttarafl fyrir mig“.
„bér álítið þó vissulega ekki, að morðingjar
»ttu að sleppa við hegningu?“ sagði B trnes. •
„Nei, það væri m&ske ekki viturleg stefna1*,
sagði Mitchel. „En mér virðist, að það hifa alger.
lega eDga þýðingu að fanga, sanna sök ft Og hengja
einhvern sérstakan morðingja; og eg ftlft, að það hafi
engin fthrif f þ& fttt að minka tilhneiginguna til
glæpa, sem er svo auðséð lyudis-einkenni hjft mann-
kyninu. Eins og eg gaf í skyn fyrir d&lítilli stundu
slðan, þegar þór sögðuð að eg færi of djúpt fyrir yð.
>tr, þá get eg nærri trúað þvf, að það só meira gagn
f að rannsaka orsakirnar, sem hafa gort einhvern ft.
kveðinn glæp mögulegan, en að fanga og aflífa
glæpamanninn. Vér ftlítum að vór höfum & þann
hfttt losað oss við hann. Vór höfura haft hann burt_
út úr veröldinni. Vór höfum gert enda ft skeiði hans.
Ah! E-n höfum vér gert það? Getum vér verið
vissir um, að glæpur hans fæði ekk’ af sér annan
glæp—glæp, sem sé bein afleiðing af þeim, er mann-
inum var hegnt fyrir? Og vitum' vér nokkuf um
J»að, hvort hegning inannsins mun hvetja til eða aftra
84
og skilið það þar oftir, auðsj&anlega 1 þetm tilgangi
að lftta það svelta þar f hel. E>agar ungbarnið fanst,
Vár það algerlega nakið, svo að það var ekkert & þvl
er benti til hverra m&noa það væri. Við að spyrja
sig fyrir hjft þeim sem búa f leiguhúsunum við graf.
reitinn upp'ystist það,að barnið hefði verið að skriða f
grssinu f grafreitnum, milli legsteinanna, Í4 úaga, en
sarot bafði enginn gefið sór ttmatilað rannsaka m&lið,
þótt eÍDhver hefði fleygt brauðbitum til veslÍDgs
ungbarnsius, sem það gr< ip við Og &t mjög grftðug-
lega. beim sem búa & strætunum f efri hluta borg.
arinnar—búa f þægilegum ef ekki rfkmannlegum
húsum—kanu að virðast það ótrúlegt, að þetta barn
hefði verið l&tið eiga sig þarna í svo marga daga, ftn
þess að nokkur gæfi sig fram til að bjarga því. En
þetta veslings fólk, þarna f austurhverfinu, er nftlægt
þvf að svelta sjftlft—vinnur f marga og þreytandi
klukkutfma undir hinum drepandi fthrtíum svita.
verkstæðanna*, undir verkgefendum sem draga af
því kaup ef það slórir eitt augnablik. Tilfinningar
þvilfks fólks eru eðlilega orðnar deyfðar; þvflfkt
fólk hefur engan tíma til að hugsa um hver kynni að
eiga flækings.barn þett$, eða hvort að það, þegar
*) Svita-verkstæði — ,,Sweatshops“ — nefnast v$rk-
stæði í stórborírnnum, þar sem fégjarnir menn, er hafa
gert samning við stór verzlunarhús um að búa til ákveðna
upphæð af vörum, t. d. klæðnað, nota sér neyð fátækl-
inganna í úthverfum bo’ganna á þann hátt, að láta þá
viuna fyrir smánarlega lágt kaup—svo lágt, að fólkið, er
þar vipnur, getur varla haldið í sér iífiau,—RlT8Tj, Löcm,
27
gær, og gaf dómnefndin hinn vanalega þyðingir.
litla árskurð: ,Dó af s&rum, sem einhverjir óþektir
menn veittu*. Þrátt fyrir að margsinnis hafði verið
gefið f skyn, að rfkissóknarinn og leynilögreglu-
mennirnir he'ðu uppgötvað sterkar sanuanir gegn
Matthew Mora hinum yngri, þ& befur ekkert verið
saunað & hann. Dað, stm komið var fram með í rétt-
inum sem s&nnanir, voru eintómar getg&tur og kenn-
inga-kerfi, og dómnefndin gerði rótt f að vilja ekki
setja Deinn blett & mannorð hins unga manns útaf
jafn veikum framburði. Aðal atriðin, sem lögreglu-
liöið treysti, & voru þau,að þsð hafði uppgötvað blóð-
bletti & skyrtuermi hins unga manns, og hinn ftkveðnf
framburður varðmannsins, að hann hefði sóð hinn
unga mann fara inn i húsið og koæa út úr þvl aftur
í ^tfaúf-fötum, sem kunnugt var að hann fttti um
klukkau tvö um nóttina. Mr. Mora skýrði hæglega
fyrra atriðið & þann hitt, að j&ta hreint og beint að
bióðið h* fði verið úr föður sfnum og að það hefði
komið & skyrtuermi hans þegar hann heíði verið að
skoða lfkið, til að vita hvort hjartað kynni ekki «
bærast. Hann neitaði þvf, að hann hefði kotoiAfiéy
1 húsið ft þeim tíma sem varðmaðurinn ^ *kð lnnn
hefði komið, og viðurkendi hreinskilnálega, að hann
vissi ekki hvað orðið hef< i af horfna fat’iaði,
Hano gat til, að morðingim^J0fföi m&ske vej0 ( hin.
um horfnu fötum, utan^p^fnum eigin blóðugu föt«
um, þegar hanuúy húsúju, getgftta, senj
dðmnefndin w ^ftjeit Ea dómtefud.