Lögberg - 05.01.1905, Blaðsíða 5

LÖGBERG, FIMTUDAGINN 5. JANÚAR 1905.
5
meira nú en nokkuru sinni áður og
þeir þvi vel undir sáning búnir á
næsta vori. Það setn af er Deseni-
bcrtnánuði hefir verið fremur vægt
frost — mest frost 15 stig fyrir
neðan zero.
Byggingar hafa verið fjarska
miklar hér i sumar. Eg hefi séð á-
ætlað, að yfir þrjá fjórðu úr miljón
hafi verið varið til bygginga. At-
vinna hefir því verið góð og kaup
gott. Annars er árferði yfir höfuð
að tala hið æskilegasta.
Þá kem eg nú að aðalefninu,
kæri lesari og kæri fornkunningi,
sem er að minnast með fáutn orðutn
á oss landana t Brandon, og geng
eg út frá því setn sjálfsögðu, að utn
það verði misjafnir dómar. Að
sumu leyti má segja um oss það,
sem stendur ístöku einni: „Suinir
vaða sorgarský, sumir baða rósum
í‘\ Því að sumir hafa mist ást-
vmi sína, stoð og styttu húss og
lieimilis; og þótt við hinir, sem
enga ástvini höfurn mist, böðutn
ekki í rósum, 1 orðsins fylsta skiln-
ingi, þá höfum við þó því hnossi að
íagna, að við erum lífs og heilir
heilsu, og ber oss að þakka drotni
fyrir þær dýnnætu gjafir — lífið og
heilsuna.
Þótt áðttr hafi lítið eitt verið
minst á fráfall Jóns sáluga Ólafs-
sonar þá vil eg nú með fáum orðum
minnast á það frekar. Jón sálttgi
kom frá ísafirði á íslandi árið 1887
hingað til Brandon. Sama ár gekk
hann að eiga eftirlifandi ekkju Rós-
inkrönsu Hafliðadóttur. Þeim varð
6 barna auðið; eru 4 þeirra á lifi,
oðrunt; var hann þrí oftast kosinn
tii þess starfa í framkvæmdum fé-
lagsmála þar sem á mestri þekk-
mgit þurfti að halda. Þess bera
vott fundargerðir þær, sem skráðar
hafa verið stðan fyrst að félags-
skapttr myndaöist hér á meðal Is-
lendinga. I trúmálum var hann lút-
erskur; hann unni kirkju þjóðar
sinnar heitt og starfaði að málefni
kristindómsins með lífi og sál; er sjá
mátti á því, hvað stöðugt og þolin-
máðlega hann var þar starfqndi.
Hann kendi 26 börnum kristin
iræði og bjó þau undir fermingu,
og fékk hann viðurkenningu þá, hjá
prestuni þeitn sem börntn staðfestu,
að þau væru heiðarlega uppfrædd.
Og þegar á alt er litið þá munu fá-
ir nútíðar kennimenn, lærðir eða
leikir, vinna jafn stöðugt og ró-
lega eins og Gunnlaugur sálugi
vann — fyrir alls enga aðra borg-
un cn ríflega útilátið vranþakklæti
bæði frá einstaklingum og heild-
inni; og eins og eg hefi áður getið
um var hann með þeint fyrstu og
fljótustu að leita hjálpar og sam-
skota ef einhver landi þurfti hjálp-
ar við.—Enginn vei’t hvað átt hefir
fyr en mist hefir. Sutnutn þykir nu
skarð fyrir skildi þar setn hann er
nú á braut; en þó hygg eg, að
sunnudagsskólinn finni einna mest
tíi þess. Það mætti óhætt rita á
bautastein Gunnlaugs sáluga þetta:
„Hann elskaði sunnudagsskólann“;
það væru alls engar skáldaýkjur.—
Gunnlaugur sálugi var fæddur 26.
Sept. 1850 í Selhaga í Skagafirði.
Foreldrar hans voru Gunnlaugur
synir 3 og 1 dóttir, ásamt uppeldis-
syni, sem þau hjón hafa alið upp
síðan hann var á 1. ári og var stað-
festur síðastl. sumar, á trínitatis-
hátíð 29. Maí, af séra Friðrik Hall-
grimssyni ásamt fleiri börnunt, sem
áður hefir verið frá skýrt. Jón sál-
ugi vann að trésmíði allajafna. Var
hann einhver starfsamasti og umm-
hyggjusamasti húsfaðir, strang-
lúterskur og sannur velunnari
feðralcirkju sinnar. í stjórnmálum
var hann frjálslyndur enda unni
hann frelsi og fratnförum, sem
sýndi sig í þvi, hvernig hann ment-
aði börn sín samkvæmt skilnings-
þroska þeirra og aldri. Hann var
sönn fyrirmjmd fjölskyldu sinnar
sem og í hvívetna. Banamein hans
var Cholera Morbus og var hann
veikur einungis 24 klukkustutíma.
Hann andaðist 22. Ágúst 1904.
Gamalt orðtak segir, að sjaldan
sé ein bára stök. Þannig reyndist
það oss íslendingum í Brandon,
þvi að nokkurum vikum síðar reið
hér um garð önnur heljar-holskefl-
an. kom við á heimili Gunnlaugs
Etnars Gunnlaugssonar og hvolfdi
ærið snögglega lífsfari hans. Gunn-
laugur sálugi andaðist 13. Nóvem-
ber eftir rúinrar viku legu í lungna-
bóigu (pneumonía) í sjúkrahúsi
bæjarins. Hann var jarðsunginn
15. s. m. af séra Friðrik J. Berg-
mann, sem var áamkýæmt ósk safn-
aðarms til þess kallaður. \ ar þar
viðstaddur fjöldi mar.ns. þv'mær
allir Islendingar og fjöldi cnsku-
mælandi manna, sem þektu htrn
latna og sýndu innilega hluttekn-
ing með nærveru sinni og viuur-
kénningarvott þcss, livað miKið
hann hafði á Hðinni tið starfað a
meðal vor hér í bæ. Á ungdómsár-
um hafði Gunnlaugur sálugi notið
nokkurrar tnentunar heinia á Fróni.
enda kom það snenima fram í af-
skiftum bans af félagsmálum landa
her, að hann skaraði oft írain úr
Gunnlaugsson og Sigurbjörg Eyj-
ólfsdóttir. Til Vesturheims flutti
hann árið 1887 og settist að í Bran-
don, þar sem hann bjó til dauða-
dags.
Lát þessara tvcggja manna er
því talsverðr hnekkir kirkju og fé-
j lagslífi á tneðal vor. Engu að stður
j lifi eg í þeirri von, að þáu tvö félög,
I sem eru við lýði hér hjá oss, haldist
j við með sömu trú og sömu stefnu.
; Eg treysti því enn fremur, að
I kirkjufélagið líti nú til safnaðarins
með því að senda missiónarprest
sinn til hans endrum og sinnum.
Beztu Jóla og nýársóskir til allra.
Ritað i Desember 1904.
L. Arnason..
Fréttir frá íslandi.
Rvík 24. Nóv. '04.
Aöfaranótt hins 18. Nóv. hvarf
bóndinn Loftur Loftsson í Steins-
holti í Gnúpverjahreppi úr rúmi
sfnu á nærklæöum einum, og
fanst um morguninn eftir nokk-
ura leit örendur í pytti einum
skaint frá bænum. * Hann hatöi
veriö geöveikur á þessu hausti, og
enda brytt á því stundum fyr, en
enginn ugöi þó aö hann færi sér
aö voða, rneöfram sökum þess,
aö hann virtist vera svo máttfar-
inn, aö hann komst tæplega hjálp-
arlaust milli rúma. Hann var
kominn undir sjötugt; lætur eftir
sig ekkju og 4 börn, sum upp
komin.
Sigurö ur Jónsson (Sveinbjarn-
■ arsonar frá Tungufelli), er lengi
( bjó á |aöri; dó 14. Okt., 73 ára
gamall.
j Gróa Þorvarðsdóttir, í Skálda-
( búöum, ekkja Bergs bónda Jóns-
sonar, fyrrum í Skriöufelli. Hún
dó 30. Okt., 68 ára.—Ísafold.
Rvík 15. Nóv.
Tíöarfar mjög stormasamt, og
rigning nálega á hverjum degi,
oft stórrigning. Einstaka nótt
aö eins meö ofurlitlum froststirn-
ingi.
Rvík 22. Nóv.
Árnessýslu 1. Nóv.—Hér var
var líkara vetri en sumri fram aö
vertíðarlokum. Þaöan af til Sept-
emberloka voru sífeld blíöviöri:
litlar rigningar en þó skúrasamt
og sjaldan þurkar. Gras spratt
vel, nema lágengi, sem vatns er
vant. Hey hraktist nokkuö, en
þó varö heyafli alment góöur.
Meö Októbermánuöi kom ótíö,
svo fáir muna jafnilt haust: snjó-
ar og rigningar á víxl, og stund-
um allmikiö frost. Hafa haust-
yrkjur lítt komist fram, en feröa-
lög viö illan leik.
Heilsufar manna hefir veriö
gott yfirleitt, þó nokkurir séu
veikir af sérstökum sjúkdómum.
Einkum hefir vitfirring veriö ó-
venju tíö; eru hér nú 8 eöa fleiri,
karlar og konur, viti sfnu fjær.
Sé svo víöar, er þaö allathuga-
vert og sýnir, aö eigi er vanþörf
á hæli fyrir þess konar aumingja.
Vitskert kona virðist það hafa
veriö, sem kom aö Kluftum í
Hrunamannahrepp einn dag
snemma í Ágústmán. Þar var
eigi annaö fólk en hjónin, stúlka
úr Reykjavík, nýfermd, ogsmala-
drengur. Af því aö stúlkan kunni
ekki aö mjólka, geröi konan þaö,
en lét hana flóa mjólkina og gerá
önnur heimaverk. Einn morgun
er hún var stödd í búri, kom aö
henni kona, miöaldra aö sjá,
meöalhá en grönn mjög og svo
mögur, aö telja mátti beinin í
andlitinu, illa klædd og berfætt
meö sokkana undir hendinni.
Hún heilsaöi ekki, en mælti:
,,Geturöu gefiö mér aö drekka?“
Stúlkan gaf henni mysu aö drekka
og drakk hún þaö upp, sem hún
fékk og mælti síöan: ..Geturöu
gefiö mér skyrlifur?“ Stúlkan
gaf henni skyr f skál og át hún
upp og fór síöan út, án þess aö
þakka eöa kveöja. Kom þá
nokkur óttt að stúlkunni, fór þá
út á eftir henni og sá aö húu íór
upp tún,—en bærinn stendur und-
ir heiöi viö afrétt. Hljóp hún
þegar til kvía og sagöi konunni
þetta. Hún sendi þá smala-
drenginn á eftir hinni ókendu
Hann fór upp á heiðarbrún og sá
hana framundan sér. Þá leit hún
viö, tók viðbragö og hljóp sem
fætur toguöu noröurheiöioghaföi
hann ekki af henni. Eftir einn
eöa tvo daga sá hann spor henn-
ár f moldarflagi þar langt norðar.
Aö ööru leyti hefir hennar ekki
vart oröiö áöur né síðan.—Þá er
bóndi kom heim og heyrði þetta,
reið hann til annars bæjar og leit-
aöi ráöa. Var svo hreppstjóra
gert viövart. En hann býr á öör-
um enda hreppsins og fékk eigi
skeytiö fyr en degi síöar. Var
þá um seinan aö leita. Hvorki
hefir þessi vitskerta kona veriö
hér úr sýslu né nærsýslunum.
Enda er orðið ,,skyrlifur“ ó-
þekt á Suöurlandi.
Slys vildi til í Ölfusi seint á
slætti: Gísli Gíslason, vinnumaö-
Nýja árið.
Blánar fyrir blíöum degi,
bjarmi roöár grund og tind;
enn þá rís í austurvegi
alda ný á tímans lind;
hljómur berst til hæstu fjalla,
hjörtun brennir von og þrá,
meöan liðin atvik alla
instu munarstrengi slá.
Dagur nýjan dug oss gefur,
drotni fellum þakkar-tár,
liöið stríö f gleymsku grefur
geislum fágaö náöar ár.
Skyldan hvetur frain til frama,
felum ekki lánaö pund;
alt af gildir oröiö sama,
aldrei bíður fengin stund.
Morgungeislar glaöir breiða,
gullinn hjúp á kaldan snæ;
þannig öldur lífsins leiöa
ljós á mannsins vonar-sæ.
Það er stjarnan þrótt sem gefur
þegar stefnt er hátt og rétt,
þyrn'brautir blómum vefur,
böliö þyngsta veröur létt.
Stígum fram í frelsis nafni,
fellum aldin vanans tröll;
látum þor og ljós í stafni,
liljum prýöa munarvöll.
Réttum karlmanns hönd og hjarta
hverju því sem mæta ber;
sterka viljans stáliö bjarta
stærstu þrautum meira er.
Alt hiö góöa, göfga, háa,
gylli tímans nýju braut.
Alt hiö litla, lága, smáa,
líöi djúpt í gleymsku skaut.
Kærleiksgyðja strengi stilli,
stjórni verki, hug og önd.'
Yztu heimsins enda milli,
eining flétti segulbönd.
M. Makkússon.
Ljómandi failegt þrefalt
almanak fyrir 10BLUE
RIBBON miða.
Ljómandi fallega skrejdt almanak, med
upphleyptum rósum og alls konar bíóni-
um, með náttúrlegum litum, í logagyítri
umgerö. Lengd 12 þml. Engar auglýs-
ingar. Fallegasta vinagjöf. Ókeypís
fyrir 10 BLUE RIBBON verömiöa.
Póstgjald 2 cent.
ur á Hlíöarenda, var á ferö aust-
ur í sveit seint um kveld. Varö
fyrir honum gaddavír í hliöi, án
þess hann sæi. Hesturinn ólm-
aöist, maöurinn féll af baki, en
festi fingur sinn á gaddi, svo aö
hold og skinn ásamt nöglinni rifn-
aöi af fremsta liönum, en beinið
stóö eftir. Fyrir ágæta læknis-
ijálp er þó von um, aö fingurinn
grói aftur svo, aö hann veröi aö
notum.
Dáinn er í Októbermánuöi
Hannes bóndi Steindórsson í
Stóru-Sandvík, miðaldra maöur,
frá ekkju og 8 börnum. Er aö
honum mikill mannskaöi.—Dá-
inn er og í sama mánuöi fyrrum
bóndi Siguröur Jónsson á Jaöri í
Hrunamannahrepp. Þar bjó
hann áöur mörg ár, fyrst við mik-
il óhægindi, áður eigandi Tungu-
fellstorfurnar, — þar sem Jaöar
er smá hjáleiga, bætti viö hana
annarri hjáleigu, Hmnarsholti. I
Eftir þaö gekk honum vel og kom |
upp mörgúm mannvænlegum j
Savoy Hotel, 684-686 mó st.
J ’ WINNIPEG,
beint á móti Can. Pae. járnbrautarstöðvxinum.
Ilotcl, Ágætir vindlar. beztu tegundir
af alls konar vínföngum.
Ágœtt húsmrOi, Fæði $1—$1,50 á dag.
J. H. FOL.IS, Eigandi.
börntim. Eitt þeirra. S»o*vá,J»ýv
nú á Jaöri, og dó SigmStar :&áL
hjá honum f hárri ellL
Þjóövegurinn út fra. Aknatyn
er nú fullgeröar út fyrrr Gierá, 4-
samt brú yfir hana, er Fj.xSlk-
skrifað 7. þ. m. Vegarítssi sx
aö dómi þeirra, sein vit ba£a á.
einna fallegastur og varjd»5æSíur
af veguin þeim, sem þar bafa
veriö gerðir. Brúin eraixr-vímd-
uð og traust aö sjá, ssní&Miö .af
timburmeistara Jónasi G«ntsars-
syni á Akureyri. — Keœtaari Páft
Jónsson á Akureyri, sem var
verkstjóri viö þetman veg, fær
hrós fyrir hagsýni og vandvirkni
viö þáö verk, því að tríSa var þai
mjög öröugt og vandasasart aö
gera góðan veg. Mikiö hagræöi
er aö þessum vegi 6g bréoui nú
þegar, en stórkostlegnr hagur
veröur aö honuui, þegar hann er
kominn út aö Hörgárbrú, sem
vouandi veröur ekki fangt að
bföa.
Meira á fyrstu sfðn.
PÁLL m. clemens
byírsingrameista ri.
Baker Block. 468 Mash Sl
WINNIÞEG Teles»ímooM#
Samkoma
íslenzka stiídentafélagsins
— í —
TJALDBÚÐINNI
Þrið)udaginn 10. Janúar I90&.
Proírram:
1. Duet—Misses M. Anderson og E. Anderson
2. Instrumental solo ...........JSelected
Miss Emily Morris.
3. Vocal Solo— She alone Charmeth ) ~ ,
my Sadness )
H. Thórólfsson.
4. Ræöa—Séra Jón Bjarnason.
5. Vocal Solo .......'..........Selected
Miss Scott.
6. Ræöa—Dr. S. G. Bland, B.A., D.D.
7. Vocal Solo................... Selected
Th. Clemens.
8. Recitation—Miss F. Harold.
9. Quartette stúdentafélagsins.
10. Instrumental Duet........... Selected
Misses Lily og Emily Morris.
11. Cornet Duet—Messrs. Albert og Guttormsscm.
12. Recitation—Miss Kelly.
13. Vocal Solo—H. Thórólfsson.
14. Quartette stúdentafélagsins.
15. Tableaux: i. Trú, Von og Kærleikur (gyöjar).
2. Hinar forsjáíuogóforsjálu mejrjar
3. ísafold.
Byrjar kl. 8.
Aðgangur ‘2sc.
pOOOCGCX;CXXXXXXX;BCCOCOCSX*CCCCOCCCOCCCOCOO|(
Þaö ber ölluni saman um sem
RRS— __
aö beztir séu
THE$EAL0F MANITOBA CIGARS
íslenzkir verzlunarmenn í Canada ættu aö selja þessa vindla.
^"^vereiistatii Seal of Manitoba Cigar Co.
230 KING ST. - - WINNIPEG.