Lögberg - 08.03.1906, Blaðsíða 4

4
LOGBERG flMTUDAGINN S. MARZ igo6
gögbcrg
er íeflS út hvem flmtudag at l"he
Lö|ber| l'rtntlng Jt Psblbhlng Co.,
(löggilt), a6 Cor. Wtlttam Ave o*
Nena St.. Wlnnipeg. Man. — Kostar
$2.00 um ári5 (á lslandl B kr.) —
Borglst íyrlrfram. Kinstök nr. & cts.
Publlshed every Thursday by The
LÖKberg Prlntlng and PublUhtng Co.
(Incorporated), at Cor.Wllliam Ave.
& Nena St., Winnipeg, Man. — Sub-
scription price J2.00 per year, pay-
abie in advance. Single copies 5 cts.
S. BJÖRNSSON, Edltor.
M. PAUIiSON, Bus. Manager.
Auglýsingar. — Smáauglýsingar 1
eitt skifti 25 cent fyrir 1 (>ml.. A
stærri auglýsingum um lengri tlma,
afsláttur eftir samningi.
Bústaðasklftl kaupenda verður að
tilkynna skriflega og geta um fyr-
verandi bústað Jafnframt.
Utanáskrift tll afgreiðslust. blaðs-
ins er:
The LÖGBERG PRTG. & PUBL. Co.
p. o. Box. 136, Winnipeg, Man.
Telephone 221.
Utanáskrift til ritstjórans er:
Editor Lögberg,
P. O. Box 136. Winnipeg, Man. ;
Samkvæmt landslögum er uppsögn 1
kaupanda á blaði ögiid nema hann .
sé skuldlaus þegar hann segir upp.— |
Ef kaupandi, sem er 1 skuld við |
blaðið, flytur vistferlum án þess að ]
tilkynna heimilisskiftin, þá er það j
fyrir dömstölunum álitin sýnileg
sönnun fyrir prettvlslegum tilgangi.
Uin fjármál fylkisins.
I’ess var minst í síðasta blaíSi 1
liér,á. undan, aS miður vinsæl hefði
íylkisstjórnin orðið á þinginu fyrir j
liagfræ&ishrask sitt næstliðið ár.— j
Hin langa og víða villandi ræða
Mr. Agnevv, fjármálastjórans, var
þar tekin til alvarlegrar atugunar.
Vildi Mr. Agnevv eigna stjórn j
þeirri, cr hann sjálfur er einn lif-
andi limur á, vöxt og þroska fylk-
isins, því nær að öllu leyti. Þótti'
flestum slíkt mælt fremur af sjálf-
hælni en sannleika. Hann gylti!
fyrir mönnum tekjuupphæðina, og
'voru conservatívar hinir roggn-
ustu yfir því að liafa getað mætt
kostnaðinum, sem þeim þó eigi
datt í hug að hera á móti að væri
feikimikill, enda sýna útgjalda-
skrárnar það, svo enginn getur
lengi verið þar um í nokkrum efa,
sem þær sér, og hirtum vér þær á
öðrum stað í blaðinu.
Sá er alvarlegastar aðfinslur
flutti, um galla þá og ranghermi,
sem ræða fjármálastjórans, um
hagfræöislegt ástand fvlkisins har
með sér, var fyrverandi fylkisritari
liberal þingmaðurinn Mr, C. J.
Mickle.
Þegar i bj rjun ræðu sinnar
<irap hann á það, að fleira lægi til;
grundvallar fvrir velmegun fylk-1
isins, eti vísdómslegt stjórnarfar!
Roblins og hans ráðanauta.
Hann kvaðst síðar mundu sýna;
fram á það, að þær miklu tekjur'
og farsæld, sem fylkið ætti nú að I
fagna, væru af alt öðrum rótuml
runnar, og hin fyrverandi fylkis- j
stjórn ltefði lagt þar til sinn skerí
ómældan. \*æru það viturlegar að-
gerðir hennar, ásamt fóíksfjölg-
un og góðærinu, sem i raun ogj
A-eru mætti telja þær máttarstoðir, j
sem velmegun fylkisins hvildu nú
iá
Þegar maður færi aö rannsaka
rcikningsskil þau, er fjármála-
stjórinn hefði int af hendi; kæmi j
það berlega í Ijós, að ástand fjár- j
málanna gæti eigi alt verið að I
þakka forsjá fylkisstjórnarinnar,!
sem að völdum situr, að þvi við- i
bættu að ýmsu af því fé og fjár-
afurðum, sem þeirri stjórn var
fengið i hendur af Greenway-
stjórninni, hefði verið varið marg-
falt ver en átti að vera, og eigi í
samkvæmt ákveðinni tilætlan.
Yfir höfuð kvað hann Roblin-
stjórnina hafa verið hina eyðslu-
sömustu. í stjómíærslukostnað
íylkisins hefði hún varið miklu
meira fé en nokkur nauSsyn væri
a. — Undarlega reikningsfærslu
kvað hann það og vera hjá fjár-
málastjóra fylkisins, að tilfæra
geymslufé (trtist funds) tekna-
ir.egin að eins, til þess að jafna
með reikningana, og varb gæti
slíkt sýnt hið fjárhagslega ástand
fylkisins eins og það væri í raun
og verit.
Þá gerði hann nokkurn saman-
burð á efntim og ástæðum síðustu
tveggja fylkisstjórnanna. í land-
tökugjald hefði Roblin-stjórninni
verið greiddir $400,000 meira en
liberalstjórninni, fyrir vínveitinga-
leyfi $92,942 meira; í rentugreiðslti
$90,000 meira ; í fvlkis' landssölu- J
deildinni væri tekjuaukningin $i,-|
305.668 ; skattar af járnhrautum |
og auðfélögum $220,818 og $215.-j
922, og engir slikir skattar hefðu j
runnið inn til Greemvey-stjórnar- j
innar. Hlutfallið milli þessara!
tckna upphæða beggja stjórnannaj
væri mjög ólíkt. A árunum 1895
—99 hefði styrkveiting til fylkis-;
ins fráDom.-stjórn. numið $2.359- ’
616. en á næstliðnum fimm árum
ttndir Roblin-stjórninni. $2,648.-
934; í rentur af skólalaudsfé hefði1
Greenwav-stjómin fengið á nefnd. j
árahili $78,182. en hin núverandii
stjórn $513.525, var þar munurinn
vfir $430,000; sektarfjár tekjurj
$30,000 hærri; og samanlagðar
tekna upphæðir sýndu teknahækk-
unina vera nær því helmingi meiri
en hjá liberalstjórninni á nefncl- j
um stjórnartima.
Eigi kvað hann neinn geta
þakkað Rohlin-stjórninni þennna j
tckjuvöxt, því hann væri alls eigi
hennar verk. að undanteknum jarn;
brauta og auðfélaga sköttunum. j
því að þeir hefðu á komist og ver-,
ið lögleicldir á valdatima hennar. j
Hvað vöxt allra hinna upp töldu j
tckjugreina snerti, gæti hún með j
engu móti þakkað sér hann. því i
að hún heföi þar eiigum framþró- j
unar hræringum á stað komið. 1
nema ef vera skyldi að þvi.er tekj-j
urnar fyrir aukin vinveitingaleyfi
snerti, og mætti hún hafa lieiður-
inn af þeirri inntekt, og bæri hann
lika. ef hún teldi sér hann nokkurs
virði.
Hvað þessu síðast nefncla atriði
við kæmi, kvað hann sér eigi að
siður vera það hið mesta gleðiefni,
að stjórnin mundi hafa í hyggju
að láta frumvarp til umbóta á vin-
veitingalögunum verða lögfest hiö
fyrsta.
Þá kvað hann fjármálastjórann j
hafa talið fylkinu til inntekta áj
þessu ári þær $30.000, sem um tíu j
ára bil hefði verið ágreiningur um
milli fylkisstjórnarinnar og Ott- j
awa-stjórnarinnar, og kvað þaði
auðsætt, að fvrst fylkið hefði haft j
rétt til þeirrar upphæðar i ár, þc.;
hefði það eigi síður haft rétt til j
hennar tíu árum áður, þvi að þá j
lágu skilvrði kröfunnar fyrst fyr- j
ir hendi. Úr því að krafan var J
Icigmæt fyrir tíu árum þá hafði j
hún borið Greenway-stjórninni, en I
ekki þeirri sem nú er.
Itann benti og á útgjalda mun j
stjórnanna, og sýndi fratn á að hin
geysimikla hækkun á kostnaði við i
starfsrækslu stjórnarinnar nú, gat |
engan veginn heimfærst undir
mannfjölgun í fylkinu sem beina!
ástæðu.
Mr. Mickle fór því næst nokkr-
um orðum uni tekjugreinir fylkis-
ins. Mintist hann fyrst á fylkis-
löndin, og liðaði sundur hina ýmsu
flokka þeirra, er allir tii samans
eru að stærö 1,872,931 ekrur, er
Roblin-stjórnin tók við af liberal-
stjórninni fyrir sex árum síðan.og
sem þá voru fylkiseign hver ein-
asta og ein ekra. Við þetta land
hefði enn bæzt síðan þessi fylkis-
stjórn komst til valda 414,596 ekr-
ur af flóalandi, svp alt landiö,
sem stjórninni hefði komið í hend-
tir, væru 2,287,527 ekrur. Af
þesstt landi væri nú búiö að selja
1,129,394 ekrttr, að fráteknum
Httdson Bbay járnbrautar löndttn-
t:m, fyrir $3.32 ekruna. en aö þeim
meðtöldum fyrir $2.92 til jafnaðar
ekrtt hverja. Meðalverö á þesstt
landi undir Greenway-stjórninni
hefði verið $3.15 fyrir ekruna, en
nú gætu allir séð á hve ntikilli ráð-
deild og fyrirhyggjtt salan hefði
verið bygð, þegar tillit væri tekið
til þess hve feykimikið löndin hafa
stigið í veröi ntV á síðustu árum.
Lang tilfinnanlegasta fjártjónið
fvrir fylkið hefði satnt verið salan
á Hudson Bay járnbrautarlöndun-
uni. Þatt lönd hefðtt samtals ver-
ið að stærð 256,000 ekrur, sem j
Roblin-stjórnin hefði tekið viö af!
liberalstjórninni. Ariö icjoo vildii
íylkislanda stjórnardeildin koma j
þeim á markaðinn, en eigi varð þó
neitt í því gert fyr en 1903. Fjórt-
'ánda Nóvember það ár ritaði.
nefnd stjórnardeild sambands- j
stjórninni uni þetta mál, og ósk-j
aði eftir að landmæling og skift-
ing færi fram. Samhandsstjórnin j
svaraði því tnáli svo, að við samn-|
ing kmdmælingar „prógramsins“ j
fvrir næsta ár skyldi þesstt atriði!
ekki verða glevmt, ett til alvar-j
Icgrar athugunar tekið. En fylkis-
stjórnin beið ekki eftir því aö neitt
af þessu, sem hún fór frani á við J
sambandsstjórnina, yrði gert. held
ttr seltli hún löndin eins og þau
komtt pá fvrir, i Maí 1904, fvrir
$1.56 ekr. Auðvitað hefði verið
hægt aö „inspectera“ löndin þó aö
landmælingin hefði verið ófarin
fram, og ákveöa viðunanlegt verð
á þeim. En utn ekkert slíkt hefði
verið hugsað og þau látin fara
fyrir umgetið verð fylkinu til
mikils skaða, en stjórn þess til æ-
varandi skammar.
Mr. Mickle benti enn fremttr á í
þesstt sambandi. að nefnd sú sem
Mr. Roblin hefði útnefnt árið 1900
til að rannsaka tekjugreinir fylk-
isins. hefði þá meðal þeirra, til-
fært þessar 265,000 ekrur of um-
getnu landi, sent $20,000 meira
virði en Roblin-stjórnin þremur
árum síðar hefði selt það fyrir.
Fyrir sitt leyti kvaðst þingmaður-
inn furða sig stórlega á því, að
nokkur stjórn skvidi dyrfast aö
gera sig seka í slíku tiltæki. Því
að eigi var hér ókunnugleiki á
verðmæti landsins um að kenna,
og stjórninni hefði verið það , vel
vitanlegt, aö hún seltli löndin fyr-
ir minna en þau vor verð.
Þingmaðurinn skýröi og frá því
hvernig íylkið hefði, fyrir liyg^i-
ltga aðíerö Greenway-stjórnarinn- J
ar. grætt á Manitoba Norövestur
járnbrautarlöndunum yfir $891,-
000, og benti um leið á. að hefði
verið íarið eftir tillögum Roblins- j
liða þegar mest var rifist um það
mál. mundi fylkið að eins hafa
getað fengið skuld sina, sem land-
io stóð að veði fyrir. greidda, og j
tæplega þó að likindum. Þenna
tekjupóst væri því trauðlega hægt
að heiinfæra undir viturlega for-
sjá Roblins-stjórnarinnar .
Mr. Mickle kvað fjármála-
stjórann hafa getið þess, að í lög-
gjafar kostnað, „public institu-
tions“ etc., væru áætlaðir næsta ár
$500,000. Enga skýringu hefði
fjármáiastjórinn samt gefið á því,
hvernig þetta fé yrði notað, og ‘
stjórnin ætti líklega að verja
því eins og henni sýndist,
án þess að þingið hefði þar um
nokkurt atkvæði. Áður fyr, hefðu
$50,000 verið álitin duga í þessu
skyni og árið sem leið, hefðu
$200,000 verið skoðaðir sem full-
komlega nægileg upphæð, og enga
ininstu nauðsyn kvast hann geta
séð 6 því, að hent væri út hálfri
miljón fyrir þetta nú, á bak við
Jjingið og án eftirlits þess.
Um þá ráðagerð, að verja
$150,000, sem líklegt væri talið að
fíist mundu sem skattar af járn-
brautum og auðfélögum, mælti
Mr. Mickle svo, að sér væri þaö
mesta fagnaðarefni, aö þessu fé
skyldi verða varið til sveitanna, að
eins kvaðst hann vilja benda á, aö
$90,000 hefði verið varið til brúa
og vegabóta árið sem leið, og að
einungis $60,000 væru áætlaðar,
þar fvrir utan í þessu skyni fyrir
líöandi ár í staðinn fyrir $150,000
eins og fjlá.rmálastjórinn hefði vilj
að telja mönnum trú um. Hann
kvað það næst skapi sínu að vel
væri séö fyrir sveitunum og þær
væru styrktar til framgangs með
góðum vegabótum og ööru því-
liku. en alla sanngirni kvaö hann
mæla með því, að fjárveitingunni
væri þannig iitbýtt, að allar hygð-
irtiar fengju styrkinn i réttum
hlutföllum, i staðinn fyrir að und-
anfarið hefði fénu veriö varið til
vegagerða og brúahygginga þann-
ig, að nokkrar hygðir hlytu allan
hagnaðinn af stvrknum, en aðrar
yröu algerlega afskiftar og nytu
einskis af fénu.
Þaö eru að eins nokkur helztu
atriðin úr ræðu Mr. Mickles, um
fjármál fylkisins og athugasemdir
hans við reikningsskil Mr. Ag-
news, sem hér eru tilfærð. Ræð-
an er öll yfir höfuð að tala stór-
yrðalaus, alvarlega mælt og ítar-
lcg. bvgð á fvrirliggjandi gögn-
um, svo að hver áá, er vill kynna
sér fylkisreikningana og fjárhags-
ástand fylkisins, getur komist aö
raun um, að hvergi er hallað réttu
máli. Hún gefur manni glögga
hugmynd um hagfræðislega stefnu
fylkisstjórnarinnar og framkvæmd
arsemi hennar íbúum þess til hags-
niuna, þar með talin sú hugulsemi
Roblinga að losa fylkið við land-
eignir þess, nokkuö á aðra miljón
ekra, fyrir mjög óálitlegt verð.
Plann færöi gilcl rök aö því, að
fylkisstjórnin, sú sem nú heldur á
veldissprotanum, hefði lagt ógn-
arlega auðvirðilegan skerf til nú-
verandi framfara og tekjumagns
lylkisins, en til grundvallar lægi
fóklsfjölgunin, landkostirnir, góð-
ærið og uppskera, sprottin af vit-
urlegum aögerðum fyrverandi
st j órnar.
-------o-------
Útujaldahcekkunin.
Líti menn á útgjalda listana
vfir fimm síðustu stjórnarár
Greenway og Roblinstjórnarinnar
verður munurinn þessi:
Utgjöld Greenway-stjórn.:
1895 ................$704.946
iB()ó................ 769>857
1897 ................807,608
1898 ................837,887
1899 ................972,461
Saintals .........$4,092.759
.. Útgjoh! Roblin-stjórn.:
1901 ...............$ 988,250
190;................. 1.248,128
1903 ...............1,262,2192
19 >4 L4I7.748
1905 .................1.765.709
Samtals.........$6,682,127
Conservatíva stjórnin hefir þannig
eytt $2,589,368 meira en liberala
stjórnin á sama árafjölda, og þessi

útgjaldamunur verður nær þvt
tveir þriðju hlutar af öllum út-
gjölduin Greenvvay-stjórnarinnar í
nefnd fimm ár.
Að sjálfsögðu kemur til atliug-
unar við þessa feikilegu útgjalda-
hækkun mannfjölgun og þar af
Ieiðandi vaxandi kröfur gerðar til
fylkisstjórnarinnar, en eigi fær
það réttlætt bruðlunarsemi henn-
ar, borið saman við hagsýni frá-
farandi stjórnar. Útgjöld Greeii-
way-stjórnarinnar fóru vaxandi
árlega eins og ofan greindar tölur
sýna, og enginn finnur að því ef
bvggist sú hækkun á nauðsyn og
íyrirhyggju, en eigi já eyðslusemi
og óforsjálni, er svo lítt sést fyrir,
að fylkinu mun innan fárra ára
verða ómögulegt að standast þann
kostnað, eftir þeim efnum, setn
þaö nú hefir úr að spila.
Þrátt fyrir það þó útgjöld
Greenway- stjórnarinnar hækkuðu
ár frá nri, nam útgjaldahækkunin
eigi meira en 38 prct frá árinu
1895 61 1899. Enginn her á móti
því að sá vöxtur útgjaldanna er
töluvert mikill, en smáræöi eitt
verður liann hjá útgjaldaliækkun
Roblin-stjórnarinnar næstli. finun
ár. Hefðu útgjöldin hjá þeirri
stjórn eigi farið fram úr 38 prct.
liækkun á þessu ára hili, eða vaxið
aö sama skapi og undir Greenway-
stjórninni, mundu útgjöld næstlið-
ið ár liafa verið um fjögur hundr-
uð þúsund doll. minni en þau
reyndust. Alment mun þaö að
minsta kosti t'i.litið, að eitthvað
meir en lítiö sé bogið við það, að
útgjöldin þurfi að fleygjast upp í
hálfa þriðju rniljón fram yfir það,
sem þau voru á jafnlöngum tíma
undir hinni stjórninni, jafnvel þó
íbúatala fylkisins hafi fariö vax-
andi. »
Til að breiða yfir brúðlunarsemi
sina og villa mönnum sjónir hefir
fylkisstjórnin og fylgifiskar henn-
ar fært sér það til afsökunar, að
aukning útgjalda fylkisins væru í
réttu samræmi viö útgjaldavöxt
ýmsra stærri starfsfélaga innan
endimarka fylkisins, þar sem út-
gjöldin hafa tvöfaldast og þre-
íaldast á siöastliðnum árum. En
eigi virðist sú samlíking réttilega
valin. Vöxtur og tekju uppsprett-
ur margra slíkra félaga, er engum
vissum takmörkum bundinn, en
það er aftur tekjustofn fylkisins.
Tekna uppsprettur þess eru mönn-
uin kunnar og þær eru hvorki
mjög ákveðnar né heldur ótæman-
legar, og auknar verða þær eigi
neraa með álögðum sköttum.
Með líkri stefnu og nú er á dag-
skrá hjá stjórnar forkólfum fylk-
isins, bendir alt til br.áðra vancl-
ræöa innan fárra ára. Þó að fylk-
isstjórninni hafi tekist að mæta út-
gjöldunum í þetta sinn, sannar
það býsna lítið um væntanlega
bjargvænlega afkornu fyrir fylkiö
síöar meir. , Á þessu ári er tekju-
skráin þrungin af innleggum, sem
eru þes e&lis.að stofn þeirra geng-
ur til þurðar þ.rlega og hverfur af
tekjulistanum áður en langt líöur,
og engan sprenglæröan hagfræö-
ing þarf til að sjá það, aö eftir
örstutt árabil verða t. a. m. tekj-
urnar af fylkislöndunum, sem nú
gefa yfir fjögur hundruð þúsund
á |.ri, litlar eða engar, ineð þeirri
stjórnarstefnu sem nú ræöur hér.
Það verður ekki bæöi slept og
haldiö. Það er hægt fyrir fylkis-
stjórnina að lifa „í vellystingum
praktuglega“ meðan hún er að
ausa upp teknalindir fylkisins, en
þegar bikarinn er tæmdur í botn
og ekkert er eftir nema dreggjarn-
ar, þá vandast málið.
Þá verður annað hvort að færa
útgjöldin niðttr svo hundruðum
þúsunda skiftir árlega, eða leggja
beina skatta á fylkislýðinn —
nema svo ólíklega skyldi til vilja
að Ottawa-stjórnin, sem Roblins-
liðið veitist alt að, til að ausa auri
við öll mögtileg og ómöguleg
tækifæri, skyldi þá hlaupa undir
baggann og fylla í skörð þau, sem
hin ráðdeildarlausa Roblin-stjórn
hefir rifið í fjárvörzlugarð fylkis-
ins.
Vel mætti maður halda að Rob-
lin-stjórnin hefði gert margfalt
meira fyrir almennu mentamálin,
en Greenway-stjórnin þegar litið
er á hæð útgjaldanna )á stjórnar-
tíma hennar, en ekkí virðast
skýrslurnar þar að lútandi bera
henni þann heiður.
Síðustu fimm stjórnarár Green-
vvay-stjórnarinnar lagði hún, af
teknaupphæðinni $3,765,065, til
mentanýálanna $856,000 eða 23
prct.. Roblin-stjónnin aftur á móti
ekki nema 19 prct, eða $1,360,832
af síðustu fimm ára tekjunum sín-
um, sem námu $7,151,691. En svo
er verið að guma um það, hvað
mikla elsku þessi stjórn hafi á al-
þýðunni, og láti sér ant um hana í
öllum greinum. Lítið hrós virðist
hún samt í þeim ernum eiga skilið
fram yfir Greemvay-stjórnina.með-
an Iw'm L eftir að lækka sig um 4
prct. hlutfallslega, til að standa
henni jafnfætis i fjárframlögum
alþýðunni til uppfræðingar.
-------o-----—
Kveðja.
B. L. B„ ritstjóri Heimskringlu,
henti að mér hnútu í blaði sínu 15—
þ. in. upp úr þurru, og alveg að
óþörfu. Hann kveður mig liafa
sent sér „skamma-þvætting“, sem
hann geti ekki í blað sitt tekið,
bregður mér um kurteisisskort við
sig og vísar mér á hug frá blaðinu,
nema eg geti „göfgað elli mína.“
Að B.L.B. neitaði kvæðinu upp-
töku.gildir mig alveg einu. Hvern-
ig hann lýsir því eða mér, liggur
mér í léttu rúmi.
En hugsum okkur ögn um....
B.L.B. hefir nú í háa tíð sent mér
Heimskringlu gefins, og í þeirri
gjöf borið þjófnað, svik og lygar,
fimtíu og tvisvar sinnum á einu
ári.á þann stjórnmálaflokkinn, sem
eg hefi greitt atkvæði með. Eg hefi
ekki virt honum það til ókurteisi
og aldrei um þaö fengist. Fáeinar
línur frá mér í eitt skifti, og gef-
ins eins og margt fleira, en ef til
vill heldur svipaðar lians eigin
orðbragði, hleypa honum svo upp,
aö hann vill revna að gera hávaða
úr því ef hann gæti. Hvor okkar
er kurteisari, eigi það orð annars
nokkurs staðar inn í þetta mál ?
Það getur vel verið, að vísurnar,
sem eg sendi, hafi verið skammir.
Flokl íum, eins og mönnum, getur
orðið það til skammar, að satt sé
um þá sagt. Þvættingur eru þær
ef til vill hka. Þetta voru þrjú
örstutt erindi og, aö því leyti, ólík
suinu stjórnmála-skolinu í Heims-
kringlu. Hvað sem þessi „elli-
göfgun" þýðir, þá hefir ritstjór-
inn sjálfur líka reskt og skekst,
svo þegar eg er orðinn biðukolla
verður hann varla fífill, Það sem
mér sárnaöi við B. L. B. er hvorki
úthýsingin né ummælin, heldur
aðferðin.
I mörg ár hefi eg sent honum og
nokkrum ísl. blaðamönnum öðr-
uin, ýmislegt í ljóðum, oftast fyrir
ósk þcirra sjálfra, en æfinlega tek-
iö það fram í byrjun, að þykkju-
laust væri frá minni lilið, þó mér
yrði sent það aftur ónotað. Eg
vissi að blaðstjórn var víða sund
milli skers og báru — hreinskiln-
innar og inntektanna. Eg þekti
sjálfan mig að því, að fara ekkert
eftir því í kveðskapnum, hvað
vinsælast var í bráðina. Mér var
aldrei ant um það, að vinir mínir
legðu vinsæld blaða sinna í veð,
mín vegna — ekki einu sinni for-
dóma-fylgið og flokkadrátts-sleikj-
urnar. Jafnvel illgresið í ökrunum
verður að stancla til kornskeru-
tímans, hvernig sem manni fell-
ur það. Eg ætlaði aldrei að