Lögberg - 05.03.1903, Side 6

6
LÖGBERG, 5. MARZ 1903.
Framtíðarhorfur
Philippiue-eyjanna.
Edgar G. Bellairs fyrrum yfir-
frétt&ritari sameinuöu fréttablaöauna
hefir nýlega ritaö bók, f>ar aem hann
segir, aö almennur ótti fé fyrir f>ví á
meðal Bandarikjamanna i Pnilippine-
eyjunum, aö innlendir menn par eigi
eftir að hefja aðra uppteiat fyr eða
Biðar. Maöur pessi hefir haft frétta-
ritara sina viðsvegar um eyjarnar og
er pví ástandinu og hugum manna
kunnugri en ef til vill nokkur annar
maður; kunnugri en borgaralegu yfir-
völdin, vegna pess pau byggja alla
pekkiog sina á sfeyrslum hvitu fylkis-
stjóranna; Og kunnugri en hervaldið,
vegna peas paö fær allar pess upp
lys:ngar hjá herforingjunum.
Óeirðir eiga eftir að verða, segir
h&nn; viÖ pví búast allir peir, sem út
um fylkin búa og hafa átt kost á að
skygnast bak viö tjöldin. Og hann
álitur mjög vafasamt, hvort sú stefna
stjórnarinnar, sem nú er fram fylgt,
sé viturleg: að minda herdeildir sem
skipaöar eru aö rr iklu leyti eöa alger-
lega innlendum mönnum, pvi aö peg-
ar minst vari geti svo farið, að peir
snúist gegn hvitum mönnum sem hafa
lagt peim vopnin upp i hendurnar.
Hann efast um eiolægni og
Bandarikjahollustu innlenda njósnar-
liðsins og lögregluherliðsins og óttast,
aö paö muni jafnvel verða fyrst til að
gera samsæri og uppreist til aö berj-
ast fyrir algeröri sjálfstjórn. „Mundi
pað ekki“, segir hann, „rísa upp og
drepa niður alla hvita her'oringja og
taka sið&n alla helztu bæina i fylkj-
unum, og jafnvel sjálfa Manila-borg,
áöur en hægt yrÖi að koma pangað
liðsafla heiman að frá Bandaríkjunum
er nægði til pess aö bæla niður upp-
reistina ?“
„Tækist uppreistarmönnum petta,
pá mundi slikt verða til pess, að allir
eyja.menn, sem vetlingi valda, mundu
grípa til vopna, pvi að eftir fjögur til
fimm ár verða peir ekki óupplystir
i(5/d menn heldur lærðir og æfðirhei-
menn. Áður en í slika uppreist yrði
ráðist mundi verða safnað saman
nægilegum vopnum og hergögnum
handa hálfri miljón hermanna. Þ&ð
yrði til muna örðugra að brjóta slika
uppreist á bak aftur heldur en pá síð-
ustu. Slíkt mundi kosta ógurlegar
blóðsúthellingar og offjár; og auk
pess mundu hvitir menn, sem I eyjun-
um búa, verða strádrepnir. Og pað
er enginn minsti vafi fi pvi, að ef til
pessa kæmi, kæmist eyjarnar, um tima
að minsta kosti, i hendur innlendra
manna.
Þetta er ekki ástæðulaus tilgáta
svona út I Joftið, heldur mjög alvar-
legur möguleiki að áliti mesta fjölda
BindarikjamaDna sem i eyjunum hafa
búið eða búa par nú. Tíminn einn
getur leitt pað i ljós hvort petta kem-
ur fram eða ekki.
Við pað að lesa söguna um ind-
versku uppreistina, sannfærist maður
um, að uppgerð og yfirdrepskapur er
sameiginlegt með Hindúum og Fil-
ipinós og að hvorutveggja eru i pvi
leiknir, pvi að seinustu mennirnir til
að trúa pvf, að uppreist væri fyrir
hendi voru nákomnustu foringjar inn-
lenda herliðsins. Ofurstar og liðs
foriogjar, sem sannfærðastir voru um
drottin hollustu liðsins og bezttreystu
pvi, voru fyrstu mennirnir, sem drepn-
ir voru. Dannig er pvi einnig háttað
nú í Philippine-eyjunum. I>að eru
meðlimir stjórnarnefndarinnar einir
og hvitu fylkisstjórarnir, sem ekki sjá
óveðursmerkin f lofti, — ekki er pað
meining pess, er petta skrifar, að til
uppreistar komi á næstu fimm árum,
jafnvel pó meirihluti Philippine eyja
manna búist ekki við, að pess verði
einu sinni svo langt að bíða."—Lit-
erarg Digest.
Sigurður Júl. Jóhannesson!
t>að fór fyrir pér eins og manni
sem er að drukna og gerir tilraun til
að bjarga sér með pvi að grípa I strá-
ið, pegar pú I „Digskrá“, sem út
kom 21. Febrúar, reynir að sanna
sögusögn pina um kenslu séra Frið-
riks með pv! að segja, að eg hafi ekki
alt af verið á Wesley og geti pess
vegna ekki um hana borið. Þatta er
næg sönnun pessá hve veikum grund
velti sögusögn ptn er bygð, en pú
hefðir heldur átt að sanna petta mað
pví að biðja lesendur „Digskráj“ fyr
irgefningar á peirri heimsku og fljót-
færni pinni aðsetja annað eins I blaðið.
Mér hefir aldrei komið til hugar
að halda pvi fram'að eg hafi alt af ver-
ið á Wesley, en pað hefi eg sagt og
segi enn, að siðan séra Friðrik byrjaði
pvr kenslu sfna er tiltölulega stuttur
tlmi, sem eg hefi ekki verið par, og ó-
liklegt pykir mér að kensla h vna á
pe*m tíma hafi I nokkuru verið frá-
brugði kennslu hans endrarnær, pess
vegna ætla eg að vera svo djarfur að
fullyrða, að eg geti eins vel um hana
borið, ef ekki betur, og sá, sem veitt
hefir pér alla pina fræðslu henni við-
vfkjandi.
Ef pú hefðir stöðuglyndi til að
hugsa út í pað, sem pú segir, hefðir
pú ekki sagt, að eg talaði úti á pekju
um petta mál, pvi pú máttir vita, að
allir hlytu að sjá, að pú ert einmitt
raeð pessun orðum að lýsa pinni eigin
afstöðu í pessu máli, en ekki minni.
Eg hefi notið kenslu séra Friðriks og
tala pvi um hana af eigin reynslu, en
pað, sem pú segir um hana verður pú
að byggja á sögusögn annarra og
engum getur dulist hve valt pað er
oft og tíðum.
Dú segir, að eg tali verstu
skammir um menn með pví að segja,
að peir geti verið skáld pó peir yrki
ekki. Detta s/nir hve pröngsýnn pú
ert og hve pekking pin á skáldsk 'p
er takmörkuð. Þú getur ekki skilið
pað, að skáldskapargáfa mannsins
getur komið að góðum notum pó hann
yrki ekki. Dú petur ekki litið á
skáldskapinn ödruvisi en frá hagyrð-
ingsins sjónarmiði og heldur pess
vegna að engir geti verið skáld nema
peir fáist við ljóðagerð, en petta er
argasta hugsunarvilla. Einkenni
skáldanna eru hugsanir peirra og pær
eru hinsr söniu hvort hoJdur pær koma
fram f kvæði, ræðu eða riti. Köllun
skáldaDna í heiminum er ekki eir.ung-
is fólgin í pví að glæða fegurðartil
finningu pjóðarinnar, heldur einnig i
i pvf að gera alt, sem f peirra valdi
stendur, til pess, að hún geti gengið
veginn í framfaraáttina, en hvort hugs-
anir peirra hafa áhnf f bundnu eða ó-
bundnu máli skiftir engu. Dað nær
pess vegna engri átt hjá pér að segja,
að peir menn, sem skáldskapargáfu
hafi, en yrki ekki, grafi pund sitt f
jörðu.
Mig furðaði stórum, að pú skyldir
viðurkenna, að menn geti ort pó peir
séu ekki skáld, en ekki vil eg ráð-
leggja pér að reyna að sanna petta
með kvæði eftir séra Friðrik pví pað
getur gengið ill. Dú ættir heldur að
ieita i ruslakistunni pinni um stund
og mun pér pá, án efa, takast að finna
einhverja mikið betri sönnun.
Nú vil eg að endingu ráðleggja
pér, Sigurður minn, að reyna að stilla
pig dálitið eftirleiðis pegar fljótfærn-
isköstin koma i pig, að minsta kosti
svo mikið, aðpúsegir ekki aftur neitt,
sem verði pér til annarar eins mink-
unar og ssgapín um kenslu séra Frið-
riks er orðin.
O. T. Jónsson.
,.HÍartadrotningin“ og
„Nei-ið.“
andi. Að mínu áliti er mjög nákvæm
1/sing á leikriii peaiu i „Heimskr.“,
sem út kom 12 Febr. p. á. Af pesau
leikriti er ekkert gott hægt að læra
Dað sýnir nýgiftan mann, sem er i
pann veginn að reynast konu sinni ó-
trúr; en pegar hann svo kemstað pvi,
að fleiri en hann eiga vingott við
stúlku pá, sem hann hafði ætlað sér að
taka fram yfir konu sfna, pá hætt r
hann við áform sitt, ekki af ást til
kouu sinnar, heldur af afbrýðissemi.
Detta finst mér ekki rétt góð fyrir-
mynd, og vel hefðupeir mátt—skóar-
inn og kandidatinn—hafa einu fúkyrð.
inu færra f fyrirmyndar ritgjörðum sín-
um,sem birtust í „Lögb.“ og „Dagsk.“
fyrir skömmu síðan, sem svar upp á
greinina í ,,Heimskr.“ 12 Febr. —E i
fólk verður að virða peim pað til vor-
kunnar, að: „hver verður að koma til
dyranna eins og hanD er klæddur.“
P. S. PIlsson.
Glaðlynd börn.
Einungis pau börn, sem eru frísk, eru
glaðlynd og pæg.
Degar barnið er ópekt og önugt
eða sefur illa, getur móðirin verið viss
um að pað er ekki friskt. Ýmiskonar
kvillar, sem eiga rót sfna að rekja til
óreglu á maganum eða inniflunum,
sem vakandi auga móðurinnar ef trl
vi 11 ekki hefir veitt eftirtekt, gefa sig
til kynna I börnunum, pannig, að pau
verða óróleg f geði og aiga bágt með
svefn. Inntaka af Biby’s Own Tab-
lets, pegar svona stendur á, mun fljót-
lega koma öllu f gott horf og veita
barninu heilsu og eðlilegan svefo, og
pér hsfið fullvissu fyrir pvf að ekkert
af svæfacdi skaðlegum efnum er i
peim. Ótal margar mæður gefa börn-
um sfnum engin önnur meðöl, og all-
ar mæður, sem hifa brúkað pær ljúka
lofsorði á pær, Mrs. A. McDonald
frá Merton, Ont., segir svo frá:—
„Baby’s Own Tablets eru hið bezta
meðal, sem eg hefi nokkurntíma reynt,
handa börnum. Eg hefi pær ætið við
hendina og á heimilinu hvað sem
kann að koma fyrir.“ Dær eru góðar
fyrir böm á öllum aldri frá pvf pau
fæðast. Dær eru seldar á 25c. bauk-
urinn á öllum lyfjabúðum eða verða
sendar frítt með pósti ef skrifað tt
eftir peim til Dr. Williams’ Medlcice
Co., Brcckville, Out. □
VETRAR
farbréf alla leið, lægsta fargjald,
greitt ferðalag til allra staða.
Farbréf yflr haflð.
Upplýsingar f'st hjá öllum agent-
um Can. Northern járnbr.
O-eo. XX. Sba.w,
Traffic Manafer.
Lesið og gleymið ehki
að eg verzlameð allskonar mjöl og fóður-
tegundir fyrir menn og skepnur (Flour
and Feed) með því lægsta verði, sem
mðgulegt er að selja slíkar vörur i þess-
um bæ. Mór er mjög kært að lands-
menn mínir lótu mig sitja fyrir verzlun
þeirra. Búðin er á Main st. í West
Selkirk.
Með virðingu,
Siom. Stefansson.
Tærasta . . .
„Leikfélag Skuldar“ lék „Hjarta-
drotninguna“ og „Nei-ið“ i fjórða
sinn á Unity Hall 23 Febr. siðastlið-
inn. Daö er mikið búið að ræða og
rita um pessi leikrit nú um nokkurn
tfma, og mest vegna pess skrifa eg
pessar linur. Dvi leikritin eru varla
pess virði að minst sé á pau.
„Nei-ið“ er stuttur gamanleikur
I einum pætti og á aðallega að sýni,
hvernig peuingarnir get* breytt sinn-
færing manna; pað var allvel leikið,
einkura lék Sig. Júl. Jóhannesson sfna
rullu mjög vel.
„Hjartadrotningin" er bæði st'itt-
ur og ómerkilegur leikur (og par að
auki illa leikino); mig undrar stór-
lega að nokkur maður skuli geta með
góðri samvisku kallað hann siðbetr-
Norskt
Þorskalýsi
glœnýtt og
þvínær bragðlaust
5o c. pelinn
DRUOGIST,
Cor. Nena St. & Ross Ave
Telrphonk 1682 Næturbjalla.
QUEENS HOTEL
GLENBORO
Beztu máltíðar, vindlar og vinföng.
W. NEVENS, Elgandl.
Hyndir tyrirJólin.
JamesLindsav
Látið þér taka jóla-myndirnar
af yður í tíma. Seinna meir
verður aðsóknin sjálfsagt mikil.
Betra að koma núna.
WELFORDS
Cor I.abel St. & Facific Av«.
Býr til og verzlar með
hus lampa, tilbúið mál,
blikk- og eyr-vöru, gran-
ítvðru, stór, o.s.frv.
Jhoto <§tubio
Horninu á Main St.
og Pacific Ave., Wpeg.
Blikkhökum og vatns-
rennum sér't.knr gaum-
ur gefinn.
LONDON ”• CANADIAN
LOAN - A6ENCY CO.
LIMITEO.
Peningar naðir gegn veði í ræktuðum bújörðum, með þægilegum
skilmalum,
Ráðsmaður: Virðingsrmaður:
Geo. J. Maulson, S. Chrístopherson,
195 Lombard St., Qrund P. O
WINNIPBG. MANITOBA.
Laödtil sölu í ýmsum pörtum fylkisins með láguverð og góðumkjörum
Búið til úr bezta við, með tinuðum stálvírsgjörðum, sem þola bas5
kulda og hita, svo einu gildir á hvaða árstíma brúkað er.
Alt af í góðu standi.
TDe E. B. Eddy (!«. L(d., Hull.
Tees & Persse, Agents, Winnipeg.
Reglur við landtöku.
Af öllum sectionum með jafnri tðlu, sem tilheyra sambandsstjórninni, í Mani-
toba og Norðvesturlandinu, nema8og 26, geta Ijölskylduhöfuð og karlmenn 18 ára
gamlir eða eldri, tekið sór 160 ekrur fyrir heimilisréttarland, það er að segja,
só landið ekki áður tekið, eða sett til síðu af stjórninni til viðartekju eda ein-
hvers annars.
Innritun.
Menn mega skrifa sig fyrir landinu á þeirri landskrifstofu, sem næst liggur
landinu, sera tekið er. Með leyfi innanríkisráðherrans, eða innflutninga-ura-
boðsmannsins í Winnipeg, eða næsta Dominiou landsamboðsmanns, geta menn
gefið öðrum umboð til þess að skrifa sig fyrir landi. Innrituuargjaldið er $10.
Heimilisréttar-skyldur.
Samkvæiut núgildandi lögum verða landnemar að uppfylla heimilisréttar-
skyldur sínar á einhvern af þeim vegum, sem fram eru teknir í eftirfylgjandi
töluliðum, nefnilega:
[1] Að búa á landiuu og yrkjaiþað að minsta kosti í sexj mánuði á hverju
ári í þrjú ár.
[2] Ef faðir (eða móðir, ef faðirinn er látinn) einhverrar persónu, sem hefir
rótt til aðskrifa sig fyrir heimilisróttarlandi, býr á bújörð í nágrenni við landið,
sem þvílík persóna heíir skrifað sig fyrir sem neimilisréttar landi, þá getur per-
sónan fullnægt fyrirmælum -aganna, að því er ábúð á landinu snertir áður en af-
salsbréf er veitt fyrir því, á þann hátt að hafa heimili hjá föður sínum eða móður.
(4) Ef landneminu býr að staðaldri á bújörð sem hanu á fhefirkeypt, tekið
erfðir o. s, frv.l í nánd við heimilisróttarland það, er hann hefir skrifað sig fyrir,
þá getur hann fullnægt fyrirmælum laganna, að því er ábúð á heimilisréttar-]|örd>
inni snertir, á þann hátt að búa á téðri eignarjörð sinni (keyptulandi o. s. frv.)
•
Beiðni um eignarbréf
ætti að vera gerð strax eftir að 8 áiin eru liðin, annaðhvort hjá næsta umboðs-
manni eða hjá Inapeetor sem sendur er til þess að skoða hvað unnið hefir veriö á
landinu. Sex mánudum áður verður aður þó að hafa kunngert Dominion landa
umboðsmanninum í Ottawa það, að h n ætli sér að biðja um eignarréttinn.
Leiðbe úngar.
Nýkomnir inntiytjendur fá, á innfiytjenda-skrifstofunni í Winnipeg, og á öll-
um Domiuion landa skrifstofum innan Manitoba og Norðvesturlandsins, leiðbein-
ingar um það hvar lönd eru ótekin, og allir, sem á þessum skrifstofum vinna.
veita innflytjendum, kostnaðarlaust, leidbeiningar og hjálp til þess að ná f löna
sem þeim eru geðfeld; ennfremur allar upplýsingar viðvikjandi timbur, kola og
náma lögum. Allar slikar reglugjörðir geta þeir fengið þar gefins, einnig geta
menn fengið reglugjörðina um stjórnarlönd innan járubrautarbeltisins í British
Columbia, með því að snúa sér bréflega til ritara innanríkisdeildarinnar í Ottawa,
innflytjenda-umboðsmannsins i Winnipeg, eða til einhverra af Dominion landa
umboðsmönnum í Manitoba eða Norðvesturlandinu.
JAMES A, SMART,
Deputy Minister of the Interior
N. B.—Auk.lands þess, sem menn gota fengið gefins ogátt er við í reglugjörð-
eðahér að ofan, eru til þúsundir ekra af bezta laudi, sem hægt er að fá til leigu
In kaups hjá járabrauta-fólögum og ýmsum landsölufélögum og ainstakliuguaj