Lögberg - 15.08.1901, Blaðsíða 6

6
LÖGBERG, FIMTUDAGINN 15 ÁGÚST 1901
SERSTAKT UM SYNINGAVIKUNA
Æflminninff.
Hinn 8. JúH síðastliðinn lézt Ólafur
Helgason að heimili sínu í Selkirk og
var javðsettur næsta dag i grafreit Sel-
) jrksafnaðar. Hann tilheyrði Forest-
ers félaginu, og fylgdu meðlimir þess og
mikill fjöldi fólks honum til grafar.
Ólafur sálugi var mesta valmenni og
livers manns hugljúfi, sem honum kynt-
ist. Erindi þau, er hér birtast, orti Mr.
I’orsteinn Borgfjörð og las upp við jarð-
arförina:
Ó, hvað það er sætt að sofna
með sigurhrós og brynju iofna.
Hver má leysa lífsins gátu?
Það lögmál skilið enginn fær.
Eikin sterk að hauðri hnígur,
hvar hún óx hún niður sigur.
Á morgun klæðist bleikum búning
það blóm í dag mót röðli hlær.
Alt fyrir dauðans afli viknar:
eikin fölnar, rósin bliknar,
blómin fögru blöðin fella,
blysin slokna, dagur flýr.
Æ, vér skiljum miklu minna
en máttarverkin handa þinna,
drottinn, sem að déyðir, lífgar
og dásemdar í ljósi býr.
Vinur kær, er liggur liðinn
og lifir sæll við gleði oð friðinn,
þfnu hinsta hvílurúmi
hópur vina stendur nær.
Þín og margir sakna sáran,
svo er mannlifs rauna báran,
Lifir æ þín endurminning
því öljum varstu hjartakær.
Já! þú ert liðinn Ijóss til geima,
hjá Ijóssin8 föður átt þú heima,
þar sem engar ama skúrir,
en unaðssól í heiði skín.
Æ! að þú mættir að eins líta
upp til þeirra er gráta og sýta;
faðminn yfir beð þinn breiða
bðrnin föðurlausu þín,
Ó.börn mín saklaus.hlaðin hörmum,
hvað eru tár af ykkar hvörmum?
Geislabrot af æðri elsku
unaðs blíð og sælufull;
og þó þau týnist þessu sinni,
þessi tár í upprísunni
skina á dýrðarskrúða þinum
skirri en nokkurt lýsigull.
Hér krjúpa þín saklausu og blessuðu
börs
við beðinn þinn. andvana faðir.
Þau muna það glögglega, að varstu
þeim vörn
og vissu hvað þú þau elskaðir.
En guð. sem að þekkir öll mannanna
mein
og meinin öll græðir og linar,
hann skildi yxkur eftir, en ekki
samt ein,
meðal ástríkrar móður og vina.
Ó, hvað mjög dásamleg drottins er
gjðrð
og dauðans þó likaminn geldur;
að gleði er ú himnum, en lirygð er á
jörð
er heimför og burtför þín veldur,
Hver fær skilið hugsun manna,
hver, nema stýrir alheiraanna?
Dæm ei maður þar um þú.
Vonarsólar birtan bjarta
brosir gegnum skýið svarta
í hjörtun, sem að hryggjast nú,
Svo kveður þig í hvílu þinpi,
við liafið, sem að skilur að sinni,
) inn félagsbræðra fagur her
og ástvinir af ást einskærri
og elsku börn þín fjæi ri og nærri.
Friður guðs svo fylgi þér.
Dánarfregn.
Hinn 6. Marz 1901, sálaðist að haim-
ili sonar síns, Gísla Tómassonar að
Hekkla P. O., Muskoka, Ont., ekkjan
Björg Jónsdóttir á áttugusta og sjöunda
aldurs ári. Banamein hennar var la
grippe. Hún v r fædd i Efra Nesi f
Stafholtstungum i Mýrasýslu á íslandi,
12. September 1813. Foreldrar hennar
voru Jón Sigurðsson óðalsbóndi á Efra
Nesi (.lengi hreppstjóri í Stafholtstung-
um og um tíma settur sýslumaður í
Mýrasýslu) og kona hans Þorgerður
Jönsdóttir. Þau hjón bjuggu góðu -búi
að Efra Nesi, og þar var Björg sáluga
njipalin, eina barni > þeirra hjóna er til
aldurs komst. Mentunar naut hún í
æsku meira en að þá var títt að veita
stúlkum. Hún lærði, auk þess að lesa
og skrifa sitt móðurmál, mikið i dönsku
og nokkuð í latínu, enda var hún í bezta
íagi greind og mjög hneigð til náms; hún
var vel hagmælt og orti talsvert mikið
um *fina og oft ágætar tækifærisvísur.
Hún var á yngri árum orölögð, sem ein-
hver mesta friðleiks og gáfu kona. Hún
giftist 1839 Tómasi Gislasyni, gullsmið
frá Kjörseyri við Hrútafjörð, mikil hæf-
um manni og af góðum ættum. Þau
bjuggu að Efra Nesi, í föðurleyfð Bjarg-
ar. Tömas sálaðist 1855 og var Gísli
eina barnið; hjá honum dvaldi Björg
sáluga seinni hluta æfi finnar og fluttist
með honum til Ameríku 1883. Björg
sál. var alla æfi kristin trúkona og tal-
aði oft á síðari árum um þá ánægju-
stund, er hún ætti nú bráðum í vændum
að meiga flytja til lífs og friðar heim-
kynna þeirra, er Kristur hefði henni bú-
ið, og ná samvistum sálaðra vina.
Heimskringla er vinsamlega beðin
að birta dánarfregn þessa.
VlNUR IIINNAK LáTNU.
Hinn 29. Maí síðastl. lézt úr lifra-a
bólgu að heimili sínu bóndinn Þórður
Finnsson. Hann var fæddui 18. febr.
1819 i Alptavík við Loðmundarfjörð í
Norðurmúlaeýslu. Ársgamall fluttist
hann að Skálanesí við Seyðisfjörð og
ólst þar upp. Árið 1880 gUtist hann
ungfrú Guðrúnu Ólafsdóttur frá Aust-
dal i Seyðisfirði og byrjaði búskap á
Skálanesi, eftir 3 ár flutti hann að Bæj-
arstæði í sömu sveit og bjó þar þangað
til árið 1889 að hann flutti til Ameríku
og settist að á Pembinaf jöllum (nálægt
Milton) í Norður Dakota, hvar hann bjó
til dauðadags. Þau hjón eignuðust 8
börn og af þeim lifa 4, þrír piltar: Ólaf-
ur, Sigfinnur, fielgi, og ein stúlka, Þór-
laug að nafni, sem nú ásamt móður
BÍnni harma göðan mann og föður.—
Þórður sál. var aldrei auðugur maður,
en með stðkum dugnaði og ráðdeild gat
hann veitt heimili sfnu góða forstöðu,
auk þess sem heimili þeirra hjóna var
allopt heimili sjúkra og sorgmæddra,
skyldra og vandalausra, er ekki hðfðu
annars staðar höfði sínu að að halla, en
sem ávalt nutu nákvæmni og umönnun-
ar á heimili þeirra. Það má með
sönnu segja, að Þórður sál. var sannur
maður og sönn prýði sinnar stéttar. —
Austri er beðinn að taka upp þessa dán-
arfregn.
300 Jíttar karlmanna luster trejur og
vesti $2.50 viröi á.............$1.25
100 karlmanna Crash hattar 75c. virði
á ............................. 85c.
85 tylftir sllki liálsbönd, 50c. virði á 25c.
350 kailmannaföt búin til af skradd
ara úr Berges; $10.00 virði &.... $6.75
75 grá og brún Bcotrh Tweed silki-
lóðruð, 13.50 virði á .........$8.50
40 dökkblá English Milton klæðis-
föt 11,50 virði á.............$5.75
25 skraddara saumuð Ciay Worstcd,
dökk og ljósgrá föt $16, á.$9.75
200 tylftir ksrlm. Balbripgan nær-
föt; hjá öðrum $1.25, hjá oss....70c.
150 karlmanoa regnkápur $3.(0, á. .$1.95
Náttserkir $1.59 virði á 95c.
Karlmanna sokkar frá lOc. til 75c.
Ptanhafnarskyrtur af öllum tegund
um á 65c.
Dongölaskor raeð saumuðum sólum
$2.50 V'rði á $1-25.
Tlit fireat West Clotliing fio.,
577 Main Street, WINNIPEG.
REGLUR VID LANDTÖKU
Af öllum sectionum með -iafnri tölu, sem tilheyrasambandsstjórn-
inni 1 Manitoba og Norðvesturlandinu, nema 8 opr 26, geta fjölskyldu-
feður og karlmenn 18 ára jramlir eða eldri, tekið sjer 160 ekrur fyrir
heimilisrjettarland, það er að sefrja, sje landið ekki áður tekið,eða sett
til slðu af stjórninni til viðartekju eða einhvers annars.
INNRITUN.
Menn meiga skrifa sig fyrir landinu á fieirri landskrifstofu, sem
næst liggur landinu, sem tekið er. Með lcyfi innanríkis-ráðherrans,
eða inntiutninga-umboðsmannsins 1 Winnipeg, geta menn gefið öðr-
um umboð til pess að skrifa sig fyrir landi. Jnnritunargjaldið er $1C,
ofr hafi landið áður verið tekið parf að borga $5 eða fram fyrir
sjerstakan kostnað, sem pví er samfara.
HEIMILISRÉTTARSKYLDUR.
Samkvæmt nú gildandi lögum verða menn að uppfylla beimilis-
rjettarskyldur sínar með 3 ára ábúð og yrking landsins, og má land
neminn ekki vera lengur frá landinu en 6 mánuði á ári hverju, án sjer-
staks leyfis frá innanrlkis-ráðherranum, ella fyrirgerir hann rjetti aín-
um til landsins.
BEIÐNI UM EIGNARBRÉF
ætti að verr gcrð straz eptir að 3 árin eru liðin, annaðhvort hjá næsta
umboðsmanni eða hjá peim sem sendur er til pess að skoða hvað unn-
ið hefur verið á landinu. 8ex mánuðum áður verður maður þó að
hafa kunngert Dominion Lands umboðsmanninum I Ottawa f>að, að
hann sstli sjer að biðja um eignarrjettinn. Biðji maður umboðsmann
pann, sem kemur til að skoða landið, um eignarrjett, til pess að taka
af sjer ómak, pá verður hann um leið að afhenda slíkum umboðam. $f>.
LEIÐBEININGAR.
N/komnir innflytjendur fá, á innflytjenda skrifstofunni 1 Winni-
pcp y á öllum Dominion Lands skrifstofum innan Mauitoba og Norð-
vestui. andsin, leiðbeiningar um pað hvar lönd eru ótekin, oa allir, sem
á pessum skrifstofum vinna, veitainnflytjendum, kostnaðar laust, leið-
beinir gar og hjálp til pess að ná I lönd sem f>eim eru geöfeld; enn
fremnr allar uppl/singar viðvíkjandi timbur, kola og námalögum All-
ar siíkar reglugjörðir geta f>eir fengiö par gefins, einnig gota rnoan
fengið reglugjörðina um stjórnarlönd innan járnbrautarbeltisins I
British Columbia, með pvl að snúa sjer brjeflega til ritara innanrlkis-
deildarinnar 1 Ottawa, innflytjenda-umboðsmannsins I Winnipeg eða
til einhverra af Dominion Lands umboðsmönnum I Manitoba eða Norð-
vesturlandinu.
JAMES A. SMART,
Deputy Minister of the Interior,
N. B.—Auk lands pess, sem menn geta lengið gefins, og átt er við
f reglugjörðinni hjer að ofan, pá eru púEnndir ekra af bezta landi,sem
hægt er að fá til leigu eða kaups hjá járnbrautarfjelögum og /maum
i andsölufélögum og einstaklingum.
SÉRSTÖK SALA
I
TVÆR VIKUR.
Saumavélar meö þrtmur skúffum Verk-
færi lem tilhevra. öll úr nickel plated
stáli, ábyrgst í 10 ár...S25 00
Sórlega vönduð Drophead Saumavél fyr-
ir aðeins..................$30.00
National Saumavéla-fél. býr þær tll og
ábyrgist. Við kaupum heil vagnhlöss
og seljum því ódýrt.
THE BRYAN
SUPPLY C0.
243 Portage Ave., Winnipeo,
Heildsöluagentar fyrir
Whccler & Wilsoa Sauniavéiar
Eg hef til sölu gott og ódýrt hús á
Torouto-str. 50 feta lóð.
J. A. Blöndal, 567 Elgtn ave.
FRAM og
AFTUR...
sérstakir prísar á farbréfum
til staða
SUDUR, AUSTUR, YESTUR
Ferðamanna (Tourist) vagnar
til California áhverjum
-miðvikudegi.
SUMARSTADIR
DETR0IT LAKES. Minn.,
Veiðistöðvar, hátaferðir, bað-
staðir, veitingahús, ete.—Fargj.
fram og aftur SIO gildandi i 16
daga—(Þar með vera á hðteli i 3
daga. — Farseðlar gildandi i 80
daga að oins $10.80.
Á fundinum sem* Epworth
League heldur í San Francisco, frá
frá 18.—31. Júlí 1901, íást farsoðlar
fram og aftur fyrir $50. Til sölu
frá 6. Júlí til 13. Ymsum leiðum
úr að velja
Hafskipa-farbréf til endimarka
heimsins fást hjá oss.
Lestir koma og fara frá Canadian
Northern vagnstððvunum eing og hér
segir:
Fer frá Winnipeg daglega 1.45 p. m.
Kemur til „ „ 1.30 p. m.
Eftir nánari upplýsingum getiö lér
leitað til næsta Canadian Northern
agents eða gkrifat
CHA3. S. FEE,
G. P. & T. A„ St.jPanl,
H. 8WINFORD,
Gen, Agent, Winnipeg,
340
„Þér hafið Imyndað yður öldungis rétt. Eg hef
gert pað.“
„Og hvað hafið pér svo uppgötvað? Ekkert
stúlkunni til sóma, er eg sannfærður um.“
„Ekkert benni til vansæmis, pað fullvissa eg
yður um. En, heyrið mér, ofursti. Áður en eg segi
yður frá pvl, sem eg hef heyrt, langar mig til að
spvrja yður af hverju pessi sérstaklega gremja yðar
til Btúlkunnar stafar?“
„Af eogu! Eg er við hana nákvæmlega eins og
við alla aðra afbrotamenn. Eo að pér skulið leyfa
yður að leggja fyrir mig aðra eios spuruiogu! Dér
samasem berið p*ð upp á mig, að eg s/ni hlutdrægni
gegn kvenmanni, sem eg veit alls engin deili á.
Dór talið nokkuð eiukennilega, Mr. Mitohel. Hvernig
stendur á pvl, m& eg spyrja?“
„Fyrirgefið mér, ofursti, eg ætlaði ekki að móðga
yður. Dér segið, að stúlkan sé yður algerlega ó-
kunnug. D.,ð hafði eiohvernveginn koinist inn hjá
inór. »ð pér munduð hafa séð hana einhvern tíma
fcður?“
„Aldrei, herra minn! Aldrei! Detta er önnur
fjarstæðan frá, sem pér komið með. Eg ætla að
biðjayður að minnast pess framvegis, að eg vel mér
ekki kunningja úr hennar flokk.“
„Einmitt pað; en pér hafið kannske kannast við
andliufall stúikunnar. Ef til vill hefir húti mint
yður á einhverja aðra?-‘
Ofur#tinn h:ökk v.ð, og reiddist auflsjáanlega af
345
bugða á litlafingrinum á hendinni á barninu. Og
pó undarlegt megi virðast, ofursti, pá tók eg eftir
nákvæmlega sama einkenniJegleikauum á litlufingr-
unum á yður.“
„Ætlið pér að vera svo ósvlfiun að gefa I skyn, -
að eg—“ Ofurstinn var svo reiður, að hann öskraði
eins og naut, en Mitchel greip fram I fyrir honum og
sagði, með mestu hægð:
„Að pér séuð faðir barnsins? Alls ekki, ofursti;
mér hefir aldrei komið neitt sllkt til hugar. En eg
Bkal segja yður, hvað mér datt I hug. Dað, að pér,
aðalsmaðurinn tsjálfur, höfðuð petta fæðingar!/ti,
væri nóg sönnun fyrir pví, að ekki væri óinögulegt,
að litla tiækÍQgsbarnið, með bogna fiDgurino sídh
hefði .höfðingjablóð I aeðum* eins og forstöðukonan
gat til.“
„Ó! Dað var afályktun yðar? Jæja haldið pér
áfram! Haldið pér áfram, herra minn! Reynið pér að
klára petta! Eg er orðinn leiður á pessu máli.“
Ofurstinn purkaði svitann af enuinu 4 sér, og leit út
eins og fargi helði verið létt af honum.
„Dór skuluð bráðum fá að vita alt. Eg skal
ekki preyta yður með neinum smá-atriðum 1 sam-
bandi viö uppgötvun mlna. Dað er nóg að taka pað
fram, að eg rakti feriliun frá barninu til móðurinnar,
pó eg yrði eins og pér vitið, að koma peim saman til
pess að láta móðurina meðganga. Degar eg sá móð-
urina, varð eg pess var, sem gerði petta fingral/ti
enn pá eftirtektaveiðara. Litlufingurnir á henni
344
fólki öðrum til viðvörunar, sé okkur ant um að slíkir
glæpir fari minkandi."
„Og hvað á pá aö gera við föður hennar? Hann
cr cnn á llfi. Maður af góðum ættum og sérlega vel
settur 1 mannfélagiuu. Engu að siður framdi hann
sams konar glæp. Hvaö á svo að gera við hann,
ofursti?“
„Sjálfssgt ætti einnig að hegna honum, pó pað
hafi auðvitað skeðéfyrir svo löngu siðau, að eg efast
um, hvort nokkuð yrði við hann átt héðan af.“
„Eg pakka yður fyrir yðar hreinskilnislega álit.
N ú skulum við, með yðar leyfi, minnast aftur á komu
mlna hingað fyrst. Ef til vill rankar yður við pvl,
að forstöðukonau stakk upp á pví við yður, að pór
gengið barninu I föðurstað?“
„Heimskulegt hjal heimskrar konu.“
„Já! En pað gaf mór n/ja hugmynd. Hún var
lika að segja frá pvl, að haudarlagið s/ndi pað, hvort
börnin væri af góðum ættum eða ekki, og hún stóð
á pvl, að eiuinitt petta barn hefði ,höfðingjablóð 1
æðuru,4 eÍDS og bún komst að orði. Takiö pér nú
vandlega eftir pví, sem eg segi, ofursti. Rétt eftir
að forstöðukonan hefði slept orðiuu, lutnð p5r niður
yfir rúm barnsins, og pað tók I pumalfingurinn á yð-
ur. Á pennan hátt urðu hendurnar á yður og barn.
inu saman.“
„Nú, nú?“
„Eg tók eftir einkennilegri bugðu,—pað gat
naumast talist 1/ti pó pað sæist vel; pað var skrltin