Lögberg - 15.03.1906, Síða 4
LOGBERG FIMTUDAGINN 15. MAR/i 1906
Jögberg
■■er geflC út hvem flmtudag at The
Lögberg Printlng & Publlshing Co.,
(löggilt), aC Cor. William Ave og
Nena St„ Winnlpeg, Man. — Kostar
$2.00 um á.riS (á Islandi 6 kr.) —
Borgist fyrirfram. Einstök nr. 5 cta.
Published every Thursday by The
Lögberg Prlnting and Publishing Co.
(Incorporated), at Cor.William Ave.
.& Nena St„ Winnipeg, Man. — Sub-
.scription price $2.00 per year, pay-
able in advance. Single copies 5 cts.
S. BJÖRNSSON, Editor.
M. PAULSON, Rus. Manager.
Auglj singar. — Smáauglýsingar i
«itt sklfti 25 cent fyrir 1 þmi.. A
stærri auglýsingum um lengri tima,
afsláttur eftir samningi.
Bústaðaskifti kaupenda verSur aS
tllkynna skriflega og geta um fyr-
verandi bústaS Jafnframt.
Utanáskrift til afgreiCslust. blaCs-
lns er:
Thc LÖGBERG PRTG. & PUBL. Co.
P. O. Box. 136, Wtnnipeg, Man.
Telephone 221.
Utanáskrift til ritstjórans er:
Editor Lögberg,
P. O. Box 136. Winnipcg, Man.
hér í fylki, sem hefir hrundið
stjóminni á stað til að koma mál-
þráöafrumv. fyrir Manitoba inn á
þingið. Til þess að menn gætu í
myndað sér það, yrði hún að hata
sýnt sig óhlutdrægari en hún hefir
gert í meðhaldi með sumum járn-
brautarfélögunum, þar sem hún
sýnir þeim svo ódulin bliðlæti ein-
mitt á þessu þingi, að hún býðst
til að ganga í veö fyrir eitt þeirra
fyrir nokkuð á aðra miljófi doll.
eins og vér mintumst á í síðasta
blaöi. Nei, henni er ekkert illa við
auðfélögin, og henni er heldur
ekkert ant um fjárhagslega vel-
megun fylkisins, á það bendir
landsalan og margt fleira, en hún
er hrædd um sjálfa sig og vill því
alt til vinna til aö smjaðra sig upp
föld og óþörf nýja byggingin, en
fylkinu beinn kostnaðarauki.
Dálítið hyggilegra, jafnvel þó
að eigi sé langt til kosninganna,
virtist þó vera fyrir þessa þjóð-
skörunga að halda sér i skefjum
um hríð, og á meðan beðið væri
„eina bröndótta", rétt þar sem
kunningjarnir mættust. — Glím-
urnár voru hæstmóðins íþrótt til
þess tíma, enda vel kunnandi
glímumenn fjölmargir þá á Fróni.
Mestur hnekkir fyrir glimurnar á
íslandi var danzinn; sérstaklega
eftir svari frá Ottawa-stjórninni,! eítir að hann breiddist út um smá-
að nota rétt sinn til að færa niður kaupstaðina og sveitirnar. llann
lcigumálana hjá Bell málþráða- í hertók lmgi ungu piltanna, og mcð
fél., hér í fylkinu, því ærinn mun j því að sú list hafði það fram yfir
henni tími samt til að ,,brilliera“ ; liina, að mótparturinn i lciknum
með málþráðalagningunni. | varð þar hin veikari helft karl-
Nú er ekkert líklegra né meira í mannsins, sú er áður hafði að eins
i sainræmi við stjórnarfarsstefnu j verið áhorfandi og aödáandi glimu
sambandstjórnarinnar í Ottawa, l íþróttarinnar, var það alls ekkerl
en að hún kæmi hér á mál- j að undra fió að dansinn stingi
þráðasambandi. er tæki til allra! glímurnar af 'stokki, i eigi skemt-
hinna einstökú fylkja í heild sinni,j ana auðgara landi en ísland er.
kunnáttu,—heldur en því fé, sem sínu, og mundu lögin verða til-
varið er til misjafnra skemtana á tæk til úthlutunar í næstk. Júlí-
veitingahúsum, og annars staðar I mánuði.
út um bæ, en sem ekkert gefa í Fyrir þingið yrðu lögð frv. til
aðra hönd annað en sjóðþurð og til viðaukalaga við alm. kosninga-
eru óheilsusamlegar fremur en lögin, járnbrautalögin, frv. til
uppbyggilegar, fyrir sál og lík- laga um eftirlit með óleyfilegu
ama. okri og frv til 1. um aldin-lönd..
Það er heldur ekki svo margt, Reykningsskil fyrir hið utn
sem vér íslendingar getum talið liðna ári yrðu og fengin þinginu tii
vort eigið, og það af því, sem eft- athugunar og sömuleiðis níu mán-
ir er, og telja má nytsamt, fagurt aða fjárhagsáætlun komandi fjár-
og gott, ættum vér allir að vinna hagsárs, er endar 31. Marz 1907
að, að styðja og viðhalda. Heill kvað hann verða snemma á þing-
sé hverjum Islendingi, sem það inu lagða undir samþvkki þess.
gerir, hvort sem um andleg eða Utlit er á að þingið verði hið
líkamleg efni er að ræða. atkvæða inesta.
einu stóru kerfi, er liðaði sig
utn 1
við fylkisbúa og að reyna að alt landið norðan línunnar, sem
Samkvæmt landslögrum er uppsögn
kaupanda á blaðl ógild nema hann
sé skuldlaus þegrar hann segir upp.—
Ef kaupandi, sem er i skuld viö
blaCiC, flytur vistferlum án þess aC
tilkynna heimilisskiftin, þá er þaö
fyrir dómstólunum álltin sýnileg
sönnun fyrir prettvislegum tilgangi.
Auðvitað eru glímúrnar ekki al-
dauða þar enn þá, en mjög eru
þær á íallanda fæti, og sárfáir
mttnu þeir vera talsins, er geti
kallast glímumenn, í orðsins rétta
skilningi, enda fækkar þeim með
hverjum fulltíða manninum, sem
fellur frá, sakir þess að það eru að
eins rosknir ntenn, sem þar kunna
Málþráöurinn eða Koblins*
plásturinn.
Það er nú orðinn lýöum ljós
hinn afarmikli skaði sem fylkið
hefir beðið í efnalegu tilliti í með-
fcrð fylkisstjómarinnar á land-
eignum þess. Var alinenningur því
farinn að líta á hana mjög mis-
jöfnum augum og hugsa henni
þegjandi þörfina við næstu fylkis-
kosningar. ’Þetta fór eigi dult og
enginn efi á því að fylkisstjórnin
sá sjálf hættuna og skyldi hana.
Löndin hafði hún selt, og sú sala
varð eigi afturtekin. Eitthvað
varð hún að taka til bragðs því að
óðttm nálguðust kosningarnar.sem
mundu fara fram, ef ekki þetta ár,
þá snemrna á hinu næsta. Hún fór
þess hvergi dul að ásamt með hinu
efnalega fjártjóni, sem hún hafði
bakað fylkinu, var hún orðin af-
leitlega illa þokkuð fyrir eyðsltt-
semi sína, óstjórnlegt eftirlæti á
hinttm mörgtt óskabörnutn sínum á
fylkisins kostnað, og miður heiðar
leg afskifti af kosningarétti fylkis-
búa. Hún var búin að opna marg-
ar undir, hún vissi að þær blæddu,
■og sviðu, og hún vissi sjálf vel
hver hafði opnað þær. — Hún
varð að taka eitthvað til bragðs.og
henni reið á að gera það áðttr en
kosningar færu fram. Hún hafði
heyrt talað ttm plástra og vissi, að
mörg skeina hafði verið grædd
aneð þeim. Þv't þá ekki að reyna
einn á fylkinu? Og svo settist
hún niðttr og hugsaði sig um. Það
reið á að fá góðan plástur, því ill-
ur var útgangurinn á fylkinu í
höndunum á henni og víða þurfti
að skella bót á skrámu. Nú er
Manitobafylki víðlent og þvi
tryggja sér völdin að doknutn væri eign alls landsins satneigin-
kosningunt, sem nú er orðið býsna; ltga, og veitti íbúunum aðgengi-
ótrúlegt að henni takist, eftir á-j ltg kjör og lágan leigumála. Slikt
minsta, lýðkunna ráðsmensku. En j virðist mjög svo eðlilegt, og hof-
ótti sá og ákefð, sem nú er í fylk-! um vér dæmi í þá átt þegar litið
isstjórninni með að drifa frv. af á. er til Grattd I runk Pacific járn-
þessu þingi, gerir það ljóst, að ] brautarmálsins. Fylkið hér hlyti
þessu máli, fylkiseign málþráð-! aö sínutn parti að beygja sig undir ] að glíma. af nokkrum mjúkleik
anna, — sem vitanlega gæti orðið j ákvæði þau, sem slíkt sameignar- cða lagi: yngri kynslóðin gefur
fylkinu til allmikils gagns, væri: félag alls Canada kræfist. Muntli j sér ekki tíma til þess, og kann það
að því gengið, meö nægilegri at- þá lítið verða úr þcssu fvrirhug- þar af leiðandi ekki.
hugun og stillingu — verður nú 1 aða Mahitoba fylkis málþráða-j Siðasta dæmið, er vér sáum af
að öllum líkindunt ráðið til lykta áj verki, þó að það kæniist nú á. ef j glímuinenskunni á íslandi var
óheppilegri hátt, en þörí væri á, það ætti að keppa við sameiginlegt: þjóðminningardaginn 2. Agúst,
þar eð svo má heita að höndum sé kerfi allra fylkjanna í landinu. 1 1903, í Reykjavík. Þar var sam-
beinlínis kastað að jafn víðtæku ------<>------ an kominn ntúgur og ntargmenni
og viðurhluta miklu máli, og þetta i
óneitanlega er.
Ottawa-þingið.
Norður að fshafi.
Glímur.
Iíefði sá verið tilgangurinn.eins
og fylkisstjórnin hafði að við-
kvæði við flutning þessa frum-
varps, að það væri til orðið vegna
þess, að leigumáli aðal félags þess,
er málþráðastarfrækslu hefir hér i
fylkinu, Bell- félagsins, væri of
hár, skyldi maður hafa getað í-
mvndað sér að hún hefði notað sér
Vér íslendingar erunt að forntt
fari taldir mestu afburðantenn að
hreysti og íþróttum, en mjög hefir
sá írækleikur vor og orðstirinn um
hann farið hnignandi á síðari öld-
uin. Til þess liggja margar or-
sakir, en öðrum fremur ánauð og
kúgun útlendu ófrelsishandarinn-
ar, er öldum saman hrjáði liinn
IOI IIOUIO SCl . ., „o . . ■ ...
, famenna tslenzka þjoðflokk, nelt
þá heimild sem lög felags _þess j bundnum . þrældómskiafa
gefa, nfl. að lækka meg. malann | ^ honum alla daS. þrek
smámsaman, ef eitthvert þorp
krefst þess, en ekki er hægt að
benda á neitt einasta dærni þar sem
það hafi verið gert eða notað. Sézt
þar bezt hve ant stjórninni ltefir
verið um lækkun leigunnar.
Roblin-stjórnin fer fram á, að
Ottawa-stjórnin veiti heintild til að
valdtaka málþræði Bell-félagsins;
en þar sem nefnt félag hefir mál-
þráðasamband óslitið frá stórvötn-
unum til Calgary og Edmonton
og þroska. Það er þvt ekki að
kvnja þó að íslendingar hafi rýrn-
að i roðinu þegar litið er á æfisögtt
þeirra heitna á Fróni. alt frá árintt
1268, þegar landið fyrst varð hað
útletidri stjórn, og þangað til á
nítjándu öldinni, að þjóðin fór að
sýna viöreisnar mörk og losa til
um læðing þann, er hún hafði ver-
ið fjötruð í á umliðnum öldunt.
Hin afskekta lega landsins átti
um.m ui v.atgar, og --- drjúgan þátt í því að tefja fyrir
og suður til St. Paul og Chtcago, \ s t .....
. . , „ , þrottastraumi utan ur hetmt tnn 1
er sú betðni alt annað en vænlcg ttl 1 . , • .»•,
nnilift Af hvi leuiíh. afi b lOOUl
landið. Af þvi leiddi, að þjóðin
varð mest að búa að því setn fyrir
, „ , . var, og henni hafði tilhevrt utn
toba, sem hun þarf að hafa utn- , , .
, . _ . langan aldur. Auðvitað fækkaðt
sjón og eftirlit með, og engtn a- &
ttppfyllingar fyrir Ottawa-stjórn-
ina. Það eru fleiri fylki en Mani-
stæöa til fyrir ltana að ívilna þessu
fylki t neinu á kostnað hinna, né
orsaka óþægindi, sem þau yrðtt
fyrir með því að slíta sundur þetta
þéitn íþróttum smátt og smátt, og
þær gengu úr sér eins og þjóðin
sjálf.
Þær voru því fáar talsins íþrótt
■ , ... , • ... d C.P.R. og C.N.R. félaganna og
morg horn að hta tvrir htð hkn- j us &
iúsa fylkisstjórnarauga, en út frá! láta báSa partana _ standa etnangr-
henni sem læknandi miðpunkti! aöa °£ sunclur&relmla- Hlutfalls
þurfti græðslumagnið að strevma.j leSa er hér fariö hinu sama á flob
Sjálfri var henni þægilegast aðl Enn íremur kvað hata vertð svo
«r ,, miL'íll vícramníStirinn C'aniDDcll
r x írnar hkamleeu þegar leiknmin
málþráðakerfi og skerða það. |
. ,. , „............ , ■ var logletdd vtð latinuskolann t
Ekkt mundt fvlkisstjormnm þvkja . „ ,
... ' , , , , . , - Reykjavtk Iaust tvrir nuðja næst-
það sanngjorn krata, ef heimtað J 1
væri að valdtaka miðpartana af höna ol'h
stærstu járnbrautunum, segjum t. [ ^u euia þeirra.sem nokkuð kvað
til þess dugði engin smáræðis
■ræma. Þannig atvikaðist það, aö
henni hugsaðist að nota til þess
liinn margumrædda, fvrirhugaða
að, og lifandi var á dagskrá þjóð-
arinnar. voru: glimurnar. ís-
lenzka glíman er falleg íþrótt, holl
og skemtileg, sé hún leikin af lip-
urð og kunnáttu. Þar eð hútt í til-
Camppell bót er hin eina íþrótt, sem er alveg
nota sama plásturinn fvrir alla og inil<i11 vígænóðurinn .......
dómsmálastjóra, að hann hafði serkenmleg fynr íslendtnga, sakir
fullyrt að fyíkisstjórnin ætlaði að bess sniðs, er hún lær hjá oss, á
byrja á málþráðalagningunni áð- i liun I,a® sannarlega skilið, að
ttr en hún fengi nokkurt svar frá | lienni sé haldið við og hlynt að
nálþráð.sem hún er nú svo hreyk-1 Ottawa-stjórninni. Sjá allir hví-; henn>-
n af og segist gangast fyrir af lik fákænska fyrirhyggjulaust
úr nærsveitum landsins, en eígi
urðu fleiri en sjö eða átta fullorðn-
ir ntenn til að ganga fram á glímu-
| völlinn, að ógleytnduin fáeinum
óferntdum unglingum. Tveir karl-
mannanna glímdu dável, en hinir
allir fremur óásjálega. Glíntan var
hjá flestum þeirra bolaleg aflglítna
og brögðunum fylgt af kappi og
styrkleika fremur en snarræði og
listfengi.
Oss kont það trautt til ltugar, aö
Vestur-íslendingar hefðu nokkurn
minsta áliuga fyrir þessari iþrótt,
ekki fleiri en þeir eru, og eins lít-
ill tími og hér er yfir höíuð til að
.sinna slíku, frá almennum verk-
urn; enda skyldi maöur minna
ltafa inátt vænta af þeim — en
Heima-íslendingum. Samt horfð-
urti vér á fjölda íslenzkra ntanna
ntörg kveld í röð við gliinuæfingar
hér í bænunt síðastliðið sumar.
Þeir komu þreyttir úr vinnunni
og hópuðu sig saman til að æfa sig
undir glímurnar á samkomu con-
servatíva klúbbsins 2. Ágúst, og
til að viðhalda hér þeirri einu al
íslenzku líkamlegu iþrótt, sem nú
er til. Sérstaklega vænt þótti oss
utn aö sjá þessa viðleitni.enda þótt
að glimunum væri í mörgu áfátt
eins og skiljanlegt er. Alt um
það voru þar nokkrir menn, sem
glímdu betur en þeir, er vér sáurn
reyna sig nefndan þjóðminningar
dag í Reykjavík næstum. Fjölda-
tnargir glímdu illa á þessutn æf
ingum, en hvernig var líka hægt
að búast við öðru af sjáanlega al-
óvötiutti möntutm. Flestum hætti
til að glíma of álútnum og meira
af metnaði en bragðkænsku.
Mennirnir visstt það líka sjálfir,
og voru einmitt að afla sér kunn-
áttu í íþróttinni og temja sér hana.
Ekki sýndist neitt vera því til fyr
irstöðu nema framtaksleysi að ís-
lendingar hér í bæ hefðu glitnu-
félag og æfðtt sig að vetrinum
einberri velvild og umhyggju fyr-
ir velmegun fylkisins,—þó að allir
viti og sjái að þetta er atkerið, sem
hún ætlar að reyna að hanga á og
standa af sér koSningahríðina við.
— Fæstum mun detta í hug, að
það sétt almennings heillir,, eða ó-
rasæði annað eins og þetta er. Ef
fylkið byrjaði slíka lagningu og
ltgði þræði upp á eigin kostnað,
yfir fleiri hundruð mílna svæði, og
samþykti svo Ottawa-stjórnin vald
tekninguna á þráðum þeitn, sem
nú eru í fylkinu, þá mundi eigi hjá
þegar minst er að gera. Húsrúm
Eftir því, sem oss er frekast; ið yrði eigi tilfinnanlegt að borga,
kunnugt eru glímurnar í mikillil ef eins tnargir tækju þátt í því og
afturför á íslandi, og hnignað þó i vér sá.um æfa sig næstliðið sumar,
mcst á næstliðnum tuttugu árttm. og enginn vafi er á, að þeim pen-
Fyrir þann tíina voru þær aðal
uppáhaldsleikur allra röskra ung
linga á íslandi. Stallbræðurnir
fundust svo vart á förnum vegi, að
ao seu ailiiuiiiinigs Iicuni,.cua cr- * -J....i'----------- Ö - J- ----------- '
nægja meö önnur málþráðafélög, því fara, að þráðlagning yrði tvö- eigi vær: lægar brugðið sér
ingum væri betur varið. sem eytt
væri í að temja sér áminsta íþrótt,
sem er holl og styrkjandi fyrir lík-
amann um leið og hún er beinlínis
falleg og þjóöleg, sé hún leikin af
Sambandsþingið var sett i Ott- I-angar Ieiðir norður eftir Can-
awa 8.þ.m. af landstjóranum Grey ada, langt norður fyrir takmörk
lávarði, aö viðstöddu miklu fjöl- þau þar sem siðaðar þjóðir byggja
menni. Varð það engan veginn til gengur gufuskip Hudsonsflóa-fé-
að draga úr áhuga fólks fyrir lagsins, „Wrigley" að nafni, á
þinginu eða aðsókninni, að þing- hverju sumri eftir Macketízie-
setningin fór tveim mánuðum síð- ánni, frá Great Slave Lake. Frá
ar fram en í fyrra. Eftir að hin- nyrzta viökomustað skipsins og
um venjulegu þingsetningarregl- norður að íshafi eru ekki meira en
ttm var fullnægt, flutti landstjór- tæpar eitt hundrað mílur vegar.
iini hásætisræðuna. Wrigley flytur ýmsar nauðsynjar
Hann hóf ræöu sína með vin- á stöðvar félagsins, sem eru hing-
samlegu ávarpi til þingmannanna að og þangað þar norður frá og
og bauð báðar deildir velkomnar fermir aftur með hinni dýrmætu
til þingsetu, um leið og hann sam- loðskinnavöru, setn fáanleg er í
fagnaði þeint vegua almennrar Canada. Þessi árlega sjö þúsund
vellíðunar og blómgunar Canada í mílna langa ferð er farin eftir
hvívetna á umliðnu ári. einhverju stærsta fljótinu í Canada
Hann mintist á harm þann, er og Iiggja að því á báðar hliðar
drotningu vorri og öllu Bretlandi víöáfctnmikil og lítt könnuð land-
hefði að höndum borið i fráfalli flæmi. Hinar einu mannlegu ver-
Danakonungs og kvaðst víst vita, Ur, sem hafast við norður frá
að ltann hefði náð til Canada. Great Slave Lake, eru invbornir
Landstjórinn fór og nokkrum Indíánar, óþrifinn og framtakslaus
orðttm um stofnun nýju fylkjanna, þjóöflokkur, sem láta loðskinna-
Saskatchewan og Alberta.og kvað vöru sína í vöruskiftum til verzl-
sér hafa verið hið mesta ánægju- unarþjóna Hudsonsflóa-félagsins.
efni að taka þátt í myndun þeirra Ekki er það allskostar nákvæmt,
að sínu leyti. — Hin mikla og sem sagt er hér að framan að Indt
happadrjúga uppskera á næstl. ánarnir séu hinar einu mannlegu
ári og hinn sívaxandi innflytjenda verttr, sem sjáist á þessttm slóðum.
straumur kvað hann vera gleggstu Fáeinir „hvitir' veiðimenn eru og
sannanimar fyrir farsællegri af-l þar hér og hvar við veiðar, að
komu ibúanna og þar af leiðandi minsta kosti nokkurn tima úr ár-
áliti annara þjóða á landinu. Nú inu, og svo eru þar og trúboðar,
væri búið að fastgera verzlunar- sem lagt hafa i sölumar öll þæg-
samninga við Japana fyrir Canada indi lifsins fyrir það að ferðast uiu
hönd, af brezku stjórninni og yrðu á meðal hinna hálf-viltu Indíána
þeir lagöir fyrir þingið. Mætti og boða þeim kenningu sína.
ganga að því vístt.að þau verzlun- Gufuskipið Wrigley er eitt af
arviðskifti yrðu þessu landi hin hinum mörgu skipum, er félagið
affarasælustu. hefir smíða látið til verzlunarferða
Þá gat hann þess, að rannsókn-|á hinum norðlægu ám og stöðu-
argerðin á lífsábyrgðarfélögunum vötnum, en það er nafnkent fyrir
hintt megin ltnunnar hefði gert ag Vera bæði bezta skip félagsins
sttmt fólk hér í landi óttafult. Af og það skipið, sem stærst er og
þeirri sök hefði stjórnin , skipað lengstar fer ferðirnar af öllum
nefnd manna til að eftirlita þau þeim flota, er félagið á yfir að
ltfsábyrgðarfélög, er starfrækt ráða.
værtt hér í Canada, bæði þau, er Þegar að þvi er gætt, að á land-
aðalstöð hefðu hér, og hin sem úti- svæði, sent er fleiri hundruð þús-
bú hefðu að eins , og höftiðból und fermílur að stærð, eru hingað
ættu i öðrum löndum. og liangað stöðvar Hudsonsflóa-
Nægileg landmæling og könn- félagsins, og að auk þess, sem
ttn væri nft fram farin á legu- fjöldi veiðimanna, er leggja það
svæði austurhlutans af Grand fyrir sig að safna dýrum loðskintt-
Trunkbrautinni og verksamning- utn fyrir félagið, ertt menn svo
ar á lagning beggja aðalhlutanna, J httndruðum skiftir, sem óbeinlínis
fjögttr hundrtið mílum yrðu stað- standa í þjónustu þess, þá verður
fcstir bráðlega. tnanni ljóst hve mikill sé auðitr og
Skýrsla frá canadiska hlutan- áhrif þessa víðfræga félags. Önn-
um af vatnamálanefndinni kvað ur félög eru og til, sem reka loð-
hann verða. lagða fyrir þingið. skinnaverzlim nyrðra, og aðrir
Starf hinnar sameinttðu nefndar gufubátar en Hudsonsflóa-félags-
kvað hantt hafa dvalist um hríð lns sjast á Mackenzie-fljótinu í
og yrði því máli eigi til lykta ráð- verzlunarerindum, en alt má það
ið netrta með samningi niilli smakák kalla, i samanburði við
bcggja landanna. þetta elzta og aflmesta verzlunar-
lianti skýrði ennfremur frá því félag, sem lengst allra hefir verið
aí lögfræðingaflokkttr sá sem til- á ferð á þessutn slóðum. 1 meira
nefndttr hefði verið til að endur- cn tuttugu ár hefir Hudsonsflóa-
skoða, raða niður og sameina í félagið nú haft gufubát i förum á
skipulega heild þatt almennu Mackenzie-fljótinu.
lagafyrinnæli, sem út hefðu -------------
verið gefin síðan síðasta endttr- Eftir Peel-fljótinu, sem rennttr i
skoðttnin heíði farið fratn árið Mackenzie-fljótið eitt hundrað míl
1886, hefði nú lokið því starfi ur frá ströndum Norðuríshafsins,