Lögberg - 31.05.1906, Blaðsíða 3

LÖGBERG, FIMTUDAGINN 31, MAÍ 1906
Svefnsýkisplágan.
Hræðileg drepsótt, skaSlegri
jafnvel en kóleran, alment kölluð
svefnsýki, gæysar um innri hluta
Afriku. Engir, sem fá þennan
sjúkdóm vakna aftur eftir að þeir
hafa veikst af honum. MeS réttu
er veiki þessi talin einhver mesti
þröskuldur i vegi fyrir því, aS
hvítir menn setji þar nýlendur á
stofn. Tilefni sýki þessarar er
stunga flugu einnar.
ÞaS er þegar orSiS sannaS, aS
svefnsýkin hefir orSiS meira en
tvö hundruS þúsundum manna
aS bana og ljóslega er hægt aS
gera sér í hugarlund, hve margar
þúsundir þar aS auki hafa látiS
lífiS, áSur en þessar athuganir
voru gerSar og liafa dáiS og deyja
enn á þeim stóru ókönnuSu land-
flákum í hjarta Afríku.sem enginn
hvítur maSur hefir stigiS fæti á
svo kunnugt sé.
í Jinga ríkinu hafa þrjátiu
iþúsundir manna látist, og margar
eyjar í Victoria Nianza hafa lagst
algerlega í eySi sakir plágu þess-
arar.
Svefnsýkis-plágan er hættulegri
en kólera, sakir þess aS þeim sem
fá hana, er engin lifsvon. Ekkert
tneSal er enn fundiS, sem læknar
veikina.
ÞaS er tsetseflugan, öllurn
ferSamönnum í Afríku kunn, sem
bólusetur menn—um leiS og hún
stingur—meS þeim banvæna gerli,
sem veldur veikinni. Fullkunnuert
hefir þaS veriS um langan tíma, aS
nautgripir og hestar drápust af
sting þessarar flugU, en þaS er
ekki fyr en rétt nýlega, sem sá
sannleiki kom í ljós, aS maSurinn
var ekki undanþeginn.
ÞaS eru aS eins þrjú ár síSan
vísindamennirnir komust aS þessu
og síSan hefi veikin drepiS svo
marga menn, sem þegar er frá
skýrt hér á undan.
Fyrir þremur vikum siSan hélt
hinn heimsfrægi prófessor, Robt.
Koch fyrirlestur um svefnsýkina,
sem hann hafSi veriS aS rannsaka
undanfariS. Hlýddu til helztu
vísindamenn Þýzkalands, ásamt
sjálfum keisaranum Vilhjálmi.
Eins og skiljanlegt er, þá láta
’ÞjóSVerjar sig iþessi vandræSi
miklu skifta, vegna þess aS drep-
sóttin vofir yfir nýlendum þeirra,
og Jítur jafnvel út fyrir aS eySa
þær og tálma fyrir því aS aSrar
nýlendur verSi settar á stofn í
ýmsum þeim frjósömu landsvæS-
um þar sySra, sem þeir
hafa lifaS í voninni um aS reistar
yrSu, og búist enda viS stórborg-
um þar meS framtíSinni, og mikl-
um viSskiftahagnaSi.
Prófessor Koch fullyrSir, aS
•veikinnar hafi orSiS vart á vestur-
Ætrönd Afriku þegar á liSinni öld,
en á allra síSustu árum hefir þó
fyrst fariS aS kveSa bæSi aS út-
breiSslu hennar og skaSsemi. Nú
geysar hún yfir innri hluta Afríku
•eins og logi yfir akur.
Á bökkum Victoria Nianza
fundu vísindanienn þeir, er rann-
sóknirnar gerSu, fjölda þorpa, er
lagst höfSu í eySi, og voru um-
vafin þyrnigerSum, svo aS auSséS
var aS þau höfSu veriS óbygð um
langan tíma. Margar af eyjunum
í vatninu, sem áSur fyrri voru
þéttbvgðar, fundu þeir og í al-
gjörri auSn. í stórri nýlendu í
nánd við Ripon Falls, þar sem i-
búar höfðu verið eins margir og í
Canton, Ohio, eða Montgomery,
Ala., fundu þcir engan lifandi
tnann.
Fyrst eftir aS kunnugt varS um
banvæni flugubitsins fyrir inn-
fædda, var það álit manna, að Ev-
rópumönnum stæði engin hætta af
því. Á þessum síðustu árum hefir
þó sannast, að svo er eigi, iþvbaS
nokkrir hvítir menn hafa látist af
veikinni, þó þeir séu ntjög fáir
enn# sem betur fer.
Þá barst og fyrir fáum dögum
sú fregn til Fnglands, aS undir-
foringi einn, Tullock aS nafni, er
var í fylgd með hinni konunglegu
sendinefnd, er gerS var út af
Rretastjórn, til að rannsaRa svki
þessa í Afríku, hefði fengifl veik-
ina þegar liann var aS krvfja
rottu, sem hann í tilraunaskyni
hafði sprautaS sóttkveikjuefninu
inn í. Hann kvað hafa strax
verið sendur heimleiðis til Eng-
lands, en ekki hugaS líf.
Fyrir fáum mánuSum síSan rit-
aSi læknir frá Austur-Afríku, ný-
lendum ÞjóSverja, heim til ætt-
lands síns, og kvaðst hafa fundiS
tvo þýzka menn sjúka af Iþessari
veiki, á spítalanum í Entebbe. í
skvrslu sinni þar að lútandi segir
hann svo:
„Sjúkdóminum veldur oftast
nær tzetseflugan, eSa stungan eft-
ir hana; þó getur sóttnæmiS bor-
ist á annan hátt. Sjaldan virðist
nema tvö prct. af þeim sem bitnir
eru, hafa móttækileglcik fyrir eit-
ur þetta. Og enn sem komiS er
leikur nokkur vafi á því, hvort
eitriS stafar beinlínis frá flugunm
sjálfri, eða hvort hún fær þaS í
sig af dauðutn fiski.
Á einu sjúkrahúsi voru tilraun-
ir gerðar á fjörutíu öpum, og sótt-
kveikjuefninu sprautað undir húð-
ina á þeim. Drapst helmingurinn
af þeim innan tveggja mánaða.
Hinir, sem lifSu af, ttrðu skin-
horaSir áður en þeir ttrSu full-
hraustir eftir verkanir eitursins.“
Tsetseflugan bítur öll spendýr,
sem hafa lieitt blóð, en sérstaklega
virðist hún ráðast að nautgripum
og hestum. Hún er stærri en vana-
leg húsfluga, og er skvld óskaS-
legri flugutegund í Afríku. TiS-
ast heldttr hún sig í saggaríkum
héruðum, umhverfis fen, ár og
stöSuvötn.
Svo er flugan skæS stórgripum,
að á stórum svæSum í Afríku
helzt íbúunum ekki á nokkrum
hesti, og eru tnúlar því hafðir í
þeirra staS, sem þola bitið betur.
Nokkru. eftir að mönnum varS
ljóst, hvaS skaðvæn flugan var
hestunum, komust menn aS raun
um, að nautgripir þoldu bitið ekki
heldur. BæSi nýlendumenn og
landkannendur tóku eltir því, að
þegar þeir ferSuðust langar leiSir
um Afríku, mistu þeir fjöldann
allan af uxum þeim, sem þeir
höfðu fyrir flutningsvögnunum,
oftast eftir aS þeir höfðtt ferðast
vissan dagafjölda. Lengi vel var
mönnum þó óljóst að tsetseflugan
væri orsök í þessu, og þegar lesta-
menn lögSu á stað inn i nteginland
Afríku, bjuggust þeir við því sent
sjálfsögSu aS misst meira og
minna af keyrslu-uxum sínum úr
hinni undarlegu „nautgripapest."
Þegar sú staSreynd fékst, aS
flugan olli þessari sýki í gripun-
um, varð þaS álit alment að múl-
ar þyldu bitiS. Það var hægt aS
ferðast meS þá vikum saman ttm
þau héruS. þar sem mest kvað að
flugunni án þess að nokkuð bæri
á þeim.
Samt varS sú rattnin á síðar, að
þó hei.ll mánuður og enda lengri
tími væri liðinn frá því að þeir
vortt bitnir af flugunni, hrundu
þeir niSur ef .rigning kom.
Þegar skinnið var flegið af
þeim, sáust sömu gulu blettirnir í
kjötinu, hingað og þatigað, sem
komu undan bitinu á nautum og
hestum, er flugan hafði drepið.
Komist sóttkveikjuefniS í lík-
atna manns, er það enn lengur að
búa um sig, áSur en vart verSur
viS veikina.
Rannsóknir þar að lútandi hafa
sýnt, að verkanir þess hafa komið
fram jafnvel eftir fimm ára tírna.
Komist gerillinn inn í likamann og
fái þroskunarskilyrði sín þar, er
dattSi óhjákvæmilega afleiöingin,
eftir því sem rannsóknirnar bera
meS sér.
Hvervetna .lýsir sýkin sér, þeg-
ar maSurinn verður fyrir henni,
með sömu einkennum.
Nokkra daga, og jafnvel miklti
lengur i sumuni tilfellum, er hinn
stungni sjúkur. Smátt og smátt
fer sjúklingurinn að verSa dauf-
ari og fjörminni, og þjáist af ön-
uglyndi; vill helzt draga sig út úr
og hafa sem minsta samblendni
við aðra, og talar tíöum við sjálf-
an sig. Augnalokin síga niSttr og
hann getur naumast opnað augun
þegar á líSur. Hann fær hitasótt
og óráð; deyfðin og magnleysið
evkst og svefndrunginn yfirbugar
liann. — Svefnmókiö helzt alla tíð
en vanalega blundar hinn veiki að
eins og sefur ekki fastar en svo,
að hægt er aö vekja hann með því
að kalla til hans.
Það er ómögulegt að koma fjöri
og þrótt í hann aftur. Engrar út-
gufunar úr líkamanum verSur
vart, og aS síöustu fellur sjúkl-
ingurinn í algert óminnisdá og
vaknar aldrei upp frá því.
Undir forustu dr. Brumbt, sem
er frægur læknir á Þýzkalandi,
lagði mikill flokkur vísindamanna
og lækna á stað til Afríku til að
rannsaka þessa veiki. Var sú för
gerS að tilhlutan þýzku stjórnar-
innar. Bretastjórn bauð út öðrum
leiðangri, og hafa hvorttveggja
sendinefndirnar rannsakað sýkina
af miklum dugnaði. Prófessor
Koch, sem áður var minst, hefir
þar á móti verið einn sins liðs viS
slíkar athuganir undanfarna siö-
ustu mánuSi.
Eins og fyr er á drepið var þaö
lengi framan af trú manna, að Ev-‘
rópumenn væru væru alls ekki
móttækilegir fvrir veikina. En
þessar síöustu rannsóknir sanna
nú einmitt það gagnstæöa.
Að eigi fleiri Evrópumenn hafa
sýkst, en reynd hefir á orðið, þar
sem hinir innfæddu hafa dáið
hrönnum saman, mun að sjálf-
sögðu fremur að þakka hyggilegri
aðferð þeirra og betri aðbúnaöi.
Evrópumenn sofa þar syöra tiðast
undir flugnaneti og leitast viS aS
verja sig fyrir öllum skorkvikind-
um eftir föngum.
Sú er hin ríkjandi skoðun vís-
indamanna, er fengist hafa við
þessar rannsóknir, aS tsetseflugan
flytji eitriS likt og sú stallsystir
hennar, sem veldur gulusýkinni.
Próf. Kocli lítur svo á, að svefn
sýkin, sem er ein tegund bólgu í
heila og mænu-himnunum, hafi
mikinn hluta næstliöinnar a'ldar
veriS kunn á vesturströnd Afriku,
þó lítið hafi kveðiS þar að henni,
því aS flugan hélt sig þá mest upp
í ineginlandinu kring um ár og
stöSuvötn þar.
ÁSur en Evrópumenn komu til
skjalanna í Afriku, réðu margir
kynþættir hinna innfæddu yfir
innri héruðum álfunnar. Hver
þeirra um sig bjó á afskömtuöu
svæSi, eða í litlu riki. Þeir áttu í
sífeldum ófriði sín á milli.
Af því leiddi það, að þeir
höfðu engin náin kynni hverjir af
öðrum innbyrðis og engin friösam
leg verzlunarviSskifti, eSa heim-
sóknir, og hver flokkurinn um sig
yfirgaf því nær aldrei átthaga
sína.
Þess vegna fluttu þeir, er sýkst
liöfðu af veikinni, hana ekki burt
úr héraði sínu yfir til fjarliggj-
andi staöa.
Þegar Evrópumenn náöu fót-
festu í álfunni og yfirráðum yfir
hinum innfæddu, bældu þeir niöur
þessar sífeldu illdeilur og ófriS,
sem veriö haföi meðal þeirra.
Stundum urSu þeir jafnvel aS
gera foringjana að þrælum sínum
til þess að fá því framgengt.
Þegar friður og spekt var komin
á, um víöáttumikil landflæmi þá
fóru verzlunarviSskifti að blómg-
ast, og ýmsar stofnanir voru sett-
ar á fót til að lífga þau. Áttu að-
gang aS þeim þeir hinna innfæddu
er gáfu kost á sér til að vinna
þar.
Þegar svertingjarnir sáu aS,
að þeir gátu ferSast um öruggir
eftir vild, létu þeir ekki á sér
standa aö nota tækifæriS. Sumir
gengu í þjónustu kaupmanna,aör-
ir vistuðust sem burðarmenn, ræð-
arar, hermenn eöa verkamenn.
Þetta leiddi til þess að svefn-
sýkin breiddist út. Þjóðflutning-
ar færSu hana inn í hjarta Afríku,
þar sem mest er um tsetsefluguna.
Enn fremur ráku Evrópumenn,
sem settust að á ströndinni og
færöu þaðan út kvíarnar inn í
landið, hina innfæddu á undan sér
á líkan hátt og Ameríkumenn hafa
hrakið Indíánana. Vegabætur þær
og brýr og járnbrautir, sem bygð-
ar voru inn í meginlandiS, hjálp-
uðu til að breiöa sýkina út, þar eS
fjöldi manna varð að starfa við
lagningu þeirra um skógana, fen-
in og árnar, þar sem flugan átti
vist aösetur.
ASal ból veikinnar eru héruöin
ttmhverfis Loang og bakkar Con-
go-fljótsins, sérstaklega þegar inn
í landið kemur. Þar gengur sýk-
in sem landfarsótt. ÞaSan hefir
hún breiðst austur eftir til Many-
ema Kassai og Ouganda.
Uggaö er og uin Efra Egifta-
land og lönd Englendinga í Aust-
ur Afriku. Svo er að sjá, sem
ekkert fái stöðvaö þessa drepsótt
þar, sem skilyrSi eru fyrir hendi
til þess aö hún geti magnast. Hún
grípur Araba og Evrópumenn svo
sem hina innfæddu. Hún virðist
ekki lengur ætla að gera sér þjóöa
mun.
Sú skoðun aS flugan 'flytji sótt-
kveikjuefnið, stvSst mjög við þá
reynslu, aS sýkin þróast hvergi
þar sem flugan á ekki heima.
Veikin hefir þannig borist til An-
tillaeyjanna, en dáiS þar út með
þeim er fluttu hana. Þar er eng-
in tsetsefluga.
Flugan sveimar yfir ám og
stööuvötnum í Afríku, og er þar
til miki.ls háska fvrir ræðara og
ferðamenn. Hún er vis meS aö
stinga eina tíu eða tólf menn áöur
en hún er ánægS með blóöiö og,
fer að sjúga þaö.
Próf. Koch hvggur, að hægt sé
aö uppræta sýkina í tíma með þvi
að hefja öflugt stríö á móti flug-
unni og eySileggja hana.
„EySíS flugunni," segir liann,
„og þá mun sýkin devja út.“
Ágætt meöal til að eyða flug-
unni telur hann muni vera, að
brenna lágu kjarr-runnana, sem
er uppáhalds dvalarstaöur hennar.
Sein betur fer æxlast hún ekki ört.
Hún verpir ekki eggjum, en fjölg-
ar meS skiftingu (dýrið dettur í
tvo eða fleiri hluta), og eignast að
eins eitt afkvæmi í senn. ÞaS er
fullvaxin lirfa ('ormur), sem síðan
breytast skjótt í pupu (meö ham-
skiftingu), og er oröiö aö fullvax-
inni flugti eftir sex mánuði.
Að því sleptu hve skaövæn svk-
in er í sjálfu sér, og hve íflörg
mannslif hún hefir hremt í Afriku,
sérstaklega meðal hinna innfæddu
manjia þar, þá er lítill vafi á því,
að %’m vofir yfir nýlendum því
nær allra meginþjóða Evrópu þar
í álfu. Þjóðverjar, Englendingar,
Belgar, Frakkar, Italir og Portú-
galsmenn og ýmsar fleiri þjóðir
eru aS leggja þar lönd undir sig
og hafa miklar afurSir, verzlunar-
viðskifti og sumar nokkurn fólks-
flutning þangaö, og hafa þjóðirn-
ar verið að fjölga fólki í þeim
nýlendum sínum með útflutningi
heiman að, og smáaukið yfirráð
sín meS því móti.
Takist nú ekki að hefta þessa
banvænu drepsótt, þá er næsta
tvísýnt um, að allar þær mörgu og
miklu fjárhagsvonir, sem Evrópu-
menn hafa vænt sér svo iflikils af
í Afríku, rætist nokkurn tíma.
ÞaS er þó i fljótu bragöi næsta
undarlegt, að ekki stærri eða mik-
ilfenglegri skepna en flugan er,
skuli stööva framrás heimsmenn-
ingarinnar í miklum hluta einnar
álfunnar og verja siðuSu þjóöun-
um auöæfi þau, sem þær þrá og
mæna þar eftir.
('Lausl. þýðing.)
-------o-------
Barnanieöal
Meðal, sem heldur börnunum
heilbrigSum, eða læknar þau þeg-
ar þau eru sjúk, er óviðjafnanleg
eign. S.líkt meöal er Baby’s Own
Tablets. Þessar Tablets lækna alla
maga og innýfla sjúkdóma og
veita væran og endurnærandi
svefn. Og móðirin hefir tryggingu
fvrir að þær ekki hafa inni aö
halda minstu vitund af eitruðum
efnum, sem eru í flestöllum öðrum
svonefnduin meðulum. Þcssar
Tablets eru jafn hollar nýfæddum
börnum eins og þeim sem eldri
eru. Mrs. Robt. Currie, Loring,
Ont., segir: „Baby’s Own Tablets
hafa reynst mér ágætt meðal til
þess aö lækna vindþembu og aSra
barnasjúkdóma. Þér getiS fengið
þessar Tablets hjá öllum lyfsöl-
um, eSa sendar meö pósti, fyrir
25C. öskjuna, ef skrifaS er til
„The Dr. Williams Medicine Co„
Brockville, Ont.“
------o-------
The Winnipeg Painte* G\ass. Co. Ltd.
Góður húsaviður J
unninn og óunninn, bæöi í smá og
stórkaupum. Veröið hjá okkur
hlýtur að vekja athygli yðar.
Nauðsynin á að fá bezta efni-
viðinn sem bezt undirbúinn er öll-
um augljós. Með ánægju gefum
vér yður kostnaðar-áætlanir.
The Winnipeg Paint & Glass.Co. Ltd.
’Phones: 2750 og 8282
Voruhiis & horntnu á 9t
Joseph Street og Gertrnde
Ave. Fort Rouge. __J
CANADA NORÐYESTURLANDIÐ
REGLXJR VTO LAXDTÖKU.
Af OUum sectlonum meS Jafnrl tölu, sem tilheyra sambandsstjórninnl.
I Manltoba, Saskatchewan og Alberta, nema 8 og 26, geta fJölskylduhöfuB
og karlmenn 18 ára etSa eldrl, tekiö sér 160 ekrur fyrlr helmiUsréttarland.
þa8 er a8 segja, sé landiB ekkl á8ur tekiS, e8a sett tll s!Bu af stjörninni
tii viBartekJu e8a elnhvers annars.
IXNRITUX.
Menn mega skrifa sig fyrir landlnu & þelrri landskrifstofu, sem næ«t
Mggur landinu, sem tekiB er. Me8 leyfl lnnanrlkisráSherrans, e8a lnnflutn-
inga umboSsmannslns 1 Winnlpeg, eSa nsesta Domlnion landsumboSsmarvna
geta menn geflB Ö8rum umboS til þess a8 skrlfa sig fyrir landi. Innritunar-
gjaldi8 er i 10.00.
HEIMII.ISRÉTTAR-SK YI.DUR.
Samkvæmt núgildandi lögum, verSa landnemar a8 uppfylla heimilh*-
réttar-skyldur slnar á einhvern af þeim vegum, sem fram eru teknlr 1 eft-
lrfylgjandi töluliSum, nefnilega:
1. —A8 böa á landinu og yrkja þa8 a8 minsta kosti I sex mánuBi 4
hverju ári 1 þrjú ár.
2. —Ef faBir (e8a möBlr, ef faBirinn er látinn) etnhverrar persónu. sem
heflr rétt tll a8 skrifa sig fyrir heimilisréttarlandi, byr t búJörB I nágrennl
viS landiS, sem þvlllk persóna heftr skrlfaB sig fyrlr sem heimlllsréttar-
landl, þá getur persónan fullnægrt fyrlrmælum laganna, a8 þvl er ábú8 4
landlnu snertlr á8ur en afsalsbréf er veitt fyrir Því, á þann hátt a8 hafa
helmili hjá föSur slnum e8a mó8ur.
3. —Ef landnemi heflr fengiB afsalsbréf fyrir fyrri helmliisréttar-búJörO
sinni e8a sklrtelni fyrlr a8 afsalsbréflS verái geflS út, er sé undirrita8 t
samræml viB fyrirmæli Dominlon laganna, og hefir skrifa8 sig fyrir siSari
heimillsréttar-búJörB, þá getur hann fullnægt fyrirmælum laganna, a8 þvt
er snertir ábú8 á landlnu (sI8art heimillsréttar-búJörBirmi) áBur en afsato-
bréf sé geflS út, á þann hátt a8 búa & fyrrl heimlIisréttar-JörSlnnl, ef sl8art
helmilisréttar-JörBin er 1 nánd vi8 fyrri heimllisréttar-JörBlna.
4. —Ef landnemlnn býr a8 staSaldri á búJörB, sem hann heflr keypt,
tekiB i erf8ir o. s. frv.) 1 nánd vi8 heimilisréttarland þa8, er hann heflr
skrifaB sig fyrir, þá getur hann fullnægt fyrirmælum laganna, a8 þvl er
ábúS á heimillsréttar-JörBinnl snertir, á þann hátt aS búa á téSrl elgnar-
JörS sinnl (keyptu landi o. s. frv.). ' _
BEIÐXI UM EIGNARBRÉF.
ætti a8 vera gerB strax*'eftir a8 þrjú árin eru HBin, annaB hvort hjá næsta
umbo8smanni e8a hjá Inspector, sem sendur er til þess a8 skoBa hvaB 4
landinu heflr veri8 unniB. Sex mánuBum áBur verBur ma8ur Þð a8 hafa
kunngert Dominlon lands umboBsmanninum i Otttawa þa8, a8 hann ætll
sér a8 blSja um elgnarréttlnn.
LEIBBEINTXGAR.
Nýkomnlr innflytjendur fá á innflytjenda-skrifstofunnl f Wlnnlpeg, og 4-
öllum Dominlon landskrifstsfum innan Manitoba, Saskatchewan og Alberta,
Iei8belnlngar um þa8 hvar lönd eru ðtekin, og alllr, sem 4 þessum skrif-
stofum vinna veita innflytjendum, kostnaSarlaust, lelSbelningar og hjálp tll
þess a8 ná 1 lönd sem þeim eru geBfeld; enn fremur allar upplýslngar vi8-
vtkjandl timbur, ko)a og náma lögum. Allar sllkar regiugerBlr geta þelr
fengl8 þar geflns; elnnig geta rrenn fengiB reglugerölna um stjðrnarlönd
innan Járnbrautarbeltlsins I Brltish Columbla, me8 þvl a8 snúa sér bréfleg*
til rltara innanrlkisdeildarlnnar 1 Ottawa, lnnflytJenda-umboBsmannsins í
Winnlpeg, e8a til einhverra af Ðomlnlon lands umboBsmönnunum 1 Manl-
toba, Saskatchewan og Alberta.
þ W. W. CORY,
Deputy Minlster of the Intertor.
Auglýsing.
■ Ef þér þurfið a8 senda peninga til ís-
lands, Bandaríkjanna eða til einhverra
staða innan Canada þá notið Dominion Ex-
press Company's Money Orders, útlendar
ávlsanir eða póstsendingar.
LÁG IÐGJÖLD.
Aöal skrifstofa
482 Muin St., Winnipeg.
Skrifstofur víðsvegar um borgina, og
öllum borgum og þorpum víðsvegar um
landið meðfram Can. Pac. járnbrautinni.
PLUMBING,
hitalofts- og vatnshitun.
The C. C. Young Co.
71 NENA ST,
’Phone 3669.
Ábyrgö tekin á að verkið sé vel af hendi
leyst.
Sárar brjdstvörtur.
Þetta má lækna meS því að
bera á Chamberlain’s Salve jafn-
skjótt og barnið hefir sogið í hvert
skifti. Þerra skal það síðan af
með mjúkum klút áður en barnið
aftur er lagt á brjóst. Margar
æfðar hjúkrunarkonur hafa notaS
þetta salve með bezta árangri.
Kostar 25C. askjan. Selt hjá öll-
Robert D. Hird,
SKRADDARI.
Hreinsa, pressa og gera við föt.
Heyrðu lagsi! Hvar fékkstu þessar buxur?
Eg íékk þær í búðinui hans Hirds skradd-
ara, að 156 Nena St„ rétt hjá Elgin Ave,
Þær eru ágætar. Við það sem hann leysir
af hendi er örðugt að jafnast.
Cleaning, Pressing,
Repairing.
156 Nena St. Cor. Ei«in av«.
.. Mjaðtnagigt lœknuð eftir
tuttugu ára bjáningar.
I meira en tuttugu ár þjáðist
Mr. J. B. Massey, 3322 Clinton
st.,Minneapolis,Minn„ af mjaSma-
gigt. Kvalirnar, sem hann .leið,
vortt óþolandi. Ekkert gat linaS
þær né læknaS fyr eti hann fór að
brúka Chamberlain’s Pain Balm.
Þegar búiS var að eins einu sinni
að bera þann áburð á linuSust
kvalirnar svo sjúklingurinn gat
fengið væran svefn.og þegar hann
var búinn úr einu glasi, vrar hann
orðinn albata. Mr. Massey segir
frá þessu öðrum til eftirdæmis,
sem líkt kann að standa á fyrir.
Ef þér þjáist af mjaSmagigt, þá
ættuS þér að reyna 23C. glas af
Pain Balm og ganga úr skugga
um ágæti þess og hversu fljótt
þaS verkar. Fæst hjá öllum lyf-
sölum.