Lögberg - 28.11.1901, Blaðsíða 3

LOGBERG, FIMTUDAGINN 28. NÓVEMBER 1901
3
Arsskýrsla
séra Jóns Bjarnasonar, forseta Hins
ev. Ivt. kirkjufélags ísl l Vestur-
heimi, lesin vpp á siðasta
kirkjvþingi, setn haldið var
á Gimli, Man25 til
30.jiínl 1901
,,Kirkjufélftg vort óx til muna út é
við á ársþingi í fyrra. Sex söfnuðir ný-
lega myndaðir sóttu þá um inngöngu
og inngangan var þ im veitt. Með því
var tala safnaða fólagsins orðin 32.
Réttur helmingur þeirra safnaða er inn-
an Bandaríkja (Minnesota og Norður-
Dakota), hinn helmingurinn í Canada
(Manitoba, Assiniboia og Alberta). Síð-
an hafa engir nýir söfnuðir viðbeetzt.
Prestar kirkjufélagsins hafa alt
þetta ár verið 8 að tölu. Þeir sömu sem
voru í fyrra.
En þvi miður erum vér að missa
einn þeirra frá oss. Séra Jónas A. Sig-
urBsson, sem þjónað hefir í prestsem-
bœtti innan þessa kirkjufélags ávalt síð-
an hann var vígður sumarið 1893 (á
kirkjuþingi í W.peg), hefir sagt öllum
söfnuðuðum sfnum i Pembina County,
N. D., fimm að tölu, upp nú fyrir
skömmu, og með 6jálfum sér ákveðið að
hœtta algerlega við prestskap. Það er
mjög tilfinnanlegt tjón fyrir oss, veru-
legt hrygðarefni, Hæfileikar hans eru
af öllum í vorum hópi viðurkendir og
mörgum öðrum. Og að kirkjulegum
málum hefir hann ávalt unnið af alefli,
ekki að eins innan hins erfiða presta-
kalls, er hann liefir þjónað, heldur líka
í félagi voru yfir höfuð. Hann var áður
skrifari kirkjufélagsins, lengi einn í
skólamálsnefndinni, vann eitt ár að
fjársöfnun fyrir skólasjóð með bezta á-
rangri og hefir farið i margar missíónar-
ferðir um ýmsar íslendingabygðir, sem
meðal annars hafa leitt til myndunar
nýrra safnaða á þrem stððum. Vér eig-
um honum mikið að þakka. Og oss er
skylt og vafalaust öllum ljúft að biðja
honum hins bezta framvegis.
Annar af prestum vorum, séra F. J.
Bergmann, hefir, eins og yður mun öll-
um kunnugt, verið frá verkum 3—4 mán-
uði af árinu sökum heilsubrests. En
fagnaðarefni er það hið mesta, að ferð
hans að heiman í vetur og dvöl hans í
Battle Creok Sanatorium í Michigan
hefir leitt tili svo mikillar heilsuhótar,
að hann getur uú aftur unnið verk sitt
eins og áður.
Séra Rúnólfur Marteinssson hóf
rétt eftir nýár prestsþjónustu hjá söfn-
uðum þeim hér I Nýja íslandi, sem bún-
ir voru að kalla hann til sín fyrir kirkju-
þing í fyrra.
Hinir prestarnir þjóna sömu söfnuð-
um og áður. Og engir nýir prestar hafa
við bætzt.
Séra Rúnólfur Marteinsson var
missiónarprestur kirkjufélagsins frá sið-
asta kirkjuþingi til nýárs. Fyrst þjón-
aði hann Þingvallanýlehdu-söfnuði i
Assiniboia i fjóra mánuði, alt til loka
Októbermánaðar, og síðan i Alberta-
söfnuði í Alberta fram yfir jól. Báðir
þeir söfnuðir sáu um laun hans meðan
hann þjónaði þeim. — En meðan hann
dvaldi í hinum fyrrnefnda sðfnuði fór
hann í Missíónarferð til Vatnsdalsnýl.
(í Ág.), svo og til landa vorra í Yorkton
og við Foam Lake o. s. frv. (í Okt.).
Séra Jón J. Clemens hefir tvisvar
heimsótt söfnuðinn i Brandon og St.
Jóhannesar-söfnuð í Pipestone-bygð — í
Nóv, í haust og Maí í vor.
Séra Jffnas A. Sigurðsson heimsótti
Lúterssöfnuð í Roseau, Minn. um mán-
aðamötin Ág. og Sept. síðastliðið sumar,
á útmánuðum í vetur (í Marz) Guð-
brandssðfnuð i Skálholtsbygð, Man.,—
og seinna (í April) Melanktonssöfnuð við
Mouse River, N. Dak.
Séra Oddur V. Gíslason ferðaðist í
Júlí, skömma eftir kirkjuþing síðasta,
til íslendingabygðanna við Narrows hjá
Manitoba vatni og Big Grass Marsh.
Aftur heimsótti hann fólk á hinu síða£-
nefnda svæði í Febrúar í vetur, og enn
að nýju í þessum mánuði (Júni) vitjaði
hann bygðanna vestan Manitoba-vatns.
íslendinga í Keewatin, Ont., hefir hann
einnig hvað eftir annað heimsótt í
kirkjulegum ertndum.
Eg ferðaðist um Nýja ísland alt i
fyrra og prédikaði þar á ýmsum stöðum.
Var eg í því ferðalrgi frá 20. Ág. til 5.
Sept. Á meðan þjönaði sóra Steingrím-
ur Þorláksson söfnuði mínum í W.pep.
Eina ferð fór hann líka suður i Dakota i
vetur og prédikaði í tveimur söfnnðum
séra Fr. J. Bergmanns í fjarveru hans.
Séra Jón J. Clemens hefir fyrir
skemstu heiðst lausnar frá prestsskap
hjá söfnuðunum í Argyle, Man., sem
hann hefir þjónað síðan hann prestvígð-
ist þar á kirkjuþingi sumarið 1896. Því
máli er ekki ráðið til lykta enn. En ef
vér skyldum missa hann frá oss, þá
aukast stórum vandræðin út af presta-
skorti í kirkjufélaginu, einkum þar sem
enn er með öllu óvist,!hvort fáanlegur er
prestur sá (séra Hans B. Thorgrimsen í
Milwaukee, Wis.), sem meirihluti safn-
aða þeirra, er séra Jónas A. Sigurðsson
hefir að, undrnförnu þjónað, hefir til sín
kallað.
Tilraunir hafa gerðar verið til að fá
séra Stefán Paulson hingað veetur i þvi
skyni að gerast prestur íslendinga í
sambandi við kirkjufélag þetta, En
þær hafa hingað til ekki haft neinn
árangur.
Aftur á móti hefir hr. Gunnlaugur
Jónsson, sem enn á eitt ár eftir á presta-
skólanum lút, í Philadelphia, góðfúslega
heitið os9 því,aðvinna aðmissíónarstarfi
í nafni kirkjufélags vors um þrjá mán-
uði á þessu sumri. Séra Fr. J. Berg-
mann átti í þvi góðan þátt með því að
heimsœkja hann í vetr, þegar hann var
á ferð þar eystra. Seinna sendi séra
Bjöm B. Jönsson, skrifari kirkjufélags-
ins.honum formlegt köllunarbréf. Hr.
Gunnlaugur er oss frá fyrri tíð að góðu
kunnur,hefir bezta orðstír hjá kennurum
sinum, og verður oss væntanlega að
miklu liði.
Prestaskorturinn í kirkjufélaginu
hefir aldrei verið eins tilfinnanlegur og
nú. íslendingabygðirnar hér í landi
allt af að f jölga og fœrast út. Missíón-
arsvæðið stœrra og stœrra. En verka-
mennirnir til að vinna á þvi svæði svo
hörmulega fáir. Aldrei hefir oss eins
mikið á því riðið eins og nú að biðja kon-
ung kristninnar, herra uppskerunnar,
að senda menn til að vinna að hinum
andlega kornskurði meðal fólks vors hér,
Kirkja safnaðaðarins í Selkirk hin
nýja var vígð af mér með aðstoð hinna
prestanna meðan stóð á kirkjuþingi
síðasta. Engin önnur kirkjuvígsla á
árinc.
Framh. á 6. bls.
DR- J. E. ROSS,
TANNLÆKNIR.
Hefur orö á sér fyrir aö vera meö þeim
beztu í bænum.
Telefon 1040. 428 Main St.
John 0. flamFS,
EFTIRMADUR STRANAHAN t HAMRE.
PARK RIVER, - N. DAK
SELJA ALLSKONAR MEDÖL, BŒKUR
SKRIFFÆRI, SKRAUTMUNI, o.s.frv.
ty Menn geta nú eins og aönr skrifaö
okkur á íslenzku, þegar þeir vilja fá meööl
Muniö ept,ir að gefa númeri* á glRrinu.
Vidskistamenn han« ú Ha lðson, Akra og Hens«l eru
bednir að borga skuldir sínar 1 Mr. S. Thorwalde-
■onar á Akra.
Anyone sending a nketch and descriptlon may
quickly ascertain our opinion free whether aq
lnvention is probably patentable. Communlca..
tlons strictly confldential. Handbookon Patents
■ent free. ''Mdest apency for securing patents.
Patents iaken through Munn & Co. recelve
tperial rwtice, withour charge, in the
Scimíiic Rmerican.
A handsomely illustrated weekly. Largest cir-
culation of any sclentiflc lournal. Terms, $3 a
year : four months, $L Sold byall newsdealers.
MUNN & 0Q#361 Broadway, NewYork
TI V* U4 U/ a. V, IrlíTt íin ' i'
THROUGH
TICKET
til staða
SUDUR,
AUSTUR,
YESTUR
Ódýr Tickets til ralifornia
Ferðamanna (Tourist) vagnar
til California áhverjum
-miðvikudegi.
Hafskipa-farbréf tilendimarka
heimsins fást hjá oss.
Lestir koma og fara frá Canadian
Northern vagnstöðvunum eins og hér
segir:
Fer frá Winnipeg daglega 1.45 p. m. 1
Eftir nánari upplýsingum getið )>ér
eitað til næsta Canadian Northern
agents eða skrifað
CHAS. S. FEE,
G. P. & T. A., St.jPanl,
H. SWINFORD,
Gen. Ágent, Winnipeg,
ARINBJORN S. BARDAL
Selurjlíkkistur og annast. um dtfarii
Ailur útbúnaður sá bezti.
Enn fremur selur hann ai. skona)
minnisvarða cg legsteina.
Heimili: á horninu á
Ross ave. og Nena str.
SERSTOK TILHREINSDNARSALA
ÞESSA VIKU.
Dér getið valið úr 300 buxum úr frenoh og enorlish woisÞd. Vesti úr
english og scotch twmds. Boxur frá $3.75 til $5 50 virði. Dér megið velja
úr þeim þessa viku fyrir $2.25.
200 pör af hiuurn vlðfrægu Dallas skóm fyrir karlraenn $1.85 virði þessa
viku fyrir $1.00.
75 pör af hneptum eða reimuðum kvenskóm úr geitarskinni með gljá-
leðurtám $2 25 virði, pessa viku á einungis $1.35.
Föt úr Irisb Serge, vkstin tv hnept $10.50 virði. Tii þess að verða af
með þau bjóðum við pau.fyrir $6.75.
REGLUR VID LANDTÖKU
Af öllum sectdonum með jafnri tölu, sem tilheyrasambandsstjórn-
inni 1 Manitoba og Norðvesturlandinu, nema 8 og 26, geta f jölskyldu-
feður og karlmenn 18 ára gamlir eða eldri, tekið sjer 160 ekrur fyrir
heimilisrjettarland, pað er að segja, sje landið ekki áður tekið,eða sett
til sfðu af stjórninni til við&rtekju eða einhvers annars.
INNRITUN.
Mcnn meiga skrifa sig fyrir landinu á þeirri landskrifstofu, sem
næst liggur landinu, sem tekið er. Með leyfi inn&nríkis-ráðherrans,
eð* i r nflutninga-umboðemannsins í Winnipeg, geta menn gefið öðr-
um ’’aboð til þess að skrifa sig fyrir landi. Innritunargjaldið er $1C,
og hafi landið áður verið tekið þarf að borga $5 eða $)'' 'fram fyrir
sjcrstakan kostnað, sem f>vl er samfara.
HEIMILISRÉTTARSKYLDUR.
Ramkvæmt nú gildandi lögum verða menn að uppfylla beimilis-
rjettarskyldur sínar með 3 ára ábúð og yrking landsins, og má land-
neminn ekki vera lengur frá landinu en 6 mánuði á ári hverju, &n sjer-
staks leyfis frá innanrlkis-r&ðherranum, ella fyrirgerir hann rjetti sln-
um til landsins.
BEIÐNI UM EIGNARBRÉF
ætti að vcra gerð straz eptir að 3 árin eru liðin, annaðhvort hjá næsta
umboðsmanni eða hjá þeim sem sendur er til þess að skoða hvað unn-
ið befur verið & l&ndinu. Sex mánuðum áður verður maður þó að
hafa kunngert Dominion Lands umboðsmanninum í Ottawa það, að
hann ætli sjer að biðja um eignarrjettinn. Biðji maður umboðsmann
þann, sem feemur til að skoða landið, um eignarrjett, til þess að taka
af sjer ómak, f>á verður hann um leið að afhenda slíkum umboðam. $5,
LEIÐBEININGAR.
Nykomnir innflytjendur f&, & innflytjenda skrifstofunni I Winni-
peg 7 á öllum Dominion Lands skrifstofum innan Mauitoba og Norð-
vestui .andsin, leiðbeiningar um pað hvar lönd eruótekin, ogailir, sem
& pessum skrifstofum vinna, veitainnflytjendum, kostnaðar Taust, leið-
beiningar og hj&lp til f>ess að n& í lönd sem peim eru geðfeld; enn
fremur allar upplýsingar viðvíkjandi timbur, kola og n&malögart) Ali-
ar slikar reglugjörðir geta f>eir fengið par gefins, einnig geta menn
fengið reglugjörðina um stjórnarlönd innan járnbrautarbeltisins i
British Columbia, með pvi að snúa sjer brjeflega til ritara innanríkis-
deildarinnar í Ottawa, innflytjenda-umboðsmannsins i Winnipeg eða
til einhverra af Dominion Lands umboðsmönnum I Manitob* eða Norð-
vesturlandinu.
JAMES A. SMART,
Deputy Minister of the Interior.
N. B.—Auk lands pess, sem menn geta lengið gefins, og átt er við
í reglugjörðinni hjer að ofan, þ& eru þúsnndir ekra af besta landi.sem
hægt er að £á til leigu eða kaups hjá járnbrautarfjelögum og ýmsum
1 andsölufélögum og einstaklingum.
41
„það gerum við líka—það gerum viö,“ tautaði
Marl, og horfði framan í Pál með skuggalogu brosi;
en Buffó liorfði brosandi á meðau framan í Marl
og bros hans var þannig, að fleiri en einn furðuðu
sig á því hvað það gæti þýtt.
Páll snéri sér undan og gekk aftur að skut-
grindunum; og það var auðséð á svip hans, að hon-
um geðjaðist ekki að samtali þessn.
„Hamingjan g6tS&,fmst þér hann Pá)l vera lík-
ur gamla manninum?" spurði Ben Morton, þegar
Burnington kom fram á og stanzaði hj& lóngu
fallbyssunni.
Gamli Ben starði framan i nýkomna manninn
& meðan hann lagði spurning þessa fyrir hann, eins
og lmnn efaðist um, að honum hsfði verið alvara
með það, sem hann sagði við Larún. Ben hafði
heyrt samtalið, og langaði nú til að vita í hverju
þeim svipaði saman.
„Já,“ svar&ði Buffó; „mér finst þeim svipa sam-
an. Hvorugum þeirra svipar til hests, né hunds,
hé höfrungs; þeir líta báðir út eins og menn. Held-
ur þú ekki, að kafteinninn só af mönnum kominn?“
„Sé hvað?“
„Heldur þú ekki, að Mail Larún só af konu
fæddur?"
„Víst held eg það,“ svaraði Ben, sem nú fyrst
skíldi hftuu.
48
„Nei, en heilinn hefir orðið fyrir svo miklum
hrystingi að allrar varúðar verður að gæta eigi það
ekki að ríða honum að fullu
þessi orð Páls höfðu sjáanleg áhrif á alla skip-
verja, því þeim var sárara um B§n en nokkurn
annan mann í sínum hópi. Kafteinninn var ótta-
sleginn og órólegur, þvf honum var full-ljóst, að
ágæti löngu fallbyssunnar minkaði ef herra henn-
ar misti við.
A8 stundarkorni liðnu raknaði gamli maður-
inn við úr öngvitinu, og strax eftir aö hann hafði
áttað sig iðaöi hann og hljóðaði af kvölum.
„Eg hef svo miklar kvalir í höfðinu!" sagði
hann, „það er eins og það ætli að klofna! í guðs-
bænum reyndu eitthvað!"
það fyrsta sem Páll gerði, var að baða höfuð
mannsins með köldu vatni, svo gaf hann honum
inn til hreinsunar—laxérsalt—og setti sfðan blóð-
sugur á höfuðið. þegar blóðsugurnar fóru að
fyllast minkaði höfuðverkurinn; næst gerði hann
honum heitt fótabað. þegar blóðsugurnar voru
búnar að draga alt það blóð, sem Páll áleit við
eiga, lét hann bera sjúklinginn í rúm sitt, og setti
mann til að gæta hans og halda umbúðunum um
höfuðið blautum af sjóvatni.
Ungi maðurinn hafði nú gert alt, sem hann
gat, svo nú var ekki um annað að gera en halda
houum rólegum, og sjá hvort nokkur breyting
37
Báturinn var við hendina, og innan skamms
var halti sjómaðurinn komlnn upp á þilfarið á
skipinu, sem hann hafði ákveðið aö gera að heim-
ili sínu. Seglgeröarmaðurinn lét hann f4 hengi-
rúm, og undirforinginn gaf honum númer til að
setja & það. Einungis fáir skipverjar voru á fót-
um, svo hann komst til náða án þess honum væri
mikill gaumur gefinn.
Buffó Burnington var þannig r&ðinn í hvers-
konar leiðangur, ssm herra hans þóknaðist helzt
að leggja út í, enda leit hann ekki þannig út, aö
hann mundi láta sér neitt fyrir brjósti brenna,
heldur stæði engu meiri ótti af byssukjaftinum en
brennivínsstaupi.
Og Marl Larún hafði fengið sór nýjan mann,
°g þegar hann var seztur að í káetu sinni þá sat
hann lengi og reyndi að ryf ja upp eitthvað frá
fyrri tímum. Síðustu orðin, sem hann sagði áður
en hann sofnaði, voru: „það fer ekki hjáþví, að eg
hafi séö hann áður. ó, hversvegna—.hversvegna
get eg ekki komið honum fyrir mig?“