Lögberg - 05.05.1904, Blaðsíða 2

LÖGBERG, FIMTUDÁGINN 5. MAÍ 1904-
NÝOPNUD
YINSOLUBUD
í
SELKIRK
Heildsala Smásala
Naegar birgBir af vfnum, liquors, öli, bjór
og öörum víntegundum. Vér seljum aö eins
óblandaðar
yíntegundir
Þegar þér komiö til Selkirk þá heimsækiö
okkur. Beint á móti
Bu/locks Store, Eve/yn five..
SELK/RK, MAN.

ERUÐ ÞER AÐ BYGGJA?
EDDY’S ógegnkvæmi byggingapappír er sá. bezti. Hann
er mikið sterkari og þvkkari en nokkur annar (tjöru eða
bycginga) pappír. Yincíur fer ekki i gegn um hann, heldur
kulcía úti og bita inni, engin ólykt að honum, dregur ekki
raka í sig, og spillir engu sem hann liggur við. Hann er
mikið notaður, ekki eingöngu til að klæða hús með, heldur
einnig til að fóðra með frj’stihús, kælingarhús, mjólkurhús,
smjörgerðarhús og önnur hús, þar sem þarf jafnan hita, og
forðast þarf raka. Skrifið agentum vorum:
TEES & PERSSE. WINNIPEG, eftir sýnishornum.
Tlie E. B. Edilf €0. Ltil., II11II.
Tees & Persse, Agents, Winnipeg.
LOAíi
AND
e CANADIAN
AGENCY CO.
LIMITED.
Peningar naBir gegn veBi S rsektuBum bújörðum, með þægilegum
skiimalum,
RáðsmaBur: Virðingarmaður:
Ceo. J. Maulson, S. Chrístopl\erson,
195 Lombard St., Grund P. O.
WINNIPEG. MANITOBA.
Lan(Itil sölu i ýmsum pörtum fylkisins með láguverð og góðumkjörum,
m*mm*mm**m**mmmm*m**m***mm
m m
# Við búuni til að ein«s £
*
m
m
m
m
m
m
m
m
BEZTU TECUND AF HVEITI.
m
m
m
Okkar „PREMIER HUNGARIAN" *
tekur öllu öðru fram.
Biðjið kapmanninn yðar um það, H
Manufactured u*' —n
ALEXANDER & LAW BROS., ♦ *
.BKANDON, Man. *
mmmmmmmmmmmmmimmmmmmmmmmmrnm
ísland hið nýja.
Kafli úr sanll«»ctisricðu fyrir minnl
íslands 18. Marz 1904
f Reykjavfk.
Eftir Björn JónssoN ritstj. ísaf.
T>etta eru mefkis-tímamót
sög 1 vorri.
Ný stjórnarskrá: ný stjórn.
Mörgum finst því sem vort forna
Frón hafi kastað ellibelg og ger-
ist nú ungt í annað sinn.
Hvers mundum vér óska Is-
landi hinu nýja, ef vér hittum óska-
stunTina ?
Þrjár mega þær vera, óskirnar,
eftir óskastunda-þjóötrúnni.
Eg vil fyrir mitt leyti nota þetta
tækifæri til aö kveöa upp úr um,
hvernig eg mundi vilja hafa þær:
Fyrstu óskina á eg, þótt kyn-
legt sé, ekkert orö yfir, sem mér
líkar sjájfum.
Vér vitum, hvað er aö vera
myrkfælinn. Ct af því oröi hefir
veriö búið til orðiö ljósfælinn. Þá
vakir fyrir mér þar út af eitt ný-
yröi enn, orðið ljóssækinn. Mér
Jíkar þaö ekki, en verö aö notast
viö það, og leyfi mér að skýra þaö,
gera grein fyrir, hvaö eg á viö og
hvað felst í þeirri hugsun, er fyrir
már vakir, er eg óska, að lýður
sá, er þetta iand byggir, væri h i n
Ijóssæknasta þjóö í heimi.
Eg fekk fyrir mörgum árum
bréf frá íslenzkri konu í Ameríku,
er gift var enskum heföarmanni,
göíugri konu og vel mentaöri. Ef
eg ætti mér óskastund, kvaö hún,
mundi eg óska mér þess, aö eg
væri svo sterk, aö eg þyrfti ekki
annað eri aðjbregöa taug um Snæ-
fellsjökul og gæti þá dregið Is-
land suöur í mitt Atlanzhaf.
Vér vitum, að þetta er ósk,
sem aldrei getur ræzt, eftir orös-
ins bljóðan.
En hitt getur vel ræzt, aö vér
færumst í andiegri eöa óeiginlegri
merkingu það suöur á bóginn,
það nær hinum mentaöa heimi,
nær sólarbirtunni og sólarylnum,
sem því svarar, ef Jandiö sjálft
færöist suður í mitt Atlanzhaf.
Vér getum iátið í þeirri merk-
ingu opnar standa allar dyr, þær
er vita mót austri og suöri, mót
blessaöri sóbnni í upprás hennar
og hádegisstað, en haft hinar
harölokaðar, þær er snúa í kulda-
áttina og myrkurs, hlaðið öflug-
ann skjólgarö fyrir noröan næð-
ingnum og kóigunni,—í andlegri
merkingu.
Vér getum ieitaö meiri sam-
b’endni viö aörar þjóðir en vér
höfum gert, einkum þær sem
næstar oss eru líkamlega og and-
lega. Því er vel tekiö þar. þaö
er áreiöanlegt; og vér getum haft
ómetanlega mikiö gott af því,
beiniínis og óbeinh'nis. Vér get-
um fariö aö dærni býfiugnanna,
flogið víösvegar, sogiö hunang af
hverju blómi og fært heim J búiö
hjá oss. Einmitt það hafa Jap-
anar gert, hin mesta framfaraþjóö
í heimi um vora-daga.
Hnekki getum vér engan af því
haft, ef vér kunnum meö aö fara.
Oss getur þá engin hætta af því
staðiö, hvorki tungu vorri né þjóö-
erni né þjóðfrelsi voru.
Enginn út í fr^leitar nú fram-
ar á tungu vora né þjóðerni.
Svo er fyrir að þakka mikil-
mennum þeim, er vér áttum á
öldinni sem leiö, — áttum sjálfir
eöa áttum aö.
Það var mikiimennið Rask, út-
lendingurinn, sem fann, að tunga
vor var kongsdóttir í álögum, skii-
getin systir forntungnanna suö-
rænu, er skipaö höföu þá um
langan aldur öndvegi í heims-
mentuninni, en móöir norrænu
tungnanna, er þá liföu og lifa enn.
Hann hóf hana til sætis þeim viö
hliö. Konráð Gíslason færöi
hana í drotningarskrúðann, lagöi
yfir heröar henni hina dýru
guðvefjarskikkju, er hvergi mátti
á sjá blett, né hrukku þ^ð þoldi
í hann ekkí. Þaö var hans mikla
æfistarf.
Jónas Hallgrímsson setti á hana
faldinn, skínandi bjartan, og
kendi henni mjúklegan limaburö
og tígulegt látbragð.
Jón Sigurösson — hans mikla
stjórnarbarátta var í insta eðli
sínu barátta fyrir þjóöerni voru,
fyrir því,aö .þaö væri látið óáreitt
og í jöfnum metum viö þjóöerni
annarra þjóöa af sama kynstofni.
Oss er því alveg óhætt aö hætta
aö miklast af einangruninni, þykj-
ast af því, aö flest meö oss sé því
ólíkt og frábrugðiö, er gerist ann-
arsstaöar.
Vér glötum éngu, sem oss er
dýrmætt og á dýrmætt aö vera,
þótt vér gerum þaö.
Önnur ósk mín mundi veröa sú,
aö vér værum oröin hin ment-
aðasta þjóð í heimi.
Einhver hin mesta skaðræöis-
kenning, er hér hefir flutt veriö,
er sú, aö vér séum nú þegar og
höfum lengi veriö einhver ment-
aðasta þjóö í heimi. Að sjá það
ekki og skilja, aö lestrarkunnátta
og skriftar er í sjálfri sér engin
mentun, heldur aö eins mentun-
artæki, nauða gagnslítil, ef þau
eru látin ónotuö, heldur lofaö aö
ryöga og veröa aö engu, eins og
hver önnur tól, sem svo er meö
fariö. Eöa hitt, aö ímynda sér,
aö bókvitið eitt sé mentun. „
QTil þess aö menta þjóö þarf
sama verklag og til aö yrkja iand.
Þaö verður aö byrja á því aö
hreinsa jaröveginn og bæta. Fyr
er ekki til neins að sá í hann eöa
bera á hann.
Það er efirt verk, örSÍugasta
verkiö.
En ekki veröur hjá því komist.
Þaö stoðar ekki að hlífa sér viö
því. .
Meingrýti heimsku og hleypi-
dóma veröur að pæla upp eöa þá
sprengja, ef ekki veröur viö ráöið
öðruvísi.
Fúamýrar þekkingar-káksins
veröur aö ræsa fram, eí þar á að
hætta aö spretta gráhvít, kjarn-
laus sina, en koma í hennar staö
hollur gróður og helzt töðugæfur.
Og stinga verður á grænmosa-
dýjum vanþekkingar-gorgeirsins.
Vatniö tómt og mosinn er fyrir-
staöa fyrir hollri rækt, og annað
ekki.
Þessi undirbúnings-iöja er ekki
einungis erfiö og miður skémtiieg,
heldur einnig miður vel þokkuö.
þeir mega'ekki vera of mjúkhent-
ir, sem þar viija láta eitthvaö
undan sér ganga, og þeir mega
ekki kippa sér upp viö það, þótt
hljóð heyrikt einhversstaðar.
Grjótsprengingum fyigja hvell-
ir, og grjótflögurnar fljúga í ýms-
ar áttir. Vér könnumst við það,
blaðamennirnir, þegar þeir, sem
horft hafa á, flýja þá í ýmsar átt-
ir og þora-hvergi nærri aö koma,
fyr en ef þeir sjá, aö brotin lenda
á húsum náungans, en ekki þeirra.
Þá hafa þeir sig aö aftur og — eru
kátir.
Mér ofbauö aö sjá í túnum í
Færeyjum krökt af jaröföstu stór-
grýti. Þetta sést þó ekki í tún-
unum í Reykjavík og þar í grend,
hugsaöi eg.
Aldrei kemst iand í viðunaniega
rækt, ef meingrýtiö er látiö í friði.
Síöasta óskin en ekki sfzta er
sú, aö vér værum orðin hin trú-
ræknasta þjóð í heimi.
Engin vantrúuö þjóö hefir nokk-
urn tíma blessast til langframa.
Svo segir og í hinni fegurstu og
djúpspökustu tölu, er nokkurn
tíma hefir mannlegt eyra heyrt:
,,Sælir erfl hreinhjartaöir, sæl-
ir eru hógværir, sælir eru misk-
unnsamir“, o. s. frv. þ. e. sælir
nú þegar, í þessu lífi, í þessum
heimi, og ekki aö eins annars
heims.
Yður þykir, býst eg við, mikið
í boriö, er eg kemst svo að orði,
aö eg vilji láta þjóö vora veröa
mentaö-a sta og trúrækn-asta
þjóð í heimi o. s. frv.
En óskir eru hugsjónir, mark-
miö.
Því hærra, sem markmiðiö er
sett, því ríkari á aö veröa áhug-
inn aö komast að því.
Þaö tekst ekki þrautalaust.
Konungsdótturina og hálft kon-
ungsríkið hlutu þeir einir, sem
þrek og áræöi höföu til aö vinna
þrautir. Og þeir einir eiga þaö
skiliö. Þeim einum veröur hnoss-
iö aö happi, en ekki hinum, sem
hún fellur í skaut úrskýjum ofan,
fyrirhafnarlaust.
,,Vér erum fáir, fátækir, smá-
ir“, svara einhverir, býst eg viö.
Gyðingar voru fáir, fátækir,
smáir, og uröu þó útvalin þjóö
Drottins, öndvegisþjóð heims á
sínum tíma.
Grikkir voru fáir, fátækir, smá-
ir, og urðfl þó á skömmum tíma,
til þess aö gera, öndvegisþjóö
heims í inentun, listum og vís-
indum.
Þær eru máttugri í veraldleg-
um efnum, stórþjóðirnar. En
andlegt ágæti er því ekki sainfara
nema stundum. Og vissulega
hefir skaparinn ætlaö smáþjóðun-
um sitt hlutverk ekki síður en hin-
um.
Allar framantaldar óskir geta
raézt. Vér erum ekki svo fáir,
fátækir, smáir, að oss sé um megn
aö láta þær rætast.
Berum merki þjóðar vorrar
hátt.
Það er aldrei of hátt boriö, ef
rétt er stefnt, og af viti og með
nægilegum áhuga.
Með þessum formála bið eg yö-
ur, kærir vinir og bræöur, að taka
undir með mér:
Blessist, dafni, blómgist ísland
hiö nýja ! —ísafold.
CATARRH LÆKNAST EKKI
' með áburði, sem ekki nær að upptökum veikinnar.
Catarrh er sýki í blóðinu oc byggingunni. og til þess
að lækna verðuT að vera iuntaka; Hall’s Catarrh
Cure er tekið inn og‘verkar á blóðið og slímhimn-
urnar. Halls Catarrh Cnre er ekkert skotturaeðal.
Það hefir hl inargra ára verið ráðlagt af helztu
læknum heimsins. Það er tett saman af beztu
hressandi efnum ásamt blóðhreinsandi efnum sem
verka á slímhimnurnar. Samsetning þessara efna
hefir þessi læknandí áhríf á Catarrh.
Sendiðeftir gefins vottorðum
F. J. Cheney & Co,, Toledo, O..
Selt í öllum lyfjabúðum á 75C.
Halls Family Pills eru þær beztu.
Hej’rnarlej^si
kemur ætíð af bðlgu, og ef vel lyktandi
sölt eru brúkuð í óhófi. Til þess að fyr-
irbyggja heyrnarleysi ætti að lækna
bólguna með
7 Monks’ töfrasmyrsli.
EFTIRSPURN
um hvar Ólafur Gunnar sonur
Kristjáns sál. Sigurðssonar Back-
mann er niöurkominn.
Kristján sál., faöir Ólafs, mun
hafa flutt frá Meðalheimi á Sval-
barösströnd viö Eyjafjörð til Ont.,
Canada, og þaöan aftur tii Nýja
íslands, Man. á fyrstu árum land-
náms þar, og svo þaðan hingaö
suöur í Víkurbygö, N. Dak. og dó
hér síöastl. ár cg lét|eftir sig tals-
veröar eignir, og er eg gæzlumaö-
ur þeirra á meðan þessi meöerf-
ingi er ekki fundinn, eða þar til
skilyröi laganna er fullnægt.
Sé því nokkur, sem veit um
þennan Ólaf Gunnar, óska eg
hann geri svo \æl og láti mig vita
þaö.
Mountain, N. D. 28. Febr. 1904.
Elis Thorvaldson.
ARiKBJORN S. BARDAl
Selnr likkistur og annast um útfarir.
Allur útbúnaður sá bezti. Ennfiemur
selur ann alls konar minnisvarða og
legsteina. Telefón 306
Heimili á ho'-nRoss ave og Nena St.
Dr. O. BJORNSON,
650 William Ave.
Ofpice-tímab : kl. 1.30 til 31 og 7 til 8 e.h
Telefón: 89,
Clare
ofnar,
eldavélar,
„Furnaces“.
„HECLA“ fyrir kol og við.
„HILBORN" fyrir við eingöngu.
Þessir ,,furnaces“ hafa Arum
saman reynst mjög vel og vaxa
í áliti. Teir eru mjög full-
komnir.
Þeir eru mjög endingargóðir,
og engin tegund af Furnaces
eyðir minni eldivið.
Þeir borga sig mætavel.
Öllum líkar vel við þá.
Kaupið að eins þær tegundir af
ofnum,
eldavélum,
„Furnaces“,
sem hafa gott orð á sér.
Búið til af
CLARE BR05. & CO.,
Preston, Ontario
Clare & Brockest,
Agentar
246 Prlncess St., WINNIPEG.
Skrifið eftir verðskrá. MAN.
Thos. H. Johnson,
íslenzkur lðgfræðingur og mála-
færslumaður.
Skrifstofa: Room 33 Canada Life
Block. suðaustur horni Portage
Ave. & Main st.
Utanáskrift: P. O. box 1361,
Telefón 428. Winnipeg. M&nitoba.
DEM.HALLDÖRSSON,
Er að hitta á h verjum viðvikudegi i
Gr&fton, N. D., frá kl. 6—6 e. m.
ELDID VID GAS
Eí gasleiðsla er um götuna ðar leið-
ir félagið pípurnar að götu línunni
ókeypis Tengir gaspfpur við eldastór
sem keyptar hafa verið að þvi án
þess að setja nokkuð fyrir verkið.
GAS RANGE
ódýrar, hreinlegar, ætíd til reiðu.
Allar tegundir, $8.00 og þar yfir.
Komið og skoðið þær,
The Winnipep Etectrie Slreet Railway Co.,
G&8bw Aeildin
215 PoBKTAðB AVBMUB.
Okkar
l Soda
í
í
I;
Fountðins
eru nú til
reiðu.
Fáiö yöur
drykk
Verð:
^ískaldir j gos-
drykkir 5c.
Isrjóma-'
Soda ioc. ;
ísrjóma Soda
meö aldina-
lög .. . ioc.
THORNTON & ANDREWS, ®}.0o
_ MAIN ST
ortage Ave
! Cor
C oiony.