Lögberg - 12.12.1901, Blaðsíða 6

6
LOUBKKG, FIMTUDAGINN 12. ÐESEMBER 1901
Islends fréttir.
Rvik 8 Nóv. 1901.
Búnaöarframfarir. Alt ölfusið,
EPma svo sem prír bæir, hefir nú fé-
1 um smjörgerð, eða rjómabú, og
er'i f>að myndirlegustu samtökin, sem
gerð hafa ver<ð I f»ú útt meðal bænda
ber á landi.—í fiessum samtökum eru
oj f'rfáir bær dur austan Ölfusár, sem
l&ta tlytja mjólkina yfir ána, cg er
helztur þeirra bóndinn í Kaldaðatnesi
(Sigrurður Ólafsson syslumaður), sem
& uesti vori mun hifayfir 80 kýr á
á búi.
Kaþólska sp'talann hér í bsenum
á ið by££rja 4 n®sta ári, og verður
v<st byrjað á verkinu í vetur. Spítal-
inn verður svo fuilkominn *em bezt
gerist nú á dögum, faileg og stór
bycr<rin}/ um 60 ál. á lengd.—Lækna-
Sióiian hér fær auðvitað ekki neinn
að Jangr að pessum spítaU, ocr verður
pvf pörfin á landspftala jafnmikil og
áður.—íjallkonan
Rvfk 8. Nóv. 1001.
Hinn 2. p. m. fannst dauður mað-
ur í tiæðarœáli við „nýju bryggjuna“
hér 1 bænum. Hann hét Guðmundur
Gíslason, ættaður af Eyrarbakka, en
hafði dvalið allleogi hér í bænum,
d ignaðarmaður á bezta aldri. Hvern-
ig slys petta hefir atvikazt vita menn
ekki. Hðfðu einhverjir menu haft
tal af honum sama morguninn og
hann druknaði.
Próf 1 norrænu hefir Björn Bjarna-
son (frá Viðfirði) tekið, og fór hann
heim til ísafjarðar nú með „Vesiu“.
Ny lög. I>e si lög voru staðfest
a' konungi 27. Sept. sfðastl. í viðbót
við 18 áður.
19. Fjáraukalög fyrir 1900 og IS01.
20. Lög um bólusetniogar og
21. Lög um fiskiveiðar hiutafélaga
1 landhelgi við Isiand.
Fóiksfjöldinn hér I R lykjavfkur-
bæ reyndist við manntalið 1. p. m.
6,700, en fyllilega nákvæmt getur
pað ekki verið, pví að „Hólar“ voru
ókomnir með fjölda farpega hingað,
pi er manntalið var tekið. I>ið var
al nafninu til tekið á Djúpavogi, en
hifði gengið miður regluh ga, enda
prengsli pá mikil á skipinu. Ef ætl-
azt er á, að um 800 manna, er heima
eigi bér í bænum hafi verið með
„Hólum“ verður íbúatalan hér í kaup-
stiðnnm um 7,C00. Að vísu dragast
hér frá allmargir gestir eða aðkomu
menn, sem ekki eru taldir að hafa hér
fast heimili. Námsmenn á skólum
geta taliat aftur á móti heimilisfastir.
Árið 1801 var fólkstala hér í Reykja-
vfkurkaupstað að eios 307, árið 1840
voru fbúarnir tæp 900, 1860 1444,
1880 2567 og 1890 3886. Hefir pví
fbúatala I æjarins nálega tröfaldast
sfðan 1890, en nálega ferfaldast síðan
1880 eða á síðastliðnum 40 árum og
er pað harla mikill vöxtur.
Látinn er í Stykkishólmi 26. f.m.
Carl Einil Oíe Möller lyfsali,' sonur
Möders lyfsala er hér var í Reykja-
vfk og bróðir Antons Möllers stúdents
er hvarf frá Kaupm.höfn rétt eftir
1860 og ekki hefir spurst til síðan.
C. Möller kom til Stykkishólnis 1861,
átti lyfsalabúðina 39 ár. „Hann var
góðmenni, gestrisinn og bónpægur.
Var lengi póstafgreiðsiumaður og
hreppsnefndaroddviti. Lætur eftir
sigekkju og 3 uppkomnar dætur.
Hinn 31 f. m. andiðist að Saur-
bæ á Kjalarnesi Sigríður Jónsdóttir
ekkja Eyjóifs smiðs IÞorvarðssonar á
Bakks, 87 ára gömul. B trn hennar
eru: Guðb'andur bóndi á Bikka, Vil-
helmína kona Eyjólfs hreppstjóra
Runólfssonar í Saurbæ og Hólmfríður
kona Gísla Tómassonar verzlunar-
rn&nns I Reykjavík. Sigríður heitin
var góð hona og guðhrædd.—Þjóðólf.
Seyðisfirði 18. Okt. 1902.
Undanfarandi votviðrasamt. Afli
nógur, en nær aldrei gæftir.
„Arnfiröingur“ 4 hið nyja blað
að heita, sem út kemur á Bíldudal og
Porst. Erlingsson verður ritstjó.i að.
Seyðisf. 25. Okt. 1901.
U m helgina setti niður nokkurn
snjó og varð ófærð á fjöllum. Undan-
farandi daga rigningar, logn og hlý-
viðri. Við sjóinn orðið autt, en fjöll-
in hvft.
í nótt brann á Vestdalseyrinni
hús Ólafs ísfelds; engu vaið bjargað
og húsið brann til grunna, en mann-
skaði varð enginn.
Frá mannskaðanum á Mjóafirði
er ekki alveg rétt sagt í næst síðasta
blaði Bjarka. Sunnlenski maðurinn
sem par fórst hét Sveinn Runólfsson.
Seyðisf. 1. Nóv. 1901.
Veður hið bezta undanfarandi
daga. suðvestanátt og frostlai st.
í smágrein Stefnis með fyrir-
sögninni „Þingmannaróstur“ er rangt
skýrt frá málavöxtum, eftir pví sem
sannorðir menn segja. Af peim fundi
sem par er frá skýrt, bar Hermann
Húnvetninga pingmaður brotinn
skjöld og engan orðstfr, Lárus lét
fætur forða sér, en Axel sýslumaður
hólt velli. Á sama hátt mun allt lið
afturhaldsmanna á sínum tíma ýmist
beygja sig eða víkja reit fyrir fram-
sóknarflokknum.
Ur Bieiðdal er pað sagt, að nú
fyrir skömmu braust Sturla Vilhjálms
son frá Dölum f Fáskrúðsfirði að næt-
urlagi inn í skemmu á Þurgrfmsstöð-
um í Breiðdal, braut par upp kistu
sem bóndinn átti, og stal úr henni
500 kr. Siðan bar hann eld að skemm-
unni og brendi til kaldra kola. í
henni voru matvæli og fleira og brann
alt.—Sýs*umaður náði í pjófinn og
hafði hann pá 400 kr. af peuingunum,
en fyrir 100 kr. hafði hann keyft hest.
Seyðisf. 8. Nóv. 1901.
Veður nú svo gott á degi hverj-
um sem á sumri væri. Afli töluverður.
Mjölnir kom að norðan í gær-
kvöld seint og fer aftur í kvöld eða
nótt.—St. Th. Jóosson kaupm. kom
með honum frá Akureyri. Dauflega
segir hann, að Akureyringar hafi tek-
ið hlutafjáiframlagi til ullarverksmiðj-
unnar, og var nú ekki að heyra að á-
hugiun á pvf máli væri par jafnmikill
og af var látið f sumar.
Eftir manntali, sem nú er Dýfarið
fram, eru hér í kaupstaðnum 880
manns.
D. östlund hefir keyft húsið, par
sem prentsmiðja Bjarka hefir áður
verið, ásamt prentsmiðjunni. Er hr.
östlund að setja upp fulikomna prent-
smiðju í húsr sínu, hefir prjár prent-
vélar og færi nnan skamms ýmis konar
letur; prentun mun pvf framvegis
verða fullkomlega eins vel af hendi
leyst hér á Seyðisfirði og nokkurstað-
ar annarstaðar hér á landi. I sara-
bandi við prentBmiðjuna setur hr. öst-
lund upp prentmynda-verkstofu(zink-
ætsningsanstalt), og er pað alger-
lega nýtt hér á landi. Allar pær
myndir, er hÍDgað til hafa verið prent-
aðar hér á landi, h*fa verið tilbúnar
erlendis. Það eru pví miklar fram-
farir að geta nú fengið myndir til
prentunar gerðar á íslandi.
Bráðapestarbólusetning á sauðfé
hefir mistekist f haust sumstaðar á
Hóraði. Hvergi pó farið eins illa og á
Hallormsstað. Af 300 kindum, sem
par voru bólusettar, drápust, 83, par
af 30 lömb. Bóluefnið virðist of
sterkt.—Bjarki.
Gilmer & Co.,
551 Main St., Winnipeg.
HARDVARA.
RIFFLAR:
Winchester, Savage og Mouser
tegundir.
Rifflakútur af öllum stærðum.
Bréfaviðskifti viðvíkjandi verði ef
þörf gerist.
€hhert borgargig ktar
fgrir mtgt folh
Heldar en ad g&nga á
WINNIPEG • • •
Business College,
Corner Portage Avennefand Fort Street
eltið allra npplýslnga hjá skrifara skólans
G. W. DONALD,
MANAGER
Dr. O. BJÖRNSON
618 ELGIN AVE-, WINNIPEG.
Ætíð heima kl. 1 til 2.80 e. m. o kl, 7
til 8.80 m.
Telefón 1156,
Dr. T. H. Laugheed
GLENBORO, MAN.
Hefur ætið á reiðum höndum allskonar
meðöi,EIN KALE Y r ÍS-MEuÖL, SKRIF-
FÆRI, SKOLABÆKUR, SKBAUT-
MUNI og VEGGJ APAPPIR, Veið
lágt.
OLE SIMONSON,
mælirmeð sínu nýja
Seandmavian ilotel
Maim Strrkt.
F»ði OO á da<»
Dr. Dalgleish,
TANNLÆKNIR
kunngerir hér með, að hann hefur sett
niður verð á tilbúium tönnum (set of
teeth), en þó með t>ví sRilyrði að borgað sé
út í hönd. Hann er sá eini hér 1 bænum,
sem dregur út tennur kvalalaust, fyllir
tennur uppá nýjasta og vandaðasta máta,
og ábyrgist alt sitt verk.
416 IV[clntyre Block. Main Street,
Dr. M. HaildorssðD,
Stranahan & Hamre lyfjabúð,
Park River, — . Dal^ota
Er að hiíta á hverjum miðvikud,
í Grafton, N. D., írá kl.ö—6 e. m.
D*- J. E. ROSS,
TANNLÆKNIR.
Hefur orð á sér fyrir að vera með [>eim
beztu í bænum.
Telefon 1040. 428 Main St.
SEYIOUR HOUSE
Mari^et Square, Winnipeg.]
Eitt af beztu veitingahúsum bæjarins
Máltíðir seldar á 25 cents hver. $1.00 á
dag fyrir fæði og gott herbergi. Billiard-
stofa og sérlega vönduð vínföug og vindl-
ar. Ókeypis keyrsla að og frá járnbrauta-
stöövunum.
JOHN BAIRD Eigandl.
I. M. Cleghorn, M D.
LÆKNIR, og YFIRSETUMAÐUR, Et>
Hefur keypt lyfjabúöina á Baldur og hefur
því sjálfúr umsjón á öllum meðölum, sem hanu
ætur frá sjer.
EEIZABETH ST.
BALDUR. - - MAN
P. S. Islenzkur túlkur við hendina hve
nær sem |>örf ger.ist.
Stirfstofa beint á móti
GHOTEL GILLESPIE,
Daglegar rannsóknir meö X-ray, með stœrsta
Xtray i rfkind.
CRYSTAL, - N. DAK.
S BST. X>
I.MiKMK.
W W. McQueen, M D..C.M ,
Physician & Surgeon.
Afgreiðslustofa yflr State Bank.
TASLÆKMR.
J. F. McQueen,
Dentist.
Afgreiðslustofa yflr Stvte Bank.
DÝRALÆ liIF.
0. F. Elliott, D.V.S.,
Dýralæknir ríkisins.
Læknar allakonar sjúkdóma á skepnum
Sanngjarnt verð.
LTFSALI.
H. E. Close,
(Prófgenginn lyfsali).
Allskonar lyf og Patant meðöl. Ritföng
&c.—Læknisforskriftum nákvæmur gaum
ur gefinn.
Dr, G. F. BUSH, L. D.S.
TANNLÆKNIR.
Tennur fylltar og dregnar út án sárs.
auka.
Fyrir að draga út tönn 0,50.
Fyrir aö fylla tönn $1,00.
527 Maix St.
John 0. Hampe,
EFTIRMADUR STRANAHAN fc HAMRE.
PARK RIVER, - N. DAK
SELJA ALLSKONAR MEDÖL, BŒKUR
SKRIFFÆRI, SKRAUTMUNI, o.s.frv.
Menn geta nú eins og áönr skrifað
okkur 6 íslenzku, þegar )>eir vilja fá meðöl
vtmiifi eptir að gefa númerið á glasinu.
Vidskistumenn hans á Ha lsson, Akra og Hensel eru
bednir ad borga sknldir sínar 1 Mr. S. Thorwalds-
sonar á Akra.
SÉRSTÖK SALA
1
TVÆR VIKUR.
Saumavélar með þremurskúffum. Verk-
færi sem tiiheyra. öll úr nickel plated
stáli, ábyrgst 110 ár.$25 00
Sérlega vönduð Drophead Saumavéi fyr-
ir aðeins..................$30.00
National Saumavéla-fél. býr þær til og
ábyrgist. Við kaupum heil vagnhlöss
og seljum því ódýrt.
THE BRYAN
SUPPLY C0.
212 Notre Dame avenue
WlNNIPEG,
Heildsöluagent. -'fyrir
Wiíselcr & IVilsati iSiiumxrélar
Giftinga-leyflsbréf
selur Magnús Paulson bæði heima hjá
sér, 660 Ross ave. og á skrifstofu
Lögbergs.
50
þilfarið innan skamms og sagði skipverjum, aS
hann héldi, að Ben væri úr allri hættu, en það yrði
nokkur tími þangað til hann yrði fær um að gegna
stirfi sínu; og svo bað hann mennina að hafa eins
l.tinD hávaða og unt væri á þilfarinu.
Dagurinn leið og Ben var alt af jafn veikur,
jafnvel þó Páll þættist viss um, að hann mundi
komast til heilsu aftur ef ekkert óhapp bæri að
höndum. Um kveldið voru blóðsugur settar á
hann og honum gefið svefnlyf, en samt gat hann
ekki sofið. Næsta morgun sást Margaríta-strönd-
in fram undan á stjórnborða; og til þess að nota
straumana, sem bezt, var sigltallnærri landi. Vind-
urinn stóð á suðaustan og var leiðið allgott—það
er að segja, gott tíu mílna leiði—frá því um sólar-
uppkomuna. Gamla Ben hafði ekki komið dúr á
auga alla nóttina, en samt hafði nú dregið úr höf-
uðverknum. 1 fyrsta skifti síðan hann meiddist
l að hann nú um eitthvað til að borða. Páll lét
ge a honum þunna súpu, en þorði ekki að láta
hann fá megnari fæðu af ótta fyrir hitaveiki.
Nálægt ströndinui á Margaríta eynni er laLg-
ur skagi eða höfði, sem liggur um tíu milur til
ha s. Klukkan níu um morguninn var höfðinn
nálægt fjórar mílur fram undan á hléborða; og
þa lygndi alt í einu og vindurinn snéri sér í norðrið
og stóð af landi ofan. Eftir stefnu skipsins hefði
það farið um fjórðung nnlu undau landi fyrir
53
sér, en loksins sannfærðist hann þó um, að ekkert
lið gæti orðið að sér þó hann kæmist upp á þilfar,
og leyfði hann þá Páli að láta sig upp í rúmið aftur-
Loks kom skot frá stríðsskútunni, sem
lenti í skutgrindunum og drap tvo menn, sem stóðu
þar hjá annarri fallbyssunni. Við atburð þann
urðu sjóræningjarnir óðir og báðu þess allir í einu
hljóði að mega leggja saman skipunum. Storms
hafði verið upp í reiða með sjónaukann sinn og
skýrði nú frá því, að á skútunni væru tuttugu fall-
byssur, og á kúlunni, sem lenti í skutgrindunum,
sáu þeir, að þær mundu vera gerðar fyrir tuttugu
og fjögra punda kúlur. það leyndi sér heldur
okki lengi, að skútan var frægasta gangskip—að
minsta kosti í undanhaldi; það er samt ekki óhugs-
andi, að briggskipið hefði haft betur í nauðbeit.
Sjóræningjaforinginn lét skothríðina dynja
úr fallbyssunum aftur á, og þær veittu talsverða
áverka á stríðsskútunni, en ekki meiri þó heldur
en byssur skútunnar virtust geta endurgoldið í
fullum mæli, því fjórða skotið eftir það, sem kom í
skutgrindurnar, braut aðal-rána og snerii siglutréð.
„Legðu saman skipunum! legðu sarnan skip-
unum!“ æptu skipverjar til herra síns.
„Eg skal gera það, drengir mínir! ‘ svaraði
kafteinninn eftir nokkura umhugsun. „það lítur
út fyrir, að skútan muni gera út af við skip okk-
ar áður en við komumst undan. það getur vel
52
honum var ætlað að starfa. Tvær miðskips-fall-
byssurnar voru færðar aftur á og festar þar á sín-
um stað, og rétt í því búið var að koma þeim fyrir
kom skot úr framstafni franska skipsins. Kúlan
þaut fram hjá, ofan við efri seglásinn, oggerði ekk-
ert tjón.
„Borgið þeim nú í sömu mynd!“ grenjaðiLarún.
Samkvæmt skipan hans var skotið af annarri
fallbyssunni aftur á, en það gerði ekkert gagn
Næst kom skot frá stríðsskútunni, og féll sú kúla
niður í sjóinn um tuttugu fet frá skipinu á stjórn-
borða.
Á meðan þetta forspil stóð ytír hafði vesaling
Ben Marton komist í óttalegar geðshræringar.
Strax þegar hann heyrði franskt herskip nefnt
nafn hentist hann fram úr fletinu, og það var með
hörkubrögðum, að Páll gat komið honum upp í
rúmið aftur.
„1 öllum guðanna bænnm, eg verð að fara upp
á þilfar!" hljóðaði gamli maðurinn.
„Nú jæja,—farðu þá,“ svaraði læknirinn.
„Hj&lpaðu mér upp!—Hjálpaðu mér upp!“
sagði Ben og stóð á öndinni, því hann fann, að
hann gat ekki komist hjálparlaust á fætur.
„En til hvers væri það? þú gætir ekki staðið
þó eg kæmi þór upp.“
Um tíma var gamli maðurinn ýmist óður og
uppvægur eða liann bað Pál með góðu að hjálpa