Lögberg - 19.09.1907, Blaðsíða 3

Lögberg - 19.09.1907, Blaðsíða 3
LÖGBERG, FIMTUDAGINN 19. SEPTEMBER 1907 3 Smjörið verður betra ef Windsor smjörbús salt er brúkað. Það er svo hreint og bragögott. Hjá öllum mat- vælasölum. Benedikt Gröndal dáinnl ísland harmar óskasonar lát, Eftir blys frá dagsins ljósa- göngum bendir dögg á blíðrar móður grát —blómstra-tár á næturinnar vöngum. ísland grætur,—dauðinn lífskraft lamar, —lista-höndin skrifar aldrei aldrei framar. Sálin ung í ellifjötrum hló, andinn var sem bylgju-glæstur marinn, hjartað trygt í hetju brjósti sló, hann var fordild óvinurinn svar- inn. Drúpir hjóð, er hættir lijarta- slætti hans, sem fyrrum landsins börnin kætti. ur til framboðs frá einu firma eða verksmiðju, en 100 kr. viðbótar- gjald fyrir hvern, er leyfishafi hefir umboð fyrir að auk.j Um dánarskýrslur. Flutningsm. G. Björnsson, Ól. Thorlacius, Jón Magnússon. Um aukning á hlutafé íslands- banka upp í 5 miljónir kr. Flutn- ingsm. Lárus H.Bjarnason. Frum- varpið er að eins ein einasta lina, en sú lína þyrfti sannarlega ræki- legrar athugunar við. Nefnd: Tr. G., Ól. Br., L. H. B., Jón í Múla Stef. Stef. fSkf.J. Tr. Gunnarsson og Þórhallur Bjarnarson flytja frumv. um að veita landsbankanum heimild til að gefa út og selja bankaskulda- bréf, og má öll upphæð þeirra samanlögð nema alt að 2 miljón- um króna; skulu greiðast af þeim 414 af hundraði í ársvexti. Trygg- ing fyrir bankaskuldabréfunum er eign bankans og ábyrgð land- sjóðsins,, og skal tryggingin vera jafnt fyrir vöxtum sem höfuöstól skuldabréfanna. Upphæð skulda- bréfanna skal vera 100 kr., 1,000 kr. og 10,000 kr. og undirskrifar ráðherrann og stjórn landsbank- ans.— Þegar 5 ár eru liðin frá því að auglýst hefir verið að bankinn sé farinn að gefa út skuldabréfin, skal bankinn innleysa þau aftur á næstu 20 árum með hlutkesti. Útgáfa og innlausn skuldabréf- anna liggur undir eftirliti land- stjórnarinnar og endurskoðunar- manna landsbankans. Þm. Reykvíkinga flytja frv. um lóðarlögnám vegna vatnsveitu Reykjavíkur um vatnsskatt o. fl. Nú er brostin hljómsterk harpan þin; hljómar þó í stréngjum minning- anna — ómar verma, eins og sólin skín, öðling hæstur skálda-snilling- anna! — Þýður óm-blær, — þrumu-raddir samar, þó að höndin leiki aldrei framar. Bak við djúpan huldu-blandinn hljóm heyrast kliðir íslands náttúrunn- ar; fuglakvak um fjöll og dal og blóm fegra þínar gígjuraddir kunnar. — Snýr nú sál frá landi norður- ljósa að lindigöngum Paradísar-rósa. íslands Nestor, íslands mikli son! ástarþakkir fyrir störf þín liðin! Lifi andinn !—ódauðleikans von óskar þér í bliðan himin-íriðinn. — Eins og kæran gimstein geymir Saga Gröndals nafn, um fósturlandsins daga. L. Th. —Ingólfur. Fréttir frá íslandi. Brunamálanefndin samið nýtt frv. um brunamál. Frv. um löggilding eystri enda V'iðeyjar móti Gufunesi flytur Á- gúst Flygenring. Nefnd í Nd.: Um lausnamenn, húsmenn, og þurrabúðarmenn, Pétur Jónsson éskrifarij, Skúli Th. ("form.J, Jó- hannes Ólafsson. Eldhúsdagurinn var á mánudag- inn var (12. Ág.J, og virtist hann vera fremur daufur. Framsögu- lögu síðasta alþingis, um að uían- bæjarnemendur fengju að garga undir árspróf í mentaskóalaaum. —Með því 'fyrirkomulagi sem .ú væri, væri skólinn að eins f.vrir Reykvíkinga og efnamenn. Styrk- urinn hefði verið lækkaður. -- Undantekningar með aldursUk- markið vildi ræðum. að hægt væn að gera. — Fastan tímakentia a með 1400 kr. launum hefði stiérr:- in skipað þvert ofan í vilji siðasta þings og gæfi stjórnin þeim mantii 600 kr. árlega. — Hreppsnefndar- mönnum í Neshreppi utan Enms hefðu eftir tillögu stjórnarinnar, verið synjað um að skjóta dómi til hæstaréttar. Klemens Jónsson landritari, er mætti á þinginu í forföllum ráð- herrans, hélt upp svörum fyrir stjórnina. Engu svaraði hann unt þingrofið, en i ritsímamálinu fanst honum eðlilegt að ,þeir, er byggðu utan þjóðbrautar gætu ekki notið sömu hlunninda og þeir er búa í þjóðbraut.— En heldur hart fanst honum að heimta 2-3. af upphæð- inni, þótt eitthvað yrði heimtað. — Stórlán ætti að taka til lengri tíma. —Eðlilegt að hækka laun safna- varðanna, þegar störf þeirra yrðu aukin, enda væri miklu dýrara að lifa nú, heldtir en fyrir fám árum. —Öðru máli væri að gegna um skógarvarðarstöðuna, og hefði sér blöskrað Það, er hann hefði sann- frétt að þingmenn í fyrra hefðu lofað þeirn Prytz og Ryder þess- ari upphæð. — Þeir hefðu ef til vill verið í töluvert öru skapi. fÞessum staðhæfingum um loforð þm. var mótmælt allsstaðar á þing mannabekkjunum með “Ekki satt”J.—Um skólann svaraði land- Nd. hefir [ ritarinn nokkru, og að því er tíma- kennarann snertir, þóttist stjórnin hafa farið eftir ummælum fram- sögumanns fjárlaganefndarinn frá 1905 ('Péturs Jónssonarj.—Stjórn in hefði ekki séð neina ástæðu að leggja til,að rnálið úr Snæfellsnes- sýslu færi til hæstaréttar, því að væri sannarlega ekki til sóma að senda slik mál út. Skúli Thoroddsen svaraði ræðu þessari, og Pétur Jónsson gat þess að það væri ef til vill ekki rétt mikil þægindi eru það að geta ferðast yfir þetta svæði i þurrum og hlýjum járnbrautarvagninum. Brátt komum við til Selkirk. Eigi er sá hluti bæjarins viðkunn- anlegur, sem næstur er járnbraut- inni. Lágt er þar og blautt, og sézt á húsaþökin hingað og þang- að rnn í skóginum, en bærinn er sagður að vera ásjálegur' þegar fjær dregur járnbrautinni. Eigi stönzuðum við lengi í Sel- kirk, en héldum leið okkar norður eftir. Eg beið með óþreyju að sja Winnipegvatn, þetta mikla risa- vatn. Oft hefi eg athugað það á landabréfinu, lesið nöfnin íslenzku vestan við það, en aldrei hafði eg komið að Því. Það stendur ætið i nánu sambandi við landnáms- sögu Nýja Islands í liuga mínum. Eg var í þesum hugleiðingum, þegar eg leit upp. Blasti þá vatnið við mér i gegn um rjóður í skóg inum eins og silfurlitur flötur. Smá öldugárar sáust á vatninu CANADA NORÐYESTURLANDIÐ Sólargeislarnir dönsuðu á þeim maður fjárlaganefndarinnar (Jón hermt, sem stæði i ræðu sinni 1905 Jónssonj hóf umræðurnar ogýog vitnað hefði verið í, að öll skýrði í fám orðuni frá helztu nefndin hefði verið á sama máli breytingunum, er nefndin hefði j með tímakennarann. — Ólafur gert á frv. stjórnarinnar, en þærj ólafsson mintist á Akureyrarskól- hefðu lítið raskað f járhagnum, og | ann og skýrði frá ýmsu, er hann væri hann nær því eins og eftir hefði frétt, um það er aflaga færi, frv. stjórnarinnar.— Þá hóf Skúli Thoroddsen að vanda liinar póli og óskaði eftir upplýsingum frá stjórninni, hvort sagnir þær væru tisku umræður, og hafði hann ým-; á rökum bygðar. — Landritari islegt að athuga við framkomu svaraði ræðu Ólafs.og kvaðst hafa stjórnarinnar. Gat hann þess í, heyrt þess getið, og taldi sjálfsagt upphafi, að það væri að eins | að stjórnin reyndi að kippa því í brotnuðu og dreifðust. Vatnið hreyfði sig þunglama- lega. Virtist mér sem sorgblandinn dul-myrkvi hvíldi yfir því. Þótt- ist eg skilja, af útliti Þess, að þvi væri vel kunnug sagan, Nýja Is- lands bygðarinnar, eins og hún leggur sig. Þannig kont vatnið ntér fyrir sjónir þetta kveld, og þannig er það ætíð, þegar eg lít yfir það Mér finst útlit þess vera þrungið af endurminningum. Innan stundar komum við til Gimli. Bæjarstæðið er sketntilegt Það liggur við vatnið og er um girt af skógi á þrjá vegu; fremur er þar hálent. Gimli getur orðið fríður bær með tímanum, en litið er honum haldið til. Það er skaði, þv margur, sem kentur til Gimli hyggur hann vera rétt sýnishorn af Nýja íslandi. Satnt hafa verið gerðar umbætur upp á síðkastið Mun mest af þeim vera fyrir til stilli einstakra manna. Eiga þeir þakkir skilið fyrir þær. Nú búast menn við bæjarstjórn. Má þá vænta. aö ntargt færist í lag. Higi gat eg séð eins mikið af Nýja íslandi sem eg vildi. Komst eg eigi lengra norður en í ntiðja bygðina. Það er margur fríður blettur á þeirri leið. Hingað og þangað eru leifar af híbýlum Þeirra, sem hafa skift um bústaði; líkjast þær mjög fornmannarúsl- unum á Islandi: það vottar fyrir veggjum og dyrum, en alt grasi gróið. REGLCR VI« LAXDXÖKC. , secttonum me8 jatnrl tOlu, sem tllheyra samiandMtJiruian., LvT, Saskatchewan og Alberta, nema 8 og 26, geta fjölskylduhöfu* ufititarlm«an 18 &ra etSa eldrl' tekiS sér 160 ekrur fyrir helmiUsréttarland, pao er a8 segja, sé landlB ekki ftBur tekiS, e8a sett tll slðu af stjörninai tli vlBartekJu e8a elnhvers annars. INNRJTUX. Menn mega skrlfa sig fyrlr iandtnu & pelrri landskrifstofu, Bem naMi llggur landinu, sem teklB er. Með leyfl lnnanrlklsréBherrans, eBa innflutn- inga umboBsmannsins I Wlnnipeg, eða nsesta Dominion landsumboðsmanna geta menn geflB öðrum umboB til pess a8 skrifa slg fyrir landi. Innritunar-- gJaldtB er »10.00. IIEIMr ISRÉTTAR-SKVLDUR. Samkvaemt núgildandl lögum, verBa landnemar aB uppfylla helmltls- réttar-ekyldur slnar & einhvern af peim vegum, sem fram eru teknlr I eft- irfylgjandi töIuliBum, nefnilega: *•—A8 búa & landlnu og yrkja pa8 a8 mlnsta kostl I sex mánuBl t hverju ári i prjú áx. »■—Ef faBlr (e8a móBlr, ef faBirlnn er l&tinn) elnhverrar persónu, H-a heflr rétt tll a8 skrifa slg fyrlr helmillsréttarlandl, býr t bóJörB i n&grenni við landiC, sem pvillk persóna heflr skrlfaB slg fyrir sem helmllisréttar- landl, p& getur persónan fullnægt fyrirmælum laganna, aB pvi er ftbúB & landinu snertlr &8ur en afsalsbréf er veltt fyrlr pvl, & pann h&tt aB hafa heimlH hj& föBur sinum eBt. mðBur. *—Ef landneml heflr fengið afsalsbréf fyrir fyrri heimilisréttar-bújört slnal eBa sklrteinl fyrir a8 afsalsbréfl6 verðl geflB út, er sé undirritaB i samræml vi8 fyrlrmæll Domlnion laganna, og heflr skrlfaB slg fyrlr slSsr* helmillsréttar-bújör8, p& getur hann fullnægt fyrirmælum iaganna, aB prl er snertlr &bú8 & landlnu pslðarl heimlIIsréttar-búJörBlnni) &8ur en afsals- bréf sé geflB út, & pann h&tt aB búa & fyrri helmlllsréttar-Jör81nni, ef siðart helmlllsréttar-Jör81n er i n&nd v!8 fyrri heimilisréttar-JörBina. 4.—Ef iandnemlnn býr aB staBaldri & búJörB, sem hann heflr keyvt, teklB I erfSIr o. a frv.) i n&nd vi8 helmllisréttarland paB, er hann heflr skrlfaS sig fyrlr, P& getur hann fullnægt fyrlrmælum laganna, a6 pvt er &bú8 & helmlllsréttar-JörBinni snertir, & pann h&tt a8 búa & téBri elgnar- JörB slnnl (keyptu landl o. s. frv.). BEIÐNI USI EIGNARBRÆF. 1 ætti a8 vera gerB strax eftir a8 prjú &rin eru 118tn, annaB hvort hj& næsta umboBsmannl e8a hj& Inspector, sem sendur er til pess aB skoða hvaB t landlnu heflr verl8 unni8. Sex m&nuBum &8ur verBur maBur pó a8 hafa kunngert Dominion lands umboBsmannlnum i Otttawa Pa8, a8 hann ætl» sér a8 biBja um elgnarréttlnn. LEIÐBEINTNGAR. t Nýkomnlr tnnflytjendur f& & innflytjenda-skrlfstofunni 1 Winnipeg, 05 a öllum Domlnlon landskrifstofum Innan Manltoba, Saskatchewan og Alberta lel8öetnlngar um pa8 hvar lönd eru ötekln, og alllr, sem & pessum skrlf- stofum vlnna velta lnnflytjendum, kostnaBarlaust, lelBbeinlngar og hj&lp Ui pess aB n& 1 lönd sem pelm eru geBfeld; enn fremur allar upplýslngar vlB- vlkjand-l timbur, kola og n&ma lðgum. Allar slikar regiugerBir geta pelr fengiB par geflns; einnig geta nrenn fengiB reglugerBina um stjórnarlönd irman J&rnbrautarbeltisins 1 Brittsh Columbla, me8 Þvl aB snúa sér bréflegs tii rltara innanriklsdeildarinnar I Ottawa, InnflytJenda-umboBsmannsins i Wlnnlpeg, e8a U1 elnhverra af Ðominlon lands umboBsmönnunum i Mani toba, Saskatchewan og Alberta. Þ W. W. CORY, Deputy Mlnister of the Interior Fasteignar-ráðgátan leyst af Henry George. Eftir Leo Tolstoj. fNiðurlagJ. Nú á sveitarfélagið margs að gæta og margt að greiða af allra 1 hálfu: til skólahalds, til eldsvama, vegabóta o. s. frv.; myncfl Eftir þeim hluta af Nyfa Is- . ^ , ,, „ „ f x 1™ ■ ■ ■ ;kostnaðar upphæðir sem skatt. ryr Stefan Stef- Jandi að dæma, sem eg sa, ma o- J framtíð fyrir höndum. En tæplega skylda andstæðingaflokksins gagn Jag, er aflaga færi. vart þjóðinni, að fimdið væri aö (ánsson kennari fann sérstaklega “Sett fullyrða, að það á allbjarta því er aflaga færi; og eins væri j að því, að stjórnin hefði hækkað stjórninni, Jmjög mikið verð Þeirra þjóðjarða, er falaðar hefðu verið. — Eggert Pálsson gat þess, að í vor hefði læknis Rangæinga verið vitjað til sjúkrar konu, en hann hefði veri ferðbúinn til Reykjavíkur til a Reykjavík, 9. Ágúst 1907. Hér á árunum safnaði frá Vída- allmiklu fornra gripa og merkra, einkum úr kirkjum hér á lándi. | Var safn liennar að sögn orðið | allmikið, enda létu klerkar og aðr- j ir kirkjugætendur óspart gripina j fjúka. Nú, eftir að þau hjón, Jón [ konsúH Vídalín og kona hans, sögðu sundur með sér tímanlegum samvi-sfeutn, hefir konsúllinn náð flestum eða mörgum gripum þess- um aftur og gefur þá söfnum hér. Er slíkt lofsvert mjög og bætir fyrir fjölda synda, er framdar liafa verið í Þessu efni. Reykjavík, 16. Ág. 1907. Þingmannafrumvörp eru enn nokkur fram komin auk þeirra, sem áður er getið: það skylda gagnvart sem hefði f-jölmennan þingflokk að styðjast við, að minni hlutinn léti til sín heyra. — Að stjórnin hefði ekki rofið þingið þótti ræðu manni mjög ófrjálslegt gagnvart eignarrétti manna og kjörum kom- in á án allra málaferla, ófriðar eða ryskinga — einungis fyrir það, a8 þeir sem ekki kunnu með jörð a8 fara, hafa viljandi látið hana af höndum. Þannig rná koma tillögu hins miður! vitra og góða Henry George í fulla hent þykja, að greiða fulla leigu framkvæmd í hverri sveit, í hverju landi, á allri jörðiani. Tillagan er réttvís, mun til mikils góðs leiða er af sameigninni hverjum eiirum, er óðara yrði aftur að heimta nefndar ir því samþvkkja menn, að téð útgjökl skuli greidd beinlínis af mun það mjög innan skamms, því landsskuld lóðareigenda eftir hlut- fyrst Þar-f að koma landinu undir! fajjj ræktun, en það er fremur erfitt. Skógur er mikill og stórgerr, og þó að skógurinn hverfi er samt Þeir, sem enga lóð hafa, gjalda j ekkert, enda fá og ekkert af lands- þjóðinni og mjög óhyggilegt gagn [ vera prófdómari við læknaskólann, vart sjálfri sér. — Fjárhagurinn 1 svo hann hefði eigi getað sint kon ekki eins glæsilegur og ráðherrann j unni, og þótti þm. eigi rétt að taka hefði af lionum látið, og að telja! lækna, án Þess að 500,000 kr. lán sem tekjur, væri 1 héraösbúum með alveg rangt. — Neyðarúrræði hefði verið, að þurfa að fram- leragja tollaukalögin. Áleit rang- látt, að þe-ir sem byggju á útkjálk- um, yrðu að greiða stórfé til að fá ritsímaálmu til sín, en hinir, er befeur væru settir, legðu ekkert til. Vestur-ísfirðingum og Vestur- Barðstrendingum nær ókleyft að leggja fram 20,000 kr. til ritsím- ans. Réttara liefði verið að taka lán til langs tíma, t. d. 28 ára, og 'e&8'ja ritsíma Þar sem þörf væri á honum, notendum að kostnaðar- lausu. — Annars virtist stefna stjórnarinnar í fjármálum vera sú, sem aour er getro: J 7 J----------- T T . . ,, , , , • . að nækka laun embættismanna og Um vemngar afengra drykk,a a fjja d. Tæri fari| ^kipum a Islandi. Flutmngsmenn i * , .. . ... , , cipum a isiandi. Flutningsmenn, fram - mi,kla hækkun a Agust Þlygenring. Samskonar frumvarp og það, sem borið var launum | safnavarðanna, einmitt þegar söfn tilkynna það fyrirvara. — Landritarinn svaraði ræðu Stef- áns og gat þess, að farið hefti verið við þjóðjarðasöluna eftir því hvað jarðirnar rentuðu sig með 4% með þeirri landskuld, sem nú hvíldi á þeim. — Jarðirnar, sem seldar hefðu verið, hefðu nær all- ar verið seldar með sama verði og þær hefðu verið virtar, nema í Eyjafjarðar og Húnavatnssýslum, en þar hefði virðingin verii la-ngt mikið eftir, áður en landið er orö- j skattinum. Þeirra hluti í samsign ið að frjósömu akurlendi. Mér. jarðanna kemur fram í því, að getur eigi blandast hugur um, að J þejr fá ókeypis að njóta ábatans af .|S*a'K^ k-W^m hefir meiri I þejm ráðstöfunum, sem landskatt- erftðleika við að striða, en flestar 1 . , aðrar íslenzkar nýlendur, bæði í!Unnn &enr styrendllr hreppsms efnalegu og félagslegu tilliti. Af- staða, lögun og landslag gera það færa ura að láta gera til framfara. Af þessu fyrirkomulagi leiðir nú að verkum. Það er engin furða'að sá af landsdrotnunum, sem er- Þá framfarir séu eigi meiri. EfJlendis býr og fær lítið afgjald af allar astæður eru teknar t-il greina, • , . , , , . , . . , „ . , , . „ T, gosst smu, þykist ©kki lengur er tæplega liægt að segja, að folk s b. hafi legið á liði sínu, að gera allar græSa á C1&n sinni» nr Þvl svo lí>ar þær umbætur, sem hægt er á ekki! skattur sé á eignina fallinn. Hann lengri tíma. Erfiðleikarnir eru selur því eign sína. IFinn jarðeig- miklir, það er tæplega hægt að andinn, sem er búmaður mikill.sel- ur að vísu nokkuð af góssinu, en heldur þó föstum meiri hlutanum — svo miklu, sem hann sér að beri og liana er lafhægt að lögleiða. M. J. —Norðurland. gera sér þá í hugarlund, nema fyr- fyrir neðan alt,er sanngjarnt væri, Ilr Þa» sem Þekkja til málavaxta. og kom með ýms dætni máli sínu i er sannfæring mín, að það til sönnunar. — Að síðustu töluðu [1,afl veri® fremur óheppilegt, þeg- þeir Pétur Jónsson og Eggert Jar Islendingar tóku sér bólfestu á sig vel með batnandi rækt. þótt Pálsson nokkur orð, og þar með Þessum stað. Tel eg það ógæfu, j skatturinn nýi sé áfallinn. var eldhúsdeginum lokið. .. Þjóðólfur. Smábændurnir, sem litlu lóðirn- að þeir skyldu ganga fram hjá1 , Þeim stöðum, sem stóðu þeim til I 1 boða, sem nú eru taldir með beztu ar 1,afa- eSa en&a abuö’ fa nu lóSir upp á síðasta þingi. Nefnd: Ág. yrðu flutt i miklu hcntugra hús- næði og liægra yröi með i»torfin. Stjórnin vilcli og stofna nýtt em- bættí. skógarvarðar embætti rieð W., B. M. Ólsen og Þorgr. Um farandsala og umboössala. Flutningsm. Ág. Flygenring' og Steingr. Jónsson ('arö farandsalar og umboðssalar skuli leysa leyfis- bréf hjá lögreglustjóra, og kostar það 200 kr. fyrir leyfishafa, ef liann hefir að eins umboð eða vör- Ferðapistill Mig bafði lengi langað til að koma til Nýja íslands. Eg lagði af stað með C. P. R. kvökdlestinni fil Gimli. Með fram óþarflega háum launum. — 1 Tm mentaskólann varð ræðum. nokk-1 iárnbrautinni er landið lágt, blautt uð langorður, og fann stjóminni j°S v^' vaxiö- hlvttrr að vera meðal annars til foráttu, að hvn frekar óskemtilegt að byggja járn- hefði eigi sint þingsályktun t • il- braut yfir þannig lagað land, en bygðarlögum þessa lands. hj’á landsdrotninum, með hinum Hvar sem eg kom, var fólkiö^nýju kjörum. Kemst á þann hátt hver blettur í réttar hendtir, þeirra eins gestrisið og alúðlegt og maö- ur hefir að veHfast í öðrum bygð- um íslendinga. Fólk hér er eng- inn eftirbátur annara i því tilliti. Eg hefði kosið að fn nánari kynn- ingu af fólki í Nýja íslandi, ef á- stæður hefðu leyft það. S. sem sé, sem nenna að vinna blett sinn og ná af honum sem mestri arðsemi. Er svo farið að koma allsherjar bótum á í sveitinni, enda vaxa tekjur hennar æ með ári hverju. Og þó er Þessi velting á LOKUÐUM tilboðum stíluBum til und- irritaðs og kölluö ,,Tender forQuarters for Married N.C. Officers and men, Winnipeg, Man. 'verður veit» móttaka hér á skrif- stofunni þaugað til föstudagiun 4. Okióber 1907 að þeim degi meðtöldum um að reisa hús handa giftum N. C. foringjum og mönnum í Winnipeg. Man, Uppdrættir, reglugjórð og tilboðseyðu- blöð fást hér á skrifstofunDÍ eða með því að snúa sér til J. Greefield, Esq,, Dominion Public Works Office, Winnipeg. Maniboba. Þeir sem tilboð ætla að senda eru hérmeð látnir vita að þau verða ekkitekin tilgreina nema þau séu gerð á þar til ^etluð eyðublöð og undirrituð með bjóðandans rétta nafsi. Hverju tilboði verður að fylgja viðurkend banka ávísun á löglegan banka stíluð til "The Honorable the Minister of Public Works"er hijóði upp á tíu prócent (10 prc) af tilboðsupphaeðinni. Bjóðandi fyrirgecir tilkalli til þess neiti hann að vinna verk- ið eftir að honum hefir verið veitt það eða fuHgerir það ekki samkvæmt samningi. Sé tilboðinu hafnað þá verður ávisunia endur- seud. Deildin skuldbindur sig ekki til að sæta lægsta tilboði né neinu þeirra, Samkvæmt skipun FRED GELINAS Secratary. Department of rublic Works. Ottawa 10 Sept, 1907. Fréttablöð sem birta þessa auglýsing án heimildar frá stjórninni fá enga borgua *yrir slíkt.

x

Lögberg

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Lögberg
https://timarit.is/publication/132

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.