Lögberg - 28.11.1901, Blaðsíða 6

LOGBEJIQ, FIMTUDAGINN 28. NÓVEMBER 1901
e
Arsskýrsla.
Fríimh. frá 3, bls.
Samtalsfundir út af trúmálum voru
fjórir haldnir í haust, sem leið, í Októ-
b r-mánuði: 1 kirkjum Víkursafnaðar,
Oarðar-safnaðar, Péturssafnaðar og
Vídalínssafnaðar. Umræðuefni á þeim
fundum öllum: ..Kristnitaka forfeðra
vorra fyrir 900 árum“. Og um áramót-
in í vetur voru þrir samskonar fundir
haldnir í kirkjum Selkirk-safn., Fyrsta
lút. safnaðar í Winnipeg og safnaðanna
í Argyle. TTmræðuefni á þeim fundum
öllum var: ,,fermingin.“ Fttndir þess-
ir vo'ru yfir höfuð viðunanlega sóttir.
Hluttaka leikmanna í slíkum umræðum
fer heldur vaxandi.
Lítið hefir skólamáli kirkjufélagsins
þokað fram á þessu ári. Vér bjuggumst
í fyrra á kirkjuþingi við því, að takast
riiyndi að sjá því borgið í bráð með því
tilboði, er þá var til vor komið frá Gust-
avus Adolphus College í St Feter, Minn.
Tilboðið var á þá leið, að vér gætum
haft þar íslenzkan kennara til þess að
veita námsmönnum af vorum þjóðflokki
tilsögn í því, sem sérstaklega varðaross,
í tungu vorri og bókmentum. Og vér
hðfðum all-mikla von um, að vel hæfur
maður úr vorum hópi, einn af prestum
kirkjufélagsins, séra Friðrik J. Berg-
mann, yrði fáanlegur til þess að taka
við því kennara-embætti. En þegar á
átti að herða og skólamálsnefnd vor fór
að leita samninga við þá menn Xgúst-
ana sýnódunnar sænzku, sem eru í
stjórnarráði Gustavus Adolphus- skól-
ans, þá vildu þeir ekki standa við til-
boðið, og samningar, sem viðunanlegir
væri fyrir oss, gátu ekki tekist. Söguna
ura þessar saminga-tilraunir segir skóla-
málsnefndin væntanlega í álitskjali þvi,
er hún leggur fyrir þingið, — svo og frá
tví, sem henni hefir síðar hugsast til
þess að greiða veg þessa stór-þýðingar-
mikla framtíðarmáls allra Vestur-íslend-
ínga. En þó að vér í þetta skifti höfum
orðið fyrir herfilegum Vonbrigðumog þó
að vafalatst verði mörg vonbrigði enn
út af máli þessu, þá megum vér þó með
engu mótí leggja árar í bát, heldur verð-
um vér með bæn til drottÍDS að harðna í
sókninni og treysta því, að ef vér leggj-
um fram alla vora krafta í einum anda,
þá sé oss á sínum tíma í þessu efni sig-
urinn vís. Ef vér með nokkuru móti
sjáum oss foert að byrja þetta ár á ís-
lenzkukenslu i sambandi við einhvern
hinna hærri skóla þar í landinu, sem
íslendingar ná bezt til, eða þó öllu held-
ur upp á eigin býti, algerlega óháðir
öðru fólki, þá ættum vér endilega að
gera það. Fólk vort finnur nú meir til
þarfarinnar á þessu fyrirtæki en nokk-
eru sinni áður, ekki að eins innan
kirkjufélagsins, heldur líka utan þess.
Og það er gleðilegt teikn tímanna.
Afálið um inngöngu kirkjufélags
þessa í General Council stendur víst ná-
kvæmlega þar sem það stóð í fyrra.
Það, sem helzt myndi vera á móti því,
að vér formlega knýttum oss við þá
stórdeild lútersku kirkjunnar hér í álfu,
benti séra Steingrímur Þorláksson.vara-
forseti kirkjufélags vors, á í ársskýrslu
þeirri, er hann kom meðá kirkjuþinginu
í Hallson í hitt hið fyrra. Hann gegndi
þá forsetastörfum. Eg er því algerlega
samþykkur^, sem þar er tekið fram. Eg
hef ávalt fremur verið letjandi en hvetj-
andi, að því er inngöngu í General
Council snertir, með fram fyrir þá sök,
að mér hefir ávalt skilist, að Gederal
Council-menn geti ekki veitt oss inn-
göngu nema því að eins, að þeir víki frá
sínum eigin grundvallarlögum, sem vér
getum akki ætlast til að þeir geri. í
þvi, sem mest á ríður, skoðaninni á guðs
orði og persónu frelsarans, erum vér
þessari göfugu kirkjudeild sameinaðir.
Og á frekari sameining ríður ekki í bráð-
ina. Vér getum vafalaust öllum að
bagalausu látið þetta inngöngumál
hvíla sig fyrst um sinn.
Sunnudagsskólamálið kemur fram á
kirkjuþingi þessu á sérstökum fundi
með fast ákvoðnu prógrammi frá nefnd
þeirri, er sett var í fyrra til að hafa það
mál með höndum. Og Bandalagsmálið
sömuleiðis á öðrum sérstökum fundi.
Á hvorumtveggja þeirra funda skýra
formenn þeirra nefnda frá því, hvernig
málum þessum hefir liðið innan kirkju-
félagsins á árinu. TJm hvorugt það
inál cr því ástæða að segja neitt nú. Að
eins vil eg skjóta því til þingsins, hvort
því ekki virðist heppilegra muni fram-
vegis, að vér hættum við þessa fundi í
sambandi við ársþing kirkjufélagsins.
Mér að minsta kosti finst, að vér eyðum
of miklum tíma frá öðrum kirkjuþings-
málum til þeirra funda, einkum þar sem
stærri eða minni hluti hinna reglulegu
kirkjuþingsmannu er þar að miklu eða
öllu leyti utan við. Eg held yið gerðum
réttara 1 því, að skilja þessa sérstöku
fundi algerlega frá kirkjuþíngunum, þó
að á því fyrirkomulagi geti líka verið
margur hængur.
Sálmabókarmálið liggur enn i lág-
inni. Ástæður prestanna, sem settir voru
á sinum tíma í nefnd út af því, hafa á
þessu ári bannað þeim allar fram-
kvæmdir. Hér ber ekki heldur bráðah
að. Sálmabókin íslenzka notast víst
öllum fullkomlega eins og hún er leDgi,
líka oss Vestur-íslendingum.
Minning resormazíónarinnar mun
meir og meir haldið á lofti innan kirkju-
félagsins í þeim söfnuðum, sem stöðuga
prestsþjónustu hafa á sérstökum guðs-
þjónustufundum seinast í Október eða
fyrst í Nóvember. Og við það tækifæri
safnast yfir höfuð dálítið fé í missíónar-
Sjóð vorn. Hvað safnast' hefir á liðnu
ári í því skyni geta menn séð á árs-
skýrslu þeirri, sem féhirðir leggur fram.
[Niðurl. fiæst i.
Það eru fleiri, sem þjást af Catarrh
í þessum hluta landsins en af öllum öðr-
um sjúkdómum samanlögðum, og menn
héldu til skamms tíma. að sjúkdómur
þessi væri ólæknandi. Læknar héldu
því fram í mörg ár, aðjþað væristaðsýki
og viðhöfðu staðsýkislyf, og begar það
dugði ekki, sögðu'þeir sýkina ólæknandi.
Vísindin,hafa nú sannaðjað Catarrh er
víðtækur sjúkdómur og útheimtir því
meðhöndlun er taki það til greina.
,,Halls Catarrh Cure,“ búið til af þeim
F. J. Dheney &jCo., Toledo, Ohio, erjhið
eina meðal sem nú ei til, er læknar með
því að hafa áhrif á allan líkamann. Það
er tekið inn í 10 dropa til teskeiðar
skömtum. Það hefir bein áhrif á blóð-
ið, 8límhimnurnar og alla likamshygg-
inguna. Hundrað dollarar boðnir fyrir
hvert tilfelli sem ekki læknast. Skrifið
eftir upplýsingum og sýnishornum til
F. J. Cheney & Co., Toledo, O.
Til sölu í lyfjabúðum fyrir 75c.
Halls Family Pills eru beztar.
I. M. Cleghopn, M D.
LÆKNIR, og-YFIRSETUMAÐUR, Et-
Hefur keypt lyfjabúBina á Baldur og hefur
pvf ajálfur umsjón a öllum meðölum, sem hann
ætur írí sjer.
EEIZABETH 8T.
BALDUR, - - MAN
P. 8. Islenzkur túlkur við hendina hve
nær sem þörf ger.ist.
ALL CASES OF
DEAFNESS OR HARD HEARING
ARE NOW CURABLE
by our new iuventioa. Only tliose boru deaf are incurable.
HEAD NOISES GEASE IMMEDIATELY.
F. A. WERMAN, OF BALTIiVIORE, SAYS:
Bat.timorr, Md., March 30, 1901.
Gentlemen : — Bein" entirelv cured of deafness. thanks to your treatment, I will now give you
a ftill history of niv case. to be'used at your discretion. *
About fiye years ago niv right eaí began to sing, and this kept 011 getting wor.se, until I lost
my hearing in this ear entirely,
I underwent a treatment for catarrh. for three months. without any success, consulted a num-
ber of physicians. among otliers. the niost eminent ear specialist of tliis city, who told me that
only an operation could help me, and even tliat only temnorarily, that the head noises would
then cea<íe. but tbe hearing iu the aflected ear would be lost forever.
I then saw vour advertisement accidenially in a New Yorl; paper, and ordered yourtreat-
ment. After I had used it only a few days according to yotir dircctions. the noisesccased. and
to-day, nfter five Weeks. my liearing in thé diseased ear has been entirely restorcd. I tliank you
heartily and beg to remaiií Very truly yours.
F. A. WKKMAN, 730 S. Broadway, Baltimore, Md.
Oar treatnient tloes not interfere ivith i/our usual ocvn/iation.
ETdSeeaud YOU CAN OURE YOURSELF AT H01V1E linal
INTERNATIONAL AURAL CLINIC, 596 LA SALLl AVL, CmCAGO ILL.
Mention ,,Lögberg“ when answering advertisement.
Yidur
STANDARD
og fielri
South-eastern Tamarack
South-eastern Jack Pine,
South-eastern Poplar,
Dauphin Tamarack,
Við seljum beztu tegund af Pfne
°fr Poplar með lægsta verði, og á-
byrgjumst mál ogf gæði pess. Sér-
stakt verð & Fnrnace við op til viðar-
sölumacna. Við seljum einnig
I stór- og smá-kaupum.
THE CANADIAN
TRADING&FUELCo.
Limitecl.
Office cor. Tfiistle & Main St.
SEYMOUB HOUSE
Mar^ot Square, Winnipeg.J
Eitt af beztu veitingahúsum bæjarins
Máltíðir seldar á 25 cents hver. $1.00 á
dag fyrir /æði og gott herbergi. Billiard-
stofa og sérlega vonduö vinföug og vindl-
ar. Ókeypis keyrsla að og frá járnbrauta-
stöðvunum.
JOHN BAIRD Eigandi.
Giftinga-leyflsbróf
nað Magnús Paulson bæði heima bjá
sér, 660 Ross ave. og & skrifstofu
Lögbergs.
með ýmsu verði
af ýmsum teg-
undum fyrir
$25.00
og þar yfir
Við höfum fengið hr, C. JOHNSON
til að líta eftir saumavéladeildinni.
Turner’s Music House,
Cor. Portage Ave & Carry SL, Wirpflpeg.
SÉRSTÖK SALA
I
TVÆR VIKUR.
Saumavélar með þremur skúffum. Verk-
færi sem tilheyra. öll úr nickel plated
stáli, ábyrgst í 10 ár.$25 00
Sérlega vönduð Drophead Saumavél fyr-
ir aðeiM..............$30.00
National Saumavéla-fól. býr þær til og
ábyrgist. Við kaupum heil vagnhlöss
og seljum því ódýrt.
THE BRYAN
SUPPLY CO.
212 Notre Dame avenue
WlNNIPEG,
Heildsöluagent' - fyrir
Wiieeler & Wllsoik Samnivélar
Stirfstofa bíiwt á móti
GHOTEL GILLESPIE,
Daglegar rannsóknir með X-ray, með stcersta
Xtray i ríkind.
CRYSTAL, - N. DAK.
IÆKHR.
W W. McQueen, M D..C.M ,
Physician & Surgeon.
Afgreiðslustofa yflr State Bank,
TANLÆKMR.
J. F. McQueen,
Dentist.
Afgreiðslustofa yflr Stvte Bank.
UÝRALÆK 1F.
0. F. Elliott, D.V S.,
Dýralæknir riktsins.
I.æknar allskonar sj íkdóma á skepnum
Sanngjarnt verð.
LYFSALI.
H. E. Close,
(Prófgenginn lyfsali).
Allskonar lyf og Patent meðöl. Ritföng
&c.—Læknisforskriftum nákvæmur gaum
ur gefinn.
Dr, G. F. BUSH, L. D.S.
TANNLÆKNIR.
Tennur fylltar og dregnar út &n aárs.
auka.
Fyrir að draga út tönn 0,50.
Fyrir að fylla tönn $1,00.
527 Mmv St.
Dr. O BJÖllNSON
018 ELGIN AVE-, WINNIPEG.
Ætíð heima kl. 1 til 2.80 e. m. o kl, 7
til 8.80 e. m.
Telefón 1156,
Dr. T. H. Laugheed
GLENBORO, MAN.
Hefur ætið á reiöum höndum allskonar
meðöl.EINKALEY'il IS-MEðÖL, 8KRIF-
FÆRI, 8KOLABÆKUR, skRAUT-
MUNI og VEGGJ APAPPIR, Veið
lágt.
OLE SIMONSON,
mælirmeð alnu n/ja
Scaodioarian flotel
718 Majk Sthjt.
F»ði $1.00 « dacr
Dr. Dalgleish,
TANNLÆKNIR
kunngerir hér með, að hann hefur sett
niður verð á tilbúium tönnum (set of
teeth), en (>ó meö )>vi sailyrði að borgað sé
út i hönd, Hann er sá eini hér i bænum,
sem dregur út tennur kvalalaust, fyllir
tennur uppá nýjasta og vandaðasta máta,
og ábyrgist alt sitt verk.
416 IVJclntyre Block, Main Street,
Dr. M. HaUdorsson,
Htranahan & Hamre lyfjabúð,
Park River, — . Dal^ota
Er aö hiíta á hverjum miövikud.
í Grafton, N. D„ frá kl.6—6 e. m.

. .40
reiddur vár á borðdúkum, er breiddir voru á milli
fallbyssanna á efra þilfaiinu.
Nálægt klukkutíma síðar stóð Burnington hjá
kompásskýlinu þegar Páll Larún kom upp úr káet-
unni. Ungi maðurinn hrökk við af undrun þegar
hann sá þessa einkonnilegu mannsmynd, og horfði
síðan forvitnislega til 'kafteinsins. Marl skildi
strax þessa þegjandi spurningu, og gekk til hans
ogsagði:
„Páll, þetta er nýr maður—Buffö Burnington."
Maðurinn snéri sér snögglega að Páli, og horfði
með svo mikilli ákefð á hann, að það var eins og
neistar hrykki úr auga hans.
„Burnington," sagði kafteinninn ennfremur,
„þetta er sáralæknirinn okkar.“
„Og sonur þinn, skyldi eg (mynda mér ef eg
mætti dæma eftir útliti hans,“ svarnði Buffö, og
leit írá einum til annars. en sérstaklega sýndist
hann aðgæta útlit unga mannsins.
„Já. já,“ svaraði Larún, með ánægjusvip, sem
hann ekki reyndi hið minsta að leyna, því þetta
var í fyrsta skifti sem svona athugasémd hafði
heyrst af nokkurs manns munni. „Svo þér sýnist
hann líkur mérf“ bætti hann við, svona blátt á-
fram.
„það er enginn vafi á því, að ykkur svipar
saman,“ svaraði Burnington; að minsta kosti nóg
til þess að sýna, að þið tilheyrið sama ættstofni1'.
45
„Marja Delaný."
Buffó Burnington gekk fram á og stóð fullan
hálftfma í sömu sporum, með höfuðið út af borð-
stokknum, og horfði niður í sjóinn; og það er ekki
hægt að vita, hvað lengi hann hefði staöið þannig,
ef ekki hefði verið kallað á hann og honumskipað
ásamt öðrum á akkerisvinduna, til þess að vera til
staðar þegar leysa ætti. Hann gekk að verkinu í
hægðum sínum fyrst, en bráðlega komst hann í
sama fjör og aðrir og vann verk sitt með ötulleik.
það var rótt um hádegi þegar búið var að lótta
akkeri og koma því fyrir, og þegar öll segl voru
komin upp var kallað á menn til að fá hressingu;
og þeir, sem ekki voru 4 verði, föru að borða mið-
degismat. Vegalengdin frá Tobago til Silfurfjarð-
ar var nálægt fimm hundruð og fimmtíu mílur, og
stefnan var lítið eitt sunnar en í hávestur. Veð-
urstaöan var breytileg, því hæðirnar á Trinidad
höfðu áhrif á staðvindana. Nú var allgóður byr á
norðan og austan, sem fylti' öll seglin á stjórn-
borðajjæði hátt og lágt.
,,Maður þessi fer myndarlega að verki,“ sagði
Langley æðsti undirforinginn, sem stóð við hlið
kafteinsins í lyftingunni. Hann kinkaði kolli í
áttina til Burnington, í því hann sagði þetta, sem
sat einsamall í sporvegi löngu fallbyssunnar.
„Eg vona hann reynist okkur nýtur maður,"
sagði Larún, og horfði á þennan lemtraða mannsinn
44
kringum sig í því hann talaöi, og sat síöan þegjandi
í þungum þönkum.
„Hver er ástæðan?" spurði Burnington, f hálf-
um hljóðum.
það leiö nokkur stund áður en Ben svaraði,
en loksins sagði hanD;
„það er einhver, lem hann vill ekki skilja eft-
ir, og sem hann á ekki svo hægt með að taka með
sór.“
„Er hann hér á skipinu?"
„Er hver hér á skipinu?“
„Sá sem Páll vill taka með sér.“
„Ó, það er enginn hann.“
„Heldur kvenmaður?"
„Já; ungstúlka, sem heima á við Silfurfjörð.
ó, þú ættir bara að sjá hana. þvílík fegurð! Herra
minn hár! Jafn fallega stúlku hefir þú aldrei séð.
Hún vor ekki hærri en þetta þegar eg sá hana
fyrst—“ Ben mátaði með hendinni á að gizka hálft
þriðja fet frá þilfarinu— „og þá auk heldur var
hún sú langfallegasta stúlka, lem eg hef nokkurn
tima átt kost á að lfta. En nú er hún orðin full-
tíða, og reglulegur engill.“
„Svo Páll vill þá ekki fura og skilja hana
eftir?“
„Nei, því hún er aldre ániegð nema þegar Péll
er hjá henni.“
„Hvað heitir hún?“