Lögberg - 14.05.1908, Blaðsíða 4

4-
LÖGBERG, FIMTUDAGINN14. MAI 1908.

er gefið út hvern fimtudag af The Lögberg
Printing & Publishing Ce.. (löggílth að Cor.
William Ave. og Nena St., Winnipeg, Man. —
Kostar $2.00 um árið (á fslandi 6 kr.). — Borg-
ist fyrirfram. Einstök nr. 5 cents.
Published every Thursday by The Lögberg
Printing & Publishing Co., (fncorporated), at
Cor. William Ave. & Nena St., Winnipeg.
Man. — Subscriptjon price $2.00 per year, pay-
able in advance. Single copies 5 cents.
S. BJÖRNSSON, Edltor.
J. A. BLÖNDAL, Bus. Manager
Auglýsingar. — Smáauglýsingar fí eitt
skifti 25 cent fyrir 1 þmL Á staerri auglýsing-
um um lengri tíma, afsláttur eftir samningi.
BdstaOaskiftl kaupenda verður að til-
kynna skriflega og geta um fyrverandi bústað
jafnframt.
Utanáskrift til afgreiðslustofu blaðsins er :
Tho LÖGBERG PRTG. & PUBL. Co.
Winaipeg, Man.
P. O. Box I 36.
TELEPHONE^22 I.
Utanáskrift til ritstjörans er:
Editor Lftgberg,
P. O. Box 130. WiNMiPea. Man.
Samkvæmt landslögum er upúsögn kaupanda
á blaði ógildl nema hann sé skuldlaus þegar
hann segir upp. —?Ef kaupandi, sem er ( skuld
við blaðið. flytur vistferlum án þess að til-
kynna heimilisskiftin, þá er það fyrir ddm-
stólunum álitin sýnileg sönnun fyrir prettvís-
legum tilgangi.
Kosningasvik.
Flesta rekur minni til kosninga-
úrslitanna í fyrra í NoriSur-Winni-
peg. Menn grunaBi þá aS þar
hefSi ekki alt veritS meS feldu
frekar en annars staöar þar sem
hægt var aö koma því vitS aö
kaupa atkvæði með peningum eSa
brennivíni. Það vissu allir, sem
nokkuð þektu til, a8 afturhalds
menn hefðu ekki getað ortSið þar í
meiri hluta nema með svo feldu
móti, að þ|etta tvent hefði verið
haft óspart á boðstólum. Þetta er
nú vottfast og bókfast orðið.
Hitt vissu menn ekki, að enn
meira fals og svik hefði verið haft
þar í frammi, sem nú er ljóst
orðið.
Eins og lesendum þessa blaðs er
kunnugt liggur nú fyrir sambands-
þinginu í Ottawa frámvarp til
laga um endurbætur á kosningar-
löggjöf, sérstaklega um undirbún-
ing kjörskránna, og kom það fram
til þess að koma í veg fyrir svik
og brellur afturhaldsmanna, og til
trygg’ingar 'Því, að atkvæðisréttur
manna yrði ekki skertur eins og
þótt hefir brenna við þar sem aft-
urhaldsmenn hafa fjallað um til-
búning kjörskránna. Sérstaklega
er nauðsyn á lagabót þessari hér i
Manitoba eins og nú er ástatt.
Þetta var eins og koma við
hjartað í afturhaldsflokknum og
tóku þeir strax hver um annan
Þveran að æpa gegn endurbótum
þessum. Borden foringi þeirra
skoraði á liberala að koma með
eitt einasta dæmi, þar sem svik
hefðu verið höfð í frammi meðan
núverandi skrásetningarlög hefðu
verið í gildi í Manitoba.
D. W. Bole, þingmaður Winni-
begbæjar, stóð þá upp næsta dag
og las upp í þinginu eiðfest vott-
orð frá mönnum í Norður-Winni-
peg um það, að W. H. Hastings,
hirðir afturhaldsmanna í Manito-
ba, hefði látið það viðgangast að
um hálft fimta hundrað Galiciu-
manna og útlendinga hefðu fengið
borgarabréf á ólöglegan hátt, fyr-
ir fylkiskosningarnar í fyrra, og
að öltunnur hefðu verið færðar
þeim Galicíumönnum, sem vildu
greiða atkvæði með Mitchell þing-
mannsefni þeirra, og þeim gefið
fé til þess.
í einu vottorðinu er sagt frá því
að Hastings hafi sent eitthvað sex
eða sjö menn út á meðal útlend-
inga í Norður-Winnipeg til að
viða að sér nöfn þeirra, sem ekki
voru brezkir þegnar. Þ.essum sex
gekk smalamenskan vel. Sunnudag
inn 31. Febrúar höfðu þeir safnað
450 borgarabréfsbeiðnum. Undir
flestar þeirra höfðu réttir hlutað-
eigendur aldrei skrifað og enga
eiða svarið. Svo var sezt við á
sunnudaginn og vakað fram á
mánudagsmorgun að búa til
brezka þegna og ekki sést fyrir að
falsa nöfn og dagsetningar eins
og með þurfti. Þ'á segir og í' vott-
orðunum hvernig þessir nýju kjós-
endur voru vaktaðir, fluttir á kjör
stað, peningum stungið að þeim
o. s. frv.
Eins og gefur að skilja komst
alt í uppnám í búðum conservatíva
austur frá, þegar vottorðin voru
lesin upp, og var þegar símað eft-
ir hjálp frá afturhalds höfðingjun-
um hér, Þeim Roblin og Rogers.
Þar stóð ekki á ósvífninni. Öll
vottorðin sögð haugalýgi frá rót-
um. Vitaskuld. Hver svo 4em
bjóst við öðru úr þeirri átt? Hast-
ings gaf vottorð um að hann hefði
engar misfellur séð og fjórir aðrir
með honum.
Telegram, þetta alþekta sann-
leiksvitni stjórnarinnar hérna, kom
með mynd af $25.00 bankaávísun,
sem Geo. Walton þingmaður hafði
gefið einum vottorðsmanninum,
svo sem til að sýna að vottorðs-
mennirnir væru keyptir — Þá hver
á þrjá dollara og þrettán cent.
Skárri er það nú mútan! Annan
eins dæmalausan þvætting dettur
engum í hug að taka alvarlega og
síst blaðinu sjálfu, því það mun ó-
hætt að fullyrða, að öðrum eins
kjörkaupum hafi jafnvel þeir con-
servatívu aldrei sætt, þó mikla
reynslu hafi í þeim efnum. En
hvað sem því líður, þá verður víst
flestum aö taka ávísunina trúan-
lega, sem-segir, aö gjaldið sé greitt
fyr.ir tímatap við að gefa vottorðin
— átta alls.
Þessi stórkostlegu atkvæðasvik
þeirra conservatívu við síðustu
kosningar hér í fylkinu gera deg-
inum ljósari þá brýnu nauðsyn,
sem er á því að fá betra eftirlit
með tilbúning kjörskránna, en
hægt er að hafa meö núgildandi
lögum.
Vilhjálmur Stefánsson,
Fyrir tveim vikum flutti blaðið
mynd af þessum efnilega unga
landa vorum. Hann var þá á leið
i hálfs aínnars árs leiðangur norð-
ur að íshafi til vísindarannsókna.
Vér lofuðum þá að segja lesend-
um eitthvað meira um hann, en þá
var gert. Það ska'l nú efnt.
Vilhjálmur Stefánsson er fædd-
ur x Árnesi í Nýja íslandi árið
1879. Faðir hans var Jóhann Stef-
ánsson ættaður úr Þingeyjarsýslu,
en móðir hans er Ingibjörg Jó-
hannesdóttir úr Skagafirði. Þ’egar
hann var tæplega tveggja ára gam
all fluttu foreldrar hans búferlum
til Mountain í Norður Dakota.
Þar ólst hann upp, og naut tilsagn
ar á alþýðuskólanum á Mountain.
Seytján ára kom hann til rá-
skólans.í Grand Forks, og var þar
í sex ár; fyrst í undirbúnings-
deildinni og svo “College”-deiId-
inni. Snémma þótti' bera á því, aö
eitthvað mundi í manninn spunnið.
Þegar hann var í 1. deild háskól-
ans var í fyrsta sinn veitt verðlaun
fyrir kappræðu, sem skólapiltar
höfðu sin á milli. Þeir sem tóku
þátt í þeim, þrír á hvora hlið, voru
flestir í efsta bekk nema Vilhjálm-
ur. Flokkur hans vann sigur og
dómararnir dæmdu ræðu hans
langbezta og hlaut hann því verð-
launin . Sama ár keptu fyrstu-
bekkingar um mælskuverðlaun og
varð V. St. þar og skarpastur. Á
skólaárum sínum hlaut hann líka
verðlaun fyrir ljóðagerð. Á sumr-
um var hann kennari við alþýðu-
skóla á ýmsum stöðum í Norður-
Dakota.
Árið 1902 fór hann af háskólan-
um og gerðist ritstjóri viö Grand
Forks “Plain Dealer”. Viö ríkis-
kosningar Það ár kusu sérveldis-
men rxhann til að sækja um em-
bætti “Superintendent” of Public
Instruction” á móti W. L. Stock-
vvell. Það var í fyrsta skifti sem
íslendingur hafði verið tilnefndur
við ríkiskosningar þar. Og það
var mál manna Þá, að aldrei hefði
jafnungur maður verið kjörinn til
að keppa um emgætti í ríkiskosn-
ingu, sem hann. Sýnir þetta bezt
traust flokksbræðra hans til hans,
enda hafði Vilhj. stutt flokkinn
öflixglega við forsetakosningarnar
1900. Hélt Þá ræður á pólitiskum
fundum vísvegar um rikið.
Við ríkiskosningarnar 1902 urðu
allir sérveldismenn í N. Dak. und-
ir, sem i kjöri vorur og Vilhjálmur
Stefánsson lika. Þá um haustið
fór hann suður til Iowo og gekk
þar á rikisháskólann um veturinn
og útskrifaðist þaðan vorið eftir.
Harvard háskóli er nokkurskon-
ar Mekka öllum námsmönnum i
Bandaríkjunum og vildi Vilhj.
fyrir hvern mun komast þangað.
Sumarið eftir að hann útskrifaðist
frá Iowa fór hann austur til Cam-
bridge, Mass., þar sem háskólinn
er, og settist þar að. Um veturinn
næsta gekk hann á guðfræðisskól-
ann, en hætti Þar námi og fór í
‘Graduate’ skólann. Þar eru menn,
sem hafa tekið stúdentspróf, og
geta valið um hvaða námsgrein
þeir taka. Vilhjálmur hafði
snemma hneigst að fornfræði og
mannfræöi og tók hann nú að lesa
hvorttveggja af miklu kappi.
Næsta vetur hélt hann náminu
áfram og var um leið kennari (in-
structorj við háskólann.
Sumarið 1904 ferðaist V. St. til
íslands. Hafði hann lengi langað
til að koma þangað. Því þó að
hann hefði mentast á enskum skól-
um og verið mestmegnis með hér-
lendum mönnum, hafði hann aflaö
sér víðtækrar þekkingar á íslandi
og Islendingum, og var vel kunn-
ugur bókmentum vorum að fornu
og nýju. Það sumar ferðaðist
hann nokkuð um landið, en er
hann kom vestur aftur flutti hann
fyrirlestra í ýmsum félögum stú-
denta um landið og þjóðina og
gerðist hvatamaður þess, að náms-
menn við Harvardháskóla færu til
íslands næsta sumar. Það varð úr
að 15 manns fóru og var einn pró-
fessor háskólans, dr.Farrabee, for-
maður fararinnar. Fóru þeir sum-
part til skemtunar og sumpart til
vísindalegra rannsókna og lagði
háskólasjóðurinn þeim talsvert fé
til stuðnings þeim. V. St. fór á
undan þeim til Reykjavíkur og
undirbjó Þar landferðina. Um
sumarið ferðuðust Þeir félagar
víða um landið og fengust sumir
við jarðfræðisrannsóknir, en aðrir
fóru að grafa í mörg hundruð ára
gömlum kirkjugörðum og höfðu
þaðan burt með sér um 70 beina-
grindur, sem nú eru geymdar á
Peabody Museum við Harvard-
skóla. Þeir sem fóru. hafa síöan
ritað ýmislegt um landið og þjóö-
ina í blöð og tímarit í Bandaríkj-
unum, og það alt af hlýjum hug í
vorn garð og furðu rétt frá sagt
eftir því, sem vér eigm au venjast
um útlendinga.
Um vorið eftir var V. St. boðið
að vera í Anglo-American pólför-
inni og átti hann að athuga siðu og
háttu Skrælingja og safna forn-
menjum þaðan, þeim er hann gæti.
Skipið, sem taka átti Vilhjálm við
Herscheieyna, fórst í ísnum eins
og kunnugt er orðið og sneri hann
því suður aftur eftir eins og hálfs
árs dvöl þar nyröra. Á þeim tíma
hafði hann lært mál Skrælingja og
kynst lifnaöarháttum þeirra.
Þegar hann kom aftur til Banda
ríkjanna settist hann að í New
York og ritaði mn ferðina og hélt
fyrirlestra um hana í ýmsum borg-
um þar syðra.'
I vor gerði The American Mus-
eum of Natural History hann og
annan mann út í nýjan leiðangur
til Skrælingjabygða og styrkir
Canadastjórn þá för að nokkru.
Þeir félagar lögðu á stað frá Ed-
monton 3. þ. m.
Vilhjálmur Stefánsson er með-
almaður á hæð, þreklegur og bein-
vaxinn og allur hinn karlmannleg-
asti. Hann er bjartur á brún og
brá. I framkomu aliri er hann hið
mesta snyrtimenni og hefir hvers
manns heill, þess er við hann ræð-
ir. Hann er ágætíega máli farinn
og skáld gott. Hann hefir snúið á
ensku mörgum íslenzkum kvæðum
og tekist það mæta vel. Honum
er létt um að rita, enda liggja allra
mestu ósköp eftir hann í blöðum
og tímaritum í Bandaríkjunum um
ýmisleg efni, því maðurinn er fjöl-
hæfur og víða vel heima. I mál-
fræðingablað eitt hefir hann ritað
uum útlend orð í íslenzkri tungu
hér vestan hafs. Um mannfræði
hefir hann ritað margar greinar.
Meðal annars um nýlendur ís-
lendinga á Grænlandi og viöskifti
þeirra og Skrælingja. I “Folklore
Journal” hefir hann ritað um ís-
lenzkar þjóðsögur og æfintýrí. í
“Poet Lore” er grein eftir hann
um íslenzk nútiðarskáld, og þar
hefir hann snúiö fjölda mörgum
kvæðum þeirra. Um eitt skeið var
hann fregnriti fyrir “BostonTran-
script”, sem er talið eitthvert lang
bezta blað Bandaríkjanna. Þá hef-
ir hann og ritað um norðuurför
sína í Bulletin of the American
Geographical Society og i Harp-
ers Magazine.
Hann hefir verið kjörinn með-
limur í ýmsuum vísindamannafé-
lögum og nú síðast í “Explorers’
Club” í New York, en þar fá ekki
aðrir inngöngu en Þeir, sem hafa
getið sér frama fyrir landkannanir
eða annað þessháttar. I því fé-
lagi er Peary og aðrir frægir pól-
farar.
Oss íslendingum er það jafnan
gleðiefni þegar vorrar þjóðar
maður gerir sér eitthvað til ágætis.
Vilhjálmur Steíánsson er ungur
maður, ekki nema tæplega þritug-
ur, vér megum því enn mikils frá
honum vænta.
Þvættingurum ísland.
“Office Appliances” heitir mán-
aðarrit, sem gefið er út í Chicago.
I Aprílhefti Þess er sagt frá því,
að Remington félagið hafi fengið
sér umboðsmann fyrir ritvélar sin-
ar í Reykjavík á íslandi. Félagið
hefir látið setja á þær íslenzkt
stafrof og er sagt aið margir ís-
lendingar í Ameríku rafi keypt
þær.
Greinin er ekki löng, en samt
nóg til þess, að hnoðað hefir verið
í hana vitleysum um landið og
þjóðina og þær svo gyltar með
auglýsingaskrumi um gáfur Iands-
manna o.s.fv. Þ'ar er t. d. sagt, að
Þó íslendingar sé úr sambandi við
umheiminn mestan hluta ársins,
þá séu þeir þó furðu framfara^
gjarnir. Þetta er ritað nú, þegar
ritsími er lagður til landsins og
skip ganga þangað á hálfsmánað-
ar og vikufresti alt árið.
I einu Bandaríkjablaðinu, sem
getur um norðurför Vilhjálms
Stefánssonar, er tekið svona til
orða':
“Þótt undarlegt megi virðast,
tala allir Skrælingjar frá austur-
strönd íslands til vesturstrandar
Síberíu fhvar er húnj sama mál.
Mr. V. Stefánsson fer því sama
sem til sinnar eigin þjóðar.”
Það er laglegt það arna. Það
er sama suðan, að Islendingar séu
Skrælingjar, up paftur og upp
aftur.
Vér erum því vanastir, að sjá
hrúgað saman um oss vanþekk-
ingarþvættingi, þegar minst er á
iánd vort eða þjóð í útlendum
blöðum og tímaritum. Vér erum
orðnir þessu svo vanir, aö vér er-
um farnir að láta slíkt eins og
vind um eyrun þjóta; oss gremst
það ef til vill í svip og þar við sit-
ur. Það er ekki nóg. Vér eigum
að senda blöðum, sem þess háttar
þvætting flytja, leiðréttingar, hve-
nær sem því verður við komið.
Með því vinnum vér bæði landinti
og þjóðinni gagn og eins oss
sjálfum, sem búum með útlendum
Þjóðum.
Bjarni Jónsson
frá Vogi
hefir verið á ferð um Noreg og
Svíþjóð i síðasta mánuði. Hann
hélt fyrirlestur í Stockholm um
stefnu landvarnarmann. Kvað
hann lítill árangur mundi verða af
starfi millilandanefndarinnar, ef
Danir vildu ekki viðurkenna, að
ísland hefði verið og skyldi vera
sjálfstætt ríki, er hefði sama kon-
ung og Danmörk. Frá þessu er
sagt í skandinaviskum blöðum.
sem út eru gefin í Bandaríkjunum.
Þegar deilan stóð með Norð-
mönnum og Svíum um sumarið
1905 út af skilnaðinum voru Danir
allir á bandi Norðmanna og
studdu Þá með ráði og dáð, eins
og vert var. Svíar hafa alt p.£ haft
horn í síðu þeirra síðan, og er ekki
ólíklegt, að þeir vildu nú styðja að
skilnaði Danmerkur og • Islands.
Þeir gætu með því gert tvenb.. íí
I einu, styrkt réttmætar kröfur Is-
lendinga og goldið Dönum lambið
grá. Bjarni Jónsson á þakkir
skilið fyrir að hafa vakið máls á
Þessu hjá frændþjóöunum.
íslendingar eiga öflugan tals-
mann þar sem Ragnar Lundborg
ritstjóri að Upsölum, er. Hann
hefir meðal annars ritaö bók um
ríkisréttindi Islands á þýzkuu, rétt-
orða og af hinni mestu velvild í
garð íslendinga. Auk þess hefir
hann ósleitilega dregið vorn taum
í blaði sínu fUpsala Tid.J . Hann
hefir 0g reynt að koma á meiri
verzlunarviðskiftum milli Svíþjóð-
ar og íslands.
Hið ísl. bókmentafél.
. L^igardaginn 11. Apríl var
haldinn aðalfundur í Hafnardeild
hins ísl. Bókmentafélags. 24 fé-
lagsmenn voru á fundi.
Forseti lagði fram endurskoð-
aðan reikning deildarinnar. Sam-
kvæmt honum höfðu tekjur henn-
ar á umliðna árinu verið 5,850 kr.
60 a., en útgjöld 5,135 kr. 31 a. I
sjóði var við árslok 23,519 kr. 86a.
Reikningurinn var samþyktur í
éinu hljóði.
Forseti skýrði þá frá starfsemi
félagsins á umliðna arinu. Reykja
víkurdeildin hefði gefið út Skírni
81. árg, Isl. fornbréfasafn vii bd.,
1. h. og viii. bd. 2. h. og Sýslum.-
æfir iii. bd.-3. h.; Hafnardeildin
hefði gefið út: Willard Fiske eftir
B. Th. Melsteð fAlþýöurit Bókm.-
fél. 2. bókj, síðara heftið af Bygg-
ing og Iíf planta eftir Helga Jóns-
son, íslendingasögu B. Th. Mel-
steðs ii. bd. 2. h., Lýsing Islands
eftir Þorv. Thoroddsen i. bd. 1. h.
og Safn til sögu íslands iv. bd. 1.
h. — I ár mundi Hafnardeildin
gefa út: Lýsing íslands eftir Þ'orv
The DOMINION BANK
SELKIRK CTIBCIÐ.
AUs konar bankastörf af hendi leyst.
Sparisjóðsdeildin.
Tekið við innlögum, frá $1.00 að upphæð
og þar yfir. Hæstu vextir borgaðir fjórum
sinnumáári. Viðskiftum bænda og ann-
arra sveitamanna sérstakur gaumur gefinn.
Bréfleg innleggog óttektir afgreiddar. Ósk-
að eftir bréfaviðskiftum.
Nótur innkallaðar fyrir bændur fyrir
sanngjörn umboðslaun.
Við sk ti við kaupmenn, sveitaldé/ö
■ öjólkahéru og einstaklingameð hagfu ra
krum.
J. GRISDALE,
bankastjóri.
h., Safn til sögu íslands iv. bd. 2.
h. og Sögu Jóns Ó lafssonar Ind-
íafara i. h.
Þá fór fram stjórnarkosning og
hlutu þessir kosningu: Forseti
prof. Þorv. Thoroddsen, féhirðir
Gísli læknir Brynjólfsson, skrifari
Siigfús Blöndal undirbókavör ;ður
v. konungl. bókasafnið, og bóka-
vörður Pétur Bogason stud. med.,
allir endurkosnir. I varastjón voru
endurkosnir: Vara-forseti B. Th.
Melsteð mag. art., varaféhirðir Þ'.
Tuliníus stórkc upmaður og vara-
skrifari Stefán Stefánsson cand.
jur.; vara*bókavörður var kosinn
stud. mag. Jónas Einarsson. End-
urskoðunarmen nvoru endurkosnir
þeir cand. mag. Þorkell I>orkels-
son og læknir Sigurður Jónsson.
Forseti mintist látinna félaga.
Guðna Guðmundssonar læknis.
Jóns Magnússonar kaupmanns 03
Dr. Solone Ambrosoli’s; létu fé-
lagsmenn hluttekningu sína i Ijósi
með því að standa upp. — Heið-
ursfélagi var kjörinn í einu hljóði
prfessor við háskólann í Lundun-
um W. P. Ker. — 40 reglulegir fé-
iagar varu teknir inn.
Utan dagsrkár vakti extjuris.
Gísli Sveinsson máls á heimflutn-
ingsmálinu og urðu um Það all-
miklar umræður. Að þeim lokn-
um var fundi slitið.
Svefnlyt og
setandi meðul.
Hygnar mæður gefa aldrei börn
um sínum svefnlyf, sefandi eða
deyfandi meðul, nema að skynbær-
ir læknar ráði til þess, sem hafa
séð barnið. öll slík lyf eru ban-
eitruð. Þegar þér gefið baminu
yðar Baby’^ Own Tablets, þá haf-
ið Þér tryggingu efnafræðings
stjórnarinnar fyrir því, að í þeim
sé ekki minsta ögn af deyfand'
lyfjum, og þess vegna geta þau ó-
mögulega skaðað, en þær gera
alt af gott. Mrs. Geo. M. Kempt,
Charleton Place, Ont., segir svo:
“Eg hefi gefið drengnum mínum
Baby’s Own Tablets frá þ'ví hann
var tveggja vikna gamall. Hann
var ósköp lítill og magur, en svo
er töflunum fyrir að þakka, að nú
er hann orðinn ,stor, feitur og
hraustur.” Fást hjá öllum lyfjof-
um eða sendar með pósti á 25 cent
askjan frá Dr. Williams’ Medicine
Co., Broc r/ille, Ont.
Knipplinga-gluggatjöid
500 pör veröa seld með þessum feikna
afslætti.
Vanal. 6oc á 45C Vanal. 75C á 500. Vanal.
1.00 á 75C. Vanal. 1.25 á goc. o.s.frv.
Nýjustu fyrirmyndir ljósleitt og
* dökt. Vanal. 12J-15C, nú....ioc
ENSKT SIRZ. Ábyrgst að það haldi
litnum og geýt eftir nýjustu tízku með
stjörnum og göndum. Sérstakt verð.. 15C
Þolir þvott
Dress Muslin vanal. 15C Hálfvirði . ...7JC
Dress Muslins allavega lit vanal. i8c á 12J
Cotton Voile vanal. 35C á.... 25C
Dress Gingham mesta uppáhald í New
York. Vanal. 25C á............igc
Vefnaðarvara
Alt að 65C virði á 25C
Það er alt beztu vefnaðarvörur, svartar
og hvítköflóttar. Úrval af röndóttum dúk-
um, íburðarlausir eða skrautlegir lustres,
cashmeres. nunnublæjur og serges. Þessir
litir eru þar, dökkblátt, brúnt, grænt.grátt,
fawn. ljósrautt, 'ljósblátt. gult, hvítt og
svart. Söluverð.......25C
CABSLEY * CO.
Thoroddsen i bd 2 h, Islendinga^^ Main St> Winilipeg
sogu Boga Th. Melsteös 11. bd. 3.
>/
Vinsœlasta hattabúðin í
WINNIPEG,
Einka umboðsm. fyrir McKibbin hattana
364 Main St. WINNIPEG.