Lögberg - 27.08.1908, Qupperneq 4

4-
LÖGBERG, FIMTUDAGINN 27. ÁGÚST 1908.

i'ogbera
er eefiS úl hvern fimtudag af The Lögbere
Printing & Publishing Ce., Elöggilt), að Cor.
Wiiliam Ave. og Nena St., Winnipeg, Man. —
Kostar $a.oo um árið (á fslandi 6 kr.í. Borg-
ist fyrirfram. Einstök nr. 5 cents.
Published every Thursday by The Lögberg
Printing & Publishing Co.. (Incorporated), at
Cor. William Ave. & Nena St.. Winnipeg.
Man. — Subscription price $2.00 per year, pay-
abi in advance. c Singte copies 5 cents.
S. BjðHNSSON, Kdítor.
J. A. BLÖNDAL, Bus. Manager
Auglýsingar. — Smáauglýsingar ,( eitt
skifti 25 cent fyrir t þml. Á stærri auglýsing-
um um lengri tíma, afsláttur eftir samningi.
Btistaöaskiftí kaupenda verður að til-
kynna skriflega og geta um fyrverandi bústað
jafnframt.
Utanáskrifi til afgreiðslustofu blaðsins er:
Tho LðG»ERU PRTG. át PUBL. Co.
Winnlpeg, Man.
P, O. Box 136.
TELEPHONE 22 1.
Utanáskrift til ritstjórans er:
Editor Lögberg,
P. O. BoxTne. Winnipeo, Man.
Samkvaeint landslögum er uppsögn kaupanda
á blaði ógild nema hann sé skuldlaus þegar
hann segir upp. — Ef kaupandi, sem er í skuld
við blaðið, flytur vistferlum án þess að til-
kynnai heimiiisskiftin, þá er það fyrir dóm-
stálunum álitin sýnileg sönnun fyrir prettvls-
egum tilgangi.
meira og minna ófyrirleitnir vest- j þann, svo sem Dakotabúar. En inga hér vestra, þá vir^ist afar-
ósennilegt, aB hún trúi því, aS
yfiriýsingar þessar, úr flestöllum
íslendingabygtSunum hér, beggja
megin landamæranna, séu ekkert
urfara-smalar, menn sem ekki ! ívins vegar eru skeytin árangur
hafa látiö sitt eftir liggja í ræ«ujaf réttum ski]ningi frjáislundaöra
og riti aö gera fosturjörö sinm og j,, . . , , .
þjoð her heima alt það, sem þeir j ° v
hafa orkað, til meins og háðungar. j svikamylnunni, er ráðgjafinn og
Það lætur óneitanlega hálf-illa 1 hirðveiðara-hópur hans hafa verið nema “bull vesturflutnings-a-
í eyrum að heyra slíka fugla vera 1 á þönum til að flæma íslenzku genta”, eins og “Reykjavík’’ hefir
að syngja um ísland sem “sína !þjósina it !]ienni til “meins -og við orð í sama blaði, — rétt á eftir
kæru fósturjörð.’’ „ „
En til hvers eru þá “refarnir i la unl?ar'
skornir” hjá þessum herrum?
“bræðraþels”-greininni. Vér minn-
Rvíkuf maðurinn hneykslast umst ekki að hafa séð áður neitt
Bræðraþel Reykjavíkur.
“Reykjavík”, ráðgjáfamál-
gagnið annað í höfuðstað íslands
—(þetta alkunna máltól sannleik-
ans og sanngirninnar — hefur upp
orð sín til bræöraþjóðarinnar vest-
anihafs, 27. Júlí síðastliðinn, og
mælir til hennar þau kærleiksorö,
er lesa má hér á eftir í greinar-
korni, sem á að vera svars-tilraun
til ísafoldar fyrir að hafa birt
símskeytin, um skoðun Vestur-ís-
lendinga á stjórnmálabaráttunni á
Fróni, er send voru Blaðamanna-
félaginu, bæði héðan frá Winni-
peg og víðar að . úr íslenzku ný-
lendunum hér vestra.
Undir þá dáindislaglegu grein
er ritað A, en jafnlíklegt að hún
sé ritstjórnargrein eins og ekki —
Að minsta kostii andar úr henni . afsalsbréfinu>
sami hlýleikinn til Vestur-íslend-, ræm(]a etT
inga eins og fleiri greinum nafn-: er rás;’st á qss
lausum í “Reykjavík” áður. Og ]egu 4kæruni) er
hvað sem því líður virðist rit-
stjórinn henni samþykkur í alla
Það þarf ekki djúpt að grafa meir en lítið a þvi, að fundarboð-
eftir svarinu. \ endur hafa talað um hina “kæru
Þeir þykjast sjá það t hendi sér, ættjörð” sina, og er drjúgur yfir
föðurlandsvinirnir, að með því að ' föSurlandsást sinni Dg stjórnar-
skara vel og dyggilega að óá- fl()kksills
nægju- og sundrungar-kolunum
hér heima opnast þeim ný leið til ^ bví máli’ sem ber er Uim a®
þess að ginna enn fleiri af sonum 1 ræða,— sjálfstæðismalinu er vert
og dætrum sinnar “kæru fóstur- \ að athuga hvernig ræktarsemin
jarðar” vestur í Canada-sæluna. | vig ís]anc] birtist hjá Vestur-Is-
Þeirra fjárglögga agentasál sér í ]endi m og stjórnarflokkinum
fjarska bregða fyrir glampanum
af nýjum mannsalsdollurum sér jlieima- ^ .
til handa. Þar ineð er þeirra tak- Fundaríboðendur hér í Winni-
marki náð. " j peg, sem verið er að bregða um
Og jafnvel á þá glapstigu er þjóðræknisskort, hafa ásamt öll-
nú Gamli-Björn genginn að vera I um fundarmönnum ihér-nær sex
orðinn liðsmaður og máltól slíkra í, , „ ... ... K„s
, & I hundr.uð manns — lyst yfir þvi,
kumpána. i . e
Óafvitandií liklega, er hann nú ; aö *eir yildu a« ísland yrSl frJalst
kominn á það stig að standa fram óháð ríki — lýðveldi. Svipaðar
arlega í flokki þessara samlags- j yfirlýsingar hafa og komið frá
bræðra sinna. Vesturheims-agent- þorra IsRndinga út um nýlend-
an”a' , „ „ , .. urnar hér í Vestúrheimi.
bvo holl varð honum sendtng-
in” að vestan forðum að hann , Reykjavíkur - maðurinn, ráð-
stendur nú í þessum sporum. gjafinn og þeir kumpánar, Upp-
En af slíkrn föruneyti sem þessu kastsmenn, vilja svínbeygja Is-
nnm enginn öfunda gamla mann- j ]endinga eins og kunnugft er undir bann að sjá, að bæði skeytið hér
inn, heldur rniklu fremur ------- 1
kenna honum
gamals aldri
galeiðu. j ið danska” og bera það um allan hvetja íslendinga á Fróni, ekki
Skoplegt er það að sjá hann nú . aldur. j neinn vissan flokk, heldur alla, á
gamlan og gráhærðan gerast Það ; Hvorir sýna í reyndinni meiri , að koma á hjá sér lýðveldi. Þess
n,Wramarfl'1ha'Snt^nnla8 ham'Pa ættjar«arást? Hvort þeir- sem yrði vitanlega ekki auðið nema
nu framan 1 þjóð stna þessari nyi-, 1 , .. .„ t , ,. ......
ustu Vesturheims-beitu og þykj- j binda vilja móður stna, Fjallkon- ■ tneð þvt moti, að þjoðin vtldt Það
ast mikill af. una, á danska klafann, eða hinir, öll eða mestöll, óánægju og sundr-
“Dýpra og dýpra....”. A.” j sem vilja af henni losuð öll dönsk ^ ungarlaust. En ef hun vildi það,
j tjóðurbönd? og ef hún fengi því framgengt,
A þessari prúðmar.n/egu rit- yér skjótum því til allra rétt- ‘vær' Þá l'klegt, að íslendingar
smíð sjá Vestur-Islendingar hve j sýnna manna að skera úr þessu, heima fýstust frekar í brott frá
innilegt bræðraþelið til þeirra er | og óttUmst hvergi úrskurðinn. j föðurlandi sínu en áður, eftir að,
hjá Þeim mönnum, sem að TT„ A beir hefðu komið á hjá sér Því
islenzkt blað treysta svo á þorsk-
eðli lesenda sinna, að það hafi vog-
að sér að bjóða Þeim jafn-fúla
beitu og óaðrennilega, eins og
“Reykjavík” þarna, þótt í kosn-
inga-strefi hafi staðið og fátt til
varna' haft.
Þá er að lokum að minnast á
þau bróðurlegu og vitsmunalegu
orð í Reykjavíkinni, að vér Vest-
ur-íslendingar höfum látið stjórn-
málabaráttuna á Íslandi til vor
taka nú í þvi skyni, að “ný leið
opnist til að ginna” fólk hingað
vestur.
Af spekt sinni Þykist Reykja-
vikur-maðurinn sjá, og meira að
segja vera hárviss um, að ekki geti
þeim Vestur-íslendingunum geng-
ið annað til, að vera “að skara að
óánægju- og sundrungar-kolun-
um” heima fyrir!! En ef hann
hefði hugsað sig ofurlítið um, þá
hefði það ekki verið ofætlun fyrir
Að eigna þessi afskifti Vestur-
íslendinga agents- eða mannsaU-
náttúru, er Þeim innlimunar-föður
landsvinunum frónsku samboðn-
ast, sem með framkomu sinni i
sjálfstæðismálinu vilja sýnilegast
gefa Dönum fyrsta veðrétt í sam-
löndium 'sínum, með því að berjast
fyrir því með hnúum og hnefuæ,
að fá Uppkastið samþykt.
Thc ÐOMINION BANK
SELKIRK UTIBUIÐ.
Alls konar bankastörf af hendi leyst.
að ráða sig nú á
vor forræði Dana á ýmsan hátt, láta fr4 Winnipeg og flestöll hinna,
slilka landráða-!1)á rlsle,ltlin&a^ &an&a im<fir “ok- j taka eindregið í þann streng, að
I “Reykjavík” standa og í það blað
rita.
Um nöfnin á fundarboðendun-
um er það að segja, að þau eru
stjórnarfyrirkomulagi, lýðveldis-
Vegna þess að vér Islend- ^ hermd þaö sem þau ná en þar j stjórninni, er nú gefst allra stjórna
ingar hýr vestra höfum gerst svo I -trandar
djarfir að lýsa yfir annari skoðun !
Uppkastinu al-
Hannesarfflokkurinn,
líka sannsöglin. Það vill ** «" vií5a veröld? . ÓHkle&t Cr
tii aS þd aí5 Það. Emmitt það vilja þó Vest-
‘Reykjavík’’ segi áð þessir átta ur-íslendingar aS Þi6*in ^eri‘
j nu sem se svo
menn, sem hún telur upp
séu Hitt er aftur á móti miklu lík-
ur liér.
s með þeim drengi- fIestalHr agentarj þá ekki einn legra> og það er bygt á staðreyndu
er “Reykjavik” flyt-: einagti ,þeirra agent eins og a]]ir j stjórnarfari annara Þjóða. að ís-
vita, sem til þekkja. Þrír þeirra lendingar yrðu miklu spakari
staði, með því að hann birtir hana ' EÍn,S °g allir SJ‘á er þetta re>’nd- í hafa, farið til Islands i ve^turflutn- lieima ef þeir færu að ráði bræðra
athugasemdalaust.
Greinin er þetta:
,ar ekkert annað en klaufalega lögð j inga erindum fyrir hönd Dominion j sinna vestra og mynduðu lýðveldi.
kosningabeitæ Þaö er verið að stjornarinnar. Enginn hinna. En j En trúað gætum vér því, að það
.. , . , . reyna að vekja aftur upp Ameríku fyrir utan þessa 4tta menn, sem
„Ny Vesturheims-beita. . ; hatrið gamla. Það er verið að [“Reykjavik” heldur að séu flest
J?**1/ « (!W» í ”ý övlldina. s.m alt asentar, skrifu5ll undlr fund.
ur-Islendinga þess efnis að hvetja ' an' ^rrUm 11 Vestur'Isiendinga.. enginn þeirra verið við vestur-
þjóð vora til þess að hafna sam- vild Þa’ sem rena® hefir svo á f]utning kendur enn í dag.
bandslagafrumvarpinu. j siðari árum. að allir betri menn gn þ(j ag þessu atriBi hefði nú Uppkastsmennirnir, að líkindum ó-
Fegin og frámunalega gleið heimaþjóðarinnar hafa losað sig | ekkj veris logi8 þarna j “Reykja- I viljugir þó, afkastamestu útflutn-
unni ramÍkoÍr' bef, ’ ha'la °g mCÍra að Segja sýnt i vík”, sem þegar hefir verið sýnt ings agentarnir, sem nú eru á ís-
ekki 'fyrir ákafanum og ofurmegni °SS ^ VCStra sann8rjarnan Wýleik j fram á að gert var> þ4 hefði þaö landi.
flokkstækisins, að kryfja hana til °&, iræ®raþe*. Þann hlýleikssam- ; verig a]t of míkill heiður sem tylt1 Eins og allir skynbærir og rétt-
mergjar, áður en hún lagðj hana drátt er "Eeykjavík ’ nú að reyna ! hefði verið á agentana!!, ef þeir ' sýnir menn sjá og vita. geta Vest-
sér til munns. , aS uppræta, svo að hægra verði að j heföu 4tt að geta ráðið atkvæðum ' ur-íslendingar, þegnar annarar
,,r-nnSSiíVíStTSLem' mi gi,di yfirIýsinffanna’&em heim I þeirra sex hundruð manna, semÞjóðar. engan stjórnarfarslegan,
er til í nýkomnum vestldblöðum. ÍftVrM ,^PP' samþyktu yf'riýsinguna og skeyt- j eöa fjárhagslegan ávmning haft
I fundarboðinu er það tekið IsIands' “Reykjavik” er j ií5; sem sent var ,héðan til íslands. af Því hversu skipast um stjórn-
fram að ti! samkomunnar sé stofn 15 vi a^ reJna að vekja gamla ó- Og það væri beinlínis ósannsýni- mal landa þeirrá austur á íslandi.
að til þess að ræða um hin þýð- vildardrauginn upp aftur að eins ! ]eg sæmd ag te]ja þeim þag ti] En það var siðferðisleg réttarmeð-
ingarmiklu timamót í stjórnmálum sakir væntanlegs pólitísks ávinn- inntekta ag þeir hefðu komið af vitund og ræktarsemi við
i hinm kæru ættjörðu fundar- ings. Hvílikt bræðraþel! Hvilik _______________ • landíð ncr bióðína bar. er h
yrði til að flæma eigi allfáa brott
af landinu, ef Uppkastsmönnum
tekst að fá lögleitt réttinda afsalið,
sem búið er að margsýna fram á,
| að nefndarfrumvarpið hefir að
i geyma. Ef svo færi, þá yrðu þeir
Áramót
ársrit hins evangeliska lúterska
kirkjufélags Islendinga í Vestur-
heimi, komu út snemma í þessum
mánuði. Ritstjóri og ráðsmaður
eru sömu og verið hafa, séra Björn
B. Jónsson og Jón J. Vopni.
Fyrst í bókinni eru fimm greinar
eftir ritstjórann um ýms efni. Því
næst er erindi það, sem séra Jón
Bjarnason flutti í upphafi trúmáls
umræðanna í kirkjuþinginu í sum-
ar, og heitir “GilcLi trúarjátning-
anna.’ ’ Hann er býsna skorinorð-
ur í garð þeirra klerka er víkja í
kenningu frá trúarjátningum 'sín-
um, og hefir þeim “hærri kritíkar-
mönnum” Víst fundist hann koma
þar óþægilega við kaunin. Þa er
næst löng og ítarleg ritgerð eftir
séra B. B. Jónsson, er heitir Ags-
borgartrúarjátningin. Það er mjög
fróðleg og skýr grein um þetta
aðal-játningarrit Lúterstrúar-
manna. Þessu næst er ritgerð eft-
ir Gunnar B. Björnsson, ritstjóra
“Minneota Mascot”, og heitir Að
gefa á reglubundinn hátt. Erindi
þetta er frumsamið á ensku, en
séra Jón Bjarnason hefir íslenzkað
það. Þetta erindi var flutt á
bandalagsisamkomu i Minneota
26. Marz í vor. Á eftir þeirri rit-
gerð kemur prédikan sú er séra H.
B. Thorgrímsen flutti í byrjun
kirkjuþingsins um Fastheldni við
náðarboðskapinn, þá fyrirlestur
eftir séra Runólf Fjeldsted, Hœrri
kritíkin, fluttur á kirkjuþinginu,
þá fyrirlestuu- séra Friðriks HiU-
grímssonar; “Jesús Kristur, guð-
n.aðurinn”, líka fluttur á kirkju-
Þinginu, og loks helztu tíðindin er
gerðust á kirkjuþinginu í stuttu
og ljósm yfirliti eftir ritstjórann.
Þessi síðasta ritgerð, er nú kem-
ur í staðinn fyrir gerðabók kirkju-
þingsins, er áður hefir verið prent-
uð í heilu lagi í Áramótum, er
miklti skemtilegri og aðgengilegri
aflestrar, svo að þessi tilhögun
virðist mikið til bóta, þvi að gerða
bókin verður lika aftur gefin út í
sérstöku hefti kirkjuþingsmönnum
til leiðbeiningar og hægðarauka
síðarmeir.
Eins og sjá má á yfirlýsingu, er
ráðsmaðurinn, hr. J J. Vopni,
birti í Lögbergi, þá hefir hann
annast um, að ritið verði fáanlegt
víðsvegar út um allar íslenzkar
bygðir hér vestra. , Verðið er hið
sama og áttur, að eins 50 cent.
Vafalaust kaupa margir ritið í ár,
því að það er nú að rriörgu leyti
fróðlegra, og skemtilegra en það
hefir nokkurn tíma verið áður.
Spurisjóðsdeildin.
Tekiö við inBlögum, frá $1.00 að upphæO
og þar yfir. Hæstu vextir borgaöir fjórum
sinnumáári. Viöskiftum bænda og ann-
arra sveitamanna sérstakur gaumur gefinn.
Bréfleg innlegg og úttektir afgreiddar. Ósk-
að eftir bréfavifSskiftum.
Nótur innkallaðar fyrir bændur fyrir
sanngjörn umboðslaun.
Við skifti við kaupmenn, sveitarfélög,
skólahéruð og einstaklinga með hagfeldura
kj jrum.
J. GRISDALE,
hankastjórl.
Sendinefndin
utan úr Álftavatnsbygð, sem minst
var á í síðasta blaði, og í voru þeir
Skúli Sigfússon, Þorsteinnjónsson,
Jón Vestmann, Jón Sigurðsson
(eldrij, og Jóhann Pálsson, gekk
fyrir Roblin stjórnarformann á-
samt þingmanni sínum Mr. Sigtr.
Jónassyni og fyrverandi þingmanni
B. L. Baldwinson. Nefndin fór
fram á Það, að fá enda bundinn á
loforð Roblinstjórnarinnar og C.N.
R. félagsims um að framlengja Oak
Point brautina norður eftir, og
krafðist þess fastlega að brautin
yrði lengd að minsta kosti svo, að
tvær nýjar stöðvar yrðu bygðar í
haust. Mr. McLeod ráðsmaður C.
,N. R. félagsins var viðstaddur
þegar nefndin talaði við Roblin, og
kvað hann hafa haft góð orð um
að verða við beiðni nefndarinnar,
og bar það fyrir, að ekki hefði
verið meira átt við brautina í fyrra,
að þá hefði verið ilt að vinna fyrir
bleytum. Hann lofaðist tii að sjá
um, að verkstjóri færi út í Álfta-
' vatnsbygð daginn eftir að hann
átti tal við nefndina, til að líta eftir
og gera gangskör að því, að eiga
, eitthvað við brautina á ný, því að
nú hömluðu rigningar eigi lengur
byggingu hennar.
1
Hvað úr því verður, er enn ekki
séð, en líklega láta bygðarmenn
þingmann sinn vita ef þessi vilyrði
fyrir efningfu fyrri loforðanna
verða enn svikin.
mgs.
boðendanna. Iræktarsemi!
Og a meöal þeirra, sem undir , ..
fundarboöiö skrifa könnumst vér Log’berg for nu a annaö
svo mjög vel við þessi nöfn: B. L. b°rS að mmnast á þessa send-
Baldwinson, Stefán Björnsson, S. ingu Reykjavíkur ætlar það að
B. Rrynjólfsson. Jón Bjarnason, gera nokkrar athugasemdir við
F. J. Bergmann. W. H. Paulson, j
J. Á. Blöndal, S. J. Jóhannesson. I
Flest alt agentar. j Þess er þá fyrst að geta, að
Mikið dæmalaust mun hún vera eestanskeytin eru ekki árangur af
Þeim “kær” ættjörðin þeirra! | fundarhaldinu, sem boðað var til
- Það eru nú karlar sem hafa hér j Winnipeg, nema óbeinlínis,
^ynt þaö um æfina að þeir unna ' . , v .
henni hitgástum og láta isér ant °g Þa a® emS SUm Þe,rra’ þvl að
um velferð hennar! Tslendtngar her utan Winnipeg-
Mennirnir eru, sem sé, flestir að bæjar höfðu haldið fundi um mál-
því einu kunnir hér heima að vera ið og sent skevti heim fyrir fund
við gamla
bræðraþel! Hvílík , stag ölhim yfirlýsinga-straumnum, i landiö og Þjóðina þar, er hvatti þá
sem hrannast hefir hér í blöðin, úr : til að taka til máls, nú þegar þeim
því nær öllutn íslenzkum bygðum duldist ekki, að um það tvent var
í Bandaríkjunum og Canada. Eða a® tefla: hvort Austur-Islending-
að þakka, aumingja agentunum!! ar ættu að glata, afsala sér í dansk
símskeytin, sem send hafa verið ar hendur réttindum þeirra til
úr öllum þeim stöðum—þó að þau sjálfstæðis, eða halda þeim óskert-
aldrei nema hafi verið andvíg um og halda áfram að berjast fyr-
Uppkasinu, öll-sömul, og líklega ir að fá þau viðurkend
að þvi er sýnist á Reykjavíkinni, Þá tóku Vestur-íslendingar til
komið ofurlítilli “hreyfingu á blóð- máls.allir samhuga að heita má.svo
ið” hjá innlimunar-föðurlandsvin- sem sést af fréttunum, sem komn-
unum heima á íslandi. Og þó að ar eru af fundúm þeim, er haldnir
alþvða manna á Fróni sé ef til vill j bata ver>b í rétt öllum íslenzkum
ekki sem fróðust um hagi fslend- 1 ,,ýIendum hér vestra.
SKÍRNIR.
Annað heftí Skirnis þetta ár er
nýkomið hingað vestur,
í þvi eru þessar ritgerðir:
Fyrsti Þáttur um Konráð Gísla-
son. Er það einhver fróðlegasta
og skeintilegasta ritgerðin, sem
Skirnir flytur i þetta sinn. Þá er
næst smásaga, sem heitir Marjas,
eftir ritstjárann, Einar Hjörleifs-
son. Næst ritar Indriði Einarsson
utn peningaverð á lslandi. Þá er
löng grein og itarleg um Leo Tol-
stoy, eftir Jón Jónsson sagnfræð-
mg. Þá er enn grein eftir Guð-
mund faður JónssonJ nú Kamban,
Um cettarnöfn. Hann vill að allir
íslendingar taki sér ættarnöfn, en
haetti að kenna sig við föður eða
móður. Sjálfur hefir hann nú
tekið upp ættarnafnið Kamban,
og nefnir sig því fyrst í ritgerð
þessari. Síðasta ritgerðin er eftir
Guðmund Björnsson landlæknir,
mn rotþrór.
Ritdómar eru eftir Guðm. Finn-
bogason og Einar Hjörleifsson.
Síðast erlend trðindi eftjr Björn rit-
stjóra Jónsson.
Sveinsstaðafundurinn 26. Júlí.
Þoka var á nokkur og úði um
daginn. Þó var saman komið all-
mikið fjölmenni. Voru hestar
taldir töluvert á 3. hundrað, og
má þar af ráða að um 200 manns
'hafi sótt fundinn og munu kjós-
endur hafa verið á 2. hundrað.
Umræður stóðu í 8 stundir.
Þessir mæltu í móti uppkastinu:
Björn Sigfússon, Hafsteinn Péturs
son, Bjarnijónsson frá Vogi, Hálf-
dán Guðjónsson prófastur, Eggert
Leví, Árni Árnason, Júlíus Hall-
t dórsson. Liðsyrði lögðu því:
Hannes Hafstein, Jón Jónsson
i læknir, Þórarinn á Hjaltabakka og
t Jón bóndi Hannesson. Brynjólfur
(bóndi í Þverárdal talaði um van-
Þökk heimsins, heiðan himin og
ung hjörtu, sem yxi í grænum
hlíðutn.
Helmingur fundarmanna var
farinn. þegar timræðum lauk. Varð
Því eigi af ályktunum, en allur
þorri manna var andvígur upp-
kastinu.
Enginn þorir að ábyrgjast að í
allri Húnav.sýslu finnist nú 20
menn, þeir er stjórninni fylgí að
málum.
Hafsteinn Pétursson og Árni
Árnason bjóða sig fram til Þings,
eindregnir frumv.andstæðingar. En
Þórarinn á Hjaltabakka af hinna
hálfu. — Ingólfur.
ÞAKKARÁVARP.
Þakklæti er sjálfsögð skylda
allra, sem á einhvern hátt verða
fyrit mannkærleika og mannúð
samferðamanna sinna á lífsleið-
inni. Sjálfsögðu^t verður sú
skylda þeim, sem eigi hafa annað
gjald að bjóða.
Eg undirrituð hefi átt viö þaö
f rd’eTitn &
i 1A K Ð VöRU-K AU PM ENN
538
a IjCT st.
TALS. 339
Smíðatól og klippur skerpt, alt gert á
okkar eigin verksmiöju og ábyrgst.
Viö sendum eftir munum og sendum þá
aftur sama daginn.—Talsímiö 339
eftir sendisveini okkar.
Vinsœlasta hattabúðinþ
WINNIPEG.
Einka umboösm. fyrir McKibbin hattana
mun
364 Main St WINNIPEG.