Lögberg - 05.03.1908, Qupperneq 4

4-
Mf
LÖGBERG, FIMTUDAGINN 5- MARZ. 1908.
ar gefltj öt hvern flmtudev aí The
Ixjgberfl Prlnttu* & t*ubUshlng Co.,
Ave
ngar. — Smftauglýsingar i
26 cent fyrir 1 þml.. A
Auglýsl
eltt skiftl
•tærrl auglýslngum um lengr* tima
afsiattur eftir samnlngi.
iiústaðaskiftl kaupenda verCur aC
tllkynna skriflega og geta um fyr-
verandl bústaC jafnframt.
Utan&skrlft til afgreiCslust. blaCs-
ins er:
The LðOBERG PRTG. & PUBU. Co.
P. O. Box. 126, Wlnnipeg, Man
Telephone 221.
, Utan&skrlft tli ritstjórans er:
Kdltor Lögberg,
P. O. Box 136. Wlnnipeg, Man.
•
Samkvæmt landslögum er uppsögn
kaupanda & blaCi öglld nema hann
sé skuldlaus ►egar hann segir upp.—
Ef kaupandi, sem er i skuld við
blaCiS, flytur vlstfcrlum &n þess aC
tilkynna helmilisskiftin. þ& er þaC
fyrir dönvstólunum &lltin sýnileg
•önnun fyrir prettvislegum tllgangl.
anfariC sjaldan veriB athugaíSir
eins vel og nú, enda kom nú ýmis-
legt upp úr kafinu, er minni hlutinn
fann ástætiu til aö benda á, meðal
Nenfst. awinCn^egW1MaT-AKosmr annars þa«, aS hegir stjórnarfor-
.$2.00 um &riC C& lslandi 6 kr.)
Borgist fyrirfraru. Einstök nr. 5 cts.
Published every Thursday by The
Uögberg Printing and Publlshing Co.
(Incorporated), at Cor.William Ave.
& Nena St., Wlnnipeg, Man. — Sub-
■cription prlce 12.00 per year, pay-
\ble ln advance. Single coples 6 cts.
8. BJÖRNSSON, Editor.
J. A. BLÖNDAL, Bus. Manager
Þingslit.
Fylkisþinginu var slitiS um miöja
fyrri viku og hefir þaS >á setiö
nærri tvo mánuöi. Sjötíu og níu
frumvörp hafa náö staöfestingu.en
tuttugu og níu veriö tekin aftur
eöa feld. Þaö liggur því eftir þing-
iö töluvert starf aö vöxtunum til,
en hversu öll Þau iog gefast sem
þaö hefir samþykt, sum lítt rædd,
er óreynt enn.
Þau lögin, er einna mest kveöur
aö, eru vinbannslögi i nýju. Þar
maöurinn geröi ferö sína um fylkiö
rétt fyrir kosningarnai í fyrra varö
fylkissjóöur aö greiöa $541 kostn-
aö /viö þaö feröalag og sömuleiöis
leiöangurskostnaö ýmsra undir-
tyllna stjórnarinnar, er í smala-
mensku fóru um sama leyti.
Yfir höfuö hafa lifceralar gagn-
rýnt geröir stjórnarinnar myndar-
lega á þessu þingi, enda hafa þeir
liöskost góöan þó aö þeir séu helzt
til fáliöaöir. Á slíkn gagnrýni er
brýn þörf, sé hófs gætt, því aö eng-
in stjóm er svo góö aö eigi þurfi
hún eftirlits meö, og sízt af öllu er
Roblin-stjórnin þaö..
The DOMINION BANK
SELKIRK CTIBCH).
Alls konar bankastörf af hendi leyst.
Vínland hættir.
Meö sjötta árslokablaði Vínlands,
Febrúarblaöi þessa árs, hættir þaö
aö koma út, minsta kosti tun tíma.
Sú er orsök til þess aö blaöið
hættir, aö annir ráösmanns og rit-
stjóra gefa þeim eigi tóm til að
sinna þeim störfum lengur,. og
starfskrafta skortir þá til að halda
blaöinu út framvegis.
Eigi veröur annaö sagt, en aö
Vínland hafi verið gott blaö yfir
höfuö aö tala. Þaö hefir veriö
vandað aö efni og frágangi, flutt
vel samdar og gremilegar fréttir,
útdrætti úr fróðlegum ritgeröum,
skemtisögum o. s. frv. Ritstjórn- ’stjórnarformaðuriua : Mamlo''a
Sparisjóösdeildin.
Tekiö viö innlögum, frá $1.00 aö upphæð
og þar yfir. Hæstu vextir borgaöir fjórum
sinnumáári. Viöskiftum bænda og ann-
arra sveitamanna sérstakur gaumur gefinn.
Bréfleg innlegg og úttektir afgreiddar. Ósk-
aö eftir bréfaviöskiftum.
Nótur innkallaöar fyrir bændur fyrir
sanngjörn umboðslaun.
•Við skifti við kaupmenn, sveitarfélög
ólkahéruö og einstaklingameð hagfeldum
kjörum.
J. GRISDALH,
bankastiórl.
hæö, sem hann heföi tiltekið. Þótti
honum sómi sinn vera í veði **f
hann ekki gerði hreint fyrir sínum
dyrum. .
Roblin stjórnarf jrmaöur velti
sér yfir Dagger skömmu síöar í
ræöu í þinginu, með megnustu *úk-
yröum og dómadagsskömmum.
Dagger skrifaði Þá enn á ný blöö-
um hér, og er þetta útdráttur úr
bréfi hans:
“Eg bjóst ekki vrð/’ segir Mr.
Dagger, “aö þurfa aö knýja á dyr
hjá blöðunum aftur til aö ræöa um
afskifti min af talsímamáli Mani-
tobafylkis. Eg væ 1 gersneyddur
allri sómatilfinningu og sjálfsvirö-
ing ef eg léti Rondr stjórnarfor-
mann óátalaö ausa mig illgirnis
skömmum. Eg lýsi því staðhæf-
ingar Mr. Roblin um mig helber ó-
sannindi og marloaust hja.. sem
hann hefir veriö svo ósvífin-i ?ö
gripa til i örvænting sinni. Eg vil
um leið taka þaö fram, aö eg geri
þaö ekki í þeim tilgangi aö hafa á-
hrif á pólitík Manitohi fylki-.
Mannorö mitt er n:ér fyrir öllu, og
því ætla eg mér aö verja það, jafn-
vel þótt eg þurfi aö segja, a5
argreinar í blaðinu hafa veriö ein-
arðlega og ljóst ritaöar margar
hverjar og hafa boiiö vott um
þekkingu og dómgreind og sjálf-
stæöar skoðanir, en eigi verið aö
sama skapi fjörugar og skemtileg-
ar, né sýnt þaö aö ritstjóra væri
hallaöist stjórnarf!okkuri<m aö j létt um aö rita, enda hefir hann
nokkru *Ieyti aö stefnu liberala í
fylki ranghverfi sannlcikanum ain
vizkujaust.”
Mr .Dagger kvaðst enn f 1
hafa verið aö rey a síöan ræöa
Mr. Roblins kom út, að finna ein
hverja ástæöu fyr r þessum gengd-
arlausa áburöi, en heföi engi fn-.:«i-
iö, sem væri samboðin maiin' i
slíkri ábyrgöarstcð.t. Þaö væri
bindindismálinu. Eftir þessum lög-
um þarf nú aö eins ireiri hluta at-
kvæöa í staö þriggja fimtu áöur,
. ., . . , ., . .„ iekki annað sýnna, en aö Mr. Robl-
annast ntstjórama 1 hjaverkum viö | w; Kaff «heilaköst*, þ4 stund.
læknisstörfin.
Blaðiö hefir lagt góöan skerf til
fáskrúöugra bókmenta vorra Vest-
til aö koma vínbanm á í sveitarfé- ur-íslenndinga ,og vér teljum þaö
lagi hverju. Inn á þaö svæöi, sem skaða þeim og oss aö þaö skuli
banniö nær til, má því eigi, eftir ,hætta, og víst mun mörgum vera
lögum þessum, flytja áfengi né: eftirsjá í blaðinu, sérstaklega ís-
selja þaö, nema eftir læknisráöi. jlendingum í Bandaríkjunum. Þetta
Þetta þing hefir dregið úr styrk var ein aislenzka blaöiö, sem út
veitingu til sjúkrahú: a. Áöur voru j var gefiö meöal þeirra. Einnig
fjárveitingarnar sem svaraöi 37^4 hér norðan landamæranna var Vín-
centi á dag fyrir hvern sjúkling, en j ianö húiö aö ná töluveröri út-
nú hafa þær veriö færöar niöur í
25 cent.
Feld. var beiönin um skiftingu
Gimlisveitar ,eins og getið var um
í síöasta blaði. Þetta var þaö mál-
1 breiðslu.
Nýja kirkjublaHin.
in hafi haft
ina.
Huggun kvaö Mr. Dagger sér
mætti vera í Því, aö þennan stutta
tíma, sem hann heföi verið i Mani-
toba, þá heföi heföi hann tekið eft-
ir þvi, að Roblin og félagar hans
heföu ekki feilað sér aö Því aö æ-
yröa bestu menn fylkisins ef þeir
voru annarar skoöunar. Mætti
]>ar til nefna Dr. Duval, “Ralph
Connor og próf. Osborne, sem all-
ir væru vailnkunnii menn.
“En setjum nú svo,” segir Mr.
Dagger, “aö staöhæfingar Mr.
Roblins væru sannar, þá htföi
Manitobastjórnin dæmt sjálfa sig
óhæfa aö stjórna lírilli matsölubúö
hvað þá heldur heilu fylki. Þaö
er sjálfsagt í fyrsta skifti í sögu
brezka veldisins, aö forsætis: áö-
Breyting sú varö! á Nýju Kirkju
iö, er Þorra íslendinga hér i Mani- nú vi8 sí8astlWin árarnót> aS | gjafi hefir komiö meö þá aumkvun
' " TT , , , larveröu jatmngu aö hann og em-
sera Jon Helgasonhætti þaviö ut-|bættisbrægur hans hefgu
gáfu og ritstjórn Þess.en séra Þór
toba var annast um aö fengi fram
gang, og er þvi ekki aö undra, þó
aö Þeim svíöi Baö sárt, aö sjá vilja
sinn aö engu hafðan.
Þá var og felt lagabreytingarný-
mæliö. er T. H. Johnson þingmaö
; mann hræra í sér, sem ekki vissi
hallur Bjarnarson, lector, annast,hvað hann var aö tala um.”
hvorttveggja eftirleiöis. Séra Jón
kvaö þó halda áfram aö rita í blað-
Hið sanna í því hvernig þessi
sléttmálgi maöur heföi gengiö í
þjónustu Manitobastjórnar sæist
P1UB.UAO- if5 ag einhverju leyti og hefir hann
” bar,ist •» '•Ulýsingarrétt . ., rlts satir ...
K v e ð j a
til Jóns Ólafssonar ritstjóra.
Fyrst þú hefir kvatt með kossi,
kvæöin mín fyrst enn þá ná þír:
Kem eg hér meö stuttar stökui,
Sting þeim undir koddann hja Þér.
II.
Man eg það, er ýmsir aðrir
Eintóm ljón á vegi töldu
Árla í stríði Þinnar Þjóðar,
Þú gekst drengur fram um skjöldu.
' Síðan lékstu, að höggva upp huröir
Hvar sem bæld var frelsis-Þráin—■
Þaö eru ótal höft á henni,
Harö-læst eins og stjómar-skráin.
III.
Oft fanst manni dauft, aö deila
Danska bandiö skárra og veival
Það var sem um hálfa hleifa
Hrikti stundum öll sú snerra.
Þaö var sízt aö þakka Dönum —
Þeir eru bræður okkar synda,
Bara ein af álögunum
Alls-óþörfu, er menn sér binda.
IV.
Seg mér: Hverju er út aö etja,
Eöa hvaöa Þörf á hrynu?
Þegar bara um bita-muninn
Bitist er í herfanginu.
Æska! manni er þá lokiö
Ef hann bjargar sínu verki —
Sigur-von Þín sjálf er frá þeim
Sem í völlinn stungu merki.
V.
Lögberg vort varö lang-bezt svona:
Lokuð björg um völlinn tóm i,
Þögla skríniö Þar sem geymir
Þjóöin sina helgu dóma.
Það skal sjást, að forðum fórst þú
Fremst meö goðorð vorrar aldar,'
Þegar Ioks um Þingvöll sögu
Þú meö svipum búöir tjaldar.
Þökk fyrir starf hjá flokk og fólkl!
Flyttu þínar hærur prúöar
Bón-leiður, en eins og áöur,
Æsku-skeið til hinztu búöar.
23. Febr. 1908.
Stephan G. Stsphansson.
hefði fengið frá dómsmálaráöherra
hætt viö ritstjórnina sakir "annara
Y innmeghæjar. Mr. Johnson het kirkjulegra ritstarfa”, segir Nýtt J j Ágúst 1906. Þar iieföi hann ver-
þ\i um si ustu osmngar aö ytja Kirkjuh]ag þegar það skýrir frá iö beðinn aö takast a hendur f**rir
Það á Bingi; aö numiö yröi úr lög- breytingu þessari. .................... ' * ' '
um þaö atriði, er þvi væri til fyr- ____________
irst^öu, aö Winnjpegfcær gæti sjálf
ur tekiö aö sér raflysingu, svo létt Dag£pr telurá stjórnina
fyrir talsimalciupin.
lestraferð um fylkiö og heföi hann
þá aldrei séö Roblin eða nokkurn
ráögjafann aö unda.iskildum dóms
málaráðgj., sem hann heföi á*t tal
viö þegar talsímamenn héldu fund
með sér í Toronto. Mr. Dagger
Weöst svo hafa sagt .f sér 18. Jún*
sl. og ætti hann þaö bréf og v.i.'h
á Robhn að Iéggja
vröi af einokttn Beirri á rafaflssölu
sem nú er, og raflýsingargjöld ____
lækkuöu liklega um tvo briðjunga Manitobastjórnin lékk í fyrra
vmðs. Mr. Johnson flutti þetta ve*ur Francis Dagger ,talsímafræö (hann skora
mál meö mectu lægm og fylgdi því m£’ t51 að. halda fyrirlestra r | fram nokkurt annað bréf frá sér
fa«t fram, eins og hann hafði heit-
iö kió=endum sínum. Og ^ó aö
banu nvti styrks af liberölu þing- mætti upp talsimakerfi í fylkinu fengiö skömmu eftir aö hann heföi
mönnnmim var lagabreytingartil- meö 100 doll. kostnaði á hvern tal-, komið af talsíma fundinum í Chi-
lao-an þó feH. Og víst er þaö furöu slma' Þegar stjórmn keypti tal-kago, en bar hefði hann verið fyr-
jprrt til frásap-nar a« ekki nema síma BelIfélagsins urðu þeir meir ir hond Manitobastjórnar . Á Þeim
.... en helmingi dýrari. eöa 230 doll. fundi heföi hann haldiö fyrirlestur
hmna _ nggia þmgmannanna hver talsimi Dagga- ritaisi þ4 og hfósa8 þá mjög Roblin og ráö-
bpr i Winnioeg. Mitchell, greiddi blööunum hér i Winnipeg bréf bess gjöfum hans fyrir aðgeröir þeirra
inu um hina fyrirhi.guðu talsíma-1 til hans eða stjórnarinnar um
lagningu stjórnarinnar. Hann full- uppsögn sína. Mr. Roblin myndi
yrti, sem kunnugt er, aö koma ’ sjálfsagt aö það bréf heföi hann
atkvæði með lagabreytingunni.
TTm fylkisreikningana urðu all
miklar umræöur og hafa þeir und-
efnis, aö áætlanir sinar heföu veriö í talþráðamálinu, aö koma upp tal-
í alla staði réttar og vel heföi mátt símakerfi, er yröi ódýrara og betra
koma talsímakerfi á fyrir þá upp- en Bellfélagsins. Þeim herrum veriö byrjað á talsimalagningu fyr aö oröi
Roblin og Howden heföi Þóknast en eftir 18. Júni og gætu menn þá
að draga í efa Þekkingu sína á tal- séð, hve líklegt Það væri, aö hann
símamálum. Þvi til andsvars mætti heföi verið spurður til ráöa um það
geta þess,aö talsimastarfsemi heföi eftir aö hann heföi verið búinn aö
hann byrjað 16 ára gamall. Nú segja af sér.
væri hann fjörutíu óg tveggja ára Mr. Dagger kveöst eigi mundi
gamall, og hefði allan þann tíma, hafa látiö sig það neinu*skifta, þó
aö einu ári undanskildu starfaö við aö Manitobastjórtiin heföi borgað
eftirlit á byggingu, og rekstri tal- tífalt verö fyrir talþræöi Bellfé-
simakerfa. Ennfremur aö frá lagsins, ef hann hefði ekki tekiö á
1884 heföi han nalt af verið bæði sig bá ábyrgö aö gefa mönnum á-
yfirmaður og æösti yfirmaöur viö kveðin loforö sem hann heföi hald-
þessháttar fyrirtæki. Mr. Dagger iö aö yröu efnd. Honum heföi því
kveöur sér megi á sama standa fundist að hann sjálfs sín vegna og
hvaöa álit þeir Roblin og Howden Manitoba búa heföi mátt til aö
hafi á sér og kunnáttu sinni um slcýra málið, þar sem hann heföi
talþráöastörf, en Þeiira álit væri séð, að loforðin yröu ekki efnd
ekki samhljóða áliti “The National sakir þess, hve mikiö heföi verið
TelephoneCo.” á Englandi, talsíma gefiö fyrir talsímana. Manitoba-
nefndarinnar í Ottawa og talsíma- stjórn hefði ekki átt aö leyfa hon-
blaöa og tímarita. um aö fara fyrirlestrarförina, ef
Hvaö því viðviki, sem Mr. Rogl- hún heföi ekki veriö viö því búin,
’ segðí um byggingu talsímakerf- aö lofa honum aö verja mál sitt
isins og pöntun á eíni til Þecs, þá hvenær sem vær.
væri þaö kunnugt, af ekki heföi Aö lokum kemst Mr.Dagger svo
“Skoöanir mínar á talsímamál-
um eru bygöar á 26. ára reynslu í
starfinu og á því sem eg hefi oröiö
vísari um þau mál víðsvegar um
heim. Þessa skoðun mína getur
hvorki Mr. Roblin né nokkur ann-
ar stjórnmálamaöur fengiö mig til
að breyta ,svo að hún komi heim
viö stjórnmálastiefnuna í það og
það skiftið. Það sem eg hefi sagt,
stend eg við, hvar scm er er, og
Manitobabúar munu komast aö
raun um Þaö á sínum tíma, þrátt
fyrir róg Mr. Roblins, aö vegna
þess geypiverðs sem gefið var fyr-
ir Bell-taJsímakerfið, verður ekki
unt aö efna þau loforö, sem efna
heföi mátt aö öðrum kosti.”
Veiklulegar. fölarog
þreyttar konur.
geta komist hjá harmkvœlum
með Dr. William’s Pink
Pills
Kvenfólkið er kallað “veika
kyniö” og þó leggur náttúran
þeim miklu meiri kvalir á herðar
en karlmönnunum. Það er svo um
margar konur að lí»* þeirra er ein
kvalarsaga frá því þær veröa
gjafvaxta og þangaö til þær fara
að gangast fyrir. Þeim er ekki fyr
bötnuö ein veikin en önnur tekur
viö. Þaö er því ekki aö undra þó
kvenfólkiö veröi breytulegt og
ellibragur komi á þaö fyr en þarf.
Á þeim reynslu tímum eru Dr.
William’s Pink Pills viröi þyngd-
ar sinnar í gulli. Þær búa til nýtt
og mikiö blóö, en undir mikilli og
reglulegri blóörás er heilsa allra
stúlkna og fulloiðinna kvenna
komin.
Mrs. Urbane C. Webber, Wel-
land, Ont., er ein margra kvenna,
sem á heilsu sína cg krafta aö
þakka Dr. William’s Pink Pills.
Mr. Webber farast crö á þessa
leið; “Fyrir þremur árum bjó eg
í Hamilton og þá fó: heilsa mín
fyrst aö bila. Fyrstu sjúkdómsein-
kenni voru höfuðverlrur og mátt-
leysi. Þegar stundir liðu ágerðist
veikin svo aö eg gat ekki sint inn-
anhússtörfum. Eg léttist, var föl
útlits og átti vanda fyrir yfirliði.
Eg var stööugt undir læknishendi
en það var árangursjaust svo eg
fór aö halda aö eg ætti mér enga
batavon. Dag einn rpurði vinkona
mín mig hversvegna eg ekki
reyndi Dr. William’s Pink Pills
og nefndi um leiö ý'.ns dæmi þar
sem þær hefðu komiö aö góöu
haldi. Fyrir áeggjaa hennar afréð
eg að reyna pillurnar, og haföi
ekki brúkaö þær ncma nokkrar
vikur þegar mér fór aö skána og
batnaði óöum úr því. Þegar eg
haföi lokið.úr hér u.n bil tólf öskj-
um var eg orðir. aftur alheil
heilsu. Eg get ekki e.ns vel og eg
vildi, eggjað sjúklinga á að reyna
Dr. William’s Pink Pills.”
Dr. William’s Pirk Pills lækna
alla sjúkdóma, sem stafa af þunnu
vatnskendu blóði, e;ns og t. d.
blóðleysi, máttleysi, meltingar-
leysi, húðgigt, útbrot. gigt, af-
leiöingar af influemu og aöra eins
taugasjúkdóma og riöu og hálf-
aflleysi. Seldar hiá öllum lyfsöl-
um eða sendár með pósti á 50C.
askjan, sex fyrir $2 50, frá Dr
William’s Medicine Co., Brock-
ville, Ont.
F réttir frá íslandi.
Reykjavík, 11. Jan. 1908.
Nú eru settir menn 1 öll hin nýja
embætti við landsbóxasafnið, meö
|nýári, sem við voru miöuö hin nýju
lög um stjórn safns’ns ,þótt fjár-
lögin geri ekki ráö fyrir launa-
greiöslu eftir Þeim fyr en á miöju
ári, er búist er við rö fariö verði
aö flytja í nýja safnið og þá eitt-
hvað til aö gera meira en nú er:
Þessir hafa hlotið biauöin þau:
Jón Jakobsson yfirbókavaröar-
embættiö meö 3,000 kr launum.
Dr. Björn Bjarnason frá Viðvík
æðri aöstoöar-bókav:*röar stööuna
meö 1,500 kr. þóknun; og
Jón Jónsson sagnfræöingur hina
óæöri, meö 1,000 kr. um áriö.
Þetta, aö menn lessir eru aö
eins settir aö sinni, mun eiga aö
merkja það á pappirnum, aö aörir
megi enn sækja um veitinguna, ef
þá langar til.